Zonder training bij laatste acht
Zelfmoordrit
van Duynd
tegen Porter
'Brood-amateur' Moreion
sprint naar vierde titel
RYNINK UIT STRIJD
XAVIER KURMANN
DE ACHTERVOLGER
Oudkerk
klasse
apart
I Achtervolgingskwartet redt met geluk
j gezicht van weer falende officials
VAN DOORN KOMT ROUTINE TEKORT
Grabbelaar
Van Roey.
Zieke Amsterdammer kansloos bij stayers
MAANDAG 10 AUGUSTUS 1070
PAGINA 7
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER (GPD) Het is toch wel een spijtige zaak, dat een achtervolgings-
ploeg voor de wereldkampioenschappen pas één dag voor zijn eerste wedstrijd wordt
samengesteld. Het kwartet Van der Ruit-Balk-Nieuwenhuis-Brand reed nu, praktisch
ongetraind (en wat telt er nu nauwlettender dan zo'n race met vier man) naar de
kwartfinales.
Dat gebeurde wel met enig geluk. Het viertal plaatste zich als
achtste en laatste van de veertien, dank zij het feit, dat de Zwit
serse ploeg werd gediskwalificeerd zonder gereden te hebben.
De Nederlandse officials liepen grinnikend en in de handen
wrijvend rond, toen de Zwitsers er uitlagen. De wraakzucht
was duidelijk. Na drie jaar was gerechtigheid geschied.
we hebben daar al diverse malen op
gewezen. Als men het goed wil doen
moet men eindelijk de ploeg eens
maanden van tevoren aanwijzen en
er regelmatig mee trainen. Men moet
daarvoor behoorlijk geld beschik
baar stellen.
Wat gebeurde er nu? Een Jongen
als Nanno Bakker werd nu aan het
lijntje gehouden. De Noordhollander
liet er 'n groot deel van zijn wegsei-
zoen waarin hij met startgelden
aardig kan verdienen) voor chie-
ten. Hy voldeed uitstekend aan de
baan en hij was ook één van de
leidende figuren in de jonge ploeg,
die zich door een redelijke tijd klas-
aardig kan verdienen) voor schie-
cester. Maar het principe van Mahn
werd nu volkomen overboord ge
zet. Hij had gezegd: ik ga het met
jonge Jongens doen. En nu kwamen
Balk en Van der Ruit toch weer te
rug. Nanno Bakker, die vóór het
vertrek naar Leicester wat verkou
den was, en zich door dokter Rolink
had laten behandelen, was volgens
zyn eigen gevoel weer helemaal op
geknapt en was ook gezond bevon
den door de bondsarts die de vijf
kandidaten vlak voor de keuze van
de ploeg keurde hier in Leicester.
„Ik reed weer goed", zei Bakker en
Toen, in 1967. in Amsterdam, was
de Nederlandse ploeg door een kwar
tet van Oscar Platner, de Zitserse
coach, voor de kwartfinales gewipt.
De straf, voor een vergrijp, die in
feite niet terug te vinden was in het
reglement. Bongers had toen een
lekke band gekregen in de eerste
ronde en Van der Ruit had een van
zijn twee overgebleven ploegmaten
een duwtje gegeven, omdat hij an
ders tegen de grond gevlogen zou
zijn. Nu dan verdween Zwitserland
van het toneel en kon Nederland zich
daardoor plaatsen.
Maar er is geen hoop voor een
echt groot succes, want Nederland
komt nu morgen uit tegen de snelste
ploegmachinerie, die van Italië.
Daar ligt een verschil van bijna ze
ven seconden tussen. Maar deze
plaatsing werd door de bondsoffici-
als als een kampioenschap begroet.
Men viel erkaar bijna om de hals.
Een duidelijke zaak waarom: bij het
falen van de ploeg was het beleid
jp het punt van de poegachtervol-
;ing natuurlijk wel een heel duide-
ijk fiasco geworden. Want dat be-
eid deugt natuurlijk helemaal niet.
