Sneeuw in
At je voltooit haar coup O. Berlijn
West Allis in cijfers
Feijenoord in een „AC Milan-rol"
Valpartij fataal
voor Ans Schut
Grauwe massa in het
Walter Ulbrichtstadion
Eigen taal
MAANDAG 2 MAART 1970
PAGINA 9
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
Geflankeerd door Stien Kai
ser 'links) en Sigrid Sundby
rechtsgeneit At je Keulen-
Deelstra van haar triomf.
(Van een speciale verslaggever)
MILWAUKEE (GPD) Wie opzienbarende uitspraken van
de wereldkampioene verwachtte, kwam als zo dikwijls bedro
gen uit. „Ach", zei At je Keulen-Deelstra na afloop eenvoudig,
„Ik heb mijn best gedaan. Harder kon ik niet". En: „Ik voel me
net zo als anders. Natuurlijk ben ik blij, maar het dringt alle
maal nog niet zo tot mij door". Neen, wild vreugdevertoon
hoefde men ook nu niet te verwachten van At je Keulen-Deel
stra uit Irnsum, in ver en vreemd West Allis als de sterkste
schaatsenrijdster ter wereld gekroond. Zij maakte tenslotte
voor een decorum van enkele honderden toeschouwers in een
grote lauwerkrans de ereronde, die vrijwel niemand haar had
toegedacht.
Ergens verloren op de zijtribune,
keek een eenzame Nina StatkevitsJ
naar het kleine groepje Nederlanders
dat Atje Keulen Deelstra hulde
bracht. Voor haar behoorde de strijd
om de wereldtitel al een uur tot het
verleden na die noodlottige val van
zaterdag, die haar zelfs buiten het
eindklassement hield. Trieste Nina,
enkele weken geleden op Atje's ge-
boortgegrond voorbestemd tot de
hoofdrol in West Allis, had zo graag
de plaats van Atje willen overne
men.
Nog een ander moest Vn die feeste
lijke minuten haar emoties verwer
ken: Ans Schut, zaterdagavond in
een schijnbaar onaantastbare posi
tie gekomen, slikte dapper haar bit
tere teleurstelling weg. Ans, nog im
mer in de schaduw gebleven van
Stien Kaiser, zat ditmaal op „ro
zen", zoals Kees Broekman het for
muleerde. De cijfers wezen het la
ter uit: de val van Ans Schut op de
1000 meter kostte haar de titel die
iedereen haar had gegund. Vooral
na die briljante 3000 meter, waar
mee de 25-jarige Apeldoornse typis
te nog eenmaal haar grote klasse be
vestigde.
Was Atje Keulen Deelstra dan de
kampioene bij geluk? Of hadden
masseur Cor Nederveen en dr. De
Waard toch gelijk, toen zij op de
betrekkelijkheid van de conclusies
achteraf wezen? Cor Nederveen: „Bij
schaatsen hoort nu eenmaal ook val
len dat heeft Atje niet gedaan". Dr.
De Waard: „Ans heeft niet verstan
dig gereden. Zij had in haar gunsti
ge positie geen enkel risico moeten
lopen. Ze nam die bocht eenvoudig
veel te scherp".
Schuurpapier
Kees Broekman oordeelde iets mil
der over Ans: „Natuurlijk kun je la
tei- zeggen dat ze een aanraking
met die gevaarlijke ribbelige
sneeuwrand had moeten vermijden.
Dat is echter een kwestie van stijl.
De een neemt de bochten zo kort
mogelijk, de ander gaat er iets rui
mer door". Zoals Atje Keulen-Deel
stra: „Ik rijd nooit zo scherp. Ik heb
er geen last van gehad". Ans zelf:
„Ik had er gewoon geen erg in dat
't ijs vlak bij de sneeuwrand niet ge
dweild was en als schuurpapier werk
te".
Nog een derde favoriete zou slacht
offer worden van een misslag doch
over haar werd later nauwelijks ge
sproken. Sprintkampioene Ludmilla
Titova, na drie afstanden nog eerste
in het klassement, zou ook met een
gave race zijn ondergegaan in de
slotaanval van de oranje brigade. In
de openingsrit tegen Elly van den
Brom gleed de Russin in de twee
de ronde onderuit. Tien seconden
verlies versterkten haar enorme val
naar een dertiende positie.
