et Swiers en zijn eigen Nachtwacht
DRUGS IN NEDERLAND
WAS HELEMAAL GEEN VERSCHIL MET DIE VAN REMBRANDT
w
9-
l:
Ws
wv
vy-.
Alles wat over clrugs te zeggen
valt kan op een half velletje papier"
9 OKTOBER 1870
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 31
cpD) „Jongen, zul je daar nou
nnen", zei z'n vrouw nog, maar
|(60) zette een twee meter breed
;egen de slaapkamermuur aan en
t Nachtwacht van Rembrandt na,
leine reproduktie in de Libelle.
ken geleden kwam zijn Nacht-
De onbekende meester zette er
als signatuur Piet Swiers onder en stapte op
de trein naar Amsterdam om in het Rijksmu
seum de nog wat aechtere Nachtwacht te be
kijken. Piet Swiers: „Ik heb er een hele tijd
om heen gelopen, maar ik kon d'r niks aan
vinden, er was helemaal geen verschil meer
met mijn Nachtwacht. Die van mij was toen
af".
a ei
ig weer terug naar pelgrimsoord geworden van Assena-
t in Assen. Sindsdien I ren die een retourtje Amsterdam
mer in zijn flat een j wat kostbaar vinden, maar toch wel
ADVERTENTIE
t is het
over de knie! Een prachtige coupe!
untend gemaakt! En dan... in "zuiver
rwol" kamgarenVinke steelt de show
'r enorme keus in maxi, midi en mini.
f
•Dj
dko|
Fraaie couture-
mantel met het
Wolmerk:
kwaliteits-
zekerheidvoor
iets héél goeds.
In de fraaie
tinten
aubergine,
zwart, bruin
s en marine.
=Jndt
Vhü
E ptaat 1 -3
es een nachtwacht willen zien.
Piet Swiers blijft er eenvoudig on
der. Je mag best Piet zeggen als je
dat nou perse wilt. De buurt noemt
hem nog steeds geen Rembrandt
Swiers en Piet wil dat. als het even
kan, graag zo houden.
Overdag
Piet owners is overdag bezig in
de technische dienst van een Asser
blikgroentefabriek, waar hij. voordat
hij zijn Nachtwacht ging schilderen,
een listige machine uitvond, die
soepblikjes die uit een vulmachine
rollen, rechtop zet De gemiddelde
soepeber is hier onkundig van geble
ven. maar vakkringen wa ren er stil
van. Piet Swiers bouwde op zijn
vijftiende zelf al een stoommachine,
een paar jaar geleden vond hij op
een nacht een volledig automatische
uien-kop-machine uithij wipte van
bed af om het zojuist ontdekte prin
cipe op zijn betrouwbaarheid te tes
ten. In zijn woonkamer tikt een
eigenbouw Friese staartklok. Daar-
onder zit mevrouw Swiers, ze is
trots op Piet. en daarnaast zit Piet
Swiers zelf. Hij praat even nuchter
j over het schilderen van een Nacht
wacht als het uitvinden van een
uien-kop-machine. •'Eigenlijk vind ik
alles leuk".
Piet Swiers doet vooraf een op
zich aantrekkelijk aanbod. "Als u
niet zoveel te vragen hebt, heb ik
zelf wel al een interview voor u ge
maakt".
Het staat op vijf briefvelletjes, een
citaat uit zijn Amsterdamse tijd
I "Als ik in het Rijksmuseum was.
j zat ik soms uren op de bank tegen-
I over de Nachtwacht. In mijn ver-
I beelding zag ik Rembrandt dan
soms persoonlijk bezig aan het gran
dioze doek. Dan dacht ik bij mijzelf
i aan wat eens Shakespeare zei"het
is een wonder in ons oog. wn a&h-
j schouwen het wel, maar doorgron-
j den het niet". Vaak bezocht ik ook
Schiphol"
Politieman
Piet Swiers: "De hele buurt is hier
al geweest, de een hoort het van de
ander, ze komen er allemaal op af
en zijn er stil van. D'r is hier ook
een politieman geweest, hij kwam
om zeven uiir kijken, hij wou om
half negen weer bij zijn vrouw zijn.
Het werd tien uur. toen zat hij nog
voor m'n Nachtwacht. Hij heeft er
de hele avond voor gelegen. Zo ge
weldig vond hij het.
