Ik ken serie STROOM VAN CONTACTEN MET CHINA Zwaar verlies voor strijders Bengalen Inne Krenwinkel kent de Manson-familie Van handel en pers 23 ISRAËLISCH KABINET GAAT PRATEN OVER SUEZKANAAL IAAR0M DE iDERLANDSE )DEN ITU HET ÉL GAAT &LEN! NEDERLANDSE MIDDENSTANDS PARTIJ NEC legt zicli bij beslissing KNVB neer in vogelvlucht in vogelvlucht Zweden levert moordenaars ambassadeur Belgrado niet uit IfflAO 17 APRIL 1971 LEIDSCH DAGBLAD PAOmA 9 (GPD) Maandenlang heeft het proces tegen ion en de meisjes van zijn „hippy-gezin" de wereldopinie lid als een haast surrealistische aanklacht tegen de gevol- onze moderne, westerse „beschaving". Nu is het hoge d eruit: de gaskamer voor een man en drie jonge meisjes, zal de gaskamer werkelijk het sluitstuk van deze tragedie Zal men de „affaire-Manson" na een executie kunnen igen in gerechtelijke archieven om het te vergeten? Of het bloed van Sharon Tate en van de andere slachtoffers teken aan de wand, dat niet alleen voor an- personen maar zelfs voor een hele samenleving een drei- aanklacht betekent? Kier geval is één 22-Jarige ervan overtuigd dat de gas ter niet het sluitstuk in de- zal zijn. En zij weet waar spreekt: zij is Anne Kren- zuster van Patricia, één van van Manson en 5 deze ter dood veroordeeld. Krenwinkel heeft zelf ook deel laakt van het „hippy-gezin", weet meer dan haarzelf én lief is. Dat was waarschijn- reden waarom zij, kort na de van de zaak, plotseling uit van de Ameri- I westkust verdween en opging even kleurige en losbandige smenleving op het Spaanse ibiza. En dat is zéker de re- zij onmiddellijk na de veroordeling van haar zus- uit Ibiza naar Los Angeles Tijdens een tussenlanding in d trof ik haar op het vliegveld Bosschardt Miss Anne Krenwinkel?" een ruk draait zij zich om en „Politie?" Miss Krenwinkel. Journa- 1 blijft mij hetzelfde. Daar heb zo de pest aan als aan de po- (ournalisten zijn precies even en wroeten ook altijd in an- ps narigheden". IJ spreekt als een echte hippy, er bepaald niet naar uit: te kleding, veel bagage Mag enkele vragen stellen?" cies wat ik dacht, journalisten iet als de politie. Altijd weer heel vriendelijk, maar steeds vragen. Net zoals in Los An- Meteen nadat dat met Manson ebeurd kwam de politie: „Miss nnkel, mogen wij u enkele vra- lellen?" De volgende dag lieten vrij, maar twee dagen later ze weer terug met nóg meer ze mij verzekerden dat uit de States geloofde ik oren niet. Dat is nu allemaal Ja, miss Krenwinkel, het is jorbij, maar uw zuster Patricia loordeeld tot de gaskamer..." Veroordeling herzien eens even. Niet zo snel, luster zal niet in de gaskamer in. Ten eerste omdat Californlë Jongen mensen in de gaskamer Eten tweede omdat de veroor- van Patricia nog herzien zal ïlooft u dat Linda Kasabian, Atkins of Leslie van Houten schuld dragen dan uw zuster „Vraag dat de politie van Los An geles maar. Voor mij is Manson de enige schuldige. Trouwens, u zult zien dat iemand uiteindelijk bewijst dat Linda's kind van Manson is. zo dat haar getuigenis volkomen waar deloos wordt. Hij is de enige schuldi ge. Vroeger, toen ik nog deel uit maakte van het „gezin", bewonder de ik hem. Ik dank Manson nog al tijd voor het feit dat hij mij de ogen heeft geopend. Maar nu haat ik hem". „Een vreemde mengeling van gevoelens, vindt u niet?" „Ach. niemand die ooit bij Man son verbleef is geheel normaal. Hij zelf is totaal gek. Daarom ben ik er indertijd ook vandoor gegaan. Dat heeft me gered. Ik was al weg toen dat bloedbad plaatsvond. Ik had Pa tricia willen meenemen, maar ze was gehypnotiseerd door Manson". PEKING (AFP, Reuter, AP) De verzachting van de Chinese politiek ten opzichte van de Westerse mo gendheden heeft zich doen gelden in een hoeveelheid van nieuwe contac ten. De Nigeriaanse en Britse tafelten nisploegen hebben gisteren