rd Schenk: volmaakt schaatsenrijder "Thee met blot kake" xes de optelsom van vijf jaar ervaringvijf jaar lining en een verandering van mentaliteit Eindstand Gothenburg laa kon voorspellen, dat Juist in het algemeen klasse- at ogenblik, gespaard zou k »r uiterst vervelende mei Verkeerde berekeningen, ïroften weersomstandigheden of yers lvaiiig.hecien" dan ook. enoot uen was daar de herinne- metvijf ja. eerder. Toen de tóp stormend, óók ejdde met nog twee af- J13-1"- gaan. Toen hij, daarna. '®r- 1, zwoegend óp en tegen üf» i ^s' ten onder 6ing, Ja, dit j J gaf Ard sChenk de »n twijfel in. emde de wereldkampioen ernooi in, „aan de andere ik toch ook wel in staat n. dat de kansen uiterst gen. Dat had vooral de meter bewezen". Telegrammen voor kernploeg Ard Schenk: letzelfde merk. 't is sterk, allemaal hetzelfde merk. 't is sterk, allemaal hetzelfde merk. PAGINA 7 DSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD rlandy P' eroverc •nse 1.33.0. eede p 00 Gt NBURG ,,Het wordt zei Ard Schenk zaterdagavond in het met krioelen- avorie gters gevulde hotel „Drie Kronen", „het wordt morgen toch nog een moeilijke t veroorzaakte een vreemd effect als die opmerking wordt geplaatst tegen de Russii ind van wat er op die gedenkwaardige zondag allemaal gebeurde. Nadat Ard ver „moeilijk had gesproken, draaide hij de vermeende concurrentie met een H :nde I 500 meter de nek om, en daarna begroef hij mét die overwonnen tegen- ook nog alle bedenkingen die er tegen zijn wereldtitel ook maar één moment unnen rijzen. ster beteke: ar. Ja,: olmaakte schaatsenrij- roKKen sieepie van &e n\ei jjspiste in het Ulle- 1 een wereldrecord, dat lie herinneringen aan ereldre fcriandse schaatspres- Boerjei verbleken. De „droom- in 39,4 j^ees Verkerk met twee Fin 1 verbeterd, de vijftien- Japs gns 0p de „schaatsma- was di jt op minder dan twee Suzuki benaderd, door een at- intersl th in het milieu van de met de besten kan me- Zau een man, die van „een in dag" had gesproken. di die tenslotte door een jntenfc en legioen werd gehul- aterdai 'en waarlijk ongenaak- mldkampioen: Ard e 5000 ihool er op de zaterdag- 0.000 n niet te verwaarlozen stuk die voorzichtigheidshalve •tsuka le en c^n w00rden. Want de schaatstop was toen bezig geweest met dat op z'n minst „ZOl dig" mooht worden beti- •t op hij uiten ten race geweest, die Ard ld bevestigd, wat hij eer seizoen al voorzichtig had hij kon terugvechten, tnslag was geweest, of als ndigheden anders waren •er wc ,r een S°ede &an& van za~ ikelijkerwijs moesten zijn. erd door een prikkel, die niet helemaal gelukte s veroorzaakt, voortgedre- een persoonlijke toptijd kilometer. Niet op de 500 1. Schenk (Ned) 40,57( 3) 2. Claeson (Zwe) 40,462) 3. Verkerk (Ned) 42,08(12) 4. Fornaess (Nw.) 40,31 1) 5. Stensen (Nw) 43,79(28) 6. Bols (Ned) 41,78( 7) 7. Verheyen (Ned) 42,09(13) 8. Guttormsen (Nw) 42.49(17) 9. Tsjekoeljajef (Rus) 41.89(10) 10. Zimmermann (Wdl) 42,59(20) 11. Höglin (Zw) 12. Olsen (Nw) 13. Sandler (Zw) 14. Hietala (Fin) 15. Naito (Jap) 16: Gloder (Ita) - Nottet (Ned) 41 38( 5) 42.45(16» 42,61(21) 42,69(22» 43 96(29) 43,14(26) 41,364) 1500 2.04.,8( 1) 2.02,2 4) 2.09,4(10) 2.07,7 3) 2.08,35) 2.08.5 6) 2.08,9 8) 2.09,9(11) 2.11.4(17) 2.10,0(12) 2.10,2(13) 2.13,4(21) 2.11,0(15) 2.13,3(20) 2.10,3(14) 2.14,5(27) 2.11,9(19) 5.000 7.18,8( 1) 7.22,41 3) 7.20,62) 7.29,0( 7) 7.26.5( 5) 7.26,4 4) 7.29.7 8) 7.28.5( 6' 7.30.6 9» 7.36,0(12) 7.37,5(14) 7.34,7(11) 7.37,6(16) 7.34,3(10) 7.36.7(13) 7.37.5(14) 7.39.2(17) 10.000 