Schenk, wat een kampioen
Oslo
in
cijfers
Slot 10 km reed ik blind"
ROOYAKKERS N.V.
Noorse politie liet
zuchtend alles toe
van wild legioen
ornaes volkomen weggereden
MERCEDES-BENZ
i>T)AG 16 FEBRUARI 1970
PAGINA 7
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
>LO (GPD) In de catacomben van het Bisletstadion
Oslo stond Kees Verkerk er een beetje somber bij. „Het is
jersoonlijk tegengevallen", zei hij eerlijk. „Ik had op drie
jiden gemikt, twee ervan raakte ik met onderdelen van
tij. iden kwijt aan Jan Bols en Ard Schenk. En op die tien-
»"o end meter was er toen voor mij geen wereldkampioenschap
te behalen. Alle complimenten overigens voor Ard. Die
t een formidabel seizoen achter de rug. Hij is ook nog in
om de wereld-sprinttitel in West Allis te pikken".
Verkerk derde in Oslo,
Vols vierde, Eddie Verheyen
ing. ide en Jappie van Dijk als
ge-1 Nederlander bij de laatste
n op de zestiende plaats,
allen uit torende Ard
lige ik. Hij was het, die voor de
opkpg maal in dit seizoen alle
voor zich opeiste. Hij was
iie wereldkampioen werd en
ant tet deze grootse prestatie al-
kyrse en Zweedse prognoses
g,. r wierp. De Noren en de
Jen, achze hadden Ard
ik in Dinsbruck een toevals-
ioen genoemd. Ze waren in
relopen vijf jaren nog niet
nde met de neus op de fei-
féedrukt.
nfc V(
>i« ju
Voorspelling
mk. nooit wereldkampioen.
In wel tweemaal tweede, twee
derde in de laatste vyf jaar.
delp hü vorig seizoen in Deventer
EX en val naar de lagere regionen
Terwezen. Ard Schenk ook een-
Europees kampioen in die pe-
Die Ard Schenk had daarmee
aï wr nog niet voldoende gepres-
|n om de Noren en Zweden te
uui ^en van zi!n kl&sse- In bijna
-0I] oorse kranten stond het in de
te'. pen dagen te lezen De strijd
TTj wereldtitel zou gaan tussen
"ornaes. het Noorse idool en
Claeson uit Zweden. Daar
na ja, het Nederlandse trio:
'erkerk en Schenk.
Noren en Zweden konden pra-
voorspellen wat ze wilden
wat ze hadden geschreven
tijdens het weekeinde in Oslo
eigen ijspiste van Bislet weg-
[d door dat Oranje-trio. U
Ie feiten. Schenk, derde op de
eter, Schenk één, Kees Ver-
;wee op de 1500 meter, Jan
ién, Verkerk twee, Schenk drie
5000 meter en Bols één, Ver-
lrie op de 10.000 meter. In het
assement weer twee Nederlan-
ip het ere-podium. Schenk de
kampioen en Verkerk derde.
3ols op de vierde plaats was
^Nederlandse succes volkomen.
pas daarachter kwamen de
„verslagen favorieten, Fornaess
?eVon
is een ding in Oslo duidelijk
jen. Nederland heeft de
aai «reputatie in de wereld her-
And Schenk maakte in Inns-
reeds duidelijk, dat Oranje op
te ug naar de top was. In
en ras er geen twijfel meer moge-
de ird Schenk, Kees Verkerk en
>nk ols bezetten drie van de eerste
?en laatsen in het eindklassement,
t was aan de 28-jarige Noorse
an Magne Thomassen te danT
dat Noorwegen, eens het
island bij uitstek, niet geheel
e topplaatsen werd weggedrukt,
er was meer. Ditmaal moet
r maar eens allemaal uit. Be
enheid siert de mens, toppres-
moet men etaleren. Er was
Eddie Verheyen brak door.
j. ilde niet meer de laatste Ne-
ider van de vijf zijn. Hy wilde
af-1we* eens uitblinken.
