isleiding rondom
eids theaterplan
Arie de Kort
uit Hazerswoude
Leidse ijsprins
SPITSUUR IN MENSA
4
?/3|*
Tussen zes en zeven:
I
Beroepingswerk
Groenoordhal en schouwburg
ATTENTIE
11 JANUARI 1971
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 3
Foto's LD/Holvast
LEIDEN Charmant plaatselijk
accent op de zondagmatinëe van de
Weense IJsrevue vormde de finale
om de titel „IJsprins(es) van Lei
den", georganiseerd door waarne
mend Groenoordhal-directeur T. C.
Daey Ouwens in samenwerking met
IJsrevue-manager Jan Kersten.
Het is een prins geworden en geen
Leidse. De 17-jarige Arie de Kort
uit Hazerswoude, bij de finale ge
stoken in hip ribfluwelen „spring-
pak", verwierf de titel en kreeg het
gouden schaatsje opgespeld. Op de
foto rechts verricht IJsrevue-ster
SJoukje Dijkstra deze handeling.
Enkele tientallen jongeren namen
deel aan de voorronde, waaruit een
jury drie finalisten selecteerde. Die
kwamen gistermiddag op het ijs ten
aanschouwe van drieduizend kijkers.
De zenuwen waren tot het uiterste
gespannen. Dat bleek ook uit de
verrichtingen van het drietal, die
minder waren dan in de voorronde.
Maar er was applaus. En er was
een jury, bestaande uit Leidse Jour
nalisten en aangevuld met enkele
Jeugdige kykers. SJoukje, die in haar
sportloopbaan zoveel met Jury's te
maken heeft gehad, hield een oogje
in het zeil.
Eerst kwam Ronald Lasander op
het ijs, een twaalfjarig jongen, die
flinke sprongen op het ijs maakte.
Achteraf vertelde hij elk weekeinde
met zijn oom, 'n enthousiaste kunst
rijder, naar ijsbanen te gaan om te
trainen. De hele familie Lasander
blykt overigens zijn hart te hebben
verloren aan de schaatssport.
Vervolgens zette de piano de
Weense wals in voor de tweede kan
didaat, het enige meisje, de 14-jarige
Yvonne Kieft uit Leiden. Charmant
draaide ze over de ijsvloer En toen
kwam Arie de Kort, die iets meer
punten kreeg dan Yvonne, die op
haar beurt Ronald met klein ver
schil sloeg. Arie kreeg dus het gou
den schaatsje en de twee anderen
een draagbare radio.
Sjoukje maakte tenslotte een ere-
ronde met het drietal (foto links).
En dat ging zo hard, dat de kleine
Ronald het bijna niet kon bijhou
den. „Ik probeerde beentje-over,
maar het ging niet", vertelde hy
verontrusting heb ik
nen van het standpunt
inzake de „schouwburg-
verslag van de bespreking
l naar aanleiding van deze
^verwezen naar het Leidsch
i vrydag. Wat mij vooral
X moet is de misleidende
van zaken welke door het
tel van het PAK in deze
J Deze misleiding ligt zowel
iële als op het culturele
B en W thans ingediende
sterk beknopt, als volgt
restauratie en ver-
de huidige oude schouw-
verbouwing van het be-
O gebouw tot een edu-
;1 centrum: een ver-
ai'fen de voormalige remon-
tijjerk aan de Hooglandse
det tot een cultureel ont-
dtitrum met gevarieerde
ttien voor toneel, muziek en
tenslotte de bouw van een
réd; totale kosten tien mil-
panciële kant betreft, hier
-kritiek zich vooral op
ig van de voormalige re-
kerk tot een zogenaamd
ontmoetingscentrum voor
ns| en acht dit een financieel
irde zaak.
,'Jerover zeer kort willen zyn
■kking tot het bedrag dat
LOT gemoeid is, t.w.
llen spreken van finan-
Uentranen. Nog tot vóór
de PvdA, de veruit sterk-
het huidige PAK, zich
voorstander van de op
een cultuurtempel in de
een zeer grote moderne
met een grote zaal en een
t fr eigentijds toneel: totale
dan twintig miljoen. Is
bestemming van een be-
rekinder dan de helft daar-
jgt nu niet meer aantrek-
het niet de vorm heeft
ziq>nument voor de culturele
van de PvdA?
