Met Pasen première van de Patton-film l.i.a.m. Simpel gegeven knap verfilmd Films in Leiden DESIREE Fascinerend concert onder Jean Fournet 'Winning': sfeer rond de antoracebanen Hollywood wil af van alle franje Griezelen bij „de wassen beelden De geschiedenis rail een omstreden generaal Veel inzendingen voor Cinestud 70 VERLOVINGSRINGEN „DE MAN, DE VROUW EN DE LIFTSTER" Nog Fanny" Badhuis van zeven zaligheden WOESTIJN- RATTEN LAS VEGAS VRIJDAG 13 FEBRUARI 1970 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 17 I HILVERSUM (GPD) Hoe zal het overwegend jonge bioscooppubliek met zijn sterk ressentiment tegen het mili tair optreden van de Amerikanen in Zuid-Oost-Azië straks de film over de bijna legendarische Amerikaanse generaal Patton ontvangen? Voor de produktiemaatschappij 20th Century-Fox, die er miljoe- nen dollars in investeerde, blijft dit een bange vraag tot de pre mièredie thans ivat de Verenigde Staten zelf betreft, op 17 februari is bepaald. Elders beginnen de vertoningen van deze met medewer king van het Spaanse leger gemaakte film van Franklin J. Schaff- ner in de paasweek, bij ons in de drie grote steden. Om reeds lang vóór de première een gunstig klimaat te scheppen reist de Engelse publiciteitsman van Fox Fred Hift op het ogenblik de Europese hoofdsteden af. waar hij er vooral de nadruk op legt. dat „Patton" noch de in '45 bij een ver keersongeval omgekomen generaal noch de oorlogvoering wil glorifi- ceren. „De film toont tegen de ach tergrond van de Tweede Wereldoor log de man Patton. met zijn ver diensten. maar ook met zijn fouten, hü geeft de geschiedenis weer van een omstreden figuur, een merkwaar dig mens", aldus Hift, die jarenlang hoofd was van Fox' produktie- publiciteit in Europa, tijdens zijn oponthoud in Amsterdam. AMSTERDAM Het aantal in zendingen voor Cinestud 70. het op februari beginnende festival van 6tudentenfilms in Kriterion in Am sterdam. is gestegen tot 187 uit alle delen van de wereld. De organisa toren verwachten zeker 200 films te kunnen vertonen. Inmiddels 'hebben de Poolse cineast Jerzy Skolomowski. diens Tsjechische collega Jan Nemec en de Duitse criticus Enno Patalas mét Jan Blokker, Wim Verstappen en Fred van Doorn zitting in de jury genomen. In navolging van de Cine- manifestatie 'zullen ook een pers- en een publiekprijs worden uitgereikt. In het kader van Cinestud 70 wor den twee nmrathonnachtvoorstellin- gen gegeven van werk van jonge Ne derlandse filmers. Het programma is samengesteld door Pim de la Parra. Patton is wel eens gakarakteri- seerd als een renaissance-figuur die 400 jaar te laat werd geboren. Zijn capaciteiten als legerleider zijn in de oorlog genoegzaam gebleken, hdj bevrijdde meer gebied dan enige andere geallieerde bevelhebber en bracht de Duitsers met de Battle of the Bulge de genadeslag toe. Maar hij was alléén soldaat, bezat geen enkele tact en diplomatie, had hoe genaamd geen politiek inzicht en maakte zich met zijn onvergeef lijke blunders in het maatschappelijk verkeer en met zijn onbegrijpelijk domme uitlatingen onmogelijk. Zijn ongelijk kon en wilde hij nooit be kennen. Tekenend voor deze mentali teit is de volgende anecdote Op een keer deed Patton. in de veronder stelling dat er een kop koffie voor hem was neergezet, verstrooid sui ker en melk in een glas wijn. Toen iemand hem tactvol op deze vergis sing attendeerde, was zijn commen taar: ..Ik hou er van dit zo te ge bruiken". waama hü de wijn mét suiker en melk opdronk. De film is gebaseerd op feiten, ont leend aan de boeken over Patton van Ladislas Farago en generaal Omar Bradley, welke laatste by' de opname als opperste adviseur fungeerde. In de film wordt Bradley door Karl Malden uitgebeeld en veldmaar schalk Montgomery