,.|ie Verheyen werd negende in
algemeen klassement. Maar
leer sprak tot de verbeelding
fersloeg Dag Fornaess in een
>nl<jlc duel op de 10.000 meter niet bang mMr Nee heb niet M
in een hartverwarmende stijl. Zijn
nimmer aflatende moed stempelde
hem tot een nuttig lid van de Ne
derlandse kernploeg, een rijder die
zijn plaats meer dan waard is. Ard
één. Kees drie. Jan vier. Er waren
veel ogen blik ken om nooit te verge
ten.
Die race van ftrd Schenk op de
500 meter. Tegen de gerenommeerde
sprinter uit West-Duitsland. Erhard
Keiler. Ard verloor het duel op de
laatste meter: 40,26 tegen 40.30. Het
was een prachtige start van dit
kampioenschap van de Neder
landse ploeg. Daar waren die drie
Nederlanders op de 5.000 meter. Dit
maal Jan Bols één. Kees Verkerk
twee en Ard Schenk drie. Toen. aan
het einde van die eerste glorieuze
dag. ging men in alle ernst denken
aan een enorm Nederlands schaats-
feest. Dat is het ook geworden daar
in Oslo. Dan die 1.500 meter. De
manier, waarop Ard Schenk zyn
grootste concurrent Magne Thomas
sen, van zich afschudde. „Ik viel",
zei Ard. „ditmaal meteen aan. Ik
wachtte niet zoals in Innsbruck te
gen Fornaess tot de laatste ronde.
Magne raakte erdoor verrast. Het
gehele Noorse kamp trouwens. Die
hadden de rit tegen Fornaess tot in
het oneindige gerepeteerd. Zó moest
Magne rijden. Maar Magne reed
precies verkeerd, omdat ik de zaak
omdraaide. Op de helft van de wed
strijd met twee binnenbochten voor
de boeg had ik hem in mijn zak".
Daar op die 1500 meter legde Ard
Schenk evenals in Innsbruck de
basis voor zijn eindoverwinning. Hij
reed Thomassen, die pal achter hem
was gebleven op de eerste dag, naar
een op de tien kilometer omgereken
de achterstand van bijna veertig se
conden.
En Kees Verkerk rukte op naar
de derde plaats in het algemeen klas
sement. Een plaats, die hij op de
10.000 meter met succes zou verde
digen. Er was op die 1500 meter ook
een kleine teleurstelling. Tot ver
bazing van al wat Nederlander was,
bleek Jan Bols op die afstand niet
op dreef. Goed, hij had dat incident
je met de baanrechter, maar dat
kan niet helemaal als excuus gelden
Op het ijs van Cortina d'Ampezzo
had hij Ard Schenk volledig bijge
houden op deze voor hem zo moeilij
ke afstand. Nu moest hij definitief
afhaken. Zijn 2.08.1 was 3.7 seconde
slechter dan de 2.04 4 van Ard. Wa
ren de illusies op een topklassering
voor Jan Bols verdwenen, de noor
derling zou op die tienduizend me
ter revanche nemen.
Die tien kilometer. Ard Schenk,
die wederom de ongunstige eerste
rit lootte en een tyd moest „zetten".
Schenk, die in een feilloos ritme
tussen de 363 en 37,5 seconden zyn
rondjes draaide en pas tegen het
einde even terug moest, kwam tot
15.33.0. Pfrommer: „Ard was op
een schema van 15 48 vertrokken. Ik
had hem gezegd: Ard. daar moet
je minstens vijf seconden onder
blijven. Ard ging zo hard, dat ik het
spoedig op 15.40 terugdraaide en wat
later op 15.32. Daar ls hy ongeveer
op uitgekomen. Ik wist na zijn 15.33
al, dat hij wereldkampioen was".
