Legia
gelukkig
nog altijd niet
met Feijenoord
Veld van Legia een moeras
maar Vorwarts was erger
'OOSTERHOF KON ALLES'
IS
Eredivisie
iii-'t-kort
Vederlichte Drent sloeg zijn slag _op Hoogeveens viaduct
International Deyna: „Alleen een
enorme wilskracht kan ons redden
Moulijn's
kolom
llliifil
„Hier valt niet op te voetballen'
PAGINA 8
DINSDAG 31 MAART 1970
UIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
y .->f:
WARSCHAU (GPD) Bernard Blaut, blozend na het in
spannende paas-karwei op de inmiddels papperige bodem van
het Legia-stadion, somde in „snel Duits" de factoren op die het
middenveld tot Legia's voornaamste krachtbron maken.
„Brychzy, Deyna en ik", sprak hij als een docent, „hebben de
meeste routine, veel internationale ervaring. Daarom vinden
wij elkaar blindelings. We weten automatisch wat de ander
met de bal gaat doen. Dat Brychczy met een enkele trap de
vleugels bereikt en ik bijvoorbeeld, als ik mee naar voren ga,
van Deyna de bal aan de voet gespeeld krijg. Dat gebeurt van
zelf". Een kwestie van klasse, van puur voetbalintellect Wat
niet zó verwonderlijk is als men weet, dat Blaut (30) en
Brychczy (36) al een volwassen carrière als international ach
ter de rug hebben, de pas 22-jarige Kasimir Deyna geschoold
werd in alle vertegenwoordigende Poolse teams en het midden
veld-trio groots inzicht paart aan een forse portie techniek.
Meer dan de overige Legia-spelers.
Bernard Blaut, teruggrijpend op de
ook in eigen kring veel besproken
slechte wedstrijd tegen Zagle-
bie: „We waren toen kennelijk ook
wat angstig en probeerden zonder ri
sico te nemen op een gelijk spel te
spelen. Maar we raakten, toen wij on
der druk werden gezet, toch ook in
paniek, omdat de achterhoede rom
melde. We missen in de defensie jon
gens met hersens en ervaring om
d:e laatste linie goed te kunnen or
ganiseren Feitenlijk steunt Legia al
gen. Kasimir Deyna speelt in de spits
van de „driehoek", louter loerend
naar openingen in het vijandelijke
blok. ..Dat is mijn taak. in ons mid
denveld ben ik de meest aanvallende
kanthalf'', laat hij vertalen.
„In de drie jaar dat ik nu bij Le
gia speel, is dat een succesvolle for
mule gebleken Blaut en Brychczy
knappen de andere taken op. Alleen
als het echt nodig is kom ik ook te
rug. maar liever niet".
Deyna. die by de laatste wedstry-
den tegen Nederland van de partij
was en de Feyenoorders Israel. Van
Hanegem en Wery toen goed heeft
geobserveerd, roemt het voetbal van
zyn komende tegenstanders. „Sterk
in de aanval, hard in de verdediging
en erg bekwaam op het middenveld",
is zijn analyse van Feijenoord. „Al
leen een enorme wilskracht kan ons
redden".
Daar rekent heel Legia op. Althans,
in de niet al te optimistische progno
se van de Polen wil men de Zienta-
ra-elf toch enige kans geven indien
de verwachte achterstand in techniek
en tactiek gecompenseerd wordt
door tomeloze energie. Zoals tegen
St. Etienne en Galatassary. Voor
al nu blijkt dat Feijenoord slechts
duizend van de oorspronkelijk gemel
de vyfduizend supporters meebrngt
Dat is wel een teleurstelling voor het
staatsreisbureau „Orbis". maar niet
voor Legia. Trainer Zentara: „Nu
overheerst ons publiek duidelijk, ten
minste in Warschau. BU thuiswed
strijden in de Europa Cup spelen de
supporters toch een grote rol".
„Laat ik beginnen te vertellen,
dat ik normaal gesproken op
het ogenblik niet zou voetballen.
