Herstel geteisterde economie en
leniging nood van de 1% miljoen
ontheemden
kampt - in stilte - met immense problemen
DEN HAAG (GPD) In Afrika's bewogen jongste geschie
denis behoort de situatie in Nigerië al geruime tijd niet meer
ut de opvallende nieuwsfeiten. Nu de kanonnen zwijgen heerst
rook de stilte rond het gigantische probleem waarvoor Nige-
ié zich in zijn oostelijke regio gesteld ziet: het herstel van de
ïeen burgeroorlog van 30 maanden zwaar geteisterde econo-
ae en het lenigen van de nood van anderhalf miljoen ont
hemden.
De internationale publiciteitsmedia
fbben andere bronnen kunnen aan-
iren dan de wederopbouw in het
lormalige Biafra. Maar de stilte
jlü .aromheen kan ook verklaard wor-
door de houding van de federale
jeriaanse autoriteiten zelf. Zij
nsen het immense herstelwerk
lame als een zaak van nationale in
wining te zien en hebben de afge-
pen maanden niet nagelaten er aan
i herinneren dat de westelijke we
id zich in het militaire conflict tè
drukkelijk aan de kant van het
nde Biafra heeft geschaard.
Onlange bracht Kanmi Ishola-O-
»e, een hooggeplaatste Niger taan -
vertegenwoordlger in het NAASO
Bgerian Afro-Asian Solidarity Or-
ition) het Nigenaanse onbeha-
hi zo onder woorden: „De landen
West-Europa en Amerika zijn
iet werkelijk onze vrienden. Zij
[bben er met het aanvoeren van
iterialen voor gezorgd dat de oorlog
ging duren. Zij vormen een
perfect netwerk, clandestien en
agressief en in beweging gebracht
door imperialisme en neo-koloniaüs-
me, om onze afhankelijkheid belache
lijk te maken".
Generaal Jakoeboe Gewon. Nige-
rië's militaire leider, heeft tUdeite con
frontatles met westelijke bezoekers
ook al enkele keren meegedeeld dat
geen enkele internationale organisa
tie enig recht mag opeisen om zioli
op eigen gezag in de binnenlandse
zaken van Nigerie te mengen. In dat
verband is het meest sprekende voor
beeld van de psychologisch begrijpe
lijke Nigeriaanse houding het stop
zetten van het werk van het interna
tionale Rode Kruis, dat vanaf 1967
120.000 ton voedsel naar het oorlogs
gebied bracht.
Het Nigeriaanse Rode Kruis heeft die
taak overgenomen, maar is er nog niet
op uit de wereld veel meer over zijn
vorderingen mee te delen dan dat er
in het voormalige Biafra 24 zieken
huizen zijn geopend en dat 60 Ibo'-
artsen en 250 verpleegsters zich vrij-
willig voor het hulpwerk hebben aan
genomen.
Toch is met name onder de grote
internationale hulp-organisaties de
bereidheid groot de Nigeriaanse auto
riteiten ter wille te zijn. „En", zo
voorspelt secretaris J. Eggink van het
Nederlands Unicef-oomité. „het komt
allemaal wel weer goed. Zo langza
merhand worden de wonden geheeld
en verdwijnt de boosheid die bijvoor
beeld is ontstaan omdat de organi
saties illegaal priesters naar Biafra
vlogen. Ik ben ervan overtuigd dat
de hulporganisaties op de gebruikelij
ke manier, zoals het ook voor de bur
geroorlog gebeurde, hun steun aan Ni
gerië kunnen geven. Ik heb boven
dien liet gevoel dat de houding van
de federale regering tegenover de
Biafranen heel erg meevalt".
Betrokken bij wederopbouw-pro
jecten als de bouw van ziekenhui
zen en scholen heeft Unicef een be
drag van zes miljoen dollar gestoken
in een hulpprogramma, dat overi
gens nog een voorlopig karak
ter draagt. „Ook voor noodhulp-voor
zieningen". zegt de heer Eggink. „Er
is weliswaar geen honger meer; er
wordt voldoende voedsel aangevoerd,
al blijft het nog een vraag of het
iedereen bereikt. Maar dat ligt niet
aan de autoriteiten, wel aan de men
sen die zich nog schuilhouden. Maar
ook al is er voedsel genoeg, wij moe
ten toch attent blijven op het be
strijden van de gevolgen van de hon
gersnood die er geweest is. Die af
schuwelijke ziekte met die gezwollen
lichaampjes en de verkleurde ledema
ten eist een zeer speciale voeding.
Dat is een noodhulp-voorziening, die
nog wel een half jaar in beslag zal
nemen".
eens een hulpprogramma opstel
de, waaiwan overigens programme-
ring en prioriteiten in de komende
i maanden nog gecoördineerd moeten
worden. De bisschoppen lieten, door
generaal Gowon nog eens op de Ni
geriaanse opvatting gewezen, niet na
vast {e stellen dat de kerkelijke actie
3' - - r"
De Ntgeriaanse problematiek is im
mens groot. Regeringsvertegenw>x>r-
digers hebben er op gewezen, dat
het immer dreigende voedseltekort
alleen maar kan worden opge
lost via de uiterst k<*tbare aanleg
van irrigatlewerken Daarnaast zal
bjjv. alleen al het herstel van de ver-
Slachtoffertje van de burgeroorlog in Nigerië.
