Van qeuenrek tot zweefvliegtuig Trix uit Leiden is wég van Heavy Stuff AWAY Underground Dat woord gebruiken de musici zelf Leidenaar bedenkt aardigheidjes Amerika en de Dutch Sound >AG 19 AUGUSTUS 1970 LETDSCH DAGBLAD PAGINA 17 Leidse uitvinders zitten weer til. De heer Pardon uit de raat kwam onlangs naar de n van het Leidsch Dagblad laten zien dat hij werkelijk rindingen heeft gedaan, waar nkele weken geleden over f op de Altona-pagina. is wilde deze Leidenaar een kwestie aan de orde stellen. iad een manier bedacht om kte spoorwegovergangen ex- beveiligen. Helaas is zijn idee de Nederlandse Spoorwegen iraktijk niet uitvoerbaar, eze pagina verder bijdragen van Herman Wijngaard (een ge sprek met een liefhebber van pro gressieve pop». Trix Eckhardt (voor wie er op het ogenblik maar één groep bestaat: Heavy Stuff) en van Jan Meeuwis. wiens (eerste) Altona- artiked handelt over het binnen dringen van Nederlandse popgelui den in Amerika. We hebben voor de volgende keer thans nog een soul-artikel in petto, maar de voorraad gedichten is in middels tot. nul geslonken. Voor mensen met dicht-aderen in hun lijf geldt: kopij graag vóór volgende week vrijdag opsturen. De foto die hiernaast staat afgedrukt, kregen wij enige tijd geleden van de heer J. Pardon uit de Driftstraat 5 te Leiden. Voor de trouwe lezers van de Altona-pagina is dit geen onbekende naam. Een paar weken terug schreef de heer Pardon op deze plaats over en kele uitvindingen, die hij in de loop der tijden heeft gedaan. „Aardigheidjes," noemt hij z'n uitvin dingen zelf. Eén van die „aardigheid jes" was een zelf gemaakt qeuenrek t en geen keukenrek. zoals in de krant stond i. Een rek dus. om biljartqeuen na gedane arbeid in weg te hangen. Als bij zoveel geniale vondsten geldt ook hier: in wezen dóódsimpel, maar je moet er maar óp komen. De heer Pardon heeft een ingesneden stukje rub ber gevoegd tussen twee houten ringen en voila: om de biljartqeu op te bergen hoeft men het boveneind slechts erdoor te steken. De rubberlipjes klemmen zich dan om de stok vast, die niet meer naar beneden kan glijden en kaars recht blijft hangen (.zie de foto). Pommerans Dit is de enige uitvinding van de heer Pardon waar hij wel eens munt uit heeft willen slaan. De industrie toonde echter geen belangstelling. „Ze beweer den dat de pommerans er in een om mezien af zou breken, maar dat is niet waar. Ik gebruik dit rek nu al twintig jaar. Het is mij nog nooit overkomen dat een pommerans afbrak." De heer Pardon gelooft eerder, dat de industrie zijn idee niet wilde overne men. omdat dit het geijkte produktie- proces zou verstoren. En zo'n grote omzet is er nu ook weer niet in qeuen- rekken. Behalve de foto van het qeuenrek. kwam de heer Pardon ons ook nog enkele vergeelde schriften brengen, waarin hij van kindsbeen af zijn uitvin- dingen heeft opgetekend. Sommige da teren nog van vóór 1930, zoals het mo del van een zweefvliegtuig (1927), dat als twee druppels water gelijkt op mo dellen van vandaag de dag. 4 an de mensen die direct met terdams popfestival te ma- is de 25-jarige Ko Kooyman itig in Zandvoort en werk- ls publiciteitsman bij CBS- te Haarlem. Deze maat- vertegenwoordigt in Ne- The Byrds, Santana, Chi- itoi en The Flock namen, die lere liefhebber van under- fn progressieve pop overbe- mulo-opleiding is Ko naar ol voor de detailhandel ge- Amsterdam. Het was ook prekend dat hij in aanra- am met diverse platenfa- t) en de verkoopafdelingen 'adat hij een jaar platen kocht, wilde hij wel eens j*at er alzo gebeurde bij de van diezelfde platen en ook solliciteren bij Artone op de verkoop-afdeling