Ik loop namelijk met een gebro
ken teen rond! De kleine teen van
mijn linker voet is gebroken. Het
is na een minuut of twintig in de
kuip tegen Vorwarts gebeurd.
Overigens had ik er toen geen
flauw idee van. dat er een breuk
was ontstaan. Toen ik na de ived-
strijd pijn hield, zijn er de vol
gende dag foto's genomen. Ja
hoor: Mijn teen was gebroken!
Ik stond toen voor de keus
mijn voet in het gips of niet? Wil
je het snelst en op de meest nor
male manier genezen, dan moet
de hele voet in het gips. Dat zou
echter betekenen, dat ik voor een
week of zes uitgeschakeld was.
Dat nooit, dacht ik. Dat is toch
logisch? Je loilt er immers bij zijn,
als je club het allerhoogste kan
bereiken wat mogelijk is?
Dus niet in het gips Dat was
mogelijk vertelde men mij, maar
het zou dan een heel pijnlijk iets
worden. Ik heb toen alleen ge
zegd: het is goed, niet in het gips.
voetballen. Want het schijnt dat
op den duur zo'n breukje ook uit
zichzelf goed komt.
Op het ogenblik speel ik dus
met een gebroken teen en ontdek,
dat de mensen die beweerden dat
ik het behoorlijk zou voelen, vol
komen gelijk krijgen. Natuurlijk,
ze geven me voor de wedstrijd
een injectie, maar het is en blijft
een razend pijnlijk iets.
Nu moet men ook weer niet
denken, dat ik die teen als excuus
wil aanvoeren voor mijn niet al
te beste spel van afgelopen zater
dag tegen Go Ahead. Daar zoek ik
geen uitvluchten voor. Ik draaide
gewoon niet best en Dick Schnei
der mijn directe tegenstander
was wèl uitstekend op dreef. Ik
kreeg maar uiterst weinig kans
bij hem. Trouwens, met de mees
ten bij ons ging het niet best.
Hoe komt dat? Rinus Michels
heeft gezegd: De Nederlandse
voetballer moet nog leren in een
kort tijdsbestek twee, drie wed
strijden achter elkaar goed te spe
len. Ik ben het volledig met hem
eens. Werkelijk, de doorsnee voet
baller hier kan het niet opbren-
gen, is er nog niet rijp voor, nog
niet genoeg gehard. Kijk maar
naar ons. Wij leven nu constant
naar een Europa Cupwedstrijd
toe. De ene volgt de andere op.
Vóór zo'n belangrijke, alles
overheersende wedstrijd spelen
wij zwak en erna óók. Dat is altijd
geweest een jaar of tien gele
den was het immers ook zo en
ik vrees dat het nog wél even zal
duren voor er iets aan verandert.
Dat is zuiver een mentale kwestie.
Heus, wij doen allemaal bij
Feijenoord ons uiterste best om
óók in de competitie goed te voet
ballen. We werken er stuk voor
stuk keihard voor, het komt er
alleen niet uit. Omdat je onbe
wust je aandacht op de Europa
Cup gericht hebt. Omdat je speèlt
onder de druk van: dadelijk moe
ten we weer een topprestatie le
veren.
Bij ons komt er dan nog bij, dai
we een tikje uit vorm zijn. Of lie
ver, dat we geen doelpunten ma
ken. In het veld wordt er immers
toch echt niet zo slecht gespeeld
Maar de goals blijven steeds uit
en daardoor raken sommigen hun
zelfvertrouwen kwijt.
Zelfvertrouwen. Happel doet er
alles aan het ons bij te brengen.
Ik geloot, dat hij nu daarom ook
constant tegen journalisten zegt
dat we Legia gemakkelijk kunnen
hebben. Want hij weet dat we het
lezen en hoopt loellicht dat dit
ons mentaal kan sterken.