Ik heb er zo'n vier maand elke
avond wat aan gewerkt. Vier maan
den geleden kreeg ik die Libelle in
handen, ik dacht, nou, ik probeer
het gewoon. De eerste opzet was
even moeilijk, maar ik wou doorzet
ten en toen heb ik hem maar afge
maakt.
De kleuren meng ik ook zelf. dat
moet je aanvoelen. Als ik op de re
produktie een bepaalde kleur zag.
voelde ik hoe ik die moest mengen,
dat heb je of dat heb je niet. Als dit
schilderen je ligt. is het niet moei
lijk. de hele Nachtwacht viel me
eigenlijk genoeg mee.
Tegenwoordig heb je dit werk niet
meer. Het is nou meest van dat ab
stracte he. u weet wel. ze kledderen
maar wM weg. Een man als Picas
so, die wordt duur genoeg verkocht,
maar ik dweep er niet mee. Het zal
best knap wezen, dat niet. maar bij
Rembrandt is veel meer te zien.
Als u die van my naast de echte
Nachtwacht hangt, dan ziet u het
verschil niet. U staat er paf van. Al
lemaal. Een buurman zeials ik
niet gezien had dat je er mee bezig
was. zou ik het niet geloofd hebben.
En weet uwat het ook nog is: bij
-Rembrandt zitten er drie naden in
t doek. die van my is wel wat klei
ner. maar hij is helemaal naadloos
Ik heb "n doek gekocht dat nog pre
cies in de kleine slaapkamer kon. in
de grote slaapkamer, hebben we de
lyst eromheen gezet. De hele Nacht
wacht kwam me zo op vijftig gulden.
Lijst en alles d'r by. Maar dat
kwam ook omdat mijn broer de lijst
even geschaafd heeft, dat scheelt
ook behoorlijk.
ik er wel trots op. je krijgt er wat
bekendheid door. en misschien komt
er een Amerikaanse toerist op af.
die er belang by heeft. Als ik voel
dat het een liefhebber is. durf ik wel
tienduizend gulden te vragen. Ik heb
hem maar voor vijfduizend gulden
verzekerd, want straks doe ik aan
een hobbytentoonstelling mee en als
ik dan zeg dat hij wel tienduizend
waard is. moet ik zoveel inleggeld
betalen.
Maar dat zegt allemaal niet zo
veel. sommige mensen, die hier ko
men. kunnen niet voor de Nacht
wacht weg komen, ze blijven uren
zitten, en dat is mooi-
Wapentje
Kopje koffie
In m'n jeugd heb ik wel es wat ge
schilderd ook. Ik tekende kleine fo
to's in het groot na. maar eerlijk, je
zag niet dat die vergroting geen fo
to was. Dan vonden de mensen het
wel knap toen. ja. Daarna heb ik er
eigenlijk weinig aan gedaan, tot m'n
i vrouw vier jaar geleden vroeg wat
ik nou weer op m'n verjaardag wil
de hebben. Ik zei: doe me maar es
wat verf, kwasten en een doek. Zo
ben ik weer begonnen, ik heb eerst
een schildery van Heda uit de zes
tiende eeuw nagemaakt, veel men
sen zeggen, het is precies een Heda.
Daarna ben ik boerderijen gaan
doen. als je voer zo'n schildery
staat lijken die boerderijen zo echt,
dat je d enkt dat je er echt voor
staat. Je gaat dan eigenlijk denken,
ik ga maar es een kopje koffie bij
die boer drinken, zo duidelyk is het
schilderij.
Maar hoe duidelijk de schilderijen
ook zijn. ik zou nooit iets willen ver^
valsen. dat loopt toch mis. Er is
eens een man geweest, die schilder
de Vermeer na Hij deed ,dat zo
mooi, dat zijn doeken eigenlyk dui
delijker waren dan die van Vermeer.
Maar hij zette er wel Vermeer on
der: hij heeft geloof ik nog een tijd
je vast gezeten.
Onder myn Nachtwacht heb ik
daarom maar gewoon P. Swiers ge
zet. dan krijg je ook geen moeilyk-
heden. Nou hij een keer klaar is, ben
U moet eigenlyk byzonder letten
op die man in het gele uniform, die
was het moeilijkst, daar zaten zo
veel werkjes aan. want in dat uni
form zit nog een wapentje gebor
duurd. je ziet het eigenlijk niet,
maar ik wou het er wel in hebben
M'n chef is ook boven wezen kij
ken. Hij gaat nu by de directie vra
gen of de Nachtwacht een tijdje in
de directiekamer mag hangen. Ik
breng hem er dan zo'n veertien da
gen naar toe. dan kunnen de heren
het allemaal rustig bekijken.
