3)Ik werd er wel eens tureluurs van" Opmars van Ard Schenk? Sterker en beter dan vorige seizoenen Piet Meyer wint schaatswedstrijd in Amsterdam Schaatsagenda iSoL/AO ói L»£iO£iiViBEK 1Ü69 rAUiiiA 19 LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD DEN De meest geïnterviewde Leidenaar van het afge- jaar was zonder twijfel drs. J. P. v. d. Reyden, de voor van de Leidse Sportstichting. Niet alleen over pure sport- liet hij zijn stem horen, ook over kwesties als veemarkt oenoordhal ventileerde hij de nodige ideeën en kritiek. was niet verwonderlijk dat v. d. Reyden nogal eens werd ge pleegd. Temidden van dat omvangrijke leger functonarissen r~(/ controversiële zaken steevast het spraakvermogen lijkt te n verloren, was de voorzitter van de Sportstichting een ple- uitzondering. Hij wierp zijn mening met kracht in dot wazige eiooel niet zelden tot ongenoegen van de mandarijnen in <Eiten het gemeentehuis. Van der Reyden wilde inderdaad wel oordringend op gevoelige tenen gaan staan. s jaar de Sportstichting te hebben aangevoerd, geeft drs. Van der het roer uit handen. Zyn functies in het dagelijks leven (plv. alg. ris van het Verbond van de Ned. Groothandel en voorzitter van het n Kruis) slokken zoveel van zijn tijd op. dat hij het werk voor de 2i lichting niet meer de vereiste aandacht kan geven. direct op sportgebied. De manier waarop de gemeente Leiden de ex ploitatie voert van zo'n machtig pro ject als de rGoenoordhal heeft me diep ontgoocheld. Het is ongelooflijk. Wel wordt er een directeur aange steld voor een schouwburgje, waar mee we niet goed weg weten, maar voor zo'n levensgroot gebouw als de ject als de Groenoordhal heeft mf mogelijkheden is nog altijd geen of ficiële directeur benoemd. Het is een beleid dat myn verstand te boven gaat". door Ruud Paauw k januari '70 zal vermoedelijk I rolger zijn intrede doen. priode-v. d. Reyden is voor de Ichting tamelijk bewogen ge- !r is in die zes Jaar heel stand gekomenVy f-Mei- dragelijker accommodatie Boshuizerkade, het velden- aan de Voorschoterweg, het Ijskast slepen van het tweede kkerpolder e.a. Het zou uiter- ijuist zijn te beweren dat dit van de heer Van der Rey- eweest, het was het werk van en buiten de Sportstichting. |h heel wat projecten had hij 1 al aandeel. Voor het in Lei- Igen van byv. de Groenoord- ft drs. Van der Reyden. toen bonden aan het Produktschap e en Vlees, belangrijk werk Ren dat zelfde geldt voor het deel Kikkerpolder. Hy heeft, ms het laatste half jaar. zeer •n voor het Sportstichtings- jetrokken, 's avonds én over- !t gauw was hem iets te veel Niet gemakkelijk ei; ec voorzitter van de Sportstich onde de heer v. d. Reyden gemakkelijk man dat niet onvermeld blijven, vat personen hebben het in jaar met hem aan de stok ge- ct en geduld waren ook niet zijn sterkste eigenschappen 't hem wel eens dictatoriaal verweten en wellicht niet echte. In de Sportstichting een pressiegroep en als voor- rvan, zo vond hij, moest je ird en onvriendelijk zijn. Als iets vocht, deed hij dat met geslepen wapens, iets waar in deze rustige, bezadigde zichtige stad helemaal niet ïgesteld. de kritiek op de heer v. d. valt vrijwel weg verge het werk dat hjj heeft ver plat- is werkelijk van impor- '*4eweest. Hjj heeft de Sport- een sterke eigen stem gege- een eigen plaats bezorgd; finge prestatie, het rap naderend afscheid, d. Reyden op ons ver even over de schouder naar j" sr hem liggende zes jaar. Chaos at beschouwt u zelf als mnt en diepste teleurstel de achter u liggende perio- der Reyden: „Er is niet een hoogtepunt. Ik kan nu of ander project noemen, ik fijn vind dat het gereali- maar ik ben niet iemand uitgebreid by stilstaat. Ik gen waar ik echt voldoening en dat is van het op de ijgen van de Sportstichting 'in komst, zes Jaar terug, was grenzeloze chaos. De vorige IEl r, Coers, was toen al 1% jaar die tussenliggende tyd had- iJhet bureau twee middelbare Blaren