TANKS VERMORZELEN OPSTAND
„In naam van God en van een verenigd Pakistan
M
ïëiW
pc
Tafeltennisteams van
China in twee finales
Strijd om
de macht
in Ecuador
Zonder pardon
HUW ELIJK EN
CELIBAAT
KOM, DOE UIT
DIE TEEVEE
EN €SA §AMEN
ES NAAM *N CAFÉ.
ZOMAAR.
Uit,
goeie
'geuxxmte.
POLITIE IN
DENEMARKEN
OP SPOOR
BLANKE
SLAVINNEN
DONDERDAG 1 APRIL 1971
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 17
Dit schokkende relaas van de slachtin
gen in de Oostpakistaanse hoofdstad Dacca
is geschreven door Simon Dring (27), ver
slaggever van de Daily Telegraph (Lon
den).
Toen het Pakistaanse leger Dacca bin
nenreed om sjeik Moedjiboer Rachmans
onafhankelijkheidsbeweging te vernieti
gen, wedden alle buitenlandse journalis
ten vastgehouden in het Intercontinental
Hotel.
Haastig werden zij naar een vliegtuig
met bestemming Karatsji (West-Pakistan)
gebracht nadat de strijd was uitgebroken.
Maar Simon Dring ontsnapte aan de solda
ten die het gezelschap verzamelden. Hij
had zich verstopt op het dak van het hotel.
Met een fotojournalist die eveneens aan
het militaire net ontkwam doorkruiste hij
later de brandende stad.
Via Karatsji reisde hij naar de Thailand-
se hoofdstad Bangkok om de omvang van
het bloedbad dat de Pakistaanse regering
trachtte te verbergen wereldkundig te ma
ken.
In naam van „God en een verenigd Pakistan" is van
Dacca een verpletterende en doodsbenauwde stad gemaakt.
Na 24 uren van meedogenloze beschieting door het Pakis
taanse leger zijn er 7.000 doden.
Grote delen zijn in puinhopen veranderd. Hier is de
strijd van de Oostpakistanen voor onafhankelijkheid ruw
en wreed de kop ingedrukt. Al houdt president Jachja
Chan, hoofd van de militaire regering, bij hoog en laag vol
dat „de rust is weergekeerd", toch vluchten nog tiendui
zenden mensen naar het platteland, zijn de straten bijna
verlaten en gaat het doden nog door in andere delen van
de provincie.
Maar het is niet twijfelachtig dat
het leger de situatie in de meeste be
volkingscentra meester is. By de
minste provocatie worden mensen
doodgeschoten. Zonder pardon wor
den gebouwen met de grond gelijk
gemaakt.
De militairen lijken steeds vastbe
sloten hun overmacht aan de 73
miljoen Bengalezen in het oostelijke
gebied van het land pijnlijk te la
ten voelen.
Het is onmogelijk precies vast te
stellen, hoeveel levens van onschul
dige mensen dit alles heeft gekost
maar het .zijn er duizenden en
duizenden.
Alleen de verschrikking van de mi
litaire actie kan men peilen! de
studenten die dood in hun bed lig
gen, de slagers die in hun markt
kramen zijn getroffen, de vrouwen
en kinderen die in hun huizen le
vend zijn verbrand, de Pakistanen,
die de hindoe-religie aanhingen, die
uit hun huizen zijn gedreven en in
massa zijn doodgeschoten, de bazars
en winkelwijken die door vlammen
zijn verwoest en de Pakistaanse
vlag die nu boven elk gebouw van
de hoofdstad is uitgehangen.
De leiders van de Awami-liga zyn
eveneens gearresteerd.
Vooraanstaande politieke activisten
ziju opgepakt, anderen zijn ver
moord en de gebouwen van twee
kranten die de beweging van de
sjeik steunden zijn verwoest. Maar
het eerste doelwit van de tanks die
Dacca in de avond van de 25ste
binnenreden waren de studenten.
Naar men aanneemt hebben drie
bataljons aan de aanval op Dacca
deelgenomen, een gepantserde, een
van de artillerie en een van de in
fanterie. De mensen die bij het uit
breken van de gevechten haastig
barricades opwierpen waren de eer
ste slachtoffers toen de strijdmacht
binnenrolde. Sjeik Moedjiboer werd
telefonisch gewaarschuwd dat er
Iets gebeurde, maar hij weigerde
zijn huis te verlaten. „Als ik me
verstop verbranden ze heel Dacca
om me te vinden", zei hij tot een
assistent die aan arrestatie wist te
ontkomen.
