Discussie over witmakers
Prijsbewust op
in kaaswinkels
zoek
Voetangels voor Europese geldunie
Criminaliteit
in discussie
Nederland blijft biologisch actief
s
HONGAARSE WEEK
1871
[ERDAG 20 FEBRUARI 1971
LE1DSCH DAGBLAD
£IDEN In het wereldje van de „witmakers" is deze
It nogal wat beroering ontstaan. Oorzaak waren de
merende berichten uit de Verenigde Staten, waar en-
grote wasmiddelenconcerns bekend maakten, bij hun
ld tegen de Grote Vergeler, geen enzymen meer te zul-
gebruiken. Wasmiddelanreus Proctor and Gamble
Ide de Amerikaanse huisvrouwen mee er volledig mee
uilen stoppen, terwijl ook Colgate-Palmolive en Lever
ithers plannen hebben om het enzymenbestanddeel in
wasmiddel tot een minimum te beperken.
me-
17 fe-
n dt
van
t oog
door
ln di
sma-
plotselinge bezwaren tegen de
gische voor- en hoofdwasmidde-
in de VS werden vooral op gang
acht door „ombudsman" Ralph
?r, de man die al eerder voor op-
idding zorgde rond de cyclama-
(kunstmatige zoetstoffen) en die
nimmer aflatende ijver van
trekt tegen de onveilige auto.
*as de man, die de Amerikaan-
ïeerd.federale Handelsraad liet weten
enzymen zo spoedig moge
dienden te verdwijnen, omdat
ano.LVaarliJk waren voor de gezond-
ssing
staaif
aanval op de enzymatische
hon-fcriddelen had een lawine van
I„ ties tot gevolg. Zo fel waren de
0p. rschuwingen van artsen en publi-
spra- 111 consumentenbladen, dat de
ideri rlkaanse huisvrouw, die het bio-
.U noc IrArt
met
ena-
tron-
ben
dster
loort
mig«
fnte
met
ch actieve wasmiddel pas kort
Ie ijlings overschakelde op was-
Ielen zonder enzymen. Uitvloei-
ook, dat de regeringscommissie
het ogenblik een uitgebreid on-
oek instelt naar de gevolgen van
gebruik van enzymen.
Geveld
r,
hun aar nog voor het eindoordeel van
commissie bekend is geworden,
Salomons-oordeel over het nieu-
produkt al geveld; De Ameri-
ïse huisvrouw vertrouwt het niet
de omzet loopt terug en daar-
besloten de producenten de en-
len uit de waspoeder te verwyde-
En dan te bedenken dat nauwe-
2 jaar geleden de Amerikaan-
wasmiddelenconcerns alles in het
k stelden om Amerika bewust
I naken van de voordelen van en-
atische wasmiddelen,
is ar >lgate-Palmolive bijvoorbeeld liet,
[een ïeer dan vijftig miljoen gezinnen
zou is proefpak Axion bezorgen
stunt die twaalf miljoen dollar,
te en mede dank zij de inten-
e televisiereclame leek het biolo-
h wasmiddel het pleit te gaan
nen. Tot het ogenblik dat Ralph
Ier zijn actie begon. Wat zijn nu
zo gewraakte enzymen? We vin-
ze terug in alle levende organis-
bij mens, plant en dier, omdat
onmisbaar zijn bij de stofwisse-
Ons speeksel bevat bepaalde en-
len, die het zetmeel omzetten in
[fen, die gemakkelijker in ons
td kunnen worden opgenomen en
in de maag worden enzymen af
theiden, die tot taak hebben ons
dsel af te breken.
