Lugdunum int wat verlegen de titel
CVV pas in slotfase
naast Roodenburg
UVS maakte iets goed bij Neptunu
LFC klopt
ook
Leonidas
NA FORSE NEDERLAAG TEGEN HET LAAGGEPLAATSTE NAALDWIJK (0-3)
PAOÏWA 8
MAANDAO 11 MB],
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD
(Door Ruud Paauw)
LEIDEN Lugdunum heeft gisteren het kampioenschap
van de tweede klasse en de promotie naar de hoogste amateur-
regionen opgestreken. Of beter: Lugdunum deed niets, het liet
zich op eigen grond eenvoudig slopen door degradatiekandidaat
Naaldwijk (03),.maar de grote rivaal van de groen witten,
Alblasserdam, duwde Lugdunum de titel vlotweg in handen
door slechts gelijk te spelen tegen ODB (11).
Koos Cr onna en dochter
.samen naar de eerste klasse.
(Foto LD/Holvast)
ROTTERDAM LFC heeft zich tot
een goede middenmotor opge
werkt. De Leidse geel-zwarten
trokken gistermiddag in Rotterdam
tegen Leonidas de opgaande U)n
van de laatste weken door en stel
den zich via een verdiend bevoch
ten 2-3 overwinning definitief in
veiligheid.
De grotere inzet heeft by de overi
gens matige stryd tussen Leonidas
en LFC de doorslag gegeven. De
Leidse kanaries weer met Aus-
putzer Leo de Jong in de gelede
ren konden de punten beter ge
bruiken dan de reeds door de ti
tel uitgeschakelde Rotterdammers
en die strijdlust en doorzettings
vermogen resulteerde reeds hal
verwege de eerste helft in het ope
ningsdoelpunt: Joop Munne zette
goed door toen in een scrimmage
een bal verkeerd werd terugge
speeld door een van de Leonidas-
verdedigers en doelman John Jon-
geneel was tegen het b ekeken
schot van de vroegere semi-prof
kansloos (0-1).
Die achterstand „prikkelde" Leoni
das echter tot wat groter verweer.
De Rotterdammers veroverden
zich een veldoverwicht, maar kwa
men tot aan de rust toch niet
verder dan de gelijkmaker: na
een voorzet van Wim Bosselaar.
die Wim van der Linden niet wist
te onderscheppen, tikte Gerard
Bergers de bal achter Visser (1-1).
Met Leo de Jong aan het hoofd
slaagde de Leidse verdediging,
waarin Geerlof de plaats van de
geblesseerde Van Laarhoven al na I
twintig minuten was komen inne
men, verder onheil te voorkomen. I
Piet Gubler was voor LFC zelfs
nog dichter by een treffer, maar
z(jn schot ketste, na een impone
rende solo. af op de lat.
In de tweede helft drong het ge
waarschuwde LFC aan het rustig
combinerende Leonidas zijn wil op.
De Leidse geelzwarten kregen bo
vendien een welkome ruggesteun
toen in de vijfde minuut reeds
Aat Heymans, na een tikje-terug
van Koos Hannaart een vrijeschop
hard door het Rotterdamse muurt
je in het doel knalde en met die
1-2 voorsprong kon LFC de gang
van zaken rustig afwachten. Zon
der veel risico te nemen trachtten
de Leidenaars, vanuit de versterk
te defensie (Van der Berg-De
Jong-Sira-Geerlof en het domine
rende middenveld (Hannaart Van
der Linden Heymans) door te
drukken, maar die strijdwijze le
verde slechts kansen en geen doel
punten op.
Pas negen minuten voor het einde
wist Corrie van Weerlee met een
kopbal uit voorzet van de actieve
Piet Gubler (had even tevoren op
nieuw een schot van ruim dertig
meter afstand op de lat zien be
land) aan alle onzekerheid een
einde te maken: 1-1.
