"We hebben ze achter stuur zien sterven..." Veringa en zijn wet in Leiden in discussie JUBILEUM KORTING van EGMOND BREESTRAAT Leidse kerst-inn Twee onderscheiden NZH-toerchauffeurs Universiteit Witte Singel-plan (Vitte Singel Bijkantoor voor Amro-bank aan Wassenaarseweg LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 3 '1 e discussie over het Witte Singel- is belangwekkend, maar heeft as een schimmig aspect, dat rslaggevend is. Dat aspect kan het - worden weergegeven door I legswijze: gedane zaken nemen I keer. Want de argumenten die |-| oorbeeld van bouwkundige zijde L len ingebracht, zoals dezer dagen de architect Wiekart stemmen tot nadenken. Maar zij verande- "T weinig meer aan de gang van t I n. De rol van de gemeenteraad ^1 iet altijd even sterk geweest en waarschijnlijk moeten we daar- nu boeten. Er zijn in het verle- beloften gedaan, die moeten wor- waargemaakt. ant het lijkt een illussie om te :en dat de gemaakte afspraken eiog kunnen worden ontbonden, ■voor is er al te veel geld uitge- n, er is gesloopt, er zijn afspra- gemaakt. bouwtekeningen ont- en. En de vaderlandse praktijk dat wij niet in staat zijn om f dioze gebaren te maken. Om met J te zeggen:„Sakkerloot het kan fU rs, gooi dat geld in de Trekvliet, die dempen we toch niet, we en een universitair wijkje in bij faard gracht. We bestellen 't bu- dat de faculteitstoren en de eisteen-bibliotheek heeft ont- ien af en we laten professor van Eyck er eens zijn en in zetten". Het artikel van art is aanleiding om nog eens i e staan bij het verleden. Wij en dat niet gepubliceerd, omdat et als Leidsch Dagblad met alles waren, zoals het er stond. Met e over de zogenaamde chantage de kant van de universiteit valt wel wat op te merken, de jaren vijftig zijn er afspra- gemaakt tussen dagelijks be- van de stad en de universiteit, werd besloten dat nieuwbouw ie universiteit in het centrum I ie stad zou komen. Er is gedacht I het terrein van de Doelenkazer- principe was ook het depar- it van Defensie bereid hierop in ...?Aan. Maar het wilde grond in ^Tiebben voor de bouw van een ie kazerne. Het dagelijks be- van de gemeente Leiden heeft gpen stuk grond aangeboden aan E]ind van de stad, maar de ge- j d !^e grondprijs was zo exorbitant -nuDefensie zei: „Nee dank je, dan aop ;n we wel zitten, waar we zijn, rmr ziet zelf maar hoe je je moei- ijd< eden oplost". i redenering die niet onlogisch Maar die geen soelaas bood het bestuur van de gemeente n. Uiteindelijk is het Witte Sin- ,ean er uit gekomen. Oorspronke- 'is hiertegen weinig verweer ge- lg 0 n. Toen dat op een gegeven ent wel kwam, is ook het be- van de universiteit gevraagd ien van de oppositie dacht, op is van die kant rechtlijnig tierend opgemerkt: .Als we niet a) binnenstad terecht kunnen, er in Leiden zelf geen grond beschikbaar voor de bouwplan van de universiteit. Dat bete- dan wel, dat we buiten Lei- noeten gaan zoeken", nuchtere constatering, wordt eens opgevat als chantage, is dat natuurlijk niet. Wel het een momentopname weel de historische worsteling waar pm gaat. De traditie die wil dat ltni rlands oudste universiteit aan stad is gebonden, en de traditie een mooie oude stad, die het te Uren krijgt als er aan de Singel toren en een kubus verrijzen, eel verkeer gaan aantrekken. (J geloven eenvoudig niet, dat het ie Singelplan nu nog getorpe- zal worden. Zo grandioos is de JÊ rlandse overheid niet, tenzij de |#4*santen werkelijk kans zien een f4 idabele buiten-parlementaire ac- )p touw te zetten. En daar ge- j we ook niet. Toch is het :hien goed om Wiekarts sugges- voor de bebouwing van de rdgrachtbuurt in het geheugen n» enten. De groei van de universi- 19 zal nog wel verder gaan. JRS. ika< IIDEN Eerder werd in deze p[ia it gemeld, dat de