CONCILIE BESPRAK RELIGIEUZE LEVEN W oonwagens in W oubrugg Drama en protest in Noordwijkerhout Brandje op Katwijker kotter Oud-burgemeester Benthuizen begrave Luchtreclame boven het concilie OMWONENDEN MAKEN BEZWAREN PROBLEM, NOTITIES VAN EEN VOLSLAGEN LEEK PAGINA 8 DINSDAG 6 JANUA NOORDWIJKERHOUT GPD i Een volle dag heeft het pasto raal concilie gisteren besteed aan het onderwerp „religieuzen". Heel deze dag is bepaald door de me ning van twee leden van de ple naire vergadering. De eerste was prof. dr. A. J. Bronkhorst, lid van de concilieraad en lid van de oecumenische commissie. Als lid van de Nederlands Her vormde Kerk gfelde hij vast dat 7,ijn geloofsgemeenschap reeds 4 eeuwen lang uitermate kritisch staat tegen over het kloosterleven. Van het rap port over de religieuzen, dat nu aan het pasloraa. concilie werd uitge bracht, had hy gehoopt dat het voor hem een uitdaging zou zyn om zijn mening te herzien. Deze hoop is niet vervuld. Het rappor; heeft hem niet de indruk gegeven dat er in dit reli gieuze leven meer zit dan hij had verwacht. De tweede mening was van een kloosterling zelf. Ze kwam van frater J. Coolen, één van de leden van de plenaire vergadering, die door het episcopaat zelf zijn aan gewezen. Hij stelde dat het een grote stommiteit woa geweest om de reli gieuzen tot onderwerp van dit pas toraal concilie te maken. Door dit te doen suggereert men dat dit reli gieuze leven binnen de geloofsge meenschap een méérwaarde zou heb ben met een geheel eigen grond waarde. Dat is niet waar. Vernietigend voor het huidige religieuze leven is dat het zijn best doet de instemming van de wereld te verwerven, bij voorbeeld op dit pastoraal concilie". Protest „Het meest kenmerkende van het religieuze leven moet echter zijn dat het een protest is tegen de wereld zoals Fransiscus dat eens was. Deze opstelling is echter geheel vreemd aan de religieuze gemeenschappen zoals we ze nu kennen. Toch zijn er misschien nog wei vormen van groepsleven, oie geheel geïnspireerd zijn op Christus misschien som mige gezinnen of teams van maat schappelijke werkers maar zij hebben allerminst de behoefte zich religieus te noemen. Hun echtheid kan men afmeten aan de mate waar in zij bezig zijn menselijke waarden te realiseren .onze bezorgdheid voor het voortbestaan van het huidige kloosterleven Ls volledig misplaatst. We mogen er rustig op vertrouwen dat er altijd inspiratieve groepen zullen zijn dié zich uit christelijke bewogenheid met de mens zullen bezighouden; boe hun namen dan ook mogen zijn", aldus de mening van frater Cooden. Deze beide meningen vertolkten wel de gevoelens van het grootste deel van de vergadering, dat echter zeer goed door had welke pijn men daar tienduizenden religieuzen mee aandeed, die zich concreet en met hu.d en haar zoals mgr. Bluysse het noemde aan hun „ideaal" hebben gegeven. De oudste deel neemster aan dit pastoraal beraad, zuster Eijgeraam (66) uit Den Bosch, had die pijn vedtolkt. Zij achtte zich verbonden met deze duizenden kloosterlingen die nu in de kou blij ven staan en blijven volharden in hun eenvoudig werk. „Laat ons le ven' smeekte ze. „Wij zijn moe van het vragen naai* de zin van ons leven. Wij willen gewoon leven voor God en naar God toe". Zinvol Mgr. Bluysse stak deze groep nog een hart onder de riem door hun te verzekeren dat ook hun manier van leven zinvol kan zijn. Hij be pleitte echter tevens ruimte voor anderen, die zoeken naar nieuwe vormen om hun religieus-zijn waar te maken. Hij gaf deze vernieuwers echter meteen de waarschuwing mee zich niet al te zeer te verdiepen in de zin van het religieuze leven, maar