Overrompeld
De studenten waren ook gewaar
schuwd, maar naar overlevenden la
ter vertelden, dachten de meesten
dat zij alleen maar gearresteerd
zouden worden. Voorafgegaan door
Amerikaanse M24-tanks uit de
tweede wereldoorlog raasden mili
taire colonnes naar de universitiet
van Dacca.
Kort na middernacht bezetten troe
pen de bibliotheek van de British
Council, van waar zij de studen
tenslaapzalen in de omgeving met
granaten bestookten.
Door die aanval volkomen overrom
peld werden in de Iqbal Hall,
hoofdkwartier van de militante an
ti-regeringsgezinde studentenbond,
200 studenten gedood terwijl grana
ten ln het gebouw ontploften en
mitrailleurs het doorzeefden.
Legerpatrouilles verwoestten ook
een markt in de omgeving, waarbij
zij tussen de kramen voortijlend de
kooplieden doodden in hun slaap.
Een moskee werd zwaar beschadigd.
Vrijwel tezelfdertijd deden militai
ren een aanval op het hoofdbureau
van politie aan het andere eind van
de stad. Tanks openden het vuur
en daarna trokken soldaten naar
binnen om de gebouwen in brand te
schieten. Niemand kan zeggen hoe
veel mensen omkwamen, maar van
de 1100 agenten die er gestationeerd
waren, zullen niet velen ontsnapt
zijn.
Andere eenheden hadden diezelfde
nacht het huis van sjeik Moediiboer
omsingeld. Volgens een buurman
kwamen om tien over één een tank,
een pantservoertuig en vrachtwa
gens met soldaten die over het huis
heen schoten.
„Sjeik, u moet beneden komen,"
riep een officier. Sjeik Rachman
verscheen op zijn balkon en ant
woordde: „Ja, ik ben gereed. Maar
het is niet nodig te schieten, u had
me alleen maar moeten opbellen en
dan zou ik zijn gekomen."
De officier liep de tuin in en zei
tegen de sjeik: „U staat onder ar
rest." De sjeik werd weggevoerd
vermoedelijk naar het hoofdkwar
tier van het leger samen met
drie bedienden, een medewerker en
een lijfwacht die flink was geslagen
toen hij de officier beledigde. Alleen
een nachtwaker die zich had ver
borgen werd doodgeschoten.
Hoewel er hier en daar nog veel
werd geschoten, werd het langza
merhand stiller. En kort voor zons-
opgan was het meeste schieten
afgelopen. De stad was verlaten en
volkomen dood. afgezien van het
geluid van de kraaien en wat sol
daten of het voorbijratelen van een
paar tanks.
Maar het ergste moest nog komen.
Blikken olie
Midden op de dag, weer zonder eni
ge waarschuwing, trokken colonnes
soldaten het oude deel van de stad
in, waar een miljoen mensen in een
warwinkel van nauwe straatjes wo
nen. Stelselmatig verwoestten zij
grote stukken van de oude stad
het gebied waar sjeik Moedjib de
meeste aanhang had.
„Ze verschenen plotseling aan het
eind van de straat,' vertelde een
oude man die in de buurt van de
Niar Bazar woonde. „Toen reden ze
er doorheen en schoten in alle hui
zen."
De voorhoede werd gevolgd door
soldaten met blikken olie. Mensen
die probeerden te vluchten werden
neergeschoten. Wie binnen bleef
werd levend verbrand. Ongeveer 700
mannen, vrouwen en kinderen stier
ven daar tussen twaalf en twee uur
die middag.
Minstens drie wijken troffen het
zelfde lot. Bij hun vertrek namen
de soldaten zoveel mogelijk lijken
mee en gingen naar het volgende
doelwit. Ook politiebureaus in de
i oude stad werden aangevallen. Een
politie-inspecteur vertelde zaterdag
ochtend van zijn 240 agenten er
I maar 30 te hebben teruggevonden
allemaal dood.
De ergste slachting vond plaats in
het Hindoe-gebied van de oude
stad. De mensen werden uit hun
huizen gedreven en bij groepen
doodgeschoten Het hele gebied
werd met de grond gelijk gemaakt.
