Opvoeden produktie voor Rapenburgfeest werd binnen- gebeuren Prof. C. Soeteman rector van Leidse universiteit route vanavond open Mandel: Universitaire vorming voor iedereen Congreswerk wordt ruimer voortgezet Beschamend Komt U naar Noordwijk! Taken Eervol ontslag Markten- NIET VOLDOENDE BLOEM- PONCHO'S Vredescontact ATTENTIE üag VRIJDAG 3 JULI 1970 LETDSCH DAGBLAD >W7ie gisteren na de vierde dag W van het lustrumcongres Wetenschap en Welzijn de Pieterskerk verliet, ontwaarde op de deur 'n nieuw aangeplakte kreet, die verfrissend aandeed tussen de wat versleten leuzen waar men de hele uur week al tegenaan had gekeken: „Het Congres heeft een commissie be- weLjioemd. Het congres is geslaagd!" De enigszins cynisch aandoen de epiloog na een woord-vierdaagse dopte wel enigszins. In de openings- itting was gesteld, dat het congres ,lleen geslaagd genoemd zou kunnen worden als het een begin zou zijn. ak. oiet een op zichzelf staande afgeslo- am. en manifestatie.1 weL Gistermiddag heeft prof. Van Arkel jet congres „geschorst" in plaats ?an „gesloten", omdat men voorne- j mens is, een soort min of meer per- banente „coördinatieraad" in het le- ren te roepen voor voortgezette be- iprekingen. studies en vooral ook ac- lies. In september zal deze raad, te ormeren op basis van de congres- 5ommissie en de werkgroepen, die de iocumentatie voorbereidden, een ver- jadering beleggen voor de gehele uni versitaire gemeenschap, teneinde werkprogramma's op te stellen met pr. jetrekking tot de vraagstukken we- yschap-welzfjn en universiteit-maat- chappij. dei is het congres daarmee DUS ge- laagd? Op zichzelf zeker niet. Men ;rfan pas over slagen spreken wanneer p den duur mocht blijken dat het ber en begin is geweest van iets goeds, letgeen tijdens de laatste minuten oor de „schorsing" nog ernstig in -ijfel werd getrokken. n één opzicht is het congres zeker géén succes geworden, namelijk ten aanzien van het aantal deel- emers. Dit heeft beslist alleen aan e studenten gelegen. Het zou niet no- ig geweest zijn hierop nog eens te vijzen, ware het niet dat gistermid- ag kort voor de „schorsing" van stu- entenzij de opmerkingen werden ge laakt, die om een antwoord roepen. Tijdens een debat over de wense- Jkheid van wezenlijke veranderin- en, zowel in structuur als in menta- teit en taakopvatting van de uni- ersiteit werd van studentenzijde ge- egd dat hoogleraren, lectoren en cu- atoren de groep vormden, die deze eranderingen afkeurden en er niet an wilde meewerken. Daarvan ge- uigde, aldus werd opgemerkt, het eit dat zij bij deze discussies, waar veranderingen werden bespro- en verstek lieten gaan en nauwe- jks onder de congresdeelnemers te ntdekken waren. Deze opmerking raakt kant noch wal; zij deed hel als kreet mis- LEIDEN Wanneer eens de maatschappij zo zal zijn ge organiseerd, dat zij het opvoeden van mensen plaatst vóór het ophopen van dingen, dan lijkt het niet onmogelijk, tot hoger onderwijs voor iedereen te komen. En dan is een daarop berustend beheer van economie en gemeenschap door allen het antwoord op het probleem van de twintigste eeuw. Dit stelde gistermiddag de Belgische neo-Marxist en schrijver over maatschappijvernieuwing Ernest Mandel in de Pieterskerk op de laatste middag van het congres Wetenschap en Welzijn ter ge legenheid van het 39ste universitaire lustrum. In de laatste kwart eeuw. zo meen de Mandel, is de functie van de uni versiteit veranderd ten gevolge van de opkomst van het neo-kolonialisme. Eertijds was deze functie, het vor men van enkele uit de heersende klassen tot vaardige leiders van be drijfsleven, natie, kolonie of leger en een mentaliteit die deze leiders samenhield in een elite-groep. Naast deze voornaamse