Geknoei met zgn. Oosterse
tapijten
op openbare veilingen
even achter de sluier
msm
ancipatie van Aigenjnse vrouw
loopt uiterst langzaam
üüF
Üii&fi
Scandinavisch
tje
Ik heb al lang gemerkt
dat 't allerbeste niet 't allerduurste
hoeft te zijn. O zo.
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 19
Hoelang kan men iets .liquideren", dat eigenlijk niet be-|
staat? De gewiekste Engelse zakenlieden, die onder de
naam „Specialised Consultants Group" in ons land al ja
renlang met „kostbare herkregen ladingen Oosterse ta
pijten" in grens- en provincieplaatsen kermisachtige straat
veilingen houden (en volgens insiders al voor ^'ljoenen
guldens verkochten) zullen er stellig geen antwoord op ge
ven.
Laten wij eens een greep doen uit
de stapel advertenties, waarin kre
ten als „totale liquidatie", „belang
rijke en laatste openbare veiling"
en „opgehouden gedurende doorzen
ding" tientallen keren herhaald
worden.
In geen enkele advertentie staat de
herkomst van al deze „.handge
knoopte" kostbaarheden die
wordt slechts gesuggereerd. De zaak
lijkt volkomen waterdicht: er wordt
gewerkt met plaatselijke notarissen
steeds gaat de veiling volgens on
herroepelijke opdracht van Recht-
sanwalt Dr. Jur. Rolf Hinze in Düs-
seldorf en het publiek mag vooraf
vrij bezichtigen.
Overal worden dan ook verkoopsu-
cessen geboekt; of men nu in Sneek
staat (19 nov. '69), bij de grenso
vergang Veldwesselt (2 febr. '70) of
in (om een grotere sprong te ne
men) in Baarn, Vaals, Bergen op
Zoom (april '70>. Steeds zijn de En
ge' 4 „specialisten" bedacht op de
geloofwaardigheid van het decor en
zo gaat het bv. op donderdag 24
sept. '70 om vrachtwagens, die zijn
gestopt 20 m van de grensovergang
Groesbeek (Holland) en Wyler
(Duitsland) aan de Oude Kleef se-
168. Op vrijdag 5 april '711 In het schrijven wordt verder ge-
gaat het in Gouda om een „kostba- zegt, dat notarissen hun goede en
geconfisqueerde lading, die „vol- betrouwbare naam leenden" door op
tS (AP) De Algerijnse verkoopster keek naar de
il n haar klant en haar donkere ogen werden groot van
Is u een foto van me maakt zal daar een heel groot
uit voortkomen", zei zij en ze keek vlug door de
leling van het grootste warenhuis van Algiers. De
lijke, 38-jarige vrouw was te bang om meer dan haar
Salima te noemen. Toch vertelde zij de Ame-
lezoekster gewillig over haar leven achter de sluier,
haar hoogste ideaal is naar Amerika te gaan.
wordt de bruidsschat in de regel be-
I taald in schapen, geiten of kamelen,
de standssymbolen van de zwerven
de herder.
n de meeste vrouwen in
van vandaag kan Sali-
schrijven, heeft zij zich
an het moderne leven
het buitenland gereisd,
zij een van de talloze
ohammedaanse vrouwen,
de traditie het wil, uit
of onder druk van haar
Perdah" de Hindoe
voor het onttrekken van
n de ogen van vreemden
wandelen, maar zij wandelen nooit
alleen. Arm in arm met haar moe
ders, vriendinnen of zusters gaan zij
winkelen en eikaars huizen bezoe
ken.
Verboden terrein
Kinderen voortbrengen is een tweede
zware taak voor de meeste Algerijn
se vrouwen. Tot voor zeer kort hiel
den de Algerijnen zich aan de Mo-
j hammedaanse traditie van grote ge-
Veelwijverij te duur| zinnen en was het gebruikelijk, dat
De veelwijverij, die hier nog geoor- aen vr™w ac,ht °f
loofd is, verdwijnt geleidelijk omdat ?"e, *fleden hee,t de regerln0
maar weinig mannen het zich kun- het genomen voor een pro-
nen veroorloven meer dan één vrouw I P»ganda-campagne voor de regeling
te kopen en te onderhouden, maar de l va" d? «S004* van,£et *ez'n'
echtscheidingswetten luiden nog Sindsdien is in elk van de grootste
steeds zeer ten gunste van de man
en weerspiegelen de tijd, toen een
man alleen maar driemaal behoefde
te zeggen: „Maak dat je weg komt"
om van een vrouw af te zijn.
Eenmaal getrouwd, behoort de
vrouw tot de familie van de man en
j drie steden een geboorteregelingsklh
niek opgericht, maar slechts 4500
van de 750.000 vrouwen in Algiers
I hebben sinds 1967 een bezoek aan de
I kliniek gebracht.
ledig zonder reserve" geveild wordt.