iPattons grote rivaal) door Michael Bates. De ti telrol heeft George C. Scott, die zich geleidelijk aan zozeer met de te portretteren generaal ging identifi ceren dat hij diverse keren bepaal de scènes, die Patton in een on gunstig daglicht plaatsen, weigerde te spelen en pas na felle gedachten- wisselingen en onder sterke druk er toe was te bewegen, zijn medewer king te verlenen. LOS ANGELES <AP> Hol lywood wil gaan trachten de oude reputatie van 's werelds filmhoofd stad weer waar te gaan maken. Door werkgevers- en werknemers organisaties in Hollywood is bekend gemaakt. dat men de kosten van pro- duktie zal stroomlijnen en een hoop van de nutteloze en kostbare franje afknippen. Een en ander is bekend gemaakt door de burgemeester van Los Angels. Sam Yorty. in aanwezig heid van enige filmproducenten, ac teurs en leden van het personeel van de studio's. Wat de burgemeester zei komt hierop neer: De inudstrie gaat ..De kleintjes" in de gaten houden, min der weelderig doen en effi ciënter werken. Hierdoor zal het vak gezonder en sterker worden en het geld worden besteed aan een goed produkt waar de wereld belangstel- I ling voor heeft en dat tegen een re- delijke prijs kan worden aange- I schaft. (ADVERTENTIE) klassieke en moderne modellen, wij hebben reeds ringen vanaf f 49.75 p. p. Op het graveren kunt wachten en zonder prijsverhoging. Levenslange schriftelijke garantie. F. W. PLESSEN BEVRIJDINGSPLEIN 12 LEIDEN Z.-W. - TEL. 26670 Hommage a Erasme de Rotterdam Generaal Patton George C. Scott) gaat hier met zijn staf aan land op het eiland Sicilië. LEIDEN Voor het vierde con cert in K. en O.'s Meesterserie was de Stadsgehoorzaal als ge bruikelijk barstensvol. Het pro- aramma vermeldde Beethoven, Ravel en Tansman's Hommage a Erasme de Rotterdam. Jean Fournet was er de aanvoerder van het Rotterdams Philharmo- J nisch Orkest, dat ook de taak had I Malcolm Fraqer te begeleiden. De Rotterdammers willen zich sindc Fiur.-e'- n c' ee~ d-rr Am sterdam en Den Haag laten over troeven. Dat lukt bij tijden ook wel, gisteren zeker. Enkele reden zijn Fournets aangeboren distinctie en zijn geboren leiderschap. Al in de in leiding van de Fg'-'ont. Ouverture leek het onmogelijk, zich aan de plastiek van 7we'-e^-ew 'e zin nen te onttrekken. Fournet houdt •■•aat a"e d e en was er op de plek, waar Egmont's hoofd moest rollen, geen spectaculaire bijlslag. Wellicht had Beethoven dat wel zo I gewild, ziin aanklacht tegen despo tic was voor hem halszaak Van krach* 'r -"'un sprak de programma toehcht'ng tct het 5de p!a ri- Vekde^e1 al thans. Kracht, ook fysiek, is de eer ste indruk die Frager's pianospel weggeeft, triomfale kracht. Frager bezit een complete beheersing van het vak. waardoor hy de aandacht van zijn toehoorders cok compleet naar zich toezuigt Ons dunkt alleen, dat in enige tertsen gangen van deel I geraffineerder klank mogelijk zou zijn geweest Het Adagio gleed als c-en rimpelloze. Mondscheinfahrt heen en werd een toonbeeld van gaafheid. Weldadig vloeide het sa menspel tussen directie en solist. Verleden jaar is Erasmus her dacht omdat 500 jaar daarvoor zijn geboortedag ngt. Waaro mde Pools- Franse Alexandre Tansman zijn compositie van dat jaar „Hommage Erasme" noemde, kan uit de ver klanking niet zo maar blijken. Handboekje voor de christenstrijder? Samenspraken? Dof der Zotheid? Wie het weet. zegge het. Pleidooien vóór pacifisme en klassieke geestes houding en tegen dorre scholastiek en ontaarde kerk? Of verbittering omdat hij zfjn beschavingsdroom slechts verpletteren zag? Dat laatste zou kunnen treffen in het elegische eerste deel. waar de tere stemming van vereenzaming al na enige ma ten de opschrikking ondergaat van een verbrijzelende, lang nagolvende muzikale