De laatste stuiptrekking van Hollywood
Films
Leiden
Filmmuseum herdenkt
Lenins geboortedag
TT OF1111 fI HIip! geduldig
Bloot is De vijf vogelvrijen
traag, geen climax
F*ll CEC8
Oscar-uitreiking als vmchtbaarheidsritueel
Semi-documentaire
over Y seksleven
van Nederlanders
SCHUDEL GESTOOKTE CITROEN
Reportage door
Henk Leffelaar
„Allemaal naar bed"
Met Russische propagandafilms
MIDNIGHT COWBOY:
De Omhelzing geen hoogvlieger
VRIJDAG 10 APRIL 1970
LETDSCH DAGBLAD
PAGINA 23
LOS ANGELES (GPD) Het jaarlijkse vruchtbaarheidsritueel van de Hollywood-
filmindustrie, bekend als de Oscar-prijsuitreiking, was weer alles wat men er van ge
leerd heeft te verwachten. Spectaculaire muziekprodukties, kostbare décors, weemoe
dig terugblikken op de jaren, die nooit weerom zullen komen en een parade van cellu-
loid-groten in de laatste gewaden en tenue s. Wat er begin deze week echter aan ont
brak was de volmondige erkenning, dat Hollywood zijn beste tijd heeft gehad.
Voor het eerst in de 42-jarige ge-
ichiedenis van de Oscar werd de uit
reiking begeleid door een rumoerig
cordon van negers en Mexicanen, die
zich voor de ingang van het muziek-
paviljoen in Los Angeles hadden ge
posteerd met protestborden. „Films
naar Europa", was één van de op
schriften, „televisie naar Mexico, za
ken met Japan, maar de zwarten zit
ten in het verdomhoekje". De Mexi
canen droegen opschriften tegen het
racisme: „Laten we nieuw talent ge
bruiken uit onze Mexicaanse ghet
to's" en: „Boycot racistische films".
Ze werden in bedwang gehouden
door een dubbele rfj politieagenten
«n paviljoenpersoneel. langs het met
rood tapyt bedekte trottoir.
De demonstratie deed denken aan
Ide protesten van zwarte meisjes te
gen een ander jaarlijks Amerikaans
vruchtbaarheidsritueel de verkie
zing van Miss America, die nog nooit
een neger-meisje als winnaar heeft
opgeleverd. Niettemin arriveerden de
filmgroten in glanzende limou
sines begeleid door vol-boezemige se-
mi-actrices of aankomende acteurs
en de onvermijdelijke publici-
teitsman, die hen door een driedub
bele haag van journalisten en foto
grafen naar binnen loodste.
AMSTERDAM (ANP) „Alle
maal naar bed" is de titel van
de eerste Nederlandse seksfilm,
die vermoedelijk op 30 april ge
lijktijdig in Amsterdam. Rotter
dam, Den Haag en Utrecht in
première zal gaan.
Het is een verslag van de reacties
van een aantal mensen op een ad-
rertentie in dag- en weekbladen, en
sen sekscontactblad waarin o.m.
imateurmodellen voor een sekscome-
die werden gevraagd. De film is een
registratie, soms een reconstructie,
ran werkelijke gebeurtenissen. Er zou
sen vergelijking kunnen worden ge
trokken met de film „Mensen van
norgen". Echter met dien verstande,
dat naast de mens, die aan het woord
e over seks, ook allen hun eerste er-
lvaring opdoen in een striptease- of
Metascène. „Allemaal naar bed" wordt
Igeregisseerd door Dick Visser (40).
Cameraman is Wuk Huizinga f27).
Het idee voor de film kwam naar vo
ren uit de vragen en interviews die
zij hadden met degenen die sollici
teerden naar een rol in de film. Er
spelen 15 Nederlanders mee in de
film. Medespelenden zijn o.m. de
vrouw van een industriële topfunc
tionaris, de echtgenote van een con
structietekenaar, een vrouw, die met
haar man een bijouteriezaak heeft,
en een belastingambtenaar.