functie was het verwerven van gespecialiseerde vak kennis slechts bijzaak. Het neo-kolonislisme heeft die toestand grondig gewijzigd. Er ont stond een scherp groeiende behoefte aan technisch- gespecialiseerde krachten voor intellectuele arbeid en de universiteit was op deze ont wikkeling niet voorbereid. Hieruit en als reactie op het gebrek aan de no dige aanpassing niet alleen maar te vens als reactie op de tot nu toe ge slaagde poging tot 'n nagenoeg vol- lediee subordinatie van de hogeschool aan de behoeften en belangen van het neokapitalisme. is de studenten revolte voortgekomen. Prolitarisatie schien aardig voor héél domme ïensen, maar wie iets meer benul lad moest zich wel gaan afvragen, if andere opmerkingen van deze stu- lentenzijde niet even ongefundeerd paren en alleen maar als aparte loze nwaarheden moesten worden be- tempeld. Gisteren namelijk bereikte het i&ntal aanwezigen bij het congres ia- en maximum van nog geen acht- io-(honderd, en wel tijdens de voor dracht van Mandel. Daarna, tijdens ^"ide discussies, daalde het aantal aan- enljjk. Er waren er ongeveer 300 de gewraakte opmerking werd taakt. Op dat moment waren er 30 hoogleraren, lectoren en cu- retoren onder het gehoor. Dat is t dan tien procent van een to- il van ongeveer 290. Verder wa- er nogal wat leden van de we- :happelijke staf. Meer dan 250 iudenten waren er zeker niet. Dat 2,5 procent van het totaal. ie-[ Het is beschamend dat tijdens >n congres, dat zich als wetenschap- ïlijk aandient, op deze wijze wordt ïbatteerd. Er is nog een belangrijk gevolg van die stijgande vraag naar intellekt. Zoals de proletarisatie van de han denarbeid in de 18e en 19e eeuw. is de proletarisatie van de intellectue le arbeid van thans nauw verbon den met een groeiende werkverde ling. waardoor de meeste academici veroordeeld worden hun leven lang i.n een uiterst beperkt onderdeel van een wetenschappelijk beroep opge sloten te blijven. Mandel ging na wat dit alles voor de ontwikkeling van het universitaire ADVERTENTIE GA DAN EENS ETEN Bil Holel-Resf. Hollander Diverse specialiteiten Komplete menu's vanaf f 10, Plate service f 6,50. Gezellige terrassen aan zee. Een klein kwartiertje rijden van Leiden. TEL. 01719—3441 bestel en voor de wetenschap heeft betekend om nadien de voorwaarden te schetsen waaronder aan deze wan toestand een eind kan worden ge maakt; want de universiteit kan de bakermat worden van een ware re volutie. De belangrijkste bijdrage en in elk geval het uitgangspunt van de uni versiteit bij het streven naar radica le hervorming van de maatschappij ligt op 't geboied van de theoretische produktie. Daarnaast kan zij een brug slaan tussen theorie en prak- tisch-experimentele toepassing of praktisch-experimenteel onderzoek Het begin van de opheffing van de werkverdeling waarvan de scheidslijn tussen handarbeid en geestesarbeid de scherpste uit drukking vormt, ligt in de toenade ring van theorie en praktijk. Hier door immers kan ook de zelfactivi teit van de massa worden bevorderd. Begin Uiteindelijk kan de universiteit dan het karakter krijgen van een school voor zelfbeheer voor het gehe le volk. In zeker bin is dit het ei genlijke begin van een wezenlijke ge programmeerde sociale verande ring. Maar dan moet gestreefd wor den naar algemene universitaire vor ming. Zeg men dat velen niet de capaciteiten hebben voor universi tair onderwijs, dan verkondigt men een banale waarheid die slechts van gelding is in de huidige maatschap pijstructuur. niet in die waarnaar gestreefd moet worden. Deze bana liteit is slechts juist in een maat schappij. die zich onbekwaam toont om jonge mensen op te leiden tot het niveau. dat de tijd en de maat schappij vergen. Er is