blikseminslag. De stemming blijft verder van teer naar wrang en komt in de meditatieve finale weer. Tussen in staan wilder stukken, die niet anders dan pure klankstukken lyken. Tansman wekt de schijn op twee gedachten te hinken: oud en nieuw tegelijk. MaarErasmus? La Valse van Ravel heeft ook een contrast van lieflijk en wrang, van voorbij en heden, maar psycholo- gisch-dramatisch waargemaakt. Het dwarrelt en duizelt in deze Wals als In een doldraaiende mallemolen. Het obsederend aanzwellend tumult opent keer op keer een vrij zicht op dansende paren anno 1855 in een Weens paleis. Anno 1919 is een al verwoestende razernij cyclonisch over de aarde gegaan. De wereld ging op nieuw dansen, het ritme in helse kracht, maar de oude melodie moest al wranger moduleren, want de ar geloze vreugde is gedood. Wenen 1855 kan niet meer weerkeren. De beklem ming van zo'n hallucinatie moet Ra- vel tot dit. een van de geniaalste toonstukken van de eeuw hebben ge ïnspireerd. Fournet en zijn Rotter dammers is een fantastische parti tuurweerga ve gelukt, zowel in het kli maat van de hallucinatie als van de onverbiddelijkheid van de droom- verscheuring. KEES VERHOEF ADVERTENTIE MERCEDES-BENZ VONDELLAAN 45 LEIDEN TEL.445-45 STUDIO „De man, de vrouw en de liftster" is de wat goedkoop klinkende titel van de in Engeland opgenomen film „Three into two won't go" met in de hoofdrollen topsterren als Rod Steiger en Claire Bloom en de talentvolle „eigentijd se" actrice Judy Geeson. Een titel die om de een of andere reden een komedie doet vermoeden maar waarachter een dra ma schuilgaat. Dit filmdrama is gebaseerd op een boek van Andrea Newman die een verhaal schreef over een kinderloos huwelijk en de ramp zalige invloed van een allesbehalve bedschuw meisje daarop. Dit simpele gegeven is en door de scenarioschrijfster Edna O'Brien en door de (toneel)regisseur Peter Hall op buitengewoon knappe wijze, zonder ook maar één spoor van vals sentiment, uitgewerkt. Boven dien heeft het inmiddels gescheiden acteursechtpaar Steiger-Bloom het gesublimeerd. De brutale opdringerigheid van het meisje, haar nymfomanie ei genlijk. doet in dit trieste verhaal misschien wat geforceerd aan, zy komt niettemin in de beste fami lies voor. Trouwens wanneer de re gisseur dit meisje in haar alles vernietigende vaart ook maar een beetje zou hebben afgeremd, dan zou het tempo van de film aan zienlijk zijn vertraagd. Peter Hail laat de werkelijkheid, die vaak schokkender is dan menigeen voor mogelijk houdt, met ingetogen pas sie voor het thatrale zien. Hy re- I gistreert de dramatische gebeurte nissen niet al te koel, maar zyn benadering van het onderwerp is I toch wel op de realiteit gebaseerd Hij prefereert typerend genoeg ook het decor van de werkelijk heid: „Three into two won't go" is namelijk geheel op lokatie op genomen. Het drama, dat zich voor een groot deel in 'n comfortabel nieuwbouwhuisje aan de buiten kant van Londen afspeelt, wordt er des te geloofwaardiger door. De dramatische situatie ontstaat wan neer het manzieke meisje, de lift ster zich indringt in het wat kleur loze de witgeverfde muren in de de pas ingeriente woning symboli seren dat bestaan van het kin derloze echtpaar. Zij bereikt een hoogtepunt op het moment dat het kind voorgeeft van hém. de veel vuldig aan verleidingen blootstaan de reiziger in koelkasten, een ba by te verwachten. Rod Steiger speelt de rol van de minnaar, die thuis in het echtelyke bed. niet zo heel erg aan zijn trekken komt, schitterend en met zeer veel ge voel voor nuanceringen. Claire Bloóm het is alweer twintig jaar geleden dat zy haar filmdebuut maakte in Charlie Chaplins „Li melight" weet als het weinig hartstochtelijke, vrij eenzame, in telligente vrouwtje, dat door