Dat Leonidas in de slotfase nog een
tweede doelpunt liet aantekenen
Wim Bosselaar was attent toen
doelman Wim Visser een schot
van Engelen niet klemvast greep
kon de Leidse vreugderoes
en de vrolijke voor-stemming voor
het jaarlijkse etentje na de laatste
uitwedstrijd niet meer verstoren.
Er was na afloop niet zo heel
veel kampioensvreugde bij Lug
dunum. De spelers waren te zeer
onder de indruk van het rampza
lig verlopen duel tegen Naaldwijk,
zij leken bedremmeld, bijna be
schaamd, om op deze wijze de ti
tel waar toch zo reikhalzend naar
was uitgekeken, binnen te halen.
Lugdunum had het zich allemaal
wat glorieuzer voorgesteld.
Wat Lugdunum bezielde op deze
dag niemand wist het. De kikkers
zwierven in verdoofde staat over
het veld; elke vechtlust en elke sa
menhang in hun spel ontbrak. Wat
er in tactisch opzicht gebeurde, was
al even huiveringwekkend. Steeds
maar -weer wierpen de kam pioenen-
In-spé hoge ballen in het Naaldwyk-
se defensiecentrum. En daar ston
den .lantaarnpalen" van verdedi
gers alles braaf weg te koppen. Zag
Lugdunum dan niet dat dit onintel
ligente gemanoeuvreer tot niets zou
leiden? Trainer De Kubber na af
loop hoofdschuddend: „Ik weet het
niet, ik weet het niet. Wat er van
daag met ons aan de hand was, ik
zou het niet kunnen zeggen. In de
rust heb ik het ze nog voor gehou
den: Jongens, laag houden die bal,
door de lucht bereiken we niets.
Maar het leek wel of het niet tot ze
doordrong.
Vraagteken
Aanvoerder Redel was ook al
een en al vraagteken. Hy stond
daar in de kleedkamer, de bloemen
wat verlegen in de hand, voor zich
uit te staren. „Ik weet niet wat het
was. Het zullen wel zenuwen zyn
geweest." Lugdunums bestuur hield
het ook op die kwaal. Om het
daarmee af te doen. lylct ons toch
wat magertjes. Er kwamen natuur
lijk wel wat zenuwen aan te pas (al
kan men dat met vier punten voor
sprong en twee wedstrijden voor de
boeg lichtelijk overdreven noemen),
maar het ging hier minstens zo
zeer om tekortschietende morele
kracht. Lugdunum bezat de macht
niet, nu het beslissende uur was
aangebroken, om toe te slaan, iets
wat men van een kampioen toch
mag verwachten. Als het alleen ner
vositeit betrof, dan had Naaldwijk
al even verlamd moeten zijn als de
groenwitten, want de Naaldwykers
zijn nog in fikse degradatiestrijd ge
wikkeld.
Aan de andere kant: het zou niet
fair zijn Lugdunum om de oren te
blyven slaan met die ene ellendige
wedstrijd tegen Naaldwijk. De kik
kertjes hebben zich dit seizoen met
grote vechtlust en inzet naar de top
gewerkt. Zij hebben by vlagen uit
stekend spel te zien gegeven <byv
uit tegen LFC en HBS) en verdie
nen het kampioenschap in deze af
deling meer dan enig andere ver
eniging. Een eresaluut aan de
Kubber en zyn mannen is dan ook
zeker op zyn plaats. Over dat zwak
ke laatste bedryf zullen we nu ver
der maai- zand gooien, al moet het
hieronder nog eerst even uit de doe
ken worden gedaan.
De Naaldwykers knauwden het on
rustige Lugdunum eigeniyk al in de
9de minuut. Een schot van linksbui
ten Dekker werd door Redel van
richting veranderd, waarna het
langs de opgeschrikte Honsbeek
vloog. Geschokt lieten de groenwit
ten onmiddeliyk een offensief los op
de Naaldwykse verdedigingswallen,
maar de opzet van de aanvallen
was zo gehaast en ongecontroleerd.
dat er maar zelden iets gevaarlyks
uit voortkwam.
