9 W§j8
Hard Papendrecht
sneuvelt
met 1-0
bij UV$
Roodenburg
gaat door
LUGDUNUM VERGOKT ZEGE
LFC BELEEFDE DROEVIGE MIDDAG BIJ ONA
mm.*:"*
PAPENDRECHT-DOELMAN ROMIJN LAAT 30 METER-SCHUIVER LAGENDIJK DOOR HANDEN GLIPPEN
Wfk M
ws&m-'
Overmaas maakt in bikkelhard duel
achterstand van 2-0 toch nog goed
(MANDAG 21 DECEMBER 1970
PAGINA IT
LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
3 3
Romijns fatale misgreep v
(Foto LD/Holvast)
LEIDEN UVS is dat mag weer eens nadrukkelijk worden geconstateerd een
grillige ploeg. Vorige week nog verloren de Leidenaren beschamend bij hekkesluiter De
Musschen, gisteren bezorgden zij hun sterk gedunde supportersrij weer eens een „kick",
door koploper Papendrecht de eerste nederlaag in dit seizoen toe te brengen. Onder
dankzegging overigens aan de roodzwarte doelman Romijn, die kort voor rust een niet
al te harde 30 meter-schuiver van Lagendijk onfor tuinlijk door de handen liet schieten
1—0.
Vv-
.'•'JA.,?-
Het Papendrecht-bestuur had
deze nederlaag al bij voorbaat in
gecalculeerd. ,.Het blijvend onge
slagen aan de top draaien gaat
een te zware belasting leggen op
sommige van onze spelers", ver
telden de clubleiders. Maar trai
ner Hans van den Hoek moest
daar na afloop minzaam om
lachen. „Wel nee, met zo'n instel
ling ga je toch niet naar een wed-
strijd. We wilden hier vanmiddag
bist winnen en dat hadden we
naar mijn idee ook wel gekund.
Die nederlaag moest nu eenmaal
een keer komen. UVS, een van de
betere ploegen, was gebrand op
revanche voor die 41 in Papen
drecht. We rekenden dan ook op
een warme ontvangst hier.
Spannend
Dat werd in deze "mini-topper"
wel spannend, maar beslist geen
uitschieter door UVS dan ook on
middellijk uit de doeken gedaan. De
Leidse formatie oefende van meet af
zware druk uit op de Papendrecht-
defensie, waarin de afweer in die be
ginfase wat paniekerig geschiedde,
maar doelman Romijn, ook al kreeg
hij veel werk, toch niet met al te
moeilijke zaken werd geconfron
teerd. Na dat toch wel moeilijke
kwartiertje kregen Swijnenburg c.s.
meer vat op de storm lopende Lei-
denaars, ook al behield de technisch
beter spelende thuisclub een overwe
gend veldoverwicht. Uit de door
gaans goed opgebouwde UVS-aanval-
len kwam dan ook sporadisch een
goed op doel gericht schot. Daarbij
kwam nog dat Gerard Désar bijzon
der goed werd "geschaduwd" door
Papendrecht-aanvoerder Swijnen
burg (met deze „speciale opdracht"
binnen de lijnen gekomen) en de
lichte Van Steun nogal eens „ge
slachtofferd" werd op het altaar van
de lichaamskracht, hetgeen bij Pa
pendrecht „goed verzorgd" was. Het
waren bjj UVS stees maar weer half
Door
René Vos
volbrachte aanvals-missies en tot
de) uiterst fortuinlijke (winnende
treffer van Lagendijk zag het er
naar uit, dat de Leidse ploeg op
nieuw onbarmhartig gestraft zou
worden voor de tekortkoming-van-
het-niet-kunnen-afronden.
Kansen
Papendrecht-trainer Van den Hoek
„Die veldmeerderheid van UVS
heeft mij dan ook niet zoveel ge
zegd. Ik weeg de kansen tegen el
kaar af en daarvan hebben wij er
meer gehad. Voor mij was dit een
echte wedstrijd voor 0—0 en dat zou
het zonder die ongelukkige fout van
onze keeper ook zijn geworden".
