LEIDSCH DAGBLAD SPORT
erckx prikt in zelfvertrouwen Ocana
h\
Toen Karstens nog met Koomen
praatte was Wagtmans al weg
Zaterdag is Merckx de
vriendelijkheid in
eigen persoon; zondag
maakt hij ruzie
fel
IG
Lü-treffers van
sportweekeinde
BOETE VOOR JOOP ZOETEMELK
Terwijl Eddie Merckx (links) zijn medevluchters in een razende
rit naar Marseille leidt, krijgt het verslagen peloton (rechts) als
troostprijs" een opkikkertje met de tuinslang
ALBI Het zijn juist die dingen om het fietsen heen, die je een aanwijzing kunnen
verschaffen over de bedoelingen van een man als Merckx. Nét is de karavaan bezig te
verkondigen, dat Merckx strijdt als een leeuw, dat hij een waardige kampioen is omdat
hij zijn verlies schitterend verwerkt, dat hij een perfecte vakman is, omdat hij door te blij
ven aanvallen de Ronde van Frankrijk redt van een Ocana-overheersing, die minstens
net al zo vervelend zou kunnen zijn als twee achtereenvolgende jaren „Merckxisme",
net praat daar iedereen over, of Merckx maakt ruzie. Precies op een moment dat ieder
een dacht, dat hij nu niemand meer van zich af zou slaan aan de finish, geen enkele
fotograaf meer iets zou weigeren, nooit meer zou doorlopen ondanks de hem voorgehou
den microfoon en nooit meer zou zeggen, dat het niet aan hém had gelegen dat hij ver
loor.
Luis Ocana
knappe tijdrit
kjULI-16e eteppe 217km
Ja. Eddie Merckx was anders ge
worden en hij had zijn inhoud ge
toond: die van de ware kampioen,
groot in winst maar ook in verlies.
En toen Merckx zaterdag 250 kilo-
meter lang oorholde, de organisatie
in opperste verlegenheid bracht door
met een paar maats bijna anderhalf
uur eerder te finishen dan was ver
wacht en dat allemaal om iets meer
dan zestig seconden winst op Ocana;
Ja, toen reikte men Merckx zelfs
ook de dagprijs aan van de "aima-
bilité", de prijs voor de vriendelijk
heid voor „zijn fair play" stond
er in het communiqué. Kunt u na
gaan, welk een merkwaardige Tour
dit is: Merckx en de prijs voor de
vriendelijkheid.
Maar wacht even. Vierentwintig
uur later stond Eddie Merckx in de
brandende zon ruzie te maken. Over
het feit, dat de rijdende camera van
de Franse televisie Luis Ocana gerui
me tijd uit de wind zou hebben ge
zet. En over het feit, dat de organisa
toren zo lief waren geweest om de
ploeg van KAS, die bijna in zijn ge
heel te laat in Marseille kwam, za
terdag, nog in de koers te houden.
En tóch had Eddie Merckx die
tijdrit gewonnen, in Albi. Toch had
hij de man in het geel verslagen
en dat terwijl men toch pleegt te
zeggen, dat het geel vleugels geeft.
Een boze. maar ook ouderwetse ti
rade was het. van een Merckx. die 'n
dag eerder nog vertwijfeld had vast
gesteld, dat er tegen Ocana niets te
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllilllillllllllllllllll
VANDAAG
Radio: Hilversum II, nabe
schouwing van 19.25 tot 19.30 uur.
Telvisie: Nederland I, samenvat
ting van 18.25 tot 18.45 uur. (in
kleur).
MORGEN
Radio: Hilversum III, reporta
ges tussen 13.00 en 18.00 uur; Hilver
sum I, nabeschouwing van 19.00 tot
19.05 uur.
Televisie: Nederland II, samen
vatting van 18.25 tot 18.45 uur (in
kleur)
Illlllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
ondernemen was, zeker van Merckx
zijde niet, want „ik ben nog lang
niet honderd procent, al zeggen an
deren van wel. Ik kan dat zelf toch
het beste voelen? Nee, ik ben niet
de Merckx-van-vroeger in deze
Ronde".
MAANDAG 12 JULI
Wagtmans:
Pedro Rodriguez laat leven in racewagen PAGINA 6
LKV-De Spartaan vertilde zich niet PAGINA 7
Friese dag op de Kaag PAGINA 8
Miep van Beek schaarde zich op de vijf kamp onder
de leden van de exclusieve „5000-puntenclub"
PAGINA 9
Zijl-jeugd baas in eigen water PAGINA 10
Door
Fred Racké
Via een plan om zaterdag in het
vertrek op de top van de Merlette al
weg te vliegen, testte hij Ocana. Met
maar één doel: de Spanjaard zó
lang een hoog tempo in de achter
volging op te leggen, dat hij wel door
de knieën móest. Het gebeurde niet.