Nu werd de schijn van een goede
regeling opgehouden.
Het is elk jaar hetzelfde gesukkel,
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER (GPD) Nadat by de
amateurs Balk en Van der Ruit al
direct waren uitgeschakeld, zyn nu
ook bij de professionals geen Oran
jerijders meer in de strijd. Hoek
stra had zich met de vierde tyd
van de kwalificatieritten geplaatst
voor de kwartfinales. Duyndam
was met pijn en moeite zover ge
komen. Hij was achtste. Een ron
de verder was met beide Neder
landse coureurs gedaan.
Duyndam moest het opnemen tegen
de grote favoriet Hugh Porter. Hij
maakte er een „crazy-race" van.
Zoals de Brit woest brieste. Hoek
stra ging ten onder tegen de Ita
liaan Bosisio. Daarmee was het
schamele rijden van de Nederlan
ders in dit toernooi de stayers
uitgezonderd weer eens duide
lijk geaccentueerd. Er zat tot nu
toe nog niet één medaille in. De
stayers zullen het deze week nog
moeten doen.
Hoekstra was voortreffelijk en veel
belovend gestart, maar dat is bij
hem juist het moeilijke punt. In de
eerste rit draait hy steeds goed in
een toernooi, maar daarna zakt hy
af. Hy had geen enkele moeite
met de Australiër Gilmore. Hy
liep zo snel op hem in, dat de
Iries een beetje huiverig werd.
.,Ik dacht: laat ik het maar even
kalm aan doen en op regelmatig
heid gaan ryden dan pak ik hem
straks wel. Je kan altyd een tik
krygen." Hoekstra draaide goed
door en haalde de Australiër in de
laatste ronde in.
Met Duyndam was het een moeiza
me zaak in die voorronde. Hy
nam een voorsprong tegen de Ita
liaan Bosisio en er leek geen vuil
tje aan de lucht te zyn. Maar in
eens zakte hy in elkaar. Hy ver
loor snel terrein en kwam moei
zaam vooruit. Zyn tyd van 6.36.03
was maar net aan voldoende om
by de laatste acht te komen.
Duyndam weet het aan een te
lichte versnelling. „Ik draaide in
het begin lekker, maar daarna
leek alsof ik in het heelal fietste.
Ik had geen houvast meer."
Een zeer opmerkelyke zaak in deze
eliminatieronde was de afgang
van de Belg Patrick Sercu, die het
eens op de achtervolging wilde
proberen. De oud-sprintkamploen
werd smadelyk ingelopen door de
Italiaan Rosolen. zyn verklaring:
„Ik heb twee dagen niet kunnen
eten, ik had diarree. Gisteravond
was het over en ik dacht wel te
kunnen starten. Maar ik had geen
macht."
Hugh Porter had wèl macht. Dat
liet hy al zien in zijn rit tegen
Gro6skost. tooh ook geen kleine
jongen op dit gebied. Tegen Duyn
dam werd hem een zeer vreemde
race voorgeschoteld. Een soort
wildwest-gebeuren. De Nederlan
der zocht het in alles of niets. Hy
vertrok als een razende en had al
snel een geweldige voorsprong.
Het verschil groeide uit tot ruim
6 seconden. „Ik dacht dat dat
myn enige kans was hem te over
rompelen. Als ik maar een paar
rondjes zo hard had kunnen door
draaien." Nu werd het regelrech
te zelfmoord. Duyndam verslapte
ineens en in enkele ronden werd
de Zuidhollander ingelopen.
Porter was kwaad: „Wat is dat nou
voor een belacheiyk soort fietsery.
Als je nu op een klein baantje rydt
zo Je zeggen: het is te proberen.
Ik verloor zo tenslotte ook van
F-acke vorig jaar. Maar hier op
deze baan was het gekkenwerk."
I uyndam grinnikte: „Het was
myn enige kans zo."
Piet Hoekstra, die gehoopt had by
de laatste vier te komen om con
tracten voor de winterbanen te
krijgen, faalde ook in de kwartfi
nales. Hy kreeg snel een licht
overwicht op de Italiaan Bosisio.