Leidse kerst-inn worden georganiseerd in het Ei- mr Huis aan het Rapenburg. Omdat Riddels gebleken is dat dit ge- ch* eigenlijk te weinig ruimte biedt g een massaal gebeuren als de m t-inn, is besloten naar een an- ie l gebouw om te zien. De VVSL, de Gt miging van vrouwelijke studenten eiden, heeft hiervoor haar socië- V, beschikbaar gesteld. Het nieuwe uu ïs is nu: Rapenburg 65. Daarnaast Dcn ook het café van het Eigen Huis, svr lenburg 24, dag en nacht ge kt worden. e Leidse kerst-inn is niet alleen oeld voor mensen die 't met kerst- U1| minder gezellig hebben, zoals al- liall «taanden, sommige bejaarden, tenlanders enz. Er is ook een 76' ep die niet meer tevreden is met ,enl traditionele wyze van kerstmis vie De Leidse kerst-inn is afgestemd d mensen die „echt kerstfeest" wil- vieren én op mensen die het an- :hi«8 of helemaal niet willen vieren, na» het programma staanfilms, kin- crèche en poppenkast; lees- en tv m« l (kleurentelevisie); spelletjeszaal loeien en klaverjassen); in de kerst llvi iht een dienst, verzorgd door de iSümenische werkplaats; exposities, cdisch komité Vietnam, man- Uw-maatschappiJ, wandkleden en, iei Ülderyen van mevrouw Minzée o's Bas van Kampen) Het House wn en Kitchen Washboard Pla- li8 Orchestra; Bill Brooker's Jug- Le. id, cabaret, poppentheater voor wassenen, Haagse Jeugdtha- 42} voor kinderen; kerstspel door Jon- 1 cw ensociëteit Troef. LEIDEN Bijna 100 Nederlandse beroepschauffeurs zij door de International Road Transport Union onderscheiden me een gouden erespeld en diploma, omdat zij 20 jaar hun moei lijke vak „zonder overtredingen of ongelukken tot volle tevre denheid' hebben uitgeoefend. De internationale wegvervoers organisatie stelt bovendien nog als eis, dat zij tenminste 10 jaa- meedraaien in het grensoverschrijdende goederen- en perse nenvervoer en wie daar allemaal goed over nadenkt, beseft, da het verkrijgen van een dergelijke onderscheiding in het hir dige verkeer geen kleinigheid is. Twee van de 97 zijn de NZH- toerchauffeurs J. Pettinga (61) uit Noordwijk en J. W. Hoogervorst (59) uit Leiden. Hun standplaats is Lei den. hun werkterrein Europa. In een opgewekte beurtzang als goede toerchauffeurs zitten ze niet om een woordje verlegen leggen ze uit waarom hun werk in de loop der ja ren aan de ene kant steeds gemak kelijker en aan de andere kant on eindig veel moeilijker is geworden. Pettinga, die van de voormalige Duinlander Busonderneming is over gekomen, hoopt volgend jaar zijn 45 dienstjaren vol te maken. „Jantje" Hoogervorst reed ver vóór de oorlog en zit bij de NZH sinds de El tax in 1963 in het grotere geheel opging. Ervaring genoeg dus voor een och tend vol sterke verhalen, waarbij de lach niet van de lucht is. Ijsblokken „Vroeger stond Je er helemaal al leen voor. Als de lak van de bus nog nat was, wuifde de baas met zijn handje en zei: jongens, pak 'm mee, tot over een week of vier. Je wist, Door Henk van der Bie dat er vier wielen en een chassis on der zaten, maar dat was alles. De rest kreeg Je onderweg in de gaten. Met zo'n 60 pk-benzinemotortje ging Je de Zwitserse bergen over en de Pyre neeën door. Je moest ijsblokken op de motor leggen om 'aan de praat te houden. Maar je had geweldig pu bliek, mensen, die het voor het eerst zagen. Studenten vaak. die met de prof. als reisleider op de bonnefooi op toer gingen. Tegenwoordig is alles beter gere geld. We kennen onze wagen van de voorste moer tot het achterste knop je. We werken in de winter in de ga rage om hem helemaal uit elkaar te kunnen halen, maar het gekke is, dat dit niet meer hoeft. Het materi aal is veel beter en langs de interna tionale routes zyn overal garages aan gewezen om Je te helpen. Zit het he lemaal fout, dan zeg Je gewoon te gen zo'n