Ocana in het bezit overigens van
voortreffelijke helpers "brak" niet. 't
Zou hebben kunnen gebeuren. Wan
neer het peloton even zou zijn "stil
gevallen", enkele kilometers naar
adem zou hebben gezocht, dan zou 't
Merckxgroepje wél op weg zijn
gegaan naar de vier, vijf minuten
voorsprong, of misschien nog meer.
Tachtig kilometer voor de finish
moet Merckx hebben geweten, dat
die opzet nooit meer zou kunnen sla
gen. Toch bleef hij strijden om die
minuut voorsprong. Tot op de streep.
Ook hij moet hebben geweten, of
tenminste aangevoeld, dat Mauri
ce Demuer zijn Ocana al had toege
roepen: laat hem "nu maar zitten,
daar voorop, laat hem maar inspan
ningen doen. Hou hem alleen maar
gewoon binnen bereik. Merckx is ver
standig genoeg om dflit|te begrijpen.
Hij zal dan ook op weg naar Mar
seille in de finale niets meer hebben
geforceerd.
Kijk, als je zulke feiten op een rijtje
zet en je ziet dan Merckx ruzie ma
ken, dan kun je constateren, dat die
Merckx—van—vroeger toch al weer
aardig dichtbij begint te komen. Dat
hij de Ronde nog lang niet als verlo
ren wil beschouwen. Dat hij is op
geveerd bij de honderden brieven en
telegrammen, die hij op de rustdag
in Merlette kreeg: allemaal reacties,
die spraken van moedhouden, niet
opgeven, en juist ook van medele
ven. Zoals de spandoeken langs de
route, omhoog gehouden door vakan
tie vierende Belgen, dat ook zeggen:
"Eddie, we staan achter je" en "Ed
die, Je bent tóch de sterkste". Ja,
dat alles moet Merckx toch wel iets
hebben gedaan. Hij, de man die al
tijd zó ver boven zijn supporters
stond, dat hij nauwelijks kon weten,
dat hij er zeer toegewijden onder
zou kunnen vinden.
Tijdwinst
Maar waarom dan toch voorop ge
bleven voor die luttele tijdwinst?
Omdat Merckx nog maar twee din
gen toe doen staan: Ocana's moreel
ondermijnen door hem nederlagen moeten laten passeren. Daarbij kan
toe te brengen én andere ploegen in men overigens ook de organisatoren
de slag nemen, tegen Ocana. Merckx' beschuldigen: wie op een tijdstip als
in de tijdrit van Albi, waarvoor dit een mini-tijdrit vaststelt, gunt
hij dan toch
speciale fiets uit België had laten
overkomen, was weer een volgende
prik in Ocana's zelfverzekerdheid.
Het feit, dat hij zich
het "aanblijven'
dan driekwart van het pe
loton een rustdag en geeft verder
niemand de kans op iets anders dan
een handvol seconden winst of
opwond I lies. Hoe zou het met Ocana zijn gen, hoe klein ze ook maar waren?
de KAS- I gegaan, als Merckx op deze zondag j Is dat moreel sterk genoeg
Boze Eddie Merckx (rechts)
vertelt Tourdirecteur Felix Levi-
tan krachtig wat er allemaal Jout
zit
Daarbij telt alleen het moreel van
Ocana. Is dat sterk genoeg om twee
opeenvolgende nederlagen te verdra-
ploeg was een andere aanwijzing en in een „normale" wéér had kunnen belasting van publiciteit, kleine ru-
Lomme Driessens vertolkte de ge- attaqueren? zietjes, speldeprikken en vijandige
dachten daarbij: "Die mannen blij
ven in koers en kunnen zich aan ik
weet niet wie verkopen om tegen
Merckx te gaan rijden".
Nog altijd heeft dus Merckx de
hoop op de Tour-zege niet opgege
ven. Hij heeft de kans daarop wel
11 verbintenissen in het peloton (Van
Moreel, (jer vieutens arbeid voor Merckx,
Die aanval kwam overigens tóch. j zaterdag) te kunnen dragen?
In de vorm van een ruzie om een Merckx, de man die 58 gele truien
motorrijder. Merckx heeft zijn zin- verzamelde, weet beter dan wie ook,
nen nog altijd op de Tour-zege ge- wat dat allemaal betekent En hij
zet. Daarbij tellen geen seconden, i valt dan ook over die flank aan
Spandoek
Nu zijn een stapel brieven en een
gemiddelde van één spandoek per ki
lometer natuurlijk niet voldoende om
dan toch maar te besluiten alles op
haren en snaren te zetten en om te
proberen hoe dan ook de Ronde van
Frankrijk toch nog te winnen.
Merckx moet mogelijkheden hebben
gezien. En hij onderzocht ze ook.