Afbraak
q feite gebeurt er by een wasmid-
met enzymen hetzelfde. Enzymen
men de werkzame bestanddelen,
in korte tijd vet- en andere stof-
in de weefsels van ons textiel
reken zodat alles weer schoon
oorschijn komt uit wasmachine of
sutomaat. Bij de fabricageproces
van enzymen bevattende was-
idelen zyn aanvankelijk nogal
klachten opgetreden onder het
soneel, dat veelvuldig in contact
am met de enzymen. Er traden
itief gezien veel huidirritaties op
ook op aandoeningen aan de lucht
gen met name astma bleek
een ongunstige uitwerking te
>ben. Verbetering van deze pro-
ïtiemethoden waardoor de enzy-
n nu direct worden verpakt in een
tpbolletje maakte aan deze klach-
ook in ons land een einde.
Nadelige gevolgen bij huisvrou-
n, die. wasmiddelen met enzymen
bruiken, zijn in ons land voor zo-
bekend nog nooit voorgekomen,
el in Engeland, waar huidartsen,
laar in vakbladen adviseerden bij
derzoek naar huidklachten ook te
ormeren naar het gebruik van
zymatische wasmiddelen. Gealar-
ierd door deze berichten uit En-
land in combinatie met de steeds
rker wordende geruchten uit de
droeg minister Veringa (Volksge-
ïdheid) de adviescommisie Waren
t op een uitgebreid onderzoek in
stellen naar de gevolgen van het
oruik van biologisch actieve was-
ddelen. Verwacht wordt dat het
idrapport volgende maand ter
nnis van de minister zal worden
bracht. De kans bestaat dat de mi-
ster de wasmiddelenproducenten
verplichten op biologisch actieve
asmiddelen een waarschuwing af
drukken om het wasmiddel zo min
logelijk in contact te brengen met
huid in verband met het mogelij-
gevaar voor huidaandoeningen.
Geen gevolgen
ook in Nederland de wasmid-
ilenconcern8 zullen besluiten om
enzymen uit hun grote voordeel-
akken en dozen te halen ziet er voor
iplg nog niet naar uit. Fabrikan-
tn wijzen er met nadruk op, dat
og geen enkel nadelig gevolg voor
consument is aangetoond en dat
trwijl de Nederlandse huisvrouw nu
I zeven Jaar met kwistige hand
auwsluiervernietigers in de was-
achlnestrooit. Die langere ervaring
Door
Bram van Leeuwen
Is voor de fabrikanten een belang
rijk argument.
„Bovendien zijn de wasgewoonten
ln Amerika heel anders", aldus een
van de directeuren. „De zaak is
daar gewoon misgelopen door de gro
te stroom van negatieve berichten.
In Nederland daarentegen strijden
de biologische wasmiddelen steeds
harder mee om de spreekwoordelijke
reinheid van de Nederlanders te be
vorderen. Nadat Blotex op de
markt gebracht door het AKZO con
cern de spits afbeet in 1963 is Ne
derland biologisch overrompeld.
300 miljoen
Unilever heeft haar aandeel met
Luvil, Swiftex (voorwas), All, Omo
en Swift (hoofdwas) AKZO met Bio-
lon naast „good-old" Biotex, Persil,
met Henc-o-mat en Fakt en Proc
tor and Gamble met Ariel en Dash.
Van deruim driehonderd miljoen
gulden die de Nederlandse huisvrouw
aan wasmiddelen uitgeeft gaat op
het ogenblik al meer dan de helft
naar de biologisch actieve wasmid
delen.
Commercieel gezien blijft het voor
de Nederlandse zeepfabrikanten ook
ln de toekomst bijzonder interessant
wasmiddelen met enzymen te ver
kopen. Alleen een negatieve uitkomst
van het onderzoek zal daarin ver
andering kunnen brengen. Die kans
lijkt overigens maar klein, want de
hoeveelheden enzymen die aan een
wasmiddel worden toegevoegd zyn
bijzonder gering en worden in de was
vrij snel afgebroken.