Aan al de zwakke wedstrijden
die we thans spelen, kleeft overi
gens één voordeel. Niemand van
ons zal het nu in zijn hoofd halen
Legia te onderschatten- Vooral
ook, omdat de club van ongeveer
gelijke kracht als Vorwarts moei
zijn en wij toch meer moeite met
die Oostduitsers hadden dan aan.
vankelijk ivas verwacht. Ik ben er
persoonlijk van overtuigd, dat wt
het vooral in Warschau
uiterst moeilijk zullen krijgen.
Maar we m oete n het kunnen
redden. Want als we ooit de
kans krijgen de eindstrijd te ha
len, is het nu.
COEN MOULIJ
leen maar op ambitie, een grote in
zet en een sterke onderlinge band.
Trainer Zientara is wat dat betreft,
zeg maar. onze twaalfde speler".
De oefenmees ter poogt die sterk
ste wapens nog aan te scherpen en
wil ook de technische vaardigheid wel
vergroten. Maar dat is moeilijk.
Blaut „Dat leer Je niet een. twee,
drie. Daarom spelen wij de bal direc
ter ook in de opbouw, en combineren
wij minder dan met name de Neder
landse clubs. Minder ingewik
keld vooral".
Systeem
Daarom is de verdedigende kant-
half niet zo erg gelukkig met Feije
noord. Hij had liever Leeds of Cel
tic als tegenstander gehad. „Want",
luidt zyn verklaring, „de Britse
teams hanteren niet zo'n gecompli
ceerd systeem als waarschijnlijk
Feijnoord Ik ken het Nederlandse
voetbal van een enkele interlandwed
strijd en via televisiebeelden over
Ajax en Feijenoord. Het is, dacht ik,
met ons speltype moeilijk te bestrij
den".
Bernard Blaut veronderstelt ook.
dat de Rotterdammers als ploeg nog
iets sterker zijn dan het in Polen
hooggeprezen Ajax. en zeker harder
Wat hem enigszins verontrust: „Ik
besef echt wel. dat voetbal geen
schaakspel is of en sport voor meis
jes. Maar wij houden niet zo erg van
dat forse, we hebben er ook de spelers
niet voor".
Neem aanvoerder Lucjan Brychczy.
de schakelende middenvelder. Hij is
bepaald niet het type. dat iemand
met een ferme duw tegen de grond
loopt of de robuuste Feijenoord-ver-
dedigers zal „zoeken". Brychczy
«peelt het liefst op „de plaats", slim
tikkend naar vrij lopende voorwaart-
sen en hij gaat de moeilijkheden uit
de weg, zal ook amper storen bij te
genacties. „Vroegeer", meldt de ge-
Coen Moulijn kon na aan
komst in Warschau meteen op
de „handtekeningentoer"
drongen routinier, „stond ik in de
spits. Maar ik was te technisch voor j
die plaats. Achter de voorhoede kwam
ik beter tot mijn recht".
Niettemin scoorde hij óók uit die
positie: in het laatste Europa Cup-
duel tegen Galatassary zelfs twee
maal. waarmee hy zijn totaal-pro-
duktie in de Europa Cup-toernooien i
op 4 bracht. Voor Legia maakte hij in
ruim 600 competitiewedstrijden 168
doelpunten.
ZEVEN PENALTIES
Feijenoord—Go Ahead 00
Scheidsrechter: Hoppenbrouwer Toe
schouwers: 37.500.
PSV—Ajax 1—3 (1—1) 28:
Schmidt-Hansen 1—0. 45: Van Dijk
11, 65 en 73: Vasovic 1—2 'straf-
schop» en 1—3 (strafschop» Scheids-
i rechter: Van der Kroft. Toeschou
wers: 21.000.
HaarlemMVV 01 (01)
21: Bonfrère 01. Scheidsrechter:
Pyper
i Toeschouwers: 5.000.