het zeld zame voorrecht genoten de verboden stad in Peking te mogen bezoeken. Anderhalf uur lang bezichtigden zij de paleizen, tuinen, monumenten en de zalen met kunstwerken. China zweeg gisteren nog over de verzachting van het 20 jaar oude handelsembargo door president Nixon. Wel herhaalde de directeur van de jaarbeurs in Kanton, die donderdag avond werd geopend, dat de handels politiek van China met het buiten land bestaat uit „het inwisselen van wat men heeft voor wat men nodig heeft". Hij had daarbij de gebruike lijke kritiek op het Amerikaanse im perialisme. De sfeer op deze jaarbeurs werd door zakenlieden uit het Wes ten uitgesproken vriendelijk en aan genaam genoemd. Politiek kwam bij de zakengesprekken niet voor. Er zijn ongeveer 8000 zakenlieden naar Kan ton gereisd, van wie 1500 Europeanen. Goed Het Britse Reisbureau Thomas Cook and Son wil reizen naar het Chinese vasteland organiseren. „Het onthaal dat de Britse tafelten nissers ten deel is gevallen, wijst op een radicale verandering in de hou ding van de Chinezen tegenover rei zigers uit het Westen", aldus een woordvoerder. De bezoekende Britse en Ameri kaanse tafeltennisteams zijn eerder deze week in Peking door de Chinese primier Tsjoe En-lai ontvangen. „Wij zouden wederzijds toeristenverkeer met China toejuichen", aldus Cecil Garstang, de directeur van Cook' „De uitwisseling van toeristen tussen beide landen kan slechts een goede invloed hebben", zo voegde hij eraan toe. De New York Times bracht giste ren een verhaal uit Kanton van Till man Durdin die voor een maand een visum voor China heeft gekregen. Durdin is chef van het bureau van de krant in Hongkong. Feestjes „U kende Sharon Tate?" „Ja, ik was eens op één van haar „feestjes", waar ze ook Manson op had uitgenodigd die zij al van vroe ger kende. Zo'n feest met een hoop grote namen van Hollywood, met veel drank, veel muziek, en nog meer Isd. Nee, ik ga u niet vertellen wie er al lemaal bij waren. De meesten zijn nog steeds belangrijke mensen in Hollywood, de politie heeft hen met rust gelaten". „Wat denkt u dat er nu gaat ge beuren?" „Ze kunnen hoogstens Manson ter dood brengen, hij alleen is de schul dige. Tex Watson, Susan en Leslie, mijn zuster Patricia, en Linda, zij waren niet meer dan pionnen. Trou wens, hoe is het mogelijk dat ze Lin da hebben vrijgelaten, na haar ei gen getuigenis?" „Vanwege haar hulpverlening aan de wet, niet?" „De wet? Laat me niet lachen, wat de wet? Is dat zo volmaakt? Eerst worden er negen mensen omgebracht, en de enige oplossing is dan nóg eens vijf mensen ter dood brengen? Het is om kotsmisselijk van te wor den Nee, ik herhaal dat ze hoog stens Manson in de gaskamer kun nen zetten. En als men mijn zuster ook maar één haar krenkt, dan zal ik eens een boekje opendoen, dan zult u zien dat er nog heel wat meer hoof den zullen rollen!" „Hoezo?" ADVERTENTTI it zij een programma Jtwaarachter tens 2.000.000 ers (kunnen) staan. itU bakker, slager, irman, loodgieter, '.tandarts, transport imer, wetenschapsman/ kapper, rijschoolhouder, 'iër, binnenschipper of itent U een ander zelfstan- beroep, dan biedt de derlandse Middenstands- U een duidelijk alternatief. ek de openbare lering op isdag 21 april in Stadsgenoot zaal, 1raat60, Leiden. (ton en stem Lijst per.Kring Leiden: H. Bartels, jSchuilinglaan 25, Voorschoten, 'eleloon 01717-3884 Kopstukken „Kopstukken, dat is het goede woord! Kopstukken in die zogenaam de k „zevende kunst". Meneren die zich uitgeven voor eerbiedwaardige burgers, en die in werkelijkheid ook niets meer zijn dan vuilnis. Sjache raars zonder scrupules. En daar zou mijn zuster Patricia voor moeten ANN KRENWINKEL bdeten? Nee, dat zal ik niet zomaar toelaten. Als mijn zuster naar de gas kamer gaat, dan zal ik een hele serie namen noemen, daar