Op de fabriek zit ik trouwens he
lemaal in de technische kant. Ik
vind er wat uit en zo. Ik heb een
machine uitgevonden om die blik
jes soep recht op te zetten. Vroeger
gingen die blikjes eerst in een vul
machine, dan in een sluitmachine,
en dan vielen ze in een mand. Vijf
tien mensen waren de hele dag be
zig die blikjes uit die manden te ha
len. in een etmaal haalden ze
100.000 blikjes
Op een dag kwam de bedrijfslei
der die loods binnen en hij vroeg of
ik een machine wou uitvinden die
dat automatisch regelde en die heb
ik toen uitgevonden. De blikjes ko
men nu op een soort plank met ga
ten. daar kunnen ze alleen doorheen
vallen, ze staan dan rechtop, gaan
via een geleider en komen op de
transportband. Het werk kunnen ze
nu met drie man af.
Maar voor die uitvindingen moet
je in Nederland eigenlijk niet wezen,
als het er een keer staat is het ge
woon. en leVért het je niet veel op
Dat valt zo tegen.
Op een andere fabriek heb ik ook
eens die uienkopmachine uitgevon
den. Daar in de buurt was een fa
briek waar ze uien in potjes deden
De directeur liet al die uien by
mensen thuis koppen en schillen. En
stinken dat het deed. en al die men-
j sen steeds maar huilen van die uien
Dat werk kostte die fabriek elk jaar
een ton.
voor uitvindt, krijg je morgen zo
honderdduizend gulden, zei de direc-
teur. Nou. dan moet ik er maar es I
een beetje werk van maken, dacht j
ik. Ik tekeningen maken, octrooi
aanvragen en toen moest ik naar
Den Haag voor het octrooi. Ik ga j
wel mee. zei de directeur van de I
machinefabriek waar ik werkte, en i
toen vertrouwde ik de zaak niet Ik
vroeg snel aan een vriend of die. als
wij onderweg waren, even Naar Den
Haag wou bellen dat ze niet de teke
ningen op tafel zouden leggen, want
die directeur ging natuurlijk mee
om te zien hoe die uitvinding was.
In Den Haag kwamen er ook geen
tekeningen op tafel, ik ging in de
fabriek met die machine aan het
werk Maar ze maakten het me
steeds moeilijker en toen zei een
kennis: kom hier naar de conserven -
fabriek in Assen, daar is genoeg te
prutsen en uit te vinden.
Bij die machinefabriek nam ik ont
slag. de uien-kop-machine was toen
byna klaar, alleen het principe had
ik er expres nog niet in gedaan. Hij
is nooit afgemaakt.
Op een nacht had ik het uitgevon
den: uien drijven in water altijd met
een punt naar boven, dat is zo. Toen
heb ik geprobeerd met een stofzui
ger hoe je die uien uit het water
kunt optuigen, dat lukte ook. dan
kwamen er messen aan te pas en zo
wou ik die uien-kop-machine ma
ken.
Ik heb ook nog andere uitvindin
gen in het hoofd, maar die zeg ik
niet. Als zoiets in Nederland uitlekt,
wordt Je meteen vermorzeld door
allerlei mensen die het na gaan ma
ken.
Nog een keer heb ik het met een
uitvinding geprobeerd, dat was in
een slachthuis. Daar zaten ze met
een moeilijkheid. Als die varkens
dood gestoken worden, moeten ze
meteen in een bassin heet water om
de huid gemakkelijker eraf te kun
nen halen. Vroeger moesten ze die
varkens er aan kettingen in trek
ken.
Ik heb toen een apparaat gemaakt
waardoor die varkens na de steek
automatisch op een haak vielen en
met oliedruk in het water terecht
kwamen. Het werkte best.
Nog één uitvinding wil ik wel ver-
tellen. In het begin van de oorlog
zaten fotografen ermee dat alle men
sen plotseling pasfoto's moesten heb
ben voor het Ausweis. Dat kostte
veel tijd. voor iedere foto moest er
een nieuwe plaat in de camera
Filmcamera
Ik ben toen es naar die mensen
toegegaan. Als je daar een machine
ik heb toen een toestel uitgevon
den, een soort filmcamera, waarin
telkens het filmpje één plaatje door
draaide. Dus klant op de stoel, foto,
klant weer weg. volgende op de
stoel Hele files stonden by de foto-
1 ekeningen graaf die net apparaat gebruikte op
de stoep, hij draaide z'n klanten er
allemaal in snel tempo door. Het be
viel, dacht ik, wel goed.