Alleen in de 24ste minuut liet Lug
dunum even de tanden zien. Van
der Starp rammeide toen uit een
vrye schop de onderkant van de lat.
By de andere acties bleef Lugdu
num volharden in het zenden van
hoge ballen in de Naaldwykse trech
ter, als men het al zover bracht.
Naaldwyk had in de verdediging
een paai- knaapjes van om en naby
de 1.90 m staan en die hadden in de
lucht natuuriyk geen kind aan Collé
c.s. Het hele spel van de bezoekers
lag Lugdunum trouwens niet. De
Naaldwykers hadden technisch wei
nig in de melk te brokkelen. Af en
toe schoven zy een aardige combi
natie ineen, maar voor het overige
waren het koene opruimers en je
reinste dwarsliggers. De eentonig
heid van het strydbeeld werd even
gebroken door een hond die zich
met grote koppigheid op het veld
wenste te handhaven. Van der Starp
sprintte het beestje vele tientallen
meters achterna en vermorste de
adem die hy later zou nodig hebben.
Trappi
en
Na rust hetzelfd liedje en het
zelfde refrein. Lugdunum viel stun
telig aan en Naaldwyk ruimde met
enorme trappen. De groenwitten j
peinsden zich suf hoe er gespeeld
moest worden om de verdedigings- j
lyn van Naaldwyk uit zyn voegen tel
lichten. Bavelaar was al vervangen
door Oppelaar en Henk de Cier
maakte plaats voor De Roo. Redel
trok naar voren en steeds driester I
drong Lugdunum op. Het haalde
niets uit. En wat velen al vreesden
gebeurde 13 minuten voor tyd
Naaldwyk brak uit. Dekker wentel
de zich op links langs Crama en
schoot uit ongemakkelyke hoek
raak: 02. Lugdunum was gesla
gen en hoe paradoxaal dat ook
klinkt tezelfdertijd kampioen
Want juist op dat moment werd be
kend dat Alblasserdam zyn laatste
kans had verspeeld by ODB.
Naaldwyk voetbalde nu verder
onbekommerd voort en schroefde de
score tot 03 omhoog, wederom
door toedoen van de handige Dek
ker. Na het laatste fluitsignaal kon
men getuige zyn van een vreemd
toneeltje. Diep vergenoegd felici
teerden de overwinnende Naaldwij
kers de wat schuchtere Lugdunu-
mers met him kampioenschap. In de
kleedkamer zei mr. J. J. de Jongh.
die namens de KNVB felicitaties
aanbood: „Het is allemaal wat raar
gelopen." Daar was iedereen het
wel mee eens. Wie krijgt er na een
pakslaag nog een snoepje toe?
Lugdunum kampioen en eer- \knield v.l.n.r.: 'Vermond, Redel,
steklasser. Toch breekt de vreug- Oppelaar, C. de Cler, v. d. Starp.
de wat moeizaam door op de ge- Staand: Candido, De Roo, Plan-
zichten van de kampioenen. Ge- jer, Pijnakker, Reijeneveld, Bave
laar, Honsbeek, Collé, v. Delft
de Cler, Ver straten. Gebukt: tf
ner De Kubber.
(Foto LD/Holn j
(Door Bert Paauw)
LEIDEN Dat het Rotterdamse CVV dit jaar zo laag op de
competitieladder is gezakt heeft vele voetbalkenners verbaasd.
Immers, de roodblauwen staan (stonden) altijd wel borg voor
een partijtje voetbal op behoorlijk niveau. Gisteren, op hel
sportpark Noord, werd in de wedstrijd tegen Roodenburg dui
delijk waarom de Rotterdammers dit seizoen in degradatiezor-
gen zijn geraakt. Want dat het enorme overwicht van dp
CVV'ers in de tweede helft slechts één doelpunt opleverde
was tekenend voor de aanvalsmachteloosheid.
