Val doen we voor mis HART Bevrijdingstentoonstelling in het Rijksmuseum ETGROEN w m Fe zitten in auto's ungen op bromfietsen en vrleren het lopen LITERAIRE KRONIEK VAN CLARA EGGINK de beste hekken komen uit Besf (ATERDAG 25 APRIL 1970 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 15 Vliegende babies Iedereen die wel eens gevlogen heeft kent het verschijnsel van het „dichtklappen" van de oren op een bepaalde hoogte, een verschijnsel dat doen* een paar maal flink slikken weer verdwijnt. Volwassenen doen dat automatisch, of kauwen op een stuk je kauwgom om het verschijnsel te gen te gaan. Maar babies kunnen dat allemaal nog niet en daarom geeft een New-Yorkse neus-, keel en oor specialist in de medische rubriek van Ladies Home Journal dit advies: geef babies de fles tijdens het op stijgen en landen van het vliegtuig. Door het slikken tijdens het drinken blijven de baby-oortjes ..open". Pilletje slikken Dertien miljoen vrouwen over de hele wereld gebruiken op het ogen blik de pil als anti-zwangerschaps middel, schrijft Marie Prance. Zwe den staat aan de top met het slikken van anti-conceptiepilletjes: 22 pro cent van de Zweedse vrouwen ge bruikt de pil. In Australië wordt de pil gebruikt door 19. in de Ver. Sta ten door bijna 16, in Duitsland door 11 van elke honderd vrouwen- Daar na volgen de vrouwen in Zwitserland «bijna 10 procent). Engeland (ruim 8 procent) en Oostenrijk «6 procent). Helemaal onderaan de lijst staat Ita- rC* - lië waar slechts zeventiende procent der vrouwen naar de pil grijpt. >n serie zwartgallige fèiten: Voor mannen in de leeftijdsgroep 35-45 jaar is de sterfte door hart- en vaatziekten in twintig jaar verdrievoudigd. De hartziekten vormen bij mannen de belangrijkste groep doodsoorzaken na het 35ste jaar (pas daarna volgen kan ker, verkeersongelukken en infectieziekten). Het hartinfarct veroorzaakt bij mannen tweederde deel en bij vrouwen tweevijfde deel van de sterfte aan hart- en vaatziekten. Prof. Nieuwenhuizen heeft uitgerekend dat één op de twee mensen zijn hartinfarct niet zou hebben gehad, als hij maar wat meer aan beweging had gedaan. Voor een man van 40 jaar zijn als gevolg van de veel gro tere mate van aderverkalking de levenskansen niet veel groter dan in 1900. Wij weten het 00 langzamerhand H d: de conditie van de gemiddelde H »n en vrouw is ronduit slecht. Wy ;den in auto's, hangen op brom- 'tteen. zitten overdag niet zelden lang stil en staren fcn de fenduren in een gemakkelijke fau naar de tv Het lopen gaan we amerhand verleren. |Door die inactiviteit kan de ver- ;ing gemakkeiyk een aanvang ne- 1 met alle kwalyke gevolgen die lar later uit naar voren kunnen ko en. Die slechte conditie heeft niet al en betrekking op wat oudere men- n. Nog zeer recent deelde een le- tfarts mee dat de helft jawel, de elft) van het aantal rekruten, jon gmannen dus van 19 en 20 jaar. niet 3 machte was zelfs maar aan de Ihtste vaardigheidseisen te voldoen De gemakzuchtig en slordig leven de twintigers van nu zullen de suk kelende vyftigers van straks zyn. Maar daarover zullen wy het nu maar niet hebben. Voor het ontstaan en voortschry- den van de hart- en vaatziekten is een aantal hoofdoorzaken aan te wijzen, vrywel alle het produkt van het le ven in de z.g. welvaartsstaat. Roken Overgewicht Te vette voeding Psychische spanningen Onvoldoende lichaamsbeweging Cooper Op dit laatste, zeer belangryke punt (de lichamelyke activiteit) zal nader worden ingegaan. In de aan hef werd immers al de uitspraak van prof. Nieuwenhuizen aangehaald dat één op de twee mensen zyn hartin farct niet zou hebben gehad als hy maar wat meer beweging zou hebben genomen. Kenneth Cooper, een arts by de Amerikaanse luchtmacht, heeft een paar jaar geleden de hele materie eens nauwkeurig bekeken. Zyn pro bleem en dat van zijn collega's was: hoevéél lichaamsbeweging «en hoelang) is er nodig om fit en ge zond te blijven. Hy ging aan de slag en na vier jaar onderzoek, waarin 5000 