15.01.6 1) 15.18,7( 4) 15.13,72) 15.58.6(10) 15.17,9( 3) 15.57,5( 9) 15.54.7 6) 15.55.38) 15.59.9(11) 15.53,4( 5) 16.16.6(15) 15.54,97) 16.15,4(14) 16.08,4(13) 16.04,6(12) 16.44,7(16) Totaal 171.130 173.368 174.958 175.707 177.102 177.128 177.762 178.405 178.745 179.193 179.360 180.132 180.807 180.973 181.293 183.958 avond van de „finale" van een ti telstrijd al zo vaak had gehad. „Andersom" dus reed de titelverde diger naar de top van de lijst, en Juist dat bood perspectief. Schenk zou, zelfs als hij opnieuw op een zogenaamd „favoriete" afstand een tegenvallend resultaat bereikte, in staat zijn om op de tien kilometer ook die onverhoedse aanslag op zijn moreel te overwinnen. Kortom: Ard Schenk voelde zich die zaterdavond toch wel sterk en hij mocht dat. Want zelfbewuste Fornaess, gestart met een sprintze ge, blunderde precies zoals een Door Fred Racké jaar eerder in Innsbruck onge looflijk op de middenafstand, door veel te snel te vertrekken, met vol komen verontachtzaming van weers- en ijsomstandigheden en een schromelijke overschatting van zijn capaciteiten op dat moment. Vier ronden voor het einde klapte 0_, --- de Noorse en Europese kampioen, m seizoen al voorzichtig had die de voorzichtigheid schuwt en pen: hij kon terugvechten, dat- niet ftad piogen doen, omdat Juist hij een tijd diende neer te zetten als eerste van de rij, volko men in elkaar. Hoe ernstig de collapse was geweest, toonde Kees Verkerk aan: bijna ne gen seconden sneller dan Fornaess overbrugde hij de afstand, die hem op het ijs en in zijn gedachten I scheidde van een sprong, die de nriHon aar ^Uist op de middenaf" kleine man moest terugbrengen in hlJ de gunstige uit" de absolute top. die hij aan de voor- verkerk slaagde en deed tegelijk eker nog meer. Hij versloeg in een per soonlijk duel Claeson en gaf daar mee de Zweed, gebrand op succes voor eigen volk, een eerste tik. Dat was nodig, omdat ook Claeson snel ler had gesprint dan Schenk, die. terwijl hij zelf drie kwartier later een magistrale vijf kilometer reed (winnaar in 7.18.8). ook nog efen andere concurrent had zien wanke len. Als geroepen Schenk: „Ja, die vijf kilometer Kees Verkerk, de man die f „Vekerks tijd evenaren" Iets ver- och terugkwam, „verbijt" zijn vermoeidheid na zijn aanvanke lijk „winnende" 5 km-race. Coach Leen Pfrommer is als altijd in de buurt. vooral dat ik ook op de lan gere afstanden iedereen kon ver slaan als dat nodig mocht zijn". en gebleven, tijdens al die ronden, die nimmer werden verstoord door het onverwacht verlies van iets meer dan een halve seconde, dat een rijder, die bezig is aan zo'n wondermooi werkstuk, kan fnuiken. Waar Verkerks ronden een oplopen- kwam als geroepen. Ik wist nu. dat j Duidelijki dat zlch hier een Schenk Fornaess kwetsbaar *"ac cu i en Claeson manifesteerde, die zich eindelijk de ook En bovendien had ik aan de tallteit van een „killer" had ei- sprint toch ook nog wel een soort bevrijd gevoel overgehouden, omdat Jan Bols nu niet zo dicht achter me zat als doorgaans. Die valse starts moeten hem ge broken hebben, dat was louter pech voor hem en erg zonde. Maar er stond tegenover, dat ook met Jan een concurrent wegviel, dat de si tuatie nu eens volkomen anders was en dat ik daar heel fris tegenaan bleek te kunnen kijken". Een frisse blik, die, ware déze race op bijvoorbeeld het olie-ys van Davos georganiseerd, zelfs ook nog een wereldrecord had kunnen ople veren, want Schenks tijd werd diep in de middag onder ongun stige omstandigheden (een wit-uit- slaande baan) gerealiseerd. Waren de 'Zweden in woord en ge schrift toen nog altijd overtuigd van het slagen van de machtsgreep van hun Claeson, in het Noorse kamp zakte de vlag. Magne Tho- gen gemaakt. Niet berusten in ei gen, vermeende onmacht, geen on geïnspireerde plichtsvervulling voor de rest van een toernooi als iets zou mislukken, dat onterecht als „laatste kans" te boek had ge staan. In Heerenveen werd dat dui delijk. toen Schenk de tien kilome ter afraasde met geen andere ge dachte dan wraak op zichzelf en voor zijn falen van een dag eerder. Doorgewerkt „Dat gevoel", gaf de geprolongeerde wereldkampioen toe, „heeft doorge werkt." Waarna nog maar één ding nodig' was: de geruststelling, dat het ijs niet dat van Gotenburg '66 was. Elders vertelt Ard Schenk, in zijn eigen woorden en in het hoekje „Ard Apart", dat het Kees Verkerk is geweest, die de laatste barrière voor een grandioze topprestatie wegnam Claeson en Fornaess kón den zich niet eens richten op massen immers „lcruiste" verkeerd Schenks tijd, zó verpletterend kwam met de Fin Salakka en bekocht dat met een mislukte sprint. En de jonge Sten Stensen, bezig aan een heftig duel, dat hem mét de ook al misslaande Verheijen, on verwacht voordeel op de kortste af stand zou brengen, struikelde zelfs tijdens de laatste meters zijn val overigens uiterst acrobatisch her stellend. Mét de misser van For naess en de tegenvallende prestatie voor hen die verrichting op de schaatsmijl aan. Toen restte nog slechts die tien ki lometer. Die de wereldkampioen op geen enkele manier vreesde. Maar die hij wél anders wénste aan te pakken dan doorgaans in zulk een toernooi. „Niet alleen bij Claeson blijven", vertelde hij, „maar hem ook nog flink kloppen. Dat was de bedoeling' van Per Willy Guttormsen vormde dat aanleiding om veel onraad te I «et werd met d.e .nstell.nz, een e> schoonheid van een race. Een een vermoeden. de lijn te zien hadden gegeven in de voorgaande rit, daar bleef Schenk „vlak". En in een stormach tige slotronde oogstte hy de glo rie, die aan déze wereldtitel verbon den mocht worden. Wat later gebeurde was eigenlijk van geen belang meer. Of nog wel: voor de critici. Die onvermijdelijk de kop opstaken, toen Fornaess op de door een hagelbui volkomen ver pest Us zijn tien kilometer afkrab- belde. Als Ard Schenk nu eens in dat derde paar had gereden, en Fornaess eerder? Jawel, maar door de prestaties komt de loting tot stand. En Clae son zou dus in ieder geval Schenks partner zijn geweest. Fornaess moest nóg meer inhalen (34 secon den ruim) dan de zweed om kam pioen te kunnen worden. Hij had dan bovendien Schenk een richtlijn in handen had gegeven. En zou een Schenk in déze vorm die niet hebben kunnen aanhouden met een halve minuut „speling"? Toen dan Bols wanhopig had ge vochten tegen zijn door teveel be slommeringen en emoties bezwaarde gemoed, Verheijen nog eens had geïllustreerd met een knappe zege in een persoonlijk duel hoe kwestbaar de steeds dieper naar het ijs duikende Fornaess was, toen draaide men de lichten in het sta dion uit. Gevolgd door een schijnwerper, be geleid door uitzinnig gejuich, reed daar Ard Schenk. Een volmaakt schaatsenrijder. Een sportman van de allerhoogste orde. Die later na denkend zei: „Dit is een kwestie van Jaren geweest. Van steeds maar leren. Niet van een veranderde trai- ningswijze of van een geheimzinnige ommekeer. Nee, gewoon de optelsom van vijf Jaar ervaring, vijf jaar training en een verandering van