kunt u zeker van zijn". Met deze dreigende woorden, uit gesproken op een toon die minder dreigend dan wel wanhopig klonk, verdween Anne Krenwinkel uit het gezicht, op weg naar Los Angeles. Een 22-jarige hippy in dure kleren en met veel bagage, een meisje dat veel wist, maar tijdens het proces ver weg was en zo vele „kopstukken" pro blemen heeft bespaard. Maar ook een wanhopige zuster die zo nodig be reid is om tot het uiterste te gaan om Patricia Krenwinkel te redden. Een uiterste dat ver achter de gas kamer ligt. Want als Anne Krenwin kel losbarst, zal de gaskamer alles behalve het sluitstuk zijn in de Man- son-affaire. NIJMEGEN Het bestuur van Nee heeft zich neergelegd bij de be slissing van de KNVB om de halve fi nale in het toernooi om de KNVB beker tegen Ajax, op het ADO-ter rein in Den Haag te doen verspelen. NEC had in eerste instantie overwo gen, nadat de KNVB het protest van de Nijmeegse club tegen deze aan wijzing had afgewezen, zich terug te trekken uit de bekerstrijd. Maar bij nadere overweging heeft men, uit fi nanciële noodzaak, zich toch bereid verklaard de halve finale in Den Haag te spelen. NIEUW DELHI (AP. REUTER) Choadanga, de voorlopige hoofdstad van de onafhankelijke staat Benga len, is vandaag praktisch zonder slag of stoot opgegeven door de gedemo raliseerde onafhankelijkheidsstrij ders. Dit bericht het Amerikaanse persbureau Associated Press uit Pa kistan. Berichten dat het Pakistaanse le ger, dat het noordeiljker gelegen Koesjtia reeds heeft ingenomen, in aantocht was, hadden tot gevolg, dat zowel de onafhankelijkheidsstrij ders als duizenden burgers hun be zittingen bij elkaar pakten en in de richting van India vluchtten. Overal schijnt het verzet van de opstandelingen in te storten. Zelfs de Indiase radio, die zonder meer ach ter de onafhankelijkheidsstrijd van de Bengalen staat, heeft erkend dat de troepen van Bangla Desj op de terugtocht zijn en dat de volgelin gen van sjeik Moedjiboer Raehman overschakelen op een guerilla. In de omgeving van Choeadanga was echter niet veel van een guerrilla te bespeuren. De opstandelingen schenen de strijd te hebben opgege ven en de stad, die normaal ongeveer 25.000 inwoners telt, was nagenoeg verlaten. Vluchtelingen vertelden dat kort voor het middaguur twee Pakistaanse Sabre-straaljagers bo ven de stad waren verschenen en be schietingen hadden uitgevoerd. Daar bij zouden 12 mensen zijn omgeko men, maar in de staat waren geen autoriteiten voorhanden om dit be richt te bevestigen. Normaal De officiële Pakistaanse radio heeft verklaard dat de toestand in Oost- Pakistan weer zo goed als normaal is. De oprichting van een zg. vrije Bengaalse regering („Bangla Desh") werd in deze radio-uitzending een verzinsel van de Indiase regering ge noemd, die hiermee het „verminder de moreel" in Nieuw Delhi denkt te verhogen. Radio-Pakistan beschuldigde In dia er verder van het Internationale Rode Kruis te gebruiken om de toe stand in Oost-Pakistan te ondergra ven. De aangeboden Rode-Kruishulp* moet worden gezien als een gevolg van de „Indiase machinaties". Iede re poging van een internationale or- De banden van communistisch- China met de rest van de wereld, zo wel Oost-Europa als de vrije landen, bleven tot nu toe in hoofdzaak be perkt tot Albanië, Roemenië en Joe- go-Slavië in de eerste categorie, en tot Canada, Italië en Koeweit in de tweede. Maar nu is het ook ten aan zien van Amerika dan toch tot een duidelijke doorbraak gekomen. Via de sport hebben Peking en Washing- tong doen blijken, dat zij bereid zijn tot verdergaande contacten. En om dat tafeltennis in deze toenadering een verrassende rol heeft gespeeld Amerikaanse spelers bevinden zich thans in Peking, waar zij door premier Tsjoe En-lai opvallend har telijk werden begroet heeft deze merkwaardige