Wij zijn benieuwd naar
uw vakantie-ervaringen
VLAM SLAAT IN DE PAN
VAN DE CONJUNCTUUR
Ookvoor u: CV
Economen krijgen schrik op schrik
SC Dimplex
Bejaarden
tehuizen en de
rompslomp
Ontwikkelingshulp
Veronica geeft
miljoen voor
Nierstichting
ZATERDAG 36 AUGUSTUS 1970
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 1
DEN HAAG (GPD) Een aantal
(niet-commerciële) bejaardentehui
zen in ons land verkeert in ernstige
financiële zorg. Dat is het gevolg
van het strakke prijsbeleid, dat
sinds begin vorig jaar wordt gehan
teerd en ook van toepassing is op de
bejaardenoorden. Daar komt nog bij
dat de aan het begin van dit Jaar in
gediende onthef f ingsaanvra gen in
traag tempo worden behandeld,
waardoor de moeilijkheden nog gro
ter worden. Van enkele bejaardente
huizen is bekend dat zij zich genood
zaakt hebben gezien kortlopende le
ningen bij banken af te sluiten tegen
een rente van 10 procent om aan hun
verplichtingen te kunnen blijven vol
doen. Dit geheel zal er waarschijn
lijk toe leiden dat de bejaarden in
tehuizen, die zelf de kosten moeten
betalen (ongeveer een derde van de
rond 100.000 bejaarden in tehuizen)
geconfronteerd worden met tariefs
verhogingen met een terugwerkende
kracht over een periode van een
half Jaar tot acht maanden.
Drs. A. M. A. J. Janssen, secreta
ris van de contact-commissie lande
lijke organisaties van bejaardenhui
zen (die ruim duizend bestuurlijk ge
leide r.-k.-, prot. chr.-, humanisti
sche en algemene bejaardenhuizen
overkoepelt» zegt: „Het nationale
pryzenbeleid, zoals dat sinds begin
vorig Jaar wordt gevoerd, leidt tot
structurele moeilijkheden voor de be
jaardenhuizen. Aan dringend noodza
kelijke verbeteringen komt men niet
toe. De personeelsmoeilijkheden ko
men scherper naar voren en de
stichtingsbesturen weten niet meer
welke kant ze op moeten."
Hoe is deze situatie ontstaan? De
spanningen rond de tarieven van de
bejaardentehuizen ontstonden bij de
invoering van de nieuwe omzetbe
lasting, de btw, in januari van het
vorige jaar. In het, najaar van 1968
was het al duidelijk dat de tarieven
voor de meeste tehuizen met 8 pro
cent tot 12 procent omhoog zouden
moeten. Dit o m. als gevolg van ver
betering van de salariëring van het
personeel, het aantrekken van meer
en beter personeel, het aanbrengen
van verbeteringen in sommige tehui
zen en het inhalen van eerder ont
stane exploitatieverschillen. Voor be
paalde tehuizen was zelfs een verho
ging van 20 procent tot 25 procent
noodzakelijk.
In april vorig Jaar werd de prijs-
stop afgekondigd. Weliswaar werd
de reeds doorgevoerde tariefsverho
ging van 8 procent tot 12 procent
gesanctioneerd. Maar door de pry-
zenbeschikking was het niet moge
lijk in het afgelopen Jaar nog kosten
stijgingen door te berekenen. Die
stijgingen zouden moeten worden
verwerkt in de tarieven per 1 Janua
ri en 1 juni 1970. In februari 1970
kwam een prijzenbeschikking tot
stand, waarbij het de bejaardenoor
den werd toegestaan de tarieven met
4 procent te verhogen. Er werden
naar schatting 700 tot 1000 onthef-
fingsaanvragen ingediend, omdat
vrijwel alle tehuizen aan een mini
male verhoging van 7 procent tot 8
procent niet konden ontkomen.
