Consument weet niet waar
hij klachten kan spuien
lanning merkbaar aan rentefront
Ontsp;
Consumentenbond of Ver. v. Huisvrouwen
FORD
Jacht op geld en kapitaal houdt onverminderd aan
Griezelige zaak
lAlli..-
LLlDSCH DAGBLAD
PAGINA t
0DSCH DAGBLAD
icfoter van een autoryk in de parti-
jöerc sfeer, te hulp geroepen door
leiders van de eerste communist! -
be staat ter wereld, Rusland. Een
onsterverbond van kapitalisten en
beiders. of een samenwerking inge-
rren door gemeenschappelijke eco-
öOische belangen? Een vraag waar-
n te speculeren valt. Speculatie
I, jtgeven door de verbeeldingskracht
i&rtoe een figuur ate Henry Ford I,
«k nu nog inspireert, al ligt zyn
jk achter ons en is de stichter zelfs
23 jaar dood.
Henry Ford I, geboren in 1873,
iichaamde de Amerikaanse droom
in de eenvoudige boerenjongen die
onwaarschijnlijk korte tijd de top
«reikte. In 1903 stichtte deze
van een arme Ierse emigrant
>n rijk. En tien jaar later werd hij
ititeld als de profeet van Detroit,
it Mekka van de nieuwe wereld
oerika. In de jaren twintig zou-
n studenten hem uitroepen tot de
■rde grote figuur uit de wereldge
biedenis na Jezus Christus en Na-
oleon. Een volgorde die nu, nog
*n 50 jaar later, allen' maar ver-
jderd voorkomt.
Fords zaken instinct gmg gepaard
set een revolutionair denken in de
rtaologie. Hij bracht in het ver-
lardigingsproces een aantal vereen-
«digingen aan. De belangrijkste
pen uit zijn gedachtengang kun-
n zo ongeveer als volgt worden sa-
tengevat. Hij ging er vanuit dat er
B ooördinatie tot stand moest ko-
«n tussen het werk van de mens
de machine. Vandaar de invoering
io de lopende band. Vandaar het
mtinue arbeidsproces, waarbij ge-
pecialiseerde operatie» in een lange
erie worden verricht. Verder: ver-
agde prijzen, vermeerder de lonen,
aak produktie doeltiger. Dat ver-
wgt de kans om een produkt op de
tarkt te brengen dat gretig gekocht
ordt.
Ford werd gezien als een wonder-
an, die de droom vervulde van een
laat-schappij, die geloofde in de voor-
itgang van de individu. Hij bracht
auto tot de massa, daarmee de pas
arkerend van het Amerika van de
reede industriële revolutie. Hij werd
sreerd ate een hogepriester van de
ïassale produktie, waarvan vol-
sommige geschiedkundigen de
«risen toen meer verwachten als
rapen in de strijd tegen de armoede,
lin van enige ideologie. Hij was de
erpersoonlijking van de .goede za-
tnman" en zijn weinig exacte uit-
praak dat „machines de komst. v. de
feuwe Messias aankondigden" werd
retig overgenomen. Door een man
Ford werd het kapitalisme in het
imerika van de eerste dertig jaar
ui deze eeuw met speciale onder-
cheiding behandeld.
Ford liep ook op het gebied van
in reeks maatschappelijke hervor-
aingen voorop. Hij was de eerste
rerkgever die zijn werknemers dag-
men van 5 dollar uitbetaalde in
en tijd dat een weekloon nog 15 dol-
ir bedroeg. Reeds in 1926 voerde hij
ie vijfdaagse werkweek in. Maar hU
ras daarnaast ontzaglijk paterna-
Btisch, en dat betekende de neer
van zijn „imago" in de jaren
iertig. toen het roer om moest onder
»t lijden van de crisis. In 1928 kon
Heen de aankondiging van het. nieu-
re type A-Ford een half miljoen
Q&nsen ertoe brengen meteen geld te
toilen voor de aankoop van 't nieu-
model. Dat was het blinde ver-
rouwen in de magiër uit Detroit.