geen prygolo- ligisch of genetisch onvermijdelij ke onbekwaamheid, maar wel een langdurig proces van preselectie vcor het sociale en het gezinsmilieu. Wanneer de maatschappij zo is ge organiseerd. dat elk „minder be gaafd" kind met voldoende zorgen wordt omringd om die handicap te overwinnen, dan zal een algemeen voor ieder openstaand en geschikt universitair onderwijs kunnen wor den verwezenlijkt. Dan pas krijgt het begrip „vooruitgang" ware inhoud, wanneer de mensheid langs deze weg de vaardigheid verwerft, haar eigen maatschappelijk lot zelf-handelend en zelf-bewust te bepalen. LEIDEN De laatste dag van het universitaire lustrum congres over Wetenschap en Welzijn vond plaats onder het motto „doen". Dat doen is ten slotte uitgemond in de beslis sing, het begonnen werk op een meer permanente basis voort te zetten via een „coördinatie- raad" die in september de eerste bijeenkomst in algemeen uni versitair verband zal houden. Voorts werden enkele moties aangenomen die bepaalde ge ïsoleerde zaken aangaan buiten de universitaire sfeer. Binnen de huidige universitai re structuur, zo bleek bij hand opsteken de meerderheid van de congresdeelnemers van mening te zijn, is geen verandering te verkrijgen zoals de ervaring met de democratiseringsacties leert. Het recht werd opgeëist om dat onderzoek en onderwijs te orga niseren, wat. men nodig acht. Voorts moet onderzoek verricht worden ten gunste van de on derdrukte groepen in de men selijke samenleving. De werk groepen, die in het kader van het lustrumcongres gewerkt hebben, gaan door met hun werk maar gaan zich bovendien bun delen door middel van een coördinatieraad. Deze raad krijgt de opdracht probleemge bieden te definiëren, onderzoek te beginnen naar de samen hang van prioriteiten in onder wijs en onderzoek, een alterna tief wetenschapsbeleid te formu leren enz. Het streven zal zijn, dit zoveel mogelijk in de be staande universiteit gewaar deerd te krijgen, maar men schrikt er niet voor terug dit alles geheel buiten de univer siteit om te doen als men daar toe gedwongen wordt. Bij de coördinatieraad zullen ook niet- universitaire groepen een inbreng moeten hebben. Deze gebundel de werkgroepen kunnen zich te vens ontwikkelen tot een insti tuut tot het geven van onge vraagde adviezen over belang rijke maatschappelijke en we tenschappelijke problemen. Deze coördinatieraad werd me teen aan het werk gezet om ac ties .voor te bereiden en voor lichting te geven ten aainzien van een paar actuele vragen, waarover moties werden aan vaard. Een van die moties stelde dat de overheid dient te zorgen voor behoud van het Staelduinse Bos voor de gemeenschap. Aan tasting van dit bos betekent een verdere milieuverontreiniging in dit zwaar overbelaste gebied. De raad moet er voorts naar streven te bereiken, dat de maas vlakte onder geen enkel beding verder mag worden uitgebreid en dat vestiging van de Hoog ovens alleen toelaatbaar is als de verontreiniging van lucht en water daardoor niet stygt. Voorts werd aanbevolen, dat regering, parlement en politieke partijen maatregelen nemen die het bedrijfsleven dwingen, in formaties te verschaffen betref fende activiteiten in de ont wikkelingslanden, teneinde deze activiteiten te kunnen eva lueren. ERNEST MANDEL opvoeden gaat voor (Foto LD/Holvast) LEIDEN Aan prof. dr. J. N Bakhuizen van den Brink is op zijn verzoek eervol ontslag verleend als lid van de wetenschappelijke raad voor de kernenergie, met dankbetui- ging voor de gewichtige diensten, die hij in deze functie aan het land heeft bewezen. LEIDEN Bij K.B. is voor het academiejaar 1970/1971 tot rector magnificus van de Leidse universiteit benoemd prof. dr. C. Soeteman. hoogleraar in de Duitse