Kansen, ja die heeft Papendrecht
wel gehad. Voor rust resulteerden
enkele snelle uitvallen, die de UVS-
verdediging verscheidene malen
een wat afwachtende houding
„niet lekker" zaten, in o.rn. een
enorm hard schot van middenvelder
Terlouw (Sloos had er moeite mee)
en een levensgrote, niet benutte kans
voor spits Ten Oever.
In de tweede helft ging Papen
drecht nog nadrukkelijker op zijn
surplus aan lichaamsgewicht »en
kracht) waardoor al zovele tegen
standers werden geimponeerd. Maar
ditmaal sorteerde het weinig effect,
werkte het eigenlijk als een boeme
rang. want de fluitgrage arbiter S.
Stam begon steeds meer voor de
rust deed hij dat trouwens ook al)
voor elke futiliteit het spel te onder
breken voor elke opmerking een
vrije trap en er wérd wat afgepraat
floot daarmee de wedstrijd dood
en haalde daarmee vooral Papen
drecht uit zijn ritme. Toch kwam
UVS halverwege de tweede helft nog
een keer goed weg, toen een verras
send schot van Papendrechts linker
verdediger Ten Otter buiten bereik
van UVS doelman Sloos de kruising
beukte.
Jan Verver (links) en Cnr
van Steijn rechtskijken in
spanning toe hoe Papendrecht-
doelman Romijn deze situatie, die
er gevaarlijker uitziet dan zij in
werkelijkheid is, zal gaan klaren.
(Foto LD/Holvast)
Verdiend
Samenvattend: Ondanks het "weg
gevertje" van Romijn een verdien
de overwinning van het over de ge
hele lijn hard werkende en veel be
ter spelende UVS. UVS-trainer Piet
Kantebeen: Papendrecht leunt te
zwaar op zijn lichaamskracht. Zo'n
ploeg hoort niet aan de kop van de
ranglijst, al zal ze wel kampioen j
worden Over Lagendijks treffer:
"Er zat enonn veel effect in die bal, 1
maar de doelman had dat schot toch j
wel moeten stoppen Over UVS
aanvalskrachtzonder-eindstoot: "In
totaliteit is het aantal malen waarop
gericht op het doel wordt geschoten
te klein
UVS Sloos: Balkhoven, Koren. Rol,
De Groot; Teske, Leget; Verver, Dé-
sar. Van Steijn en Lagendijk.
Door
Paul de Tombe
LEIDEN Het venijn bij het duel LugdunumOvermaas
(22) school in de staart. In de „blessuretijd" van het bikkel
harde treffen (scheidsrechter Lanser had de fluit meer in de
mond dan in de hand) „verknalde" Lugdunum letterlijk en fi
guurlijk de zege die toen toch (weer) binnen bereik gekomen
was, nadat Overmaas in de beginperiode van de tweede helft
een 20 achterstand had weggewerkt.
In de 91ste minuut toen al het
venijn eindelijk leek afgedropen,
werd Lugdunum-spits Hans van
der Stairp door twee eendrachtig
samenwerkende Overmaas-verde
digers binnen of op de zestien
meterlijn voor doelman Van Ho-
rik ter aarde geholpen. De weinig
imposant leidende Lanser floot
niet zoals hij later met klem
beweerde vanwege de voordeel-
regel en middenvelder Henk de
Cler had dan ook in die fraaie
positie nooit mogen missen. De
Cler deed dat toch en de eind
stand werd 22, „maar ik zeg je
dat de scheidsrechter wel geflo
ten had", zei de nog duidelijk
geëmotioneerde Lugdunum- trai
ner De Kubber. ,Jlij had gefloten,
dan is het spel dood en dan kan
hij toch niets anders doen dan
de bal op de stip leggen? Maar
goed het heeft geen zin om te
protesteren"
^etgeen door Lanser later on
gewild werd onderstreept: „Al had ik
gefloten dan was het nog geen straf
schop geweest, want het gebeurde op
de rand van het strafschopgebied.
Maar ik heb niet gefloten. Die knaap
kreeg toch een geweldige kans? En
dan pas Je natuurlijk de voordeel-
regel toe".
Hoe het ook zij, de twijfel bleef.
