sepvice paans
Leen Plokhaar brengt ons
de kikkers weer terug
Kijk uit voordat u op zee gaat vissen
1
VIS
Als het even kan
een miljoen
I sport
Tips voor vakantie
Toer-in Holland
Niet elk vistochtje biedt evenveel plezier
DONDERDAG 5 AUGUSTUS 1971
LEIDSCH DAGBLAD
ROTTERDAM Het is na-
Ituurlijk ondenkbaar dat Leen
Plokhaar's wérkelijke harte wens
ooit in vervulling gaat dat Moe
der Natuur haar eens zo pure
ongeschonden aangezicht terug-
krijgt. Het verrottingsproces is
al te ver op gang om daar zelfs
maar bij in de buurt te komen.
'n Dat, meent Leen Plokhaar
welbespraakte Rotterdam -
t b| «e taxichauffeur („eigen rijder" met
als bijkomstige nering de autohan
del), mag hem er echter niet van
[aan] weerhouden om enig restau
ratiewerk te verrichten. Dus:
„Ik weet niet of 't me lukt, maar
ik streef er naar om aan de slo
ten en singels in en om Rotterdam
volgend Jaar een miljoen kikkers
^Jjl terug te gevenEn al blijft daar
van maar een kleine honderddui
zend in leven, dan voel ik me tóch
geslaagd!".
Je hebt mensen met vreemde am-
Door
Aad Wagenaar
bities. Leen Plokhaar echter re
kent zich niet onder diegenen, al
geeft hij de indruk tot hun gezel
schap te behoren. „Wat is er
vreemd aan het terughalen van de
kikker?" zegt hij, „wie hoort er nog
wel eens gekwaak? De gemeente
Rotterdam doet heus erg veel
goed hoor, daar zeg ik niks nega
tiefs van. Er zijn mooie singels en
plassen aangelegd en ze zetten er
vis uit, maar steeds vergeten ze
SJ vollédigheid. Ze zien iets over het
T-" hoofd!"
Zoals
„Die kikker
„De kikker", doceert de blonde
taximan, „is een parasieten-
rtjgj vreter bij uitstek. Hij hoort erbij,
anders was-ie nooit geschapen
Kikkerdrilweek
Plokhaar, die een ruim huis be
woont aan de Pascalweg in het ou
de Lombardijen aan de achter
zijde is een brede sloot is opeens
in het nieuws omdat in een aantal
Rotterdamse singels sinds en
kele weken het gekwaak van kik
kers opklinkt: Plokhaar's kikkers
uit eigen keuken zogezegd. De
man harkte in gezonde boe
rensloten het dril bij elkaar, deed
het in aquaria, liet het tot kikker-
visjes (donderkopjes) wassen ep
wachtte toen tot hij volwassen kik
kerbaby's had, die de strijd om het
bestaan met redelijk betrouw
bare kracht aankonden.
Begin deze week deed hij zijn
laatste vijftig kikkers weg.
Hoeveel zouden er nog van
leven
„Ik weet het niet", zegt Plokhaar
„zonder dat je t weet, gooi Je ze in
het vergif. Zo is het nu eenmaal
vandaag de dag.
Filosofie
Plokhaar's kikkerkwekerij heeft
een filosofie, die verder gaat dan
de revalidatie van het kwaakbeest
alléén: „Als ik volgend jaar die
miljoen kikkers niet haal, lach ik,
want ik ga toch door. Als ik er een
keer mee klaar ben, ga ik op het
volgende haast uitgestorven dier
over, de salamander. Daarna neem
ik het goudbekje dat was zo'n
mooi visje uit mijn Jeugd, ook ka
pot. En misschien begin ik nog
wel eens aan de vlinders, die Je
ook haast nooit meer ziet. 't Liefst
zou ik beheerder zijn van een na-
turreservaat van een of andere
rijke pief. Dan zou ik winterhar
de kanaries gaan kweken nie
mand gelooft nu dat je die huis
kamervogels ook in de vrije
natuur kan laten rondvliegen,
maar ik weet zeker dat 't kan
Luchtverontreiniging en wa
tervervuiling lam bijprodukt van
de moderne industrie zijn de oor
log verklaard door Leen Plokhaar.
Hij zegt: „Vóór water- en luchtver
vuiling hebben we eerst informatie
vervuiling gehad. Bij al die nieuwe
plannen voor fabrieken en zo moe
ten de researchjongens, knappe
bollen, toch wel degelijk en duvels
geweten hebben wat voor rotzooi er
uit de pijpen en de waterleidingen
zou komen. Daar hebben ze nooit
een woord over gezegdEn
nou zitten wij met die rotzooi, 't
Is al te laat, door wat ze nagela
ten hebben te vertellen!