De film is een semi-documentaire
over het maken van een erotische
griezelkomedie. Producent is de NV
Cos na Film in Amsterdam. Dick Vis
ser is een autodidact in de filmbran
che. Hij maakte in 1962 een korte te
kenfilm „De Asbakkenfilm", waarbij
li ij zelf de muziek schreef. Dit
filmpje draaide drie jaar in
twee Amsterdamse theaters. Wuk
Huizinga heeft als cameraman en
assistent-regisseur in binnen- en bui
tenland gewerkt.
Hollywood is de laatste industrie,
die er in slaagt van zijn groten pro-
dukten te maken. Ook dinsdagavond
waren er weer de public-relations-
mannen, die de fotografen optrom
melden en zich dan als dierentem
mers of als aanprijzers van tandpas
ta naast hun cliënt lieten fotografe
ren. Maar Jane Fonda en John
Voight (de nieuwe ster van .Mid
night Cowboy"» en Lisa Minelli (de
dochter van Judy Garland), en Elliot
Gould kwamen in gezelschap van
vrienden of vriendinnen. Toch wer
den zij opgemerkt door de 2000 over
wegend jongeren, die zich op de spe
ciaal gebouwde publieke tribune voor
het paviljoen hadden opgesteld.
Seks-idool
Oude gewoonten slijten langzaam.
Raquel Welch, de non-actrice die
Marilyn Monroe opvolgde als Holly-
woods seks-idool. werd belegerd door
fotografen, als gold het. Columbus bij
zijn terugkeer na de ontdekking van
Amerika. John Wayne (voor wie de
protesterende Mexicanen een spe
ciaal bord hadden gemaakt met als
opschrift „John Wayne is een
racist") werd door weer andere Me
xicanen op de publieke tribune be
groet met gejuich. Een sterk ver
ouderde Lesley Caron (van ..Gigi")
werd nauwelijks herkend. Elisabeth
Taylor en Richard Burton kwamen
het gebouw binnen door een geheime
ingang.
Het vruchtbaarheidsritueel van de
Oscar-prijsuitreiking vereiste weken
van voorbereiding. Een orkest van
dertig musici (geen enkele neger) re
peteerde ten gehore te brengen film
muziek. Het perskorps diende we
ken van te voren aanvragen in te
dienen voor passen en parkeerprivile-
ges. Timmerlieden bouwden décors
van duizenden dollars, die na de uit
reiking, die twee uur in beslag nam,
weer werden ontmanteld.
Het vijfhonderdkoppige korps van
journalisten, fotografen, televisie
commentators en radioverslaggevers
was gedurende de uitreiking opgeslo
ten in een reeks van aan elkaar gren
zende vertrekken, waarzij de gebeur
tenissen „uit de eerste hand" versloe
gen vanaf tientallen kleurentelevisie-
toestellen. De vertrekken waren uit
gerust met plastic toompjes en plas
tic azalea's. Volgens de voorschriften
was ieder van hen uitgedost in
avondtenue en aldus werden de zes
tig ter beschikking gestelde schrijf
machines en drie telexapparaten be-
caans aandoend lang toilet, ant
woordde op de vraag, wat de stijl van
haar gewaad was: „Goldie Hawn"
de naam van de jonge actrice, die de
Oscar kreeg voor een bijrol in „Cac-
tusf^ower" en namens wie zfj de prijs
in ontvangst had genomen.
Het was de filmmagnaat Cecil B. de
Mille, die eens zei dat hij deed wat
God gedaan zou hebben, als God geld
had gehad. Hollywood is bezig te ont
dekken, dat ook geld geen oplossing is
voor het verval van de filmindustrie
en dat er geen lieve moeder helpt het
tij te keren tegen de opkomende golf
van door jongeren goedkoop gemaak
te en winstgevende films. De Oscar-
prijsuitreikingen zijn de stuip
trekkingen van een industrie, die nog
niet geloven kan dat goede films ge
maakt kunnen worden zonder een
stal van supersterren, die miljoenen
dollars moeten verdienen en een mil
joenenkapitaal.
Veel talent
Het enige ontroerende ogenblik was
toen een vergrijsde Gary Grant, als
één van de laatste Hollywood-groten,
zijn speciale Oscar in ontvangst nam.
Hij zei: „Ik heb het voorrecht gehad
deel uit te maken van Holly woods
meest roemruchte jaren, maar er is
veel talent in ons midden, talent dat
wacht om de kansen te krijgen".
