Feijenoord spaart' Grote Vorm 'We hebben angstcomplex overwonnen' Ernst Happel meer gelukkiger dan tevreden na moeizame zege op Vorwarts Berlin (2-0) 00STDU1TSE LOF VOOR MOULIJN LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD Wery (links) haalt uit voor (door Cees Onvlee) de beslissende treffer. feijenoord heeft het klassever- 0 tussen het befaamde AC 0n, nog steeds houder van de [yrop'a Cup èn Wereldbeker, en internationaal onbekende FC orwarts Berlin niet in cijfers tuinen aantonen. De score van C Milan werd herhaaldde Rot- Iriammers wonnen weer met jj na de uitwedstrijd met 10 hebben verloren. Maar de ver rijking tussen de kracht van Italiaanse kampioensploeg en j Oostduitse titelhouders houdt urmee ook direct op. De overgang naar de halve fina- heeft de spelers van Feijenoord het legioen gisteravond minder ddoening en plezier geschon- dan de stap'naar de kwartfina- Erkende spelverdeler Wim van &negem, die tegen Vorwarts niet ja top van Milan haalde, later: ioen we van Milan wonnen, heb- feest gevierd. Tot diepf in de icht. Maar ik denk, dat ik het nu iet al te laat maak. Want zo best a het allemaal toch niet. Moeite De uitschakeling van FC Vorwarts flin heeft Feijenoord gisteravond 1 héél veel moeite gekost. Meer eite, dan de spelers en trainer ppel ooit hadden gedacht. Maar meer moeite dan eigenlijk we] iig was geweest. Gaf een nauwe- ts tevreden Van Hanegem ronduit e: „Het is veel te moeilijk gegaan hadden minstens met vier, •nul van deze jongens moeten ionen. Want al speelden ze dan iet slecht, zo goed waren ze ook sr niet. Deze twee-nul schenkt mij en voldoening. We hebben het ge- —maar meer ook niet De „straf-expeditie" van Feije- ard tegen FC Vorwarts is uitge ven. In de bomvolle „kuip", waar legioen van 65.000 toeschouwers Is lang voor het eerste fluitsignaal de Tsjechische scheidsrechter Jo- Krnavek massaal verhaalde van [roemruchte daden van de ropdwit- ■uit-het-verleden en die prestatie gerust durfde te vergelijken et de Grote Daden van Kleine Piet- ifln, heeft Feijenoord de vorm van AC Milan niet weten te be ien. Sterker noggeen moment we- te benaderen. Zelfs de gerepu- ffde defensie, waarin „nieuweling" ïud Geels de geschorste Piet Ro- üijn verving (maar hem toch niet doen vergeten), haalde het nor- a!e niveau nauwelijks. Het mid- aveld (Jansen, Hasil, Van Ha- «?em) was wel machtig als steun Ho de voorhoede, maar in die an- lisllnie kon alleen de „oude" Mou- '33 jaar-) imponeren. De spitsen ad val 1 en Wery konden ook in Cup-gevecht niet over hun inzin- ag van de laatste competitie-wed- ïyden heen toornen. I „Dat was zuiver een psychologische I kwestie. Iedereen hoopte teveel op een snelle openingstreffer. Want dat I zou de zaak natuurlijk allemaal veel gemakkelijker hebben gemaakt. Daardoor werd er te gehaast en soms teveel aanvallend gespeeld". Dat jachtige spel van Feyenoord, waarvoor de vleugel verdedigers Van Duivenbode „Ik was geprikkeld door alle kritiek en mijn slechte spel" en Geels „Willem nam toch steeds mijn plaats over" de basis legden, leverde voor de rust het gewenste succes niet opwèl zes hoekschoppen en een handvol kansen. Maar onder aan voering van de kalende Otta Fras- dorff, 30-voudig international en totzover-zijn-conditie-str-ekt een geniale voetballer, bleven de Oost duitsers professioneel stand houden. In die afweerslinie maakte ook doelman Zulkovski een grootse indruk door de manier, waarop hij ziedende afstandsschoten van centrumverdedi ger Theo Laseroms „Het was niet de bedoeling dat ik zou gaan schieten maar het kwam zo uit" stopte en venijnige schuivers van Kindvall en Wery. Bewonderde later zelfs Neder lands beste doelverdediger. Jan van Beveren: „Die jongen was