proefpersonen werden getest, had hij van de meeste populaire vor men van lichamelijke oefening vast gesteld. welke portie energie ze van het lichaam vergen. De beste vormen van 1 lichamelyke oefening, volgens Cooper, zyn die welke tot het opne men van veel zuurstof nopen en aldus het lichaam dwingen die te brengen naar de plaatsen, waar de voedingsstoffen liggen opgeslagen. Want de energie, die we nodig heb ben. komt pas vry uit verbranding van de voedingsstoffen met behulp van die zuurstof. De sleutel tot de gehele affaire, zo zegt Cooper, is dus zuurstof. „De meesten van ons", al dus de Amerikaanse arts, „kunnen voldoende energie produceren voor het verrichten' van onze gewone da- gelykse bezigheden. Worden die bezig heden echter inspannender, dan kun nen sommigen van ons het niet by- benen. Ooi-zaak is dat in sommige lichamen de middelen tot af leveling van de zuurstof beperkt zijn". Cooper ontdekte dat de beste d.w.z. de meeste zuurstof vereisende vor men van lichaamsoefening zyn «in volgorde van belangrijkheid)hard lopen. zwemmen, fietsen, wandelen, looppas-op-de-plaats, handbal en basketbal. Hy ontwierp daarop een puntensys teem, gebaseerd op een aantal oefe ningen. waardoor men zelf zyn fitheid en gezondheid kan controle ren en byhouden. Dat is het inge nieuze van het systeem - Cooper. Op Coopers puntensysteem zal niet verdei- worden ingegaan. Daar komen tabellen aan te pas en het gaat hier éven om de grote lyn. Wel is aardig om de wyze aan te geven waarop Cooper iemands fitheid meet. alvo rens zo'n tabelprogramma in wer king treedt. Cooper laat de mensen 12 minuten hardlopen in hun eigen tempo. Wie buiten adem raakt, mag gaan wande len, maar men moet in beweging bly- ven. Wie in die 12 minuten minder dan 1600 meter heeft afgelegd, bezit een teer slechte conditie. O Wie 1600 tot 2000 m heeft afge legd. heeft een slechte oonditie. 2000—2400 in is redelijk. 24002800 m is goed. O 2800 m of meer is uitstekend. Voor mannen boven de 36 jaar is 2250 m. „goed" en voor vrouwen 2100. Wie met zyn prestatie behoort tot de categorieën „zèer slécht" en „slecht" is gezakt voor de test. Wat uiteraard geen reden is 0111 op te ge- ven. Integendeel. Men zal er alleen j wat langer overdoen om een goe- I de conditie te bereiken, daar komt het dan verder eigenlijk op neer. De j meeste mensen, zo is Oxipers erva- I ring. zijn bij het begin niet in staat 1 de categorie „redelyk" te halen. Iemand in goede conditie die regelmatig beweging neemt, zal wan neer hy rust een hartslag hebben van ongeveer 60 per minuut. By kantoor- I mensen die niet oefenen is dat 80 of meer Het hart van deze laatste cate gorie moet dus enkele tienduizenden slagen per dag meer maken. Een van de opmerkelykste gevol gen. aldus Cooper, van een goed byge- houden conditietraining is het ont staan van meer bloedvaten in het spierweefsel. Deze openen als het ware nieuwe routes waarlangs zuur stof kan worden af gelevérd. „Wanneer het spierweefsel van het hart verza digd is met gezonde bloedvaten, ver kleint dit de kans op hartkwalen in I aanzienlyke mate. En zelfs als zich I een hartaandoening zou voordoen, I kunnen de extra bloedvaten een ..ring" leggen om de aangetaste 1 plek en deze insluiten om het om ringende weefsel gezond te houden en zo de kansen op spoedig herstel hel pen vergTotem". Leidse Hout Elke zaterdag kan mén, in alle j vroegte, in de Leidse Hout een I groep mensen in de leeftyd van 30- j 60 jaar aan de slag zien om het te- kort aan beweging by te spykeren. Er I wordt door in totaal ruim 70 man ge- werkt in twee groepen. De ene is bezig j van half acht tot half negen, de an- dere van half negen tot half tien. Het initiatief voor dit werk is vier jaar geleden genomen door de Leiderdor per Ruud Hoek (Hoofdstraat 46. tel. 41033). De leiding op die zaterdag ochtenden berust by de Leidse poli- tie-instructeur Joop Westbroek «t-el. 23486). Het is beslist geen club in de traditionele betekenis van het woord, met