gewoon maar aan de slag te gaan uit hun eenvoudig geloof vandaan. Hij juichte alle nieuwe experimenten toe en vroeg de plaatselijke kerken deze experimenten op te vangen binnen de grotere geloofsgemeen schap. Een jonge religieus, broeder Hans Waegemakers maakte hem erop at tent dat hij daarmee de plaatselijke kerken wel opwekte zeer gevaarlijke sujetten in huis te halen, die het eenvoudig vertikten zich door de ge vestigde mening te laten nivelleren. „Als de inspiratie maar goed is wil- Jongeren van de groep „4-7" in debat met mr. H. Schreurs (rechts), secretaris van de Cen trale Commissie en verantwoord delijk voor de praktische gang van zaken tijdens het Pastoraal Concilie. De groep moest maandag onder protest naar een kleinere ruimte van gebouw Leeuwenhorstverhuizen. SCHIPHOL NOORDWIJKER HOUT (ANP» —Wie is de op drachtgever van de luchtrecla me, die er zondagmiddag kardi naal Alfrink toe bracht de ogen ten hemel te slaan, toen een klein Piper-vliegtuigje boven zyn residentie in Utrecht rond cirkelde met de aanmaning „Eenheid met Rome." Al meent de kardinaal dat het geld beter besteed zou zijn aan hongerende kindertjes in Biafra. de mysterieuze op drachtgever blijft een andere overtuiging huldigen. Hij heeft «ie NV Luchtreclame Nederland tn Hilversum opnieuw d e op dracht gegeten voor een recla- mevlucht van drie kwartier. De ze werd vanmiddag om 1 uur uitgevoerd vanaf het vliegveld Hilversum en dan n iet boven Utrecht, maai pal boven Noord- wijkerhour,. waar de pastorale concillegangers op dat moment vermoedelijk juist aan een lunch in gebed gingen. Het voortdurende motorgeronk maakte hen attent op de onge wijzigde slagzin in de lucht „Eenheid mef Rome." SASSENHE1M In een schuur tje aan de Sassenheimse Bijdorp- straat brak gistermiddag omstreeks etn uur brand uit. Een van de be woners van het pand aan de Bij- dorpstraat prutste in de schuur wat aan zijn bromfiets. Gemorste benzi ne is de vermoedelijke oorzaak van de brand. De bromfiets, een kinder fietsje en nog enkele andere spullen in de schuur gingen in vlammen op. De brand was eohter snel geblust, zodat vender geen schade werd aan gericht. Op (de) weg naar voedsel stapt deze zwaan er vrolijk op los. zich niets aantrekkend van on geduldige keversHet vries weer heeft hem immers ui\ ren en zo ivordt het dus e< plichte doorstapdag om to\ de nodige mondvoorraad men. WOUBRUGGE Zes woonwagen-caravanbewoners streken gisteren in de loop van de dag neer in de nieuwbouwwijken (omgeving Van Dorthstraat) in Woubrugge, waardoor het totale aantal steeg tot acht. De komst van deze zes woonwagen bewoners schiep voor de gemeente Woubrugge natuurlijk pro blemen. De bewoners van de nieuwe wijken waren niet bij zonder ingenomen met de aanwezigheid van deze groep. Ook verkeerstechnisch schept de aanwezigheid van deze woonwa gens problemen, want de wagens staan gewoon op straat, om dat er in deze buurt geen parkeerterrein is. 's Middags trokken tien woonwa genbewoners naar het gemeentehuis om financiële steun te vragen. Hier bij was ook de rijkspolitie aanwezig. Na een spoedberaad van b. en w. werd besloten althans voor één dag de gevraagde bijstand te verlenen. Weliswaar besloot de raad van Woubrugge financieel medewerking te verlenen aan de realisering van een regionaal woonwagenkamp in Alphen aan den Rijn. maar zolang dit raadsbesluit nog niet is goedge- aan boord van de Katwijker kotter keurd kan men van gemeentewege DEN HELDER «GPD) Gister avond om half negen brak brand uit K W-221 („Arie Jacob"). Het schip bevond zich vier mijl ten zuiden van het lichtschip Texel. De Helderse reddingboot „Suzanna" voer uit. maar kon spoedig terugke ren, omdat de brand niet ernstig was. De „Arie Jacob" kreeg assisten tie van het hospitaalkerkschip „De Hoop", dat zich omstreeks zes mijl ten noorden van de kotter bevond. wettelijk deze tijdelijke inwoners niet naar elders verwijzen. Gisteravond had nog een klein in cidentje plaats. Op onverklaarbare wijze raakte de auto van een der woonwagenbewoners in brand en werd totaal vernield. „Ergste Een omwonende vertelde dat men van de bewoners van de twee wagens, die er al van voor Kerstmis staan, geen last heeft. „Deze woonwagens vertrekken regelmatig en komen dan na enige tijd weer terug. Maar de wagens die er gisteren zijn bijgeko men bezorgen de mensen in de nieuwbouwwijken wel last. Het is voor hen niet mogelijk om de auto voor de deur te zetten. Eveneens wordt ons uitzicht belemmerd. Een van de bewoners van de woonwagens heeft gezegd dat het aantal wagens in de loop van de dag nog zal wor den uitgebreid. Het is voor ons te ho pen dat hy het niet by het rechte eind heeft al vrees ik het ergste". „Waarom stuurt de politie de cara vans niet naar het terreintje dat hier vlak in de buurt ligt? Dit biedt voldoende plaats voor de acht wagens die nu langs de weg staan". Toen wij de politie belden en vroe- lllgliir:)lM<laMi gen wat hieraan kan worden gedaan vertelde zy dat er alleen kan worden ingegrepen als de openbare orde wordt verstoord of dreigt te worden wagenbewoners zullen tolereren, verstoord. „Het zal beter zijn als de Iedereen heeft dezelfde rechten. Dus mensen eens iets meer van de woon- ook deze mensen". NOORDWIJKERHOUT De discussie over „de religieuzen" (ruw gezegd: de 40.006 kloosterlingen in Nederland) laat in de aula van seminarie de Leeuwenhorst in Noordwükerhout een spoor achter van tra giek en machteloosheid. Het ontwerprap- port, onder voorzitterschap van dr M. J. H. M Wertenbroek tot stand gekomen, vat de situatie al tamelijk zwartgallig samen- het waarom van het religieuze leven is voor velen duister geworden. De goede, oude gebruiken, stilte, gebed, gezag ze lijken niet meer mee te tellen. Bij een aantal religieuzen, vooral de wat ouderen, heeft het geleid tot vereenzaming en ver bittering. Kort en goed: de zin en toe komst van het religieuze leven staat ter discussie. Een wat oudere vrouw vraagt de religieuzen weer als vanouds het voorbeeld te worden, waar zij, als leek, zich aan kan optrekken. Maar de religieuzen willen dat niet mee1-, dat ls wel duidelijk Zij willen af van die meerwaarde, die hun van oudsher is toe bedeeld, zij willen samen met de leken op trekken. De vrouw vraagt ook naar de per soonlijke dryfveren van de religieuzen, waarna zuster Edith, zuster Pia, zuster Clementine en een Egmonder monnik hun getuigenis geven. De kernpunten van de problematiek lykt het allemaal niet te ra ken. Terwyl concilievoorzltter prof. Steekamp, de wat al te handige kanaliseerder van de discussies, de getuigenissen vlot achter el kaar in het gelid laat zetten, krijgen an dere concilie-functionarissen het in het uitgebreide gangenstelsel van het seminarie het, overigens op vreedzame wyze aan Je stok met een groep van ongeveer twintig protesterende theologiestudenten en jonge religieuzen. „Groep 4-7" (genoemd naar de data van het concilie) is het totaal oneens met de inhoud van het rapport over de religieuzen en is ook niet te spreken over de werkwyze van het concilie. Zij mogen niet in de conciliezaal komen en kennelijk ook niet in de hoofdgang die daarheen leidt Wel wordt hun de kapel toegewezen, waar zij het conciliewoord kunnen beluisteren en voorts een timmerwerkplaats je