Vijf jaar later kon Ford die
liets moest hebben van vakbonden
n die naar willekeur personeel aan-
itelde en ontsloeg, of daar althans
iet recht voor wilde hebben ar
beidsonrust slechts in de hand hou
den met behulp van zijn buitenge-
foon gevaarlijke bedrijfspolitie. Zijn
Ijfwacht Bennet werd herhaaldelijk
leschuldigd van het onderhouden van
tan relaties met de onderwereld.
Tenslotte moest zelfs Ford door de
ïnieën en toestaan dat zijn perso-
leel deelnam aan het vakbondswerk.
Zelf trad hij terug ten behoeve van
dln zoon Etzel, die hij na diens over
riden in de tweede wereldoorlog weer
opvolgde tot 1945.
Een hoogst curieuze man, dit meng-
rat van idealisme en vooroorde
len. Hij haatte Joden, katholieken,
Joktoren en bankiers. In zijn fabrie-
ten mocht niet worden gerookt: dat
ongezond. Als Ford moderne
lansen veroordeelde, werd zijn me- i
aing eerbiedig aangehoord en wier-
pen duizenden zich op reeds vergeten
tolksdansen.
Hij was sentimenteel als het ging
om het verloren gaan van Amerika's
prairies, maar hij drong aam op aan
leg van wegen voor zijn auto's. Hij
ras pacifist in hart en nieren, maar
fabrieken zouden in beide oor
logen enorm verdienen aan de oor-
logsproduktie.
In de winter van 1915 vertrok
hij met een „vredesschip" naar Eu
ropa: „de boys moesten immers uit
Ie loopgraven en voor Kerstmis thuis
Dat zei de man die in 1914
[had verkondigd dat als je het kapi
talisme maar afschafte er meteen een
einde zou komen aan de oorlog.
De reis met het vredesschip ras
een wansucces. Geen vooraanstaande
staatsman bekommerde zich om
Ford. Dat erkende hij bij terug
komst. ..Maar", voegde hij eraan toe,
„Wel heb ik in Noorwegen vernomen,
dat Rusland binnenkort een enorme
afzetmarkt van tractors kan worden".
Dat heeft Henry Ford I dan niet
meer beleefd.
JRS.
DEN HAAG (GPD) Bij een representatief onderzoek
onder I 200 gezinnen i« onlangs gebleken dat de Neder
landse huisvrouw in overgrote meerderheid (64 procent)
niet weet waar zij terecht moet met klachten over
bedrijf altijd branders naleveren
via de winkelier." En dat gebeurde
toen uiteindelijk.
Er zijn natuurlijk klachten waar
over geen oplossing bestaat. Zoals
bijvoorbeeld die. over de kwaliteit
van artikelen die bij winkeliers of
kopen of dienstverlening, of om advies voordat zij een bybUltag'^Un beheld!
Men komt er in zo'n geval vrijwel
niet achter wie nu de fabrikant van
die aanbiedings-artikelen te.
aan-
keuze maakt uit het marktaanbod.
De 36 procent die wel een adres menen te weten, noe
men voornamelijk de Ned. Vereniging van Huisvrouwen
en de Consumentenbond. Met andere woorden, twee ver
enigingen die roeien met de riemen die zij hebben.
Een werkelijk technisch gespe
cialiseerd klachtenadres is er in Ne
derland voor de consument niet. Er
zouden daarom speciale klachten- en
adviesbureaus moeten komen. Acht
enveertig procent van de huisvrou
wen zou de instelling daarvan met
gejudoh begroeten. En nog eens der
tig procent zou het een plezierige
zekerheid vinden als dergelijke bu
reaus bestonden.