voorzitter, vice-voorzitter, secre taris. vice-secretaris enz.; dat heeft men uitdrukkelijk niet gewild. Men betaalt vyf gulden voor de verplicht gestelde medische sportkeuring en verder vier gulden per maand contri butie. (Daarvoor kan men dan ook nog op dinsdagavond gymnastiek be drijven in de Militaire Sporthal). En daarmee basta. Het bijzondere van dit groepje vroegopstaanders op zaterdag is. dat Joop Westbroek er het systeem van Cooper op toepast. Dat betekent o a ook dat iedereen z.g „huiswerk" mee j krygt. Want één uurtje „bewegen" per week is aardig, het is natuuriyk niet voldoende. In hoeverre dat huis werk precies wordt „gemaakt" is de vraag, maar het begin is er in elk ge val. Die happenings op zaterdagochtend ln de Leidse Hout «zowel op de sintelbaan als in het bos) zyn zeer genoegelyke bezigheden. De zeer ge- programma vlecht «veel hardlopen varieerde stof die Westbroek in het uiteraard, enkele gymnastiekoefenin gen, voetbal, een keertje speerwerpen of kogelstoten, korfbal, soms een Hardlopen ln het grote hul- tenboê strand loop er tussendoor enz) zet de oude knakkers wel eens voor proble men. Maar er is geen prestatieja- gery by, zodat iedereen op zyn eigen wyze het programma kan afwer ken. De ervaring leert dat wie een maal de stoute (gym)schoenen aan trekt en naar de zaterdagochtend- sport komt. ook blijft komen. Wie vindt dat de conditie niet meer is wat het eens was (toen we nog jong en mooi waren) weet nu dus waar hij terecht kan. Te lang al. vrienden, heeft de vad sigheid bezit van ons genomen. 1 Wie het een beetje goed voor heeft met zijn hart en wie i heeft dat nu eigenlijk niet ver- laat voortaan op zaterdagochtend I op correcte tijd het warme bed. In de Leidse Hout wacht Joop Westbroek om u mee te nemen j naar dat grote enge buiten bos. RUUD PAAUW Geraadpleegde bronnen Bulletins van de Nederlandse Hartstichting „Zo blijft u fit op elke leeftijd" door Kenneth H. Cooper in „Het Beste uit Reader's Digest". WILLEN VAN TOORN: TWEE DAGREIZEN. WILLEN BRAKMAN: DE BIELEN EN DEMONEN. Beide by Querido, Amster dam. Men heeft wel eens gezegd dat de schryvers pas na een jaar of twintig werkelyk over oorlog en bezetting zouden gaan schryven. Deze opvatting strookt ook wel met wat men zich ge- wooniyk voorstelt van het be grip creativiteit: een soort che misch inneriyk proces, waardoor de onmiddellyke ervaring na korter of langere tyd verwerkt terugkeert. Het is duidelyk dat iets dergelyks het geval moet zyn geweest by deze twee jonge schryvers Willem van Toorn en Willem Brakman. In hun ro mans is ook een zekere overeen komst waar te nemen die niet alleen bestaat uit het feit dat zy een deel van hun verhaal ge puurd hebben uit hun jeugdher inneringen die bij beiden uit de tyd van de bezetting stammen Sterker is de overeenkomst van sfeer, van dreiging en onheil, die als een soort giftige rook over het heden is blyven hangen Dit is by Brakman het sterkste, maar zyn verhaal speelt dan ook binnen het kader van de oorlog. By Willem van Toorn voltrekt zich een proces langs de weg van de terugkeer, die op gang wordt gebracht door een voorval in het h^den. De histori cus Maarten Leebraken krygt een vermoeden dat zyn vader die architect was. zich wel eens met kwaiyke praktyken zou kunnen hebben bezig gehouden en zodoende de vyand in de kaart gespeeld hebben. „Twee Dagreizen" is dus hoofdzake- lyk een spel in het heden waar- by het verleden de grote rol speelt. Leebraken heeft n.l. het plan een boek te schryven als vervolg op een reeds gepubli ceerd werk van zyn hand, waar in hy zich zal beperken tot de architectuur na de eerste we reldoorlog en dat „Het Nieuwe Bouwen" zal heten. Hoewel hy overvloedig materiaal in de pa pieren van zyn overleden va der heeft aangetroffen wil het met het boek niet vlotten en ze geven. Later duikt er nog een tweede stel tekeningen op. byna geiyk aan de eerste zodat, on danks de stellige verklaringen van een andere oude vriend van de vader, de