FC Twente—NEC 3—1 (2—0)
10' Nagy (strafschop» 10. 25: Van
der Vall 20. 54: Jeuring 3—0, 88:
Jendrossek (strafschop» 3-1 Scheids
rechter: Van Ravens. Toeschouwers:
12.000.
gvavNAC 02 (01) 35:
Visschers 01. 87: Cornells «eigen
doel) 02. Scheidsrechter: Keizer.
Toeschouwers: 6.000.
DOS—Sparta 2—1 (0—1) 7:
Kowalik 01, 47: Wellerdieck 11. 6
Adelaar «strafschop) 12. Scheids
rechter: Boosten. Toeschouwers: 5.50
Opgaaf
DWS—ADO 1—0 (0—0) 49
Seemann 01. Scheidsrechter: Van
der Veer. Toeschouwers: 1.500.
Holland Sport-AZ '67 2—3 (1—1
10 Roggeveen 1—0. 34: Vreden-
burg 11, 54: Twisk 1—2, 58: Rogge
veen (strafschop» 22. 61: Twisk
(strafschop) 23. Scheidsrechter:
Dorpmans Toeschouwers: 6.000.
Telstar—SVV 2—0 (1—0) 24
Beek 10. 65: Van Essen 20.
ScheidsrechterBoogaerts. Toe
schouwers: 3.000.
Majoor Brychczy, die Zientara re
gelmatig assisteert bij de training,
voelt het niet als een zware opgaaf
op deze leeftijd nog van de partij te
moeten zijn in belangrijke interna
tionale ontmoetingen. „Ik train
minstens zeven keer per week", legt
Brychczy laconiek uit. „en ik. kan
nog steeds goed meekomen. Als mijn
conditie niet minder wordt, ga ik vol
gend seizoen ook door Want Le
gia kan mij nog best gebruiken".
Omdat de verbinding tussen laat
ste en voorste linie bij de legerclub
immers in hoofdzaak via de uitge-
kookte aanvoerder loopt. Hij toch ook j
moet de ijverige Deyna op gang bren-
Badminton Duinwijck heeft
gisteren het eigen internationale Zil
veren Tulptoemooi, dat In de Duin
wij ckhal te Haarlem werd gespeeld,
gewonnen. Het team, met o m. Mar
jan' Luesken, Luesken. Lily ter Metz,
Piet en Boudewijn Ridder, behaalde
tien punten.
Skiën - De Nederlandse skiër
Willem Calkoen is eerste paasdag
als achtste geëindigd in een interna
tionale slalomwedstrijd in Libanon.
De Westduitser Max Rieger legde
het parkoers met een lengte van
300 meter en een hoogteverschil van
180 meter als snelste af.
WARSCHAU (GPD> In
Winters Warschau (ijzige wind.
dagelyks langdurige sneeuwval,
afgewisseld door striemende re
genbuien) wacht Feijenoord wéér
een verre van ideaal speelveld.
De nog altijd harde onderlaag
van Legia's hoofdterrein is nu
bedekt met een glibberige brij.
die de „mat" uiterst glad en on
berekenbaar maakt. Er wordt
ook geen enkele zorg aan be
steed. Aangezien dé bijvelden
namelijk nog slechter zijn.
dwingt Zientara zijn man
nen iedere dag tot een intensie
ve training binnen de stadion
tribunes. Men komt er zelfs voor
terug uit het dertigkilometer
buiten Warschau gelegen trai
ningskamp.
Feijenoord heeft er gister
avond kennis mee gemaakt, di
rect na aankomst in de Poolse
hoofdstad. Ernst Happel. die er
doh vorige week tydens de eerste
inspectietocht al niet byster ge
lukkig over toonde, zag het nu
nóg somberder in „Maar laten
we maar denken, dat wij in de
finale op een goed veld spelen,
probeerde hy het moreel op te
vijzelen. De Feyenoorders zélf,
die sinds Oost-Berlijn wel wat
geweldig zijn, keken hoofdschud
dend naar het moerassige ter
rein. Alleen Pieters Graafland
zag wèl mogelijkheden: „Het is
in elk geval beter dan bij Vor
warts. Eerst prikken om het wa
ter te laten zakken, dan zand er
over en zal zal het toch wel
meevallen".