Maar de Italiaan herstelde zich en
diong Hoekstra terug. Het ver
schil was niet al te groot, maar
wel zeer duideiyk aan de streep.
De uitslagen van de kwartfinales
zyn: eerste rit: Porter <GB)
6.7.53/100, 2. Leo Duyndam (Ned.)
Ingehaald; tweede rit: Grosskost
(Pr.) 6.9.90/100, 2. Bonner (GB>
ingehaald: derde rit: Baert (Belg.)
6.20.44/100, 2. B. Rosolen (It.)
6.21.46/100; vierde rit: 1. Bosisio
(It.) 6.20.35/100, 2. Piet Hoekstra
(Ned.) 6.25.00.
de anderen bevestigden dat. Boven
dien was het zo, dat Frans van der
Ruit had laten doorschemeren dat hy
er niet zo op gebrand was om te ry
den. Maar de sportcommissie ging
van het idee uit dat Van der Ruit
en Bald zich zouden revancheren.
Hassink was zonder bezwaar afge
vallen. Hy durfde gewoon niet meer
te ryden op die baaan en in de
ploeg. Men had hem niet mee moe
ten nemen voor dit speciale werk.
Voor Nanno Bakker werd het een
zeer onbevredigende zaak.
Nu dit viertal zich een ronde ver
der plaatste mag men zeggen: als
deze ploeg eens was voorbereid zo
als het hoorde, dan had hy ver kun
nen reiken. Dan had men misschien
kunnen tippen aan het enige Neder
landse succes ooit behaald op dit
nummer, een derde plaats by de
Olympische spelen in Tokio. Daarna
had Nederland zich nooit meer by de
laatste acht geplaatst.
Van der Ruit en Brand (de grote
meevaller, want hy deed het voor-
treffelyk) moesten het swaarste
werk doen. Zy moesten steeds te
gen de wind optornen. Van der Ruit
na afloop: „Wat zit ik kapot. Eén
keer dacht ik: zal ik een hele ronde
ryden, maar ik durfde het niet aan".
Balk vond het aflossen vry goed
gaan. „We hadden eigeniyk wat snel
ler moeten vertrekken. Dan hadden
we beter op tempo kunnen komen".
Maar Van der Ruit wierp tegen:
„Ja maar dan had Henk Brand in
moeiiykheden gekomen, want hy
vertrekt langzaam. Dan hadden we
de boel uit elkaar getrokken".
Brand veroorzaakte nog wel even
een angstige blik in de ogen van
routinier Balk, want de Noordeling
ging een keer aan de binnenkant
van de baan aan het wiel zitten
hetgeen levensgevaarlyk kan zyn.
De Zwitsers zetten zichzelf buiten
spel, doordat het materiaal van we
reldkampioen Kurmann niet in or
de was by het vertrek. Hy slipte
door. De rest van de ploeg stopte
onmiddellyk maar de dertig meter-
lyn was al gepasseerd. Alleen dè.n
kan men nog opnieuw starten. Alle
protesten van Platner ten spyt.
Zwartepoorte: „Zo, nu krygt hy een
koekje van eigen deeg". Later
bleek dat Nederland zich door dit
Zwitserse falen kon plaatsen. Want
men mag aannemen, dat de Zwit
sers een goede tyd zouden hebben
gemaakt
De acht ploegen voor de kwartfi
nales zyn:
1. Italië 4.40.29
2. Oost Duitsland 4.40.62
3. Rusland 4.41.95
4. Polen 4.42.33
5. West-Duitsland 4.42.68
6. Tsjecho-Slowakye 4.44.42
7. Groot-Brittannië 4.46.82
8. Nederland 4.47.21
LEICESTER (GPD) De
Nederlandse gangmaker Van
Roey is een slimme. Zoals trou
wens de meeste van zyn colle
ga's. By de loting voor de po
sitie in de koers moeten de
gangmakers in een pet met
lootjes graaien en er dan één
uittrekken. Van Roey deed dat
ook voor zyn eerste rit met de
Nederlander Jan Rynink. Hy
kwam met een goed lot uit de
pet: een twee.