Nu, ruim vier jaar verder, jtj I de publiciteit met Leo *er. 1 je met de muziek in aanra- omtn en op welke leeftijd? vroeg, namelijk op 14-jarige «t *n ik gitaarlessen had. daar in eigen band gehad. Ik ben 'ik altijd mee bezig geweest, eerde mij gewoonweg. Mu iten zijn mijn werk en ook je van underground en van dat heavy rock de nieuwe is van een nieuw soort mu lls we de zogenaamde heavy iken met de rock en roll [aantal jaren geleden, dan zijn kchnieken en het vrije bespe len instrument veranderd, sis begrip is eigenlijk moei- leggen. Voor mij blijft het rock. Het woord under- hd ik alweer ouderwets. Dit is woord dat veel mensen ge- *ben. De musici die de pro- ®uziek maken, gebruiken dit niet meer." Waarom trekken deze soorten muziek je aan? „Aantrekken niet in het bijzonder, doch het doet mij denken aan iets wat alleen maar goed is. Het zijn meesters op het instrument en de muziek die zij maken is vakmanschap en alleen daar om doet het me wat. B.v. de groep „lts a beautiful day. een Amerikaanse groep uit San Francisco, die hier nog tame lijk onbekend is. Dit zal wel verande ren na het optreden op het Pop Festi val in Rotterdam en het tv-optreden voor de AVRO." Vertel eens iets van Santana en The Flock? „Santana bestaat uit zanger Carlos Gregg Rolie speelt keyboards en zingt. José Areas conga, drums, trompet. Mike Shrieve zingt en Mike Carrabello speelt ook conga. Santana heeft een eigen stijl ontwikkeld, die ook wel Mexi caanse blues wordt genoemd. Carlos is van afkomst Mexicaans-Amerikaans, terwijl drie andere leden Latijns-amen- kaans zijn. De laatste drie jaar heeft Santana hun eigen sound gedemon streerd langs de gehele Amerikaanse west coast. Hits: Jin-go-lo-ba en Evils Ways." „The Flock is een groep tussen alle anderen die je nooit gehoord hebt en ooit gezien hebt, in het verleden moei lijk te catalogiseren en te beschrijven. Als je hen vraagt de muziek te klassi- ficeren zeggen ze allemaal .Flock Mu sic." Wij maken geen muziek van de één of ander, maar we spelen op onze eigen manier in een vrije vorm en het wordt nog vrijer. The Flock bestaat uit 7 man: 2 tenor saxen, een bas, drum, trompet, een guitarist die tevens lead zanger is en dan natuurlijk Jerry Good man. gitaar en viool in ontbloot boven lijf. Recente hit: Tired of waiting Hij heeft enkele jaren conservatorium gehad, evenals de meeste jongens en je kunt het ook wel merken. The Flock krijgt in Nederland wel vaste grond on der de voeten denk ik. aangezien ze al een bepaalde reputatie hebben opge bouwd. Het wachten is nu op de nieu- wp elpee. Het Grand Gala optreden was zonder meer een succes, doordat zij de enige groep in het programma waren die een zogenaamd shock effect hadden. Wie heeft de underground geïntrodu ceerd? „Ik weet niet of underground (ik zeg liever contemporary music of pro gressieve pop) speciaal geïntroduceerd is. Deze veranderingen in de muziek ko men vanzelf als het uit Amerika komt. Dat is gewoon in het verleden al diver se malen bewezen. Wel moet ik zeggen dat Nederland als één van de eerste landen in Europa de progressieve mu ziek aanvaardde en ontdekte. Duits land kwam bijvoorbeeld veel later. In Nederland vind ik toch wel dat de jon gens van Aloha (vroeger Hitweek) lueraan het meest gedaan hebben. Een heel bekende groep uit die eerste tijd was ongetwijfeld „Moby Grape." YcMel eens iets over de heavy rock en daarvan afgeleide „swamp rock"? „Tijden:, mijn eerste bezoek aan Ame rika in 1967 merkte ik al in de studio's tijdens itrording-sessions dat bestaande Amerikaanse groepen en nieuwe groe pen steeds naar nieuwe vormen zoeken -m hun