Schenk: „Toen Kees met 15.28.6 in
mijn nabijheid was gebleven, was ik
OSLO (GPD) Wat een kampioenschap! Vergelijkingen
gaan mank. wat daar gisteren in de namiddag geschiedde
op de ijspiste van het Bisletstadion in Oslo. Daar stond de
nieuwe wereldkampioen Ard Schenk te luisteren naar zijn
volkslied, geflankeerd door Magne Thomassen die tweede
werd en Kees Verkerk die de derde plaats voor zich had op
geëist. Daar gooiden alle Nederlandse rijders tijdens een
ereronde tweeduizend verpakte tulpen naar de Noorse toe
schouwers op de tribunes. En het legioen maakte zich klaar
voor de slotapotheose.
De speaker mocht in nog zulk keurig Nederlands verzoeken
om ruimte voor de ere-ronde van Ard Schenk, het legioen
wilde zelf deelnemen aan de huldiging van een groot kam
pioen. Het drong op, dansend, juichend, zingend. Zwaaiend
met banieren en vlaggen. Honderden oranje ijsmutsen maak
ten van het legioen een kleurig festijn. Het „seiern ervor"
(de zege is ons) van de Noren was allang verdrongen door
de eigen welbekende vaderlandse liederen. Maar dat was nog
niets vergeleken bij die laatste stunt van het plotseling stuur
loos geworden leger van schaatssupporters.
Ineens, vlak na die ere-ronde van Ard, bestond er geen
afbakening van de baan meer. Honderden, duizenden Neder
landers holden de ijspiste op. Rijders en officials werden over
stroomd door 't dolle enthousiasme van de nimmer aflatende
supporters. Midden in die deinende menigte, vlak voor de
ere-loge waar de Noorse koning juist verdwenen was, werden
Eddie Verheyen, verzorger Dik de Vroome, Jappie van Dijk
als het ware meegedragen. De Noren die gebleven waren om
een groot kampioen te huldigen, waren stomverbaasd. Ze
hadden het altijd met daverende yel's afgedaan. Dit was
nieuw, compleet nieuw. De politie liet zuchtend alles toe en
het legioen kreeg zijn zin. Minuten lang bleef het zingend,
joelend en juichend opdringen. Toen stroomde de piste lang
zaam leeg. De supporters. 4000 in getal, namen de weg naar
huis, naar de bussen die hen naar het vliegveld voerden,
naar de treinen die ook een aandeel hadden in de verplaat
sing van het enorme schaatsleger. Nog lang daarna kon men
het overal in Oslo horen; de liederen van de Zilvervloot, van
Anna Paulona, van Keessie. Het heya Schenk klonk ditmaal
het langdurigst.
Boven: Het werk ts vol
bracht: Ard Schenk heeft
zijn 10 kilometer gereden in
15.33,0 en Pfrommer heft al
in triomf de arm van de
Noordhollander omhoog.
Rechts: Het legioen liet
zich iveer danig gelden. Hier
een verkeersbord dat aan
geeft. dat het inhalen van
Nederlandse rijders eenvou
dig niet is toegestaan.
geleden als in Innsbruck, waar For
naess zo enorm terugkwam. Toch
sleepte Jan Bols Thomassen een tijd
mee. Maar toen hü hem eindelyk
had losgereden. wist ik dat niemand
mü meer die wereldtitel zou afne
men.'
De tienduizend meter, Een tweede
triomf voor Jan Bol6, die samen
met Thomassen Verkerk van een ze
ge op één van de vier afstanden
afhield.
Bols, die zes ronden voor het einde
eindelyk weg kon komen. „Ik heb ge
reden voor wat ik waard was", zei
Jan Bols eenvoudig. „Ik kon Magne
maar niet loskrygen. Toen ik die
twee binnenbochten kreeg en onge
veer vier meter voorsprong had,
dacht ik: Jan, nou versnellen dan
ben je hem kwyt. Dat lukte ook."
Op die 10 km louter Nederlandse
triomfen. Verheyen. die dolgelukkig
was met zün zege op Fornaess,
Schenk, die een andere Noor. Sten-
sen, op bijna 14 seconden reed. Jan
Bols, die ThomEissen op de knieën
kreeg en Kees Verkerk, die Tveter
een halve baan achterstand bezorg
de De benjamin in de Nederland
se ploeg, Jappie van Dük sloot het
wereldtoernooi af met een schitte
rende overwinning op één van de
grote favorieten: Claeson uit Zweden.