Zodoende bleef de Russische for
matie tenslotte in doffe ellende ach
ter. Zaterdag was de aftakeling be
gonnen na die bijzonder vreemde
glijpartij van Nina Statkevitsj op
de 1500 meter waarvan men de oor
zaak niet kon of wilde analyseren.
Zoals Cons tantin Koedratsjev, voor
zitter van de trainningsraad van de
Russische schaatssport, die zijn schou
ders ophaalde en verklaarde: „Ik
begrijp het niet. Haar benen gingen
steeds verder uiteen en daarna zak
te ze door de knieën".
Terwijl het grillige spoor dat de
Europese kampioene over het ijs
had getrokken nog lange tijd zicht
baar bleef, hadden Leen Pfrommer
en Kees Broekman een aanzienlijk
duidelijker oordeel. Pfrommer: „Ni-
na Statkevitsj was volkomen kapot
Ze ging van pure vermoeidheid door
de kniëen". Kees Broekman: „Ik
kop het in de laatste bocht al zien.
Daar had ze nog' een voorsprong
van 10 meter op Elly van den Brom
maar ineens ging het niet meer.
Elly was al vlak bij haar toen het
gebeurde".
Nina huilt
Minutenlang huilde Nina Statke
vitsj haar verdriet uit op een bankje,
het gezicht verborgen in de armen
van een verzorgster, weggedoken in
een verwarmende bontjas. Troostende
handen streken over de benen, die de
kracht niet hadden gevonden om die
laatste slagen van een moordend duel
te voltooien. Op 50 meter van de ver
lossende finish stortte een kampioe
ne volledig ineen. Langzaam bogen
haar knieën door. vergeefs trachtte
het lichaam zich weer te strek
ken. Pas vele meters verder kwam de
werkelijke val en de mogelijkheid
zich op te richten voor de voltooiing
van die alles vernietigende mijl.
De ondergang van Nina Statke
vitsj, door opgewonden Carry Geys-
sen als een bom in de Nederlandse
kleedkamer gedeponeerd, leek in
Broekman's équipe alle opgekropte
spanningen weg te vagen. Ineens was
er die zekerheid, die sfeer, waarin
grote prestaties worden geboren, cul
minerend in de eerste indrukwek
kende triomf op de 1500 meter. Atje
Keulen Deelstra zette het spoor uit
voor Ans Schut, Stien Kaiser en
Rieneke Demming die de „Neder
landse zweepslag", zoals de speaker
het treffend formuleerde, voltooiden:
1. Ans. 2. Stien, 3. Rieneke. 4. At
je.
Alleen Dianne Holum en Sigrid
Sundby konden een volledige Neder
landse overwinning voorkomen met
0,3 sec. winst op Elly van de Brom.
Voortreffelijk
Met een 500 meter, waarop behal
ve Stien Kaiser verrast door het
startschot en via een slechte kruising
met Tatjana Sidorova nog meer tijd
verspelend —en weer tegenvallende
Elly van de Brom, de prestaties van
Heerenveen niet onaanzienlijk wer
den verbeterd, had Nederland een
voortreffelijke uitgangspositie voor de
tweede dag verkregen
Op die tweede dag, toen een haast
onnatuurlijke windstilte over regen
achtig West Allis viel, werd het
oranjebastion toch nog ondermijnd.
Nadat Atje Keulen Deelstra zich op
nieuw voor Ans Schut toe. Met een
schaard na een met centimeters ver
loren duel op de 1000 meter tegen
Sigrid Sundby en Ludmilla Titova
op gelijke hoogte haar laarste werk
stuk afleverde, sloeg het noodlot op
nieuw voor Ans Schutmtoe. Met een
uitstekende tijd rond 1.33 in het
vooruitzicht maakte zij haar mis-
streek, de tweede belangrijke in dit
seizoen. In Deventer kostte een mo
ment van onoplettendheid Ans
Schut de nationale titel, nu ging een
seizoen voor haar verloren. Ans na
afloop: „Ik heb het goed kunnen ver
werken, maar de klap zal nog wel
komen". Een transistorradio van een
medelijdende Amerikaanse Nederlan
der vormde slechts 'n geringe troost,
troost.