Zeker in het hart van enkele heet
hoofden. Het was dan ook maar
goed dat Lanser op zijn gang naar
de kleedkamer omringd werd door
spelers en suppoosten, anders had
den er nog nare dingen kunnen ge
beuren.
Bikkelhard
Wat restte was de herinnering aan
een bikkelhard duel, waarin de Am
sterdamse rechtspreker zeker wel
meer waarschuwingen had uit kun
nen delen dan alleen aan Over
maas-middenvelder Goedkoop. „Ik
vraag me af", aldus De Kubber „of
die man zelf ooit wel eens tegen een
bal heeft getrapt. Hij floot zeer
zwak. Dat zag je al in de eerste
helft aankomen". In die eerste helft
had Lugdunum met attractief voet
bal een voorsprong van 20 genomen
Eerst scoorde linkerverdediger Koos
van Egmond na een corner van Cees
de Cler met een fraaie kopbal (negen
de minuut) en een tweetal minu
ten voor de rust vergrootte Hans van
der Starp die voorsprong op opmerke
lUk beheerste wijze. Nadat Collé de
zich maar moeizaam bewegende Rei-
nier Kreijermaat de bal had ont
futseld kon Van der Starp alleen op
Van Horik afgaan. Lugdunum' aan-
valsspits omspeelde de Rotterdamse
doelman en trok zich ook niets aan
van de aanwezigheid van verdediger
Van Gelderen die zich op de doel
lijn had geposteerd. Van der Starp
schoot koelbloedig raak: 20.
Aanvechtbaar
Lanser had toen al (terecht) een
doelpunt van Overmaas afgekeurd
omdat Wim Goedkoop uit een indi
recte vrije trap ..ineens" scoorde,
maar verder was Overmaas niet ge
komen. Lugdunum was gewoon be
ter. maar miste (Collé. Cees de Cler)
teveel kansen. En toen Overmaas de
tweede helft met duidelijk meer be
zieling aanving en invaller (voor ver
dediger Van Dee) Konings in de
derde en linksbuiten Loek Kwist in
de negende minuut uit een fel be
twiste strafschop („Een veel te zwa
re bestraffing", vond De Kubber, „die
spier Konings had de bal nog
niet onder controle toen Oppelaar
hem raakte") de stand naar 22
hadden getold, zag het er voor Lug
dunum nog somber uit. Maar na
een lange periode van wild heen en
weer getrap en vele overtredingen,
had Lugdunum toch nog bijna het
laatste woord.
Hans van der Starp is de
Rotterdamse doelman Van Horik
opmerkelijk beheerst gepasseerd
en scoort vlak voor de rust het
tweede doelpunt voor Lugdunum
(2-0). (Foto LD/Holvast)
Dat werd echter pas m de kleed
kamer uitgesproken: „Op het ogen
blik". zei De Kubber. „Het Is jam
merlijk dat het zo moest eindigen".
Lugdunum. Waasdorp. Crama.
Opklaar. Redel. Van Egmond. H. de j 1
Cler. Vermond, Pinakker, V. d. Starp.
Collé. C. de Cler. i
ZWIJNDRECHT Na afloop
van de ..vierpuntenwedstrijd" te
gen Zwijndrecht (01» vielen
bij Roodenburg Sam des Os en
Mat Keereweer elkaar gelukkig
in de armen. Sam den Os als
de matchwinnaar (in de 28ste
minuut buitte hij een buiten
kansje ouderwets uit) en Mat
Keereweer als de aanvoer
der-doelman. onder wiens lei
ding de Roodenburg ..young
sters" de kostbare voorsprong
stevig vasthielden.
De „metamorfose" van Rooden
burg (acht punten uit de laatste
vijf wedstrijden met als doelcij-
fers 71) typeert zich het beste
in de „metamorfose" van Sam
den 06 28» en Mat Keereweer
(29). mét Koos van Weerlee (30)
de drie „oudjes" de cen
trumverdedigers Cor Pennen-
jurg (26) en André Ooyendljk
24» even buiten beschouwing
gelaten waar trainer Rinus
Smits het Nieuwe Roodenburg
rond geformeerd heeft. En die
.oudjes" deden het gistermiddag
In Zwijndrecht weer best
Sam den Os. geïnspireerd
ioor de komst (en de steun)
can de jeugdige talenten als
Hans Hannaart en „Niertje"
Verkuylen, toonde weer eens
lijn ware gezicht: gretig loerend
op iedere kans en voor zijn di-
-ecte tegenstander Govert van 't
Hof verontrustend actief.
