VROUWELIJKE LIBERTINAGE iezicht op Delft" van termeer het beste r dusief interview met Spaans genie Dali LITERAIRE KRONIEK VAN CLARA EGGINK Salvador Dali in Boymans tentoonstelling van Rotterdam ont breekt". Vervalsingen Om even bij het verleden te biy- ven, hoeveel werken heeft utot nu toe vervaardigd? Dali: ..Geen flauw Idee. Als ik al die cijfers in mijn hoofd zou moeten houden zou ik niet die diepzinnige gedachten kunnen onderhouden die ik nu heb". Men zegt dat bijvoorbeeld vijftig procent van alles wat er als Mirn tentoongesteld wordt, vervalst ia. ANDREAS BURNIER. De huilende Libertijn. Uitg.: Querido. Amsterdam. Het is merkwaardig dat er in de kritieken uit de mannelijke pen gevloeid over het werk van Andreas Burnier (achter dit pseudoniem zit een vrouw), al tijd weer getwijfeld wordt aan de ernst van haar boeken. Men komt onmiddellijk aandraven met woorden zoals „satire," „grap." „komisch" e. d. Zon der te willen ontkennen dat de ze elementen in haar boeken wel degelijk aanwezig zijn, lijkt het mij toch toe dat er daarom nog geen reden is om met de ernst ervan een loopje te ne men. Ik heb een sterk vermoe den dat de mannelijke critici de zaak niet goed begrijpen, dat deze manier van een vrouw voordragen voor hen nieuw is, dat zijzelf nog nooit op deze manier over een vrouw hebben nagedacht. Dat een man niet op deze wijze over een vrouw den ken kan zou niet zo verwonder- 'yk zijn, want de eeuwenoude opvatting van „la deuxième sexe" kan zo maar niet ineens in deze eeuw verdwenen zijn, ook al doet de mannelijke helft van het mensdom zijn best. De vrouw als een op zichzelf en voor zichzelf denkend wezen met een drang tot menszijn ver buiten de traditionele vrouwtje vrouw-vorm. is nog niet herkend. Dat de vrouw gestructureerd kan zijn zoals de figuren uit de boeken van Burnier. zal in de eerste plaats voor de man een probleem zyn dat zijn verbazing zo niet erger opwekt, maar ik neem ook aan dat herkenning onder de ontwikkelde vrouw niet zeldzaam zal zijn. Het in teressante van een boek als dit „De huilende Libertijn" zit hem dan voor my ook niet in het feit dat we met een lesbi sche vrouw te maken hebben. Deze sexuele voorkeur van de beschreven vrouw is eigenlijk •een beetje jammer, daar de ge middelde lezer de neiging zal hebben het een (de geestelijke structuur) onmiddellijk hier mee in verband te brengen. Iets dat m.i. niet noodzakelijk is. sterker nog. er weinig of niets mee te maken heeft. „De huilende Libertijn" is een roman gevuld met een hoe veelheid levensmateriaal die half reëel, half romantisch ver- dar de vrouwen geen deel heb ben aan deze wereld. Ze bestu ren niet, regeren niet. creëren niet. Ze maken geen steden en geen oorlog die ze verwoest. Ze stellen niet vast wat weten schap zal zyn, wat kunst zal he ten. hoe onze gedragscodes zul len zyn." Laïs is een oriëntalis- te en een schrijfster, omgeven door een hofhouding van aan bidsters als een vrouwelijke ko ning Arthur en evenals deze zendt zij haar vasal Jean uit om op zoek te gaan naar haar verloren vriendin Stephanie. Jean verlaat huis en hof (haar vriendin Corinne. de medica en hun gezamenlijke reisplannen i werkt wordt in het eerste deel van het boek dat in Amsterdam speelt, dan in het tweede en derde deel overgaat in een soms burleske avonturenroman en tenslotte uitvloeit in een soort reisverhaal in Grieken land en Turkye. De hoofdfiguur, tevens de vertelster, heet Jean Brookman. Jean Brookman be gint met in Amsterdam in het universiteitsgebouw ergens op een ladder te klimmen teneinde te kunnen kijken in de kamers van de aangebeden Laïs, een plek „waar zy haar tranen on gestoord kan laten stromen" Jean bezoekt Laïs ook in haar huis en hoort haar beschouwin gen over wat de quintessence van het boek is: de plaats van de vrouw in de hedendaagse maatschappij. Laïs zegt: en trekt op avontuur uit. Zy vindt deze Stephanie wel. maar het blijkt dat deze zelf een op dracht heeft van de vrouw Paola. leidster van een guer rilla tegen het fascisme in Spanje. Deze heeft haar bevolen het contact met Corinne te ver breken. Jear vindt dit min of meer koren op haar molen en laat zich ook