uidige plan wordt, naar
ig, in overeenstemming
ve^anciële werkelykheid van
£en vergelijkbaar doel be-
f0en echte schouwburgzaal:
cnzaal voor eigentijds toneel
ar van het LOT en dan bo-
)g een educatief centrum
jjructiebad.
pigde bedrag is in de vorm
meentelyke spaarpot van
UIn aanwezig. Wanneer we
eI >edenken dat deze spaar-
duikelijk goeddeels bestemd
schouwburgnieuwbouw te
n en dat de bestemming
omgebogen tot een spaar-
lturele en recreatieve be-
dan is het duideiyk dat
|jj plan, zowel historisch als
•i onder goed by deze spaar-
het vreemd dat zich de
I nciële krokodillentranen"
Irong?
«i ulturele aspect. Men kan
irpen dat het voorafgaan-
nszins de noodzaak aan-
■m lit de voormalige remon-
'k een LOT te toveren. In
zijn twee duidelyke cul-
even aan te voeren,
eginnen het overbruggen
rgangsperiode. De restau-
I bouwing van de schouw-
ruime tijd in beslag ne-
ïiting voor langer dan één
ït vrywel vast.
ent, dat wanneer door het
1 het PAK het LOT uit het
moeten verdwynen, deze
de verantwoordelijkheid
het feit, dat byvoorbeeld
n irmanifestaties voor enige
n zeer laag pitje komen.
liereatief bewustzyn binnen
.in onze eigen burgery zou,
n gestimuleerd te worden,
ajiouding van het PAK in
rsterkte neerwaartse spi
ll gedwongen. Is het een
zeró achrifoen
aantrekkelijke „image" voor het PAK
dit op zijn politiek strafblad te krij
gen? Wat dat betreft kykt een groot
deel van onze burgery, de actief en
passief cultureel geïnteresseerden,
thans gespannen toe.
Bovendien moet men spreken van
een gemiste kans. Vele Leidenaars
zullen, wanneer de schouwburg zyn
poorten heeft gesloterl, de weg naax
het LOT gaan vinden, hetzy om er
zyn eigen amateurs te blyven volgen,
hetzy er „verplaatst" beroepstoneel i
te zien. Een unieke kans om, laten
we maar zeggen, langs deze semi ge
dwongen weg kennis te maken met
meer vooruitstrevende vormgevingen.
Maar niet alleen als toeschouwers,
ook als actieve amateurs op gebied
van toneel, ballet en muziek kunnen
wij, neen sterker nog, zij wij een
voudig gedwongen ons diepgaand be
zig te houden met nieuwe vormen:
met het „theater en rond", met het
toneelspelen tegen de „lange wand",
met integrale manifestatie van to
neel, ballet en muziek en dergelijke.
Een prachtige en broodnodige uitda
ging tot vernieuwing die ons door
de tydelyke schouwburgsluiting in
de schoot wordt geworpen, mits het
LOT er komt, anders gaan we voor
twee jaar op het bovengenoemde lage
pitje. Zou een zich als progressief
aandienende groepering dit zonder
beschaamde kaken in de weg kunnen
staan?
Dan het tweede motief, de behoefte
aan dit culturele tehuis, na de
schouwburgverbouwing. Om te begin
nen komt het LOT in een gedroomde
startpositie te verkeren. Tengevolge
van de tydelyke schouwburgsluiting
is de loop er al in, zyn er al ver
schuivingen opgetreden in het pa
troon, zyn er nieuwe vormen gezocht,
gevonden en, naar we mogen aan
nemen, door vooral veel jonge men
sen erkend en aanvaard. Nogmaals,
een droompositie voor vernieuwing,
echter niet herkend juist daar waar
deze herkening zo voor de hand lag,
by het PAK.
Verder is, afgezien van het boven
staande, Leiden een stad geplaagd
door zalennood. Natuurlijk kan men
deze zalennood opheffen door de ver
stikkingsdood. Reeds ettelijke ama
teurtoneelverenigingen hebben er in
de afgelopen jaren het bijltje by neer
moeten leggen. Voor velen was de
schouwburg niet meer „haalbaar"
door byvoorbeeld de hoge huur. An
dere zalen waren door een volslagen
gebrek aan accommodatie ongeschikt
en vormden de mylpalen op weg naar
het einde.