Twee
nigen tot briljante werkstukken
in staat geacht. Zou een ongelooflij
ke coupe werkelijkheid worden?
Met een voorsprong van 10,8 sec.
op Stien had Atje alle reden voor
een dosis zelfvertrouwen. Atje zelf:
zaterdagavond geloofde ik nog
slechts in een derde plaats, maar na
de 1000 meter wist ik dat Stien bij
zonder hard zou moeten gaan om
nog voor mij te eindigen". Slechts
één voordeel had Stien Kaiser. Zy
kon zich op de tijd van Atje rich
ten, die. als altijd fel geconcentreerd
haar duel tegen Sigrid Sunby na
5,07,8 afsloot. In de eerste rit was de
capitulatie van Titova reeds een feit
geworden.
Rieneke Demming bewees tegen
Dianne Holum dat het nog sneller
kon. Met 5.04.7 greep de helaas
sprintarme 'verloofde van Eddy Ver-
heyen haar tweede bronzen medail
le. Stien Kaiser kreeg daarna de
beste tegenstandster die zij zich kon
wensen: Ans Schut. Twee Nederland
se meisjes tegen elkaar door de ho
ge klassering van allen op de 1500
meter. De opdracht voor Stien was
Een door A.P. overgeseinde
foto uit Milivaukee. Links Ans
Schut, die haar kansen op de
wereldtitel verspeelde door een
val op de 1000 meter, rechts Atje
Keulen-Deelstra, die klaar stond
om „de taak" van de Apeldoornse
over te nemen.
echter te groot. Stien won 6,4 sec. op
Atje teru gna een duel waarin Ans
Schut een wereldtijd realiseerde en
nog 10 plaatsen in het klassement
terugwon. Stien: ,Jk heb alle6 ge
probeerd, maar het was voor mij
een onmogelijke zaak".
Atje Keulen Deelstra had meer
verdiend dan de sfeerloze entourage
die West Allis haar kon bieden. Maar
ook daaronder bleef Atje nuchter:
„We vieren het nog wel eens een
keer". Zoals op 21 maart na de trip
naar Inzeil, wanneer Irnsum met
een groot feest Atje de lof zal toe
zwaaien. Voor Atje Keulen Deelstra
was zelfs geen telefoontje naar huis
nodig. „Ze zullen het al wel gehoord
hebben. Jelle drinkt er wel een bor
reltje op
OOST-BERLIJN (GPD) Het mini-leger (50 soldaten, bouwvak
kers en employees van de grondtechnische dienst), dat zich beijvert
om het Walter Ulbricht-stadion sneeuw- en ijsvrij te maken en daar
al een kleine week mee bezig is, werd zondagmiddag wéér verslagen.
In de ochtenduren, bij een wolkenloze hemel en een zonnige oplopen
de temperatuur, leek de massale aanval te slagen. Althans: mocht
men terecht hopen op een klein succes.
Maar enkele uren later werd toch al somber Oost-Berlijn opnieuw
getroffen door een attaque van de natuur. Grimmige sneeuwjachten
brachten de winter weer terug en toen ook de tijding kwam, dat het
's nachts wederom een graad of tien zou gaan vriezen, temperde
?elfs het optimisme van de nijvere werkers. Hoewel zij hun teleur
stelling niet lieten blijken: „Er wordt woensdag gevoetbald. We
zorgen ervoor dat het veld bespeelbaar wordt. En ook in Jena, waar
Ajax komt, zal men een oplossing vinden".
Het lijkt een zinloze uitspraak. Het Walter Ulbricht-stadion. waar
in Vorwarts Berlin en Feijenoord slag moeten leveren, is een grau
we massa. Bulldozers en tractoren met rondwiekende messen bewer-
ben weliswaar driftig de centimeters dikke ijskorst en hakken de
zijlijnen bloot, maar wat dan vrijkomt, is nog niet geschikt om op
te voetballen. Vrachtwagens vol bruine sneeuw, ijs en modder wor
den weggereden, maar wat achterblijft is: een hobbelige „betonlaag"
zonder ook maar een sprietje gras. Die bovendien nu weer bedekt
is met een laagje sneeuw. „Toch", zeggen de ijsruimers, „wordt er
woensdag gevoetbald. Zondagmorgen is er immers óók gespeeld".