Maar Thijs Jansen, de Ne
derlandse competitieleider, rea
geerde anders. „Hier valt niet
op te voetballen. Bij ons zou
het in ieder geval afgekeurd
worden", beweerde hy resoluut
Wat ook de mening was van
Wery, Laseroms, TreiJtel en
Wim Jansen, die sprakeloos
naar de plassen staarden. Mou
lijn daarentegen vond ann-
leiding tot het maken van een
eoede grap: „Ik heb op links
een heel klein hoekje groen ge
zien. Als we nu snel Henk
Schouten over laten komen, kan
ik met hem daar een éen-twee-
combinatie maken". Wat de
stemming weer wat opvrolijkte.
..Maar het is en blijft toch een
trieste boel", zei voorzitter Guus
Kouwenberg.
..Als je die accommodatie
en dat veld ziet, besef je pas hoe
rijk wy in Nederland zijn".
Daarna begon van het reizen
vermoeid Feijenoord onder het
vale licht van het Legia-sta-
dion aan de verplichte training.
Pas later in de avond werd de
bustocht voortgezet naar een
rustig hotelletje, in een klein
oord buiten Warschau „Daar
moeten we", filosofeerde Happel,
Feijenoord tijdens de
training op het hoofdveld
van Legia. De plassen spre
ken voor zichzelf.
„de dringend noodzakelijke in
spiratie opdoen en het toch wel
wat geschokte zelfvertrouwen
zien terug te vinden".
POPKE OOSTERHOF
HOOGEVEEN (GPD) Het viaduct in Hooge
veens oostelijke invalsweg is slechts een molshoop
vergeleken met de bergreuzen waarop schriele
Popke Oosterhof bij voorkeur zijn capaciteiten
op de racefiets etaleert. Maar voor uitgeputte
wielrenners was aan het einde van 158 helse kilo
meters door sneeuw, hagel en striemende regen
buien die lichte welving op niet meer dan 5 kilo
meter van de lokkende eindstreep een grauw
massief.
Drie dagen vóór de Ronde van Drente al was
ook Popke Oosterhof tot die ontdekking gekomen.
„Als ik er zaterdag bij ben. sla ik daar mijn slag",
piekerde hij toen na een nauwgezette inspectie
van het parcours. Popke Oosterhof was er toen
een dertiental tenslotte nog uitzicht had op de
overwinning, inderdaad bij. En toen de bulderen
de zuidwester de stampende coureurs tegen het
hellende viaduct vrijwel tot stilstand had ge
bracht, toen ontvouwde onverschrokken Popke
Oosterhof zijn verbijsterend strijdplan.
Alleen scheerde het klimwonder uit Eelde ovei
de top. „Toen ik even later achterom keek en nog
niemand zag, wist ik al dat het een bekeken zaal.
was", klonk het simpeltjes, kort nadat hij alleen
onder het finishdoek door was gegleden.
Ontgoochelde verliezers wezen bewonderend
naar de vederlichte Drent. Wiecher Vlot, die met
Tino Tabak en Nanno Bakker nog enigszins «op
16 sec.) het spoor van Oosterhof had kunnen vol
gen: „Hij demarreerde verschrikkelijk snel. we
konden hem eenvoudig niet houden. Grote klasse,
zonder meer".
Jan Aling, finishend in de uiteindelijk toch nog
ontrafelde kopgroep: „Ik had het zien aankomen.
Aan de manier waarop Popke reed. Hij kon alles.
Tenslotte moest hij het in de kopgroep allemaal
alleen doen, want hij was de enige Vredestein-
renner. De andere favorieten hadden allemaal
wel een maat bij zich. Niemand pakte een uit
loper voor hem terug".