Mooier kon het niet.
In het Bisletstadion, in het Noorse
hol van de leeuw. Ls dit weekeinde
veel duidelijk geworden: Nederland
is met een veel bredere basis dan
enkele jaren geleden terug aan de
top van de internationale schaats
wereld. Geen Noor. geen Zweed, geen
Ras zal dat meer kunnen ontken
nen.
Gefaald
Dag Fornaess werd vorig jaar een
groot kampioen genoemd. Hy weid
Europees kampioen in Inzeil en we
reldkampioen in Deventer by de gra
tie van de weergoden, die Verkerk
by zonder slecht gezind waren. Dag
Fornaess is vorig seizoen aan de top
gekomen, deels door eigen capacitei
ten —die hy ontegenzeggelyk bezit
maar mede door de pech die Ver
kerk ten deel viel. Dit Jaar na
Innsbruck is Fornaess drie weken
lang uit de circulatie geweest. Hy
moest en zou wereldkampioen wor
den in eigen land. Tot enkele uren
wxw de wedstrijd heeft hü zich ver
borgen gehouden op een onbekende
plek. Hy was niet by de Noorse
ploeg, die ook al in een apart trai
ningskamp was ondergebracht De
Noorse ploeg faalde in de opdracht
de wereldtitel voor Noorwegen te be
houden. Fornaess faalde eveneens.
Totaal. Fomaess kwam te gespan
nen aan de start. Hy maakte een
misslag op de 500 meter. Hü liep te
hard van stapel op de 5000 meter,
hy stortte daarop ineen. Hy kon in
een persoonlijk duel Claeson op de
1500 meter niet van zich afschud
den en verloor evenals in Inns
bruck kostbare seconden '1,8) op
Schenk. En als genadeklap kreeg hy
op de tien kilometer nog ongezouten
klop van een zi^als de Noren het
noemen „tweederangs Nederlan
der". Eddie Verheyen. Fornaess heeft
met gebogen hoofd de schaatsarena
verlaten. Of hy er ooit nog zal te-
rugk'eren? Wij hebben zo het idee.
dat deze pynlijke nederlaag het ein-
500 m
l.SOOm
5.000 m
10.000 m
Totaal
L Schenk
40.30
W)
204.4
11
7.30,7
3)
15.33.0
4)
173 487
2. Thomassen
40,15
1)
206,1
3)
733,5
4)
15.27.2
2)
173.898
J. Terkerk
♦1,57
(10)
2.04.6
3)
7.29.0
2)
15.28,6
3)
174 436
4. Bols
41,78
(14)
2.06J
9)
7.28.6
1)
15.22.6
1)
175.470
5. Porraeee
40.87
6)
2.06,2
4)
7.38,2
T>
Oi
co
«O
6)
175.T1T
6. Claeeon
40,76
5)
2.06.2
5)
7.39,8
(11)
15.57.4
(13)
176 687
7. Steneen
41,02
(12)
207,0
6)
7.37,4
6)
15.46.9
8)
177.036
8. Tveter
41,17
8)
2.06.2
(10)
7.36,9
5)
15.53,7
(10)
177.278
9. Verheyen
4224
(18)
2.07,5
7)
7.39.0
8)
16.353 5)
177.430
10. Henriksen
41.62
(12)
2.08,6
(11)
7.39,4
9)
15.48.0
9)
177.827
11. Höglin
41,12
7)
2.08,0
8)
7.42.8
(14)
16 06.3
(16)
178.389
12. Koskinen
42.28
(19)
2.10,1
(14)
7.39,1
(10)
16.40.5
T)
178,922
13. ZAmmermann
49.07
(17)
2.09.4
(13)
7.40,9
(13)
16.993
(14)
179 268
14. Lavroeejkin
42.48
(21)
2.09.3
(12)
7.44.0
(16)
18.57,0
(12)
179.760
15. Joemoejev
42.56
(22)
2.11,7
(10)
7.43,7
(15)
16.03.9
(16)
181 026
16. Van Dijk
43.26
(26)
2.12.4
(17)
7.40,7
(12)
16.56,6
(11)
161 818
ADVERTENTIE
OEGSTGEEST - TELEFOON 01710—6185S
REEDS 30 JAAR DEALER VAN
schap volledig. De Nederlandse chef d'equipe. Jacques de Koning uit
schaatscoach verdient een compli- Purmerend. Een oude rot in het
ment. omdat hü mede een groot aan- scheatsvak, die ditmaal de ohrono-
deel heeft gehad in dit schitterende meter bediende en de schema's
succes. Luister maar eens naar de langs de baan uitrekende. „Leen
Pfrommer", zegt deze De Koning, ,,te
zyn gewicht in goud waard. Hy
wijze. Hü heeft overwicht. Omdat
hy veel van de materie afweet kan
weet hoe hy met de Jongens moet hü veel goede adviezen, zelfs aan de
omgaan. Hü benadert se op eigen toprijdersgeven".
