Barzel wijst al ministers
tan, maar Brandt staat pal
XYRENE
Vitamine AfterShave
Lotion
Groei in Quebec naar afscheiding
GUERRILLEROS IN BOLIVIA
WANTROUWEN NIEUW BEWIND
BEZORGER
fiegering in Bonn verregaand verlamd
gyptes
oekomst
luister
Is
offiedik
■I
1
Aanval afslaan
V
Nieuw uit het laboratorium van Pantene
Nationale experiment'in La Paz (2)
LEIDSCH
DAGBLAD
iv-:
lAG 13 OKTOBER 1970
LEroSCH DAGBLAD
advertentie
PAGINA T
IRO (GPD) Het scenario
Je machtsoverdracht aan Egyp-
talme leiderschap is gereed,
r is dood. lang leve Nasser,
helpe zijn erfgenamen. Dage-
trekJcen duizenden Egyptenaren
de Gamal Abdel Nasser-mos-
m de gevallen hald te eren.
het verhaal van him grondig
tniseerde rouwbetoon is min-
tlangryk voor de kranten dan
slt dat zy ook beloofd hebben
Sadat de interim presi-
die op het punt staat officieel
rden benoemd volledig te
steunen.
steun die hy krijgt is overwel-
I niet zo zeer door het feit dat
enig mogelijke keuze, is uit
leks kandidaten, maar eenvou-
door het feit dat er geen an-
wedyveraars zijn voor het
sche presidentschap. Onge-
.45 miljoen kiezers zijn uitge-
om deel te nemen aan het re-
um van aanstaande donder-
Ee zijn nauwkeurig geïnstru-
oor de Arabische Socialistische
iver het feit dat Sadat de erf-
n zal zyn van Nassers voor-
te functie. Dit plebisciet werkt
de top tot de bodem van
i politieke samenleving en
[een sprake van Sadat te be
ren als een kandidaat die uit
kssa tie voorschijn is gekomen,
volk van Egypte wordt er de
len voortdurend aan herinnerd
issers revolutie niet een één
revolutie was, in tegendeel,
et slechts heeft kunnen slagen
uiteindelijk gestelde doel het
e bevrijden als het gesteund
door de ambitie van het volk
If te willen bevrijden. Zoals
gblad Al Achbar schreef: „De-
ülutie zal niet verzwakt wor
sterven door het verdwijnen
|n leider".
uitgebreide optochten van de
illende arbeidersgroepen, scho
dvocaten en verpleegsters be-
!e niets anders dan dat juist te
igen, ondanks het gebrek aan
initeit, hoewel niemand de op-
rouw achter al deze emotio-
itbarstingen in twijfel zal trek-
officiële rouw zal veertig da-
uren. Dat betekent veertig da-
onder officieel amusement en
®e televisieprogramma's, sa-
Bteld uit nieuwuitzendingen en
eindeloze reciteringen van
uit de koran. Het zal echter
njjdeiyk zijn dat na enige tijd
Juwkleren verdwijnen en het
lie leven zijn rechten herneemt
snlijk is niemand in dit leven-
Cairo in staat of bereid de
te beantwoorden: wat nu? In
deel. Niemand schijnt te weten
Ie toekomst brengt nu de lel
ie dat alles heeft voorbereid,
(ven is. Het is nauwelijks een
kennen feit dat de Egyptena-
over het algemeen Nassers
over de noodzakelijkheid de
tlandse invloeden en het kolo
me te bestrijden, gretig heb-
«absorbeerd. Het is de vraag
>everre de Egyptenaren zich
iilk interesseren voor de Ara-
8 zaak. Het is de vraag of de
d niet verkiest dat zij in de
plaats tot inkeer komen, be-
fs als zij zijn van een land dat
lang geadverteerd werd als de
tussen Afrika en Azië. En zon-
oortdurend herinnerd te wor-
mn het feit dat zij nooit echte
tenaren kunnen zijn zonder Ara
te zijn en noit echte Arabie-
Hjn zonder steun te verlenen
k Palestijnen.
periode van machtsover-
it is nieuwe onervaren handen
et precies het ogenblik waarop
belangrijke politieke ontwikke-
of initiatieven kan verwach-
Het is echter niet ondenkbaar
er een zeer bewuste beslissing
mhter het feit dat Egypte de
tod in het Midden-Oosten voor
fcemblee van de V.N. zal bren-
De VAR wil een bevestiging
to van de resolutie van de Vei-
fclsraad van november 1967,
f dan op bredere schaal. Egyp-
M vrijwel zeker naar de V.N.