Het kan de moeite lonen, als con
sument de prijzen van kaas in ver
schillende winkels eens te vergelij
ken. Er zitten flinke verschillen
tussen de duurste en de goedkoop
ste zaken. De winkelprijzen verto
nen weinig of geen samenhang met
de kaasmarktnoteringen. Duur zijn
vooral nog altijd de voorverpakte
stukken kaas in de supermarkten.
Kaas is bij de supermarkt gewoon
lijk prijziger dan in de zuivelwin-
kels. Zelfs bij speciale aanbiedingen
heeft de prijsconcurrentie van wa
renhuizen, grootwinkel- en filiaalbe
drijven weinig te betekenen.
Dit blijkt uit een prijzen-steek-
proef die wy in een tamelijk groot
aantal plaatsen in het land hebben
gehouden. In grote en middelgrote
steden en in dorpen. Bij grote en
kleine winkels en op de markt.
De steekproef is in de voorbije paar
weken genomen. In die periode
bleven de prijzen op de kaasmarkt
constant. Al maanden staan name
lijk de Leeuwarder noteringen voor
Jonge Goudse kaas op circa 3,50
ADVERTENTIE
ffli LEIDEN
aan Rijksweg 4. Amsterdam - Den Haag
In samenwerking met het welbekende Hongaarse
hotelconcern „Pannonia" zal in ons restaurant
een
plaats vinden.
Van zaterdag 27 februari t/m
vrijdag 5 maart a.s.
worden dan Iedere «vond specifiek Hongaarse gerechten
geserveerd.
Niet alleen zullen voedsel, wijnen en personeel uit Hongarije
komen, maar tevens zal er een compleet zigeunerorkest uit
Hongarije voor dit speciale gebeuren overgevlogen worden.
Voor tefelreserveringen: tel. (01710) 45222.
GOUDSE VOLVET
EDAM 40
jong
licht bel.
belegen
Jong
belegen
Albert Heyn
52
niet voorr.
61
51
56
Simon de Wit
52
57
61
56
niet voorr.
Centra
aanb. (50)
63
73
niet voorr.
64
V D
54
58
61
52
54
Hema
54
58
61
52
54
Byenkorf
61
63
76
58
59
Winkels grote stad
50
56
58
50
52
Winkels kleinere plaatsen
60
63
66
60
63
Markten
48
50
52
48
50
per kilo, en voor Jonge Edammer op
f 3.30. Dus daaraan kunnen de ver
schillen niet liggen.
Er is gekeken naar de prijzen jon
ge, licht belegen en belegen volvette
Goudse kaas, en naar die van jonge
en belegen Edam (40 Dit zyn
de meest aangeboden soorten, waar
bij in het algemeen de kenners-
smaak niet zozeer mee speelt, zodat
de boodschappenprijs voorop staat.
In de tabel noteerden wij de ver
koopprijzen per ons.
Zoals uit de prijzentabel blijkt,
ziju de supermarkten en warenhui
zen meestal duurder dan de zuivel-
winkels in de grote steden. Ze zijn
ook prijziger dan de marktkooplui.
Wel zijn zij vaak wat goedkoper
dan de doorsnee-winkel in kleinere
plaatsen, waar de prijsconcurrentie
voor kaas meestal niet zo groot
blijkt te zijn.
In onze lijst zijn voor winkels en
markten de gemiddelde prijzen van
een flink aantal genomen. In bijna
alle gevallen bieden de warenhuizen
en supermarkten de klant het na
deel dat hij nooit naar wens een
hoeveelheid kan kopen, doch moet
kiezen uit willekeurige blokken
kaas-in-plastic met dikwijls veel
korst.
Gelukkig staat tegenwoordig bijna
overal de kiloprijs op de prijsetiket-
ten van voorverpakte kaas, zodat de
klant nog kan nagaan hoe duur hij
uit is.