Een vraag waarop het onderzoek
geen antwoord gaf. was deze: wat
heeft de consument te klagen en wat
valt er voor hem te doen? Uk het
ervaringsmateriaal van een van de
twee verenigingen, die althans voor
een deel van de consument een rol
spelen op dit punt de Ned. Ver.
van Hutevrouwen komt de vol
gende ruwe schets van de klagende
consument, alsmede van wat er
voor hem gedaan kan worden
Te veel werk
Een klant van een poetorderbe
drijf koopt daar flanellen lakens ze
blijken op een onvoorstelbare ma
nier af te pluizen. Na kort gebruik
zit het hele huis onder de draadjes
en plukjes flanel. Op een brief aan
het postorderbedrijf geeft dit als
enig antwoord, dat het prima lakens
zijn, goedgekeurd door de Ver. van
Huisvrouwen, de klant herhaalt
daarom zjjn klacht, by de Ver. van
Hutevrouwen, die by de fabrikant
opheldering vraagt.
En daarmee te de zaak snel op- j
gelost. De fabrikant geeft toe dat de
betreffende lakens ditmaal verre
van prima waren. En wel door een
produktiefout. Na het ruwen van
flanel, in de fabriek, moet het laken j
worden schoongemaakt, en dat was j
in dit geval by een klem deel van
een party misgegaan. Zonder moei-
ïykheden werden de lakens door an- j
dere vervangen, iets wat de leve- i
rancier het postorderbedryf j
kennelyk teveel werk was geweest,
Een klachtenbureau kan ook
een verschynsel waarnemen, waar
toe individuele winkeliers en consu
menten veelal niet in staat zyn. Zo
kwamen er klachten binnen over
elektrische dekens, die bij gebruik
een sterke carbolgeur verspreidden.
Die klachten kwamen van verschil
lende klanten en al die klagende
consumenten hadden van hun win
keliers te horen gekregen dat de
geur na korte tyd van de dekens af
zou gaan.
Wat de winkeliers ook weer niet
kwaiyk te nemen is, omdat zy elk
maar een klacht kregen. Doch by
het bureau kwamen dezelfde klach
ten ln groter aantal binnen en daar
om werden de dekens nader onder
zocht. Met het gevolg dat men een
produktiefout in het isolatiemate
riaal constateerde, en hierover de
fabrikant kon aanspreken.
waarvan de branders waren versle
ten. Haar winkelier zei dat bran
ders niet los te koop zyn. By de fa
briek vernam zy alleen maar dat
deze niet aan particulieren verkocht
en dat zy zich maar weer tot haar
winkelier moest wenden. De winke
lier hield vol dat er geen branders
los werden verkocht en zei dat de
betreffende branders bovendien niet
meer in produktie waren by de fa
briek.
Na een klacht by het bureau van
de Ver. van Huisvrouwen reageerde
de fabriek: „Wy zyn zeer verbaasd
over deze gang van zaken. Natuur-
ïyk kunnen wy als oud. gevestigd
Onredelijk
En dan zijn er de onredeiyke
klachten, waarin heel wat consu
menten toch ook nogal sterk zyn:
Een mevrouw krygt, nadat de
garantiet yd reeds is verstreken,
van de fabriek gratis een nieuwe
elektrische deken, omdat de hare
door een draadbreuk defect en ge
schroeid is. Nu wil zy ook nog ver
goeding hebben voor een klein
brandgaatje. dat in haar beddelaken
is geschroeid. Zo'n consument kan
verder niet geholpen worden.
Een echtpaar koopt een salon-
kast voor f 980. Ziet kort daarna in
andere winkels dezelfde zegt het,
tenminste salon kast voor f 80 en
f 100 goedkoper. En vraagt nu hulp
om de gekochte kast goedkoper te
krygen. Ook deze mensen, die niet
verder hebben gekeken dan hun
neus lang was, kunnen niet worden
geholpen.