adop- TRIANON .Fanny Hill" is de tweede week ingegaan. Overigens moeten we de bezoekers waarschu wen. Wat u voorgeschoteld krygt lijkt in de verste verte niet op het oorspronkelijke verhaal uit het boek van John Cleland. Waarmee niet gezegd wil worden, dat de film een mislukking is. De Zweedse re gisseur heeft het over een heel an dere boeg gegooid en zeker niet de slechtste. tie haar huwelijk wil zien te red den. veel ontroering op te wekken. Judy Geeson. die met haar 21 jaar al zeven films heeft gemaakt, geeft met flair gestalte aan het vrijmoe dige. liftende meisje Het naakt dat zij af en toe ten toon spreidt vervult een niet weg te cijferen functie in het verhaal en dat is in dit geval verre van vulgair. De scherpgesneden dialogen in deze film. waarin de befaamde toneel speelster Peggy Ashcroft de schoonmoeder van de uiteindelijk door beide vrouwen in de steek ge laten koelkastenvertegenwoordiger speelt, zijn zekerheid. Kortom. „De man. de vrouw en de liftster" is 'n aangrijpende film, mede dank zij de voortreffelijke bezetting, die in menig opzicht een ruime belang stelling verdient. CAMERA Filmliefhebbers met een zwak zenuwgestel moeten deze week beslist niet naar het thea ter aan de Hogewoerd gaan. De film, „De man met de wassenbeel den", valt namelijk van de ene in de andere gruweldaad. Professor I Henry Jarrod. een bekwaam boeld- 1 houwer, exploiteert met Matthew Burke een wassenbeelden museum. Burke is echter ontevreden over de I financiële resultaten en ten einde een uitkering van de verzekering in de wacht te slepen steekt hij het I museum in brand. Jarrod komt I hiertegen in opstand en er ont- I staat een hevige vechtpartij tussen l beide mannen. Laatstgenoemde wordt bewusteloos geslagen maar l door een wonder ontkomt hij aan |de dood. Zyn handen en gelaat zijn echter zwaar verminkt en hij is I geestelijk volkomen gestoord. 59 Door iedereen doodgewaand ter roriseert hij de stad, wurgt zijn slachtoffers en steelt hun lichamen uit lykenhuisjes van de ziekenhui zen om ze daarna in zyn wassen beeldenmuseum te gebruiken. Zijn eerste slachtoffers zyn Burke en diens vriendin. Tijdens de opening van het nieuwe museum herkent Sue Allen in een beeld haar ver dwenen vriendin. Zij vertelt dit aan de politie en deze gaat op onderzoek uit. Zelf zit zy ook niet stil en haar vermoedens blijken maar al te juist. Ook haar zou een afschuwelijke, dood getroffen hebben als de poli tie niet tijdig had kunnen ingrij pen. Juist als haar lichaam met kokende was overgoten zal worden, ziet zij kans het „monster" te over meesteren. LUXOR Een merkwaardig produkt. dit „Badhuis van de ze ven zaligheden": filmisch niet sterk, maar toch boeiend als be schrijving van excessen met betrek king tot de openbare badhuizen in Japan. Er was namelijk een perio de, waarin die inrichtingen zoveel opgang maakten, dat er onvol doende badmeisjes waren om de gasten te „verzorgen". Geen nood: een hooggeplaatste samoerai, de schrijnbewaarder Fujieda, liet een bende schelmen meisjes en vrou wen overvallen en naar de bad huizen slepen, waar ze haar lief de moesten aanbieden. Een voor delige zaak. waaraan echter vrij spoedig een einde komt door het ingrijpen van twee kordate jonge mannen. die de meisjes we ten te bevrijden en de top-schurk uit te schakelen. De film is wat schools van opzet, al ontbreekt het allerminst aan een flinke portie geweld en een royale scheut seks Dat onvervaarde duo, dat een ein de maakt aan de schandelij ke uitbuiting van de vrouwen in de badhuizen, mag dan tot het be kende soort van de onkwetsbaren behoren, daar staat tegenover, dat jiu jitsu- en zwaardgevechten, het verzet van de koopliedenkaste te gen de adel, het leven van de gewo ne man en nog vele andere facet