Bij ons beperkt onderzoek bleek al
leen het warenhuis De Bijenkorf
aan deze duidelijkheid niet mee te
doen. En dan is het moeilijk te ra
den of men goedkoop uit is of duur,
als er op het prijsetiket alleen
maar staat: „Gewicht 378 gram -
Prijs 2,35". In de tabel hebben wij
daarom ook de bij de Bijenkorf ge
noteerde prijzen omgerekend per
ons.
Met kaas worden nogal eens „voor
deel-aanbiedingen" gedaan. In onze
controleperiode verzamelden wij ook
een aantal van die aanbiedingen, en
het is opmerkelijk daar in te zien
wat men soms „voordeel" noemt.
O Een plaatselijke supermarkt in
een provinciestad adverteerde met
hele Edammers van 1700 gram voor
6.98. Als men dat omrekent, zit er
inderdaad stevig voordeel in die
aanbieding, want die komt neer op
41 cent per ons.
Een cash-and-carry in een ande
re plaats, daarentegen, noemt Jonge
Goudse van 2,50 per pond uitzon
derlijk goedkoop. En dat is nu weer
niet zo indrukwekkend: per ons 50
cent.
Dit Uniekaas STER-reklame
biedt aan: vijfhonderd gram be
legen kaas, tijdelijk voor 3,09".
Voor bijna 62 cent per ons is dat
nu niet bepaald een prijsstunt.
Belegen kaas kost in een Vivo-
aanbieding ook nog altijd bijna 60
cent per ons evenals bij A en O.
Bij Centra kost „afgeprijsde" jonge
kaas nog 50 cent per ons.
Voor een „voordeel-aanbieding"
hoeft men dus niet snel naar een
andere winkel te gaan. Het beste is
het. een vaste, altijd voordelige
winkel of handelaar te zoeken. Die
zijn er, gezien de door ons gecon
stateerde prijsverschillen.
(Van onze juridische
medewerkster)
Heeft onze maatschappij de
criminaliteit die zij verdient?
Inaugurele rede van prof. dr. J.
van Wehring, hoogleraar crimi
nologie Amsterdam. Het begrip
strafbaar feit in de rechtsvor
ming „openbare les van mej. dr.
4. M. Bos. lector rechtasoclolo-
fie ln Groningen.
Wij hebben een te eenzijdig
beeld van de criminaliteit. Be
grippen als misdaad en delin
quent zijn emotioneel beladen
en roepen vooral associaties op
met de zware criminaliteit, zo
als moord en bankroof. Deze
vorm van criminaliteit ia vrij
stabiel, maar vormt slechts een
fractie van de totaal geregis
treerde criminaliteit, die ter ore
van de politie komt. En ook de
ze geregistreerde criminaliteit is
maar een deel van de werkelij
ke criminaliteit. Wie een straf
baar feit begaat weet dat hij
een kans loopt gepakt te wor
den. Niet iedereen die met een
stuk in zijn kraag achter het
stuur gaat zitten wordt door de
politie betrapt. Bij delicten als
verkrachting, blijft het doen
van een aangifte bij de politie
in het merendeel der gevallen
achterwege. Toch wordt de fic
tie: „Wij zijn de goeden en de
misdadigers zijn de anderen",
opgehouden.
Onderzoekingen op het ter
rein van de zogenaamde witte
boorden-criminalitelt hebben
het ouderwetse misdaadbegrip
ontluisterd. Strafwaardig gedrag
blijkt onder de betere standen
als regel binnenskamers te wor
den afgedaan. Dit blijkt uit
onderzoekingen in bedrijven
waar bijv. kwesties van verduis
tering niet worden aangegeven
bij de politie, maar wel kun
nen leiden tot ontslag van de
dader. Belastingfraudes worden
door de inspectie opgespoorden
afgedaan en daardoor minder
snel ingedeeld bij het begrip cri
minaliteit. Ten onrechte ove
rigens, want de schade die door
belastingontduiking of het ple
gen van economische delicten
wordt veroorzaakt overtreft over
het algemeen verre de door de
gemiddelde diefstal veroorzaak
te schade. Een andere uitkomst
van onderzoekingen: is een
strafbaar feit eenmaal ter kennis
van de politie gebracht, dan
blijkt dat bij een betere socia
le status de kans om voor de
rechter te komen en uiteindelijk
veroordeeld te worden, aanzien
lijk kleiner is dan geldt voor
de lagere milieus.