Bij de behandeling van de honder
den ontheffingsaanvragen is een gro
te achterstand ontstaan. Dat moet
vooral worden geweten aan de amb
telijke rompslomp op dit terrein. Op
grond van de wet op de bejaarden
oorden ligt het toezicht op de tarie
ven van de bejaardentehuizen in han
den van de colleges van Gedeputeer
de Staten. Ontheffingen van het lan
delijke prijsbeleid worden echter ver
leend door het departement van
economische zaken. Zo was het dus
nodig om de ontheffingsaanvragen
via de provincies te laten lopen. De
colleges van G.S. beschikken echter
niet over een uniforme richtlijn.
Het resultaat: naar schatting lig
gen er nog minimaal driehonderd
aanvragen op afhandeling te wach
ten. Het Juiste aantal staat niet vast
omdat het niet bekend is hoeveel
aanvragen er nog op de provinciale
griffies liggen.
Op herhaald aandringen van de
contact-commissie is deze maand
een nationale pryzenadviescommis-
sie geformeerd. Die moet de afhan
deling van de ontheffingsaanvragen
bespoedigen en landelijke normen
voor de tariefstelling creëeren. Drs.
Janssen signaleert daarbij een merk
waardig feit: „In tegenstelling tot
de bejaardenhuizen hebben de zie
kenhuizen en verpleegtehuizen geen
last gehad van de prijzenbeschikkin-
gen. Het ministerie van Sociale Za
ken en Volksgezondheid voert voor
deze instellingen een structureel be
leid."
Drs. Janssen ziet de financiële
moeilijkheden van de niet-commer
ciële bejaardentehuizen als een on
derdeel van een weinig geslaagd be
jaardenbeleid. De bejaardenzorg res
sorteert onder een aantal ministe
ries, zoals Sociale Zaken en Volks
gezondheid, Volkshuisvesting en
Ruimtelijke Ordening, Cultuur, Re
creatie en Maatschappelijk Werk en
wat de tariefstelling betreft
Economische Zaken. Dat is op zich
zelf al een handicap. Bovendien wor
den op deze ministeries de aangele-
I genheden, die bejaarden betreffen
niet op gelijk niveau behandeld.
Weliswaar is er een interdeparte
mentale commissie, die het bejaar
denbeleid moet coördineren, maar
volgens drs. Janssen werkt het hele
systeem weinig efficiënt.
DEN HAAG (GPD) De meeste Nederlanders zijn weer
terug van vakantie. Met hun ervaringen, hun uitgeruste zenu
wen. hun foto's en dia's, hun meegesmokkelde flesje wijn of
hun bosje hei. Het verzamelen van foto's tot en met bosjes hei
is meestal een probleemloze zaak. Anders is het gestemd met
de soort ervaringen en de daarmee samengaande zenuw-
opknap.
Elke vakantie is wat dat betreft een risico. Slechte erva
ringen betekenen een verknoeide kans op plezier en rust, die
meestal pas over een jaar weer terugkomt. Goede ervaringen
geven wat „pep" mee voor de eerste periode van werk- of
schooltijd.
Onzekerheid
Slechte ervaringen treffen niet al
leen de klanten van malafide reis
organisatoren, wier slachtoffers ver
oorzakende praktijken elk seizoen
wel weer in het nieuws komen.
Een onverwacht (en werkelijk ge
beurde) slechte ervaring kan er ook
zo een zijn: een gezin gaat per vlieg
reis naar Mallorca. Het weer is pri
ma. de hotelkamer goed, de verzor
ging uitstekend. Maar wie is komen
vliegen heeft als regel geen auto bij
zich en toch wil het gezin wel eens
een autotochtje maken op het
Spaanse eiland
Wel, op Mallorca kan Je in som
mige plaatsjes om de tien huizen
by een garagebedrijfje een auto hu
ren. En de huurprijzen zijn er laag.
Het gezin kiest een aardig Fiatje uit,
waarmee voor slechts f. 17.50 per dag
onbeperkt gereden mag worden.
Vergeefs wachten
Dat „onbeperkt rijden" valt tegen.