met elkaar en soms wel en elkaar in de zaken gere- )EJfet bureau kende geen direc- die twee hadden geen baas j tenaren oogpunt was dat onbestaanbaar, want de :hting beheerde toen al heel scten. In die voor my vol- ïduideiyke situatie begon ik zei tegen me: je houdt het jaar vol. Maar ik heb door als ik de toestand nu bekyk ik daar wel een beetje trots ■ris nog niet ideaal (er moet I het bureau hoognodig een Hy), maar er zit tenminste De Sportstichting heeft naar |ning ook wezeniyker beteke- egen. Toen ik pas begon. van zowat iedereen in de leenschap een grote mond en j. n namen het recht zo'n Ql| i eigen hand. Dat is nu he- iet meer het geval. Nu moet 1de clubs er weer toe aanzet- Itfkalde activiteiten te ont- lals ze in moeilykheden zlt- Jjk. de Sportstichting is vaak jk van gemeenteiyke diens een vereniging ziet dat er onze bemoeiing geen vaart dat moet het zelf ook by die m aan de bel trekken en haar 14l ïn etaleren. wat de grootste teleurstel- eft: die is er wel, maar niet >o Bureaucratie Hoe heeft u de samenwerking als sportieve particulier met de ambtenarij ervaren? De heer Van der Reyden: „Om dat aan te geven moet ik even twee pe rioden onderscheiden. De eerste tyd ben ik voorzitter en tegelyk plv. di recteur van de Sportstichting ge weest,, later, toen de heer Philipsen kwam, alleen vorzitter. Als plv. di- ercteur, in de rol van tydelyk amb tenaar dus, kon ik rechtstreeks zaken afhandelen met andere diensten op het stadhuis. In die tyd heb ik de goede personen in het gemeenteiyk apparaat leren kennen. De samen werking met de top van Gemeente werken was door de bank genomen plezierig. Ja, het stokte wel eens en dan moest je door de ramen heen om je zin te krygen, maar echt kwalyk heeft de top van Gemeentewerken my dat nooit genomen. Ik heb toen ook geleerd hoe die bu reaucratie in elkaar zit. Dat moet Je zien als een grote visgraat. Aan de kop van de graat wordt een ontwerp gemaakt. Voor verdere behandeling gaat het daarna langs alle zijgraat jes en pas als het beneden is beland kan tot uitvoering worden overge gaan. In elk zijvakje, waar vaak heel andere „wetten en zeden" heersen dan aan de top, wordt de zaak beke ken en er wat aan bijgeslepen. Ieder een vindt eigenlyk dat er een stukje eigen inbreng te zien moet zyn. Omdat het ontwerp van vakje naar vakje gaat. verliest het natuuriyk alle snelheid, afgezien van het feit dat dat gesiyp wel eens niet in over eenstemming met de bedoelingen van de plannenmakers zou kunnen zyn. De korte tyd dat ik voorzitter én plv. directeur was rende ik by wyze van spreken met een plan van boven rechtstreeks naar beneden, als ik daarvoor de kans kreeg. Dat ging echt wel goed, want dat is een tweede les die je leert: je hebt, byv. by een dienst als Gemeentewerken, de top nodig en het uitvoerende niveau. Zonder die twee doe je niets. Daar tussen zit wel wat, maar dat weet er meestal niet voldoende van. Toen de heer Philipsen kwam, verviel voor my de functie van plv. directeur en was ik alleen voorzitter Ik kon toen niet meer doen wat ik ais particulier ambtenaar deed. Langzamerhand werd ik als het ware in het apparaat ingepast. Persoonlyk heb ik er altyd moeite mee gehad dat een werkstuk, ontwor pen en gecontroleerd door experts nog eens van a tot z wordt doorgeno men eerst door de afd. Onderwys en Sportzaken en daarna door Finan ciën. Dat er samenspel is, akkoord, maar dat zo'n plan weer helemaal door de molen moet. dat was me te gortig. Maar ja, de huidige constel latie wil het zo. Ik werd er wel eens tureluurs van, het hield verschrikke- lyk op. En wij hadden nog geluk dat iemand als Roosenschoon van On derwys tevens secretaris-penning meester van de Sportstichting is Want zonder deze man. met zyn ont zagwekkende werkkracht, was de Sportstichting naar myn mening al lang een krachteloze instantie ge weest. Maar om nog even terug te komen op die tijdrovende procedure die moest