ons Rademakers
verfilmde Streuvels
of De teleurgang van de Watershoek
kleurrijke kijk op boerenleven
Lor
na
High Noon
is terug
Grote
JA*
Louis de Funès volgt
weer t oude procédé
KAMSTEEG^
WATERSPORT
Springerige gendarme in St. Tropez
Prolongaties
LET OP HET
GWK-EMBLEEM
DE GRENSWISSELKANTOREN N.V.
ADVERTENTIE
Hofweg 39, Voorschoten
Telefoon 0171/ 4995
Ook zondagmiddag geopend
Wij staan ook op de HISWA.
Mimü
REX Sexualiteit biyft een pro
bleem ook na het huwelijk. Dat 1*
deze week te zien ln het theater
aan de Haarlemmerstraat, waar
Lorna Maitland ongetwijfeld de
grootste borsten ontvouwd, ooit op
het Leidse witte doek vertoond.
Lorna is gehuwd met een niet al
te snuggere, hoewel aantrekkelijke
boekenwurm, die later dan ook
beter leert.
Het Verhaal ls gesitueerd in da
zwoele moerassen van het zuidelij
ke deel van de Verenigde Staten.
Een landstreek waarschijnlijk da
delta van de Mississlpl, waar Lor
na geïsoleerd van elk normaal
menselijk contact, alleen maar
droomt van uiterst lichamelijke
bezigheden.
Die krijgt ze dan op een bepaald
moment op d'r boterham wan
neer uit een nabijgelegen gevan
genis een halsmisdadiger ontsnapt.
Niet alleen spat deze met het no
dige bloed, maar hy geeft Lorna
die juist een bad nam ook haar
portie. Daarna vliegen de stukken
d'r af; het hek ls van de dam.
maar na een opeenstapeling van
immoraliteiten wordt er toch nog
een soort van vredespijp gerookt.
Ook de pacifisten komen uitein«
del ijk aan hun trekken.
5 MAART 1971 LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 1»
>r Fons Rademakers wordt de maand
ïaart een belangrijke. Eerst gaat een
ieuwe speelfilm zijn zesde in
vee landen tegelijk in première onder
t titel „Mira", enkele weken later is hij
erantwoordelijk voor de laatste pro
fetie, welke de Nederlandse Comedie
in haar bestaan uitbrengt, „Koud en
warm" van Fernand Crommelynck.
Zijn vriend, Hugo Claus, heeft hem in
twee gevallen terzijde gestaan, want
het scenario naar de roman van Stijn
Streuvels staat op zijn naam, de bewer
king van „Chaud et froid" van de Frans
talige Belg ook.
zou er een betere bemiddelaar
en zyn voor deze dubbel Bel-
-Nederlandse gebeurtenis dan
Rademakers, die als Braban-
ieel goed in staat is met één
bij onze zuiderburen en één
te staan? Als Roosendaals
;Je droomde hij al van een
irrière. met zyn eerste kleu-
gaat hij opnieuw bewijzen
ik in de vingers te hebben,
onze produktiefste regisseur,
na „Dorp aan de rivier" in
[volgden destijds snel .Makkers
uw wild geraas", „Het mes",
twee druppels water" en „De
[van de reiger".
heeft Rademakers vijf Jaar
>n wachten, want zijn eerste
naar de internationale film
Jean Desailly en Gunnel
ilom) werd een mislukking,
illywood is een afzwaaier het
niet, als daar één op de ze-
films een duidelijk succes is
men zich vergenoegd in de
i. Onze geringe filmmogelijk-
maken van zo'n balans een
inde. Rademakers is niet vijf
[naar het Duivelseiland verban-
maar een periode van vele te-
illingen is het wel voor hem
den.