Plaatselijke Bengaalse spionnen we
zen de troepen de huizen van uitge-
proken aanhangers van de Aw. ii-
liga, die daarna verwoest werden-
of met geschut of met een kan olie
Tot in de vroege zondagmorgen
werd er geschoten, maar het groot-
ste deel van de operatie in de stad
j was in de nacht van de 26ste ach
ter de rug precies 24 uur na het
I begin.
i Een van de laatste doelen was het
gebouw van de krant Ittefaq, waar
meer dan vierhonderd mensen een
I toevlucht hadden gezocht. Om 4
j uur 's middags op de 26ste versche-
j nen er vier tanks, o.n half vijf was
het gebouw een hel. De volgende
morgen waren er alleen nog maar
de verkoolde resten van de mensen
over.
J - f
Eenzijdige strijd
Snel verdwenen
Even snel als zij verschenen waren
verdwenen de troepen van de stra
ten. Zaterdagochtend kondigde de
radio aan dat het uitgaansverbod
van 7 uur 's morgens tot 4 uur
's middags zou worden opgeheven.
Herhaald werd dat alle politieke
activiteiten verboden waren, dat de
censuur was ingesteld, dat de amb
tenaren weer aan het werk moesten
en dat privé-wapens ingeleverd
dienden te worden.
Als bij toverslag kwam de stad
weer tot leven en de paniek greep
om zich heen. Tegen tienen in de
ochtend, met de zwarte rookslierten
nog drijvend boven grote stukken
van de oude stad en in de verte
boven de fabriekswijken, was het op
straat een gedrang van vluchtende
I mensen. In auto's, in riksja's, maar
j meest te voet waren tegen het mid-
I daguur tienduizenden inwonders
van Dacca op de vlucht.
„Laat my meerijden, ik ben oud",
„In Allah's naam, help me", „Neem
mijn kinderen mee", klonken van
alle kanten de smeekbeden. Ieder-
een kon zien hoe degelijk het leger
zijn werk had gedaan, nauwgezet
volgens zorgvuldige plannen. In de
buurt van een van de markten j
klonk een schot. Binnen een paar
seconden sloegen tweeduizend men-
sen op hol. maar het bleek alleen i
maarf een vergissing te zijn die ie- j
mand gemaakt had die in de rij
stond bij de inlevering van wapens.
Overheidskantoren bleven bijna
leeg. De meeste ambtenaren waren
op weg naar hun dorpen en hadden
de oproepen om het werk te her
vatten naast zich neergelegd. Tallo
ze auto's voerden een rode-kruis-
vlag; ze vervoerden doden en ge
wonden naar de ziekenhuizen.
Tussen alles door verschenen af en
toe konvooien troepen: de soldaten
keken strak voor zich uit, met hun
wapens klaar voor gebruik Toen zij
zich vrijdagavond naar hun kazer
nes terugtrokken, riepen zij „Narai
Takpireen oude Perzische oor
logskreet die zoveel wil zeggen als
„Wij hebben de oorlog gewonnen".
Zaterdag was „Pakistan Zindabad"
(Lang leve Pakistan) alles wat je
zo nu en dan van ze te horen
kreeg. De meeste vluchtelingen leid
den daaruit af dat het toch maar
slimmer was om voor Je vluchtte, je
huis met een Pakistaanse vlag te
tooien, in de hoop dat het gespaard
I werd.
Om vier uur viel weer de stilte van
de avondklok, maar vrijwel on nid-
dellijk weerklonken ook de schoten
op wie zich toch buiten waagde.
Een café-bediende die de deur van
zijn kroegje op slot draaide, werd
doodgeschoten, een groepje hindoes
dat by het tempeltje op de renbaan
woonde, trof hetzelfde lot. alleen
maar omdat ze buiten waren.
Vluchtelingen die terugkwamen na
dat ze de wegen buiten de stad
door het leger afgezet hadden ge
vonden, vertelden hoe er vele men
sen doodgeschoten waren als ze
probeerden door de velden om de
troepen heen te vluchten.
Voorbij die wegversperringen is het
min of meer een niemandsland,
waar nog zuiveringsoperaties aan de
gang zijn. Wat daar gebeurt, weet
niemand behalve het leger.
Slechts één ding is zekerhet is
een eenzijdige strijd, die niet lang
zal duren.
Heel wat mensen dachten dat ze
per boot over de rivier beter weg
konden komen dan over de eivolle
wegen. Waar een van die groepjes
's middags toen de avondklok inging
nog vergeefs op de boot stond te
wachten, waren de volgende och
tend alleen nog bloedvlekken te
vinden.