Want ze komen er net mee tot mid
den in de bergen, vermoedelijk we
gens een kapotte koppeling en dan
geeft het Fiatje de geest. Ze bellen
het verhuurbedrijfje op en dat be
looft dat er een monteur wordt ge
stuurd. Nadat zij zeven uur lang
vergeefs op die monteur hebben ge
wacht, nemen zij een taxi terug naar
hun hotel. Einde van een verspeelde
vakantiedag.
De volgende dag jgen zij van de
autoverhuurder te ..oren: „Wat wilt
u nou eigenlijk met uw geprotesteer.
Zo'n auto wordt dag-in-dag-uit ver
huurd, dan is het toch logisch dat
er mankementen aan komen?"
Later horen zij van andere vakan
tiegangers legio van dergelijke
vakantie-bedervende ervaringen: op
Mallorca worden hoofdzakelijk sloop
auto's verhuurd. Zij weten bij een
andere verhuurder zelfs nog vier
meisjes te redden, die de bergen in
willen gaan met een auto die on
danks aangetrapte voetrem en aan
getrokken handrem nog makkelijk
met een hand vooruit is te duwen.
Commentaar van de verhuurder:
„Dan hadden ze er bij moeten zeg
gen dat ze er de bergen mee in wil
den".
Later Informeren zij bij hun reis
organisator of die weet waar op
Mallorca dan w e 1 betrouwbare
auto's te huur zijn. Antwoord: wy
krijgen altijd klachten over alle
plaatselijke verhuurders. Behalve de
dure internationale autoverhuurders
Herz en Avis zouden wy echt ook
geen adres weten waar wij iemand
heen zouden durven sturen".
Bungalowpark
Een heel andere ervaring: een ge
zin gaat, vroeg in het seizoen, samen
met kennissen op vakantie in een
Nederlands bungalowpark. De beta
ling is vooraf, zy tellen ruim zes
honderd gulden huur neer. Een week
vóór hun vakantie krijgen zy van
de exploitant een stencil toegestuurd,
waarin staat dat het splinternieuwe
bungalowpark weliswaar geheel ge
reed is om hen voor een comfor
tabele vakantie te ontvangen, doch
dat er nog een paar uiterst geringe
ongemakken zullen zijn, omdat er
nog een paar allerlaatste werkzaam
heden worden uitgevoerd. Daarom
als vriendengebaar. een reductie van
vijftig gulden op de huurprijs.
Het gezin heeft zelf geen auto en
laat zich per Volkswagenbusje met
zijn bagage naar de andere kant van
het land vervoeren. Daar, in het
bungalowpark, constateert het in
derdaad enkele „kleine ongemak
ken".
Bulldozers
Zoals deze: het beloofde riante
restaurant is nog niet klaar, in
plaats daarvan is er een hoekje waar
men hooguit een spiegelei kan eten.
Het overdekte zwembad staat vol
met schildersladders. Zware bull
dozers zwoegen de hele dag overal
op het terrein rond. De wegen en
paden zijn diepe rupsbandsporen.
Nadat het in dit „luxe vakantie
park" enkele dagen wanhopig over
het leven van zyn kleine kinderen
heeft gewaakt, vertrekt het gezin
de man overspannen naar huis.
Het krijgt zyn geld terug, dat wel.
Maar wie vergoedt de doorstane
narigheid en de verspeelde vakantie
week?
Slechte vakantie-ervaringen zijn
er in allerlei toonaarden. Zoals die
van Nederlandse toeristen met de
politie in het Belgische Luik, die
hen urenlang de stad laat rondrij
den op zoek naar een doorgaande
weg. omdat die politie geen Neder
lands wenst te verstaan. Of met het
hanteren van wisselkoersen in som
mige streken, waar men in winkels
en café-restaurants by het betalen
met vreemd geld uiterst grof wordt
afgezet.
Goede ervaringen zijn er eveneens.
Zoals die van vele Nederlanders die
de Belgische Ardennen of Frankrijk
herontdekken en daar vaak lage
prijzen en voortreffelijke service ont
moeten.