Een dame krijgt by haar hu-
welyk van haar man een gouden
ring met vier safiertjes. De tweede
keer dat zy hem draagt valt er al
een steentje uit. Het wordt er in de
winkel weer ingezet, maar daarna
gaat er telkens weer een los. Haar
man loopt af en aan naar de winkel,
om de ring telkens maar weer te la
ten repareren en komt tenslotte
verbolgen thuis met. de boodschap
van de juwelier, dat de ring maar
zeerv- oorzichtig moet worden ge
dragen.
De vrouw klaagt over deze behan
deling by de Ver. van Huisvrouwen.
Deze zoekt de zaak uit en kan wei
nig anders doen dan deze antwoord
brief schryven: de vrouw heeft haar
man by het huweiyk een ring van
f 98 gegeven. Doch hy heeft er voor
haar een gekocht met een welis
waar duur uiteriyk, doch een prys
van slechts f 59, waarvoor werke-
lyk geen goede ring met safieren te
koop te en waarvoor men hem dan
ook by de koop al heeft gewaar
schuwd.
Hy had zorgvuldig steeds zelf de
protest-wandeling naar de juwelier
gemaakt om zyn zuinigheid voor
zyn vrouw verborgen te houden en
was ook niet ingegaan op het aan
bod van de juwelier, de ring weer
ln te ruilen met by betaling een be
tere te nemen.
Dit te slechts een kleine greep uit
de prakt yk van klachtenbehande
ling in Nederland. Bovendien is het
een greep uit een toch nog wel be
perkt bestek van mogeiykheden,
want de verenigingen kunnen ook
niet alle soorten consumptiegoede
ren en hun produktie- en servioegie-
breken doorzien. Maar wat zy doen
te het enige dat tot dusver gedaan
kan worden, want speciale klach
ten- en adviesbureaus zyn er voor
de consument niet. en de overheid
maakt ook geen haast met de instel
ling ervan.
By de Ned. Consumentenbond,
Leeghwaterplein 26, Den Haag, kan
men met klachten terecht ais men,
voor f 12 per jaar. lid is. Ko6ten
per klacht f 1 (men registreert ge
middeld vijfhonderd klachten per
maand).
Het Instituut voor Huishoudtech-
nisch Advies GVHA) van de Ned.
Ver. van Hulsvrouwen, Jan van
Nassaustraat 89. Den Haag. behan
delt ook klachten van niet-leden.
Behandeling van een klacht over
een artikel met etiket van de Ned.
Ver. van Huisvrouwen kost voor le
den f 1 en voor niet-leden f 2. Be
handeling van klachten over niet-
goedgekeurde artikelen kosten voor
leden f 2.50 en voor niet-leden f 5.
Serieuzer
Klachten van een bureau wor
den in het algemeen door fabrikan
ten ook serieuzer genomen dan die
van de individuele consument. Een
huisvrouw had een gasfornuis
Demonstreren is langzamerhand een vertrouwd verschijn
sel op het Binnenhof. Deze week verschenen de Dolle Mina's
die de minister attent maakten op een grote behoefte aan
betaalbare crèches. De landbouwers kwamen weer eens om
bezwaar te maken tegen de veel te lage tarieven voor de
zuivelprodukten en ook een groep in horecabedrijven werk
zame jeugdleden maakten een tocht naar de parlements
gebouwen. Ze demonstreerden tegen de „uitbuiting" door de
ondernemers. Op de foto: de met bakkersmutsen en span
doeken getooide demonstranten op het Binnenhof.
ADVERTENTIE
WORLD PACK - MACROPAK
INTERNATIONALE VERPAKWNGSBEURS
Nog3beursdagen
9.30-1
Voordelige trein-toegangs-
biljetten op de stations
verkrijgbaar.