muziek duidelijk te maken. De ze trend zal zich voort blijven zetten. Hieruit is de swamp rock ontstaan, die meer lijkt op de oude rock en roll mu ziek uit de tijd van Elvis Presley en Little Richard." Is de underground niet op zijn re- tour? „Volgens mijn mening zeker niet. Je zult zeker zien in de toekomst, dat deze muziek nog lang gehandhaafd zal blij ven. De belangstelling voor de nieuwe elpee van Blood Sweat en Tears is al erg groot. Er komen ook steeds weer nieuwe groepen bij die door de under ground geinspireerd worden. Hoe zie je dan de toekomst van un derground en heavy rock? „Een zeer moeilijke vraag om te be antwoorden als je het mij vraagt. Ik heb dus wel veel kontakt met het pu bliek. maar toch kan ik niet zo maar zeggen, wat zij in de toekomst gaan ko pen. Want dat is natuurlijk één van de belangrijkste punten: de smaak van het publiek. Je kunt alles op de markt brengen, maar als het niet in de smaak van het publiek valt, dan haalt het de toekomst niet." Welke artiesten geef je de meeste kans voor de toekomst? „Bob Dylan, Blood Sweat en Tears. Chicago, The Flock. Creedence. The Band en The Incredeble String Band." HERMAN WIJNGAARD, LEIDEN De heer Pardon liet ons ook zien, dat hy reeds 45 jaar geleden uitgewerkte plannen had voor een automatische pi loot in vliegtuigen. Legertanks gaf hij al rupsbanden, lang vóórdat men er daadwerkelijk toe overging In de oor logsjaren maakte hij voor zijn accor deon spelende dochter van eigenlijk niets, een uiterst doeltreffende muziek standaard. „Niet bruikbaar' De laatste „vondst" van de heer Par don is naar aanleiding van het tragische ongeluk, dat enkele weken geleden ge beurde op de bewaakte spoorwegover gang bij Zevenbergschen Hoek. Het be vreemdt hem, dat niemand eerder op de gedachte is gekomen om in de draagholte waarin de spoorwegboom bij gesloten toestand rust, een elektrisch contact aan te brengen. Dit wordt dan ingeschakeld, als de spoorwegboom in de draagholte rust. Pas dan gaat er een elektrisch signaal naar de seinpaal vóór de spoorwegovergang, dat het licht op groen kan. „Technisch helaas niet mogelijk," zei men bij de Nederlandse Spoorwegen in Utrecht, waar wij het idee van de heer Pardon voorlegden. Men was wel dank baar voor de suggestie („het is fijn als de mensen meedenken") maar men op perde té veel bezwaren. Zo staat bijvoorbeeld niet voor elke met de hand bediende spoorwegover gang een seinpaal. In die gevallen zou dus een extra paal moeten worden neergezet, en dat zou van grote invloed zijn op de snelheid waarmee de trein op het betreffende traject kan rijden. En ook al is een mensenleven onbe taalbaar. zo zei men bij de Spoorwegen, de kosten zouden niet tegen het rende ment opwegen. Temeer niet, daar alle met mankracht bediende spoorwegover gangen geleidelijk worden vervangen door ahob's, automatische halve over wegbomen. Tien Jaar geleden telde ons land nog 650 bewaakte spoorwegover gangen. Vorig Jaar was dit aantal ge daald tot 350 stuks. Het aantal ahob's steeg in gelijke mate. De Amerikaanse hitparade is al jaren lang samengesteld uit Ame rikaanse en Engelse platen, met af en toe een paar Canadese. Ar tiesten van het Europese vaste land dringen slechts zeer zelden door tot in de Billboard Hot 100. Dit jaar behaalden tot nu toe ne gen platen van het continent een notering. Na de ware sensatie die de plaat „Je t'aime moi non plus" in Europa veroorzaakte, luisterden de Amerikanen ook naar het sex- spelletje van Jane Berkin. Het re sultaat was een 58e plaats in de Billboard Hot 100 voor deze Fran se plaat. Spanje heeft thans ook een troef: „A song of joy". De