En om het nog mooier te maken
wordt de kreet „uiterst exceptionele
waardevolle tentoonstelling aan de
advertentietekst toegevoegd. Maar
zeker is, dat overal de koopjes die
vaak met drie nullen geschreven
werden, weggevlogen zijn. Wie zou
het ook niet geloven als hij gesten
cilde papieren in de hand gedrukt
krijgt met „Entrepot Douanenum
mers" en omschrijvingen als Sera-
bend. Mori Bokhara, Hosseinabad,
Isfahan, Arak, Belouchi, Deh Scha-
toraan, Luri, Karadj? Wie zou er
twijfelen, indien een (Nederlands
sprekende) Engelse zakenman, die
als veilingmeester zijn eigen spullen
verkoopt, bijvoorbeeld verklaart, dat
het om een stuk uit Midden Perzie
gaat, geknoopt door vaklieden, die
voor onder anderen de Russische
tsaren werkten? Voor zoiets unieks
biedt men graag een duizendje
meer.
Woedende handelaren
De Nederlandse tapijthandelaren en
woninginrichters zijn woedend over
deze concurrentie vervalsing. Hun
grote voorman, die de kruistocht te
gen dit „betere trucwerk" al geruime
tijd verbitterd voert, is de heer H. A.
Drabbe, directeur van de Han
delsonderneming Elnis in Oos
terse tapijten te Amsterdam. Als
vertegenwoordiger van alle detailza
ken in ons land nam hij contact op
met mr. P. Menger van het minis
terie van Economische Zaken, de
vaste kamercommissie van het mi
nisterie van Justitie en onlangs ook
met de Koninklijke Broederschap
van notarissen in Den Haag.
„We voelen ons genoodzaakt U erop
te wijzen, dat een aantal Neder
landse Notarissen hun stand grote
schade aandoen door zich te laten
gebruiken door een groep buitenlan
ders, daar zij medewerking verlenen
aan kermisachtige veilingen, waarop
Perzische tapijten (en vaak Roe
meense en Pakistaanse kleden zonder
herkomst te noemen) aah de man
worden gebracht zonder dat de
betrokken notarissen vooraf iets
hebben gecontroleerd.
het lsdingdak van vrachtwagens met
pijten langs publieke hoofdwegen te
gaan zitten.
De heer Drabbe zei ons: „Het gaat
om tapijten, die niet eersterangs
zijn en waaronder zich ook fa
briekswerk bevindt, maar die steeds
als kostbaar handwerk worden aan
geprezen. Ik heb advocaat Hinze in
Dtisseldorf meermalen gebeld, maar
die man is onbereikbaar.
In Deventer is een straatveiling
door het ontbreken van een vergun
ning onlangs verboden, maar geen
nood dan gaat de zaak elders
wel weer door. Als men maar een
plaatselijke veilingmeester weet* te
charteren, hoeft men zich niet om
vestigingseisen te bekommeren. Er
is ook vaak uit pakhuizen verkocht,
waarbij geschermd werd met de na
men van de gerechtsdeurwaarders.
Het publiek moet ervan doordron
gen zijn, dat het een groot verschil
maakt, of een tapijt van levende
schapenwol of van dode slachthuis
wol vervaardigd is in het laatste
geval kan het produkt bv. na 7 of 8
jaar al waardeloos zijn. Nee, ik be
schouw de strijd nog allerminst als
gestreden. De heren die al zo'n
kleine 4 jaar bij ons veilen houden
op 't moment wel een adempauze
maar volgens mijn informaties be
ginnen ze binnenkort opnieuw.
We waren vorige maand getuige van
zo'n veiling. Toneel: Baarn, bij het
station, half acht 's avonds.
Dri.e vrachtwagens met uitgestalde
tapijten, hoefijzervormig opgesteld.
Veilingmeester A. J. M. van Zadel
hof f zegt: „Ik weet het ook niet,
waar dit spul vandaan komt". Veel
publiek, veel politie, glimlachende
Engelse managers. Een aantal Gooi-
se tapijthandelaren maakt luid ver
ontwaardigde opmerkingen, maar
wordt door de politie gemaand, de
orde te bewaren. Er gaan twee
schijnwerpertjes aan. die een soort
vrachtwagentoneeltje op de achter
grond verlichten. Zacht en vrijwel
onverstaanbaar worden de veiling-
voorwaarden voorgelezen. Dan komt
de Nederlands sprekende Engelsman
met een duidelijk geluid (terwijl de
heer Zadelhoff er verder het zwe
gen zal toedoen) de kostbaarheden
aanprijzen. De eigen ordedienst van
de managers, gestoken in zwarte
uniformen, zwerft om het veelkop
pige publiek heen.