Ik vind eigenlyk alles wel leuk,
dat is altyd al zo geweest. Toen ik
klein was, woonden we dicht by een
baron en die had op zyn slot alle
maal oude wapens, dat vond ik ge
weldig. Zyn knechten mochten trou
wens nooit het mos van de muren
halen, want de baron was heel ro
mantisch en wilde dat de mos er op
bleef zitten.
Eigenlyk ben ik misschien wat te
vroeg geboren. Je staat er niet vaak
by stil. Je doet eigenlyk maar wat,
maar als ik nu Jonger was, had ik
nog wel veel meer kunnen doen.
Ik heb ook nog jachten gebouwd.
Dat was op m'n achttiende. Ik bouw
de een Jacht voor iemand, die later
een smokkelaar bleek, maar dat
wisten we niet. Dat jacht moest wel
erg snel worden, die man wilde er
een vliegtuigmotor in, nou dat kon
wel.
Op een avond stond ik aan het wa
ter en toen kwam er een klein boot-
Je aan en stampen dat het ding
deed. maar hy kwam nauweiyks
vooruit. Twee agenten liepen op de
wal mee en die hebben het bootje
by een grote bok uit het water laten
hysen. Onder water zater d'r alle
maal blikken Jenever aan gebonden,
daarom ging hy nauweiyks vooruit.
De man van dit boot bleek dezelfde
smokkelaar, voor wie wy aan het
bouwen waren".
Piet Swiers zoekt een vergeeld ge
tuigschrift op, waaruit biykt,dat hy
ook nog een eens slaagde voor een
curses vliegtuigmecanicien. „Als
het een beetje goed betaald, zou ik
toch alleen willen gaan schilderen.
Maar eerst moeten er opdrachten
binnenkomen. Daarom doe ik straks
ook aan hobby tentoonstelling mee,
misschien komen daar een paar ver
mogende Amerikanen die iets wil
len kopen.
Nu verdien ik er nog niets aan, de
Nachtwacht heb ik alleen maar voor
m'n plezier geschilderd. Ik ben er
eigenlyk ook helemaal niet verbaasd
over, als mensen het geweldig vin
den, want er zyn maar een paar
mensen die het goed kunnen beoor
delen.
Ik zou best zo goed willen doen als
Rembrandt. Maar meestal word Je
toch pas honderd Jaar na Je dood be
roemd en wat heb Je er dan nog
aan. Maar voor de kinderen is het
dan misschien nog leuk".
- Hoe zou Rembrandt reageren
als hy hier morgen de flat binnen
zou stappen en uw Nachtwacht zou
zien hangen?
Piet Swiers: 'Tk zou zelf vrese-
lyk schrikken, maar ik denk niet
dat hy veel aan te merken zou heb
ben. want, het is erg nauwkeurig.
Maar daar denk ik verder niet over
na. want Rembrandt komt toch
niet".
Tonnie v.d. Meulen
(Van onze juridische medewerkster)
(GPD) „Alles wat over drugs te zeggen valt kan op een tot de minste gevaariyke
half velletje papier". Dit zijn dew oorden van Joe Peterson.gerekend moeten worden.
medewerker aan Phoenixhouse, een kliniek voor ex-verslaaf-Voor alle overtredin&en
den in de Verenigde Staten. Niettemin groeit de stroom van
publikaties over drugs door. En in de stroom neemt het boek
I ..Drugs in Nederland" een unieke plaats in. Hierin wordt de
drugproblematiek telkens van een andere invalshoek benaderd.
Alle wetenschap die met drugs te maken hebben komen in de
I afzonderlijk bij dragen aan bod.
ving. Hieruit blykt dat de Opium
wet gebaseerd is op internationale
verdragen (het verdrag van Genève
van 1925 met latere aanvullingen»
waar ons land zich om der wille
van de internationale betrekkingen
by aansloot zonder dat wy zelf eni
ge ervaring hadden opgedaan met
de verdovende middelen. Hierdoor
doet de wonderlijke situatie zich voor
dat de wetgeving er was voordat de
verdovende middelen er waren.