opleiden tot ver zetstrijdster Deze opleiding brengt haar op de gedachte een wereld vrouwen verzet te or ganiseren tegen het „seksefas- scisme," tegen de mannenmaat schappij met zijn penissymbo len in de vorm van knuppels, geweren, kanonnen enz. Jean komt er zelfs toe een vrouw ge naamd Daphne te verlossen van de haar mishandelende man, maar: „Het is één ding de romantische redder te zijn van een bedreigde vrouw. Het is iets anders om voor haar verantwoordelijk te zijn, met haar opgescheept te zitten". Daar zit hem nu de twijfel aan de mogelijkheid van de verlos sing van de vrouw, dat ideaal waar van de vervulling volgens de „Lebyb" niet te verwachten :s vóór de jongste dag en de op standing van de Verlosser in de vorm van De Dochter. Maar het verzet woekert wel verder, want tijdens haar tochten in Griekenland en Turkije is Jean Brookman, hoewel nu min of meer teleurgestelde toeschouw ster. aanwezig by vrouwenop- standen die door de (mannelij ke» politie bloedig neergeslagen worden. De spandoeken zijn overigens realistisch genoeg en variëren van „Gelijke kansen, gelijk loon" tot én met „Er mag ook één man in de rege ring." De schrijfster toont zich in haar werk een zeer ontwikkeld en belezen mens «misschien kon ze het iets minder tonen), die een boek weet te schrijven op een denkniveau dat zeldzaam is in Nederland. ..Sophistication" is een van haar eigenschappen en daardoor, meen ik, is zy er in geslaagd een stelling die haar ernst is n.l. dat de vrouw nog steeds de onderdrukte helft van de mensheid is. te verwer ken tot een dramatische ironie of een ironisch drama, zo men wil. Haar ernst zit achter een rookgordijn van bizarrerieën. waarschijnlijk uit vrees voor di dactiek en een teveel aan adju- ratle. Wie iets zeggen wil dat hem bittere ernst is zó dat hij de meeste kans op aanvaarding maakt, maakt er een grap van Deze gedaanteverwisseling heet humor. 11 NOVEMBER 1970 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 17 correspondent in ge- Spaanse kunstenaar goed verricht. Pas op tooment viel het Dali op op de achtergrond van die zijn boot tegen het eli trok. te star was uitge- Ho kek een plompe vorm. ónmogelijk beweging in boment kwam de ware t in Dali «die ontegen- uitzonderlijk tekenaar griste een penseel uit nen waren gesloten) en in de zoete geur van wierook („Arabic incense, extra quality"), het volgende gesprek met de meester voeren. Vermeer Senor Dali. wat moet het publick, dat uw retrospectieve tentoonstelling in Rotterdam gaat bezoeken, weten van het artistieke, biografische of fi losofische verleden van Salvador Dali? Dali: „Van Dali's verleden moet het publiek helemaal niets weten. Het enige wat het moet weten is dat Dali verklaart dat het best geschilderde doek, dat er in de historie van de 'an onze correspondent Robert Bosschardt) IAS (GPD) De nu 66-jarige Dali, surrealistisch schilder, er, schrijver, edelsmid, filmre- loreograaf, naar eigen zeggen laar andermans zeggen clown. Ier geval muntimiljonair, staat dezer dagen op een kruispunt tussen ver leden en toekomst. Enerzijds bereidt hij een grote retrospectieve tentoonstelling voor in Rotterdam en anderzijds is hij bezig zich een plaats in de toekomstige kunsthistorie te verzekeren door zelf een Dali-museum in te richten in zijn geboor teplaats Figueras, nabij de Costa Brava. ie blik op de waaide Dali als schepper van filosofische theorieën Ijjkt door het rook- n optreden als unieke dat hem ertoe dwingt inpas het genie uit te indien maakt hij er an dat hij een bijzon- ;wikkelde handelsgeest Ie centen uit is, het- j de artistieke waarde ïrduidelijkt. heeft zich byvoor- istorische gebeurtenis Dali ten voeten uit te- ot bedrijf betrok een en wilde de wand zaal met het werk schilder decoreren. sprak met Sal- de onverbiddelijke beide Catalanen tot een com- tussen het lage eis. Niettemin von- echtgenote Gala die in het sociale en van haar man) om deze gelegenheid gaan. Men gooide Dali verkocht hoge prys een idee voor de wand- het bedrijf en dit be- aan een leer- het op ware groot- Dali zou de muur dag van de opening van honderden ge- zodat het be- op een echte Dali. streek! p