Italiaan of Oostenrijker: mag ik even een andere bus van je. En verdraaid, je tekent een briefje en daar ga je weer met Je gezel- sohap. Ook de verbindingen met thuis zyn veel beter. Gaat het om een re serve-onderdeel en heb je tyd genoeg om het te vervangen, bijv als je in het buitenland op een standplaats staat, dan bel Je gewoon de baas op en het komt met het vliegtuig, als het even kan met een monteur er bij. Nou vroeger, met die mechani sche remmen, reed je overdag zo'n 700 km en dan lag je 's nachts meestal onder Je bus om die piepen de krengen bij te stellen. Mr. J. A. C. van de Wouw1 bijzonder hoogleraar LEIDEN De raad van het Leidsch Universiteitsfonds heeft mr. JA. C. J. van de Wouw. weten schappelijk hoofdmedewerker voor de historische ontwikkeling van het recht aan de Utrechtse Universiteit beoemd tot bijzonder hoogleraar in het kanonieke recht te Leiden. ADVERTENTIE internationale bontmode LAATSTE MAAND. Chauffeur Pettinga Chauffeur weet niks Het publiek is erg veranderd. De mensen zijn verwend Ze stellen eisen en dat mag ook. Daar betalen ze voor. Je kunt het niet meer ma ken. dat je zegt: dat gebouw daar is een ziekenhuis. Dan klinkt er altijd wel een stem uit de bus, die zegt nee hoor, chauffeur, dat is een kan toorgebouw. Gebeurt zoiets Je twee maal dan zeggen ze: die chauffeur weet niks. Maar in het algemeen zijn de mensen nog steeds prettig. Een leuke stemming in de bus, dat is het kenmerk van de goede toer wa genchauffeur Alleen, als Je zonder ongelukken van de Spaanse grens komt, je door Parijs hebt geworsteld, door België en Nederland bent komen roeien en je vergist je in de laatste vijf minu ten bij een straat, die opeens één- richtingverkeer heeft gekregen, kijk, als je dan achter Je hoort: die chauf feur weet de weg niet, dan krijg Je wel een drukker hoor. Dan is het net of het bloed uit je lijf stroomt. Eén goede raad voor elke Jongen, die nog als toerwagenchauffeur moet beginnen: erger je nooit, niet als je achter een caravan op een helling zit, niet als de weg van je voorbumper tot de horizon vol auto's staat. Be waar je ziel in rust, want wij hebben ze achter het stuur zien sterven, die Jongens. Maak Je niet sappel Nachtpon Gekke belevenissen heb Je elke reis weer. Je hebt altijd het type rei- Chauffeur Hoogervorst ziger, dat onderweg zegt: chauffeur, ik kom vanavond bij jou aan ta fel zitten, omdat de chauffeur mees tal een extra bak patat op tafel krijgt. En dan heb je het vrouwtje, dat voor het eerst op reis is en 's avonds in haar hotelkamer denkt, dat er ingebroken is. Ze weet dan niet, dan het in goede hotels gewoon te is de nachtpon uit de koffer te halen en op het opengeslagen bed te draperen". Ze kunnen doorgaan, de twee NZH-ers, die voor dit werk geboren zijn. Niet gemaakt, want al is de opleiding tegenwoordig perfect en zijn de werktijden goed je moet er nog steeds iets voor van huis mee brengen. Het blijkt uit deze opmer king van Hoogervorst: „Bij de El- tax had ik in 24 jaar geen Pasen, geen Pinksteren, geen Kerst, geen Oud en Nieuw thuis gehad. De eer- sfce dag de beste by de NZH zeiden ze: volgens het rooster begin je met vier vrije dagen. Nou, ik begon mooi met de pest in. Ik dacht: daar zyn ze gek. Later is dat erg meegeval len". Naar aanleiding van het artikel over het Witte Singelplan in het Leidsch Dagblad van maandag vraagt de universiteit gaarne aan dacht voor het onderstaande com mentaar. Het is jammer, dat een dagblad, dat de gegevens van de laatste jaren binnen vingerbereik heeft, ertoe overgaat een artikel uit NRC/Han- delsblad over te nemen zonder er de onjuistheden uit te halen. Deze on- juisteden zyn: a) De demping van de Trekvliet is een deel van een verkeersplan van de gemeente Leiden uit de jaren 