Vanwaar deze overmaat aan
srafrechtelijke sancties voor
bijvoorbeeld diefstal, in verhou
ding tot wanprestatie? Dit laats
te kan aanleiding geven tot
faillissement met alle onplezie
rige consequenties vandien. Kan
men hieruit een bevoorrechting
van de betere standen lezen?
De Amsterdamse criminoloog
formuleerde dit dankbeeld
scherp: „Het strafrecht is
een middel om de waarden van
de „establishment" te continue
ren., een duidelijk politiek in
strument dus.
Anderen dan daders
Deze moderne opvattingen
met betrekking tot het misdaad-
begrip zijn tamelijk nieuw en
verre van algemeen aanvaard.
Prof. Hoefnagels, de Rotterdam
se criminoloog wees op de ver
geten groep van de „anderen
dan daders" en de sociale wis
selwerking die er bestaat ten
aanzien van daders en hun me
demensen. De beide redes, waar
mee deze maand lector Bos en
prof. Van Wehring hun ambt
aanvaardden, gaan van een
soortgelijke visie uit. Beiden
wijzen op een vertekening van
het misdaadbegrip. Crimino
logen en sociologen zijn er tot
nu toe teveel van uit gegaan
dat misdadig is, wat de wet straf
baar stelt. Vandaar dat de
schijnwerper van hun onderzoe
kingen steeds gericht werd op
de groep min of meer toevallig
tegen de lamp gelopen misdadi
gers. Dat we daar langzamer
hand veel van weten is nuttig,
maar valt onder het hoofdstuk
rechtshandhaving, een terrein
waar vooral juristen zich op
thuisvoelen. Sociologen kunnen
een inbreng hebben bij de
rechtsvorming om vooral ln de
toekomst de strafwet uitsluitend
op rationele gronden in te scha
kelen is het van belang na te
gaan wanneer dit zinvol gebeu
ren kan.
Mej. Bos definieert strafwaar
dig gedrag als „een handeling
die schade veroorzaakt aan een
of meer leden van de gemeen
schap, en waartegen optreden
met een strafsanctie effectief,
voordelig en nodig is". Ook bij
de nieuwe strafbare feiten zo
als bijv. de strafbaarstelling van
rassendiscriminatie wordt nog
te weinig rationeel te werk ge
gaan. Een belangrijke vraag is:*
wordt het afkeurenswaardig ge
drag door de strafbaarstelling
werkelijk bestreden of niet? Als
dit niét het geval is, of uiterst
twijfelachtig is. dan is dat al een
reden om het strafrechtelijk ap
paraat niet in te schakelen. Dit
is namelijk een bijzonder dure
vorm van gedragsbeïnvloeding,
terwijl het allerlei mogelijkhe
den van willekeur in zich
draagt.
Als mej. Bos aan de hand van
haar definitie de wetgeving van
vroegere datum beziet, dan con
stateert zij „over-legislation"
(.een overdreven aandacht van
de strafwetgever) op het gebied
van de pornografie en de drugs
Met name dit laatste punt is
strafrechtelijk gezien uniek, om
dat hier de dader tegen zichzelf
in bescherming genomen wordt.
Bij zelfmoord heeft de straf
wetgever dit niet gedaan. HIJ
had dit kunnen doen door
poging tot zelfmoord strafbaar
te stellen.
