Nixon verzekert machts evenwicht Uw Leidsch Dagblad HEEFT ISRAEL DE BOM? „MANSON VOOR MU MESSIAS Weer dode in Noord-Ierland mee op vakantie Kardinaal wil niet spreken van tegenstelling met Rome Gahal-partij maakt moeilijkheden in Israëlisch kabinet Kroongetuige in Tate-proces: 2 Tempo van SALT sterk verhoogd 3 Ulster op weg naar nieuwe climax ENGELANDS NIEUWE BUITENLANDSE POLITIEK In vogelvlucht IN DE GOLF ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1970 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA t (Van onze correspondent) JERUZALEM (GPD) Is- aël heeft geen atoombom. Dat hou- len althans zijn officiële woord- toerders vol. Een bericht in de „New fork Times'4' onlangs, waarin op |ezag van „betrouwbare bron- jen" werd vermeld, dat de Ameri kaanse regering aanneemt, dat fcraël zo'n bom bezit of onderdelen jaarvan voor snelle montage heeft tiaar liggen, is door Jeruzalem Speculatief, niet gezaghebbend tn niet accuraat genoemd". Om die tatkenning te versterken werd er- lan toegevoeg, dat Israël geen jernstaat is en niet als eerste kern wapens in het Midden-Oosten zal in- roduceren. Het is niet de eerste keer, dat Is- aël van de produktie van atoomwa- >ens wordt verdacht. Het Westduit- ie weekblad „Der Spiegel" en op fijn voetspoort de Canadese [Montreal Gazette" kwamen vorig bar mei reeds met onthullingen. Al- es werd hier even beslist tegenge- iproken als in Januari '69 en okto- >er '68, toen eveneens geruchten over Sraëls potentie op kerngebied de fonde hadden gedaan. „Der Spiegel" was zeer specifiek in |ijn berichtgeving. Volgens 't Ham- lurgse blad begonnen na de Suez- lampagne van 1956 Israëlische franse technici met de bouw van een itoomcentrum in Dimona (in de Ne- jev). Aanvankelijk leverde Frank rijk veredeld uranium, maar later leden dit altijd nog volgens „Der Spiegel" Argentinië en Zuid-Afri- ta. Tenslotte stichtten de Israëlis een jlgen fabriek voor de vervaard!- ian splijtstoffen, die volgens het Lon- lense Institute for Strategie Studies |es kilo plutonium per jaar leverde. Jit de afvalstoffen van de kalium- jroduktie aan de Dode Zee zou jaar- Jjks vijftig kilo uranium worden lewonnen. Hetzelfde Duitse blad Wist te vertellen, dat Israëli iche agenten sinds de zes- laagse oorlog op de international! narkt speciale legeringen opkopen, lie voor de fabrikage van atoom bommen en raketten nodig zijn. Al deze berichten verontrust ten uiteraard Egypte en Caire vroeg de Sowjet-Unie dan ook o mhulp. Moskou weigerde Egypte van kern wapens te voorzien, maar het ver- Iterkte wel zijn Middellandse Beevloot met schepen, die met atoom raketten waren uitgerust. In Amerikaanse luchtvaartkringen |?erd in het begin van dit Jaar be weerd dat Israël in de loop van 1970 In het bezit van een atoomkop (war- ïead) zou zijn, geproduceerd in de 'eactor in Dimona. Gaat het hier inderdaad uitslui- end om speculaties, onwaarhe- len en halve waarheden? Het staat lis een paal boven water, dat dit and verscheidene geleerden telt, die 5p het gebied van de kernfysica een Internationale roem genieten. De toe- fang tot de reactor in het afgelegen Dimona is voor onbevoegden streng rerboden. Tijdens de bouw liet men het voor- lomen, alsof er een textielfabriek ian het verrijzen was, maar Ame rikaanse U-2 spionage vliegtuigen Itelden vast, dat het om iets anders jing. Het heet hier, dat de reactor In Dimona voor vreedzame doeleinden wordt gebruikt. Maar Israëls perti nente weigering om de overeenkomst iegen het verspreiden van