Jawet, maar niet op het hoofdveld: enkele lagere elftallen schop
ten op een bij-terrein tegen een bal. Aan die velden was niets ge
daan: de spelers liepen op een besneeuwde ijslaag, die er feitelijk
beter uitzag dan de grillige granietlaag in het stadion.
Fritz Belger, hoofdtrainer van Vorwarts, is ook geschrokken van
de situatie. Hoofdschuddend mokte de oefenmeester: „Ik ben er he
lemaal niet gelukkig mee. We hebben een trainingstrip gemaakt
door Syrië, Libanon en Cyprus en hebben daar onder goede omstan
digheden kunnen spelen. We hadden bij de terugkeer feitelijk al
al op een beetje lente gerekend. Dit is een strop".
Belger moet met nóg een teleurstelling afrekenen. Tijdens de
toernee brak Erich Hamann, een van de betere voetballers, zijn neus
en het ziet er niet naar uit, dat hij woensdag ingezet kan worden.
De Oostduitse voetballiefhebbers tillen daar echter niet zo zwaar
aan. De legerploeg Vorwarts kan bepaald niet op de gunst van het
publiek rekenen en dat is ook merkbaar in de voorverkoop. Hoewel
de club inmiddels toch hoog geklommen is in het Europacuptoernooi
zijn er tot nu toe amper 18.000 plaatsen verkocht. En in het Walter
Ulbricht-stadion, dat 60.000 mensen kan bergen, verwacht men bij
?oed weer niet meer dan 35.000 bezoekers en onder slechte omstan
digheden zo'n 25.000, waarvan dan nog ruim 10.000 Nederlanders.
Feijenoordsupporters. die dus alle gelegenheid krijgen de partner t«
overschreeuwen. Over zo'n legioen kan Vorwarts Berlin niet beschik
ken: de Oostduitse toeschouwers hebben trouwens ook niet de inten
tie zich met veel lawaai in het Europacup-gevecht te mengen. Want
de alom opduikende soldaten zijn toch niet zo populair als men van
officiële zijde doet voorkomen. Zelfs de uitermate sportieve soldaten
niet. En wat dan betreft kan het Nederlands contingent dus in alle
vrijheid om een triomf schreeuwen.
DEN HAAG ANP» Minis
ter Klompé heeft aan de we
reldkampioene hardrijden, Atje
Keulen-Deelstra, het volgende
telegram gestuurd: „Warbere
Friezinne hwat hawwe Jo jo
ward stop lokwinske mei diaee
strieljende oerwinning stop it
hiele Nederlan is greatsk op Jo
stop minister Klompé. (Dappe
re Friezinne. wat heb Je Je ge
weldig geweerd stop gelukwen
sen met deze schitterende over
winning stop heel Nederland is
trots op je stop minister Klom
pé.)
Twee routiniers van 31 jaar ble
ven hi de afvalrace als laatste ti-
tekandidaten over: Stien Kaiser
tweemaal eerder als 's-werelds veel-
zijdigste rijdster gelauwerd en Atje
Keulen Deelstra, twee maanden ge
leden bij verrassing in de elite ploeg
doorgedrongen, slechts door weini-
500 meter
1. Ljoedmilla Titova (Rus» 45.38
sec. 2. Lea Poulos (VS) 45,73. 3.
Lisbeth Berg (Noo) 46,01, 4. Diane
Holum VSt) 46,06, 5. Tatjana Sido
rova (Rus) 46,16 6. Atje Keulen-
Deelstra (Nedi 46,17 7. Sigrid Sund
by Noo» 46.29 8. Nina Statkevitsj
(Rus) 46,31 9. Kirsti Bierman (Noo)
46,44 10. Xatjana Averida (Rus)
46.65 11. A-ns Schut (Ned) 46.72 14.
Elly van de Brom (Ned) 46.96 15.