OSLO (GPD) In een van de sporadische momenten, dat de
nieuwe wereldkampioen in de catacomben van het nog altijd la
waaierig Bislet alleen kon zijn, herinnerde Ard Scenk zich weer de
eerste confrontatie met de Noren dit seizoen. Dacht hij terug aan
de landenwedstrijd in Heerenveenin het begin van dit triomfan
telijke seizoen: toen Dag Fornaess. die toch zo verliefd is op winnen,
in een persoonlijk duel werd geklopt. „Zo", mompelde Schenk na
die race, „die heeft zijn eerste tik te pakken. We moeten nog enkele
klappen uitdelen, en dan wordt meneer Fornaess misschien wat
kalmer".
Dat gebeurde. De vorig jaar zo
succesvolle Noor werd herhaaldelük
geconfronteerd met nederlagen en
Ard Schenk draafde dapper mee in
het elitegroepje, dat daar voor zorg
de. „Je ziet. welke gevolgen dat voor
hem kan hebben," zei de Noordhol
lander gistermiddag met enige vol
doening. „Fornaess is erg gevoelig I
voor verlies. Dat kan hy mentaal
niet goed verwerken. Daar komt nog
by, dat hü hier onder grote druk
stond en alles bü elkaar is dat veel
te zwaar voor hem geweest. Dan
heb je meer nodig dan alleen een
goede vorm."
Ard Schenk bezat dit seizoen dat
tikkeltje „méér" waarmee je kam
pioen wordt. Na een aanloop van vijf
wedstrydwinters kon hy bovendien
de beheersing opbrengen zichzelf
buiten de ry van topkandidaten te
zetten. Zodat hy onbelast en volko
men ontspannen naar Oslo reisde.
„De Noo: je kranten hebben me
daarby geholpen," sprak hü dank
baar. „Voor hen ben ik nooit favo
riet geweest, myn Europese titel za
gen ze als een vergissing Ik vond het
best. Het werd er voor mij alleen
maar gemakkelyker door. „Gemak-
de kan betekenen van Fomess als kelyker zelfs dan in Innsbruck, drie
:fpi Bols plofte na zijn formidabele 10.000 meter vermoeid op een
Hkttecr- Niemand die daar wat van zei, want Jan had zijn rust
?ldfcej en dwars verdiend.
schaatsenrijder: Hy is, zo zeggen de
Noren ook, het type van de ééndags
vlieg.
Leen Pfrommer en rijn Jongens
weken geleden. Daarom durfde
I Schenk zaterdagavond al te zeggen:
„Nu heb ik toch een reëele kans. nu
k&n ik wereldkampioen worden."
beheerste»! dit wereldkampioen- 1 Wat hem niet in paniek bracht, lnte- liep goed af".
gendeel: de eindelyk achter de rug
van Kees Verkerk tevoorschyn geko
men Noordhollander vond ook in die
situatie de juiste concentratie. Waar
door hy, zelfbewust, al in de eerste
rit van de 1500 meter beslissend kon
uithalen en zichzelf op een veilige
plek kon neerzetten. „En toen ik
15.33 op de tien kilometer had gere
den, besefte ik dat er weinig meer
kon gebeuren," zo zei hy na afloop.