van het seminarie, waar z\' kunnen stencilien. Maar de protesterenden vinden dat zij te ver van „de haard van het onheil" afzitten en daarom zijn ze toch in de gangen doorge drongen. Pas na vee) gepraat laten zy zich naar de kapel terugdrijven. In het pasto raal concilie zelf komt de zaak van de protesterenden maar even aan de orde. Prof Steekamp stelt voor van 2-3 uur met de groep te discussiëren. Waarschijn lijk bedoelt hij het goed, maar het wordt gezegd op een toon van: „Laten we dat nu maar doen dan zijn die jongens <x>k tevre den". De groep 4-7. die ook eigenlijk liever niet de conciliezaal in wil om niet in de bestaande orde te worden ingemetseld, hokt tot twee uur in het timmermanswerk plaatsje. Het zijn, zoals alle protesterenden, geladen figuren, bebaard en ook daa: heeft de maatschappij moeite mee maar ze zijn erg vriend-iyk en woeste schreeu wers zijn het beslist niet. Om twee uur begint de discussie in de kapel. De opkomst is tamelyk groot, want ds discussie in de ochtenduren heeft velen zeer teleurgesteld. Het wordt een soort con- cilietje in een concilie. De protestgroeo vindt het vreemd dat men zo teleurgesteld is, in de conciliezaa) was daar weinig van te merken. „Ja maar", zaggen verccheidene mensen, ..dan had u op de wandelgangen maar eens moeten horen" Er wordt een kloot van pijnlijke grootte zichtbaar. De byeenkomst in de kapel heeft geen voor zitter. Maar het wordt geen ogenblik een warrige boel. Iedereen die het woord wil, krijgt het. De prntestgroep staat in het midden, de rest zit er in een halve cirkel omheen. Herman Verbeek, een jonge stu dentenpastor, smijt de knuppel krachtig door het hoenderhok. Wat hy zegt komt hier op neer: „Het pastoraal concilie is huiverig om consequent te zyn, om de problematiek waar het nu eigenlijk om gaat echt aan de orde te stellen. We zit ten aan te nikken tegen een nutteloos op timisme. want we weten allemaal dat het religieuze leven zoals het nu is een fail liete zaak is. De religieuzen zijn niet de besten, maar de zieken van de maatschap pij. We kunnen de problemen niet meer aan we lopen in ailes achtereen. Als we dat nu maar eens wilden erkennen". Een vrouw van ongeveer 45 jaar springt op van de achterste ril en zegt: „Het religieu ze leven is niet veel meer waard. Ik weet het. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om de oudere zusters die jaren hebben gedacht dat wat zij deden doel en zin aan het leven gaf nu te zeggen: zó gaat het niet meer en zó kan het nier meer Dat is een eerlijkheid die ik niet kan opbrengen". De protestgroep houdt hr|r- dan voor dat zij in de kapel zegt wat zij in de aula niet dorst. Verbeek: „Men durft niet te zeggen hoe groot de crisis van de religieuzen is". Maar wat wil de protestgroep nu eigenlijk' Zij wil eerst de diagnose haarscherp stel len. want pas dan kan de remedie gevon den worden, zo wordt gezegd. „Voor mooi? woorden kopen wc niets" In het rapport over de „religieuzer.", zo zeggen ze wordt ernaar gestreefd omvattende samenhan gen bloot te leggen, maar de meest om vattende. de maatschappij, blyft als zo danig buiten beschouwing. Wanneer men niet van meet af aan het religieuze leven plaatst binnen de horizon van de maat schappij, beperkt men zich tot de deelkri- tiek die in-effecticf moet blijven. Het re ligieuze leven is geworteld in de maat schappij; wanneer men radicale kritiex wil leveren op hec huidige religieuze leven, kj.i dat alleen in de vorm van maatschap pij kritiek". Zy verwijten de kerk dat zy meedraait met de machtsstructuren en het onderdruk kingsproces van de maatschappij, in plaats van die maatschappij