atoomwa- nens te tekenen is, zoals in het bui- lenland reeds werd opgemerkt, niet öijster geschikt om de geloof waardig- neid van die bewering te versterken, bf in Israël een of meer atoombom- nen bestaan is niet aan te tonen. Het is evenmin aannemelijk, dat Is raël er gemakkelijk toe zou overgaan ten Hiroshima van het Midden- Dosten te scheppen, en dit te min- fler, omdat de Arabische staten zelf geen atoombom bezitten, maar in het uiterste geval wel zouden kun- hen rekenen op bijstand van de Sowjet-Unie. HILVERSUM (ANP) Kardinaal Alfrink, gisteravond in Brandpunt geïnterviewd, heeft gezegd, dat het taiet juist is te spreken van een te genstelling tussen Nederland en Rome. „Het is geen kwestie van Ro me alleen, van de paus alleen", al- de kardinaal. „Het is een kwes- le van verschil van visie, die ener- ids bestaat in de Nederlandse ge- •fsgemeenschap (misschien zou :n dat ook nader moeten precise- ;n met een deel van de Nederlandse jgeloofsgemeensohap) en de wereld kerk in het algemeen, zonder te stel len dat het heel de wereldkerk is" Op de opmerking van interviewer Langebent, dat hij de indruk had dat de kardinaal een breuk in ieder geval heeft willen voorkomen, zei kardinaal Alfrink: „Ik dacht dat het niet zozeer ging om een breuk te voorkomen, maai- gezamenlijk te rien wat hier mogelijk is, in gezamenlijk overleg en gezamenlijk beraad in dialoogvorm, om bij elkaar te blij ven". Kardinaal Alfrink vond niet dat gezegd kan worden dat voor het op lossen van de celibaatskwestie de korte of langere weg gekozen is. „Uiteindelijk geloof ik dat wij het probleem alleen maar kunnen op lossen in het kader van de gehele geloofsgemeenschap van de univer sele kerk". ADVERTENTIE Uw Leidsch Dagblad wil gaarne mee met vakantie als U wilt helpen, door gebruik te maken van het hieronder afgedrukte vakantieformulier, dit tenminste 8 dagen voor Uw vakantie aan ons in te zenden, ons niet op te bellen voor opzending of inhouding van de krant Tele fonische opdrachten kunnen wt) niet aannemen Ais briei verzenden frankeren met 25 ct. Ons HUISADRES is: Naam: Straat: no Woonplaats: TEL AVIV (AP) Het Israëlische kabinet heeft na een week van politieke spanning het Amerikaanse vredesplan voor een overeen komst tussen Israël en de Arabische Staten aanvaard. Het coalitie kabinet van premier Golda Meir besloot in zijn vierde zitting van deze week de voorstéllen van de Amerikaanse minister van Buiten landse Zaken, William P. Rogers, te onderschrijven. In een regeringsverklaring werd gezegd dat Israël „op het daartoe geëigende tijdstip een vertegenwoor diger zou aanwijzen voor de onvoor waardelijke vredesonderhandelin gen", die plaats zullen vinden onder auspiciën van de VN-gezant in het Midden-Oosten. Gunnar Jarring. In de bekendmaking werd gezegd dat deze beslissing was genomen met het doel „een bindende contractuele vredesovereenkomst te bereiken met de Arabische staten". Israël „is ook bereid", zo werd in de verklaring gezegd, „om het Ame rikaanse voorstel betreffende een bestand aan het front met Egypte, dat tenminste drie maanden moet duren, te onderschrijven, ondanks de gevaren die daaraan verbonden zijn". Israël vreest dat Egypte, geholpen door zijn Russische militaire advi seurs, gebruik zal maken van een beperkt bestand om zijn versterkin gen aan het Suezkanaal uit te brei den, voordat na het aflopen van het bestand de vijandelijkheden weer hervat worden. In de verklaring werd echter ge zegd dat Israël bij zijn beslissing om het bestand te