ontwikkeling in een belangrijk brok internationale ver standhouding de bijnaam „pimg- pong-diplomatie gekregen. Van zijn kant had president Nixon al gerui me tijd geleden een plan opgesteld om de betrekkingen aanzienlijk te verbeteren: Amerikaanse visa voor Chinezen, die de Verenigde Staten willen bezoeken: Amerikaanse vlieg tuigen en schepen mogen voortaan Chinese vracht vervoeren; Ameri kaanse oliemaatschappijen mogen olie leveren aan schepen en vlieg tuigen, die van en naar China rei zen; in het betalingsverkeer met Chi na mag gebruik worden gemaakt van de dollar. Dit alles, gevoegd bij de verruiming van de handel in nlet- strategische goederen, vormt een be langwekkende stap vooruit in de om gang tussen beide staten. Nu zou het uitermate kinderlijk zijn dadelijk een gat in de lucht te springen over deze eerste tekenen van politieke dooi. Men vergete namelijk niet, dat de Amerikanen, die zo vriendelijk in Peking zijjn ontvangen, nog overal leuzen konden lezen waarin de „Amerikaanse imperialisten" op fei le wijze werden veroordeeld. En nog maar kort geleden bestempelde de Chinese propaganda de nieuwbak ken vriend van nu als „een papie ren tijger" naar aanleiding van de niet-overmatig succesrijke operatie in Laos, terwijl de Amerikaanse mi nister van Defensie Laird vrijwel te gelijkertijd Rood-China karakte riseerde als „het grootste militai re gevaar in Azië". Opmerkelijk was trouwens ook, dat Tsjoe En-lai voort durend sprak over de vriendschap tussen beide „volkeren", met voor bijgaan dus van de regering in Washington. En omgekeerd beseft natuurlijk iedere Amerikaan die met beide benen op de grond staat, dat communistisoh-China, alle mooie woorden ten spijt, onverminderd een keiharde dictatuur is die het parool van de wereldrevolutie in het vaan del blijft meedragen. Het zou wel uitermate onnozel zijn indien men deze feiten nu plotseling over het hoofd zou willen zien. Men spreekt nu wel van ping pong-diplomatie omdat deze vorm van sport min of meer toevallig de inleiding tot de huidige fase van toenadering vormt maar wel niemanc zal eraan tw'ij- felen, dat men evengoed van „ping ping-diplomatie" kan spreken. Ame rika ziet immers in Rood-Ohina een enorm afzetgebied voor zijn in dustrie; Rooa-China dat langza merhand de allerergste binnenlandse spanningen te boven schijnt te zijn gekomen beschouwt Ame rika als een zeer capabele leve rancier van alles, wat het op veler lei gebied nog moet inhalen om „een grote sprong voorwaarts" te maken. Wat nu heeft Peking er toe ge bracht zijn „anti-imperialistische zelfquarantaine" de uitdrukking is van de Frankfurter Allgemeiue Zeitung althans in beginsel op te geven? Aangenomen mag worden, dat de voortdurende vermindering van de Amerikaanse troepenmacht in Zuidoost-Azië een factor van be tekenis is, die de Chinese vrees voor een mogelijke confrontatie heeft doen slinken. Dit betekent anderzijds niet, dat de oorlog in Indo-China in het vervolg als bagatel beschouwd zal mo gen worden. Die blijft een struikel blok op de weg van de toenadering, zoals dit ook het geval is met For mosa, het eiland waar generalissimo Tsjang Kai-sjek de scepter zwaait. Peking beseft terdege, dat de Ameri kanen niet voornemens zijn Natio- nalistisch-China zonder meer te la ten vallen. Washington zal, ook in dien het zich bereid toont Rood- China tot de Verenigde Naties toe te laten, het bewind van Tsjang de hand boven het hoofd blijven hou den. Vermoedelijk is Peking zich daarvan wel bewust en zal het zij het onder krachtig tegenspartelen van zijn kant bereid zijn op den duur een compromis te aanvaarden. Maar Mao en Tsjoe zouden, als men sommige commentators mag geloven, inzien dat de voordelen de nadelen overtreffen. De grensincidenten met de Sowjet-Unie hebben de regering in Peking