„Under-legislatlon" (dus een
tekort aan strafrechtelijke
belangstelling) ziet mej. Bos op
het gebied van de economische
delicten, de aantastingen te
gen het milieu, zoals systemati
sche bodemvervuiling. In hoe
verre het strafrechtelijk systeem
bruikbaar is om dit gedrag
gunstig te beïnvloeden, hangt
van een aantal factoren af, zo
als de doelmatigheid in verhou
ding tot de kosten. Een be
langrijke factor is hierbij ook
de mogelijkheid langs ande
re dan strafrechtelijke weg een
gunstig gedragsbeïnvloeding te
bereiken. Tenslotte gaat het om
het uiteindelijk doel „het opti
maal welzijn van de bevolking"
te bevorderen. Strafwetgeving is
door haar ongunstige bijwerkin
gen op zichzelf altijd een laats
te redmiddel. Strafbaarstelling
van het afkeurenswaardig ge
acht gedrag, vormt dikwijls een
schijnoplossing die bovendien
het opsporen van de werkelijke
oorzaak van het wangedrag dik
wijls in de weg staan. Werkelijk
oorzaken die in de structuur
van de samenleving gezocht
moeten worden, zoals de wo
ningnood of de overvolle
schoolklassen. Zo noemt prof.
Van Wehring het reëel by kra
kers niet te spreken van huis
vredebreuk, maar van woord
breuk van politici.
Toen de eerste stoommachine in
gebruik kwam, kleefden er allerlei
gebreken aan en het eerste vliegtuig
was bepaald geen succes, evenmin
als de eerste toepassing van verdo
vingsmiddelen door tandartsen en
bij operaties. Alle begin is nu een
maal moeilijk en daarom baart het
geen verwondering dat de eerste
pogingen om de Europese gemeen
schap tot een hechte monetaire
unie aaneen te smeden beslist niet
van een leien dakje verlopen. Er
zijn voor het einddoel is bereikt zo
veel klippen te omzeilen en voetan
gels uit de weg te ruimen dat som
mige mensen, die dagelijks met het
internationale geldwezen te maken
hebben, zich afvragen waar Europa
wel aan gaat beginnen en zeker of
het allemaal wel goed zal aflopen.
Een ding is echter zeker en dat is
dat er een oplossing moet worden
gevonden voor de monetaire unie, al
was het alleen maar om een inter
nationaal tegenwicht te verkrijgen
tegen de positie van de dollar nu
het pond sterling als gevolg van
ontelbare stakingen en het achter
blijven van de arbeidsproduktiviteit
tot een zoveelste rangs valuta is ge
degradeerd.
Na veel haken en ogen is er vo
rige week in Brussel tijdens een
bijeenkomst van de ministers van
buitenlandse zaken en financiën een
principieel besluit genomen dat de
verwezenlijking van de monetaire
utopie een paar stappen dichter tot
de oplossing kan brengen. Geduren
de vijf Jaar kan er gedokterd wor
den aan de verdere uitwerking van de
unie, die moet leiden tot een
uniform geldstelsel, waarbij het niet
geeft of men Franse francs ont
vangt of Duitse Marken, of door
inflatie verweekte guldens.
Het is echter nog toekomstmuziek
eer het zover is. Net als de olie
magnaten in hun akkoor dmet de
olieproducerende landen hebben de
ministers ln het EEG-overleg tijd
gekocht om te zien hoe alle klippen
kunnen worden omzeild. Enthou
siaste uitlatingen dat het akkoord
van Brussel de belangrijkste stap
betekende welke Europi zette na de
afsluiting van het verdrag van
Rome tekenen echter wel hoezeer
by de hogere instanties begrip be
staat voor de noodzaak om tot een
monetaire aaneensluiting te gera
ken.
Indien de politieke wil aanwezig
blijft zal het mogelijk zijn om over
vijf Jaar uit te maken of en hoe de
samensmelting van Europa verwe
zenlijkt zal worden. Het gaat name
lijk niet alleen om de volledige in
wisselbaarheid van de munten der
aangesloten landen, maar tevens om
een hechte economische en budge-
taire samenwerking. Het een kan
niet zonder het ander bestaan.