De wetgeving is dus niet afge
vallen wel onder de wet. terwyi de- i der grotere druk bevinden dan de
volgens recente onderzoekingen doorsnee volwassene. Ook hy grypt
„drugs"
De medewerkers zijn sociolo
gen. juristen, psychiaters, psy-
chologen en farmacologen, die
voor het merendeel hebben mee
gewerkt aan een cursus over
I drugdependence bestemd voor
medewerkers van de bureaus voor
hulpverlening aan alcoholisten.
De lezer die op alle gebied een
1 leek mag zijn krijgt hierdoor
i een soort dwarsdoorsnede van het
materiaal.
I Het onderwerp is zo controversi-
j eel dat ook binnen het bestek van
de bundel de deskundigen het lang
niet altyd zyn. Zo is het al erg moei
lijk een „objectieve definitie
voor het begrip „drugs" te vinden.
Het spraakgebruik draagt een steen
tje b{j tot de verwarring door met
terug op de alcoholproblematiek
uit de malaisetyd. „Een grote be
volkingsgroep leefde toen in een
stressituatie door de economische
achterstand Door de komst van de
welvaart was het drankprobleem
voor een deel bestreden".
Wat is dan nog het nut van de
strafbaarstelling? Professor mr. A.
Heyder ziet hierin „de bewuste be
ïnvloeding tot vrijwillige gehoor
zaamheid". De druggebruiker be
geeft zich in een riskante wereld.
van het
verbod geldt een zelfde strafmaxi
mum, namelijk gevangenisstraf van
vier jaar of een geldboete van
f3000.-. Theoretisch vallen dus de
gebruiker van een paar gram has-
jeisj en de groothandelaar in Opium
onder dezelfde strafbepaling.
Hulsman wyst op de flexibiliteit
van ons justitieel apparaat om aan
deze onmogeiyke wetteiyke rege
ling te ontkomen, althans deze zo
doelmatig aan te wenden. De rech- Deze juridische visie stemt niet j
ter kan dit doen in de straftoene- overeen met wat de sociologen Van
ting. Het Onenbaar Ministerie en de Peype en Cohen in de bundel naar
politie in haar vervolgingsbeleid voren brengen. De sfeer van risico
Op det moment schort daar nog het i hoeft potentiële gebruikers helemaal
nodige aan. Cijfermateriaal van de i niet af te schrikken.
jaren '65-'68 toont aan dat justitie! -
juist een bovenmatige belangstelling
vertoonde voor de canabisproduk-
ten. Tachtig procent van het justi
tieel lngrypen op grond van de
Integendeel, er schynt juist een
grote aantrekkingskracht van uit te
gaan. Voor sommigen neemt de
drugscène de plaats van de ouders
stemd op de typisch nationale situ- "T, T, I aldus Cohen. Juist het grote aan-
atie. Hulsman hierover: „Wanneer I - i tal negatieve effecten van de straf -
we ons dan v erder nog realiseren I H6*, gezifn .<^rLSchuldige mlddel- j baarstelling dwingt het grote aantal
!e zm IZr11 Hulsman bepleit een accentverleg- ne«atieve effecten van de strafbaar
dat personen die een belangryke rol
speelden by het Amerikaans droog-
van alcoholica) in de dertiger ja
ren ook een belangryke rol hebben
„drugs" juist die genotmiddelen aan gespeeld by de internationale drug-
te duiden die niet ingeburgerd zyn wetgeving en dat er van oudsher
in de samenleving. Hierdoor wordt. eeil neiging heeft bestaan om weinig
een „emotioneel" element aan de i gevenweerbare, deviante groepen de
definitie van drug toegevoegd. 1 schuld van maatschappelyke mis-
De uitgave van het boek kwam j standen te geven «middeleeuwse
tot stand onder auspiciën van de
Nationale federatie- en het alge
meen Centraal Bureau voor Geeste-
Ujke Volksgezondheid. De gezamen
lijke noemer van de bydragen is dus
volksgezondheid.