CROESELAAN-UTRECHT
De daggeldrente, ook wel be
kend als de callrente, heeft voor
de buitenwereld betrekkelijk wei
nig te betekenen. De callrente is
het tarief dat de bankiers onder
ling berekenen als zij elkaar geld
uitlenen. Zoals de naam daggeld
rente reeds aangeeft, gaat het om
leningen, die van de ene dag op
de andere kunnen worden terug-
gevraagd, mits dat voor klokke 12
in de middag geschiedt. Onder
nemers hebben doorgaans niets
aan geld, dat zij niet voor lange
re tijd ter beschikking hebben
dan een dag of hoogstens enkele
dagen. Zij moeten het langer
kunnen vasthouden.
Voor bankiers liggen de zaken an
dere. Zy moeten vaak middelen kor
te tyd achter de hand houden, 'om
dat zy belangryke betalingsopdrach
ten van cliënten te verwachten heb
ben Zo hebben de betaalkantoren
voor het dividend van de Koninkiy-
ke tevoren voorzieningen moe
ten treffen om het dividend direct
na de aandeelhoudersvergadering te
kunnen uitbetalen. Daar zyn enor
me bedragen mee gemoeid, zelfs de
grootste bankinstellingen hebben
niet zo maar honderden miljoenen
achter de hand.
Daggeldleningen spelen zich dan
voornamelyk af tussen de fi
nanciële instellingen en de rente, wel
ke hiervoor berekend wordt, is geen
maatstaf voor de beoordeling van de
rentestand in ons land.
De tydelyke geldruimte by de
banken was vorige week ont
staan door omvangryke betalingen
van het ryk, waartoe de maandelyk-
se uitkering aan de gemeenten ten
belope van omstreeks f300 min. de
grootste moot vormde. Het geld van
de gemeenten sypelt via de bank
voor Nederlandsche gemeenten door
naar de handelsbanken, by welke ge
meenten tegoeden aanhouden voor de
lopende financieringen.
De daling van de rente voor dag
geldleningen was daarom maar een
schynbare ontspanning aan het ren
tefront. Deze week ging die rente im
mers weer omhoog. Op de kapitaal
markt is bepaald nog niets van een
ontspanning te merken. Zelfs een
rente van 9 procent voor ziekenhuis
leningen is geen trekpleister meer om
de kapitaalverschaffers uit hun tent
te lokken.
Iets andere te het gesteld met de
leningen met looptyden van 7/81
jaar. zoals de nieuwe AMRO-lening,
welke een rente bedraagt van 8 pet
De binnenlandse beleggers hebben
met dergeiyke leningen zo langza
merhand een verzadigpunt bereikt
Ook Ln het buitenland valt er nog
geen echte daling van de rentevoet
te constateren. Zelfs in Groot-Brit-
tannië heeft de verlaging van het j
officiële discontotarief van 7-Mi tot 7
pet op de staatsfondsenmarkt. niet
het gebruikelyke effect gehad. Er is
geen forse koersstyging opgetreden,
zoals anders placht te geschieden als
de geldrente omlaag gaat.
Het discontotarief is de rente, wel
ke banken moeten betalen als zy
geld willen lenen van de centrale
bank. in Groot-Brittannië dus van de
Bank of England. Op hun beurt be
rekenen de bankiers by een verla-
ring van het officiële disconto een
I lagere rente voor de kredieten, welke
cllenten by hen opnemen. De rente
voor kredieten is in het algemeen ge
koppeld aan het discontotarief.
Dit is echter allemaal rente voor
geld en er is nu eenmaal een groot
verschil tussen geld en kapitaal.
Geld kan er zoveel gemaakt worden
als de centrale bank maar wil. want
de bankbiljettenpers in geduldig. Voor
kapitaal moet echter gespaard wor
den en men kan er alleen maar voor
lopende uitgaven over beschik
ken als hetgeen, waarin het kapitaal
is belegd aan een ander is verkocht.
Geld is een ruilmiddel, dat over te
alle tyde kan worden aangewend om
iets te kopen. Het kan voorkomen,
dat iemand, die over een groot ver
mogen beschikt, toch geen cent op
zak heeft geen kopje koffie kan ko
pen. Hy moet eerst een deel van zyn
vermogen te gelde makeci om de be
geerde drank te kunnen kopen.