„Kyk, de cyfers zyn in de
lootjes gegrafeerd. Ik voelde
dat meteen. Ik trok eerst een
zes. Ik dacht: laat liggen in die
pet. Ik grabbelde weer en voel
de een twee. Geen risico nemen,
was myn parool, want als ik op
een één zou mikken, had ik er
misschien een zeven uitge
haald."
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER (GPD) De Zwitser Xavier Kurmann. vorig jaar ai
wereldkampioen in Brno bij de achtervolgers en het jaar daarvoor
tweede in Montevideo, was opnieuw de sterkste bij de pour suite.
De Brit Hallam kon zich niet, zoals in de halve finale, toen hij de
Rus Bykov uitschakelde na een spannende race (5.00,005.02,56)
optrekken aan de enthousiaste toejuichingen van de Engelse toe
schouwers, die eindelijk de weg naar de baan gevonden schijnen te
hebben. Hallam had het Britse record verbeterd. Hij fietste 4000 me
ter in 5 minuten rond.
In de finale tegen de ijzersterke Kurmann. een 22-jarige bank
werker, moest hij zich gewonnen geven. De klokken bleven voor Kur
mann staan op 4.58.56 en voor Hallam, die na een zwak begin goed
teruggekomen was. op 5.03.27. De Rus Bykov kreeg de bronzen me
daille door de Tsjech Puarla te verslaan: 5.02,508.03,32,
De Nederlandse (gelegenheids)
achtervolging sploeg in actie:
voorop Frans van der Ruit met
I aan zijn wiel Peter Nieuwenhuis,
Henk Brand en Klaas Balk.
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER (GPD) —Jaap Oud-
kerk toonde gisteravond zyn opper
macht. Hy deed het voortreffelyk in
de eerste serie van de profstayers en
reed iedereen op vier ronden. De we
reldkampioen was uit laatste positie
onmiddellijk naar de tweede plaats
opgerukt. Hy bleef daar even rustig
zitten achter Junkerman. Daar
na ging hy resoluut naar de leiders
positie.
Achter hem werd het bedryvig.
Junkerman moest stuifertje wisse
len met Proost, die nu als tweede
rondtolde. De rust duurde niet lang,
want nadat De Lillo even was byge-
komen van een pechgeval met de
motor, trok hy in één rush van de
vijfde naar de tweede plaats. Zyn
zwaar gekneuse pols hy rydt er
mee in het gips deerde hem ken-
nelyk niet. De posities waren nu de
finitief gekozen, want met vereende
krachten was de Spanjaard Horte-
lano naar de achterhoede gedreven.
Oudkerk, die een zeer sterke in
druk maakte en idereen in het laatste
kwartier op minimaal vier ronden
zette, De Lillo en Proost marcheer
den regelrecht naar de finale. Van
daag werd de tweede serie gereden
met De Wit en Van der Lens. Dat
wordt een zware race, omdat ook
Verscheuren, Kemper Rudolph en
Julia kanshebbers voor een finale
plaats zyn.
De uitslag van de eerste matche
was: 1. Oudkerk. 2. De Lillo (It.) op
vier ronden, 3. Proost (België) op vier
ronden, 4. Junkerman (W-Dld.) op
vier ronden, 5. Janser (Zwit.) op vijf
ronden, 6. Hill <GB) op zes ronden,
7. Hortelano (Sp.) op zes ronden.
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER (GPD) De twee oprechte Nederlandse ama
teurs op de sprint, Peter van Doorn en Jan Jansen, kunnen zich
nu met volle inzet gaan concentreren op het tandem-nummer.
Wellicht zal het tweetal daarin verder komen dan wat ze be
reikten bij de sprint: Van Doorn bij de laatste acht en Jan Jan
sen uitgeschakeld vóór de laatste acht.
