Nu reeds slachtoffers van „textielbaron" De Ruiter Rijkspostspaarbank rentetot 7% „B. en W. moeten afspiegeling van de gemeenteraad zijn" Maisonnettes in strijd met bestemmingsplan Al maanden geen pensioen Rechtbank bepaalt: Zwembadkrakers schuldig maar zonder boete Minister Beernink Binnenlandse Zaken): ONRUST- Afbakening van continentaal plat akkoord WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1970 LHDflCH DAGBLAD PAGINA 7 AMSTERDAM (GPD) In Amsterdam en Utrecht hebben zeven gepensioneerde werknemers allen met een lange en vlekkeloze staat van dienst bij Van Veen's bedden-, matrassen- en meubelmagazijnen n.v. ondervonden dat de woorden van Nederlands nieuwe textielkoning Cor de Ruiter (Centrum Bank) niets te betekenen hebben. Letterlijk: zijn zwart op wit gestelde beloften zijn geen cent waard gebleken nu zij al sinds maanden hun pensioen van f 125 niet meer ontvangen Van dit bedrag plus hun a.o.w. konden zij redelijk rondkomen. 1000 matrassen De drie filialen van Van Veen behoorden tot de eerste textiel zaken. die de Centrum Bank de afgelopen maanden heeft ge kocht. Het personeel en de ge pensioneerden kregen een nieuwe werkgever, maar verder zou er niets veranderen. De Centrum Bank liet in het con tract waarbij de 120 aandelen van het familiebedrijf Van Veen in an dere handen overgingen, vastleggen, dat de zaak normaal zou worden voortgezet, dat niemand zou worden ontslagen en dat de rechten van de gepensioneerde werknemers volledig zouden worden gehonoreerd. Geen zorgen dus voor de toekomst, werd er bij Van Veen geredeneerd. De ongeveer 25 man personeel hadden echter buiten de manipula ties van de Centrum Bank gerekend. Twee of drie dagen na de transacties al deed de heer De Ruiter de drie Van Veen-filialen van de hand aan de Amsterdamse handelaar in tex tiel en onroerend goed Jaap Kroo- nenberg, die aan de lopende band textielzaken koopt en verkoopt (de prijsbreker, forty four) en die op het ogenblik eigenaar is van naar ruwe schatting tussen de zeventig en tachtig winkels. Ontdekking Het personeel kwam tot die ont dekking, toen op een morgen een accountant van Kroonenberg bin nenstapte om de boeken te contro leren De werknemers, wetend wat ln de textielbranche omgaat, kon den toen al voor zeker aannemen, dat het met de drie zaken van Van Veen net zo zou gaan als met de an- winkels, die Kroonberg in de afgelopen jaren heeft gekocht: de voorraad uitverkopen, de zaak li quideren en het pand vervolgens (met forse winst) verkopen of duur verhuren. Met andere woorden: ont slag voor het gehele personeel. Bij de verkoop van Van Veen door de Centrum Bank aan Kroonenberg heeft de heer De Ruiter zich niets gelegen laten liggen aan de beloften waarmee hij de inmiddels overleden leer J. van Veen, zoon van de op richter van de zaak en het personeel ïad gerustgesteld. Kroonenberg be- toefde (wilde misschien) zich niet aan iemand of iets gebonden te voe- en paste de formule toe, die hem het verleden al een fortuin heeft ipgeleverd. Het personeel werd de straat op Bstuurd. De zeven gepensioneerden regen een brief met de korte za- telijke mededeling, dat de uitkering an hun pensioen was geschorst en dat de uitbetaling pas zou worden hervat, als de naamloze vennoot- chap weer winst zou gaan maken, log korter gesteld kwam dat erop dat zy nooit meer op hun ensioentje behoeven te rekenen, let pensioenpotje met zeventigdui- end gulden, dat in het bedryfska- itaal had gerouleerd, was bij de fwikkeling van de liquidatie verlo- ten gegaan. Driftig In zijn Amsterdamse bovenwoning ïrtelt Bernard A. Geurs (76), één &n de zeven gedupeerde gepensio- Kerden, zijn triest verhaal. Hij be- int rustig, maar naarmate hij de Umax nadert, wordt zijn stem drif- fc, gaan zijn handen beven en sprin- tn er tranen in zijn blauwe ogen. •aar zit een man die 43 jaar tos dag en nacht zijn beste lachten heeft gegeven aan een be kijf, met hart en ziel heeft gewerkt die nu bijna op de leeftijd van zeer sterken is afgescheept met e summiere mededeling dat hij geen ensloenuitkering meer