ten van het Japanse leven het bekijken zeker waard zijn. Judy Geeson geeft met veel rampzalige invloed heeft op een flair gestalte aan het vrijmoedi- kinderloos huwelijk, ge liftende meisje, dat een LI DO Een simpel verhaal, een handvol goede acteurs en de Ame rikaanse autoraces: dat zijn de in grediënten. die de jonge regisseur James Goldstone gebruikt voor zijn eerste grote film „Winning". De Amerikaan die al vele scenario's schreef en televisiefilms regisseerde heeft met deze film zijn eerste passen gezet op het gebied van de speelfilm en gezegd moet worden dat het alle beloften in houdt voor de toekomst. Hoewel de film op een enkel punt je iets te traag van actie is, weet Goldstone het verhaal van vier Jonge mensen op de juiste manier REX In de .Woestijnratten van Las Vegas" heeft men het de ze week op het goud en geld van Skorski voorzien. Nadat zyn oude re broer Gino. door oude handlan gers uit de gevangenis gehaald, te vergeefs een poging heeft gedaan om een van de gepantserde wa gens van de geld-transporteur te kraken en dat met zijn leven heeft moeten bekopen, besluit de jonge Toni zijn oudere broer te wreken. Toni (Gary Lockwood), werkzaam als croupier in een van de vele ca sino's. verzamelt de bendeleden van zyn broer rond zich en smeedt een vernuftig plan om een een van de pantserwagens in de woestijn te overvallen. Daarbij verzekert hy zich van de steun van Skorski's blonde secretaresse (Elke Sommer), die hem de belangrijkste gegevens van tijd en route in handen speelt. De gangsters slagen er in het plan uit te voeren, maar te gen de politie, de verzekeringsde- tectieves en de Skorski- guards moeten zij het tenslotte toen afleg gen. Al met al een kleurenproduktie, die in zyn genre een ruime vol doende haalt. Maar waar by de lok kende ondertiteling „de woestijn rood geblakerd van het vuur rond om het Sodom en Gomorra van AmerikaLas Vergas" toch wel enigszins een misleidende verwach ting schept. In de nachtvoorstellingen van vrijdag en zaterdag staat „Ibiza. zon en zonde" op het programma De Nederlandse sexfilm van Roe- lank Kerbosch. waarin tv-bybel- lezer Aart Staartjes een hoofdrol vertolkt. te projecteren in een wereld van motorgeraas, gillende banden, roem en verguizing. Hü slaagt er in de karakters te laten prevaleren boven de grote massa en het spek takel. Hy ontkomt dank zü een in genieuze filmtechniek aan het gen re „sport-spanning-en-sensatie". Natuurlyk komt de spanning rond de races ook aan bod maar belangrijker was voor Goldstone het karakter van twee coureurs in en buiten de racebaan. Het geheel is gevat in een uitstekend stukje filmmuziek. „Winning" is de film van een handvol bekende acteurs. De be langrijkste is Paul Newman die we al hebben kunnen zien in ..Cat on a hot tin roof". ..The Hustler" en „Cool hand Luke". Tegenspeelster in zijn vrouw Joanna Woodward bekend van de rolprenten „The three faces of Eve", „The long hot summer" en „Rachel, Rachel". Verder is er nog Robert Wagner (bekend van de „Dief van Wash ington" en deze week nog te zien geweest in de film „De man die doorvocht") en de jeugdige Richard Thomas, die we enkele weken ge leden al in Studio hebben kunnen zien in de film „Last summer". De eerste coureur Frank Capua (Paul Newman) ontmoet na een van zyn overwinningen een ge scheiden vrouw (Joanna Wood ward) met een uit de kluiten gewas sen zoon (Richard Thomas). De coureur trouwt met de vrouw en ontdekt op een dag, dat zü een ver houding heeft met een andere cou reur (Robert Wagner). Het conflict, dat buiten de baan is ontstaan, vindt zün climax in een vüfhonderdnujlsrace waarin de twee coureurs domineren. Hoe de race tenslotte afloopt moet u zelf gaan zien.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 17