Vooral van de Zaankanter Jan
sen was dat een teleurstellend resul-
resultaat. Het ging met hem alle
maal te moeizaam. Twee keer kon
hy zich door herkansingen weer red
den. Maar in de herkansing voor de
kwartfinales werd hy eruit gefietst
door de Rus Poletaev en de Tsjech
Vackar.
Peter van Doorn deed het beter in
dit toernooi. Hy had minder her
kansingen nodig om tot de laatste
acht door te dringen. In die kwart
finales moest hy tenslotte het hoofd
buigen voor de uiterst geslepen
Australiër Nicholson, die hem met
een schitterende schynbeweging in
de beslissende derde rit verraste. Van
Doorn: ,Jk had by het begin van
dit toernooi gehoopt op een plaats
by de laatste acht. Ik zou dus te
vreden moeten zyn. omdat ik ten
slotte pas de eerste keer deelneem
aan een wereldkampioenschap. Maar
nu zeg ik: ik heb de kans om in de
halve finale te komen leiyk laten
liggen".
In de halve finales kwamen nu de
Fransen Moreion en Quentin, de
Australiër Nicholson en de Deen Pe-
dersen. Moreion, de door de staat be
taalde amateur, die al driemaal we
reldkampioen was 1966, 1967 en
1969) behaalde zyn vierde regen
boogtrui op het sprintnummer. Hy
vereloeg Pedersen in de finale.
Geen hoop
Voor Jan Jansen, die nu al jaren
meeloopt by de wereldkampioen
schappen, is er weinig meer voor de
toekomst te hopen. Elke keer weer
verwacht men van hem een door
braak naar de top. Mahn verwachtte
vóór het begin van het toernooi dat
hy zeker by de laatste vier zou ko
men maar elke keer weer wordt
het een deceptie.
Na zyn verloren herkansing hy
werd waarschyniyk te zeer in beslag
genomen door wraakgevoelens ta.v.
de Tsjech Vackar. die hem dit sei
zoen in Oost-Berlyn naar het zie
kenhuis gefietst had („Ik kryg hem
nog wel, de boef was Jansen weer
snel over de teleurstelling heen. Dui-
deiyk werd zyn instelling als ama
teur, die er niet aan denkt ooit pro
fessional te worden. Jansen heeft een
goede baan als tand technicus en doet
het fietsen er als hobby by.
Met Peter van Doorn die een zeer
sterke indruk maakte en met recht
een toekomstig favoriet genoemd mag
worden hy is onnoemelijk veel
sterker in de lange spurt dan Jan
Jansen is het al niet anders. De
goedmoedige Brabntse reus wil
voor geen goud prof worden. De 24-
Jarige werknemer van de 6terke
wegrenner Peter van den Donk (die
een aannemingsfirma heeft) vindt
het fietsen in de zomer wel leuk.
„Maar om nu ook nog 's winters te
gaan fietsen, dat wordt me teveel.
Het moet een plezier biy ven".
Vlak na zijn uitschakeling door
Nicholson hy werd de eerste keer
verrast, maar herstelde zich in de
tweede manche om tenslotte opnieuw
door een schynbeweging van de Au
straliër overrompeld te worden in de
beslissende heat was zyn interesse
voor de baansprint aanmerkeiyk be
koeld. „Ik weet nog niet of ik hier
mee door ga", mompelde hy. Maar
dat was een eerste reactie. Hy heeft
tè veel kracht en snelheid om dit
boeiende nummer de rug toe te
draalen. Het was in feite pas het eer
ste jaar dat de renner uit Berlicum
zich serieus met de baansprint had
bezig gehouden. Alleen de Deen Pe
dersen maakte een snellere tyd op
de laatste 200 meter. Pedersen kwam
in de achtste finales waarin hy reed
met Jan Jansen (die toen vroeg aan
ging, maar de kracht miste om dat
300 meter vol te houden) en de Rus
Semenecz, tot een tyd van 11.44 Van
Doorn spurtte in de achtste finales
de Pool Kotlinkski en de Oostduitsers
Geschke eruit in 11.6. Alleen de won-
derlyk goed en vooral slim rydende
Fransman Quentin, die het verder
bracht dan de langzamerhand afta
kelende Trentin, haalde in de acht
ste finales 11.6. Moreion overtroefde
hem weer met 11.4 in de halve fi
nales.