Naaldwijks defensie is weer meester van het terrein gebleven.
Doelman Plugge heeft de bal veilig in handen. Van der Starp pro
beert aan te geven hoe groot het onrecht wel is dat hem werd aan
gedaan. (Foto LD/Holvast
Hoewel er voor Roodenburg duide-
j lyk minder op het spel stond dan
voor CVV ging de thuisclub direct
na het beginsignaal van de be
kwaam leidende arbiter Ram fel in
de slag. Spoedig bleek echter dat in
de Leidse voorhoede spitsspeler Sam j
den Os danig werd gemist. Den Os
opereerde gisteren in de achterhoede
op de plaats van Cor Pennenburg
die de afgelopen week betrok -
ken raakte by een ernstig verkeers-
ongeluk. Het driemanschap Klink
hamer Rietkerken —Jansen dat
nu voor de offensieve daden moest
zorgdragen bleek by lange na niet
opgewassen tegen het stevige ingry-
pen van de Rotterdamse verdediging.
De grootste kracht van Roo
denburg lag op het middenveld
waar een opvallend goed spelende
Henny de Klerk en een gedegen Wim
Rysbergen de Rotterdamse rood
blauwen diversen malen aftroefden.
In de 21ste minuut onderstreep
te Rysbergen zyn grote kwaliteiten
met een schitterende solo die hy be
heerst afrondde: 10. Na deze tref
fer werd CVV wel wat gevaanyker
maar de acties van de gasten namen
zoveel tijd in beslag dat Isaac van
Weerlee of André Ooyendyk hen al-
tyd nog wel weer de voet dwars kon
den zetten.
Bovendien bleken de Rotterdam
mere over een geringe schotvaardig
held te beschikken. De snelle links
buiten Broekhuizen byvoorbeeld. die
Bert de Jonge een lastige middag
bezorgde, gaf tien minuten voor de
rust een sterk staaltje onmacht ten
beste door een prachtige doelkans op
onbenullige wyze verknoeien. Ir
de tweede helft moest Roodenburc
zich meer en meer tot verdedigen be
perken. Een gehaast en naarmate de
geiykmaker uitbleef enigszins geïr
riteerd spelend CW zette het doel
van Mattie Keereweer stevig onder
druk.
Gevaar stichtten o.a. een schot
van Holierhoek (via een Roodenburg
been over het doel), twee „kogels"
van CV V-aanvoerder Verhagen (bei
de goed gestopt door Keereweer) en
een handig trekballetje van Broek
huizen dat door de geheel vrystaan-
de Holierhoek op bijna miraculeuze
wyze werd gemist. Achttien minuten
voor tyd maakte Holierhoek zyn
blunder goed dcor de bal. na „aan
geven" van alweer Broekhuizen
langs Keereweer prikte: 11.
Diverse fraaie kansen heeft CVV
WIM RIJSBERGEN
beheerst doelpunt
in het laatste kwartier nog ge u
om zich de volle winst toe te eige
De kansen werden echter met
kwistend gemak verprust,
bracht de vervanging van Dub:
door Spencer ook geen verandfi
in. In de laatste minuten
CVV'er Teunissen tydens een J
kopduel in het doelgebied van B
denburg zodanig geblesseerd dat
per bi-ancard van het veld iö
worden gedragen.
(Door Cees Onvlee)
ROTTERDAM UVS heeft <al dan niet met
opzet» een oude „schuld" bij Neptunus vereffend.
Vier, vijf seizoenen geleden zag het toenmalige
bestuur van de blauwwitten geen aanleiding om
de Rotterdammers voor het na de rust verre
gende topduel in de tweede klasse (stand: 02)
een „tegemoetkoming" in de reiskosten te ver-
j strekken. Iets, dat er toen volgens de Maasste-
dehjke bestuurders, met (toen nog) zo'n zesdui
zend toeschouwers op de tribunes in de Kikker
polder, best wel had afgekund
Sinds gistermiddag staat UVS echter weer in
een goed blaadje bij Neptunnus. De Leidenaars
verschenen met een gehavend eerste elftal (zes
Invallers) èn bijzonder weinig strydlust op het
knusse terrein aan de Abraham Stolkweg en
gaven de in degradatienood verkerende Rotter
dammers alle kans om zich via een overwinning
I wat uit de bedreigde zone te werken. Een kans.