Steeds bereid om te gaan en te
blijven storen, zonder ook maar
?én moment zijn hoofd te laten
langen. Het winnende doelpunt
?n de wijze-waarop (Mannee
speelde een bal slordig op laat
ste man Lodder terug en de loe-
*ende Leidenaar onderschep
te die pass niet alleen, maar
schoot de bal óók feilloos tussen
Van 't Hof en doelman Smit
door) was zijn beloning. Den Os
na afloop tevreden lachend:
„Die bal was één-nul. Dat kon
niet meer missen". Woorden die
bet hervonden zelfvertrouwen
in eigen (schot) kracht van de
begin dit seizoen nog zo onzekere
Roodenburgspits duidelijk illu
streren.
Mat Keereweer, gesterkt
door de resultaten en de
kracht van de nieuwe verdedi
gingslinie, waarin Gé(etje)
Dubbeldeman en manus-van-al-
les Isaac Klinkhamer op
de vleugels de routinier Pennen-
burg en Ooyendljk voortreffe
lijk aanvullen en dat op het
middenveld in de jeugdige, maar
al aardig geharde Maarten van
Koperen en Hennie de Klerk
twee kundige brekers èn bouwers
bezit. Keereweer was opnieuw de
onpasseerbare „octopus". Door
de aanvoerders band bovendien
extra .gegroeid" bracht De Lan-
sre rust en zekerheid in de
blauwzwarte gelederen. Een
Door
Cees Onvlee
afweerlinie. waarop Zwijndrecht
tenslotte 62 minuten lang tever
geefs beukte voor de gelijkma
ker. Keereweer na afloop, dol
gelukkig met de nieuwe winst:
„Er is rust in het elftal geko
men. Rust èn geest. Er wordt
ouderwets voor geknokt en met
de jeugd is er ook beter voetbal
in het elftal gekomen".
Dat „betere voetbal" van Roo-
denburgs Nieuwe Stijl was voor
Zwijndrecht een onaangename
verrassing. Op het zware veld
lieten de Leidenaars zich niet
verleiden om veelvuldig duels
met de (fysiek sterkere) Zwijn-
drechtenaren aan te gaan en
rustig combinerend vanuit de
verdediging liet Roodenburg zich
geen moment in de verdediging
drukken. Vooral op links komen
de blauwzwarten er keer-op-keer
knap uit (de voortreffelijk stu
wende Klinkhamer „vond" bal-
handige De Kerk en zwoeger
Van Weerlee gemakkelijk) en
daardoor moesten de groenwit-
ten waakzaam blijven.
Na de openingsteffe van Sam
den Os schakelde Zwijn
drecht meer-en-meer op de aan
val over. maar dat offensief leid
de niet tot succes. Verder dan
een handvol hoekschoppen kwa
men De Wit cs. niet.
In de rommelige slotfase van
het overigens faire duel hield
Roodenburg het hoofd koel en
het (positie)spel open. Met een
beetje geluk hadden de blauw-
zwaren toen zelfs nog een twee
de doelpunt gescoord: tien mi
nuten voor het einde zag Koos
van Weerlee een vrije schop (de
ver opgerukte Klinkhamer werd
juist buiten de beruchte lijnen
onderuitgehaald) via de voet
van Wim Mannee langs de ver
keerde kant van de paal caram
boleren
Die „tegenslag" incasseerde
Roodenburg onbewogen. Zoals
de Leidenaars drie minuten voor
het einde ook de „klap" van het
uitvallen van Ooyendijk de
Sindhovense arbiter Geurts
maakte zijn enige fout door te
weigeren dat oefenmeester Smits
zijn geblesseerd geraakte verde
diger binnen de lijnen oplapte
waardoor reserve Peter Ciere nog
even zijn trainingspak moest
uittrekken opvingen. Met
„terrier" Sam den Os in de laat
ste vier blééf Roodenburg het
nog even fel aandringende
Zwijdrecht de baas.
