u
aby Denni was een
sware strijd waard
M\
i- -»•X
SER-lid vreest teruggang in
emancipatie van vrouw
H
pw
eerpunt in het leven van aan drugs verslaafden
Strategie
van de
cultuur
0 12 JUNI 1971
LEIDSCH DAGBLAD
^onge leven dat Berrie en Anke achter zich hebben
ndig, ongezond en misdadig. Al heel jong waren zij
oifd aan opium, gingen op rooftocht om het geldver-
le stuff te kunnen betalen en kwamen na de ge-
s in een psychiatrische inrichting terecht. Er leek
op meer voor ze.
zijn krachten zo onder
zijn lever was bescha-
n gebit het aanzien kreeg
verwoeste rijwielstalling,
jktoren had hij, wanneer
it slopen van zijn lichaam
log een half jaar te le-
leed driemaal een poging
let leven te beroven, ter-
lit tienmaal probeerde.
Bezinning
)Ntn dochtertje Denni werd
het vrijwel zeker is dat
aan het einde van de zo-
van drugs af zullen zijn,
hun verhaal, als waar
voor anderen vertellen,
zij hun medicijnen zien.
er minder van gebruikt
eschreven was en Berrie
lilo naar 43 kilo gegroeid,
lerhuisje van zijn ouders
dvoortse strand gilt Dinni
hone luier. Anke is druk
de koffie en Berrie pro-
Ie ontwerpen op papier te
Terwijl zijn gedachten moeizaam
zijn lever was bescha- terug gingen vertelde hij traag
Jün gebit het aanzien kreeg „Van die eerste keer snuiven werd
ik doodmisselijk. Ik kreeg geweldige
koppijn. Toch deed het me niets. Ik
ben nogal snel te beïnvloeden en
|||nog een hall jaar te le- toen iemand mij een shot opium i
lijdeed driemaal een poging aanbood kon ik gewoon niet weige- j
ren. Het gebeurde in een auto bij 1
I„» v..,,.uUvv.i.v. het Thorbeckeplein. Later begreep
ik dat ze me een overdosis hadden
i Dtoegediend.
Ik was zo high als de pest en ver-
beeldde me dat ik de zoon van Rem-
sla regen zij hun bezinning j brandt was. Ik werd vreselijk rozig 1
afcfen zij een lange zware warmte spoot uit mijn huid.
de verslaving. Ik ontkleedde mij geheel en ging
rje in augustus twee Jaar boven op het beeld van Rembrandt
zitten. Wat ik toen heb gezien ver- I
geet ik mijn leven niet meer. Het
was zo vreemd. Trams die dwars
door auto's heen reden, mensen die i
over elkaar heen vlogen en dat al- j
zij hun medicijnen zien. ^een om boven op dat beeld te
er minder van gebruikt zien- Dat blijft me altijd bij.
*--■-- In die tijd, tussen mijn veertiende'
en zeventiende jaar, raakte ik ook j
nog verslaafd aan de drank.
Ik werkte als free-lance recla
meontwerper en was een goede
kracht. In een bedrijf heb ik een
achterstand van vier maanden
moeiteloos weggewerkt. Dat kon ik 1
alleen op peppillen.
had de nu 24 jarige Ber-
jk komische talenten en
lakte hij zijn vele vriend
lij was gek op vreemde
lang haar. Wel werd hij
van school gestuurd,
fantasie, gekoppeld aan
turlijke geest, deed hij
Grafische School bijzon-
)ie avontuurlijkheid werd
noodlot. Hij was 14 Jaar
d hem vertelde dat ether
heerlijke kick gaf.
In een apotheek in Zandvoort zag
ik eens een pot met dexedrine
staan. Op klaar lichte dag, met I
mensen voor de toonbank, kroop ik I
op handen en voeten, onder de ver-
baasde ogen van het winkelpersoneel i
naar die pot en pikte hem. Nie-
mand hield me tegen. Een paar da
gen later werd ik gearresteerd. Ik
kreeg t.b.r. en tachtig gulden boete.