„Zijn er nog vragen?" klinkt het
van het veilingpodium. Een luide
stem: „Ja. Wat is de reden van
deze veiling?"
Geen antwoord. Onverstoorbaar
komt het eerste kostbare beslist
handgeknoopte stuk onder de ha
mer. Weldra blijkt, dat steeds mini
maal op f 200 wordt ingezet. De
cijfers gaan hoger en hoger. „400
geboden. Niemand meer? 500, daar
600. .700. kom mensen, dit is te
geef voor zo'n prachtig
stuk. 800.
Even later: „Niemand meer dan
2300 voor dit unieke handgeknoop
te tapijt? Daar is f 2500 geboden.
Niemand meer.
Er komen interrupties van tapijt
handelaren, zoals „Je hebt al hand
geld", „dat is niet Bulgaars, maar
Roemeens", „de zijkanten zijn met
de machine afgesneden", „dat is
geen Pers, maar een Pakistaans
kleed".
Grof geld
De heer Drabbe, die er ook is, ver
telt wat er precies geveild wordt en
wat de waarde ongeveer is. „Dat
kleed is amper 100 waard. Het
wordt op ƒ250. ingezet en gaat nog
hoger. Daar komen dan nog 15%
veilingkosten by". Tenslotte wil een
tapijthandelaar met luide stem we
ten of alles wel „zuivere koffie"" is.
De eigen ordedienst grijpt in en
verwijdert de oproerkraaier van het
terrein. Maar de Baarnse politie
vindt deze „schaduwactiviteit" maar
niets en haalt de man terug.
't Maakt alles niets uit. De zoveel
ste „onherroepelijk" laatste veiling
van een waardevolle, opgehouden
zending, alias kostbare herkregen
lading wegens totale liquidatie is
geslaagd.
De „koopjes" hebben grof geld op
gebracht. De buit is binnen. Op
naar de volgende totale liquidatie
van een kostbare herkregen la
ding.
Openbare gelegenheden zijn
streng verboden voor nette Algerijnse j moet vaak met haar schoonfamilie
vrouwen, dat nergens in deze stad leven, ongeacht of zij dat prettig
van 1,3 miljoen inwoners openbare j vindt of niet. Ondanks haar hogere
toiletten voor vrouwen bestaan. i ontwikkeling en emancipatie is de
Zelfs in de meest vrijzinnige Alge- voornaamste taak van een Algerijns
rijnse gezinnen is het meisje streng I meisje het huishouden doen, eerst
ilauwe stofjas over haar verboden met mannen uit te gaan en voor haar moeder, vervolgens voor
isterse stijl. Aan hetmogen zij geen contact met hen heb- j haar man en vaak ook voor diens
jt zij een bikini, maar als j ben behalve misschien in het huis I moeder. j
»p gaat, zijn alleen haar van een vriendin
en slanke enkels zicht- Dientengevolge is het huwelijk
voor meisjes in haar tienerjaren een
voortdurende bron van ongerustheid, j
Als zij niet naar een universiteit I
gaat, is het huwelijk onvermijdelijk j
de volgende halte en het is onwaar- j
schijnlijk dat zij haar toekomstige
echtgenoot ooit heeft gezien vóór de i
verloving.
Zelfs thans worden sommige vrou- j
wen in het huis opgesloten en mogen j
zij er slechts eens per week uit om
naar de openbare baden te gaan.
Deze zeldzame uitstapjes zijn de
hoogtpunten van het maatschappe- 1
lijk leven van een vrouw.
In de dampende betegelde ruim
ten van de openbare baden worden
de vrouwen in zeepschuim gewas
sen en afgespoeld door badvrouwen.
Daarna wikkelen zij zich in hand
doelen en zitten uren op matten van
stro, limonade drinkend en babbe
lend.
Ouders beslissen
Kerk draagt Salima een
de witte „haik", het op
beddelaken gelijkend op-
t rondom haar lichaam
en de witte driehoekige
ijkend op een geborduur-
die neus en mond be-
DAMESMODE
in exclusief jonge stijl...
BREESTRAATI08Q-II2 IEIDEN
eeft de sluier gedragen
dertienjarige leeftijd de
it en zij zegt dat zij zich
voelen als zij er geen
lat.