met alle kracht te lijf te gaan. Het klinkt mooi en zuiver: de bewogenheid van de groep is x>k beslis" oprecht, maar als men haar vraagt nu eens concreet aan te geven hoe het wel moet dan komen ook zij niet veel verder. Ver beek zegt dat dat de taak is van het con cilie, maar met dat goedkope argument gaan de toehoorders niet akkoord. De zaax 1 is nu zo klaar als een klontje: als de pro- testgroep geen duidelijke alternatieven heeft, zal haar protest grotendeels ter- I zijde worden geschoven. In de middagzit ting in de aula als dominicaan Jan Bon- j sen het protest van de groep mag verwoor den. zal men er ook vrijwel aan voorbij gaan. In de kapel heeft dr Wertenbroek. de man van het (gew%iakte) rapport over de re ligieuzen, een uur lang stil toegeluisterd. Hij staat er met de jas over zyn schouders gedrapeerd, diepe wallen onder de ogen, en met veel zilveren haren in zijn baard Als de kapel leegstroomt, doet hij een paar passen naar voren, en zegt tegen de pro- t est groep met een van emotie vibrerende stem: „We zijn mensen van goede wil maar we weten ook niet hoe het zou moe ten". RUUD PAAUVV „We hebben overigens nog niet veel klachten over het slechte gedrag bin nengekregen. Nou ja. een enkeling heeft de telefoon gepakt en gevraagd of hier nu eens iets aan gedaan kan worden. Maar daarby is het geble ven". ..Deze mensen kunnen echter niet zonder meer worden weggestuurd. I Je kunt ze. als je geen kamp hebt, de toegang tot de gemeente niet verbie den. Ik kan me wel voorstellen dat de bewoners van de Van Dorthstraat en omgeving zich niet bepaald „happy' met de komst van de woon wagenbewoners voelen maar we kun nen er toch echt niets aan doen". „We sturen de woonwagens om praktische redenen niet naar het ter reintje dat hier in de omgeving ligt. Stel je voor dat de dooi plotseling zal invallen dan zouden de wagens weg zakken in de modder en als ze er dan De parkeerstroken in d Dorthstraat in Woubrugge door de woonwagens „bezè betekent voor de beivoneti de woningen in deze stral zij voor hun auto elder, plaatsje moeten zoeken. moeten worden uitgetrokken' niet veel meer van overblijve „Het is te hopen dat de gö ring voor het regionale woonl kamp in Alphen aan den Ril afkomt. Het trekken zal overigens nog niet over: Maar voor een deel van deze i betekent dit vast en zeker e| lossing". I i i BENTHUIZEN SCHOONHOVEN Ds. P. A. Steenbakker M1 Onder zeer grote belangstelling is Loysen, broer van de over gistermiddag op de algemene be- sprak aan de groeve het „On? graafplaats in Schoonhoven oud- j der" uit. terwyl burgemeèste1 burgemeester van Benthuizen Moerkapelle, de heer J. J. Steenbak ker Morilyon Loysen ter aarde be steld. Diverse vertegenwoordigers van kerkelyk en verenigingsleven, instel lingen, vrienden en oud-collega's hadden de verre reis ondernomen om de laatste eer te bewyzen. Burgemeester I. J. B. Keyzer en ge. meentesecretaris G. J. A. Runsink konden in verband met de woonwa- gen-pirikelen in Moerkapelle. de ge meente Benthuizen en Moerkapelle niet vertegenwoordigen. Hun echtge noten waren echter wel aanwezig evenals directeur gemeentewerken L. Grootens. Gent van Bergschenhoek nan£ kring een laatste groet brac? zoon, P. A Steenbakker Mr Loysen, dankte namens moe*'1 de overige familie-leden vo<r overweldigend medeleven en ste eer aan de overledene bew^ Van de gelegenheid om Ir mevrouw Steenbakker/Kraül en familie te condoleren maaktj velen gebruik. Ook het rouwce# in Gouda, waar de oud-burgen lag opgebaard, moest veel in'AA uit Benthuizen, Moerkapelle e: 1 koop ontvangen. IZC

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 8