;k wat te zullen vastlopen,
toen maar weer terug tot
oorspronkelikje toneelstatus. In
dag" van Hugo Claus bleek hij
een jaar geleden toen toch
een ontdekking als acteur,
dat hem weer zelfvertrouwen
;even?
elk geval staat ln zijn
ve behuizing op een bovenetage
de Amsterdamse Prinsengracht
andere man. Wat slanker. De
et tot somberheid is bij hem
ken. Maar hij is ook bezadig-
25( jeworden. Mensen in filmzaken
ikken wel eens van zijn ge-
5 0( de energie, belichaamd in de
o'er waarop hij, volstrekt uniek
taalgebied", faaaAntaaaas-
400kan zeggen.
Die nieuwe instelling zal voor hem,
mag men hopen, de lichten gemak
kelijker op groen zetten. Zelfs een
Bergman zou zich niet kunnen ont
poppen als hij maar ééns in de vijf
Jaar een kans zou krijgen een film
te maken.
Met „Mira of de teleurgang van de
Watershoek" wordt het een hele
toestand. Het zilveren Belglsche-Ne-
derlands cultureel akkoord wordt
er mee gevierd, maar ook de hon
derdste geboortedag van Streuvels
Naarstig zoeken in het omvangrijke
oeuvre van de Vlaamse schrijver,
die maar net zijn eigen eeuwfeest
heeft gemist, bracht de keuze op
„De teleurgang van de Watershoek".
De roman kwam weliswaar pas in
1927 uit, maar Streuvels maakte er
in 1910 naar een historisch geval
een studie over.
Twee elementen bepalen het cen
trale thema van „Mira". namelijk
de angst voor het onbekende. De
bouw van een brug. die de gemeen
schap de Watershoek uit haar ach
terlijk isolement zal verlossen en de
houding van een jonge onafhanke
lijke vrouw, die zich van de klein
zieligheid van haar omgeving niets
aantrekt.
NONSENS
De manier van vertellen van
Streuvels, de sprongen in karakters
en situaties, is ook in de film ge
volgd. Het acteren in de traditione
le vorm heeft Rademakers niet wil
len verlaten: „Het is een trend, die
erg gauw gedoemd is te verdwijnen.
Dat de acteur een zo belangrijk we
zen ls. dat je tegen hem kan zeg
gen: ga jij daar maar zitten, ik zet
een camera op je en als je improvi
seert dan wil een groot publiek
daar graag naar kijken. Dat is na
tuurlijk volslagen nonsens".
De Brabantse regisseur, die het
even over de grenzen zocht van ons
taalgebied, ging naar zijn oorsprong
terug: „Ik vind het van huis uit al
leen interessant films te maken in dit
land. Ik kom hier vandaan. Au
fond vind ik niet om mijzelf
schoon te wassen dat er nog
nooit voorbeelden geweest zijn van
een landsman, die het in een ander
land bijzonder deed. Dat bestaai
gewoon weg niet. Hij kan het wel
doen, maar op een onbenullige ma
nier. Men kan zich toch niet voor
stellen dat Fellini „On the water- j
front" van Elia Kazan zou maken j
in New York daar heeft hij geen 5
benul van en men zou zich niet
kunnen voorstellen dat vlngmar
Bergman „La dolce vita" zou maken
in Rome... Dat is natuurlijk het
rare"
„Ik ben destijds een beetje uit
wanhoop met die „Dans van de rei
ger" begonnen, toen ik uit Duits
land wat financiering kreeg, om er
internationale acteurs in te halen
Interessanter had ik het eigenlijk-
gevonden het helemaal Nederlanc
te maken.Ecn zeer international»
kant zal „Mira" beslist hebben. D
muziek is gecomponeerd door Geor
ges Delerue, een Fransman, die ve
len heeft bekoord met zijn melan
cholieke charme in „Jules et Jim"
van Truffaut.
MOTIEFJE
Een half uur muziek heeft de Pa-
rijzenaar voor dit Vlaamse verhaal
gecomponeerd. Rademakers loopt
verguld naar een recorder om de
verschillende banden te laten horen.
En hij heeft daar reden toe, want
Delerue is geïnspireerd geweest als
in zijn beste dagen.