Allemaal ervaringen, die iedereen
maar elk jaar apart voor zich zelf
moet hebben. Met vreugde en ple
zier. of met schade en schande.
Dat lijkt ons een stuk onnodige
onzekerheid voor de consument
vakantieganger. Wij stellen ons voor
dat de lezers van deze rubriek ge
zamenlijk voldoende vakantie-erva
ringen op tafel kunnen brengen om
elkaar een bruikbaar overzicht te
kunnen geven van goede en slechte
vakantiekansen. Een dergelijk over
zicht willen wij over enige tijd in
onze klantenrubriek opnemen, zodat
u er rekening mee kunt houden, by
het maken van volgende vakantie
plannen
Daarom deze oproep:
Hebt u opvallend goede of slechte
vankantie-ervaringen gehad in dit
seizoen, meldt ze ons. Zend ze ons
zo spoedig mogelijk toe in een bon
dig. doch volledig, zakelijk briefje
of op een briefkaart.
Een van de vele kaarten uit
het buitenland. Goed of slecht
nieuws.
Vermeld vooral namen. Namen van
landen, plaatsen, hotels, café-res
taurants, campings, winkels, orga
nisaties, enzwaarop uw ervarin
gen betrekking hebben.
Hebt u foto's, die deze ervaringen
illustreren, stuur ze dan mee op.
U ontvangt ze later weer terug.
Zet vooral ook uw naam en adres
op uw brief of briefkaart. Wy ge
bruiken uw naam in geen geval
in het vakantie-ervaringen-artikel
dat wy op grond van uw reacties
zullen schryven. Maar het kan wel
nodig zyn dat wy over bepaalde
kwesties nog even navraag by u
doen. Vandaar.
En zet s.v.p. in de linker bovenhoek
van uw brief of briefkaart:
„Vakantie-ervaringen".
Nauweiyks is de econoom bekomen
van de zorgen over de narigheid voor
de wereldeconomie, die zouden kun
nen voortspruiten uit de Amerikaan
se inflatiebestryding. of er komen
zorgwekkende klanken uit de Bonds
republiek en uit Groot-Brittan-
nië over de economische zorgen. Als
klap op de vuurpijl wordt daarna
aangekondigd dat de economie van
ons land minder sterk is.
Het is bepaald niet zo dat er een
economische terugslag voor de deur
staat. Integendeel, het was de bedoe
ling van minister Witteveen ervoor te
waarschuwen dat het momenteel zo
goed gaat. dat in conjunctureel op
zicht devlam in de pan dreigt te
slaan. De betrekkeiyke rust aan het
economische front heeft de beste-
dingsdrang doen toenemen, de indu
strie, vooruitlopend op de kostensty-
ging en op de vraagvermeerdering
van het publiek, tracht door omvang-
ryke investeringen in de pas te bly-
ven. De overheid heeft zich ook niet
onbetuigd gelaten met haar uitgaven
voor vermeerdering van het algeme
ne welzyns en welvaartspeil.
Oververhitting
Natuuriyk was het allang bekend
dat de handelsbalans steeds verder
uit het lood komt te hangen, omdat
de importen in sneller tempo toene
men dan de export. Ook duidde de
toenemende spanning op de arbeids
markt erop dat de conjunctuur in 'n
stadium van oververhitting geraakte.
Het verminderen van de persooniyke
besparingen by de spaarinstellingen
was eveneens een aanwyzing dat het
met de bestedingen crescendo ging.
Uiteraard past het hoogste gezag-
dienaars een waarschuwend woord te
laten horen als zy menen dat er ont
wikkelingen voordoen, die voor het
algemeen welzyn weinig bevorderlijk
zijn. Het mag de bevolking
goed gaan, maar niet te goed, want
overal waar te voor staat deugt
niet. Ook dienen zy by voorbaat hun
straatje schoon te vegen voor de
maatregelen, welke in de komende
begroting zullen worden aangekon
digd en die waarschyniyk olie op het
politieke vuur zullen werpen.