PM gtpspw J.
Spanning
Appèl aan het wereldgeweten. Ook hij vraagt voedsei.
Zo steunen de dollars in Nigerië
wel degelijk de zaak van de nationale
inspanning. „Maar", zegt de heer W.
Kreeftmeijer, directeur van de met
het ontwikkelingswerk gelieerde bis
schoppelijke Vastenactie, „toen ik een
paar weken geleden in Lagos was. be
stond de spanning tussen de autori
teiten en de internationale hulporga
nisaties nog steeds. Men heeft zich in
het bijzonder kwaad gemaakt op Cari
tas Internationalis, van wie tijdens
de oorlog vele illegale activiteiten
werden vermoed en die in Nigerië in
feite nog steeds op de zwarte lijst
staat. Het i6 me daar wel heel dui
delijk geworden dat de Nigeriaanse
regering alle acties nog steeds ver
oordeelt die speciaal met het oog op
Biafra zijn gevoerd".
De heer Kreeftmeijer is in de Ni
geriaanse hoofdstad als waarnemer
aanwezig geweest op de internationa
le bisschoppen-oonferentie. die even-
gekoppeld zal worden aan het fede
rale Nigeriaanse programma
De heer Kreeftmeijer; „Men moet
een buitengewone discretie betrach
ten om de spanningen tussen federa
le autoriteiten en kerk en die tussen
autoriteiten en hulporganisaties niet
opnieuw naar een onaanvaardbaar
niveau te vergroten. Daarom laten
wij met onze internationale vastenac
ties het maken van plannen bijv. ook
over aan de locale besturen. Die hele
hulpverlening blijft een heel delica
te geschiedenis. ALs wij onze gang
maar gaan en onze hulp alleen
maar op het voormalige Biafra pro
jecteren, zit er zo weer een conflict
in. Om dat te vermijden moeten we
een grote verantwoordelijkheid geven
aan de Nigeriaanse instanties".
melde bruggen een bedrag van enkele
honderden miljoenen guldens vergen.
De lieer Kreeftmeijer „Het kan 1
niet zonder hulp van buitenaf. Maar
het gevaar is dat men vandaag of
morgen nog wel aan Nigerië denkt.
j maar dat men het volgend jaar ver-
geten zal zijn. Wat Nigerië wil weet
ik niet. Daar komt niemand achter.
Maar als buitenlandse organisaties
moeten we, willen we wezenlijk hel
pen, op langere termijn werken. Voor
werken in dat verband hebben wij
bijv. een half miljoen gulden gere
serveerd. Denk in dat verband eens
aan de kinderen. Er is nu geld.
Over anderhalf jaar kan het op zijn.
Als men dan Nigerië vergeten is, zit
ten we met hetzelfde afgrijselijke pro
bleem als in Soedan: kinderen waar
nog geen kat naar omkijkt".
Wat de Nigeriaanse kinderen be
treft: vooral hun lot heeft lange tijd
hevig aan het geweten der wereld ge
knaagd. Men kan zich nog herinne
ren dat dankzij de internationale
hulpacties 4.000 Biafraanse kinderen
werden overgebracht naar Gabon.
Een van de vier Afrikaanse staten die
indertijd de souvereiniteit van Biafra
wilden erkennen .Maar ook rond de
ze groep is na de laatste massale en
explosieve bijvalsbetuiging in Januari
de stilte ingetreden.
Drieduizend van hen verblijven in
de directe omgeving van de Gabonese
hoofdstad Libreville: 1800 in het
het oerwoud gebouwde dorp van de
Duitse Caritas, 700 in de twee door
de Franse pater van de Heilige Geest
père Pinus beheerde centra van de
Nederlandse Caritas-organisatie en
500 in het kamp van Terre des Hom
mes. Veel dieper in het land zijn
byna 1.000 kinderen over kleinere
kampen en missieposten verspreid.
Niemand die indertijd zijn bijdrage
heeft geschonken voor een gelukki
ger leven voor deze Jonge Biafraan-
cjes behoeft zich over hun huidige
oestand zorgen te maken. Unicefs
Sggink verzekert: „De organisaties
ïebben voortreffelijk werk gedaan.
7oor deze kinderen wordt geweldig
ezorgd".
De heer R. Dessauvagie van Terre
ies Hommes: „Er is geen enkel pro-
ïleem. Wat de toekomst betreftwe
:unnen voor minstens 300 tot 400
anderen ivog zeker een Jaar betalen.
}at geldt voor alle centra. Anders
rad men bijvoorbeeld zeker wel een
reroep op ons gedaan".
„Massavoedering" van dui-
enden kinderen, slachtoffers van
le Nigeriaanse burgeroorlog, be
hoort nu tot het verleden. Nigerië
vil het zelf doen.