Stien Kaiser (Ned) 47,38 19. Riene
ke Demming i Ned) 48.27.
1500 meter:
1. Ans Schut 2 min 23,3 sec en.
Stien Kaiser 2.23,9 3. Rieneke Dem
ming 2.24.4 4. Atje Keulen-Deelstra
2.25,6 5. Sigrid Sundby en Diane Ho
lum 2.26.1 7. Elly van de Brom
2.26,4.8. Tuula Vil kas 2.26.7. 9. Lasma
Kaoeniste. en Kirsti Biermann 2.27,1
12. Ljoedmilla Titova 2.27,2 17. Nina
Statkevitsj 2.32,2 (gevallen).
1000 meter
1. Loedmilla Titova (Rusl.). Atje
Keulen-Deelstra (Ned.) en Sigrid
Sundby (Noorw.) allen 1.32.6. 3. Las
ma Kaoeniste (Rusl.) 1.33,2, 5. Ni-
na Statkewitsj (Rusl.) 1.33,6, 6. Dia
ne Holum (V.St.) 1.33.9, 7. Elly van
de Brom (Ned.) 1.34,2, 8. Tuula Vil-
kas (Fin.), Stien Kaiser (Ned.) en
Leah Poulos (V.St.) 1.34,4, 11. Sachi
ko Saito (Japan) 1.34,5, 12. Tatjana
Averina (Rusl.) 1.35.3, 13. Lisbeth
Berg (Noorw.) 1.35.7, 16. Riene
ke Demming (Nederland) 1.36.9. 20.
Ans Schut (Nederland) 1.42,5 (ge
vallen).
3000 meter
1. Ans Schut 4 minuten 56.2 secon
den, 2. Stien Kaiser 5.01.4. 3. Riene
ke Demming 5.04.7. 4. Atje Keulen-
Deelstra 5.07,8, 5. Tuula Vilkas 5.10,0,
6. Lisbeth Berg en Diane Holum 5.11,9
8. Lasma Kaoeniste 5.12,8, 9. Sigrid
Sundby 5.13,1, 10. Kirsti Biermann
5.13,7, 11. Elly van de Brom 5.14,4,
12. Tatjana Averina 5.15,3.
Eindklassement
1. en wereldkampioene Atje Keu
len-Deelstra (Ned.) 192.303 pnt.
2. Stien Kaiser (Ned.) 192.780, 3.
Sigrid Sundby (Noorw.) 193.473, 4.
Diane Holum (VS) 193.693. 5. Lasma
Kaoeniste (Rusl.) 194.613. 6. Lisbeth
Berg (Noorwegen) 194.727; 7. Ans
Schut (Nederland) 195.103, 8. Elly
van de Brom (Ned.ï 195,427, 9. Rie
neke Demming (Ned.) 195.637, 10.
Kirsti Biermann (Noorw.) 195,757.
Stien Kaiser
ditmaal zilver
(.Door Coen Moulijn)
ROTTERDAM (GPD) Wat
zal het nu woensdagmiddag
worden tegen Vorwarts? Ach,
hoor je onze supporters, dan
behoeven we ons praktisch
geen zorgen te maken. Dat zit
wel goed, zeggen ze. Maar
zo'n opvatting vind ik nu juist
zo gevaarlijk. Het is namelijk
zonder meer een nadeel om als
favoriet te starten. En favoriet
zijn we. Dat vinden ze zelfs in
Oost-Berlijn.
Móar, was AC Milan tegen
ons ook niet de gedoodverfde
winnaar? Wel, die hebben het
geweten. En wij zitten nu in fei
te in de „AC Milan-rol". Met an
dere woorden: Vorw&rts heeft
niets te verliezen, maar zal
zich wel leegspelen om een zo
goed mogelijk resultaat te be
reiken. Zoals wij dus tegen AC
Milan deden. Werkelijk, het is
en blijft een nadeel voor ons om
als „overwinnaar" te starten.
Bovendien ben ik een tikje hui
verig, dat meneer Happel Vor
warts niet heeft zien spelen. Ik
heb een grenzeloos vertrouwen
in Happel. Zegt hy: Zö spelen
ze. dus zó moeten wij ertegen
voetballen, dan neem ik dit
prompt aan. Maar hij heeft ze
nu niet kunnen zien. Hy weet
van Vorwarts evenveel af als
ik. Niets dus.