Slimmer
In de kwartfinales bleek Nicholson
niet sterker, maar wel slimmer dan
Van Doorn. Dat de Nederlander twee
keer in de val van de Australiër trap
te. maakte Van Doorn kwaad: „Dat
hy me nu twee keer op zo'n linke
manier kon pakken vind ik ver-
schrikkelyk. Nicholson's truc was:
vlak voor de 200 meter lyn net doen
alsof hy onderdoor wilde duiken, dan
snel omhoog sturen, zodat Van Doorn
dacht dat hy hem opgevangen had
en mee naar boven ging en dan on
middellyk weer omlaag duiken in het
gat, dat Van Doorn nu open liet.
Oud-coach Jan Derksen stond zich
te verbyten langs de kant. Hy zag
als manager natuurlijk een grote
trekpleister voor de revanches van
Amsterdam de mist in gaan: „Hy
had eerder moeten vertrekken in
die beslissende rit. Hy buit zyn spe
cialiteit, de lange pace, niet uit Ik
zei nog tegen Mahn: „daaronder in
die bocht, daar gebeurt het. Daar
moet hy gaan. Maar er werden
schouders opgehaald".
Nerveus
Mahn: „De Jongen heeft toch goed
gereden. Hy is hypernerveus. Maar
mag dat als eerstejaars op een we
reldkampioenschap? Elke vergissing
op de sprint is dodelijk. Dat is nu
eemaal zo".
Het einde van Peter van
Doorn: in de derde rit van de
kwartfinales komt de Brabantse
reus een half wieltje tekort op de
slimme Australiër Nicholson.
Van Doorn tenslotte: „Ik vond dat
ik aan tempo genoeg had, maar
Nicholson was slimmer". Deze
Nicholson behaalde ook niet voor
niets de gouden medaille op de Ge-
menebestspelen, enkele weken gele
den. In de verliezersfinale moest
Nicholson zich echter in de „belle"
tegen de Franse kampioen Quentin
gewonnen geven.
(Van onze speciale
LEICESTER (GPD De derde
de amateur-stayers. Jan Ruyniiïk,
Nederlandse vertegenwoordiger by
heeft zich niet kunnen plaatsen voor
de finale. In zyn serie die zaterdag
werd gereden, eindigde hy op de
laatste plaats met een achterstand
van 14 ronden.
„Toen het niet goed ging", aldus
coach Wierstra, „heb ik tegen hem
gezegd het kalm aan te doen voor
de herkansing". Maar het was ei
geniyk al een verloren zaak voor
verslaggever) de Amsterdammer, voordat hy zyn geen men tevoren niet wist. Dr. Ro-
eerste race reed. Hy heeft last van
een darmstoornis, die hem dwong
alleen maar babyvoeding te eten.
Daarop kan natuurlijk niet gestay-
erd worden. Bovendien reageerde hy
allergisch op de geneesmiddelen
die hem werden gegeven.
Toen het in de herkansing ook
weer niet ging en hy op zes ronden
achterstand lag. werd hy uit de
strijd gehaald door Wierstra. „De
darmstoornis biykt een chronische
aandoening to zyn", aei Rynink, het-
zyn zal met Rynink by terugkomst
in Nederland naar een specialist
gaan om te beslissen over het al of
niet doorgaan met zyn sportcarrière.
De Engelsman Cox won de eerste
herkansing. De Spanjaard Fanegas
de andere. Zodat het veld er voor
de finale van vanavond als volgt
uitziet: de Nederlanders Boom en
Stam, de Spanjaarden Fanegas en
Cerda, de Zwitser Herger, de West
duitsers Podleeoh en Gnas, an de
Brit Cox.