aanvaarden, rekening had gehouden „met de verduidelij kingen van de regering van de Vere- enigde Staten". President Nixon zou mevrouw Meir de verzekering hebben gegeven dat de Verenigde Staten het machts evenwicht in het Midden-Oosten zouden handhaven. De Amerikanen zouden het Israëlische standpunt steunen volgens hetwelk de Israë liërs hun troepen niet uit de bezette gebieden zullen terugtrekken voor dat er vrede is gesloten. Geruchten Egypte heeft het voorstel van Ro gers al acht dagen geleden aan vaard en Jordanië en Libië hebben eerder deze week hun steun aan het vredesplan toegezegd. In Israël ging de beslissing over het plan Rogers gepaard met moei lijkheden in de regering, toen de rechtse Gahal partij dreigde het ka binet te verlaten als het plan zou worden aangenomen. Ook gingen er geruchten dat de minister van De fensie, Mosje Dajan, zou aftreden, als de regering zou besluiten de voorstellen aan te nemen. Dajan heeft deze geruchten ont kend. De kwestie met de Gahal par tij is nog niet opgelost. In de tweeëneenhalf uur durende kabinetszitting van vrijdag stemden alle ministers, onder wie ook de zes kabinetsleden van de Gahal partij, voor de afkondiging van het bestand met Egypte, maar de conservatieven weigerden in te stemmen met het mandaat voor het gezantschap van Jarring. Maandag zal de Gahal partij op een vergadering beslissen of zij al of niet uit de regering zal treden. Een ministriële commissie van negen leden zal vanavond onder lei ding van premier Meir beginnen met het opstellen van een gedetailleerd antwoord aan Washington. In de Israëlische bekendmaking werd er extra op gewezen dat het bestand in alle sectoren, ook aan het Egyptische front, op basis van wederkerigheid zal zijn. De Palestijnse guerrillastrijders die dagelijks aanvallen ondernemen op de Israëlische grensnederzettingen hebben het vredesplan afgewezen en beloofd dat zij het zullen saboteren. Na de juni-oorlog van 1967 heeft de VN-vredesgezant Gunnar Jarring anderhalf jaar tevergeefs getracht Israël en de Arabische staten naar de onderhandelingstafel te brengen. Eén van de redenen voor de mis lukking van zijn missie was het Is raëlische vasthouden aan directe on derhandelingen met de Arabieren. In een duidelijke concessie om in ieder geval de onderhandelingen te laten beginnen, hebben de Israëlische leiders deze eis onlangs laten varen. Waarnemers wezen erop dat in de verklaring van gisteren werd gezegd dat een afgevaardigde zal worden aangewezen voor „onvoorwaardelijke" vredesonderhandelingen. Valkuilen „Ze hebben het aanvaard, ze heb ben het aanvaard, nu zal de oorlog LOS ANGELES (Reuter, DPA) Gisteren, de vijfde dag van het proces Tate was voor de verdediging. Uitvoerig werd kroongetuige Linda Kasabian aan de tand gevoeld. Tijdens een kruisverhoor vertelde zij, dat zij de maand voor de Tate-moor- den met alle mannen dat waren er zes van de Mansan- familie seksueel verkeer had gehad. In antwoord op vragen van advo caat Paul Fitzgerald zei ze, dat zij van Manson had gehouden. „Hij scheen gewoon deze hef de op te wekken. Sommige dingen die hy zei, schenen volkomen waar te zijn. Ik dacht, dat dit het was waarop ik had gewacht", vertelde Linda. .Hield u van Charles", vroeg Fitz gerald. „Ja, inderdaad". Hield u veel van hem?" „Om u de waarheid te zeggen, ik had het gevoel dat hij de Messias was die weer gekomen was, de tweede komst van Christus". „Dacht u dat hij Gad was?" „Neen". „Dacht u dat hij een god mens was?". „Ja". Linda vertelde dat zij