1958/1959, goedgekeurd en aangeno men door de gemeenteraad in 1961. Naar aanleiding van dit plan is het Witte Singelproject geboren en het is niet juist, dat ter wille van de universitaire plannen de demping van de Trekvliet moet worden uit gevoerd. Dit is een omkering van zaken. b) Als parkeergelegenheid voor dit ontworpen universiteitsge bouw is in overleg met de gemeente voorzien in een speciale autokelder De ligging onmiddellijk naby de woongelegenheid van zevenduizend studenten (drie tot zeven minuten te voet vanaf de Witte Singel), zal in tegenstelling tot wat in het artikel wordt beweerd, voor de in het gebouw onder te brengen faculteiten geen ge mechaniseerde verkeersbelasting in de oude stad teweegbrengen. c) Dat het gemeentebestuur niet gelukkig zou zyn met het plan, is ons onbekend. In het regelmatig con tact is ons hiervan niets gebleken. d) Het chantageverhaal is onzin nig. Wanneer men weet, dat de uni versiteit op grond van de reeds jaren her gemaakte basisafspraken in Lei den blijven byvoorbeeld reeds voor ruim honderdvyftig miljoen gulden In de huisvesting van de bètafacul teiten heeft geïnvesteerd, is het dui- delyk, dat er geen sprake is (geweest) van weggaan. e) Onzerzijds is nooit gesteld, dat de alphafaculteiten in de buurt van het station zouden moeten zyn ge huisvest. Ze zyn en blyven volgens afspraak in en naby de studenten woonkern in Leiden, dat wil zeggen zelf6 vry ver van het station. f) Zomaar een groot gebouw of een verzameling van gebouwen in een saneringsgebied zetten is alleen toe laatbaar, indien adequate toe- en af- voerwegen aanwezig zyn. By verwe- zeniyking van de suggestie van de schryver van het artikel zou dus de door hem met betrekking tot het Witte Singel plan gevreesde verkeers- congestie in aanzieniyk verhevigde mate ontstaan. g) Het van buiten komende ver keer zal. indien de universitaire uit breidingen plaatsvinden in 't gesug gereerde saneringsgebied een veel on gunstiger invloed hebben op de ver keerssituatie in de stad dan het geval is by de thans gekozen plaats. H. Reinh&rdt, Hoofd bureau pers en voorlichting Leidse universiteit. NZH over vervoer vragenderwys, dat invaliden by het openbaar vervoer een vergeten groep zyn. C. Jongejan, chef vervoersdistrict Zuid-Holland NZH. Te weinig contra Het artikel van 7 december over de komende volkstelling, vond ik nogal tendentieus. Bovenaan de pa gina zet u, dat zowel de standpunt ten van het CBS als van de opposan ten zal worden weergegeven. En wat zie ik?een kop in vette kapitalen, waarin staat, dat de volkstelling de privacy niet aantast, in de styl van De Telegraaf, met een uitvoerige uit eenzetting van de heer De Jonge er onder. En een artikel, met een veel kleinere, dus minder opvallende kop over „privacy", waarin wat wordt gekeuveld over algemene dingen en maar weinig argumenten tegen de volkstelling staan. Drie jaar lang blyven de adressen gekoppeld aan gegevens, en de eerste vyf maanden alle adressen. Het is dan mogelyk om gegevens op naam te verkrygen. De heer De Jonge mag dan zeggen dat een eventuele bezetter 2 jaar nodig heeft om de gegevens te rangschikken, hy kan ze krygen. De heer De Jonge praat echter niet over dictaturen a la Griekenland. Die mo- geiykheid bestaat óók in Nederland. Kyk maar e#is naar de mariniers op de Dam. Wie waarborgt er in zo'n dictatuur, dat er geen gegevens vry- komen? De heer De Jonge zegt, dat tien procent van de telling op naam biyft (dat zyn 1.3 miljoen kaarten) en dat deze kaarten a-select zyn. Maar als men een evenredig gemiddelde wil, dan moet men ze wel selecteren. Verder vindt de heer De Jonge het nut van de gegevens zeer belangryk. Deze zyn er echter pas een dikke drie jaar na de telling. Inmiddels is er al weer zoveel veranderd in Ne