Het Centraal Plan Bureau heeft
door omstandigheden van buitenaf de
plank misgeslagen by het opstellen
van de prognoses over de economie
in de loop van 1970.
Niet aan touwtje
Niemand zal dat het bureau kwa-
ïyk kunnen nemen, want 't is uiterst
moeilyk om maanden tevoren te
voorspellen hoe de zaken zich in de
rest van het jaar zullen ontwikkelen.
Men heeft de mensen nu eenmaal
niet aan een touwtje en vooral niet
de invloed uit het buitenland. Het is
toch al knap dat het Planbureau aan
de hand van grafieken en statistie
ken een inzicht kan geven in een mo
gelijk te verwachten „trend", welke
gehandhaafd kan biyve-n als zich
geen byzondere omstandigheden
voordoen.
In elk geval biykt nu dat de voor
spelling voor 1971, die by de begro
ting in te dienen nota van de macro-
economische verkenning ter tafel
zullen komen er anders zullen uitzien
dan op grond van onlangs verstrekte
mededelingen mocht worden ver
wacht.
Zorgenkinderen
De laatste maanden hebben zich 'n
aantal factoren voorgedaan, welke de
conjunctuur sneller hebben aange
wakkerd dan mocht worden verwacht
Een zorgenkind blyft de prysbewe-
ging. want naarmate de bestedings-
drang toeneemt en de investeringen
omvangryker worden des te groter is
de kans op een nieuwe eruptie aan
het pryzenfront.
Vooral omdat de lonen zich in op
waartse richting biyven bewegen me
de ten gevolge van de groeiende
spanningen op de arbeidsmarkt. De
vakbeweging is niet geneigd om in de
gegeven omstandigheden mee te wer
ken naar het zoeken dc-ub-itil-ce6ei
sing, welke het gevaar van de infla-
tleeplraal zou moeten keren, ziet het
ernaar uit dat straffe beperkingen
moeten worden ingevoerd.
Per saldo kan geen enkele regering,
in welke politieke jas zy is gestoken,
er onderuit om maatregelen te ne
men die het economische bestel in
goede banen moeten houden.
Het is bepaald nog niet zo dat nu
al een ideale situatie is bereikt, maar
er kan niet ontkend worden dat er
van overheidswege getracht wordt om
door geven en nemen een zo geiyk-
matig mogelyke ontwikkeling mo-
geiyk te maken De komende mil
joenennota zal dan ook wel in het
teken staan van het pogen om te
voorkomen dat de economie in een
slop geraakt, maar anderzyds ook dat
al te hard van stapel wordt gelopen.
De aankondiging dat de door de
Kamer reeds aanvaarde belastingver
laging per 1 januari 1971 zal door
gaan is een aanduiding dat er een
doelbewuste koers wordt gevaren.
Door de aansluiting by de Europese
Economische Gemeenschap heeft ons
land de verplichting op zich genomen
om geleidelyk aan tot een uniforme
belastingheffing te komen.
Aangezien Nederland van oudsher
de belastingdruk het zwaarste deed
liggen op die op de inkomens, terwyi
andere landen de inkomsten voor de
schatkist meer in de sfeer van de be
stedingen byeen trachten te brengen,
moet er een zekere aanpassing plaats
vinden.
Door het geperfectioneerde be
lastingstelsel hier te lande staat Ne
derland als enige op het voetstuk van
de loon- en inkomstenbelasting Het
spreekt dan ook vanzelf dat als er
aanpassingen moeten komen, die van
onze kant worden vereist omdat het
gemakkelyker is om 13 miljoen men
sen uit een ander fiscaal vaatje te la
ten tappen dan de honderden miljoe
nen by de andere EEG-partners. In
dit kader moet dan ook het streven
worden gezien om te komen tot ver
laging der inkomstenbelasting.