I met een uitgewerkte resolutie
iet achterhoofd en het wil deze
zaak afgewikkeld hebben vóór
Gember, wanneer volgens het
•Rogers het bestand officieel
tolopen.
HEN KKOLB
(Van onze correspondent)
BONN (GPD) In Bonn wordt de politieke koorts nu vrij
wel dagelijks een paar graden erger. Gisteren vergaderden
de hoogste lichamen van de SPD en CDU en liet kanseliers
kandidaat Rainer Candidus Barzel (de koele, berekenende
oppositieleider) de namen uitlekken van enkele mannen die
aan de macht zullen komen zodra de regering-Brandt is gewipt.
In een kabinet-Barzel zou Franz Josef Strauss een „supermi
nisterie" gaan leiden, waarin Economische Zaken en Finan
ciën zijn samengebracht. Aangezien er dan geen derde partij
meer in het spel zou zijn, zou de Beierse politicus (bij wiens
gratie Barzel de niet-officiële kanselierskandidaat der CDU/
CSU is) bovendien het vice-kanselierschap kunnen worden
aangeboden.
dagleden op een meerderheid van
nog slechts 6 stemmen steunt in het
parlement, de CDU-aanval zal af
slaan, om vervolgens zonder aarze
ling voort te gaan met de uitvoering
ran haar programma. De SPD is bo
vendien vastbesloten de ocalitie met
de liberale FDP tot de volgende
bondsdagverkiezing (1973) te laten
bestaan.
Binnenlandse Zaken zou worden
teruggegeven aan Ernst Benda en
Sociale Zaken aan Hans Katzer. Voor
Buitenlandse Zaken is volgens de
Springer-pers oud-minister Gerhard
Schroder, de man die in zekere zin
het initiatief nam voor de huidige
Oostpolitiek, uitgezocht. Het week
blad Der Spiegel wist gisteren echter
te melden dat Barzel Schroder des
noods die post wil geven, maar per
soonlijk Richard Freiherr von Weiz-
sacker (net als Schroder een groot
man in Evangelische kring) zou pre
fereren. of Werner Marx (wiens
naam vooral niet onwillekeurig met
„rood" of „links" moet worden geas
socieerd)
Dat zon CDU-CSU-kabinet spoe
dig aan de slag kan gaan, is gister
middag geëist door het presidium
van de christen-democraten. Het is
van oordeel dat de bondsrepubliek
voor haar buitenlandse, economische
en hervormings-politiek een rege
ring nodig heeft die in staat is te
handelen. En het stelt vast dat de
regering-Brandt verregaand is ver
lamd.
Brandt op zyn beurt heeft laten
weten dat de regering, die na het
overlopen van drie liberale bonds-
.Terugdraaien"
Op een bijeenkomst van het SPD-
bestuur zei de kanselier dat men dan
te maken heeft met een groot opge
zette poging van een rechtse buiten
parlementaire oppositie, om het „rad
der ontwikkeling" terug te draaien,
de ontspanningspolitiek te verstoren
en zo in de conjunctuur in te grij
pen. dat de inspanningen voor meer
stabiliteit teniet gedaan worden. Hy
liet het aan de fantasie van zijn ge
hoor over vast te stellen op wie de
aanval was gericht. Vandaag zouden
velen in Bonn benieuwd afwachten
of Springer terug slaat.
Wellicht al deze week zal de rege
ring haar kracht moeten tonen. Nu i
de drie liberalen zich hebben aange- standpunt dat de regeringsmeerder-
uc ui ie uuenuen zien neooen aange- standpunt dat de regeringsmeerder-Barzel
sloten bij de oppositie, hebben CDU I heid haar weerspiegeling in de com-
en CSU een meerderheid in tien van missies dient te hebben en verlangt „de heftigste strijd sinds
de negentien bondsdagcommissies een correctie op de samenstelling, tueren van de bondsdag"
verworven. De SPD staat op het Fractieleider Herbert Wehner heeft digd.
het consti-
aangekon-
■UJi i
XYRENE biedt u meer dan 'n gewone after shave:
hel reinigt, stimuleert, regenereert
en verfrist uw huid.
Dankzij z'n unieke,
werkzame vitaminen.
XYRENE Vitamine
Ailer Shave Loiion,
met 'n persoonlijke,
hoogst verfijnde geur.
Verkrijgbaar bij
apotheek, drogist,
warenhuis en kapper.
