CLOCHARDS VAN DE HOOFDSTAD KIJK VERGELIJK Trieste gevallen in ijskoude nachten Japan lonkt naar China 53X% 6X96 1X96 Staal Co -* Vrijdag 14 mei 1971 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 21 (Van een onzer verslaggevers) Het is middernacht. Bij het Amsterdamse Centraal Station haast een aantal mensen zich snel naar de laat- e tram en bussen. Zij lopen achteloos voorbij aan een hoopje op het oog textiel. Er rgen verschillende van deze hoopjes rond het station. Wanneer men even de tijd neemt nzo'n bundel textiel beter bekijkt, dat ziet men dikwijls zo'n hoopje tot leven komen. Het is dan misschien de heer irmans of mevrouw Wildschut die !h even uitrekken of omdraaien. zijn de chochards van Amster- m, voor een groot deel te vinden n de zijkant van het Centraal ation, op het terras van de Ber- m-rondvaartbotensteiger en in wachthuisje van de pont aan Ruyterkade. un verklaring voor hun slapen in nog ijskoude nachten geven zij onsamenhangende zinnen of zij stellen pertinente leugens, maar achtergronden zijn in de meeste wallen triest. politie van het bureau War- oesstraat, waar het Centraal Sta in onder ressorteert zegt geen last an deze openlucht-slapers te heb- len noch klachten van buurtbewo- ers te hebben ontvangen. Mensen ie bij dit bureau aankloppen voor jdelijk onderdak, worden verwezen De straatslaperHermans: Welterusten •t Mevr. Wildschut uit Curaqao slaapt onder alle weersomstan digheden op straat. naar de Hulp voor Onbehuisden aan de Weesperzijde. NIET NODIG De heer Jongbloed adjunct-direc teur van dit opvangcentrum: „Op straat slapen behoeft in het Neder land van 1971 niet. De mensen die rond' het Centraal Station in de buitenlucht bivakkeren, krijgen in het algemeen normaal bijstand, maar kunnen niet met dit geld om gaan. Meest zijn zij binnen een dag „los". Zij hebben geld voor een pension of jeen hotelletje, maar daar voelen zij niets voor. Ook bij ons komen ze niet. Wij hebben plaats voor veertig mensen, i maar wij hebben nog nooit het j bordje „vol" aan de deur moeten hangen. Mensen die hier komen, I vangen wij twee, drie dagen op. Zij krijgen een goed bed en een ontbijt een uitkering en zo staan ze weer op eigen benen. De meesten die bij ons komen zie je een maand later weer terug. Wij hebben een karthotheek van zo'n zeshonderd mensen, die Wij geregeld onderdak verlenen. De mees ten willen echter een goede dage lijkse uitkering, een comfortabel ho tel en als het even kan een flinke hoeveelheid drank. Geld betekent niets voor ze. LATE DIENST Voor de taxi-chauffeurs en de men sen van het Gemeentelijk Vervoer bedrijf met late dienst, is mevrouw Wildschut een bekende geworden. Reeds jarenlang slaapt de vier-en- zestigjarige in weer en wind op straat. Of het nu sneeuwt, regent, of er een warme zomerwind waait of het ijzelt, zij is op „haar plaats" aan de zijkant van het Station te vinden. •Mijn man was militair in Curacao. Ik was zesenveertig toen wij naar Nederland kwamen", zegt zij. „Toen hij stierf was mijn leven verwoest. Van mijn'pensioen kan ik gemak kelijk een hotel of een kamer beta len, maar de mensen vragen mij al tijd onmiddellijk weer weg te gaan Ik word achtervolgd, door boze mensen". Zij fantaseert, maar de controleer bare zaken geven een beeld van diep menselijke ellende, 's Morgens wast zij zich voor twintig cent in een toilet van het station. VIER MANNEN In een wachthuisje van de pont achter het station, liggen vier man nen in diepe slaap. Een jonge knaap met een sikje heeft de trein naar Alkmaar gemist. Hij heeft geen geld genoeg voor een kamer en vindt dit de meest voor de hand liggende oplossing. Rinus. die naast hem ligt, wil veel geld hebben voor zijn levensverhaal en een keurig