Heel even nog was Schenk benauwd,
dat rivaal Magne Thomassen door
Jan Bols over de kloof zou worden
getrokken. Maar die angst bleek on
gegrond. Ard Schenk mocht zich
voor het eerst ln zyn toch al lange
carrière laten huldigen als wereld
kampioen.
„Eindelyk, eindelyk, zei Schenk
toen hy van het üs stapte, „ben ik
nu zelf wereldkampioen. Het is toch
gelukt". Waarna hy zich ineens die
eindeloos ïykende slotrace, de tien
kilometer, voor de geest haalde. „De
laatste vyf ronden wist ik van niets.
Ik zag en hoorde niemand en wist
dus ook niet op welk schema ik
reed. Op 15.48 was ik vertrokken.
Maar dr. Lap en Leen Pfrommer
hadden gezegd, dat ik daar ver be
neden moest eindigen om zekerheid
te hebben. Ik kon al vlug overgaan
op een snellere tyd. maar tegen het
einde reed ik heelmaal „blind". Het
Wat voor hen. cfte da afgelopen
weken in Schenks nabüheid vertoef
den niet zó verwonderiyk was. Hü
slaagde er, zonder zichtbare moeite,
na Innsbruck in de vorm te handha
ven en bü te schaven waar nodig
waa. „En zodoende voelde ik me
over het geheel nog sterker dan bü
het Europees kampioenschap", be
kende Schenk na afloop. „Die eer
ste dag gaf me natuurlijk een enor
me stimulans, want t ging op de 500
en 5000 meter helemaal naar wens.
Dan weet je, dat ook de overige af
standen goed kunnen zitten en dat
heeft me vertrouwen gegeven".
Daardoor kreeg hü nóg meer ge
loof in eigen capaciteiten dan hy in
de loop van dit seizoen al had ge
kregen. Zelfvertrouwen immers was
al een sterk punt bü Ard Srfaente.
door de combinatie studie-sport,. Leen
Pfrommer en dr. Lap moesten
Schenk op een gegeven moment zelfs
ietwat korzelig toespreken en hem
sommeren een keus te maken. „Maar
dat tekort aan zomertraining is be
slist geen nadeel voor me geweest",
zei de kampioen resoluut. ,Als je
vyf of zes jaar, zoals ik, serieus aan
topsport hebt gedaan, dan heb je
een goede ondergrond. En als je
dan eenmaal weer goed en gecon
centreerd begint, ie de oonditie snel
terug. Het is voor my erg goed ge
weest om het zo te doen. Ik heb nu
steeds ontspannen tegenover de sport
gestaan en ik kon er meer afstand
van nemen. Zodat ik van alle poes
pas er om heen datgene er uitpik
te, wat ik dacht nodig te hebben".
West Allis
EDDIE VERHEYEN
klopte Fornaess
En dat, die methode van voorbe
reiding. heeft Ard Schenk enorm
sterk gemaakt. Waardoor hy een
heel seizoen, al van de stryd om
de IJssel-Cup af. aan de top kon
staan. Misschien zelfs sluit hy de
reeks in West Allis af met nóg een
wereldtitel. „Ik sta er inderdaad re-
deiyk goed voor", wilde hy toegeven.
„In dat sprintkampioenschap moet
ik ook hoog kunnen eindigen, gezien
de resultaten op de 500 en 1500 me
ter hier in Oslo".
Volgend seizoen moet zich zelf»
in hoofdzaak tot die korte afstanden
gaan bepalen: „Omdat dan de stu
die voorrang krijgt. Maar ik hoop het
contact met het üs niet te veel te
hoeven missen. Anders moet je
byna opnieuw beginnen". Wat jam
mer zou zün, want Ard Schenk is
feiteiyk pas nü, anno 1970, echt
doorgebroken