Teneinde de inkomsten voor de
schatkist óp niveau te houden en te
gelijk wat aan de bestedingen
te sleutelen is het nodig dat de be
lasting op de bestedingen wordt op
getrokken. De omzetbelasting nieuwe
styl, beter bekend en berucht als de
b.t.w., komt daarvoor het eerst in
aanmerking.
Blykbaar bestaat er in het buiten
land meer vertrouwen over de situa
tie in ons land dan er by onze eigen
mensen aanwezig blijkt te zyn. An
ders zou de toevloed van buitenlands
kapitaal niet onverminderd voort
gaan. De Nederlandse he Bank moet
voortdurend op de valutamarkt
interveniëren om de aangeboden dol
lars over te nemen. Zou dat niet ge
beuren dan zou de koers van de gul
den weieens zover kunnen uitschie
ten dat de internationale speculatie
er als de kippen by zou zyn om ons
betaalmiddel als revaluatiegeld ten
troon te verheffen.
Zolang de handelsbalans uit het
lood blyft hangen en de loon- en
prysbeweging niet tot rust is geko
men. kan er geen sprake van zyn dat
de koers van de gulden ten opizchte
van die der andere valuta zou wor
den opgetrokken.
Niemand voelt ervoor om het hoofd
in de strop te steken. Vertel dat ech
ter maar eens tegen de bezitters van
het internationale vluchtkapitaal, dat
van het ene oord naar het andere
trekt om te profiteren van een gun
stige rentevoet en tegelykertyd een
vooruitgeschoven post bezet ingeval
de koers van de munt toch zou wor
den opgetrokken.
ADVERTENTIE
U woont in een huurhuis
en u wilt toch graag
CV? Met Dimplex
elektrische radiatoren
bouwt u kamer voor
kamer uw eigen CVop.
Zonder hoge installatie-
kosten. Gelijkmatige
warmte. Minimaal
stroomverbruik.
Dokumentatie bij
uw elektrohandelaar of
bij Nerim N. V.
Korte Kalkhaven 9,
Dordrecht.
Tel: 01850-42311
Als Indonesiës president Soeharto
diens woord spreekt wiens „brood hy
eet',' zal hy alleen maar zeer lovend
kunnen spreken over de Nederlandse
ontwikkelingshulp aan zyn land,
wanneer die tydens zyn staatsie be
zoek aan de orde komt. Niet alleen
verstrekt Nederland onder supervisie
van minister zonder portefeuille
Udink omvangryke financiële en
technische bystand, het stimuleert
ook in aanzienlyke mate de interna
tionale hulp. IJver, die, voor wat be
treft Indonesië, nadrukkeiyk niet
wordt gesteund door belangryke par
ticuliere organisaties voor ontwikke
lingswerk. De NOVIB in een nota
aan regering en Kamer over de be
groting '70: „De Nederlandse finan
ciële hulp aan India en Pakistan
dient te worden uitgebreid, gezien
hun bescheiden aandeel in de Zuid-
oost-Aziatische hulpverlening". Een
woordvoerdster van de „stichting
oecumenische hulp aan kerken en
vluchtelingen": „wy voeren opdrach
ten van de wereldraad van kerken uit
en die stelt Indonesië op één lyn met
andere landen". In deze zin heeft het
verleden najaar uitgebrachte evalua
tierapport van een aantal we-
tenschappelyke bureaus geconclu
deerd. dat de ontwikkelingshulp aan
Indonesië teveel aandacht kreeg. Ten
onrechte werd aangenomen dat de
vroegere relaties tot grotere effecti
viteit van de hulp zouden leiden.
In 1966. toen de betere betrekkin
gen tussen Den Haag en Djakarta
voor het eerst in harde valuta wer
den bekrachtigd, sprong Nederland
voor 66 miljoen gulden by in het her
stel van de stukgedraaide Indonesi
sche economie 22 miljoen als gift,
de rest in de vorm van „zachte" le
ningen. De tweede portie (1967) was
wat minder, 54 miljoen, maar het
jaar daarop liep de hulp al tegen de
honderd miljoen en in '68 werd die
overschreden. Verleden Jaar verleen
de Nederland voor 125 miljoen hulp
en voor '70 is totaal 143 miljoen toe
gezegd.