„Hij had het krankzinnig druk. Hij
zei: latèn we zo afspreken dat ik de
film kom zien. Ligt hij mij dan
voel ik er veel voor, voel ik dat het
een beetje gewrongen en moeilijk
is... hij was bezig met een film van
Frankenheimer en kwam hier, was
toen erg enthousiast en is een paar
dagen gebleven om op de snijtafel
alles uit te zoeken. En een week
later belde hij me en speelde op de
piano het motiefje voor, fantastisch
gewoon".
Filmregisseur Fons Rademakers (geheel rechtstijdens de opnamen van 'Mira'.
LUXOR Het heeft enige tijd
geduurd maar het is nu zover. Er
is weer een nieuwe film van Louis
de Funès in Leiden De Franse
bekkentrekkende komiek vervult
ditmaal weer ae oude ver
trouwde rol van gendarme van St.
Tropez. Of eigenlijk niet. Door een
beslissing van hogerhand zijn na
melijk alle markante figuren uit
het politiekorps van de mondaine
badplaats met pensioen gestuurd
en vervangen door jongere knapen.
Alles lijkt rustig zijn gangetje te
gaan totdat de ex-gendarmes een
reünie houden en bezeten raken
van het idee om de politiepet weer
op te zetten. Hun onaangekondig
de aankomst in St. Tropez geeft
aanleiding tot allerlei komische si
tuaties. Het begint bijvoorbeeld al
TRIANON De met zes Os
cars bekroonde film dr. Zjiwago
gaat al weer de tweede week in.
Voor wie het nog niet wist: het is
het kleurenboek dat David Lean
maakte van de gelijknamige ro
man van Boris Pasternak.
LIDO Ook van Irma la Dou
ce schijnt men niet genoeg te krij
gen Jack Lemon en Shirley Mc-
Lain dartelen voor de vierde week
over het witte doek.
CAMERA Aan kop van de
projongatielijst gaat nog steeds
"Meisjesinternaakt" handelend
over een knaap die verkleed als
meisje in een internaat belandt.
direct met een reusachtige ver
keersopstopping veroorzaakt door
het team De Funès dat dacht het
varkentje wel even te wassen. Er
volgen kloppartijen op stranden
vol naaktlopers, riskante ritten in
auto's van kloosterzusters en zelfs
belanden ze nog op een hippie-feest.
Wie het procédé van De Funès kent
zal weer veel plezier beleven aan
het springerige mannetje en zijn
gevolg. Het kleurige St. Tropez
vormt voor de grollen en grappen
een uitstekend decor.
8TUDIO High Noon is
weer eens terug. Zeker niet ten
onrechte Want deze in 1952 onder
regie van Fred Zinnemann ver
vaardigde film, bleek onmiddellijk
al een schot in de roos. Temidden
van de stroom rolprenten met
schietende cowboys, paardedieven
en al dan niet bloeddorstige india
nen in Hollywood voorzien van
het etiket "Western" was High
Noon een sensationeel kwaliteits-
Drodukt, een verademing haast. De
onvergetelijke slotscène, als de wat
sloom lijkende "held" door de zin
derende hitte van de voormiddag
de benauwend-gevaarlijke tocht
naar het stationnetje moet maken,
is Cary Cooper op "het lijf" ge
schreven.
ADVERTENTIE
?ANr
CHANGE
Aan- en verkoop van alle vreemde valuta tegen de officiële, dagelijks in
de grote dagbladen gepubliceerde koersen ook voor cheques, reisver
zekeringen spaar-, salaris- en depositorekeningen goud en zilver.
De Grenswisselkantoren N.V. op het N.S.-station van Leiden.
Geopend van maandag tot en met zaterdag van 8 tot 8 en op
zondag van 9 tot 5. Telefoon 01710-44558.
speken en daar zouden zij dan
groot gelijk in hebben. Rademakers
heeft in een pastorale sfeer een
nogal primitief wereldje in beeld
gebracht, bevolkt men tientallen
onvervalste, tanige Vlamingen. Het
wordt een logeerpartij van allure
voor de toeschouwer, want wat
in zuiver filmtechnisch opzicht Ra
demakers beste film geworden is
kreeg reeksen vlakkeloos gave East-
mancolorbeelden van Eddy van der
Enden mee, voortreffelijk zelfs in
talrijke silhouetprenten.