Moederziel alleen bevocht Popke Oosterhof
die tot dusver vrijwel uitsluitend in het buiten
land zijn mogelijkheden openbaarde derhalve
zijn eerste overwinning in een vaderlandse klas
sieker. Een triomf, die andermaal de „doorbraak"
van de Drentse wielersport accentueert. Een
triomf ook met een opmerkelijk facet: pas vier
weken geleden (na een vakantie in Oostenrijk»
beklom de Eeldenaar de racefiets met het oog
gericht op grote internationale evenementen
vaarvan de Ronde van België (eind april) he
oegin is.
Bovendien verkondigt bondscoach Joop Midde
link niet voor niets: „Popke Oosterhof moet dit
jaar. nu er voornamelijk in de Pyraneeën gereden
wordt, de Tour de l'Avenir kunnen winnen". Waar
na de Drent zich met veel interesse over de on
vermijdelijke prof contracten zal buigen.
Daarom, voor Popke Oosterhof leek het feite
lijke seizoen nog verre weg. Daarom kon die im
ponerende jacht naar een slordige 2500 oefen
kilometers ook onmogelijk aan een (te) vroege
vorm worden toegeschreven. „De vorm en conditie
moeten bij hém nog komen. Hij heeft deze over
winning zuiver aan zijn souplesse te danken. En
ook wel aan zijn routine, want dat viaduct was
een uitgerekende plaats om te demarreren. Hij
heeft veel klasse. Heb ik trouwens ooit wel eens
iets anders beweerd".
Popke Oosterhof zelf: „Wellicht heeft de con
ditietraining in Zeist deze winter een belangrijke
rol gespeeld. Normaal zou ik vier weken geleden
op nul zijn begonnen, maar na deze training start
te ik eigenlijk al met veertig procent conditie
Omdat het nu eenmaal de Ronde van Drente
was, heb ik er bovendien serieus naar toe geleefd.
Want anders zou ik het hele parcours niet van
tevoren hebben gereden. En i' had natuurlijk het
;eluk dat het allemaal precies zo uitkwam als ii
/an tevoren had uitgekiend".
De voltallige Nederlandse amateurtop en tien
tallen minder getalenteerden, gretig loerend naa
ieder buitenkansje, waren daarbij door de knieër.
gegaan. Veelal reeds vér voordat Oosterhof het
Hoogeveense viaduct bestormde. Want al na 25
kilometer, nabij Dwingelo, waren ettelijke tien
tallen reeds naar de rijen der kanslozen gewezen.
Zoals de nationale kampioen Ben Janbroeri
bijvoorbeeld, Jo Vrancken winnaar van de
Ster van Zwolle en Fedor den Hertog. De ijs
koude wind kliefde de zwoegende meute in diverse
groepen en alleen de best geoefenden streden na
zo'n veertig kilometer nog kansrijk in de voorste
linie. Dat waren Bakker, Hassink, Jans en Wicher
Vlot, Balk, Keileners, Oosterhof, Aling, Tabak,
Kettenis, Van Hoogstraten, Bruessing, Van der
Burg, Leunis en Westrus.
Een groep, die erg lang eendrachtig door het
barre Drente joeg, bij Emmen (na 98 kilometer)
twee man verloor (Jans Vlot en Keileners) en
tenslotte verbrokkelde door diverse aanvallen.
Eerst door de bedrijvige Jan Aling, Arie Hassink
en vervolgens door het kwartet Bakker, Tabak,
Vlot en Oosterhof. Een uitval die zoals gezegd op
vijf kilometer van de eindstreep zijn ontknoping
kreeg met de geplande sprong van Oosterhof.
De uitslag:
1. Oosterhof (Eelde) 158 km in 3.54.14, 2. op tien
econden: Tabak (Amsterdam). 3. Bakker (Wie-
ïngermeer). 4. W. Vlot (Wanneperveen), 5. op
20 sec.: Westrust (Amsterdam), 6. Hoogstraten
St. Anthonis), 7. op 22 sec.: Kettenis (Den Haag),
8. Leunis (Amsterdam), 9. op 25 sec.: Van da
Burg (Berkel), 10. Aling (Bunne).