De inhoud van de pot had op de
zwarte markt zeker een ton gekost,
I ik moest de apotheek een vergoe
ding geven van drie en eenhalve
tracht ie grote om- 8u.lden en daar.,f' n°g e"sta'ie-
1 geld van een rijksdaalder bij. Van
het leven der jonge de rechter kreeg ik zelfs het restant I
1 van de pillen terug. J
Ik leefde in een complete droomwe
reld. Om aan geld te komen deed
ik echt van alles. Ik smokkelde
mensen uit Oost-Duitsland, wapens
uit Italië en vervalste paspoorten.
Die mensen waar ik dat vroeger
voor deed, doen nog weieens een j
beroep op me, maar ik heb ze ge
zegd dat ze kunnen doodvallen.
Weet je, dat ik vreselijk verliefd
geweest ben op een etalagepop?
Toen ze haar hadden weggehaald,
het was een winkel in de Kalver-
straat, heb ik een vreselijke stennis
gemaakt. Kun Ja nagaan hoe gek ik
was.
Toen al kreeg ik last van mijn le
ver Die was door die verdovende j
middelen beschadigd en ik had zeer
pijnlijke aanvallen. De pijn werd I
zo erg dat ik een paar keer een zelf
moordpoging deed.
Met Anke op avontuur
De opium kocht ik in de Binnen
Bantammerstraat. Daar is een ge
weldige oorlog tussen de Hong
Kong- en Shan-hai-Chinezen aan de
gang Ik betaalde daar voor een plak- 1
kie vier gulden. Datzelfde kostte in de
stad vijftien. Ik was negentien toen
ik Anke bij de Bowling op het
Rembrandtsplein leerde .kennen. Ik
sleepte haar mee op mijn avontuur-1
lijke diefstallen.
Bij C en A trok ze de mooiste kleren
aan en liepen wij eruit zonder te
betalen. Omdat zij ook verslaafd
was hadden we veel geld nodig en
gingen we vrijwel dagelijks op roof
tocht. Door een grammofoonplaten
diefstal hebben ze ons gepakt. De
rechter stuurde ons een jaar naar
een psychiatrische inrichting. Van
die ontwenningskliniek hebben wij
alleen maar frustraties over gehou
den. Daar praten ze Je een pro
bleem aan.
De nu 21-jarigè Anke is een som
ber, gesloten meisje. Zij was zo
mensenschuw, dat zij in het donker
boodschappen ging doen. Werk
schuw was ze niet. maar kon nie
mand boven haar velen. Ze wilde I
binnenhuisarchitecte worden, maar1
op de Nijverheidsschool raakte ze
verslaafd en was het gedaan met
alle plannen. Door haar gesloten ka-
rakter was ze ook een beetje fami
lievreemd en ging al op veertien ja- j
rige leeftijd het avontuur zoeken, j
In danstenten op de Zeedijk en het
Rembrandtsplein leerde zij „gebrui
kers" kennen. Zij gaven haar een
lik peppoeder. Ook zij kreeg een
overdosis en raakte high.
Door
Lou Polak
Zij herinnert zich: ..Ik onderging
een vreemde sensatie, begon als een
dolle te dansen en het leek of mijn
hart zou barsten, zo ging het te
keer Zestien was ik toen ik Berrie
leerde kennen. Vanaf die tijd waren
we onafscheidelijk. Alle soorten
drugs heb ik gebruikt, helemaal gek
werd ik er van. Ik ben zelfs wel in
mijn pyjama de straat opgehold.
Wij trouwden in 1969 echt uit pure
liefde. Die „bruiloft" was waanzin
nig. Berrie was hardstikke misselijk.
Hij had een te grote shot genomen.
De huwelijksvoltrekking was nauwe
lijks afgelopen of we renden weg.
Naar de Bank van lening met onze
trouwringen. Om aan geld te komen
voor stuff. De familie holde achter
ons aan. Die dachten dat we iets
leuks hadden georganiseerd. Wan
neer ik daar nu aan terug denk
schaam ik me. Wij maakten er één
puinhoop van. Maar het gebeurde
allemaal onbewust, het kon ons
niets schelen. Tot ik in verwachting
raakte.
Gebed
Ik geloof niet in God, maar toen
Denni geboren moest worden, heb
ik gebeden dat zij gezond zou zijn
en heb ik gezworen clean te worden
en te blijven".