krijgt. Hij en zes andere gepensioneerden zyn eerst slachtoffers van de aan- en ttkopen van textielbedrijven, die Èter de rug van meer dan twee- ■hzend personeelsleden zijn of nog Orden gedaan. Bernard Geurs werd in 1959 ge fusioneerd, maar dat had voor hem geen leven-van-rust tot gevolg, 'ergestapt in „tijdelijke dienst" van to Veen beheerde hij enige tijd de Halen in Hilversum en Utrecht en orkte hij mee in de stands van <t bedrijf op de jaarbeurs. Meester- öecht Geurs was een gewaardeerde wknemer wiens vakkennis het be lli node kon missen. «Meneer Van Veen was geen ge melijke baas. Nee, dat niet, maar waardeerde hem om zijn koop- toschap en zijn vooruitstrevend- W. Onder zijn leiding breidde de *k zich snel uit. Op het hoogte- bt van de bloei waren er zeven kien, één voor ieder van zijn kin- fto. Veel werk hadden we vooral de levering van matrassen andere artikelen aan schepen, •w de KPM hebben we 27 schepen Meverd. Zóveel werk hadden we dat alle orders voor de koop- ,JJrdy in overuren moest worden r paan. Van Veen was een begrip, Sereen kende het bedrijf". Na de bevrijding begonnen dade lijk pogingen de zaak weer draaien de te krijgen en was Geurs opnieuw de inspirerende kracht, die voor een plezierige arbeidssfeer onder zijn collega's zorgde. Toen Van Veen kort na de rampnacht van '53 meteen duizend noodmatrassen moest leve ren, kreeg Geurs het voor elkaar, dat ze al de volgende morgen konden worden ingescheept. Het geld dat ze met een nacht overwerk hadden ver diend, gaven de werknemers spon taan aan de slachtoffers van de wa tersnoodramp. De heer J. van Veen overleed in 1956. Zijn opvolger, zoon Wout van Veen. kwam kort na zijn vader te overlijden. De directeurstoel was toen beschikbaar voor de derde zoon, Jan van Veen. Geurs: ,HU had niet veel verstand van het bedrijf en daarom riep hij de eerste de beste dag myn hulp in. Ik beloofde hem naar beste kunnen te assisteren. Waarom niet? Ik kende Jan van jongsaf aan. Voordat hij vroeger naar school ging, liep hij eerst de werkplaats binnen om me een zoen te geven. Later, toen hy een jongeman was geworden, was hij meer bij mij in huis dan bij zijn - ouders, en toen hij myn baas werd i voor wat hy al die jaren voor de bleef hij gewoon Jan voor mij". zaak heeft gedaan? „Toen het be- KI. I drijf was verkocht, zei de boekhouder IN iets te maken nog: je hoeft niet bang te zijn, hoor. Meesterknecht Geurs haalt ver- het 15 Maar '<*n twijfeld zijn schouders op. Is de in- I e' me* mÜn Pensioen ging ha- trekking van zijn pensioen de dank len, zeiden ze: nou, dat is dan de ADVERTENTIE SPAARBANK SERIE- EN VOLG 999-123 RüUpaavMrMt "*T" Er zijn 2300 vestigingen. Op de postkantoren kunt u de hele dag terecht. Een aantal daarvan is zelfs ook op vrijdagavond of de plaatselijke koopavond geopend. Voor de postagentschappen gelden aparte openingstijden. Werknemer van Van Veen Verbitterd laatste keer geweest. Kroonenberg, de nieuwe eigenaar van Van Veen, heeft gezegd, dat hij met jullie, de gepensioneerden, niets te maken heeft". Thuis vertelde hy het verhaal aan zijn vrouw. Ze konden het eenvou dig niet geloven. Het kón niet waar zijn. In juli kwam echter de brief, die de mondelinge mededeling be vestigde. Ziek op de bank liggend, zegt mevrouw Geurs: „Het is schan dalig, vooral als je weet hoeveel m'n man heeft gewerkt. We waren hele maal op het pensioen ingesteld. Dat ligt toch voor de hand? Nu de hum- met zes gulden is verhoogd, verwo nen we f 123,50 in de maand. Dat is een heel bedrag met alleen je aow van f 477. Je begrijpt, dat vakantie er voor ons deze zomer niet is bij- geweest". By het afscheid zwaait hij zyn knokige vuist in de lucht. Het is een gebaar van machteloze woede, gemaakt door een diep teleurgesteld, ontgoochelt man. AMSTERDAM (GPD) De ge meente Uithoorn heeft in het uit breidingsplan Zijdelwaard IV een aantal maisonnettes onrechtmatig gebouwd. Dit was de uitspraak van de vice-president van de Amsterdam se rechtbank gisteren tijdens een kort geding, dat de heren J. A. Lemstra en dr. G. van der Wal tegen de ge