een ty- Ontsteltenis in de Oostduitse defensie: Ove Kindvall. half ver scholen achter Withulz (links), heeft de door Coen Moulijn voor doel getrokken bal langs doelman Zulkofski getikt. Feijenoords eer ste doelpunt is een feit. pische Oosteuropese keeper. Feilloos op alle normale schoten: van welke positie ook en ongeacht de kracht. Dat is zuiver een kwestie van trai ning. Alleen met de minder gebrui kelijke spelsituaties, hoge voorzetten en zo, wist hij geen goed raad". Analyseerde Happel echter: „Die doelman was geweldig. Maar als de kansen beter Waren uitgebuit en er met wat meer rust en overleg was gespeeld, had de strijd toch al bij de rust met twee of drie-nul bekeken ge weest". En keek schakelcentrum Wim van Hanegem weinig voldaan terug: „Voor de rust was het niet best Toén hebben we veel tactische feu ten gemaakt. Maar iedereen wilde dat doelpunt zo vlug mogelijk maken. En dan krijg je dat Dat .gelijkmakende" doelpunt viel voor Feijenoord overigens toch nog op een gunstig ogenblik. Nauwelijks drie minuten na de rust, toen de Oost duitsers opnieuw mistig en koel bloedig de weg naar doelman Zul kovski wilden afsluiten, werd een „schoonheidsfoutje" hen fataal: in plaats van op te ruimen lieten Ha- mann en ausputzer Müller de man, die de Feijenoord-voorhoede nogal eens in een buitenspelvalletje liet tippelen de bal elegant voor elkaar lopen en dat was met een loe rende Van Hanegem in de buurt zelfmoord. De „kromme" tikte de bal In de voeten van de vrijstaande Coen Moulijn en die toonde toen de durf- van-het-genie. Moulijn schoot van een paar meter afstand niet zelf, maar schoot de bal haarzuiver naar Kindvall, die er nog beter voor stond. De Zweedse topscoi-er kon reads juichen voordat hij de bal achter de uit positie gespeelde Vorwarts- goalie schoot (1-0). Dat doelpunt schonk Feijenoord de moed en het zelfvertrouwen om door te gaan. En terwijl de Rotterdam ers beter begonnen te draaien, zakte Vor warts langzaam maar zeker weg. „Dat doelpunt" ,gaf de Oostduitse trainer Fritz Belger. 56) ook toe, „viel te vroeg. Toen geloofden wij er niet meer in. Feijnoord kwam los. En we wisten in Oost-Berlijn al dat een 1- 0 voorsprong tegen zo n ploeg dan veel te weinig zou zijn Niet alleen Feijenoord kwam na dat doelpunt los. Ook het legioen, I dat van dat ogenblik af de Ha poel- helden opzweepte naar de halve fina- J les. Steeds meer kwa Vorwats cn- der druk te staan en onder die druk bezweek de hechte Oostduitse verde- I diging halverwege de tweede helft: opnieuw Van "Tar. ereraj; een gaatje in het Vorwarts-blok en de vrijstaande Henk Werv nam dat kromme trekballetje ineens vol op zijn.saaf. Aohter de kansloze Zulkovs- ki bolde het net vlak onder de lat hoog op. Glu-derde Werv later ra: „Het was geweldig: om het te doen i en te zien. Die bal bleef gewoon even Uitblazen Coen Moulijn wordt „vak- kundig" gevloerd. Met beide be- j nen is Müller voor de voeten van I de frele Rotterdamse linksbuiten 1 gesprongen. Om het vallen te ver- gemakkelijken had Frassdorf f I (rechts) hem eerder een duw in de rug gegeven. Het leverde Feije noord de door Kindvall gemiste penalty op. in het net hangen. Alsof-ie moest uit- blazen Twee minuten later leek Vorwarts definitief te werden geveld: de bij j vlagen briljante Moulijn slalom- es langs bewaker Frassdorff „Wat s die man snel en onberekenbaar") j en laatste man Müller kon de Feije- i noorder alleen nog maar met een ongeoorloofde tackle afstoppen. Maar de resoluut toegekende strafschop i werd door schutter Ove Kindvall. de mam die nog nooit een penalty had ;emist maar die gisteravond zo weinig "con na een fraaie doorbraak zou e Zweed even later voor een leeg! doel opnieuw falen echter