Daarmee staat Nederland op de
derde plaats van het lystje van ne
gen landen, die deel uitmaken van de
op zyn initiatief opgerichte intergou-
vermentele groep inzake Indonesië
CIGGI). Volgt het op partners als Ja
pan (voor dit jaar ruim 500 miljoen
gulden toegezegd» en de VS (450 mil
joen gulden, exclusief voedselhulp).
Miljoenenverslindende projecten in
Indonesië zyn, in het jargon van mi
nister Udink. een nationaal instru
mentatie instituut (3.3 miljoen),
landbouwvoorlichting Lombok (1.6
miljoen), grafisch centrum (6.8 mil
joen», Djarunsoluna development
project (8.1 miljoen) en textielindu
strie (11.4 miljoen).
Alle op- en aanmerking van kriti
sche „buitenstaanders" ten spyt, vol
hardt „ontwikkelingshulp" in zyn
beleid, dat het zelf zo heeft geformu
leerd: „Zowel by de financiële als de
technische bystand is gebleken, dat
concentratie van de Nederlandse
hulp het effect daarvan ver
groot. Hierby is van belang dat door
de concentratie ervaring wordt opge
daan met de administratie en de ge
woonten van het ontvangende land,
dat inzicht wordt verkregen in de
aard en de omvang van de hulpbe
hoefte en goed functionerende con
tacten tusen de administraties van
het gevende en ontvangende land als
mede de administraties van andere
donorlanden kunnen worden opge
bouwd".
De reële aanvulling op deze ont
wikkelingsformule wordt geleverd
door het bedryfsleven, met name de
Nederlandse bedryven die al weer
vestigingen in Indonesië hebben. Die
bieden de handelspolitieke factoren,
waaraan ook ontwikkelingshulp niet
altyd zo vreemd is als wel wenseiyk
zou zyn.
In een memorie van toelichting zyn
de kamer midden Juli dertien bedry
ven genoemd die een „vestigingsver
gunning" in Indonesië hadden gekre-
gekregen. Daaronder Philips, Hei-
neken, Unilever, Billiton, Hoogovens
en in de zuivelsector Domo en Fries
land.
Hoezeer de betrekkingen tussen Dja
karta en Den Haag zyn genormali
seerd moet nu vooral uit Soeharto's
bezoek biyken, maar in de financieel-
economische sfeer is dat al veel eer
der bevestigd. Het was Nederland, dat
in 1966 het initiatief nam tot het by-
eenroepen van een groep landen en
internationale instanties die bereid
waren tot hulpverlening aan Indone
sië. Februari 1967 is de eerste con
ferentie van de IGGI-partners in
Amsterdam gehouden. Sindsdien is
Nederland voorzitter, waaraan oude
en nieuwe economische betrekkingen
niet vreemd zyn. Uit die Nederland
se positie spreekt ook Indonesisch
vertrouwen.
HILVERSUM (ANP) Radio Ve
ronica heeft met de verkoop van
twee lp's met bydragen van uitslui
tend Nederlandse artiesten, die daar
voor hun royalties hebben afgestaan,
enkele andere acties en acties van
scholieren en studenten een bedrag
van een miljoen gulden byeen ge
bracht voor de Nederlandse Nier
stichting.
Het bedrag werd door Veronica-
directeur D. Verwey gistermiddag
tydens een byeenkomst in Hilver
sum op symbolische wyze overhan
digd aan de voorzitter van de Ver
eniging tot Steun aan de Nierstich
ting Nederland, de heer B. J. F.
Steinmetz.
Het bestuur van de Nierstichting
zal in overleg met de wetenschappe-
UJke raad van de stichting (bestaan
de uit hoogleraren van alle medische
faculteiten in ons land) een belang-
ryk deel van het geld gebruiken
voor de uitbreiding van de techni
sche faciliteiten.