meente hadden aangespannen. De vice-prisident was het met de raadsman van de twee Uithoornse eisers, mr. dr. Schut uit Amsterdam (een broer van de minister), eens dat de maisonnettes in strijd met het be stemmingsplan en zonder goedkeu ring van de Provinciale Planologische Dienst en Gedeputeerde Staten van Noord-Holland zyn gebouwd. Toewyzing van de primaire eis tot afbraak achtte de vice-president te ver gaan. maar ging wel akkoord met de subsidiaire eisen van stopzetting van de bouw binnen vyf dagen en het niet verhuren van de woningen. Het kort geding van de heren Lem stra en Van der Wal, respectlevehjk wonend aan de Du Perronlaan en de Slauerhofflaan, ging tegen de bouw aan het einde van deze lanen van zeven maisonnettes boven veertien garages, als gevolg waarvan hen het uitzicht is ontnomen. Krachtens het bestemmingsplan mocht de gemeente op die plaats slechts zes garages met daarboven drie eenpersoonsflatjes van een woonlaag bouwen, zodat er uitzicht zou biyven. Op drie andere plaatsen bouwde de gemeente ook blokken van veer tien garages met daarboven zeven maisonnettes. Ook in deze gevallen is de gemeente in overtreding, daar de woningen niet uit twee maar uit een woonlaag dienen te bestaan. De bewoners, die deze blokken als sluit stukken van hun lanen hebben, over wegen thans ook een civiele vorde- dering tegen de gemeente in te stel len De vice-presiedent veroordeelde uit het betoog van mr. J. P. Wyn, raadsman van de gemeente Uithoorn, diens uitlating, als zou de gemeente Uithoorn een vergeeflyke omissie hebben begaan door het bouwplan niet ter beoordeling aan de provin cie voor te leggen. „Dit is een on vergeeflyke fout", al dus de vice-president, die in de han deling van de gemeente een daad van onbehooriyk bestuur zag. De toestemming van Gedeputeerde Staten is essentieel, daar dit college het beste alle aan het bouwplan ver bonden belangen tegen elkaar kan afwegen. „Daarom snijdt het formele excuus geen hout", aldus de vice- president. GORINCHEM (ANP) Het Gor- kumse kantongerecht beleefde dins dag de primeur van de berechting van een aantal zwembadkrakers. Het waren er zeventien in totaal, allen afkomstig uit Hardinxveld-Giessen- dam. Daar werd op 28 juni en op 5 juli het zwembad „De Duikelaar" gekraakt. Kantonrechter mr. J. van Gulik liet biyken dat hy sympathi seerde met de krakers: „Ik ben het graag met u eens dat het bad op zondag open moet, maar u heeft rechtertje gespeeld. U mocht zich daar niet bevinden en u wist dat". De officier van Justitie, mr. J. L. van Leeuwen, vond het een simpele zaak: „Wy zyn hier niet om te be oordelen of het bad terecht op zon dag dicht is. Dit is een gezagskwes tie. Als het gemeentebestuur zegt dat het niet open mag, dan moeten wy daar de consequentie van dragen. Het gezag moet gerespecteerd wor den". De Sliedrechtee raadsman mr. A. T. Koppelaar bestreed dat: „In ons DEN HAAG (ANP) ..By de sa menstelling van het college van wethouders moet heel sterk gelet worden op een dusdanige samen stelling, dat dit college zoveel mo- geiyk iedere groep in de gemeen teraad vertegenwoordigt. By een dergeiyke samenstelling bestaat naar myn mening de kans op be- hoorlyke samenwerking met de ge meenteraad, waarvan de wethou ders deel uitmaken. By een programcollege sluit men by voorbaat een deel van het be sturend college uit by de samen werking in het dagelyks bestuur". Aldus zei dinsdag desgevraagd mi nister mr. H. K. J. Beernink van Binnenlandse Zaken. Op dinsdag 1 september moeten de op woensdag 3 juni jl nieuwgeko- zen gemeenteraden volgens het bepaalde in de gemeentewet voor het eerst byeenkomen. Dan vindt niet alleen de installatie plaats. Ook de wethouders moe ten gekozen worden. In verschillende gemeenten in het land zyn de afgelopen weken al dan niet openbare voorbesprekin gen gehouden over de samenstel ling van het wethouderscollege. Daarby kwam hier en daar de wens naar voren het college geen afspiegelingscollege te laten zyn, maar een programcollege. Voor de motivering van deze wens werd verwezen naar de