Naarmate de datum van de geboor
te naderde werd ik steeds benauw
der. Oh God, als ze maar gezond is,
dacht ik iedere dag. Ik wilde ge
zond worden, van de drugs af. Dip
strijd is zwaar geweest, maar ik gaf
niet op.
Le.na moest als baby iedere twee,
dagen een dosis opium hebben. I
Zij lag in de couveuse. Iedere keer
als de strijd te zwaar was ging ik
er met Berrie naar toe en konden
wij de strijd voortzetten. Zij wordt
in augustus twee jaar en is kernge
zond.
J s
A- vj*
Het moederschap is prachtig, een
zware strijd waard. Ik wil nog twee
kinderen.
Hier op het strand voel ik me iede
re dag beter worden en ik zie Berrie
ook iedere week vooruit gaan. Zijn
pijnaanvallen worden minder.
Misschien dat hij binnenkort weer
geaccepteerd wordt, hij is een goed
ontwerper, dan behoeven wij ook
niet meer van f 85 per week rond te
komen.
Berrie: als ideaal zie ik bij het
strand een groot tehuis, waar een
Goddank, een gezonde baby!
begripvol medicus. geassisteerd
wordt door ex-verslaafden. ZIJ we
ten hoe zwaar de strijd is en hoe je
verslaafden moet opvangen...".
DEN HAAG Mevr. dr. H. Verwey-Jonker, sociologe en
kroonlid van de Sociaal-Economische Raad, vreest een terug
gang in de emancipatie van de Nederlandse vrouw.
Steeds meer meisjes en vrouwen
huwen en het aantal gehuwde vrou
wen neemt toe. Maar meestal ont
leent de werkende gehuwde vrouw
haar status aan die van haar man.
Dat houdt ook in dat zij meestal
niet eerzuchtig is, vaak beneden
haar (oplcldings) niveau werkt en
dus onvoldoende binnenkomt in
hoog gewaardeerde beroepen. En
iuist dat laatste werkt remme: op
een verdere emancipatie van
de vrouw.
Mevr. Verwey-Jonker gaf haar
opmerkelijke visie op een in Den
Haag door het Randstad Uitzendbu
reau n.v. in het Congresgebouw ge
organiseerde discussiebijeenkomst
over de functie van de tijdelijke
arbeid in het produktieproces. De bij
eenkomst werd ingeleid door minis
ter Roolvink (sociale zaken).
Prof. dr. W. Albeda, hoogleraar in
Rotterdam, voorspelde dat in de ko
mende vijf jaar de overspannen ar
beidsmarkt een „blijvertje" zal zijn.
ook al zijn conjuncturele inzinkin
gen in de provincie mogelijk Naar
zijn mening vervult het uitzendbu
reau van administratief personeel
een reële functie voorzover het tij
delijk beschikbare arbeid mobiliseert
ten behoeve van de tijdelijke vraag
naar arbeid.
Er zijn aanwijzingen dat de be
hoefte aan tijdelijk beschikbare ar
beid groeit. Ronduit schadelijk noem
de hij het onttrekken van mensen
aan het vaste werknemersbestand,
zoals bij de „koppelbazen" gebeurde.
Mr. A. B. Raven, directeur ar
beidsverhoudingen van het ministe
rie van sociale zaken, zei dat de
overheid een strak vergunningenbe
leid voert. Maatgevend is daarbij
vooral of het gaat om een werkelijke
verruiming van het arbeidsaanbod.
Hij zei ook dat de vakbonden met 1
uitzendbureaus onderhandelen over
een collectieve regeling van de ar
beidsvoorwaarden voor het tijdelijk
beschikbaar stellen van kantoorper
soneel.
ADVERTENTIE
DAMESMODE
in uduiefjuogt stijl...
nn(3©*Wl>
BREESTRAATI08a-lt2 LEIDEN
Dr. C A. van Peurser. Strate
gie van de cultuur, Elsevier 1970.