taalkunde. Het recto raat zal op maandag 7 september door de huidige rector mag nificus, prof. dr. J. Goslings, in de Pieterskerk aan hem worden overgedragen. Prof. dr. W. R. O. Goslings zal gedurende het academiejaar 1970/1971 secretaris van de Senaat zijn. letteren en wijsbegeerte. Vanaf 1938 was hij als leraar Duitse taal- en lettei-kunde achtereenvolgens werk zaam aan de rijks h.b.s. in Middel- harnis. het gemeentelijk gymnasium in Delft en het Maerlant-lyceum in Den Haag, waar hij eveneens doceer de aan de School voor taal -en let terkunde. In 1957 werd prof. Soeteman be noemd tot buitengewoon hoogleraar In de Duitse taalkunde aan de Leid se universiteit. Zijn benoeming tot m hoogleraar volgde een jaar Prof. dr. C Soeteman, die in 1921. in Rotterdam werd geboren studeer de Germaanse taal- en letterkunde aan de Universiteit in Gronin gen. waar hij in 1936 het doctoraal examen aflegde. Na zijn studie aan de Friedrich-Wilhelms Universi- tat in Berlijn te hebben voortgezet, promoveerde hij in 1939 aan de Gro- niiigse universiteit tot doctor in de la> LEIDEN Hossend en luid zingend trok vannacht om- treeks twaalf uur een groot gedeelte van de feestvierende jeidse studenten over het Rapenburg, op overtuigende wijze >egeleid door enkele luidschetterende trompetten. Het waren le geslaagde slotakkoorden van een feestelijke universitaire ustrumviering in de Sleutelstad. Hoewel het weer gisteravond be- i ie- list niet meewerkte om er een ge- ellig slotfeest van te maken in de ppen lucht regenbuien werden af- ewisseld met harde windvlagen leerste er toch al direct na tien uur "'een gezellige 6feer op het Rapen burg. ur. Daartoe droeg zeker de feestelijke 'ersiering langs de gracht bij. Tal- u. oze kleurig lampjes en grote boeket- en anjers en gladiolen vastgebonden lantaarnpalen, bomen en gevels io- leden de kou al gauw vergeten. Ie- lereên. die het feestterrein betrad P :reeg bovendien een donkergroene l2i loncho uitgereikt met daarop in ki'. Oranje het motto van dit slotfeest: ne Rapsodie in bloem". en Het "buitengebeuren" beperkte enrich overigens tot het vertonen van feen serie slapstickfilms, van Abott 10_sn Costello en Laurel en Hardy op •.een reusachtig scherm boven het 'ater en de reeds gememoreerde •ntane muzikale rondgang. Dit itste onderdeel sloeg zo aan. dat de m.muzikanten plaatsnamen op een 16 schuit midden in de gracht, terwijl aan weerszijden van het Rapenburg werd gezongen en gedanst. Ook wa ren er enkele feestvierders die een roeibootje op de kop hadden getikt en daarmee in het Rapenburg voe ren. Maar verreweg de meeste activi teiten speelden zich toch af binnen de vier muren. Enkele podia in de openlucht bleven ongebruikt, binnen daarentegen was het op diverse plaatsen bijzonder druk. Zo konden de lustrumvierders on der meer terecht in het Prytaneum, de Leidse muziekschool, diverse uni versiteitsgebouwen en kelders, de Hortus en het WS-gebouw om een dansje te maken en de kelen te sme ren. Men had de keus uit vrijwel al le soorten muziek. Zowel de beat-,- jazz-,dixieland- als zigeunermuziek liefhebbers kwamen aan hun trekken. By de WS kon men bijvoorbeeld terecht voor een stukje onvervalste Zuidamerikaanse muziek en op de S Al-zolder konden de lustrumvierders zelfs genieten van Turkse muziek. De dorstigen - en dat waren er ve len - konden vrijwel in elk pand aan 't Rapenburg terecht terwijl de hon- gerigen zich concentreerden op het pleintje by de ingang van de Hortus waar aan de lopende band satés en schaslicks werden overhandigd tegen inlevering van enkele bonnetjes. Het bezoekersaantal moet het lus- strumcomité beslist zyn meegevallen want de voorraad poncho's bleek niet voldoende om iedere bezoeker er «en