prachtige popbewerking van Beethovens 9e. gezongen door Miguel Rios heeft in 5 weken de 15e plaats bereikt en stijgt nog verder. De zeven resterende platen kwa men allemaal uit ons eigen land je. De platenmaatschappij Colos sus bracht al deze Hollandse hits uit en is er flink rijk aan gewor den. De direkteur van deze maat schappij, Jerry Ross, hoorde in Europa een paar platen, die hij in Amerika wilde uitbrengen. Hij kocht ze en vertrok naar Ameri ka. Overigens zal het echt niet lang duren, voor er weer een plaat uit Holland in de Top 100 staat. Co lossus gaat weer hoge ogen gooien met „Never marry a rock and roll man", zoals de 4e Amerikaan se Shocking Blue hit gaat heten. Verder hebben Fred Haayer en Joost de Draayer 'n contract ge sloten met 'n Amerikaanse maat schappij, die op 2 labels Red Bullet en Dwarf Ned. platen gaat uitbrengen. Zeer sterke kanshebbers zijn hier: Osaka Shoes; Let us pray together Sandra en Andress; She was na ked Super Sister; Back home Golden Earring; Ruby is the one Earth and Fire. Net als Colossus is dit een kleine maatschappij; de grotere zijn niet zo erg hongerig. Overigens zijn er nog wel meer groepen, die vroeg of laat een hit in Amerika kunnen gaan scoren. Brainbox móet het op een gege ven moment gewoon maken. En vergeet onze „jeugdige zangwon deren" niet. In Engeland hebben ze allebei een plaatje uitgebracht en het is heus niet onmogelijk dat ook de Amerikanen .vallen' voor „Lavender blue" van Wilma of „Jam your little boy" van Hein tje. Want ze zijn nog steeds gek op de Dutch sound! Jan Meeuwis, A. van Heusdenstraat 27, Ter Aar Z.H (In verband met ruimtegebrek be kort, red.). De Haagse popgroep Heavy Stuff was van 20 juli tot en met 5 augustus in Spanje en wist de harten van de Spanjaarden en de toeristen te verove ren. wat de welbekende Shocking Blue niet zo best lukte. De band bestaat uit vyf leden: Riet van Eynsbergen, de enige vrouwelijke organist in Nederland. Carol Brand, zang. Hans Morman, bas. John van Vliet, solo en Peter Renes. drums. Nederlandse toeristen die in Barcelo na. Sitges Casteldafells of in de bars van Los Panotces, Silvi's of op cam ping Torro Bravo zijn geweest, zullen waarschijnlijk zich deze groep nog wel herinneren, omdat zij hier haast elke avond speelden. Heavy Stuff bestaat al enkele jaren en speelt voornamelijk in Den Haag en omstreken, 's Zomers zit de groep in het buitenland. De muziek die de groep speelt bestaat voor het merendeel uit nummers van Led Zeppelin. Ides of March en Frank Zappa en eigen num mers. De Nederlandse jeugd was blij deze groep in Spanje aan te treffen, zodat voor een paar peseta's naar goede mu ziek kon worden geluisterd en niet elke avond die zoete Spaanse muziek hoefde te worden opgesnoven. De groep heeft plannen voor optre dens in Denemarken, Duitsland en Bel gië. Omstreeks kerstmis gaan ze weer naar Spanje terug voor een optreden De jongens maakten eerst zelf publi citeit, door eigen affiches uit te delen langs hets trand, de wegen en door ze op te hangen in toiletten. Later liep de publiciteit vanzelf. Terug in Nederland gaat Heavy Stuff zich Papervirgin noemen. De naam werd namelijk nogal eens verkeerd uit gelegd, zodat de bandleden steeds werd gevraagd of ze nog wat te koop hadden. Het nieuwe seizoen zal worden ge opend met een nieuwe naam, en nieu we stijl en een nieuwe show. Wie weet zal dit in Leiden worden geopend, zo- HEAVY STUFF. Van links naar rechts: John, Rietje, Peter, Hans en Carol. dat u uw Spaanse vakantie weer kan ophalen. Trix Eckhardt Boshuizerkade 70 Leiden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 17