ook bang voor Manson was. „De meisjes zei den mij Charles nooit vragen te stel len. Wij wisten dat alles wat hij deed goed was". Alle meisjes op de boerderij hadden Charles Manson aanbeden en waren bereid voor hem te sterven. Tijdens het kruisverhoor van Fitzgerald vertelde Linda het ver haal van haar leven sinds haar zes tiende jaar. Hoe zij van de ene hip pie-communie naar de andere was getrokken. In tien of elf van zulke gemeenschappen had zij enige tyd gewoond. „Er was een voortdurend heen en weer trekken. Wil Linda en haar dochtertje Tanya —gingen van de ene plek naar de andere maar wij waren altijd met anderen samen". Zij noemde twee van die communes bij name: het Ameri kaanse psychedelische circus in Bos ton en de Zonen van moeder aar de" bij Taos in de staat Nieuw- Mexico. Zij gaf toe dat zij van een vriend van haar man 5.000 dollar had ge stolen. Deze man, een zekere Char lie Melton, had dit geld geerfd en wil de er een wereldreis van ma ken. Manson had haar ertoe aange spoord het geld te stelen. Hij had haar gezegd, dat het geld niet alleen van Melton was, maar van ieder een. Ma nson werd tijdens dit deel van het kruisverhoor steeds onrus tiger. Met zichabare ergernis vroeg hij aan zijn advocaat, Irving Ka- narek: waarom vraagt hij haar naar dat vervloekte geld?" De openbare, aanklager, Vincent Buglioel, sprong kwaad op en protesteerde tegen de „voortdurend opruiende woorden van de verdachte Manson". De rechter verzocht de leden van de Ju ry niet naar de woorden van Man son te luisteren. Een verzoek van Mansons advocaat, zijn cliënt tegen Bugliosi te beschermen werd door de rechter afgewezen. Gisteren is ook het gebruik van verdovende middelen ter sprake ge komen. Donderdag had Linda al ver teld, dat zij de afgelopen vier jaar een maal of vijftig lsd had gebruikt. Gisteren zei zij: „Wij namen lsd, rookten marihuana en andere din gen. Een beeld uit Amman waar de Palestijnen gisteren weer pro testeerden tegen het aanvaarden van het vredesplan van Rogers. Jassir Arafat het hoofd van de guerrillaorganisatie Al Fatah riep de Palestijnen op de strijd voort te zetten. spoedig voorbij zijn", zo riep een verheugde Egyptenaar gisteren. Hij gaf hiermee uiting aan de opluch ting onder zijn landgenoten over het nieuws dat Israël het plan voor het Midden-Oosten had aanvaard. Degenen die de dagelijkse berich ten over de debatten in de Knesset hadden gevolgd, schenen te vergeten dat er nog heel wat diplomatieke nuances, obstakels en valkuilen in de weg kunnen liggen van een wer kelijke vrede, en stelden de situatie al te eenvoudig voor. In wezen betekent de aanvaar ding van het plan door Israël een terugkeer naar de situatie van 1968, toen er, althans in theorie, een be stand heerste aan het Suezkanaal, de Jordaan en in de hoogten van Golan. Kwartaal Wij hebben een Maand Postabonnement doorhalen wat niet van toepassing la. Ons VAKANTIE-ADRES ls: plaatsnaam: provincie S.v.p. in blokletters. (Bij tijdelijke inhouding, bovenstaand vakantie-adres niet invullen, maar wel datum le en laatste dag van inhouding). OPZENDEN/INHOUDEN: doorhalen wat niet verlangd wordt. WENEN. (AP) De Amerikaanse pn Russische onderhandelaars dde in Wenen werken aan een verdrag tot oeperking van de strategische bewa pening (SALT) hebben volgens een zegsman ter conferentie het tempo van de besprekingen opgevoerd. Volgens de zegsman is nog niet ge sproken over een reces het overleg wordt in het najaar in Helsinki voortgezet maar vond hij de be richten dat