worden gevolgd: om dat te vermyden heb ik er altyd voor gepleit de afdelingen Gemeentewerken, On derwys en Financiën van meet af aan by te plannen te betrekken. Dan konden ze meteen hun punten naar voren brengen en hoefden de stukken ook niet zo lang op die afdelingen te blyven kleven". my en gemeenteraadsleden. De men sen die in de raad over sport spra ken, zoals Versnel, v. Vliet. v. d. Klugt, kende ik al van vroeger, dus daar stond ik op straat wel eens mee te praten. Maar echt samenspel, nee. Ze woonden als leden van de <ge- meenteraads)-commissie voor jeugd- en sportzaken de vergaderingen van de raad van beheer van de Sport stichting by. Maar dat was meer over een brug naar elkaar toeroepen. Ik moet zeggen dat de gemeenteraad al tyd welwillend heeft gestaan ten op zichte van het werk van de Sport stichting. d.w.z. de commissie voor jeugd- en sportzaken, waarvan de meeste leden wel wisten wat er by ons leefde, handelde in feite de zaken af. Daarom was er in de raad zelf maar weinig discussie over; in de commissie waren de standpunten al bepaald. De rest van de gemeente raadsleden bemoeide zich er dan verder liever niet mee. Je kreeg wel eens de indruk dat zy de mensen die over sport het woord voerden als een wereldje apart beschouwden, als een geheim genootschap met een heel eigen taaltje. Naar myn gevoel hebben Versnel en Kappeyntje (mej. Kappeyne v. d. Coppello. red.) in de raad het meest voor de sport gedaan met hun achterland om precies te weten wat daar leeft. Ik wil niet iedereen over één kam scheren, maar ik heb nooit de indruk gekregen dat daar veel aan werd gedaan. De werk zaamheid van de leden van de raad van beheer was over het algemeen gering. Kortom: de opzet is goed. maar de uitvoering deugt niet en zó ontstaat dan de kloof. Ach, ik weet wel. ik had als een goeie peetvader met ze moeten praten, ik had steeds weer moeten zeggen wat er van m verwacht werd, maar dat heb ik niet kunnen opbrengen". Nijdig Afstand raasde 't stadhuis binnen en als ie mand me voorhield: „Ja maar meneer wat u wilt dat kan onmogelyk", dan zei ik: „O, maar dan neem ik, als plaatsvervangend-directeur, die zaak wel even rechtstreeks op met die-en- die". Als echte ambtenaar laat je het wel uit Je hoofd om zo op te treden, maar ik had immers niets te verlie zen. Het was niet te geloven. Een stuk hoort keurig netjes de ambte- lyke weg te gaan en er niet zo maar doorheen geragd te worden. De pe riode in die dubbele functie was wel doodvermoeiend. Ik heb in dat jaar ontelbare uren gemaakt". U heeft, althans naar buiten, wel heel sterk uio persoonlijk stempel op de Sportstichting ge drukt. Daar is wel kritiek op ge weest men zag er het streven naar populariteit in. Drs. Van der Reyden: „Ik had wat het Sportstichtingswerk betrof een bepaalde visie en ik wilde die graag proberen te realiseren. Misschien heb ik zo nu en dan myn zin doorgedre ven en te veel myn stempel op be- paaldede zaken gezet. Dat is best mo- geiyk. Iedereen weet het nu wel: ik heb niet zo'n lieflyk karakter. Maar één ding moet toch duidelyk zyn: populariteit heb ik nooit nagestreefd. Daar moet je je ook nooit toe laten verleiden als je bepaalde plannen wilt doorzetten. Als ik populair had wil- Drs. J. P. v. d. Reyden: „Soms moest je wel eens door de ramen heen." (Foto LD Holvast) len zyn dan zou ik mijn best wel hebben gedaan om aardiger en ge duldiger te zyn. En dan zou ik zeker botsingen zo veel mogeiyk hebben vermeden". 