derland: de bevolking sterk toege nomen, veranderde leefgewoontes enz. Iedereen weet zelf wel hoe sterk de samenleving de laatste jaren ver andert. We krygen dus verouderde gegevens. Heeft de volkstelling bovendien nog wel zin? Er bestaat een grote kans, dat een heleboel mensen of verkeerde gegevens of helemaal niets invullen. Laten we er nog maar eens goed over nadenken voor we 23 miljoen uitgeven aan de volkstelling. H. de Bruin, Zeemanlaan 21, Leiden. LEIDEN De Wet Veringa is gisteravond in sociëteit Mi nerva van het Leidsch Studenten Corps besproken door onge veer zeshonderd betrokkenen uit alle geledingen van de uni versiteit met de minister van Onderwijs en Wetenschappen en zijn juridisch adviseur dr. Ariëns. De stemmen voor en tegen, die in het verleden voor felle discussie hebben gezorgd, waren ook nu vertegenwoordigd. Nu de wet gistermiddag met over tuigende meerderheid door de Eer ste Kamer is aangenomen, bleken hoogleraren, studenten en weten schappelijke medewerkers de me ning toegedaan, dat de wet in elk geval zo goed mogelijk uitgevoerd moet worden. Ondanks alle bezwa- reh die er nog mochten bestaan. Die bezwaren werden voor een deel nog eens herhaald door prof. mr. H. Maas het experimenteerartikel in de wet is met belemmeringen om kleed"), prof. dr. G. Duisterwinkel (keerde zich tegen het veto-recht), prof. Lammers (de wet gaat hem niet ver genoeg) en de Nijmeegse hoogleraar prof. mr. S. van Wijn bergen. Geduld verloren Minister Veringa deed in zijn ope ningswoord een beroep op allen mee te werken aan de uitvoering van de wet. Daarna stelde hij zich bloot aan het vragenvuur van de studen ten, die het hem overigens zelden moeilijk konden maken. Slechts een maal verloor de minister zijn geduld, toen een vragensteller met volgens de minister absoluut geen kennis van zaken opmerkingen maakte met betrekking tot de moeilijkheden van de Amsterdamse neerlandici. Op be weringen, dat de studie geologie aan waarde zou verliezen als de af delingen van verschillende universi teiten samengevoegd zouden wor i den. antwoordde de minister"In j dit land moeten wij eens begrijpen, dat niet iedere studierichting op iede re universiteit geperfectioneerd kan werken. Het is ook een kwestie van efficiency om tot één afdeling te komen". Over zijn wet, die geregeld aange vallen maar geen moment aange tast werd, zei de bewindsman: "Het experimenteerartikel in de wet is er om uitgevoerd te worden. Als de wet is ingevoerd en er bereiken mij voorstellen er van af te wijken en die voorstellen komen mij zinnig voor, dan ben ik bereid mijn mede werking niet te onthouden". Uitdruk kelijk stelde de minister ook, dat het dagelijks bestuur van de universiteit in de nieuwe wet optreedt in 't kader van de algemene beleidsbepaling, die opgesteld wordt door de univer siteitsraad. Wetenschappelijke mede werkers die voor twee of vier Jaar zitting nemen in het dagelijks be stuur zullen in hun verdere carrière daardoor niet belemmerd worden, stelde de minister. Een goede rege ling zou naar zijn mening daarvoor spoedig gevonden worden. Dat er ergens een gat zou vallen als een wetenschappelijk medewerker in het bestuur zou komen zou nooit een re den mogen zijn ervan af te zien. In overleg met de betrokken sectie zou daarvoor een oplossing gevonden moeten worden. Op de vraag at de minister sanc- van invalide ties heeft om bij overtreding van de wet in te grijpen stelde de minister, dat hij ervan uitging, dat ledereen aan de uitvoering zou meewerken. "Een inspecteur voor het hoger on derwijs heb ik niet. In het allererg ste geval zou ik kunnen ingrijpen door op andere wijze dan aangege ven in de wet in het bestuur te voor zien". Problematisch blijkt de situatie met de betrekking tot de personeels