XYRENE
Vitamin
AfterShave
Lotion
(Van onze correspondent)
LONDEN (GPD) Het Front de
Liberation du Quebec (FLQ) is de
meest linkse, oudste, meest actieve
en belangrijkste der drie of vier on
dergrondse bewegingen in Frans-Ca
nada. Ongeveer vyf jaar geleden
schrikten de eerste bomexplosies het
land op, waarvoor de FLQ openlijk
uitkwam dat deze door haar waren
veroorzaakt. Het waren in zoverre
'fatsoenlijke' explosies, omdat door
gaans bommen in plastic zakjes wer
den gebruikt, die vrywel uitsluitend
materiële schade aanrichtten, zonder
iemand te doden. De doelen waren
militaire gebouwen en inrichtingen,
de Queen's bibliotheek in Montreal
en de effectenbeurs in die stad. In
één geval werden by een explosie
echter één persoon gedood en een
gewond.
Men weet in Canada en daarbui
ten weinig van de FLQ en de anlere
ondergrondse organisaties, omdat ze
nu eenmaal in het geheim werken.
Er is niet één enkele leider en nie
mand weet wie de leden zyn. FLQ
volgt daarby de communistische cel-
lentechniek om oprollen van de be
weging door de politie te voorkomen.
Twee afzonderlijke cellen hebben
respectievelijk de heren Cross en La-
por te ontvoerd.
De FLQ wordt door het Cubaanse
socialisme en de filosofie van Che
Guevara en ook door Mao geïnspi
reerd. De beweging bestaat voorna
melijk uit jongeren, onder wie een
flink aantal intellectuelen en studen
ten.
In pamfletten die by vroegere ter
reurdaden van de FLQ bij de plek
ken waar de bommen ontploften,
werden achtergelaten en in 'commu-
niqué's' aan de pers beschreven zi
zichzelf als 'zelfmoordcommando's'
die zich plechtig hebben verbonden
met geweld 'tot de dood toe' te stry
den voor Quebecs afscheiding van
'Canada en om Quebec onafhankelijk
te maken van het 'Brits-Amerikaan
se kapitalisme'.
Hun missie, zo verzekeren zij, is al
le federale instellingen, de Bereden
Politie, de strijdkrachten en de En
gelstalige economische belangen door
systematische sabotage te vernieti
gen. Zy willen dat de eigen gewon
den en gevangenen volgens de oor
logsconventies van Genève als poli
tieke gevangenen worden behandeld.
FLQ is meer dan een separatistische
beweging en voornamelijk een revo
lutionaire groep die de bestaande
maatschappij met geweld wil omver
werpen. Eén van haar woordvoer
ders is de 30-jarige Charles Gagnon,
een vroegere sociologieleraar die in
afwachting van zyn proces wegens
beschuldiging van het veroorzaken
van drie bomexplosies zich op borg
stelling in vryheid bevindt. Volgens
hem is de 'actie voor de bevryding'
van Quebec dezelfde als in andere
delen van de wereld. Er is geen ver
schil tussen de FLQ en de bevrij
dingsbewegingen in Palestina. Viet
nam of de Black Power-beweging.
Door dergelyke verklaringen heeft
de FLQ zich de felste vijandschap
op de hals gehaald van de gematig
de separatisten, die zelf een kleine
minderheid vormen van de Fransca-
nadese nationalisten. Maar sinds het
begin van de zestiger jaren is een
groeiend deel van de bevolking van
Quebec het denkbeeld van separatis
me, dat vroeger vaak niet meer was
dan een onderhandelingsobject voor
de provinciale regering in haar con
tacten met Ottawa, als een doel op
zichzelf gaan beschouwen. Steeds
meer Franscanadezen worden zich
bewust van toestanden die abnor
maal zijn, maar in het verleden als
normaal werden aanvaard, zoals het
feit dat men in een warenhuis in
Montreal vaak onder het personeel
niemand kan vinden die Frans
spreekt.
De vrees voor de toekomst van de
Franse cultuur nam ook toe door de
immigranten die Montreal binnen
stroomden en de Engelstalige kant
kozen, en doordat het Franscanadese
geboortecijfer, dat eens het hoogste
van alle Europeanen in Canada was,
scherp is gedaald.
De meerderheid van de separatis
ten steunt René Levesque en zijn
'Parti Quebecois', die streeft naar
een soeverein Quebec binnen een Ca
nadese economische unie. Hij is een
ervaren leider en een gevreesd po
litieke tegenstander die de separa
tistische beweging vokomen beheerst.