Daarbij komt dat juist in de kleine
zalen, de „pijpenladen", met de enge
toneellyst aan het eind, de onvrede
met de conventionele toneelvorm be
wust of onbewust bijna ondraaglyk
wordt. Geef ook deze mensen kansen
op nieuwe vormen, druk ze niet ver
der weg in de verstikkende situatie
die vandaag artistiek volkomen on
aanvaardbaar moet worden genoemd.
Wanneer deze groepen de weg naar
het LOT, by voorbeeld door de stimu
lans van het Leids Centrum voor het
Amateurtoneel (LCA) ook eenmaal
gevonden hebben, mag verwacht
worden dat deze „Lotgenoten" te
zamen het nut van het LOT boven
elke twyfel zullen verheffen.
Het LOT zal daarnaast nog voor
zien in een behoefte aan repetitie
lokalen, terwyi, naast het amateur
toneel, ook muziekgezelschappen en
balletgroepen, zoals gezegd, van dit
onderdak gebruik zullen maken.
Moge deze zienswyze ertoe bijdra
gen dat de ogen voor de werkelijke
waarden van dit onderdeel van het
totale „schouwburgplan" voldoende
geopend raken.
P. B. HAGEMAN,
Hoge Ryndijk 253,
Leiden.
NED HERV. KERK
Beroepen te Huizen A. Romein te
Wezep. Te Zetten-Andelst, Neerlang
broek en Eemnes-Binnen kandidaat
H. Vreekamp te Houten.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Assen J. Ytsma te
Venendaal.
GEREF. KERKEN (Vrijgem.)
Beroepen te Apeldoorn drs. W. G.
de Vries te Helpman.
Bedankt voor Drachten A. Jagers-
ma te Groningen.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Rijswijk J. Plantinga
te Rozenburg.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Venendaal J. van
Haaren te Amersfoort.
Bedankt voor Rotterdam H. Ligten-
berg te Genemuiden, voor Wolvaarts-
dijk Chr. van de Poel te Yerseke,
voor IJselmonde P. Blok te Dirks-
land.
LEIDEN In de Stadsgehoorzaal
zal de AVRO woensdagavond een te
levisie-opname maken van het in de
ze zaal te geven promenadeconcert
o.l.v. Edo de Waart. Solistische me
dewerking verlenen Wilma Driessen
en Kruno Cigoy. Uitgevoerd worden
werken van Rossini, Verdi, Donizet
ti, Puccini, Mozart, Johan Strauss en
Léhar. De regie is deze avond in
handen van Joop Stokkermans, ter
wijl het pro^remT-n wordt gepresen
teerd door Jos Cleber.
De Leidse raad krijgt vanavond
twee zaken te behandelen, die met
enige goede wil met elkaar verge
leken kunnen worden. Ze zullen al-
lebeid de nodige tijd vragen, dat
in elk geval.
Daar is de benoeming van een di
recteur van de Groenoordhal. Dat
gebeurt nu pas en dat is een be
wijs van zwak beleid. De hal is
een belangryk object in onze
stad, dat door een fors nadelig
saldo de begroting beïnvloedt.
Waarom zijn vóór de ingebruikne
ming geen beleidslijnen uitgestip
peld over het gebruik? Waarom is
men de hal gaan gebruiken voor
veemarkt, sport en evenementen
zonder dat er tevoren een bereke
ning was gemaakt? Gaan we op
deze manier door of wippen we
één van de gebruikers, waardoor een
beter financieel beleid mogelijk
wordt?
Het zijn vragen, waarop men graag
een antwoord zou willen hebben.
Misschien kan het college ze ge
ven, maar misschien ook moeten
B. en W. zich over deze beleidslij
nen nog verder beraden. Gefluis
terd wordt, dat men in de raad de
benoeming van een directeur wil
aanhouden tot dit is gebeurd. Het
lijkt ons evenwel hoog tijd, dat er
een directeur komt. Die had er
veel eerder moeten zijn, omdat
hij de man is, die mede het be
leid kan voorbereiden.
Daar is vanavond verder de schouw
burg-zaak. Wat heeft die met de
Groenoordhal te maken? Men kan
zich afvragen of men niet de
zelfde „gemakzucht" heeft ten aan
zien van dit onderwerp als by het
„voorspel" met de Groenoordhal.
B. en W. willen en dat zal het
hete hangijzer worden o.a. een
experimenteel theater onderbren
gen in de Remonstr. kerk, maar er
wordt geen enkel cijfer genoemd
om enig toekomstbeeld te geven
van een dergelijke accommodatie
voor de „happy few". De ervarin
gen met het Haagse HOT. waar
mee in het voorstel wel wordt ge
schermd, hebben toch geleerd, dat
iets dergelijks begint met zeven
magere jaren (met rode cijfers)
en dat maar afgewacht moet wor
den of er zeven vette jaren op vol
gen.