het overleg in Wenen ziin einde nadert „een interessante speculatie". De zegsman ontkende dat de on derhandelaars al tot de opstelling van een on twerp- verdrag gevorderd zijn. Hij wilde geen commentaar le veren op de vraag of gesproken wordt over een Amerikaans voor stel tot beperking van het Ameri kaanse en Russische strategische ar senaal op het huidige peil. De „tempoversnelling" in het over leg kwam volgens de zegsman tot uiting in een dagelijkse „mini-bijeen komst" dei- onderhandelaars sinds de plenaire zitting van dinsdag, waar aan door kleinere staven wordt deel genomen. maar wel door de delega tieleiders. le dag laatste dag Duidelijke opdrachten voorkomen teleurstelling. Kosten van opzending/inhouding. Voor Nederland. Beigie en Luxemburg f 1,25 per vakantieperiode. De overige Europese landen uitsluitend per luchtpost Kosten 10,60 per dag. voot tijdelijk in te nouden kranten wordt by restitutie van net te veel oetaaide abonnementsgeld 10.50 ln mindering gebracht voor administratie kosten Verzoeke tevens om een vlotte terugbetaling te bevorderen uw gironummer ln net vakje rechts onder punt 3 te vermelden (Van onze correspondent) LONDEN (GPD) Gisteren is in Belfast een 19-jarige jongeman bij relletjes door Britse militairen dood geschoten. Dit is de eerste maal dat zoiets is gebeurd. De gevolgen ervan zijn niet te overzien want van de zijde van het ondergrondse Ierse republikeinse leger was al eerder gedreigd, dat de dood van elke katholiek zal worden beantwoord met het doodschieten van een Britse militair. Ook zijn drei gementen geuit tegen vooraanstaande personen in het Britse openbare leven. Nauwelijks is de regering-Heath aan het bewind of de buiten landse politiek van Groot-Brit- tan nië vertoont hier en daar dui delijke tekenen van verlevendiging. Dit geldt niet zozeer de versnelling in de onderhandelingen met de EEG over aansluiting bij het Europa-van- de-Zes (die immers afhankelijk was en is van het Franse standpunt) als wel de politiek ten opzichte van zui delijk Afrika en die ten oosten van Suez. Op deze punten vertoonde de koers van Wilson een tendens tot isolationisme. Het zou niet ondenk baar zijn geweest, dat Wilson gesterkt door een duidelijke overwinning, in een nieuwe regeringsperiode de ..Grootbritse" weg zou zijn ingesla gen, maar erg waarschijnlijk zou dat toch niet geweest zijn. Vermoedelijk om niet te zeggen: vrijwel zéker zou de kritiek uit zijn eigen partij en die van de Gemenebestlanden hem verhinderd hebben zijn buiten landse politiek te wijzigen, al was het alleen maar om zelfs de schijn van „imperialisme" te ontgaan. In dat opzicht kan het standpunt van de conservatieven onder eerste minister Heath en minister van Buitenlandse Zaken Sir Alec Douglas-Home be paald onafhankelijker zijn. Het ligt intussen voor de hand, dat Londen thans te horen krijgt, dat het een stap en zelfs vele stappen te rugdoet in de richting van het vroe gere .imperialistisch kolonialisme", om een leuze uit het arsenaal van Moskou te gebruiken. Over „imperia lisme" gesproken: als er één mogend heid volslagen het recht mist op dit punt ook maar het zwakste woord van kritiek te laten horen, dan is het de Sowjet-Unie. Dit blijkt overigens geheel ten overvloede uit „Israelis Reply" van juni jJ„ een Is raëlisch bulletin over de toestand in het Midden-Oosten. Daarin wordt, naar aanleiding van de allerminst theoretische vraag of ook Egypte een „provincie van het Russische impe rialisme" zal worden, in acht gekleur de kaarten