leden van het Academisch Zieken huis, die als de wet Veringa in wer king treedt geacht zullen worden in Een stukje van het gehoor van minister Veringa top inzet). (Foto LD/Holvast) dienst te zijn van het ziekenhuis. Zij vallen noch onder de wet Veringa noch onder de wet op de onderne mingsraden. Hiervoor zag de minis ter op dit moment nog geen oplos sing "Als hiervoor een regeling ge troffen zou zijn, zouden de andere overheidsinstellingen ook democrati sering eisen". Hij meende, dat dit een zaak was waaraan op binnen- j laodse zaken wordt gewerkt. Naar aanleiding van het ingezon den stuk van de heer K. van Eygen, Willem Klooslaan 14, Leiden, willen wy gaarne het volgende opmerken. Het door ons naar het gesigna leerde voorval van zondag 29 novem ber 1.1. ingestelde onderzoek, dat heeft bestaan uit een bezoek aan de fam. Van Eygen. door één onzer contro leurs en uit een gesprek met de be trokken chauffeur heeft het vol gende resultaat opgeleverd De invalide dame is met haar wa gentje in de bus gegaan, vanzelfspre kend met instemming van de chauf feur. De reis ging van de Ir. Dries- senstraat naar de Boshuizerkade/ Willem Klooslaan. De chauffeur heeft er de familie, terecht, op gewezen dat vervoer van niet opvouwbare wagentjes niet is toegestaan en dat. indien dat wel plaatsvindt, by controle. mogelyk moeilykheden kunnen ontstaan. Overigens verklaarde de heer Van Eygen dat de ohauffeur zeer correct is opgetreden. Volledigheidshalve zy vermeld dat vervoer van o.a. vouwwagentjes gra tis geschiedt, doch uitsluitend als er naar het oordeel van de chauffeur in de bus voldoende plaats beschikbaar is. Tenslotte is het van belang te weten dat het vervoer van andere goederen dan handbagage slechts op een zodanige wyze mag geschieden dat de reizigers daarvan geen hin der ondervinden. Deze laatste bepaling komt voor in het uitvoeringsbesluit van de wet autovervoer personen. Resumerend is de moeder van de heer Van Eygen wel vervoerd en is er mede gelet op de voorkomende wyze waarop de buschauffeurs in het algemeen Invaliden behulpzaam zyn. geen aanleiding te stellen, ook niet KLM-SLM Aan de minister van Verkeer en Waterstaat, tevens minister van Za ken Overzee. Met veel genoegen hebben we uw vastberaden optreden in het KLM-SLM conflict mogen volgen. Met voldoening stellen we vast, dat u er in is geslaagd het monopolie van de KLM op de luchtroute Amster dam—Paramaribo veilig te stellen door uw kordate optreden Met de slagzin: ..Hou ze er onder" en de leus: ..Macht zal zegevieren" beslui ten wy, met oprechte bewondering, Surinaamse Vereniging van Nationalistische Studenten. A. E. R. Jessurun. LEIDEN Ook de directie van de Amrobank (Rapenburg) huldigt het principe, dat de bank, mede met het oog op parkeer mogelykheden. naar de mensen toe moet komen. Teneinde dit te bereiken had de di rectie reeds drie Jaar geleden het oog laten vallen op een terrein aan de Wassenaarseweg, hoek Rijnsburger- weg. Na vele besprekingen en een korte bouwtijd kon gistermiddag het bijkantoor van de bank onder grote belangstlling worden geopend. De directeur, de heer A. v. d. Kop pel. herinnerde aan de lange tijd van voorbereiding en was blij met deze vestiging, die 'n royale mogelyk- heid tot parkeren biedt. De direc teur-geneesheer van het Acad. Zie kenhuis, dokter M. W. Jongsma. ver richtte als „naaste buur" de officië le opening en werd door de directie verrast met een cheque van f 1.000, met een daaraan naar eigen inzicht tè geven bestemming. Dokter Jongs ma had daarmee geen moeite: het bedrag zal worden aangewend ter verfraaiing van het in aanbouw zijn de zusterhuis. Met de dagelijkse lei ding van het kantoor wordt Jhr. F. C. van Heurn belast.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 3