niet weinig doen schrikken en tot inzicht gebracht, dat het on verstandig zou zijn een Russisch- Amerikaanse coalitie te onderschat ten. Vandaar deze duidelijke poging om de banden met Amerika, voor lopig op voorzichtige wijze, wat aan te halen. Men kan zich dan ook voorstellen, dat de huidige ontwik keling van de wereldpolitiek, al ver keert die nog in een zeer pril sta dium. in de Sowjet-Unie met de grootste achterdocht wordt gevolgd. Hoe men het ook wendt of keert en hoe zwaar men de ideologische be trekkingen tussen de Sowjet-Unie en Rood-China ook wil laten wegen, voor de Kremlin-leiders blijven de Chinezen een potentieel gevaar. Elk vacuum heeft de neiging op dé een of andere wyze te worden opgevuld. En zolang de ontzagwekkende ruim te van Siberië (met zijn enorme bo demschatten!) slechts in' geringe ma te door Russen wordt ingenomen blijft dit gebied een grote aantrek kingskracht uitoefenen op de leiding van een overbevolkt land als China. Alle ideologische eenstemmigheid weegt niet op tegen de begeerte naar „Lebensraum". En omdat men dit in Moskou zeer goed in het oog houdt niet voor niets stond de eerste grote rede van Chroesjtsjow destijds in het teken van de leuze „vult de Aziatische steppen"! zal het Kremlin allerminst ingenomen zyn met een ontwikkeling, die de moge lijkheid van een niet-ondenkbare confrontatie eerder dichterbij brengt dan verder weg schuift. Vandaar ook dat Maskou Nixons welwillende politiek jegens Peking meermalen heeft omschreven als „diplomatie van de glimlachjes". In hoeverre Moskou werkelijk beducht behoeft te zijn voor wat er thans gaande is, kan vooralsnog van een vraagteken wor den voorzien. Want Amerika heeft de ogen allerminst gesloten voor Pe kings wezenlijke bedoelingen. Een bericht uit Djakarta, „dat Indonesië uit de subversieve activiteit van Chi nese communisten nog allerminst tot „dooi" durft te concluderen", spreekt in dit verband wel boekde len Rl. ganisatie om onder het mom van 't verlenen van humanitaire hulp in Oost-Pakistan tussenbeide te komen, staat gelijk met het steunen van de agressieve bedoelingen van India en inmengging in de binnenlandse aan gelegenheden van Pakistan, aldus de officiële Pakistaanse radio. Volgens radio „Vrij Bengalen" zou den de Sowjet-Unie, de V.S., Egyp te en Joego-Slavië de nieuwe rege ring van Bangla Desh, het voorma lige Oost-Pakistan willen erkennen. United News of India meldt dat een uitzending waarin dit gezegd wordt in de Indiase grensplaats Agartala werd opgevangen. Een uit dire man bestaande Joego slavische televisieploeg is naar Peking vertrokken. Het team zal zes weken in de Chinese Volksrepubliek werken. Enige dagen geleden heeft een Westduitse tv-ploeg toestemming ge kregen op de jaarbeurs in Kanton filmopnamen te maken. Sport Avery Brundage, de president van het internationaal Olympisch Comité (IOC) heeft in Santa Barbara, waar hij op vakantie is. opnieuw ver klaard, dat het IOC bereid is China wederom als lid te aanvaarden. „De olympische beweging", zo zei de 83- jarige Amerikaan, „is gereed om Chi na wederom als lid te begroeten, in dien dat land daartoe de wens te kennen geeft en zich voorts zal rich ten naar de reglementen van het IOC". Internationaal wordt deze nieuwe verklaring van Brundage gezien in het licht van de toenadering van China en de Verenigde Staten op sportgebied. China trok zich in 1959 uit het IOC terug en heeft daarna vrijwel niet meer aan grote interna tionale sportevenementen deelgeno men. Deze politiek van afzondering werd doorbroken toen kort geleden een Chinese afvaardiging werd ge zonden naar de wereldkampioen schappen tafeltennis in Nagoya in Japan. De Zweedse industrie zal volgend Jaar de grootste campagne ter bevor dering van de uitvoer die zij ooit heeft ondernomen ten uitvoer