verkeerd 1 ;enomen en hard op de vuisten van goedreagerende Zulkovski gescho ten Feijenoord viel onmiddellijk ge schokt weer terug. De Rotterdam mers waren duidelijk aangeslagen en mochten niet over geluk klagen toen n de slotfase een kopbal van Strü- b'ng de linkerpaal schampte. „Als die bal", meende trainer Belger na afloop, ,.er in was gegaan, dan hadden wij Ie volgende rende gehaald. Want zo'n nieuwe klap was Feijenoord ncoit neer teboven gekomen". Erkende Ernst Happel, de zelfver zekerde „Bang ben ik zelfs niet in de rust geweest, onze conditie was voor ROTTERDAM (GPD) Coen Moulijn was in de ogen van de Oostduitsers tóch Happels ge heime w-apen. De spelers van Vorwarts spraken over niets an ders. Hun bewondering was op recht. Otto Frassdorf, Moulijns directe tegenstander, noemde de linksbuiten weergaloos. En aan valler Nachtigall: „Het is onbe grijpelijk, dat zo'n klein man netje op die leeftijd zó grandi oos kan voetballen. Ik raak er niet over uitgepraat". Waarna Frassdorf weer: „Iedere keer als ik met hem in duel kwam, dacht ik dat hij zijn benen zou bre ken. Maar ik ben ook vaak door hem gepasseerd. Al stond hij bij dat eerste doelpunt buitenspel" Wat ook Fritz Belger beweerde. De trainer van Vorwarts was overigens niet verbitterd over het verlies: „We hadden in Ber lijn al gezien, dat Feijenoord sterk was en we verwachtten, dat in Rotterdam, gesteund door bet publiek, fanatiek zou aan vallen. Daarom moest onze af weer goed georganiseerd wor den. Dac gebeurde. Het is alleen jammer, dat die twee doelpun ten door dekkingsfouten ont stonden Het eerste kwam bo vendien uit buitenspelpositie tot stand. Het tweede was fantas tisch. Daar kon zelfs onze uit stekende doelman Zulkowski niets tegen doen". Fritz Belger had veel lof voor zijn elftal, dat een voorbeeldige inzet toonde, moedig verdedigde en zijns inziens ook aanvallend actief was. „Vooral voor de rust hebben we gevarieerd gevoet bald. Dat moest ook," aldus de Berlijnse oefenmeester. „want we hadden door die magere 1-0 in de thuiswedstrijd een heel andere uitgangspositie dan bij voorbeeld Jena, dat ook in Am sterdam nog een goal scoorde. Na de rust kregen we het moei lijker, omdat het doelpunt van Feijenoord voor ons te vroeg kwam. Maar toch als wij tien minuten voor het einde die ene kans benutten, dan had ik nog moeten zien. dat Feijenoord in de halve finale was geko men". De Oostduitsers, die tot en met de laatste slok bier de mond vol hadden over Coen Moulijn, noemden verder Wim Jansen de beste speler. „Maar ook Kindvall was erg lastig," volgens de verdedigers Frass- dorfen Kamann, „omdat hij al tijd in beweging was, hoog sprong en snel startte". Wat voor de gekwelde Zweed een plezierig compliment was. al beter en dus moesten wij met onze klasse wel winnen") ook opge lucht: „Wanneer dit Vorwarts in de afgelopen weken nonnaal competitie had kunnen spelen, hadden we het wel eens' heel erg moeilijk kunnen krijgen. Want wü waren niet in onze allerbeste vorm". Om tenslotte nog even laconiek blufpoker te spelen: „De Grote Vorm was ook niiet nodig. Die spiarem we voor Celtic of Leeds ROTTERDAM De beloning was een uitstapje met een extra-training feijenoord-trainer Ernst Happel (45) was met het bereiken van de halve finales van het toernooi om de Europese beker voor landskampioenen meer gelukkiger dan tevreden. Destoicijnse Oostenrijker, in eigen land nog altijdgeroemd als ,,Der Weltmeister", deelde rade triomf op FC Vorwarts weinig schouderklopjes en lovende complimenten uit. Wèl waardering voor het bereikte resultaat, maar voor de (moeizame) wijze waarop jók de nuchtere mededeling dat er vrijdag tijdens het „uitstapje" naar Hoek van Holland ffel even wat extra