Plokhaar neemt het niet, wenst
niet te berusten: „Ik word gedre
ven omdat ik al achttien jaar
sinds ik varensgezel af was
met de dieren bezig ben. Ik zet per
jaar zo'n vijfhonderd tot duizend
vogels terug in de natuur nadat
mijn vrouw en ik ze hebben opge
lapt. Van de week heb Ik nog
een egel binnen gekregen, Henkie.
Hij was drie dagen bewus
teloos, maar nou vreet-ie weer. Hij
zal alleen een lam pootje houden,
maar hij kan weer terug. Er zijn
kinderen, die noemen me „de dok
ter", maar ik heb maar zes Jaar
lagere school
Leen Plokhaar heeft een gesprek
gevoerd met een gemeentelijke au
toriteit om steun te krijgen voor
zijn kikkerkwekerij. Hij wil een
groot bassin hebben om het dril van
donderkop tot volwassen babykik
ker te laten worden.
„En dan", zegt hij, „heb ik de
hulp van de onderwijzers nodig.
Want het zijn de kinderen, die mijn
kikkers moeten uitzetten. Daarmee
kun Je hun mentaliteit veranderen
Je maakt ze bewust dat een ge
zonde natuurlijke omgeving eisen
stelt, 't Is belangrijk dat ze dat
nu leren; zij, die over een Jaar of
tien het milieu bepalen".
De taxichauffeur praat met
kracht van overtuiging. Maar soms
zwijgt hij een poosje en daarna
zegt hij„De rat hè de rat, da's
het enige beest dat alles overleeft.
Dat kreng is niet kapot te krijgen,
die hebben een conditie, die onge
looflijk is.
„Heeft de rat dan geen func
tie in de natuur?
„Nee", zegt Plokhaar kwaad, „die
brengen alleen maar rotzooi mee
een symbool van de milieuveront
reiniging. De rat wordt mijn vol
gende klus: als ik één zwan
gere rat vergiftig, heb ik er acht
tegelijk. Ik vind dat de rat geen
recht heeft op een plaats in de na
tuur".
Dit in sterke tegenstelling tot de
kikker. Kwaak.
De Rotterdamse taxi-chauf
feur Leen Plokhaar met een van
de kikkers waarmee hij de kik
kerstandweer op peil hoopt te
brengen.
Zij die hun vakantie willen
doorbrengen bij een der talrijke
meren in het overigens bijzon
der mooie Zwitserland zullen tot
hun teleurstelling ontdekken, dat
het zwemmen in vele van deze
meren door de regering is ver
boden, vanwege de grote veront
reiniging van het water door de
talrijke industrieën.
Zo is bijvoorbeeld het grote
meer van Lugano met de uitlo
per naar het Anjo-meer besmet
verklaard en is het zwemmen er
in op straffe van een bekeuring
door de overheid verboden.
Men hoeft zich niet af te
vragen welk een schade dit voor
de zakenmensen die bij deze me
ren wonen en het van het toeris
me moeten hebben betekend. De
Een bord dat niets aan
duidelijkheid te wensen over
laat.
campings bijvoorbeeld hebben
overal nog ruimte over en de af
boekingen van buitenlanders die
reeds gereserveerd hadden zijn
talrijk. Velen wijken uit naar
Italië en dan naar de meren die
nog niet ernstig vervuild zijn, of
naar de open zee. In Zwitser
land is het zwemmen een ris
kante zaak omdat men door de
verontreiniging van het wa
ter bloot staat aan gevaar voor
huidziekten of huiduitslag en
zelfs darmstoornissen kunnen na
zwemmen in water waarin bor
den als op de foto zijn geplaatst
optreden. (Foto Dijkman)
Evenals vorige Jaren wordt
deze zomer de „toer-in-Holland-
krant", een gratis gids met 16
pagina's vol toeristische infor
matie uitgegeven aan vakantie
gangers en dagrecreanten, die de
provincie Noord-Holland aan
doen. De krant is verkrijgbaar,
bij de VW's, ANWB-kantoren,
horecabedrijven, campings en
musea in Noord-Holland. Er zijn
acht toeristische routes uitgezet,
waaraan tal van attracties zijn
gelegen.