officiële opening, nog asten aanwezig waren lli om „zyn" werk in ie nemen. De leerling de hand van de leerling en met een enkele streek, een enkele handbewe ging, blies hij die plompe vorm plot ting een dergelijk leven in dat men haast moe van werd die arme man zo aan zijn vissersboot te zien sjor ren. Op deze wijze bevestigde Dali te- gelij -tyd zijn handelsinstinctt, zyn inge morele scrupules en zijn wa rde als kunst beoefenaar. liet genie Het is n. gemakkelijk door te dringen tot sanctum sanctorum van het geni< t.vador Dali, om hem met profane ->e lastig te vallen. Ten eerste ve Tt hy zelden lang op dezelfde pla s en reist hij rond tussen zijn huizen in New York. Pa rijs en Portligat (Costa Brava), of de scènes van -yn verschillende stunts zoals nu het museum in Fi gueras. Ten tweede wordt hij voort - j durend omgeven door een wacht van jaloerse bewonderaars en beeldscho ne modellen, die niet graag hun plaatsje in de zon van het genie af staan Niettemin ziet Dali erop toe dat de pers. wanneer zij eenmaal tot hem doorgedrongen is, goed behandeld wordt, opdat zijn faam grondig rond gebazuind kan worden. Toen uw cor respondent en zijn fotograaf tenslot te in de onmiddellijke nabijheid van Dali waren aangeland, maar door één van de bewonderaars minach tend terzijde werd geschoven met de vraag „Mais qui sont ces gens?" (wie zijn die lieden") antwoordde Dali op een toon die geen tegen spraak duldde „Ce sont mes amis" (Het zyn myn vrienden). Zo vermochten wij bij het licht van zestien rode kaarsen ialle gordij- schilderkunst van de hele wereld is vervaardigd, het „Gezicht op Delft" van Vermeer is. Daar heb ik wel de pest over in. want ik zou liever heb ben dat het beste schilderij van de wereld van Velasquez afkomstig zou zijn, die een veel groter genie was dan Vermeer. Maar het is nu een maal zo dat Vermeer beter schilder de dan Velasquez". j En denkt u er zelf niet over Ver meer te overtreffen? Dali „Ik heb Delft al geschilderd, maar dat heeft niemand gemerkt. I Je moet het publiek dezelfde dingen duizendmaal voorkauwen en zelfs dan begrijpen ze het nog niet. want het publiek van de hele wereld is over het algemeen nog stommer en hardleerser dan het leer dat wij on der onze schoenen dragen «Dali tikt met zyn gouden wandelstok tegen de zolen van zyn schoenen). „Ik heb indertyd een schildery vervaardigd waarin ik Delft op mijn manier uitbeeldde, en dat ik de titel gaf van „Verschijning van de stad Delft". Maar hoewel het onder deze titel op een openbare veiling in Londen werd verkocht, kwam het j niemand in het hoofd om de titel serieus te nemen en aan te tonen i welke betrekking er bestaat tussen het schilderij van Vermeer en dat van Dali. Ik weet niet eens of de or ganisatoren van deze tentoonstelling i in Rotterdam zich hiervan wel I rekenschap hebben gegeven" „Daarom neem ik deze gelegenheid te baat als goede afstammeling van de Phoeniciërs laat ik nooit een ge- legenheid ongebruikt voorbij gaan) om hen te waarschuwen dat zij zul- len moeten rennen om er tijdig voor te zorgen als zij dat al niet hebben gedaan) dit schilderij, dat zeer be langrijk is voor de banden tussen Dali en de lage landen, niet op de Heeft men Dali ook vervalst? Dali' „Oh ja. vaak genoeg. Maar dan met het verschil dat het gemak kelijker is een Miro te vervalsen, want dat zyn vlakken en kleuren dikwijls als men een Miro vervalst, of bijvoorbeeld een Mondriaan om in uw gebied te blijven, blijkt het dat de kopie beter is dan het originee' het is daarentegen heel wat moei lijker om Dali te vervalsen. Daaron bestaan er ook niet zoveel vervalsin gen van Dali als van andere moder ne schilders, want dit vereist vee' meer werk en de luiheid is het be langrijkste kenmerk van onze he dendaagse maatschappij". Wat het heden betreft, wat doet u om in vorm te blijven als Dali? Dali.Het allerbelangrijkste is mijn onwrikbare trouw aan mijn echtgenote Gala «want ik ben de trouwste echtgenoot die er ooit heeft bestaan), hetgeen mij een onover winnelijke geesteskracht verleent Vooral in onze huidige tiid van pre misculteit en echtscheidingen, waar in ik zie dat talrijke vrienden e:. mensen in