Nadat de kopjes koffie door ae al
gemene geldontwaarding zo duur zyn
geworden, zyn er nog maar weini
gen die in staat of bereid zyn om
geld om te zetten in kapitaal voor
beleggingsdoeleinden. Er wordt on
voldoende gespaard Waar weinig
van voorhanden is. is duur. Dus. ka
pitaal is duur in onze tyd, zoals
blykt uit de rente-ontwikkeling Het
is een internationaal kwaad waarte
gen geen kruid is gewassen.
Zelfs de effeotenbezitters houden
tegenwoordig niet voldoende over
van de dividenduitkeringen om tot de
aanschaffing van nieuwe aande
len over te gaan. In deze tyd van
het jaar komt er een stroom van
dividenden los.
Een concern als de Konink-
ïyke, waarvan ongeveer een derde
van het aandelenkapitaal in Neder
landse handen is zorgt ervoor uat er
f300 min aan dividend ln eigen land
wordt uitbetaald. Philips zorgt voor
een bedrag van f 130 min, Hoogovens
doet het bescheiden aan met ca.
f30 min en bninenkort zal Unilever
net als de AKZO-groep eveneens een
duit in het zakje doen Voor het
overgrote deel zal al dat geld wel in
de consumptieve sfeer verdwy-
nen, vooral nu de stand van zaken op
de effcetenbeurs bepaald niet lokt
tot het kopen van aandelen. Althans
niet van die der internationale con
cerns.
Dat in dit land het leger ooit nog
eens de macht zou grypen, is iets dat
niemand voor mogeiyk houdt. Onze
democratie wordt in het algemeen zo
sterk geacht dat een coup. zoals de
kolonels ln Griekenland uitvoerden,
hier geen kans van slagen zou heb
ben. De voedingsbodem ontbreekt:
het leger te zelf redelijk democratisch
van instelling en de enkele rancu
neuze officier, die een dam wil op
werpen tegen de vermeende opmars
van links, is een zo apart fenomeen
dat hy onmiddellijk in de .spotlight»"
van de publiciteit komt te staan.
Een theoretische zaak dus. Maar
aangenomen dat een groep officie
ren als reactie op by voor beeld een
steeds verdeelder en daardoor falend
parlement en een toenemende buiten
parlementaire actie een staatsgreep
zou willen organiseren, dan moet dat
niet zo'n moeiiyke operatie zyn. Het
leger heeft althans een aardige greep
op de inlichtingen- en veiligheids
diensten en de Griekse kolonels heb
ben laten zien hoe gemakkelijk *t Is
als men dergelijke diensten in handen
heeft, zy wisten in één nacht de
strategisch belangrijke knooppunten
te bezetten en hun potentiële tegen
standera van bed te lichten.
Waarom de buitenlandse inlichtin
gendienst (BID.), die tot dusver on
der de minister-president ressorteer
de, zo nodig by defensie moest wor
den ondergebracht is in *t debat dat
de Tweede Kamer daar deze week
aan wydde, niet uit de verf geko
men. Feit dat het te gebeurd en
dat de meerderheid van de Kamer
er zich by heeft neergelegd. Er werd
nog wel wat gesputterd en er werd
nog een poging ondernomen een vin
ger in de pap te houden, maar men
wist toch niet te verhinderen dat de
fensie, dat reeds drie inlichtingen
diensten aan het werk heeft, er nog
een vierde by kreeg. Alleen de oppo
sitie ging niet akkoord.
Inlichtingendiensten schijnen er te
moeten zyn om de democratie te be
schermen, maa7- helaas vormen zy
ook vaak een s<ILat in een staat waar
op nauwelykr controle mogeiyk is.