I die de overigens ook niet imponerende, maar wèl
hard werkende „drietanders", dankbaar aangre
pen (20).
Sinds Toon van der Enden eens de man, die
jarenlang als trainer op Het Kasteel bij Sparta
heerste zich met zijn „oude liefde" Neptunus
bemoeit, is het met de Rotterdammers beter ge
gaan. Sinds de gezette Toon van der Enden de
laatste weken, altijd op zijn bolknak-van-een-si-
gaar kauwend, naast zijn vroegere pupil, (oud-
International) Tonny van Eeden, onbezoldigd
manager anex mental-coach zich met de drietan
ders bezig houdt, hebben de Rotterdammers het
pad der overwinningen weer gevonden.
Gistermiddag heeft echter UVS de steeds-weer
vriendelijke aanwijzingen „brullende" Toon van
der Enden een handje moeten helpen. Door het
Neptunus niet al te lastig te maken. De Leidse
blauwwitten, al weken lang in een milde bui voor
alle tegenstanders, wensten de voortijdige zomer
rust niet te onderbreken. Niet alleen zonder Jan
Leget (Thijs Balkhoven droeg de aanvoerders
band), Aad Kooren, Gerard Désar en doelman
Wijnand Sloos, maar óók zonder de wat grieperige
Henk Bol en de niet-fitte Jan Verver was UVS
„op papier" al een formatie, waarvoor Neptunus
geen enkele vrees had hoeven te koesteren. Maar
gezien de soms grote nonchalance, de matheid en
het even eindeloze als uitzichtloze geschuif van
de Leidenaars op het middenveld, moeten de in
oranje shirts gestoken Rotterdammers de wed
strijd als een bijna ongeloofwaardige droom heb
ben beleefd.
Toch duurde het tot in de tweede helft voordat
Neptunus, kundig geleid door de niet-aflatende
middenvelders John Schenk en Bep Hoek, zich
een goede uitgangspositie wist te veroveren. Na
in de eerste drie kwartier steeds weer op doelman
Boudewijn Willemse (en de gelegenheidsachter
hoede Balkhoven-Broerse-Lardé-Neuteboom» te
zijn gestuit, wist in de tweede minuut Gerrie
van Lek zich eindelijk van zijn bewaking te ont
doen: op een dieptepass van Hoek kon de Rotter
dammer ongehinderd doorbreken om vervolgens
de bal ook beheerst langs de vallende Wl
in het net te tikken (10).
Na het doelpunt trok Neptunus zich
blikkelijk in de defensie terug. Onder aanvoep
van Jan Holzhauer legden de drietanders zich i
het consolideren van de kostbare voorsprong 1
waardoor UVS technisch véél beter, maar1
veel minder strijdlustig rustig kon boil
aan een groot veldoverwicht. Logeman, De O
en spelverdeler Holl als tweede lijn en de spit
Teske, Van Dinten en Van Zijp slaagden er eci
nauwelijks in Neptunus doelman René Veria
voor enig probleem te stellen.
De uitvallen van Neptunus leverden zelfs ffl
gevaar op. En toen, na een kwartier de wat
moeide August Broerse (had er reeds een
strijd in het derde opzitten) de bal kwijt rai
aan een „loerende" van der Lek, die slagvaai rÉ
Willemse met een laag schot voor de tweede 0 ig
passeerde, kon héél Neptunus opgelucht ad
halen.
UVS legde in de gezapige slotminuten het
tijd-spelende Neptunus weinig meer in de weg
F<