een overzicht gegeven van de groei van het Russische im perium tussen 1462 en 1970. Voor de naïeven. die het nog niet wisten of niet willen weten, een zéér onthul lend document over de stormachtige uitbreiding in vijf eeuwen van een nietig gewest in oostelijk Europa tot een ontzagwekkend wereldrijk. Maar om tot Engeland terug te keren: juist met het oog op die groei van het Grootrussische imperium en in het belang van het behoud van de daar buiten nog bestaande vrijheid vaart de nieuwe Britse regering een expan sieve koers en gaat zich bijv. opnieuw inspannen om de strategisch uiterst belangrijke zeeweg om de Kaap voor eventuele aanvallen te vrijwaren. Dat had Londen bi) de overeenkomst van Simonstad in 1955 aan Zuid- Afrika toegezegd. Maar de politiek van het bewind-Wilson dat geen onderscheid wist te maken tussen Zuid-Afrika's binnenlandse opvattin gen en zijn bedreigde buitenlandse situatie had die belofte nagenoeg teniet gedaan. En terwijl Zuid-Afrika zich terecht ongerust maakte over de Sowjetrussische belangstelling voor zijn kustwateren, zocht de regering in Pretoria, door Wilson in de steek gelaten, toenadering en hulp van Frankrijk, dat gaarne bereid was die te geven. Het begon er zelfs op te lijken, dat premier Vorster het ak koord met Londen zou opzeggen en de marinehaven Simonstad aan de Fransen in gebruik zou geven. Op het nippertje heeft Londen, onder de nieuwe regering-Heath, een dergelij ke sensationele wijziging kunnen voorkomen. OCHT Londen straks de wapen leveranties op beperkte schaal "aan Zuid-Afrika gaan hervat ten dat zou het dan doen ondanks de protesten van enige tientallen Afrikaanse landen, tegen de be zwaren in vaai de meerderheid van de Gemenebestlanden en niettegen staande de oppositie van Labour in het parlement dan heeft dat niets te maken met de politiek-van-ge- scheiden-ontwikkeling (de z.gm. „apartheid") in Zuid-Afrika zelf. Die nieuwe koers is immers een gevolg van een scherp inzicht in de geva ren. die niet alleen zuidelijk Afrika bedreigen, maar zeker niet in de laatste plaats ook Europa. Wie West- i Europa met zijn kolossale industriële vermogen wil bezitten .dient een om trekkende beweging via Afrika te maken, zo luidt het richtsnoer van de Sowjetrussisch-Chinese buiten landse politiek. En Moskou en Peking mogen bij het nastreven van dit doel eikaars concurrenten zijn, dit verandert niets aan deze toeleg zelf. Jonden zet hun, zij het in een sta dium dat men als „bijna te laat" zou kunnen qualificeren, de voet dwars. En niet alleen in t uitermate be langrijke knelpunt van de route om de Kaap in het zuiden, maar ook oostelijk van Suez ontwaakt de „Brit se leeuw", die nu niet langer sym bool is van egoïstisch imperialisme, maar als ten tijde van de Tweede Wereldoorlog bewaker van de be langen van een ten dele nog vrije wereld. Dit blijkt ook uit het voor nemen van een krachtiger beleid in de Perzische Golf, waar Londen een militaire macht wil handhaven in i een gebied, dat mikpunt is van Sow jetrussische penetratie. De regering- Heath heeft Geoffrey Arthur, een van Engelands beste deskundigen inzake het Midden-Oosten als resident van het rijke olie-eiland Bahrein be noemd en de vroegere gouverneur van Aden, Sir William Luce, aangewezen om het Britse beleid in het gebied rondom de Perzische Golf te coör dineren. Ook hier volgt Londen een realistische politiek, zoals mede blijkt uit de erkenning van de Jemenitisch Arabische republiek waar royalisten en republikeinen lange tijd tegenover