mentaliteit". Weet Je wat eigenlijk het belang rijkste is geweest? Dat ik zo leuk heb kunnen spelen met dat gevoel van favoriet zijn. Dan weer weg drukken als het me teveel werd, dan weer naar boven halen als ik ging twijfelen. Al jaren heb ik er gens gevoeld dat ik dit zou kunnen. Het heeft precies zoveel Jaren ge duurd, voordat het eruit kwam". ADVERTENTIE Schenk, de volmaakte •rwijzienrijder op weg naar zijn ng li ende bekroning van het sect* dmpioenschapcoach cd ner geeft aan dat hij een een b lien „volle hand(vijf seconden) reeds onder de tijd van Verkerk zit. Het zouden er tenslotte 12 worden: een nieuw wereldrecord. Favoriet Hoe dan ook kon Ard Schenk nog 'n „moeilijke dag" vermoeden in de zondag, die hem de rijkste glorie in zijn grillige loopbaan zou brengen? „Nog altijd", vertelde hij later, „worstelde ik met die gedachte aan dat favoriet zijn. Ik wilde gewoon niet van het standpunt uitgaan, dat alles nu voor elkaar zou zijn als ik maar gewoon zou doorrijden, zoals ik dat de laatste tijd was gewend. Ik hield me voor dat er nog van alles kon gebeuren, omdat er al zo veel was gebeurd. Kijk naar Tho massen, naar Bols, naar Stensen, dacht ik. Denk aan vijf jaar gele den, aan dat rot ijs, dat je toen de titel heeft gekost. Bovendien moest ik op de 1500 meter eerder rijden dan Fornaess en Claeson en die re den dan ook nog tegen elkaar. Ze zouden elkaar kunnen opzwiepen tot een formidabele tijd". Wat Schenk wél had. was de zeker heid dat zijn gevecht zich, als dat od die 1500 meter zou gebeuren, langer en verder zou uitstrekken dan ooit. Want: „Op de vijf kilo meter was elke klap raak geweest. Vroeger reed ik ook al een behoor lijke tijd op die afstand. Maar nu was het anders, beter, krachtiger. Dat bewees, dat de vorm er was en wonderbaarlijk wereldrecord, dat pas echt ontstond toen Schenk vijf ronden voor het einde nog altijd dat unieke ritme van Verkerk in Inzeil (15.03.6) bleek te kunnen imi teren. En in die ronden is het dan ook gebeurd, niet eerder. GOTHENBURG De Ne- landse schaatsploeg heeft gis termiddag telegrammen ontvan gen van Koningin Juliana en Prins Bernhard, Minister Klompé en van de Nederlandse Sport Federatie. Wereldkampioen Ard Schenk ontving van de Minister een apart telegram met de volgende inhoudGelukgewenst met de fantastische herhaling wereldti tel. Ik heb genoten van t.v.-uit- zending en uw aparte klasse. Thee wordt veel gedronken in de schaatssport. Bij het ontbijt en als er wedstrijden vroeg beginnen drink ik ei genlijk alleen maar thee. Hoewel het niet zo'n vaste prik is als bij het voetballen. Het is meer een persoonlijke zaak. Ik drink het ook veel tussen de ritten in, na een 500 meter of zo. Meer dan de andere jongens. Ik vind thee prettig drinken. Het is licht te verteren en je krijgt er een frisse smaak van in je mond. Als we in Hamar zitten met de kernploeg, drinken we om vier uur altijd thee. Dat is een soort verzamelen voor de training van 5 tot 7 's avonds. En je wordt even goed warm voordat je weer die kou in duikt. En als er dan iemand een persoonlijk record heeft gereden dan moet ie trakte ren. Dat is een soort traditie. Dan krijgen we er allemaal een stuk blot kake bij. Dat is die Noorse taart. Wat ik weet van de Noren en de Zweden is hetzelfde als bij ons. Thee wordt vrij veel ge dronken bij die mannen. Al leen van de Russen weet ik het niet. Pickwick thee van Douwe Egberts Ard Schenk.een soort traditie ADVERTENTIE in Hf >est.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 7