medicus Paridon, de twyfel toch blyft hangen, al thans by de lezer. Ik denk dat dat ook de bedoeling is. De roman van Brakman „De bielen en Demonen" speelt zich af tydens de bezetting. Toch is deze periode voorname- lyk gebruikt als middel om een groep mensen als het ware te ker niet meer wanneer hij tus sen die papieren een geheimzin nige brief aantreft met daarbij een hoeveelheid regelmatige gi- ro-overschryviingen. Dit ge heel geeft hem een vermoeden van chantage, vooral omdat de brief geschreven is door de dochter van een oude relatie van zyn vader, de bunkerbouwer Koppenberg. Hy herinnert zich zowel de man als de dochter, daar hy als jongen by hen in huis is geweest om wat by te eten in de oorlogsjaren. Hy gaat de mensen opzoeken en treft de oude Koppenberg niet' meêr compos mentis hoewel nog in staat om hem tegen de wil van de dochter, een stapel teke ningen van zyn vader mee te ontdoen van hun sociale mantel en deze wezens terug te brengen tot hun simpelste roersel: de stryd om het vege lyf. De hoofd persoon is weer een jongen die by de aanvang van het boek met zyn vriend Helmisch door het land zwerft wat een vorm van onderduiken is. Zy blyven een poos by een familie van Hel- mich die Klam heet en waar zich het drama met de Duitse soldaat afspeelt. Daarna gaan de jongens naar de moeder van de hoofdfiguur terug maar hun voortdurende heen en weer trek ken naar Rotterdam om te lo geren by een zuster van Hel- mich die het met de Duitsers houdt, brengt de moeder zozeer in angst dat zy ter bescherming van haar zoon de vriend verraadt daar wordt tenminste op ge zinspeeld via het handschrift. Het bestaan van de hoofdfi guur valt nu hoe langer hoe meer dicht tot de nauwe ruimte van het vervuilde pleintje waar zyn moeders huis aan staat en tot de buren. Hun onderbuur man Ad is een zwarthandelaar die om onbekende redenen op zyn manier voor de jongen zorgt omdat deze, naar de moe der voorgeeft, voor dokter stu deert. Hy laat hem werken in zyn gezin by de carbid lantaren, hy stopt hem chocolade en ta bak toe en laat hem aan tafel meeeten. Met het debiele dich tertje van de man, Belleke. scharrelt de jongen zowat tot het kind na een ziek wordt en doodgaat. De sfeer van het geheel wordt steeds naargeestiger en somber der. de kou verstopt de hersens, men ruikt vervuiling en slecht eten. De mensen zyn ver laagd tot een soort trage maden die alleen nog wat krioelen om voedsel. Ik moet zeggen dat de epiloog my niet helemaal duide lijk is. Ik veronderstel dat hier mee een soort droomtoestand wordt bedoeld waar de ikfiguur in geraakt en waarin hy zich zyn kindertyd met zyn vader herinnert. Deze vader gaat hy samen met de uit de dood her rezen Belleke opzoeken. Maar het wordt een nachtmerrie van een verlaten huis en een man alleen met zyn prostaatkanker die aan het eind nog voor hun ogen doodgeschoten wordt ook Een barre historie maar wel knap geschreven. Het etgroen van de tweede wereldoorlog brandnetels bij de een én inkt- zwammen bij de ander AMSTERDAM (GPD) Het Rijksmuseum eert de viering van 25 jaar bevrijding met een grote tentoonstelling waarin het oorlogswerk van de Rotterdamse schilder Hendrik Chabot centraal zal staan. Deze expositie wordt van 24 april j.l. tot 6 ju li gehouden. Het Rijksmuseum en in het bijzonder zijn afdeling Nederlandse geschiedenis heeft zich met dit initiatief op onge woon terrein begeven. De expressionist Chabot immers j Van 1939 tot 1945 schildert hy zyn zou naar zyn aard en tyd volgens af- j oorlogscyclus. Een veertigtal schilde- spraak eerder thuis horen in het Ste-ryen die nu de kern van de herden- delyk Museum of welke rykscollectie kingsexpositie zullen uitmaken Cha- buiten het Ryksmuseum om dan ook. De heer D. H. Coevee, hoofd van de afdeling Nederlandse geschiedenis, geeft er de volgende toelichting op: „Deze tentoonstelling is om verschil lende reden niet uitgegaan van onze afdeling schilderkunst. Dat zal, ge zien afspraken die er over de tyd- vokken