geklede heer wordt zeer boos. wanneer hij wordt ge wekt, zegt vinnig „sodemieter op" en draait zich om en zinkt verder in een diepe slaap. Een drieënzestig jarige Zeeuw, wil zijn naam niet noemen, maar wel vertellen: „Ik ben geen liefhebber van slapen op deze manier. Maar een kamer krijgen is niet gemakkelijk en in Hulp voor Onbehuisden heb ik geen zin. Ik ben er een paar maal ge weest, maar dat gezeur daar, daar moet ik niets van hebben. Ze vra gen naar je geloof, je inkomsten. Dan moet je zo'n gek lang hemd aantrekken en krijg je een hap eten. ETEN GENOEG Eten heb ik genoeg. Ik werk van twee tot elf uur in een restaurant. Daar was ik me, eet me vol en ga de straat op. Terwijl hij zijn uitgetrokken schoen, die keurig naast elkaar on der de bank staan bestudeerd be sluit hij met: „Ik ben een keiharde Zeeuw. Sterk voor eer en geweten Niet trots, maar gemakzuchtig. Zo lang ik gezond blijf, zal ik hier sla- Het wachthokje bij de poort op de Ruyterkade is het onderdak voor vele openluchtslapers. pen. Maar denk niet dat lk geluk kig ben met mijn lot". De goed in het vlees zittende heer Hermans, was op de dag dat wij hem spraken net uit het ziekenhuis ontslagen. Met een klein wit plastic tasje, goed gevuld met brood en drank en een nieuw houten kistje zocht de 70-jarige naar zijn „oude stek". DE REBEL „Voor Hulp voor Onbehuisden voel ik niets. In die instelling kleineren ze je. Hij is geen gemakkelijk heer schap, zelfs niet in het ziekenhuis waar ze hem na twee dagen reeds de rebel noemden. „Ik woonde maandenlang 's nachts in een oude auto", zegt hij, maar dat mocht van de politie niet meer. Ik heb een klein pensioentje uit de bouw en mijn AOW. Een kosthuis neem ik nooit meer. Daar lichten ze Je alleen maar op. En beroepspen sions zijn veel te duur. Op het Kolkje moest ik vijf tientjes betalen voor een soort geitenhok in een kelder waar je drijfnat werd wan neer het regende. Daar huisden ook nog een stelletje smerige dronken kerels. Dat moet ik niet. Nee, hier ben ik mijn eigen baas. Wassen doe ik mij overdag in een koffiehuis. Scheren is ook geen pro bleem want ik heb een apparaat op battarijen bij me. Ik was vroeger in huis bij mijn dochter, maar toen zij bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen, ben ik gaan zwerven en slaap ik op straat. Het bevalt mij best". Nadat hij dit had gezegd, zette hij zich op het kistje, vleide het hoofd tegen een marmeren pui, sloot de ogen en zei: „Wel te rusten" en probeerde te slapen. Toen dat met een lukte bromde hij „Wel wat hard, na vier weken tussen de schone witte lakens van het Wees- perplein-ziekenhuis". TOKIO In de Japanse buiten landse politiek ten opzichte van com munistisch China kunnen belang rijke veranderingen worden ver wacht. Premier Eisakoe Sato merkte tijdens 'n persconferentie op, dat hy zijn eerder gedane verklaring, waar in hij stelde geen veranderingen gedurende zijn ambtsperiode te zul len invoeren, volledig zal herzien. Een vast punt in de buitenland se politiek van de regering Sato was tot dusverre het uitsluiten van een diplomatieke erkenning van de Volksrepubliek China, een zaak die nu duidelijk andere perspectieven heeft gekregen. Ongetwijfeld staat de regering Sa to hierbij onder zware druk van het Japanse bedrijfsleven dat 'n Waar handelsoffensief op China in voor bereiding heeft. Uitgesloten moet daarentegen worden dat men de di plomatieke relaties met Formosa zal opofferen, aldus Kaji Watanabe. hoofd van de afdeling voor Chinese betrekkingen van het Japanse „Gai- musho" imin. van Buitenlandse Za ken) ook premier Sato bevestigde desgevraagd in een commentaar dat de oplossing die men voor ogen heeft een vereend China is dat bovendien het lidmaatschap