mijn omgeving voortdu rend in scheiding liggen. Ik heb daarentegen besloten opnieuw te Salvador Dali: Kunstenaar met feilloos handelsinstinct. ROTTERDAM Museum Boymans-van Beuningen in Rotterdam is druk bezig met de voorbereiding van de Salvador Dali-tentoonstelling, die op 21 november geopend wordt. Deze eerste grote retrospectieve ten toonstelling in Europa van de ze kunstenaar geeft onder meer affiches, reprodukties en kaar ten te zien in de hal van het museum. In de zalen achter de hal hangen de schilderyen en en tekeningen van Salvador Da li. in het prentenkabinet zijn grafiek. De Owen Cheatham Foundation te New York heeft 36 juwelen ter beschikking ge- I steld. waaronder het bewegend j koninklijke hart. dat Salvador I Dali ontworpen heeft ter gele- genheid van de kroning van Ko- ningin Elizabeth van Engeland. trouwen Ik ben al burgerlijk ge trouwd. daarna gmg ik nog eens het kerkelijk huwelijk aan en nu heb ik ontdekt dat het verenigbaar is met de apostolische en katholieke gods dienst om nogmaals, volgens de Koptische rite. te trouwen. Dali en Gala gaan dus waarschijnlijk naar Ethicnië. opdat het een zo wettig mo ge! hke Koptische bruiloft kan wor den". Zwakzinnigen Meent u dat deze persoonsverheer lijking nodig is voor de artistieke vorm van Dali? Dali: „Aangezien wij in een tijd perk van zwakzinnigen leven, name lijk het tijdperk van de consumptie maatschappij. zou het toch treurig zijn als ik niet mijn slaatje zou slaan uit de zwakzinnigen van myn tyd om nóg meer geld te verdienen. Wat ik het meest liefheb na mijn vrouw is het geld en daarom grijp ik alle ge legenheden aan opdat er onafgebro ken een diarrhee van goud en dol lars over mijn leven neerdaalt, het geen my een bijna onovertreffelij- ke bevrediging verschaft". Wat houdt de toekomst in voor Da li? Dali: „Het belangrijkste is mijn museum hier in Figueras. Eind deze maand zet ik de eerste stap. want dan wil ik het plafond van de cen trale zaal klaarhebben. De architec tuur daarvan is nu in voorbereiding. Dit wordt het eerst museum van de wereld met een monarchistische koe pel (zoals u weet is de koepel het symbool van het koningschap), want ik ben bovenal een monarchist. Symbolisch schilder ik mijzelf op dat plafond, omringd door dozen, en ter wijl ik al die dozen open. daalt al het geld dat ik de mensen uit de zak heb geklopt weer op de hoofden van mijn mede-burgers neer". Dali is een theatraal en bovenal exhibitionistisch wezen, en daarom wordt het Dali-museum ook in het vroegere theater van Figueras geves tigd; het wordt een spectaculair mu seum met surrealistische beeldhouw werken in de loges, met films van myn land. met „happenings" enzo voorts. Het zal volgend jaar geopend worden. Dit jaar zullen wij reeds symbolisch een deel van het plafond tentoonstellen, zodat men niet kan zeggen dat het een fantasie is: het museum bestaat werkelijk". Sterv en De toekomst houdt, zelfs voor een genie, de dood in. Welke indruk maakt het idee dat u zult moeten sterven op u? Dali (na een korte stilte, de eerste maal dat hij niet direct een ant woord klaar heeft)„Een beroerde in druk". (Dan komt hij weer op gang) „Zozeer zelfs dat ik myn voorzorgs maatregelen heb genomen. Ik heb me al ingeschreven om gehiberneerd te worden (red.: methode om het lichaam in diepvries te bewaren tot dat de toekomstige wetenschap de ziekten en misschien zelfs de dood overwinnen heeft en het ingevroren lichaam weer tot nieuw leven kan wekken hoewel ik nu nog niet geloof in de doelmatigheid van het idee". „Maar in ieder geval doet het me plezier te kunnen bedenken dat als ik spoedig zou sterven, de mensen hier in de café's van Figueras tegen elkaar zouden zeggen: Dali is gestor ven neen, neen, hij is wel dood, maar hij is niet gestorven zoals iedereen". Wat er in leder geval zal blijven voortbestaan, meer dan mijn per soonlijkheid of mijn werk, is mijn genie. Ik heb altijd al gezegd dat ik een heel slechte schilder ben en het schilderen is trouwens niet meer dan één onder duizend manleren om een oneindig klein deel van mijn persoonlijkheid uit te drukken".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 17