Het was in aansluiting daarop, dat
een journalist in één van de pers-
vertrekken, bij het nieuws dat de jon
geren film .Midnight cowboy" de Os
car voor de beste film had gewonnen,
hardop zei: „God zij dank". Het was
een verzuchting, die iedereen had
kunnen slaken, die de tekens aan
Holly woods wand had gelezen en be
grepen.
Holly wood-veteraan John
Wayne moest even 'n traan weg
pinken, toen hij de prijs voor de
beste mannelijke hoofdrolspeler
in zijn hand gedrukt kreeg.
diend door verslaggevers in smoking
en avondjurk.
Doodse stilte
De winnaars van de prijzen werden
als blindengeleidehonden door de di
verse vertrekken geloodst, waar zij
(soms gevolgd door particuliere kap
pers voor een laatste kam door het
haar) plaats namen op het podium
om gevraagd te worden naar hun
reacties op de Oscar, hun meest ge
liefde gerechten of naar de maat van
hun schoenen. Toen John Wayne, als
winnaar van de Oscar voor de beste
aoteur, de kamer van de schrijvende
pers werd binnengeleid, schreef een
Amerikaanse Journalist tijdens het
overdonderende lawaai van zes tele
visietoestellen in zijn notitieboekje:
„Bij de binnenkomst van Wayne viel
er een doodse stilte in het perslokaal"
Raquel Welch, in een bont Mexi-
AMSTERDAM (GPD) In de
loop van deze maand vertoont het
Filmmuseum in Amsterdam 12
films over Wladimir lljitsj Lenin,
I rondom de honderdste geboorte-
dag van deze Sowjetrussische lei
der, 22 april.
Alle films zfjn van Sowjetrussische
makely. Ze hebben uiteraard een
sterk propagandistisch karakter. Le
nin zelf had de cineasten in staat
gesteld films te maken, omdat hij
zich sterk bewust was van de propa
gandistische waarde van het medium.
„Voor ons is van alle kunsten film de
belangrijkste", zei hij eens.
Niettemin geven de films een goed
beeld van bijna 50 jaar ontwikkeling
in cinematografie, uit een land waar
voor de revolutie van filmen nauwe
lijks sprake was.
Het Filmmuseum in Amsterdam,
ondergebracht in het Stedelijk Mu
seum, wil Lenin herdenken in zes
voorstellingen, elk met een voorfilm
en een hoofdfilm. De voorfilms zijn
meestal journaals.
De hoofdfilms zijn zo gerangschikt
dat zij een chronologisch beeld van
Lenin geven. Deze week zijn al ver
toond: „Het hart van een moeder"
gemaakt in 1966 en „Lenin in okto-
Gig Young en seks-idool Ra
quel Welch staan hier op het ere
podium in Los Angeles. Gig
Young kreeg een Oscar voor zijn
rol in de film „They shoot horses,
don't they?". Raquel Welch nam
een Oscar in ontvangst voor de
actrice Goldie Hawn, die in de
film 'Cactusbloem' te zien is.
ber (1937). Volgen nog „De man met
het geweer" (1938. 15 april), „Lenin
in 1918" <1939. 16 april), „De commu
nist" (1958, 22 april) en „De zesde
juli" <1968, 23 april»
Alle voorstellingen beginnen des-
avonds om acht uur Aangezien de
voorstellingen in besloten kring wor
den gegeven, is een lidmaatschap van
de stichting vereist. De kosten hier
van bedragen «eenmalig) vyf gulden,
de lidmaatschapskaart is geldig tot
j medio mei.
De voorstellingen vallen samen met
soortgelijke in andere landen, waar
onder België. Denemarken. Engeland,
Frankrijk, West-Duitsland en Zwe
den.