van de Verenigde Naties "krijgt. Door Henk Ruyssenaars Dat daarbij kan worden gerekend op Japanse steun is duidelijk. Een delegatie van het ministerie van Bui tenlandse Zaken is momenteel in de ADVERTENTIE Kijk eens wat Staal Co u biedt bij bet sparen! U zult zien, bij Staal Co behoudt u een zeer grote vrijheid over uw geld terwijl u toch een hoge rente maakt. Ook u kunt daarvan profiteren! Wó,aj* u ook woont. Want storten en opnemen kunt u aan de kas van ons kantoor, maar gaat ook héél eenvoudig per giro. opzegtermijn direct beschikbaar inleg vanaf rente 2 weken f 1.000,— f 100,— 5K% 3 maanden f 1.000,— f 100,— 6 maanden f 1.000,— f 250,— 1 jaar vast rente jaarlijks f 1.000,— 7 2 jaar vast rente jaarlijks f 1.000,— 3,4, of 5 jaar vast rente jaarlijks f 1.000,— 7 3A% V Voor méér rente van nw geld DEN HAAG, Lange Houtstraat TeLiOTOi 163340, Po$tgiro473501 Geaffilieerd met F. van Lanschot. Verenigde Staten waar men de Ja panse ommezwaai nader probeert toe te lichten. De delegatie staat on der leiding van de China-expert Hasjimoto. Een beslissing over de te bepalen positie van de Japanse Chi- na-politiek die drastisch gaat veran deren wordt in Juli aanstaande be kend gemaakt. Een tweede delegatie uit 't land van de rijzende zon is naar Afrika vertrokken. Daar zullen in de Ver enigde Naties vertegenwoordigde re geringen worden geconsulteerd over eventuele steun voor Japanse voorstellen, die uiteindelijk China 'n VN-lidmaatschap moeten opleveren. De actie vanuit Tokio wordt op twee fronten gevoerd: zowel regering als industrie hebben reeds delegaties in voorbereiding die binnen afzienbare tijd bezoeken zullen gaan brengen aan Peking. Ook hier wordt weer Formosa een struikelblok, aangezien China bij het aangaan van diploma tieke betrekkingen met Koeweit en Kameroen bepaalde toezeggingen heeft gedaan, die relaties met Formo sa onmogelijk maken. Ondanks dat zijn veel China-experts in Tokio, e- venals premier Sato, ervan overtuigd dat een toenadering van de beide China's tot de mogelijkheden moet worden gerekend. Men is definitief niet van plan, verklaarde Watanabe, het Canadese voorbeeld te vol gen waarbij Formosa uit de VN zou moeten verdwijnen. Een ander struikelblok dat steeds meer aktueel begint te-worden zijn de verwachte olievondsten in het Azi atische continentale plateau. Een groot winstpunt hierbij zijn de be zitsrechten over de z.g. Senkakoe- eilanden die worden geclaimd door zowel Japan, Zuid-Korea als China. De liberalisering van de politiek ten aanzien van China is dan ook grotendeels te wijten aan de wens de Japanse handelsmarkt te vergro ten. Begrijpelijk is hierbij dat China met 800 miljoen inwoners voor de sterk expansieve Japanse industrie een meer aanlokkelijke markt vormt dan het eiland Formosa met slechts 14 miljoen inwoners. Wat een milde ontkenning van Watanabe oplever de die erop wees dat zelfs indien al le Chinezen 'n Japanse zakdoek zou den kopen, dit niet gezien moest wor den als een poging het Japanse tex- tiel-export probleem op te lossen. En bovendien verzet men zich sterk tegen het verlies van Formosa als handelspartner. Het nu op gang gebrachte Japanse 'politieke offensief is een essentieel onderwerp van discussie in eigen land, waar de meningen sterk ver deeld zijn. De invloed van het be drijfsleven op de regering zal onge twijfeld een beslissing in positieve zin in de hand werken" zo wordt ver wacht. De vraag of een diplomatie ke erkenning van China door Japan binnenkort verwacht kan worden ls daarentegen nog in voorzichtige prognose-teksten gehuld. Het lid maatschap van China van de Vere nigde Naties steunt men daarentegen vrijwel volledig.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 21