Er was vrijwel nergens iets te be
speuren van georganiseerd verzet
tegen de troepen. De Westpakis-
taanse officieren verwachtten ook
helemaal geen verzet. „Die mensen
zouden ons niet eens kunnen doden
al probeerden ze het", zei een luite
nant uit de Westpakistaanse
Poendsjaab. „De zaken staan er nu
veel beter voor", zei een ander,
„niemand kan ook maar iets zeggen
of voor de dag komen, We schie
ten ze gewoon dood als ze dat doen.
Wij strijden in naam van God en
een verenigd Pakistan".
Naarmate de evacuatie van de stad
tijdens het weekeinde voortging,
werd het steeds duidelijker dat het
leger precies bereikt had wat de be
doeling was geweest. De operatie,
voor zover bekend, beraamd en geleid
door geneeraal Tikka Chan, de
Westpakistaanse militaire gouver
neur van Oost-Pakistan, heeft in
derdaad de laatste druppel verzet
uit het volk van Bengalen weten te
verdrijven.
De democratiesche droom van
Oost-Pakistan is vervlogen. Het zal
zeker meer dan een generatie duren
eer de angst die de tragische en
verschrikkelijke slachtingen van vo
rige week gewekt hebben in de har
ten van de Oostpakistaners. weer
geluwd is.
Als er uit de puinhopen van sjeik
Moed Jibs beweging nog iets te leren
valt, is het de wetenschap dat het
leger niet nogmaals onderschat
moet worden en dat het regime, dat
mooie woorden van president Jachja
over teruggave van de macht aan
het volk ten spijt, nooit werkelijk
van plan is geweest om zich te
houden aan de uitslag van verkie
zingen eerlijk gewonnen of niet.
j Een treurig beeld uit Dacca.
I de hoofdstad van Oost-Pakistan
waar de troepen van West-Pakis
tan de opstand onder leiding van
sjeik Moedjiboer Rachman. die
naar 'n zelfstandige staat streef
de. op bloedige wijze hebben
neergeslagen.
ADVERTENTIE
Een draaitop stofzuiger met een
automatische snoeropwinder.
Ruton draaitop stofzuigers
reeds v.a. f173.-.
LOUISVILLE »AP) De meerder
heid van de priesters in het aartsbis
dom Louisville (Kentucky) is er voor
priesterstudenten voor hun wijding
de keuze te laten tussen het huwe
lijk en het celibaat. Bij een enque-
te bleek dat 52 procent van de 235
priesters voor ontkoppeling waren, 36
procent was tegen en 12 procent had
geen beslissing kunnen nemen. Meer
dan 50 procent verklaarde zich er
voor daarvoor in aanmerking ko
mende getrouwde leken toe te laten
tot de priesterwijding.
Voetbal FC Utrecht heeft giste
ren op eigen terrein gelijkgespeeld
met 2—2 tegen de Westduitse Bun-
desligavereniging Borussia Dortmund.
ADVERTENTTT
NAGOYA Communistisch China,
dat voor het eerst sinds 1965 weer
deelneemt aan het wereldkampioen
schap tafeltennis, heeft in Nagoya
de finales bereikt van de landenwed-
stryden dames en heren. In beide
eindstrijden komen de Chinezen uit
tegen Japan. Zes jaar geleden ston
den China en Japan eveneens tegen
over elkaar. China won toen zowel bij
de dames als bij de heren.
Japan, titelhouder by de heren, be
reikte de finale door een benauwde
overwinning met 54 op het als 4e
geplaatste Zuid Slavië, dat een voor
sprong van 41 verloren zag gaan.
Geen van de drie Japanse spelers:
wereldkampioen Shigeo Itoh, de win
naar van 1967 Nobuhiko Hasegawa en
Mitzuru Kohno bleef zonder verlies-
partij. Het was Kohno, die in de be
slissende partij met 19-21 21-10 21-18
won van Milivoj Karesevic.
Communistisch China had moeite
met Zweden. De Europese kampioen
Hans Alser verloor driemaal en droeg
daarmee ongewild bij tot de 53 ne
derlaag. Kjell Johansson won zowel
van Li Ching Kuang als van oud
wereldkampioen Chuang Tse Tung
Hy verloor met 2022 in de 3e game
van Liang Ko Liang.
De Chinese meisjes Lin Lui Ching
en Cheng Min Chech, die ln 1965 de
corbilloncup wonnen, verloren op weg
naar de finale tegen Japan in de en
kelspelen slechts één game Voorts
ging het dubbelspel tegen Rusland
verloren.