ministerraad. „Men moet", aldus minister Beer nink, „onderscheid maken tussen een college van B en W en de mi nisterraad. De wethouder» worden door en uit de gemeenteraad ge kozen en maken dus als raads lid deel uit van het besturend orgaan van de gemeente. De ge meenteraad is het hoofd van de gemeente en alle leden van de raad. met inbegrip van de wethou ders, hebben in de gemeente een besturende functie". Minister Beernink zei van mening te zyn, dat het met het parlemant en de ministerraad geheel andere ligt. „De ministers en staatssecre tarissen worden niet gekozen door het parlement. Ze behoeven ook geen lid van het parlement te zyn. Verschillende malen komt het voor dat ministers en staatssecretaris sen voor hun ambtsaanvaarding nooit lid van het parlement zyn geweest. Ook de ministerraad als geheel maakt geen deel uit van het parlement, maar werkt wel samen met het parlement. Het parlement is geen besturend doch een uitvoerend lichaam". De voorkeur voor een afspiegelings college baseert minister Beernink ook op de praktyk. „In het verle den hebben de grote plaatsen in de meeste gevallen een afspiege lingscollege gehad en de wethou ders in die college's werkten vrucht baar samen. In kleine plaatsen met enkele wethouders kwamen de wethouders wel uit de partyen die de meerderheid in de raad vormden. Maar er waren ook ge meenten, waar de meerderheid een wethouder uit de mindereid koos, omdat hij deskundige was". hart zeggen wy allemaal dat het eigenlyk absurd is om deze mensen te straffen. Het gezag moet, vooral in deze tyd, redeiyke en zedeUjke normen naleven, anders krygt dat gezag een enorme klap". De officier eiste tegen alle over treders een tientje boete. De kan tonrechter stelde zich met name ten aanzien van de tien mensen die op 28 juni als eersten het bad kraakten, zeer coulant op: „Ik heb geen be hoefte om u te straffen. Ik zal u schuldig verklaren zonder toepassing van straf. Als u maar goed begrypt dat dit niet de weg is". Om de mo gelijkheid tot het aantekenen van hoger beroep open te laten, gaf hy een van hen fll boete. DEN HAAG/KOPENHAGEN (ANP/ DPA) In Den Haag wordt ver wacht dat Nederland, Denemarken en West-Duitsland wellicht nog voor het einde van het jaar een verdrag over de afbakening van het conti nentaal plat zullen ondertekenen. De ambteiyke delegaties van de drie landen hebben op 19 en 20 maart in Den Haag in beginsel overeenstem ming bereikt over de afbakening. De werkgroepen die de delegaties heb ben ingesteld komen 1 en 2 septem ber in Kopenhagen by een. Het Deense ministerie van Buiten landse Zaken heeft verklaard dat op deze by een komst het ontwerp zal worden voltooid. Het zal aldus de Deense woordvoerder, de volgende punten omvatten: een nauwkeurige beschrijving van de verdelingsiyn van het continen taal plat; bepalingen over zg. grensover schrijdende structuren van gas- en olievoorkomens; regels voor arbitrage. Desgevraagd deelde een woordvoer der van het ministerie van Buiten landse Zaken in Den Haag mee dat het overleg in Kopenhagen ook zal gaan over de positie van maatschap- pUen die in 1968 van de Nederland se regering een op6poringsvergunning hebben verkregen voor olie en gas, en wier vergunningsgebied aan de Duitse zyde van de nieuwegrens komt te liggen. DEN HAAG (GPD) De beset ting van het kabinet van de gevol machtigd minister van Suriname is meer dan een demonstratief gebaar van groepen Surinaamse studeren den en werknemers. Het is in de eerste plaats een uitbarsting van op gekropte gevoelens jegens het so ciaal-economisch beleid van de rege ring Lachmon-Sedney en in de twee de plaats een protest tegen de ge brekkige begeleiding van Surinaam se studerenden. De Surinaamse regering negeerde deze onlustgevoelens consequent en ging ondanks voortdurende aan drang van jonge Surinaamse intel lectuelen in Nederland niet verder dan het verlenen van „een gewillig oor." De Surinaamse sociaal-economi sche ontwikkeling verloopt traag en is tot nu toe teleurstellend, mede door het wanbeleid van vorige rege ringen en het gebrek aan