leggen in China. De Zweedse vereniging ter bevorde ring van de export heeft bekendge maakt dat zij is uitgenodigd een tentoonstelling van Zweedse prod uk- ten te organiseren. De tentoonstelling wordt de eerste van dien aard uit het buitenland sinds de culturele re volutie van 1967. Secretaris generaal Oe Thant van de Verenigde Naties heeft verklaard nog altijd van mening te zijn, dat China geen zetel in de volkerenorga nisatie zal krijgen voor november of december van het volgende Jaar, on danks de ingetreden dooi in de be trekkingen tussen Peking en Wash ington. Tegenover verslaggevers verklaarde Thant dat hij voorstander was van een topconferentie van de vijf grote mogendheden, waarop MaoTse-toeng overleg zou kunnen plegen met de regeringsleiders van de Verenigde Staten, de Sowjet-Unie, Engeland en Frankrijk. JERUZALEM (GPD) Het Israë lische kabinet komt morgen bijeen om zijn voorwaarden te bespreken voor een interim-regeling inzake her opening van het Suezkanaal. Tijdens het paasreces heeft minister-presi dente Golda Meir daarover druk ge confronteerd met een beperkte kring van ministers. Dit overleg heeft op bepaalde punten overeenstemming opgeleverd, doch er kan geen conso lidatie van het Israëlische standpunt worden verwacht zolang niet alle le den van de regering zich over alle aspecten van het probleem hebben uitgesproken. Toch moet men het ook als men het morgen volkomen eens wordt niet verwachten, dat Israël zijn eisen onmiddellijk zal indienen. Het wach ten is op Washington, waarmee een intensief diplomatiek contact is opge nomen over waterdichte garanties om te voorkomen, dat het vacuüm, geschapen door een Israëlische ge deeltelijk terugtocht over een afstand van acht tot tien kilometer, door de Egyptenaren en Russen zou worden uitgebuit. Dergelijke waarborgen van de Amerikaanse bondgenoot worden hier als conditio sine qua non beschouwd, samen met een uitdrukkelijke ver plichting van Cairo om de vijande lijkheden voor onbepaalde tijd te staken. Dit laatste zou naar Jeruza- lemse opvatting noodzakelijk 'n her leving moeten inhouden van het met Egypte gesloten wapenstilstandsver drag en de daarmee verbonden orga nen, zoals een corps van UNO-waar- nemers uit neutrale landen en een gemengd IsraëlischEgyptische com missie ter bespreking van de lo- penden zaken, een andere primaire eis is, dat geen Egyptische of Rus sische strijdkrachten het kanaal oversteken en tenslotte wil men er hier absoluut zeker van zijn, dat Cairo na de vrijmaking van de wa terweg zijn opening voor de interna tionale scheepvaart niet afhankelijk zal stellen van een verdere terug tocht van de Israëlische troepen. STOCKHOLM (DPA, Reuter, AFP) De Zweedse regering zal de Kroa tische moordenaars van ambassa deur Rolovits niet uitleveren indien de Joegoslavische regering hierom zou verzoeken. Dit heeft de persdiens van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Stockholm meegedeeld. Volgens het Zweedse blad Dagens Nyheter had de Joegoslavische rege ring om de uitlevering verzocht van de Kroaten die vorige week don derdag de Joegoslavische ambassa deur in Stockholm doodschoten. Tus sen beide landen bestaat geen uitle veringsverdrag. Leden van de Joegoslavische am bassade hebben er op gewezen dat de moord op het terrein van de am bassade, derhalve op het grond ge bied van Joegoslavië, is gepleegd. Mochten de Kroaten, die tot de Oe- tasjabeweglng behoren, worden uit gewezen, dan staat hun zeer zeker in Joego-Slavië de doodstraf te wach ten. De Zweedse politie had tot dusver vier Kroaten gearresteerd, twee die de ambassade waren binnengedron gen en op de ambassadeur hebben geschoten, en twee die van mede plichtigheid worden verdacht. Naar een vijfde man wordt nog gezocht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 9