te geven. De meest tevreden Hossende afsluiting van het universitaire lustrum op het Ra- penburgfeest. (Foto LD/Holvast) man was zonder twyfel de verkoper van paraplu'6 by de Ingang. Prof. dr. C. Soeteman Prof. Soeteman. die in het acade miejaar 1968/1969 een gastprofesso- raat in de Duitse taal en literatuur van de middeleeuwen aan de Univer- versity of Texas in Austin vervulde, ontving vorig Jaar de gouden Goethemedaille van het Institut zur Pflege Deutscher Sprache und Kul- tur im Ausland te München. Prof. dr. W. R. O. Goslings werd op 9 juli 1907 te Muntok in het voor malige Nederlands Oost-Indië gebo ren. Hy studeerde medicynen in Ne derland en legde op 1 juli 1931 met goed gevolg het artsexamen af. In 1933 promoveerde hy tot doctor in de geneeskunde- Van 1 Januari 1934 tot 1 mei 1935 vervulde hy een assistentschap aan de heelkundige afdeling van het St.- Geertruidengasthuis in Deventer. Van mei 1935 tot mei 1946 was hy chef-geneesheer van 't Catharina- Hospitaal van de Hollandsch-Ameri- kaansche Plantage Maatschappy NV te Kisaran in voormalig Nederlands Oost-Indië. Na zyn terugkeer naar Nederland was hy tot december 1947 assistent en vervolgens tot april 1949 hoofd assistent van wülen prof. dr. J. Mul der aan de afdeling interne genees kunde van het Leids Academisch Ziekenhuis. Na een tweejarig ver- biyf te Kisaran, wederom als chef geneesheer. keerde prof. Goslings in juli 1951 naar Leiden terug, waar hy wetenschappeiyk hoofdambtenaar aan de afdeling interne geneeskunde van het Academisch Ziekenhuis werd en hoofd van de afdeling microbiële ziekten. In januari 1956 volgende zyn benoeming tot lector in de leer der infectieziekten en antimicrobiële the rapie, welk lectoraat vyf Jaar later werd omgezet in een buitengewoon professoraat in de microbiële ziekten en antibiotica. In 1965 werd bij be- i noemd tot gewoon hoogleraar. LEIDEN Het herstratingswerk van de marktenroute in de Leidse binnenstad, waardoor het ver keer moest worden omgeleid, is bin nen de gestelde veertien dagen uit gevoerd. Met Ingang van morgen kan men weer van deze route ge bruik maken. Vandaag wordt de laatste hand ge legd aan het werk. Dat zal tot In de avond duren. Dan worden ook de omleidingsborden e.d. weggehaald. Men verwacht vanavond om tien uur de herbestrate route te kunnen open stellen. LEIDEN Het Leids Vredescon tact vraagt mee te doen om het woord vrede werkeiykheid te maken. Het vraagt om steun, om persoon- ïyke inzet. Het is een samen werkingsorgaan van een aantal groeperingen (studentenverenigin gen, kerken, vredesbewegingen) en het probeert alles te coördineren en te stimuleren wat in Lelden en om geving gebeurt op het gebied van het vredeswerk, speciaal met het oog op de komende vredesweek. Voor inlich tingen Levendaal 101 of telefoon 24381. Oeldeiyke steun: giro 1942495. Kand. ex. godgeleerdheid G. W. Drost (Leiden), Doet. ex. Pisc. recht R. H. de Vos van Steenwyk (Wasse naar). ADVERTENTIE Parkeergelegenheid heeft U by ms voor de deur. Of op eén mi nuut afstand v. d. Werfstraat, Oude Ryn, Kaasmarkt. Twee minuten Hooi gr. (Ir. Dries- se nstraat). Het loont de moeite om onze grote collectie en de beste merken in te zien. Onze traditie 4 „altyd voor deliger' geen valse leuze „van zoveel voor zoveel" maar het gehele Jaar „voor zoveel". En toch vak-standing als echte Juweliers en Horlogers. Onze eigen ateliers onderstrepen dit, door echte vakservice te bie den. Doet er Uw voordeel mee. Gouden sieraden, verlovings ringen, horloges, klokken, cas settes. verzilverde geschenk artikelen. brillant. De oeste merken, de ruimste keuze. Ju well ei Horloger V. d. WATER Haarlemmerstraat 181

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 3