De enige mogelijkheid om een
goede afstemming te bereiken moet
gezocht worden in de overdracht
van een aantal nationale bevoegdhe
den aan een instantie, die in de
toekomst de dienst moet uitmaken
in Europa.
Uiteraard is dat een heet hangijzer
voor de Fransen en voor hen niet
alleen, want het valt niet mee om
de nationale parlementen zover te
krijgen dat zij de beschikkings
macht over financiële zaken moeten
overlaten aan nieuw in het leven te
roepen supranationale organen, ter
wijl het nog maar erg dubieus is of
er dan een Europees parlement zal
bestaan dat werkelijk toezicht kan
uitoefenen op de supranationale or
ganen, of dat het nog een praatcol
lege ls, dat de autoriteiten kan pes
ten met onaangename en vaak
overbodige vragen.
Gemeenschapsniveau
De economische en monetaire
unie betekent dat de belangrijkste
economisch-politieke beslissingen op
gemeenschapsniveau zullen worden
genomen, zo staat het in de resolutie
van de raad van ministers, wel
ke na afloop van de Brusselse be
sprekingen werd opgesteld. De hier
voor noodzakelijke bevoegdheden
dienen van het nationale vlak naar
dat van de Gemeenschap te worden
overgebracht. Verkoop zoiets eens
aan de chauvinistische Fransen of
ln de toekomst aan de nn" altijd op
een eiland wonende Engelsen.
Vandaar dat er maar stapvoets
zal worden voortgegaan op de weg
naar de vervolmaking van de Euro
pese gemeenschap. Aanvankelijk
was gedacht dat een overgangspe
riode van drie Jaar voldoende zou
zijn o-n de weg naar het hiw'ilk
voor te bereiden, maar nu zijn de
ministers tot inzicht gekomen dat
een verlovingstijd van vijf jaar toch
wel het minste is.
Zijn de partners dan nog niet be
reid om alle wel en wee van het
huwelijk te aanvaarden, dan kan de
verloving worden verbroken en wor
den de geschenken teruggegeven.
Het lijkt haast of het in Brussel
om gewone mensen is gegaan.
Gedurende de verlovingstijd moet
een procedure van overleg worden
Ingesteld om zover te komen dat de
begrotingspolitiek ln overeenstem
ming met de gemeenschappelijke
doeleinden wordt gevoerd.
Het kan dus niet zo zijn dat de
ene partner het geld over de balk
gooit, terwijl de ander elk dubbeltje
omkeert om het nestje te bouwen
waarin de echtelieden harmonieus
kunnen samenleven. Het lijkt wel
een wensdroom om de schuimbek
kende Calabriër, die op de barrica
den van Reggio Calabrië staat om
op te komen voor de vermeende
rechten op provinciale hoofdstad
boven die van het veel mooiere Ca-
t*»n- iet eei
styfkoppige, zuinige Friee.
Misschien zal de Jonge Drees bij
de stembus zoveel zeggenschap ver
krijgen dat de subsidies op het. ho
ger onderwijs omlaag gaan, maar
anders zal de groei naar de mone
taire unie het noodzakelijk maken
dat er naar uniformering van het
beleid ten aanzien van het onder-
wys wordt bereikt binnen de zes en
straks wellicht binnen de tien lan
den wordt gestreefd. Een zekere
harmonisering op fiscaal gebied
moet tot stand komen. De geld- en
kredietpolitiek dient hecht te wor
den gecoördineerd en de Integratie
van de ka a lm arkten moet wor
den verstevigd.
Sinterklaas zou er zelfs
geen raad mee weten, maar de op
timistische utopisten van Brussel
zien toch wel mogelijkheden. De
goegemeente rest in zo'n geval niet
anders dan de duimen te draalen in
de hoop dat 'och nog wat van
terecht zal komen.