deskundi gen. De huidige regering (Lachmon is de leider van de Hindoestaanse be volkingsgroep, premier Sedney is een compromisfiguur van de Creo len) die tien maanden aan het be wind is. tracht hier veranderingen te brengen. Die veranderingen zyn naar het oordeel van de Surinaamse studenten in Nederland teveel gericht op het verlenen van monopolies aan een handjevol Nederlandse en Ameri kaanse maatschappyen. Slechts een kleine elite van maatschappeiyk ge vestigde politici vaart er wel by, ter- wyi de brede laag van de bevol king verstoken blyft van de meest essentiële zekerheden. De kosten van levensonderhoud stygen schrikba rend, steeds meer werkkrachten ver laten het land. Zo groeide onder de Surinaamse studenten in Nederland steeds meer verzet tegen het beleid van de ge volmachtigd minister dr. J. Polanen met betrekking tot de begeleiding van in Nederland studerende bursa len. Het studierendement van de Surinaamse studenten met een beurs ligt naar de mening van de gevol machtigd minister erg laag. Volgens de Surinaamse studenten is dit niet zo verbazingwekkend daar in het verleden aan Surinamers om andere dan zuiver intellectuele begaafdhe den beurzen werden verstrekt. Jonge Surinamers die in het goede politie ke bootje zaten, kwamen in de eer ste plaats in aanmerking voor een beurs. Capaciteiten speelden een on dergeschikte rol. Om greep te krygen op de 800 studenten die met een beurs stude ren zond de gevolmachtigde minis ter op 7 augustus een brief naar 20 gemeenten waarin gevraagd werd om namen van personen die eventueel als mentor van de studen ten kunnen worden aangesteld. Als primaire taak van de mentoren werd gesteld toezicht houden op de „le vens- en studieomstandigheden", een formulering die volgens de studen ten alle mogeiykheden openstelt om inbreuk te maken op de persooniy- ke vrijheid van de bursalen. Toezicht op de levensomstandighe den kan betekenen dat de mentor, als hy het niet eens is met het lid maatschap van een politieke party of organisatie, de bursaal op straf fe van intrekking van de beurs kan dwingen het lidmaatschap op te zeg gen. De mentor zal maandehjks by de student kunnen binnenvallen voor controle en daarna rapport uitbren gen aan het kabinet van de gevol machtigde minister. De student zal zyn geld niet meer via de giro of een andere bonafide instantie ontvangen, maar uit han den van zyn mentor. Hy wordt ge manoeuvreerd in een zeer afhanke- lyke en onzekere positie. Volgens de gevolmachtigde minis ter van Suriname is het mentoren systeem ingesteld om de bursalen en in het by zonder de pas aangeko- menen, wegwys te maken in de Ne derlandse gemeenschap. Minister Polanen: „De mentor zal de bursalen opvangen en vooral voor zorgen dat hy niet in verkeerde handen terecht komt en daarmee doel ik op voor Suriname gevaariy- ke en schadeiyke groeperingen. Ik dacht dat het alleen een voordeel voor de jonge bursaal zou zyn in dien hy een mentor krygt". Sinds het nieuwe bewind in Para maribo in het zadel zit (oktober 19 69) biykt er een toenemende interes se te bestaan voor het privé doen en laten van Surinamers die op de een of andere wyze in relatie staan tot de Surinaamse overheid. Zo liet de gevolmachtigde minister op 4 maart een circulaire uitgaan naar het per soneel van zyn kabinet met de vraag opgave te doen van lidmaatschappen van verenigingen en organisaties., in uw privé hoedanigheid en uit hoofde van uw functie". In de afgelopen maanden verlie ten zeven functionarissen het kabi net. vrywillig of gedwongen, omdat zy het niet eens waren met wat ge noemd wordt „het zeer persoonlyke autoritaire optreden" van de gevol machtigd minister. Het meest recen te ontslag betrof het hoofd van de afdeling onderwys van het kabinet, drs. W. de Vries, die aan sollicite rende onderwyzers, naast de officie- Ie informatie meer objectieve voorlichting "gaf in een stencil van de Vereniging van Leraren van het Middelbaar Onderwys en kweekscho len, de organisatie die het bewind- Pengei liet vallen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 7