Ie oorlog van Algerije
nsen werd de sluier door
erroristen gebruikt om
te worden en Algerijnse
iteerden van de bescher-
miteit die hij verschaf-
nen te plaatsen en de
«spionneren. Nadat het
onafhankelijk was ge-
achtten vele vrouwen die
rlog fel hadden gevoch-
worden beloond met e-
[op grote schaal, maar de
gesluierd en onontwik-
en worden vaak over-
I vaders, echtgenoten of
Optimisme
Algerije in afwijking van
Mohammedaanse landen,
toe te stemmen en zich
ten. De Nationale ver-
Algerijnse vrouwen
verrassend optimistisch
fr de toekomst,
fe een generatie zullen
psgeen sluiers meer dra-
pelt Orilla Mahgrad, de
pn de UNFA, een vrouw
P^e leeftijd. „Naarmate
groeit, groeit ook de
Mts één op de 1000 leer
de middelbare meisjes-
een sluier. Nu de re-
bouwt in elk berg
zal de sluier gelei-
M het westen aan deze
de Middellandse Zee
gauw de schaarste van
1560 de mannen, die zich
DP de met bomen beplan
S°ms ziet men ln de
Veelal zal de moeder van een huw-
bare jongeman een wakend oog hou-
den op de jongere meisjes. Als zij
een sterk, welgeschapen en goedgema-
nierd deerntje ziet, zal zij eventueel I
een gesprek aanknopen met de moe-
der van de jongedame, dat wellicht
leidt tot overeenstemming over een
huwelijk. Pas nadat de ouders het
eens zijn geworden, maken hun kin
deren kennis met elkaar.
„Eerlijk, we zitten echt in angst",
zei Aitsja Belhadj, een 18-jarige
dochter van ouders uit de midden
stand. „We kunnen ons niet voorstel
len hoe het zal zijn met een man
te leven". „Ik heb geen broers en
geen contacten met jongens", legde
haar vriendin, de 19-jarige Nadia uit.
„Ik weet niet hoe hij me zal behan
delen, of ie aardig of een verschrik
king zal zijn". Toch is men het er al
gemeen over eens, dat echtgenoten
niet de hardvochtige meesters meer
zijn die ze vroeger waren, maar dit
neemt niet weg, dat de mannen hun
vrouwen als hun eigendom beschou
wen.
Zij betalen de ouders van de bruid
een bruidsschat die varieert van on
geveer 700 tot 35.000 gulden en schen
ken het meisje juwelen en andere
Ü1CD I1IC11 ill UC livu liivioji. jutTi.ii.ii vu auucii
^meisjes zonder sluier I waardevolle dingen. Op het platteland
ding (kersen); 1 pakje custardpud
ding; 2 bananen.
Giet de fruitcoctail af maar ge
bruik de siroop als aanvulling op 't
water dat nodig is voor de bereiding
van de gelatinepudding. Maak, ter
wijl de gelatinepudding volgens de
regelen der kunst staat te koelen,
met behulp van de custardpoeder 'n
dunne vla die eveneens goed gekoeld
wordt. Zodra de gelatinepudding ge
reed is, dat wil zeggen: naar beho
ren is gekoeld, wordt ze met twee
messen bewerkt tot een schaal met
gelatinepuddingblokjes Is ontstaan.
Door deze blokjes wordt vervolgens
voorzichtig de fruitcocktail gemengd
waarna het geheel in ruime glazen
bowls wordt overgebracht. Het fruit
pudding mengsel wordt vervolgens
met ruime hand overgoten met de
dunne vla en gegarneerd met de in
plakjes gesneden banaan. Goed ge- I
koeld serveren.
In totaal zullen 1200 jon
gedames in modieuze kleding
moeten zorgen voor de gas
ten van de Olympische Spe
len 1972 in MünchenDe
eisen zijn bijzonder hoog.
Men vraagt tenminste twee
vreemde talen, aantrekkelijk
uiterlijkeen speelse geest en
tactvol optreden. Van de
honderden sollicitanten is
tot dusver een twintigtal dat
aan alle voorivaarden vol
deed in dienst genomen. De
twintig beheersen in totaal
34 verschillende talen. Zij
zullen later de nieuwe colle
ga's moeten instrueren. Het
zal waarschijnlijk niet voor
komendat tijdens de Olym
piade in München geen en
kele hostess een buitenlandse
bezoeker niet kan verstaan.
Bij de introductie van de
Olympische dienstkleding
was ook Olympia-teckel Wal-
di van de partij.
Robijnrode gelatinepudding en. de
vijf fruitsoorten die tezamen de Ca-
lifornische fruitcoctail vormen, zijn
de voornaamste ingrediënten van 't
Scandinavisch dessert dat wat be
treft de kleur doet denken aan een
vlammende zonsondergang. Het des
sert is gemakkelijk klaar te maken
en vormt zowel voor de dagelijkse
maaltijd als voor een "haute cuisi
ne creatie" een waardig sluitstuk.
Voor het Scandinavisch dessert heeft
men nodig1 blik Californische fruit-
conctail; 1 pakje gelatinepud-
ADVERTENTIE
Dobbelman... als u gewoon bijzonder goed wit en kleur wilt wassen... 6,15