Kan Leiden, dat zoveel noden en
zorgen heeft, zich de luxe van een
experimenteel theater veroorlo
ven? Het blijft een vraag, zelfs als
men aanvoert, dat dit theater kan
dienen als opvang in de periode,
dat de Leidse schouwburg wordt
gerestaureerd.
Het is niet te verwachten, dat de
raad over deze zaken zo eensge
zind zal zijn als over het advies
met betrekking tot de nieuwe bur
gemeester. Al schynt de tyd van
blokvorming in de raad wel voor
bij. De confessionele wethouders
Kret en Lijten woonden vrijdaga
vond-laat zelfs de openbare PAK-
fractievergadering bij
HANS MELKERT
Leiden heeft er tientallen Jaren lang
van gedroomd eens op het Schut
tersveld een cultuurpaleis te kun
nen bouwen. Die droom is nu voor-
by. Leiden kampt met een tekort
aan geld en met een groot gebrek
aan huizen. Onder deze omstan
digheden zou het inderdaad on
verantwoordelijk zyn een kapi-
taalverslindende kunsttempel tot
stand te laten komen.
Er ligt echter een schouwburgreser
ve van ruim tien miljoen gulden
op tafel. B. en W. willen aan dat
bedrag terecht een culturele en
recreatieve bestemming geven. De
oude schouwburg is stokoud en
bovendien brandgevaarlyk. Het is
niet alleen verheugend, maar ook
noodzakelyk dat het Oude Vest-
theater in elk geval gerestaureerd
kan worden.
Daarnaast is er het plan om een
kerkgebouw aan de Hooglandse
Kerkgracht aan te kopen en ge
schikt te maken voor modern to
neel. Dat hoeft niet meer te kos
ten dan ruim één miljoen gulden,
zodat er voor de restauratie van
het bestaande schouwburgje en
de bouw van een overdekt zwem
bad nog enkele miljoenen over-
blyven. Het PAK nu wil de aan
koop van het kerkgebouw op de
lange baan schuiven. Het wenst
namely k eerst te onderzoeken of
de exploitatie van een flexibel
theater wel lonend zal zijn. Dat
kost echter veel tyd.
Niet uit het oog mag worden verlo
ren dat de schouwburg aan de
Oude Vest in verband met de res
tauratie tenminste twee seizoenen
lang gesloten zal bhjven. Voor het
komende seizoen worden al geen
contracten met de toneelgezel
schappen meer afgesloten. Cul-
tuurbewuste Leidenaars zullen on-
getwyfeld de wyk naar Den Haag
nemen als er zelfs geen „alterna
tief" theater in eigen stad te vin
den is. De theaterloop die schouw
burgdirecteur Hans van Dam zo
veel mogelyk probeert te bevorde
ren, gaat er uit en het is maar de
vraag in hoeverre die er later weer
in is te krijgen.
Trouwens, het „alternatieve" theater
kan behalve voor modern toneel
ook gebruikt worden als centrum
voor amateurtoneel, voor muziek
beoefening en voor balletvoorstel
lingen (die er overigens in Leiden
veel te weinig zyn). Het Imperi
umtheater byvoorbeeld biykt als
amateursruimte al enkele Jaren in
een behoefte te voorzien. Maar
dat zelfde theater is onderge
bracht in een te slopen fabrieks
gebouw en staat dus straks op
straat.
Aan de Leidse raadsleden vanavond
dus de beslissing of zy de kans om
in Leiden, dat toch al zo weinig
zalen heeft, een „alternatief"
schouwburgje op te bouwen zul
len grypen of niet.
PIETER C. ROSIER.
LEIDEN Voor een groot aan
tal Leidenaars bestaat er de meeste
dagen van de week geen warme
maaltijd. Kamerbewoners kunnen
vaak de moeite niet opbrengen zelf
een potje te koken. Alleen eten is on
gezellig. Daarbij komt, dat veel hos
pita's hun huurders niet toestaan
een potje te koken.
Een uitwijkmogelijkheid voor deze
mensen zijn de restaurantjes met de
goedkopere maaltijden. Voor de stu
denten zijn deze echter vaak nog te
duur. Daarom hebben zij hun eigen
betaalbare restaurant: de mensa.