Dit is op zich een open vertrek
punt voor de jurist die over het al
gemeen geneigd is de wet als uit-
heksenjacht), biykt dat er grote
voorzichtigheid past ten aanzien van
de produkten die uit deze wetge-
vingsscene in onze wet terecht ge
komen zyn
Dit is met name de Opiumwet
waarin het verbod van bezit, handel
vervoer en produktie van „drugs" is
opgenomen. De wet omvat niet alle
negatieve effecten van de strafbaar-
ging in het beleid naar de kant van 8telling dwingt tot grote voorzichtig-
de gevaariyke middelen. I Volgens de sociologische bena-
Patiëntendering (Van Peype) is de strafwet
Gebruikers moeten als ..petten- sluitstuk op ..het geheel van re
ten' gezien worden Gevangentsstraf i «els normen ln leven- d" de
zou de toeh al moeilijke situatie «menlevlng oproept om beter met
waarin deze mensen zich bevinden rlslco's kunnen lcven
alleen maar verslechteren. Zo bezien zal een verbod alleen
Dokter P. J. Geerlings, verbonden j als dit als zinvol ervaren wordt, re-
aan de Jellinekkliniek benadrukt sultaat hebben Het gaat niet aan.
gangspunt te nemen. En de wetge- drugs (byvoorbeeld geen amfetami-
ving blijkt juist ln deze materie een nen m siaapnuddelen). ook beperkt
bijzonder ongelukkige rol te spelen. nlet tot d,
Professor L. H. C. Hulsman tra- middelenhasjiesj en marihuana,
het vrijwillige karakter van de hulp
verlening. Justitiële dwang bemoei-
lykt de behandeling. Naar zyn schat
ting zyn er in Amsterdam zo'n 15
tot 20.000 druggebruikers. Het over
grote deel heeft dit geïntegreerd in
zyn bestaan. Slechts 2 procent le
veren problemen op. Dit komt over
een met het procent probleem-drin
kers by alcohol.
Dat het drugprobleem zo sterk on
der de jongeren speelt wydt Geer-
i ceert de herkomst van deze wetge- beide canabis of hennepprodukten lings aan het feit dat deze zich on-
alsdus de Amerikaanse antropologe
Margaret Mead, om als ouders met
een glas in de ene en met een siga-
re tin de andere hand je kinderen
op de gevaren van „pot" te wy-
zen. Inconsistentie by het aanleggen
van normen, werkt normloosheid
(anomie) in de hand.
We moeten ons ook weer niet over
tillen aan het drugprobleem. Het
gaat tenslotte maar om een kleine
groep 'ongeveer 3 procent van de
overmatige aandacht krygt.
Dit is ook wel weer te verklaren
doordat het drugprobleem een on
derdeel vormt van de jeugdsituatie
en uitelndeiyk van de totale geeste-
lyke volksgezondheid, zodat wy ten
slotte belanden by vraagstukken
over onderwys, opvoeding en ste
denbouw.
Hoewel het laatste woord over dit
alles by lange na niet gezegd is.
wordt het wel tyd van een „praten"
in een „doen" stadium terecht te ko
men.
Beide organisaties op het gebied
van de geestelyke volksgezondheid,
die dit boek deden uitkomen, namen
al een initiatief door een brief aan
de staatssecretaris van sociale za
ken en volksgezondheid dr. Kruisin-
ga. Deze brief als byiage opgeno
men in de bundel dringta anop
voorlichting, opvangmogelijkheden
en een verleggen van de verantwoor
deiykheid van justitie naar volksge
zondheid ten aanzien van drugge
bruik.
Voor dit laatste punt is de mede
werking van het departement van
Justitie een .must". Of hier enige
bereidheid voor dit voorstel bestaat
is een open vraag. Mogeiyk dat de
door dr. Kruisinga ingestelde werk
groep van deskundigen ln haar rap
port met voorstellen hierover komt.
Voorlopig hgt er ook nog by CRM
het advies van de raad voor jeugd-
voorming met als voorzitter proffes-
sor Stalpers dat legalisatie van
<de handel in) hennepprodukten be
pleit. Het woord is nu aan de rege
ring.
„Drugs in Nederland" onder re
dactie van prof. W. K. van Dyk en
prof. L. H. C. Hulsman met bydra
gen van H. Cohen, W. K. van Dyk,
P. J .Oeerlings, G. Hage, A. Hey
der, W. M. Hirs. T. Huizinga, L. H.
C. Hulsman, T. Jonsma, W Lam-
mers, J. van Londen, G- Mik, F. A.
Nelemans. D. C. J. van Peype, P,
C. Rike. W N. Samson. A. H. Wit
te en D. Zuithof. Paul Brand, Bus-
sum f 19,90.