De routes zijn Noord-Kenne-
merland, West-Friesland, Noord-
kop, Texel, Zaanstreek-Water
land, Midden Kennemerland
Kennemer-Amstelland en Het
Gooi. De routes omvatten cultu
rele evenementen van al-
lerleid aard, musea, toeristische
en folkloristische manifestaties,
per pagina beschreven en voor
zien van een duidelijke route
kaart.
In de twee middenpagi
na's van de „toer-in-hol-
land-krant" staat een per
dag gerubriceerde agenda met
diverse VVV- en andere gebeur
tenissen. Daarnaast nog twee pa
gina's met bijzonderheden over
fiets- en fotoroutes, markten,
orgeltochten, Jazzconcerten en
fanfarecorpsen, zwembaden,
sportvissen, boottochten, het
diarama te Bergen, de stoom
tram van Hoorn naar Medem-
blik, de kinderexpress en de toe
ristenbibliotheek. Op de achter
pagina staat een samenvatting
van de inhoud in het Frans,
Duits en Engels.
De sportvisserij op de Noordzee is een van de snelst
groeiende onderdelen van de Nederlandse hengelsport.
Ieder weekeinde opnieuw gaan tienduizenden sportvissers
„ter zoute" om een zeevisje te verschalken. In deze rubriek
constateerde ik al eerder dat in vrijwel iedere Noordzee
haven boten gereed liggen voor de sportvissers die eens
een keertje buitengaats willen.
Het snel groeiende leger van
zeesportvissers maakte het voor
veel zeevissers aantrekkelijk om
de visnetten aan de wilgen te
hangen en in de toekomst de
diensten te verlenen aan het le
gioen van de zeehengelaars. He
laas wordt daarbij niet altijd even
goed de veiligheid van de mensen
aan boord in het oog gehouden.
Aan boord van de vaak sterk ver
ouderde schepen is niet voldoende
reddingsmateriaal en bovendien
voldoen vele schepen niet aan de
vereiste bepalingen.
Nu zou het te ver gaan te bewe
ren dat alle schepen die beschikbaar
zijn voor de zeesportvisserij niet
deugen. Er zijn vele rederijen en
schippers die veel waarde hechten
aan "tevreden klanten" en daarom
de schepen zo mogelijk aanpassen
aan de wensen van de sportvissers.
Ze plaatsen zitbanken aan dek, voor
zien de relingen van veilige hekken
en zijn bovendien niet te beroerd om
eens te verkassen wanneer ze op een
bepaalde plaats niet willen bijten.
Portemonnaie
Maar behalve deze gelukkig
grote categorie schippers die het
goed voor hebben met de zeesport
visserij zijn er ook die het oog uit
sluitend gericht houden op het gelde-
ADVERTENTIE
DE ENIGE SPECIAALZAAK
voor al uw
HENGELSPORTARTIKELEN
DE SPORT m»"1
op ons af, zodat er velen waren die
het plan hadden om overboord te
springen. Dankzij de kapitein van
de sleepboot, die bliksemsnel optrad,
werd een ramp voorkomen en pas
seerden de schepen elkaar op een af
stand van ongeveer tien centimeter.
Hoge golven
Op zee gekomen zagen we golven
van zo'n tweeënhalve meter hoog.
Al heel snel zagen we de vissers
over de reling hangen met het be
kende euvel. Op de boot stond aan
gegeven: maximaal 47 personen. Er
waren buiten het drie man tellende
hoofdpersoneel 58 vissers aan boord.
Veertien personen te veel dus. Dat
de reder geld tracht te verdienen kan
ik begrijpen, maar dat hij gebruik
maakt van een stuk oud roest, met
een toilet dat vreselijk stonk, en vast
personeel dat stond te lachen om de
ongeveer veertig zeezieken vind ik
toch wel heel erg sneu.
Is het niet erg dat zoiets uitvaart
met windkracht 4 a 5? Volgens De
Bilt stond er 4 tot 8 meter wind per
seconde. Voor het vissen op zee is
dat veel te hard. Bovendien ging men
niet in op een verzoek van velen om
reeds om twee uur 's-middags terug
te keren naar de haven. Het verzoek
werd beantwoord met een luid gelach
om de zieken.
Voor alle ellende, het gevaar en de
zeeziekte betaalden we 16 gulden per
persoon". Duidelijk uit het verhaal
lijke gewin dat deze dagelijkse vis-
tochten brengt. Zo kreeg ik vorige
week een brief van de Leidse sport
visser A. J. Sporre, Beyerinklaan 36
in Leiden. Zijn ervaringen vindt u
hieronder. We hebben ditmaal nog
de naam van het bewuste sportvisse-
rijbedrijf uit het verhaal gelaten om
dat deze rederij zeker niet de enige
is, die de zeesportvisserij een slech
te naam toebrengt.