Verschillende studentenverenigin
gen hebben hun eigen keuken. Uniek
is echter de algemene studenten
mensa aan het Rapenburg. De gro
te man is daar de heer J. Wouters,
vroeger in dienst van de Rotterdamse
Lloyd.
Als directeur van de mensa heeft
hij tot taak te zorgen voor zo"n
700 tot 1200 maaltijden per dag. Per
jaar zijn zo'n 75 ton aardappelen,
50 ton groente. 30 ton vlees en 30.000
stuks fruit nodig voor de 200.000 ge
serveerde maaltijden. Twee koks zor
gen voor de bereiding van de maal
tijden, drie mensen doen de vaat,
zeven werkstudenten helpen bij het
opscheppen en andere klusjes, één
werkster houdt het gebouw schoon
en vier mensen zorgen voor het buf
fet, waar ook 's middags hapjes te
krijgen zijn. Het is niet vreemd, dat
de mensa dan ook veel op een voed
selfabriek lijkt.
Niettemin is de kwaliteit van het
voedsel over het algemeen genomen
goed. De heer Wouters is zelf wat
gereserveerder. „De omstandigheden
in ogenschouw genomen", voegt hij
er zelf aan toe. Die omstandigheden
zijn volgens hem verre van ideaal.
Zijn keuken is berekend op 600-800
maaltyden. Vaak moeten er meer
maaltijden geserveerd worden. „Er
is nog nooit iemand hier gekomen
voor zeven uur, die geen maaltijd
kreeg", vertelt de heer Wouters trots.
„Het gebeurde wel eens, dat het vlees
van de dag op is, maar dan hebben
we altyd op tijd wel iets anders". .Lie
ver maakt de directeur wat minder
klaar, zodat er op het laatste mo
ment nog wat blikjes opengemaakt
worden, dan dat hij teveel heeft. Dat
is ook niet verwonderlijk, want de
nen bieden aan de studenten. „Al
ben ik dan niet de eigenaar, het is
toch je trots zoveel mogelijk mensen
zo goed mogelijk te kunnen helpen",
zegt hij.
By de foto's LD/Holvast)met een
bordje lopen de studenten langs de
balie, waarachter de opscheppers
staan, die hen met een forse schep
voorzien van groenten, aardappelen
en vlees (boven).
De studenten kunnen tot tien uur
blijven doorpraten na de maaltijd
zonder opgejaagd te worden. „Dat is
ook een deel van onze service", al
dus de heer Wouters, (onder).
ADVERTENTIE
maaltijden kosten in de mensa
slechts één gulden vijf-en-tachtig.
„Mijn devies is: opeten is niet duur,
maar weggooien wel", aldus de heer
Wouters. Verwonderlijk is dat niet.
want zijn maaltijden zijn duurder
dan de één gulden vijf-en-tachtig die
hij er voor rekent. Met de subsidie
komt hij er echter wel, al bedraagt
de subsidie maximaal dertig cent per
maal.
Concurrentie doet de mensa de
restaurants in de stad niet aan
meent de heer Wouters. „Studenten,
die het geld hebben om in een res
taurant te gaan eten zullen dat heus
wel doen. Het gaat ons juist om de
mensen, die daarvoor geen geld heb
ben en anders niet aan maaltijden
zullen toekomen".
Met verlangen ziet hij uit naar
het moment, dat de nieuwe mensa
aan de Kaiserstraat zal klaarkomen.
Hij zal dan nog meer service kun-
Parkeergelegenheid heeft U by
ons voor de deur. Of op een
minuut afstand v. d. Werf-
straat, Oude Ryn, Kaasmarkt.
Twee minuten Hooigr. (Ir.
Driessenstraat). H t loont de
moeite om onze grote collectie
en de beste merken in te zien.
Onze traditie is „altyd voor
deliger" geen valse leuze „van
zoveel voor zoveel" maar het
gehele Jaar „voor zoveel". En
toch ak-standing als echte
Juweliers en Horlogers. Onze
eigen ateliers onderstrepen dit
door echte vakservice te bie
den. Doet er Uw voordeel mee.
Gouden sieraden, verlovings
ringen, horloges, klokken, cas
settes, verzilverde geschenk
artikelen, brlllant.
De beste merken,
de ruimste keuze.
Juwelier - Horloger
v. d. WATER
Haarlemmerstraat 181