Dat is al genoeg voor een filmbele
venis, temeer waar de Parijzenaar
George Delerue met inspiratie de
Vlaamse getinte melancholieke mu
ziekjes bedacht, de „Mira" een zeer
volwaardige uitdrukking verlenen.
Tevreden dus over de nieuwe film
van Fons Rademakers? Daar vraagt
U me wat. De bovenomschreven
kwaliteiten beslaan al een zeer aan
zienlijk deel van het ideaalbeeld,
dat een regisseur zich kan stellen
En Rademakers kan het nooit goed
doen met de doem op zich dat hij
destijds veelbelovend met „Dorp
aan de rivier" een Oscar-nominatie
verwierf en sindsdien de toeverlaat
is geworden voor onze hoop op een
artistiek verantwoorde film.
PRETENTIE
Zonder die te belastende pretentie
kan „Mira" als een plastische film
vertelling bestempeld worden, waar
in twee thema's verstrengeld zijn.
Met die pretentie rijzen enkele be
denkingen tegen de dramatische
uitwerking van dit gegeven, dat laat
zien hoe de armelijke bewoners van
het gehucht Watershoek zich
krachtig afzetten tegen de buiten
wereld, die hun bestaantje door de
bouw van een brug in stukken wil
snijden. Parallel met dit gevecht
het zigeunerachtige meisje Mira,
dat die kleine wereld uitdagend
ontgroeid is en nu onverholen de
hoofden van alle mannen in Wa
tershoek op hol brengt.
Streuvels lijvige roman ls in tame
lijk flitsende taferelen verteld, een
nogal filmisch procédé Maar film
vergt een soort indamping en daar
bij hebben Claus en Rademakers
Een vrolijk tafereel uit Fons
Rademakers eerste kleurenfilm
'Mira'. Willeke van Ammelrooy is
op deze foto de bruid.
zich in het script kennelijk laten
verleiden teveel van die schilder
achtige tafereeltjes van Streuvels in
stand te houden, het gevaar van de
keuze van een dik boek. In elk van
de korte filmhoofdstukjes is er veel
te zien. maar dramatisch gebeurt er
daarbinnen te weinig. De film gaat
niet stromen en de twee hoofdmo
tieven komen niet tot ontplooiing,
het gevecht om de brug niet en de
omzwervingen van Mira niet. Hoe
wel men er zichtbaar toch zo onge
veer alle denkbare informatie over
krUgt.
Willeke van Ammelrooy heeft een
ideale presentatie voor de titelrol en
mag zeker als een ontdekking gel
den. de rollen om haar heen wor
den zeer aannemelijk door Carlos
van Lanckere, Jan Decleir en Luc
Ponette gespeeld, zij het dat de
dialoogregie wat te gespierd uitvalt, j
P. RUIVENKAMP. 1
'ons Rademakers zesde speel-
n, 'Mira', is zijn eerste in kleur
oorden. Dat voor hem nieuwe
ment heeft hij meteen tot
vmaamste kwaliteit gedreven,
^verrukkend oogst hij de sfeer-
dien, die er rond de Schelde in
i landschap vol afwisseling van
f» regen en mist zijn binnen te
len.
Iet verhaal van Streuvels „De te
rming van de Watershoek",
arnaar „Mira" werd verfilmd,
lelt zo'n zestig jaar geleden. Het
"iaat van een wat achterlijk ge-
cht. dat zich tegen de moderne
verzet, komt in de reconstruc-
met een boerse frisheid, welke
büna opsnuift, onontkoom-
ir op de toeschouwer af.
rug naar de ongerepte landelijk-
W, een ode aan het trappen in
t natte gras, het mijmeren bij
Q rimpelloze rivier of de lippen In
t bierschuim zetten, waar maar
n eerlijk cafee opduikt.
^amse collega's zouden nu waar-
ïijnlijk van een film „met goes-
ig en een schone beeldtaal" gaan