In het voorjaar behaalde hij 25 pro
cent van de stemmen. Levesque heeft
uitdrukkelijk elke vorm van geweld
afgewezen en zijn partij heeft zich
dan ook volledig van de FLQ gedis
tantieerd.
De FLQ is in Montreal geconcen
treerd. omdat in deze stad de tegen
stelling tussen Frans- en Engels
sprekenden het sterkst is en de bot
singen het grootst. Na de eerste golf
van bomexplosies er werd toen
een aantal sleutelfiguren gearres
teerd hield de FLQ zich, voor, tij
dens en kort na de EXPO in 1967,
stil. De beweging had toen ook tijd
zichzelf te reorganiseren.
De laatste bomexplosie vond zes
maanden geleden op straat, nabij het
ministerie van Defensie in Ottawa
plaats waarbij een vrouw werd ge
dood.
Van de 23 Franscanadese 'politieke
gevangenen', wier loslating de kid
nappers eisen, is een aantal veroor
deeld, terwijl anderen nog op de
uitspraak of op him proces wachten.
Enkelen die hun gevangenisstraf
hebben uitgezeten, zijn sinds de ont
voeringen voor ondervraging op
gepikt. De ontvoerders zyn zonder
twijfel beïnvloed door soortgelijke
daden in Zuid-Amerika en de re
cente gebeurtenissen in het Midden-
Oosten.
De contactman tussen de FLQ en
de autoriteiten is Pierre Pascau, te
levisiecommentator van het Fransta
lige programma die in de separatis
tenkwestie als volkomen onpartijdig
wordt beschouwd. Hij werkte van
1961 tot '63 als free-lance voor de
BBC toen hij in Londen studeerde.
De laatste dagen houdt Pascau zich
met koffie en sigaretten wakker, ter
wijl hij op de vitale berichten van
de FLQ wacht, die in bruine enve
loppen aan hem op zyn televisiere
dactie worden geadresseerd. Pascau
is op Mauritius geboren en is thans
een genaturaliseerde Canadees. Hy
is de leider van een discussiepro
gramma en staat bekend om zyn
objectieve commentaar. Tegenover
de FLQ heeft hij altijd geprobeerd
een neutrale houding aan te nemen.
Hy gelooft dat de ontvoerders het
leven van hun slachtoffers als bui
tengewoon waardevol beschouwen,
tenminste zolang ze ruilobject zyn.
Maar ze zijn volgens Pascau bereid
tot het uiterste te gaan en zonodig
hun eigen leven op te offeren.
ARNOLD LISSAUER
(Van een speciale medewerker)
De nationalisering van de Gulf-
oliemaatschappij in Bolivia mag
Washington misschien een daad van
uiterst links-revolutionaire gezind
heid toeschijnen, de guerrilleros van
het Boliviaanse nationale bevrij
dingsleger reageerden bepaald niet
enthousiast op deze maatregel van
de regering in La Paz. Weliswaar
maakten zy in een communiqué be
kend de nationalisering te zien als
„een economisch belangrijke zaak",
maar zy voegden daar onmiddellijk
aan toe, dat dergelijke maatregelen
eigenlijk niet passen in een revolu
tionair proces, omdat de nationalise
ring niet anders kan worden gezien
dan als „een concessie van het impe
rialisme".
WITTE SINGEL 1, LEIDEN
advertentie
Voor ons krantenbedrijf zoeken wij een
van minstens 15 jaar.
WIJ BIEDEN een goed loon.
WIJ VRAGEN verantwoordelijkheidsgevoel,
accuratesse en het bezit van een fiets.
U kunt zich persoonlijk aanmelden op werkdagen
van 8.3017.30 uur bij de heer J. Breedeveld.
In het commentaar van de vrij
heidsstrijders wordt de bevolking ge
waarschuwd zich niet te laten mis
leiden door deze schijnbare progres
sieve daden van de landsregering
Het nationale bevrijdingsleger meent
oa. bevestiging te vinden van zijn
stelling, dat de nationalisering van
Gulf een van te voren met het Pen
tagon (Am en ka's ministerie v. Defen
sie» overeengekomen zaak was, inde
reactie van de Amerikaanse ambassa
deur in La Paz, Siracusa. Deze diplo
maat gaf als commentaar op de na
tionalisering de volgende mening:
„Wij erkennen het recht van elk
land om Amerikaanse maatschap
pijen te nationaliseren zolang daar
tenminste een evenredige vergoeding
van het geleden verlies tegenover
staat", waaraan hy toevoegde, dat
La Paz voor de nationalisering een
bedrag zal moeten betalen „dat be
paald niet gering is".