Toch is de afgelopen weken duide
lijk geworden dat wel degelijk
financiële perikelen zijn ontstaan in
de organisatie van de Franse Mal-
thezers, door wier toedoen 1200 Bia-
fraanse kinderen in de Ivoorkust en
100 in Gabon konden worden gehuis
vest en onderhouden Prinses Irene,
wier Fondation Princesse Irene in
het op 500 km afstand van Librevil
le gelegen Mouiia, nauwe banden met
de Malthezers onderhoudt, is even
min ontsnapt aan die financiële pro
blematiek.
Zij richtten onlangs een verzoek
om steun aan Rotterdams oud-burge
meester Van Walsum, de voorzitter
van de Stichting Vluchtelingenhulp
Biafra-oonflict, die de brief dioor-
stuurde naar de stichting Mensen In
Nood Caritas Neerlandica, een van de
vijf grote Nederlandse hulporganisa
ties waarover de bijeengebrachte f23
miljoen werd verdeeld. Caritas-direc-
Zo vlogen de vliegtuigen met
voedsel over de oerivouden van
Nigerië. Ook dat is verleden tijd.
1 ry J assies
teur P Ficq: „Ik heb de prinses te
ruggeschreven het niet raadzaam
te achten haar een cheque van een
ton te geven. Onze opvatting is dat
in Gabon dit soort initiatieven niet
links en rechts en onafhankelijk van
elkaar mogen blijven draaien Voor
al de Franse Malthezers varen nogal
eens een wat minder duidelijke koers.
Wat Prinses Irene betreft, zou de op
lossing kunnen zijn dat haar fonda
tion blijft bestaan, maar dat deze
programmatisch en functioneel aan
Caritas gekoppeld wordt".
Ook Caritas bezint zich hoewel
na Frankrijk als tweede op de Ni- j
geriaanse zwarte lijst geplaatst op
het in Nigerië braak liggende werk
De heer Ficq ..In de kinderkampen
in Gabon bestaat geen voedsel of
wat dan ook voor probleem. Maar
met het geld dat v e nog hebben gaan
we natuurlijk geen uitverkoop hou
den. We laten onze fondsen nu naar i
de reconstructieplan,nen in Nigeria lo
pen".
De mogelijkheid Is intussen niet
denkbeeldig dat de gespannen ver-1
houding tussen Nigerië en de hulpor-
ganisaties nog even zal voortduren nu I
Nigerië inmiddels heeft laten weten I
dat de tijd rijp is om de aan Gabon
en Ivoorkust uitbestede kinderen
terug te halen naar h*t voormalige i
woongebied. In principe is iedereen
met name »x>k Gabon het over 1
de redelijkheid van deze stelling eens.
De heer Ficq„Vandaar dat wij ook
I altijd die grote concentraties gewenst
hebben. Dat maakt de repatriëring
veel gemakkelijker". De heer Van
Walsum „Het is uiteraard de enige
Juiste oplossing".
De organisaties verzetten zich ech
ter tegen de haast van de Nigeriaan
se wensen De heer Dessauvagie:
,.He< wordt tjjd dat men eindelijk
eens gaat beginnen met het opsporen
van ouders en familie van vele van
die kinderen" Een organisatie als
Terre des Hommes gaat er vanuit dat
ze verplichtingen tegenover de aan
haar toevertrouwde kinderen heeft.
Maar ook de andere organisaties
wensen garanties dat de kinderen
eenmaal terug in Nigerië een goede
veraorging zullen blijven genieten.
Over de verlangens is van de Nige
riaanse regering echter nog geen po
sitieve reactie ontvangen. Het zou .zo
kan men bij de organisatie verne-
men. allemaal nog wel eens op een
paar partijtjes touwtrekken kunnen
uitdraaien.
Ondertussen is de Stichting Vluch
telingenhulp op 15 april officieel ont
bonden. Van de ongeveer f33 mil
joen ontving Terre des Hommes, na
al tweemaal een gift van een ton te
hebben gekregen, tien procent. Na
nog enkele giften waaronder een
ton aan Prinses Irene» werd het res
tant in vier gelijke brokken aan Uni
cef. de Stichting oecumenische hulp
aan kerken en vluchtelingen, het Ne
derlandse Rode Kruis en Caritas
Neerlandica geschonken.
I
Boekhouding
C
De wijze waarop het geld zUn weg
naar het geteisterde gebied vond. is
terug te vinden in de boekhouding,
dat in totaal f8.600.000,- incasseerde;
f 4.7 miljoen daarvan kwam van dc
Stichting Vluchtelingenhulp, twee
miljoen van het ministerie van Bui
tenlandse Zaken, de rest als opbrengst
van tal van landelijke acties. Cari
tas stuurde naar het voormalige Bia
fraanse grondgebied f 5 miljoen voor
noedseldistributiecentra, 8 ton naar
landbouwprojecten en was voor zijn
luchtbrug f 1,2 miljoen kwijt. Naar
Nigerië ging fl miljoen voor land
bouwprojecten en het kamp in Ga
bon kon met zes ton geflnancieerd
worden.
In het re.' ds is nog slechts
drie ton teru iden. Een gering
bedrag. Maai .alt te begrijpen.
^LflgRPAG 23 APRIL 1070 ftETPSCH DAGBLAD
'i
y
Nigerië