Wel zullen we deze zaak nauw
lettend in het oog houden. Mochten
er meer klachten komen dan zullen
we zeker overgaan tot de publicatie
van de namen. Nu het relaas van de
heer Sporre: "Om ongeveer acht uur
's morgens vertrokken we uit de ha
ven om op makreel te gaan vissen
Toen we uit Leiden vertrokken was
het windstil, maar nauwelijks waren
we op de boot of er stak een flinke
wind op.
Desondanks werd er uitgevaren
Varend uit de haven zouden we net
de laatste bocht nemen toen een
enorm grote boot ons tegemoet
kwam. De bewuste boot kwam recht
wordt in elk geval dat de heer
Sporre een allesbehalve plezierige
visdag beleefde. Hoop kan hij mis
schien putten uit het feit dat steeds
meer gemeenten langs de Noord
zee speciale ei§en gaan stellen
de vissportschepen.
Strenge regels
Zo zijn de vissersschepen die va
Harlingen vertrekken aan strenge
regels gebonden. Ook de overkoepe
lende hengelaarsbonden stellen alles
in het werk om de beunhazen op 'n
zijspoor te rangeren. In het janua
rinummer van De Nederlandse Hen
gelsport. het maandelijks orgaan van
de Algemene Hengelaars Bond
iAHB) wordt aangekondigd dat bin
nenkort ter zake kundige en ge
schoolde mensen zich in de havens en
op zee op de hoogte gaan stellen van
de fouten die er gemaakt worden.
Verder zijn er besprekingen met
landelijke toeristische organisaties
begonnen om te komen tot een slui
tend systeem van aanbeveling zooat
de sportvissers verzekerd kunnen
zijn van een goed schip. Inmiddels
geeft de bond alle klachten over sche
pen, voorzieningen en valse voor
lichting door aan de Scheepvaartin
spectie en in sommige gevallen ook
aan de burgemeester ter plaatse.
Zo lang er in ons land nog geen
sluitend systeem bestaat, is het zaak
dat iedere sportvisser die op zee wil
gaan vissen tevoren nauwkeurig in
formaties inwint bij collega's over de
omstandigheden aan boord van het
schip. Bij het reserveren van een
plaats moet ook worden geïnfor
meerd naar het maximum aantal
personen dat op het schip zal wor
den toegelaten.
Worden desondanks misstanden ge
constateerd dan kan men zich het
best in verbinding stellen met een
van de hengelaarsbonden, die op de
Niet iedere sportvisser die op
zee gaat vissen heeft zoveel com
fort als deze Leidse hengelaar.
Juist nu
Tenslotte in deze rubriek nog iets
over een nieuw visboek van de
hand van de bekende sportvisser A.
(voor vrienden Hans) van Onck. Bij
de uitgeverij Stok in Den Haag ver
scheen Van Onck's veertigste boek
"Juist nu, nieuwe mogelijkheden in
de hengelsport".
Je zou veronderstellen dat een
auteur van wiens hand reeds veertig
boeken over sportvisserij zijn ver
schenen weinig nieuws meer weet
te vertellen. Het tegendeel is ech
ter waar. Van Onck zet in zijn boek
je nieuwe wegen uit voor de moder
ne sportvisser. HIJ wijst hem op nieu
we vissen zoals de forel (sinds de
uitzettingen van de O VB), de snoek
baars (dankzij de "explosie" op het
IJsselmeer), en mogelijk straks de
meerval (als de OVB-proef tenmin
ste slaagt)
Verder geeft hij lezenswaardige
beschrijvingen van nieuwe stekkies
als het Veerse Meer en de Biesbos,
die een nieuwe dimensie heeft ge
kregen nu er niet langer een getij
bestaat. Tenslotte behandelt Van
Onck' in dit boekje recent materiaal
zoals de stabilodobber van Iwan Ga-
ray, de Oto-magic-dobber van de
heer Jacobi en talloze andere we
tenswaardigheden. Alle grote vlsma-
teriaalimporteurs en producenten
laat de schrijver de revue passeren
zodat het al met al een bijzonder ge
varieerd boekje is geworden dat nog
aan aantrekkelijkheid heeft gewon
nen door de serie goede vissenfoto's
van Paul Melief.
ADVERTENTIE
DE GOEDE VANGST
Morsstraat 47 - Lelden - TeL 21751