Ve fozauut
13 JULI-15e etappe 19,6 km
ALBI Een speelse opmer
king van Rini Wagtmans, zater
dag kort voor de start in Or-
cieres Merlette, heeft Jos van
der Vleuten de „beste man van
Goudsmit Hof in het algemeen
klassement gemaakt. "Doe je
parachute maar om", zei Wagt
mans kort voor de start, "Ik
begin aan de afdaling". Van
der Vleuten en Ger Harings
hoorden het, waren attent en
gingen mee omlaag in het spoor
van de duivelse Brabander. Van
der Vleuten bleef er bij, Ha
rings werd gelost, maar kreeg
en behield een plaats in de
tweede groep <van Luis Ocana)
die minder dan twee minuten
verspeelde. Van der Vleuten
"Zo'n dag heb ik nog nooit
meegemaakt. In de eerste drie
uur reden wij gemiddeld vijf
tig". Harings: "Die afdaling
ging best. Ik kwam als vijfde
naar beneden, maar na 25 kilo
meter was er een gemene col
met een stijging van zeker ze
ven procent en daarop ben ik
gelost. Ik was blij in het peloton
te kunnen blijven, want zo hard
als het in deze rit is gegaan,
heb ik nog nooit meegemaakt".
Minder gelukkig dan Van der
Vleuten en Harings waren Kar
stens en Prinsen. Zij misten de
slag in de afdaling. Karstens
had "rustig" een plaatsje ach
ter in het veld gezocht en stond
vlak voor de start nog met ra
dioverslaggever Theo Koomen
te praten. Toen de eersten al
weggingen sprak Karstens zijn
laatste woorden, afgesloten met
een „tot ziens in Marseille"
van Koomen. Dat tot ziens gold
ook, wat Karstens betrof, voor
het snelle veld. Zijn verlies in
de etappe bedroeg een minuut
of twintig. Prinsen: "Ik dacht
ik blijf bij de Karst in de af
daling, dan zit ik niet slecht.
Toen Karstens nog praatte, heb
ik mijn schoentjes even extra
vastgemaakt". Zijn verlies be
droeg ook een minuut of twin
tig. In Marseille had Karstens
een flinke vloek voor in de
mond liggen en hij zei verder:
"Zoiets is mij nog nooit ge
beurd. Het was een in alle op
zichten verrassende dag, dit zul
Je in de Tour nooit meer mee
maken".
Rini Wagtmans onderstreepte
in Marseille nog eens dat de
Ronde niet voorbij is. „Eddie
komt terug. WIJ hadden voor
deze rit een plan gemaakt,
dat niet helemaal is uitgeko
men, omdat in het peloton te
weinig mensen overbleven om
te stoppen. Het was dwaasheid
van Albani vier man naar ach
teren te sturen om Bruyere na
zijn lekke band te helpen. Maar
wacht maar tot de zestiende
rit, over de Aspin, Pyresourde,
Tourmalet en Aubisque, dan zal
Merckx waarschijnlijk nog eens
wat laten zien".
Eddie Merckx was met zijn
totale winst van twee minuten
en 24 seconden in het weekein
de niet oprecht tevreden. "Za
terdag hadden wij op meer ge
mikt. Na een kilometer of hon
derd merkten we dat er weinig
winst meer uit te halen was.
maar wij wilden ons niet laten
Inlopen door Ocana. Gelijk spe
len zou verliezen zijn geweest".
Maurice de Muer, de ploeglei
der van Ocana, heeft Merckx,
toen de voorsprong was geslon
ken tot een dikke vijftig secon
den, zijn vrijheid gelaten. Tij
dens de ravitaillering riep hij
Ocana toe: ..Laat hij zich
maar dood rijden. Een mi
nuut of iets meer telt niet. Zorg
dat het verschil niet groter
wordt".
Merckx echter heeft zich niet
dood gereden. Integendeel. Na
dat zijn vluchtmakkers Huys-
mans en Wagtmans er zondag
een heel rustige tijdrit van had
den gemaakt, zoals de meeste
Molteni's, reed hij zondag een
magnifieke tijdrit in tegenstel
ling tot Joop Zoetemelk.
"Ik kon er niets aan doen"
verontschuldigde Zoetemelk
zich. "Na zes kilometer kreeg
ik een lekke band en al verloor
ik niet teveel tijd, ik zat vlug op
de andere fiets, de cadans was
eruit. Pas nadat Merckx mij
iets over de helft had ingehaald
kwam ik weer in mijn ritme".
In feite heeft Zoetemelk, die
dertiende werd in de tijdrit, ge
profiteerd van de macht en
de aantrekkingskracht van
Merckx. Halfweg namelijk, toen
Merckx hem nog net niet had
ingehaald, deelde hij de dertig
ste plaats met Lopez Carril,
twaalf seconden achter Kar
stens, zeven achter Van der
Vleuten onder andere. De wed
strijd commissarissen beboet
ten Zotemelk met vijf en twin
tig francs en tien straf secon
den omdat hij lang achter
Merckx was blijven rijden, in
weerwil van herhaalde aanmer
kingen van de hen begeleidende
wedstrij d commissarissen.