J2L JJ_ _fa_ -M- JL JL \JL W j»JL REX Op het witte doek in
TRIANON —De omhelzing, is
fen film die niet uitgroeit boven
het matige genre sex-films. Soms
zelfs is de inhoud en vaart zo ma
gertjes dat de filmkwaliteit in de
rode cijfers terecht komt. Het ver
haal is niet meer dan een zeven
stuiver romannetje, hoewel het
*ordt gepresenteerd als een rol
prent die regelrecht afgaat op een
Oscar. De enige twijfelachtige ver
dienste van de producer is dat hij
zoveel mogelijk perversiteiten heeft
willen verzamelen in zijn kleuren-
prent. Via masochisme, sadisme en
de scènes van twee lesbiennes
wordt het hele rijtje seksuele afwij
kingen afgewerkt. Het begint alle
maal als een cliché. Eer meisje
van het platteland dat als een
Dustin Hoffman en Jan
Voigt: de „maats".
„groentje" fcn de grote stad be
landt en als dienstmeisje in dienst
komt bij een playboy, die van de
ene fuif in de andere rolt en steeds
zoveel drinkt dat hij kotsend boven
de gootsteen hangt of in elkaar
zakt en blijft liggen op het vloer
kleed. Kortom een film om gauw
te vergeten.
LIDO Midnight Cowboy is een
formidabele film. Dat heeft regis
seur John Schlesinger voor een be
langrijk deel te danken aan de ac
teurs die hem bij de verfilming
van dit verhaal van menselijke een
zaamheid en verbondenheid ter be
schikking stonden. Met name Jon
Voigt als de simpele Joe Buck uit
Texas die zijn geluk in de grote
stad New York wil zoeken en Dus-
tin Hoffman als de zwerver „Rat-
so" zijn uiterst sterk. Het is ver
bluffend om Dustin Hoffman terug
te zien als een menselijk wrak aan
de rand van de samenleving, als
men zich zijn rol van geslaagd in
tellectueel herinnert uit The Gra
duate. Het succes van die uiterst
middelmatig maar geroutineerd ge
maakte film was ongetwijfeld aan
Hoffman te danken, maar Midnight
Cowboy biedt veel meer.
Schlesinger. oude rot in het film
vak. heeft zijn verhaal „vertaald"
met alle middelen die de film van
nu ter beschikking staan. Kleuren,
licht, geluids- en droomeffecten,
vloeien in elkaar over in een sterk
filmritme. Vanaf het eerste moment
dat Joe Buck aanstalten maakt om
uit het Texas van zijn jeugd te ver
trekken en naar New York te gaan.
tot de laatste shots van de busrit
van de 2 eenzamen Ratso en Joe,
die eikaars maats zijn geworden,
blijft die spanning bestaan.
Schlesinger ontkomt-bewust- niet
aan verschillende modieuze trekjes.
Zijn psychedelische opvatting van
een feest is niet origineel Andy
Warhol en met name Fellini en
Antonian zijn hem hierin voorge
gaan Maar Schlesinger weet wel
een eigentijds en individueel
idioom over te brengen in zijn film.
Wat bij blijft, tussen de flarden
droom en werkelijkheidsbeleving
van de twee anti-helden, de „bink"
Joe en de kreupele Ratso is toch
wel Schlesingers „boodschap". De
verknochtheid van de twee eenza
men die elkaar tot steun en vriend
worden. Vriend, tot de dood er op
volgt. Want Joe heeft er praktisch
een moord voor over om aan geld
te komen om zijn zieke vriend naar
het zonnige Miami over te brengen.
weg uit de koude van het winterse
New York. Het eind, waarbij Rat
so tijdens de busrit overlijdt, zou
heel gemakkelijk melodrama ge
worden kunnen zijn.
Maar het grote talent van de twee
hoofdrolspelers en de discipline van
de regisseur hebben dat voorkomen.
Wat ons betreft: gaat dat zien,
gaat dat zien
CAMERA „Uw vrouw, het on
bekende wezen", de derde film van
Oswalt Kolle beleeft in Leiden nu
al zijn zesde succesweek. In de
film schetst Kolle het gevoelsleven
van de vrouw, vooral daar waar
het betrekking heeft op de seksua
liteit. HU doet dat op een openhar
tige, zeer aannemelUke wyze. „Uw
vrouw, het onbekende wezen" be
staat uit drie afzonderlijke verha
len die stuk voor stuk het aankij
ken volkomen waard zUn.