In zijn Strategie van de cultuur
geeft de Leidse filosoof een beeld
van de veranderingen in de heden
daagse denk- en leefwereld. Een
moeilijk boek. deze jubileumuitgave
van het huis Elsevier. Maar dan
neemt niet weg dat deze waarde
ringswijze en toetsing van onze cul
tuur stimulerend kan werken. Van
Peur sen heeft een gave om helder te
formuleren en daardoor krijgt zijn
filosoferende beschouwingswijze iets
klemmends. Zeker als hij schrijft
over begrippen als cultuur, techniek
en ethiek. Hij ontwerpt ook nog een
toekomstbeeld, dat zowel verantwoord
als gedurfd lijkt. Het boek werd fraai
geïllustreerd. „De strategie van de
cultuur" werd uitgegeven ter gelegen
heid van de viering van 100 Jaar
Winkler Prins.
Vrouw en veiligheid
„Veel vrouwen zijn veel te goed
van vertrouwen", vindt de heer Alec
Thomson die iets hoogs is bij de
beroemde Scotland Yard. In Woman
vertelt hij wat vrouwen aan eigen
veiligheid kunnen doen in deze tijd
vol geweldpleging en overvallen. Als
ze alleen wonen moeten ze zorgen
voor 'n stevige deurketting en 'n kijk-
glaasje in de voordeur waardoor ze
bezoekers kunnen bespieden zonder,
zelf te worden gezien. Ze moeten,
zelf op klaarlichte dag. nooit onbe
kenden binnenlaten die zich niet,
kunnen legitimeren. Het nut van
judolessen wil deze politieman niet
ontkennen, maar hij waarschuwt er
voor dat aanranders soms in een
staat van razernij raken wanneer
hun aanval met geweld wordt beant
woord. Verstandiger is het om moei
lijkheden te vermijden, niet 's avonds
laat alleen over straat te gaan, in
stille parken te wandelen of een lift
te accepteren van onbekenden. Bij
het lezen van dit lijstje roepen ne
genennegentig van de honderd vrou-
i wen dat ze dat allemaal allang we-
I ten. maar dat laat de heer Thom-
I son koud. Want de praktijk leert
hem steeds weer dat vrouwen op al
deze punten onvoorstelbaar zorgeloos
en onvoorzichtig kunnen zijn. Intus
sen heeft een Britse firma het
nieuwste alarmapparaatje voor vrou
wen op de markt gebracht: een ele-
gant-uitziend apparaatje dat op een
kleine parfumverstuiver lijkt maar
bij een druk op de knop een oor
verdovend gegil begint te pro
duceren.
Jong geleerd
Het leeuwendeel van de schoon-
heidsprodukten die door vrou
wen worden gebruikt wordt gekocht
door Jonge meisjes tussen veertien en
twintig jaar. beweert Marie Claire.
Dat zou bewezen zijn door de resul
taten van een televlsie-enquète op dit
gebied. Prettig nieuws voor schoon
heidsspecialisten en cosmeticafa-
brikanten die immers altijd weer lui
de verkondigen dat men met de ver
zorging van de huid op zo Jong mo
gelijke leeftijd moet beginnen.
Schilderende oma's
Grandma Moses, de beroemde
Amerikaanse, schilderes van „na-
tieve' doeken die bijna tien Jaar ge
leden stierf (Ze was toen honderd
en-een Jaar) schijnt een opvolgster
te hebben. In Engeland heeft week
blad Woman een tweede schilderen
de oma ontdekt. Ze woont in het
noorden van Londen, heet Emily
Chrisp en is achtenvijftig jaar.
„Granny Emily" exposeerde haar
werk in een chique nieuwe kunstgale
rij in Londen, maar begon destijds
met openluchtshowtjes van haar
schilderijen op het embankment, sa
men met zo'n honderd andere „on
ontdekte" artiesten. Het hoogste be
drag dat ze destijds voor een groot
doek kreeg, was vijftig gulden. Ze
vindt het grappig dat mensen al
tijd geneigd zijn om voor een
groot schilderij meer te betaren dan
voor een kleintje. Op haar eerste of
ficiële tentoonstelling verkocht ze
meteen een kleine dertig schilderijen
sommige tegen een bedrag van on
geveer zeshonderd gulden. Ze schil
dert haar naieve werkjes „voor de
vuist weg" en zegt: „Ik pak mijn
penseel, ik begin te schilderen en
dan gebeurt het gewoon". Aardige
bijzonderheid: ze begon destijds met
schilderen om haar kleinkinderen te
amuseren. Kinder- en familietafe-
ireeltjes zijn haar favorieten.