aan getrokken zal worden tagst en twijfel heersten in de Weren van Feijenoord. Angst en rijfel: over de kansen (er moest Inimaal met 2-0 gewonnen wor- de uitstippelde tactiek (Geels gelegenheids-rechtsback/rechts ta) en de werkelijke kracht en ine van Vorwats (overwinnaar ui het Griekse Panathinaikos met en 1-1 en het befaamde Rode Belgrado via 2-1 en 2-3). Angst twjjfel, het zelfverzekerde opti me van trainer Happel („Voor dit Kwarts hoeven we echt niet bang zijn ten spijt. dus startte Feijenoord gehaast uiterst nerveus. Op het door een fóarts regenbuitje glad geworden Rld hadden de Rotterdammers het Khter niet uitsluitend met zichzelf toeilijk. Oók met de Oostduitsers. met de les van Carl Zeiss Jena ^en Ajax nog vers in het geheugen, ®rcct probeerden constructief voet- kl te spelen. Zonder te grijpen naar fe wapens van tijdrekken en grove "ertredingen ving Vorwarts de eers- stormloopj es van Feijenoord moei- Woos op. Maar dat niet alleen: de R>otter- femse verdediging .waarin halfspeler Jansen de veel oprukkende toud Geels te hulp moest springen ,Jwsen: „Ik moest gewoon, ook als toud te ver of onnodig naar voren N") had het met de snelle tegen in van Piepenburg en Naohtigall l^ms onverwacht moeilijk. I Keek trainer Ernst Happel terug dis eerste moeilijke periode: (door Coen Moulijn) ROTTERDAM (GPD) Ik had het vóór de wedstrijd gezegd: ik was bang voor Vorwarts. Of eigenlijk niet eens zo voor Vorwarts, maar meer voor onszelf. Kijk, het publiek, dat nu wellicht een tikje ontevreden is doordat we geen royale zege behaalden, moet niet vergeten, dat er de laatste tijd een zekere angst over ons elftal lag. We maakten geen doelpunten meer. En overal hoorde je dat en in elke krant las je het. Onbe wust gaat dat aan je knagen. Kun je het nog wel? Zal het dit keer eindelijk eens lukken? En als je dan de druk hebt van te moeten scoren, is het logisch dat je niet onbevangen het veld inkomt. Het viel dacht ik aan ons elftal te merken. We hadden precies dezelfde tactiek als in de thuiswedstrijd tegen AC Milan. Vanuit een ge sloten defensie spelen. We opereerden dus weer in de vier-drie-drie opstelling, om via snel opko men een doelpunt trachten te maken. Tactisch deden we het ook nu niet slecht. Maar we misten dit keer de overtuiging, die we tegen AC Milan hadden. De angst bleef. Dit werd het meest dui delijk in de laatste tien minuten voor de rust. Toen gingen we trachten de zaak te forceren. Hoge ballen voor het doel gooien en dan maar stormen. Maar ja, zoiets heeft zelden succes. Ook in de rust kon je het bij ons duidelijk merken. Dat het angstcomplex om eens een heel erg groot woord te gebruiken er nog was. Vooral bij de wat jongere spelers. Zij geloofden niet voor 100 procent in de goede afloop. Happel besliste ia de rust: staat het een kwartier voor tijd nog 00, dan gaat eerst Rinus Israel naar voren, maakt hij ook geen doelpunt, dan volgt Theo Laseroms. Nu kan ik volledig in deze gedachten- gang komen, maar eerlijk gezegd zag ik een ander punt. Waarom in paniek raken? Waarom force ren? Maak je vijf minuten voor tijd op een nor male wijze een goal, dan krijg je weer een zee van tijd in de verlenging. Misschien komt het doordat ik wat ouder ben, meer routine heb, dat ik er zo over denk. Werkelijk, persoonlijk had ik nu ook die angst, maar ik geloof niet dat het aan mijn spel te merken viel. Ik kon aardig mezelf blijven, ging op het laatst zelfs de bal zoeken, zoals dat heet. Voor ons was het dus een enorme uitkomst, dat we in de tweede helft snel een doelpunt maakten. Dat bracht prompt rust. En meteen ging het toen even verdraaid lekker. Het was er weer. Die tref fer had het bewezen, we konden nog scoren. En toen die twee