elkaar hebben gestaan en waar hans een regering van natioale een- hed de macht in handen heeft. Voorts heeft Londen niet lang ge wacht met de erkenning van het nieuwe bewind van Oman en Mus- caat. een van de Golfstaten, waar de aarts-conservatieve sultan Said ben Taimoer bij een staatsgreep terzijde is geschoven door zijn 28-jarige zoon Kaboes, die er op sociaal gebied wat frissere ideeën op nahoudt. Een ge lukkige omstandigheid is voorts, dat Perzië en Saoedi-Arabië, die beiden veel belangstelling hebben voor de Perzische Golf en haar zeer olierijke staten, intussen de handen ineen hebben geslagen, niet uit diepe we derzijdse genegenheid, maar om een zekere mate van stabiliteit in dit eco nomisch-belangrijke gebied te hand haven. Naast de Sowjet-Unie hebben ook landen als Syrië en Irak grote politieke aandacht voor de Perzische Golf. Het voornemen van de regering Wilson zich uit deze streken terug te trekken dreigde een soort vacuum te doen ontstaan. En elk vacuum heeft nu eenmaal de neiging, hoe dan ook, opgevuld te worden. Nu Londen in beginsel besloten heeft zijn posities in deze contreien zoveel mogelijk te handhaven, lijkt dit gevaar goeddeels bezworen. Rl, De traangasbommen die in het La gerhuis werden geworpen waren reeds een luguber symptoom van de op nieuw toegenomen spanning welke kunstmatig door revolutionaire ele menten uit de IRA wordt bevorderd. De Jongste schietpartij in de ka tholieke buurt rond de Antrim-road was het gevolg van incidenten die doelbewust schijnen te zijn geprovo ceerd. De politie kreeg een vals alarm dat men ergens bezig was in te breken. Toen de agenten verschenen wachtte hen een hinderlaag. Toen een politieauto op het adres arriveerde waar de inbraak zou zijn gepleegd, trof zij 'n verlaten ver vallen huis aan. Nauwelijks waren de beide agenten uit hun auto gestapt of een bende van ongeveer 20 Jon geren begon de wagen met stenen en flessen te bekogelen. De chauffeur vroeg per radio om assistentie. De bende verdween in het doolhof van slopjes om korte tijd later aange groeid tot 50 man, terug te keren en een aanval op de inmiddels versche nen militairen te doen. Onvervuld Vierhonderd militairen omsingelde het district geheel. Een waterkanon werd aangerukt maar niet ingezet. De hoop dat het bij het aanbreken van de dag rustiger zou worden bleef onvervuld. Verscheidene auto's werden onder steboven gegooid en op de straathoe ken als barricades gebruikt, overigens een bekend beeld in Noord-Ierland. Pas om half acht begonnen de mi litairen zich terug te trekken, hoe wel zich daarna nog enkele inciden ten voordeden. Soldaten die 'n barri cade wilden opruimen werden door stenen en flessen teruggedreven. Met twee legerauto's rukten verster kingen aan die meteen onthaald werden op een bekogeling met melk flessen die van een melkkar wer den gehaald. In april heeft de Britse opperbevel hebber in Noord-Ierland luitenant generaal Sir Ian Freeland werpers van benzinebommen gewaarschuwd dat ze zonder meer kunnen worden doodgeschoten. Hij herhaalde thans dat de benzinebom even dodelijk ia als een vuurwapen. In de afgelopen maanden is er een maal op de menigte geschoten waar bij toen een persoon gewond raakte. Het feit dat thans de eerste dode la gevallen betekent een nieuwe gruw zame ontwikkeling van dit eindeloze conflict. Ondanks alle hervormings maatregelen en de hoop die deze wekten schijnt Noord-Ierland naar verdere gewelddaden af te glijden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 9