Het Nederlands herenteam verloor
op de laatste dag van de landenwed-
strijden met 25 van Denemarken
en komt nu in de laatste wedstrijd
om de 19e en 20e pleats uit tegen
Griekenland.
De gedetailleerde uitslagen van Ne
derland—Denemarken: Leo Hansen
"Den)—Carel Deken 21-17, 15-21, 21-
11: Claus Pedersen—Nico van Slobbe
21-19, 21-15; Niels Poulsen—Bert
Schoofs 17-21, 21-8, 14-21; Pedersen—
Deken 21-16, 19-21, 21-18; Hansen—
Schoofs 11-21, 21-15, 21-16; Poulsen
—Van Slobbe 21-16, 19-21, 21-23; Pe
dersen—Schoofs 16-21, 21-15, 21-16,
QUITO (DPA, AFPi In Ecuador
is gisteren een openlyke strijd om de
macht uitgebroken tussen een groep
leidende militairen en minister van
Defensie Jorge Acosta Velasco.
Acosta Velasco is een neef van de
78-jarige president Velasco Ibarra
en geldt als de "sterke man" achter
de schermen in het huidige bewind.
De rebellerende officieren eisen
het aftreden van de minister en
van de bevelhebber van het leger,
generaal Julio Ascoto. Zy beschuldi
gen dit tweetal ervan een greep naar
de macht voor te bereiden.
Ongeveer honderd officieren en
duizend man valscherm troepen ver
zamelden zich op de hacienda „Bal-
bina". 20 kilometer buiten Quito, om
president Velasco Ibarra die vorig
;aar een militaire dictatuur instelde,
te hulp te komen als men zou pro
beren hem af te zetten.
De officieren etsen verder het her
stel in zijn functie van de door mi
nister Velasco ontslagen comman
dant van de militaire academie van
i San Joaquin, noordelijk van Quito,
generaal Luis Jacome Chavez.
Van andere zijde is gemeld, dat
president Velasco Ibarra de strijd
krachten heeft gemobiliseerd om
I een poging tot opstand op de mili-
raire academie van San Joaquin de
kop in te drukken en dat een der-
tigtal politici is gearresteerd. De
academie zou door militairen zyn
bezet.
De Westduitse president Heine-
mann heeft na het bekend worden
van de machtsstrijd onmiddellijk z'n
bezoek aan Ecuador beëindigd
Hy werd op de luchthaven uitge
leide gedaan door president Velasco.
cüe een duidelijk vermoeide indruk
wekte.
Er waren bij het begin van Heine-
manns thuisreis geen hoge militairen
of een erewacht aanwezig zoals ge
bruikelijk is bij het afsluiten van
staatsiebezoeken.
(Van onze correspondent)
KOPENHAGEN De Deense po
litie bevestigde gisteren drie perso
nen in hechtenis te houden die be
schuldigd worden van handel ln Jon
ge meisjes. Een 16-jarig Deens meis
je bracht deze zaak onlangs aan het
rollen, die vertakkingen schijnt te
hebben in West-Duitsland en het
Midden-Oosten. Een 32-jarige Deen
se was de bemiddelaarster die vla
een advertentie meisjes zoge
naamd probeerde te contracte
ren voor nachtclubs in het Midden-
Oosten.
Het 16-jarige Deense meisje
kwam enige tijd geleden een politie
bureau in Westfalen in Duitsland bin
nengerend. en vertelde dat ze uit De
nemarken was gesmokkeld, na met
verdovende middelen bewusteloos te
zijn gemaakt. Ze vertelde ln een ho
tel gevangen te worden gehouden
waar ze mishandeld werd en ver
kracht.
De Westduitse en Deense politie, die
aanvankelijk nogal sceptisch tegen
over dit „blanke slavlnnenverhaal",
stonden, hebben na enig speurwerk,
kunnen constateren dat het meisje
Inderdaad de waarheid vertelde. On
der de drie personen die in verband
met deze handel en bordeelwerk
zaamheden zijn gearresteerd, bevindt
zich een Amerikaan. Nelson Roose
velt, die eerder door zowel Nederland,
Zweden. West-Duitsland als Dene
marken werd uitgewezen De 32-Jart-
ge Deense lokte de meisjes naar haar
apartement door een advertentie die
„Jonge, reislustige en avontuurlijke
16-jarige meisjes een spannende
baan" beloofde.