De felle woorden van afkeuring die
het nationale bevrijdingsleger na de
nationalisering uitstortte over de
hoofden van de gezagsdragers in La
Paz gaven niet weer dat sommige
ministers van het regime-Ovando
dat op 26 september 1969 aan de
macht kwam en derhalve slechts iets
meer dan een jaar in het zadel
bleef werkelijk wel tot een ver
betering van de economische situatie
in Bolivia wensten te komen. Niet
allen werden gedreven door persoon
lijke ambitie en politiek opportunis
me. De fout, die d? goedwillenden
volgens de guerrilleros maakte, was
gelegen in het feit dat zy geloofden
in de weg van de geleideiykhedd, in
het overleg met de Amerikanen en
In de theorie van het „nationale ex
periment" van de generaal» in La
Paz.
Een man als Quiroga Santa Cruz,
onder Ovando minister van Mynbouw
en Oliewinning, die een hoofdrol
speelde in de Gulf-affaire, is heden
ten dage duidehjk een verbitterd
man. Aanvankelyk steunde hy de mi
litairen in het r eg Lm e - Ovando omdat
hy hoopte door middel van nationa
liseringen de economie van Bolivia
een goede dienst te kunnen bewyzen.
Kort na de val van Ovando, zei hy:
„Een paar maanden reeds na het
optreden van de nieuwe regering,
bleek dat de werkeiyke macht on
wrikbaar in handen lag van ultra
rechtse militairen, die van vergaande
veranderingen niets moesten heb
ben". De voormalige Boliviaanse mi
nister van Voorlichting Alberto Bai
ley voegde daaraan toe: .Hechts her
stelde zyn machtspositie, dat bete
kende het einde van het nationale
experiment. Wy moeten nu rekening
houden met een periode van restau
ratie. De vooruitgang, die even op
gang was gekomen, staat alweer
stil".
Tegenstanders van de guerrillabe
weging in Bolivia komen nogal eens
met de argumentatie aandragen, dat
het Nationaal bevrijdingsleger een
reactie van Washington uitlokt, die
het land alleen maar in een nog
wurgender greep van de Verenigde
Staten brengt. Onmiddeliyk na de
val van het regime-Ovando kan men
dergelyke geluiden opnieuw uit La
Paz vernemen. Een politieke com
mentator ging zelfs zover de vrij
heidsstrijders de „CIA-guerrilleros" te
noemen, dus geurrillastryders, die in
feiten de macht van de Amerikaanse
geheime dienst zouden vergroten.
Deze theorie van „de angst voor de
reactie" is onjuist Europa heeft zich
immer» ook in da tweede wereld
oorlog verzet, zonder zich te laten
verlammen door de gedachte dat de
reactie van de vyand wel eens heel
scherp zou kunnen zyn.
Steun van de massa
Een tweede punt waar de macht
hebbers in La Paz voortdurend op
hameren, waneer zy zich afzetten
tegen de guerrilla-methodiek, is het
feit, dat de vryheidsstryders niet de
steun van de brede massa van het
Boliviaanse volk genieten. En op dit
punt hebben zy niet helemaal onge
lijk. Weliswaar vindt het gewapende
verzet, dat ideologisch zo sterk terug
gaat op Che Guevara, een klankbord
onder de studerende jeugd, maar ae
steun die het van de arbeiders en
boeren ondervindt is (nog) enigszins
aarzelend. Het nationale bevrijdings
leger heeft het dan ook tot één van
zyn eerste taken gemaakt de arme
massa van Bolivianen te overtuigen
van zyn gelyk en zyn oprechte be
doelingen. een o.a. door Fidel Castro
en de zynen by hun gevechten om
Cuba met succes beproefde tactiek.
Daarby moet niet worden vergeten
dat de Boliviaanse arbeiders een ze
kere ervaring hebben in het gewa
pend verzet. In 1952 byvoorbeeld
kwamen zy in opstand tegen de
machthebbers in La Paz. Mede door
de activiteiten van radicale studen
ten, die de functie van katalisator
uitoefenen tussen de guerrilleros in
de oerwouden van Alto Beni en de
massa in de straten van Bolivia's
steden, zal het nieuwe regime van
Torres. wiens links-progressieve
sympathieën vooralsnog in twyfel
worden getrokken, te maken krygen
met een in snel tempo politiek zelf
bewuste arbeidersklasse.
ERNEST GONZALES BERMEJO