Roodenburg: Keereweer;
Dubbeldeman. Pennenburg.
Ooyendijk (Ciere). Klinkhamer.
Van Koperen. De Klerk; Han-
naaert. Verkuylen. Den Os en
Van Weerlee.
king die zich werkelijk over èlle li
nies uitstrekte. Het plaatsen was er
ver beneden tweede-klasse peil, de
centrumspelers De Wit, v.d. Linden
en Heymans reageerden vrij mat op
alles wat er gebeurde en kwamen,
tegen hun gewoonte in, ook maar
zelden in het stuk voor; de stoot
kracht van de voorhoede (Munne,
Van Weerlee, Gubler) was huivering
wekkend gering en de defensie, of
schoon de minst slechte linie, sjor
de de kanaries in de tweede helft
de afgrond in door het gevaar dat
op de linkerflank dreigde (spits Siem
de Jong) te onderschatten.
Wat matig spel aanging, hield
ONA LFC voor rust braaf gezel
schap. Ook de Goudse prestaties kon
den vergeleken worden met het
weertype: miezerig. Aangezien aan
beide kanten de opbouw doorspekt
was met slordig- en onvolkomenhe
den, deden zich maar zelden gevaar
lijke aanvalsactles voor. Het bleef
bij wat geritsel in het centrum. Pas
vijf minuten voor rust leverde LFC
een volgroeide aanval af. De Wit en
Van Weerlee namen het voorberei
dende werk op zich en voorzagen
Heijmans op een luttel aantal me
ters van het ONA-doel van een
schitterende kans. Normaal had Hey
mans de bal er desnoods wel met
Door
Ruud Paauw
dichte ogen ingeschoten, nü gaf hij
doelman Straver gelegenheid (fraai)
te redden. Een minuut voor rust
glipte LFC op zijn beurt door het
oog van de naald. Wim Blom trap
te bij een poging op te ruimen finaal
mis en de zeer ondernemende Siem
de Jong kreeg de bal als het ware
op een dienblad voor zich. Ook de
Gouwenaar wist echter met de af
ronding kans geen raad.
Na rust is LFC langzaam aan het
water boven de lippen gestegen. De
kanaries fladderden steeds minder
de middenlijn over en ONA ging
die pin de Leidse gelederen penetre
ren. Dat laatste gebeurde dankzij
veel ijver en werkkracht; de voet
balbagage die ONA mee naar het
doel van Visser sleepte, bleef opval
lend licht.
LFC had zich misschien nog staan
de kunnen houden tegen het Goud
se offensief als de geelzwarten
de linkerverdedlglngsflank maar in
grijpende maatregelen hadden geno
men. Want daar sleep Siem de Jong,
ONA's enige doortastende aanvaller,
zijn messen. LFC's verdediger Wim
Blom kon de Gouwenaar niet beteu
gelen. En het was een raadsel waar
om de kanaries daar geen verster
kingen leidde, in de 25ste minuiit,
de nederlaag in van LFC.
Hy ontweek in snelstreinvaart twee
Leidse verdedigers, plaatste scherp
voor doel waar Tanasale de bal zon
der mankeren achter Visser liep:
10. Vijf minuten later vervloog
het laatste beetje hoop dat LFC mo
gelijk nog koesterde. Een fout in
LFC's middenlinie maakte een Goud
se aanvalsstoot mogelijk. Leo de
Jong verzuimde de bal voor de door
brekende Dick Lagerwey weg te
maaien en de ONA-man stapte toen
gretig op Visser toes 2—0. In de
Slotfase bracht LFC toch nog een
paar wapenfeiten op zijn naam: Aat.
Heijmans kopte via de handen van
Straver tegen de lat en bij een an
dere aanvalsactie van de kanaries
moest ONA-verdediger Henk Blom
de bal van de doellijn wegkoppen.
Kracht voor een treffer bezat LFC
echter niet.
De zeer Jonge scheidsrechter C. A.
Bakker leidde dit verre van gemak
kelijke duel (veel overtredingen) op
uitstekende wijze.
LFC: Visser, Blom. Teeuwen. De
Jong, v.d. Berg. De Wit, v.d. Lin
den, Heymans, Gubler, Van Weerlee,
Munne.