REX —Op het witte doek in de
Rex worden er deze week weer
weinig „doekjes" omgewonden:
Mondo a Extremo geeft de wellus
tige kyker. die het geduld heeft
van een voyeur om de gehele, lang
dradige sex-film uit te zitten, het
nodige bloot om te aanschouwen.
Maar de poging van regisseur
Elkan Allen, om zijn ruim ander
half durende produktie tot het „be
tere niveau" op te peppen door de
gedragingen van de negen (echt)-
paren te voorzien van deskimdig
commentaar, zakt reeds by de eer
ste slecht gesynchroniseerde toe
lichtingen door het filmbed.
De negen fragmenten over de
„extreme liefde" volgens de lok
kende ondertiteling een selectie uit
1020 liefdesbewegingen hebben
stuk-voor-stuk weinig om het lUf-
Zoals ook (vooral) de vrouwelyke
proefkonyntjes.
Veel actie bezit de kleurenfilm
niet. al mag men de meeste man
nelijke .acteurs" dat niet verwU-
ten .Want schuchter of niet: slechts
weinig knoopjes en haakjes zyn te
gen hun handelingen bestand.
In Mondo a Extremo, de Ameri
kaanse tegenhanger van de Oswalt
Kolle produkties, worden op het
witte doek ojn. ..Partnerwisseling"
„Sex op het eerste gezicht", „Over
spel" en „Liefde op proef" uit de
doeken gedaan. Maar de wUze
waarop, zal slechts voor weinigen
„leerzaam" (zoals regisseur Allen
het wil doen voorkomen) zUn.
„Het is moeilyk om liefde te be-
schryven", verzucht tegen het ein
de van de film het meest lieftallige
proefkonUntje. tegen de al-wetende,
zoveel begrypende maar zo weinig
verklarende toelichter
Het is „dus" moeilUk om Mondo
a Extremo te beschryven. Want
het is immers moeilUk om liefde
te beschrUven. Maar het is nóg
moeilUker om er een film over te
maken.
Vooral een goede.
LUXOR - Wie deze week 't Luxor-
theater binnenstapt om een ruige
western te zien. zal er „bedrogen"
uit komen. „De vyf vogelvrUen"
is geen keiharde film, zoals mis
schien de titel doet verwachten. Al
leen James Stewart en Henry Pon-
da redden het stuk nog enigszins,
door de goed uitbeelding van de
persoon die zU moeten spelen.
Traag sleept het verhaal zich voort
Even ziet het er naar uit dat de
uiterst zwakke film toch nog een
styivol slot zal krijgen, wanneer de
laatst overgebleven bandiet (Henry
Fonda» lynrecht tegenover de boer-
sheriff (James S te wart) komt te
staan, die eindelyk heeft ontdekt
een echte man van he^ westen te
zyn en geen slappeling. Maar de
schurk wordt dan onverhoeds neer
geschoten door een vrouw en zo
eindigt De vUf vogelvryen zonder
dat er van hoogtepunten of snyden-
de spanning sprake is geweest
In het afgelegen, slaperige stad
je Firecreek verschynen opeens
vUf bandieten, die daar de boel
ducht op z'n kop zetten althans vol
gens de bewoners. In feite valt het
allemaal nogal mee. De sheriff, een
slappe figuur, grUpt niet in. Natuur-
lyk leidt dit tot conflicten. Pas als
een van de inwoners is opgehangen,
omdat hU een van de bandieten
heeft gedood en zUn echtgenote
hem heeft verweten tevreden te
zUn met het middelmatige, ont
waakt de kerel in hem. In een ge
vecht met de vier bandieten, waar
in hU toch wel ontstellend veel ge
luk heeft, doodt hU er 3. De laatste
wordt voor hem naar de andere we
reld geholpen.
STUDIO Asterix en Cleopatra
zUn nu reeds de vierde week inge
gaan Na de eerste Asterix-film die
duidelijk teleurstelde blyken de
twee Gallische striphelden nu vol
wassen te zUn geworden. De grap
jes uit het geiyknamige boekje zijn
eoed getransformeerd, nergens stag
neert de spanning in dit werkstuk
van de Franse tekenaars Goscinny
en Uderzo.
ADVERTENTIE
N V. DE CONDOR - DISTILLEERDERIJ - LEIDEN