De Amerikaanse inlichtingendienst
CIA, die zifln vertakkingen over de
hele wereld heeft, is daarvan een
goed voorbeeld. By ons ressor
teren nu vier van de vyf inlichtin
gendiensten, die wy hebben, onder de
minister van Defensie, nameiyk drie
militaire en een burgerlyke. De bin
nenlandse veiligheidsdienst valt onder
de minister van Binnenlandse Zaken,
die ook hoofd van de politie is.
Het te een griezelige zaak als men
bedenkt welke consequenties zoiets
kan krygen als de nood werkeiyk
eens aan de man komt. Daar komt
nog by dat de diensten worden ge-
coordineerd door een officier, name
iyk vioe-admiraal b.d. H. Bos. Hy te
de Nederlandse Canaris. De coördi
nator. die over een eigen staf
besc .ikt, is weliswaar gehouden de
min.oier-president te rapporteren,
maar hy verkeert daar by toch maar
in de positie dat hy tenslotte zelf
uitmaakt wat de premier te horen
krygt en wat nierf..
Wat de regering heeft bewogen de
BID onder beheer van defensie te
brengen, is onduidelyk gebleven. De
dienst heeft nota bene niets met
militaire inlichtingen van doende. De
BID verzamelt vooral politieke, eco
nomische en culturele gegevens. Als
de minister-president er dan zo graag
afwilde, dan zou onderbrenging bij
buitenlandse Zaken meer voor de
hand hebben gelegen. Daartegen is
echter aangevoerd dat een dergeiyke
verantwoordelykheid het eigen beleid
van de minister van Buiten
landse Zaken zou kunnen schaden.
Dat de minister-president de BID
kwyt wilde, schynt aJs werkeiyke re
den te hebben dat de dienst niet zo
best meer functioneert en helemaal
I opnieuw op poten moet worden gezet.
Bovendien wordt verteld dat premier
De Jong het niet met de chef van
i de BID kon vinden. Er schynt met
de dienst te zyn gesold als met de
J hete aardappel die iedereen de ander
probeert toe te spelen. Zelfs heeft
men op de minister van Defensie,
Den Toom, nog de nodige druk moe-
j ten uitoefenen om hem zover te kry
gen dat hy het zaakje overnam.
1 Premier De Jong hanteerde in de
Kamer als belangrykste argument
voor de verhuizing dat de minister
president zyn handen zoveel mo-
geiyk dient vry te houden voor het
regeringsbeleid en daarom zo weinig
mogelyk met specifieke zaken moet
worden belast. Het klonk niet
erg overtuigend. De premier is niet
alleen voorzitter van de minis-
1 terraad, hy is ook minister van Alge
mene Zaken. Als zodanig had hy de
verantwoordelykheid voor de buiten
landse inlichtingendienst, zoals hy
dat ook heeft voor byvoorbeeld de
Ry ksvoorl ich t in gsdienst
De Tweede Kamer is in deze zaak
voor voldongen feiten geplaatst. De
I commissie, die speciaal in het leven
I is geroepen om met de regering con-
tact te houden over de inlichtingen-
en veiligheidsdiensten en die wordt
gevormd door de voorzitters van de
zes grootste fracties, wist wel dat er
plannen waren, maar was van het
besluit totaal niet op de hoogte. Had
j men tevoren inspraak gehad, dan
I was de verhuizing waarschyniyk niet
doorgegaan.
R. W. HEIDINGA
Nog honger in ex-Biafra Een
hoge VN-functionaris heeft gisteren
in New York verklaard, dat de toe
stand in Nigerië's door de burgeroor
log geteisterde gebieden tegen eind
augustus gestabiliseerd moet zyn, zy
het niet volledig normaal. Paul Lar-
sen, hoofd van het kinderfonds der
Verenigde Naties (UNICEF) ln Ni
geria. voegde eraan toe dat het voed
selprobleem in het voormalige Bla-
fra nog zeker maanden zeer ernstig
zal biyven. Er heerst nog steeds on
dervoeding.