goal viel, dacht ik: een bekeken zaak. Maar na die gemiste strafschop het was tussen twee haakjes een zuivere penalty ging het toch weer mis. Dat was overigens niet zó vreemd. Kijk, als je een prachtige kans krijgt om veilig te komen en die wordt gemist, dan komt prompt die angst weer op. Want één tegendoel punt en we waren er geweest. Vorwarts had im mers aan een 21 nederlaag genoeg. Toen die bal bij ons op de paal kwam, hield ik mijn hart vast. Want gaat hij er in, dan zijn we verloren. Ik geloof niet, dat we dan nog de kracht hadden kunnen opbrengen om terug te komen. Met andere woorden, het heeft toch maar verdraaid weinig gescheeld of we waren uit de Europa-Cup gevlo gen. Aan de andere kant hadden we ook een ruimere overwinning kunnen behalen. Het zat erin, maar het kwam er helaas niet uit. Nu is het echter niet reëel om alle schuld op Kindvall te schuiven. Natuurlijk, Ove miste een paar kansen. Maar ja dat kan de beste overkomen. Het is alleen bij Ove zo: zijn spel is louter afgestemd op doelpunten maken. Een Cruijff en een Keizer kunnen nog' eens een ander in stelling brengen. Maar Ove maakt ze alleen zelf. Sterker, hij is in feite onze enige werkelijke doelpuntenmaker. En dat is het verschil met Ajax. Daar lopen er meer rond, die elke wedstrijd goed voor een goal zijn. Faalt er daar dus eentje, dan valt het niet zo op. Ove is Feijenoords enige kanon. Lukt het bij hem niet, dan heeft meteen heel Feijenoord het moeilijk Ik vond het tenslotte fijn voor Ove dat hij ei nog eentje maakte. Het moet hem erg goed ge daan hebben. Al is het nu ook weer niet zo, dat hij snel aangeslagen is. Hij is een international en beseft volledig dat er op hem gerekend wordt, begrijpt ook dat het publiek hard is en gaat flui ten als het niet lukt. Maar ik ben ervan over tuigd. dat Ove weer snel terugkomt, f^tuurlijk, hij hééft toch klasse en zoiets gaat echt niet in eens weg. En dan nog dit, ik geloof, dat het pu bliek over mij nu wel tevreden was. Maar hoe vaak hebben ze mij niet uitgefloten? Ik zou bijna zeggen: ook dat went. Wat ik over Vorwarts denk? Ach, ik geloof niet dat de club veel in kracht verschilt met Carl Zeiss Jena. Misschien spelen ze zelfs wat moderner, hebben wat meer routine dan Carl Zeiss. En nu zul je zeggen, hoe komt het dan dat Carl Zeiss Jena van het veld gespeeld werd en Vorwarts niet? Ik dacht dat de oplossing was: Carl Zeiss Jena had de pech, dat het op de meest kritieke momenten doelpunten tegen kreeg. Bijvoorbeeld vlak voor'rust een. Werkelijk, maken wij vlak voor de rust een doelpunt, dan hadden we beslist ook een grote overwinning behaald. Met een nulletje of vijf wellicht. Maar ja, nogmaals, we hadden niet veel geluk en de werkelijk goede kansen be nutten we niet. Tenslotte vind ik beslist, dat we ook wel wat positieve woorden aan Feijenoord mogen wijden. We hebben toch verdorie de halve finale bereikt? En was onze inzet niet geweldig goed? We bleven gaan. En dan is het toch ook een hele prestatie, dat als je een soort angstcomplex hebt, je het overwint. En dat is tenslotte gelukt. En daaraan kunnen we dacht ik met een vrij gerust hart vrijdag de loting afwachten. Wie ik het liefste als tegenstander krijgt? Ach het maakt me niet zo vreselijk veel uit. Het zijn toch allemaal sterken, die zijn overgebleven. Al leen hoop ik één ding: dat we eerst weer een uit wedstrijd krijgen. Dat is voor een elftal als Feijen oord, dat over een bijzonder sterke achterhoede beschikt, zeer belangrijk. Uit een redelijk resul taat en dat noem ik bijvoorbeeld een 1—0 nederlaag en dan thuis de zaak afmaken. Trouwens, daar hebben we al aardig een gewoon te van gemaaktH

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 21