Nou Ja, niets. Dat is mis
schien ook wel een beetje over
dreven. Het zijn Oostduitsers.
En het voetbal déar is voorna
melijk gebaseerd op discipline
en conditie. Daar zijn het mees
ters in. Maar moet je nu bang
zijn voor dat gedisciplineerde
voetbal van Vorwarts? Ik dacht
van niet. Bij ons houden we ons
óók strikt aan de opdracht. Nie
mand zal het in zijn hoofd halen
ervan af te wijken om het nuch
tere feit dat het in Je eigen be
lang is. En die conditie? Wij
staan er conditioneel óók goed
op. Dat is gewoon een feit. En
nu ons pluspunt. Wij hebben
dacht ik meer zuivere klasse
in het elftal: wij kunnen via in
telligent voetbal onze slag
slaan. Of dat al in Oost-Berlijn
gebeurt? Dat betwijfel ik eigen
lijk. Ik denk, dat wij onze slag
weer in de kuip zullen slaan.
Komen wij er in Berlijn met
een gelijkspel, of desnoods met
een nederlaag met één doelpunt
verschil af, dan kunnen wij het
in Rotterdam redden. Daar ge
loof ik stellig in. In de kuip zal
het gebeuren. Dat zit er in.
Maai- nu praat ik al over
Rotterdam, terwijl de uitwed
strijd nog voor de deur staat en
dat we het daar moeilijk zullen
krijgen, daar ben ik van over
tuigd. Neem alleen het veld
maar. We hebben gehoord, dat
het er een ijsvlakte is. En al
kan er natuurlijk in een paar
dagen veel veranderen, het ziet
er toch naar uit, dat het daar
een hard, glad veld wordt. En
zo'n terrein lijkt me nu niet be-
Coen Moulijn
paald in het voordeel van Feije
noord.
Persoonlijk houd ik helemaal
niet van dat soort velden. Geef
mij maar een lekker gaaf veld.
Afgelopen vrijdag in Groningen
tegen GVAV was het veld ook
niet zo best. En ik was nog
minder. Ik draaide gewoon niet.
Happel haalde me er dan ook
volkomen terecht uit. En nu
zullen er wel mensen zijn, die
denken: Nou, dat zal wel gevoe
lig aangekomen zijn bij Moulijn.
Om er uitgehaald te worden.
Maar zó is het niet. Ik ben prof
voetballer en besef prima, dat
Ik slechts een onderdeel van het
elftal ben. Is het beter een an
der in te zetten, dan moet dat
gebeuren. Dat hoort zo. Trou
wens, het móet.
Terug naar Berlijn. Het pu
bliek ziet ons er dus als favo
riet. Maar gelukkig denken onze
spelers zélf er niet zo over. Nie
mand van ons onderschat Vor
warts. Daar durf ik mijn hand
voor in het vuur te steken. De
spelers zelf weten, dat ze ge
woon de plicht hebben de vol
gende ronde te halen en laten
zich daarbij «cht niet afleiden
door vrolijke voorspellingen van
buitenaf.
Zal ik het morgen vanuit
Berlijn over h et elftal van
Vorwarts hebben, thans wil ik
nog een woordje over onze sup
porters zeggen. Ais ik het goed
heb. komen er zo'n 13.000
woensdag kijken. Dat betekent
voor ons een geweldige steun.
Wij hebben het toen in het San
Siro tegen AC Milan meege
maakt. Hoor Je plotseling Je
eigen supporters, dan voel Je je
sterk worden. Toen, in Milaan,
kwamen we heel snel achter te
staan. Prompt lieten onze sup
porters zich horen. Ze hielpen
ons daarmee enorm. Mocht het
woensdag eens niet naar wens
gaan het blijft immers voet
bal? dan hoop ik vurig, dat
ons legioen precies zo reageert.
Wat zeg ik: hopen? Ik weet wel
zeker dat onze supporters zo
reageren. Daar ken ik ae té
goed voor.