van handeling bestaan ook niet goed mogeiyk zyn. We hebben met deze tentoonstelling ook niet be doeld een overzichtsexpositie te ma ken, een soort retrospectieve, maar vanuit geschiedkundige en schilder kunstige motieven willen wyzen op een bijzonder autentiek oorlogsmonu ment waarvan zeer reien niet eens weten dat her er is". Erkenning Het Ryksmuseum met deze ex positie overigens wel een uitnemende kans de grote schilder Chabot. die be paald niet meer op een overweldi gende belangstelling kan rekenen in het goede licht te zetten. Chabot werd in 1894 ln het Noordbrabantse Sprang geboren en kwam in 1904 met zyn óuders naar Rotterdam, van 1908 tot 1919 volgt hy de lessen van de avondacademie en begint daarna serieus aan een eigen atelier. In 1930 ontdekt hy in Brussel het werk Permeke. En drie jaar la ter in 1933 verhuist hy voor ruim een jaar naar het Walcherse Vrouwen polder waar hy onder het licht van Zeelands hoge hemel ontdekt wat de schilder in hem zal gaan doen bot stierf in 1949. Afstand De expressionist Chabot heeft de oorlog beleefd als een gevoelig en me- deiydend mens en niet als een poli tiek of historisch geïnteresseerde. Al thans dit is de eerste Indruk die zyn oorlogscyclus van 45 schilderyen nalaat. Duitsers. NSB-ers, actieve verzetstryders komen niet in het werk voor. Alles is pure aandacht voor de slachtoffers, voor de vervolgden, de hongerenden. Hierdoor komt de reeks los van de gebeurtenissen als zodanig en wordt tot de registratie van ellende van de mens ten gevolge van een schrikbewind. Chabots werk is na de oorlog meerdere malen in binnen- en buitenland tentoon gesteld. Echter steeds met de nadruk op het kunsthistorische en het ex pressionistische aspect. Het ls nog geen gemeengoed geworden, dat de hier bedoelde cyclus het wellicht meest authentieke oorlogsmonument dat Nederland bezit. De tentoonstelling wil dit historisch belang onderstrepen De werken wor den niet getoond als een fase in de ontwikkeling van de Nederlandse schilderkunst, maar als een histo risch document; zy vormen midden- en hoogtepunten van de tentoonstel ling die zich ook op andere wyze met deoorlogs en bezettingsjaren bezig houdt. Hierby wordt als uitgangspunt gekozen de afstand en de vervreem ding van de gebeurtenissen, hetgeen ook het kenmerk is van het werk van deze schilder. van de rechterlyke macht, deportatie enzomeer. De realisatie geschiedt met I grafische hulpmiddelen, foto's, affi ches. verorderingen, krantenkoppen I en door éen permanente vertoning van documentaire filmbeelden. De tentoonstelling als geheel, schildery en plus documentatie, beeldt uit hoe zeer een dictatoriaal bewind een aan slag op ieder mens persoonlyk is. De schilderyen zyn voor het over grote deel afkomstig uit privé-bezit van de Rotterdammer D. Tol; de rest komt van andere particulieren en musea. In het bezit van het Ryk zyn inmiddels twee zeer bekende doeken gekomen. De brand van Rotterdam en het Zweedse brood De beroemde doeken „Inundatie" en „Joodse vluchtelingen" die zich bevinden in de musea van Lausanne en Tel Aviv zullen niet te zien zyn. De expositie omvat 40 schilderyen en 12 werkte keningen. Hammaclier schreef daarover: ..In die lente brak de schilderkunst uit hem I06, als een geweld, een natuur- Het thema is geleidelyke vervan- gebeuren. een onweer". In 1940 gaat gmg van de rechtsstaat door een dic- 1 by een vliegtuigaanval zyn Rotter- tatuur. Hieraan wordt inhoud gege- damse atelier in vlammen op en ven door de toelichting op een aantal een nimmer vervangbare eollee- essentiële Duitse maatregelen die lei- tie schilderyen waaronder zyn in- den tot de uitholling van de Neder- 1 middels befaamd geworden proleta- landse samenleving zoals het verbod rlërs-portretten voorgoed verloren. van politieke partyen. infiltratie ADVERTENTIE B G levert gegarandeer d roestvrije hekwerken door geheel Nederland tegen de scherpste prijzen. 710

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 15