9 Hoe is over het algemeen het overleg, het samenspel geweest met gemeenteraadsleden. Is er in die kringen voldoende kennis van en belangstelling voor sportza ken? Drs. Van der Reyden„Formeel ge sproken was er geen overleg tussen Terug naar de Sportstichting. Is de kloof tussen Sportstichting en de sport niet wat groot gewor den? Drs. Van der Reyden: „Als er ge klaagd wordt over de grote afstand tussen de Sportstichting en de sport zelf. dan komt dat omdat men te weinig kritisch is op bestuur en raad van beheer van de Sportstichting. Ik zal uitleggen wat ik daarmee be doel. In de raad van beheer, die zo'n vier keer per jaar byeen komt, zitten de vertegenwoordigers van alle geor ganiseerde sporten in Leiden. Daaruit wordt het dageUjks bestuur gekozen Willen al deze mensen hun taak goed doen en de clubs moeten dat op hun beurt goed in het oog houden dan moeten zy daarvoor tyd opoffe ren. Véél tyd. Het betekent dat zy geregeld voorvergaderingen houden Uw samenwerking met de raad van beheer was dus niet om over naar huis te schrijven. De heer Van der Reyden: „Er waa helemaal geen samenwerking. We kwamen eens in drie maanden met hen byeen en wat merkte Je dan? Dat sommige leden bepaalde zaak jes hadden opgespaard en er dan in de vergadering mee naar voren kwa men om interessant te doen. Dat wa ren dan meestal dingetjes die tó met Philipsen van het bureau te fegelen waren geweest. Maar nee, daar moes ten ze drie maanden mee wachten. Ze kwamen niet toe aan een visie op de toekomst en daar zat Je toch voor. Over een dergelyke gang van zaken heb ik me vaak erg nydig gemaakt. Ik kon er op den duur geen geduld meer voor opbrengen en ik zal toen ook wel te dictatoriaal zyn geweest. Maar dat moest wel, anders kwam Je niet vooruit. Dan veranderde je in 'n zoutpilaar. Ik heb nog geprobeerd de zittingen van de raad van beheer openbaar te maken, zodat ledereen controle zou kunnen uitoefenen op wat daar ge beurde. maar dat voorstel werd weg gestemd". Blijven liggen TOENSBERG (GPD) „Dat is de tweede opdonder die ik hem geef", zei Ard Schenk enkele dagen geleden in Toensberg, waar hij op de 5000 meter sneller bleek dan wereldkampioen Dag Fomaess. „Hij zal nu wel kalmer worden." Ard Schenk doelde op de laatdunkende opmerkingen, die de Noorse schaatscrack regelmatig uitstrooit over zijn naaste concurren ten. Fomaess, die beweert, dat hij ook dit seizoen niet te klop pen zal zijn en wereldkampioen zal blijven, verspeelt daarmee veel sympathie. „Wie wind zaait, zal storm oogsten" is een oeroud Nederlands gezegde. De storm, die Fornaess met zijn woorden ontketent, zou wel eens tot opmerkelijke daden kun nen leiden vanVerkerk en Schenk. Stieren Die combinatie plv. direc teur-voorzitter beviel u dus wel? De heer Van der Reydens gezicht vertoont een hoge graad van verruk king. „Dat was geweldig. Om als ge woon burger door de ambtenaren- ryen te stieren, dat was onvergeiyk- baar. Zoiets maak je nooit meer mee Ik kon lachen en huilen tegelyk. Ik Zonder twijfel is Ard Schenk bezig aan het beste voorseizoen van zijn schaatsloopbaan. Nog nooit heeft hij beter gereden op dit tijdstip, nog nooit heeft hij zo vroeg een vorm getoond, die zo goed was. Hij bezette de eerste plaats in het individuele klasse ment tijdens de NederlandNoor- wegen^wedstrijd in Heerenveen. hij toonde daarvoor in de strijd om de IJssel Cup al zijn capaci teiten en in het afgelopen week einde in Toensberg schitterde hij opnieuw. In de Nederlandse schaatsgemeenschap. maar ook in Noorwegen is dut niet onop gemerkt gebleven. De Noorse schaatscoach Berg mocht dan in Heerenveen zeggen: „Ik ken Ard en ik ken Keessie", ook hij be aamde, dat de lange Noordhol lander veel vinniger reed dan vorig jaar het geval was. Vleiender De meningen over Ard Schenk zyn dan ook vleiender geworden. Hy is op dit moment niet meer de man vlak achter 's werelds allergroot sten. De derde of vierde op de we reldranglijst. Ard Schenk wordt ge noemd als een gevaariyk concurrent voor Fornaess, voor Claesson de Zweed en voor Kees Verkerk." Schaatscoach Pfrommer: „Ard is beter dan ooit. Als hy die 10.000 me ter tien seconden sneller gaat rij- den, hebben wy twee gelykwaardige kanshebbers voor de komende titel- toemooien. Ik heb goede hoop dat hy die vorm zal kunnen blyven behou den. Hy is erg sterk, vooral ook mentaal. Dat merk ik ook op de trai ningen, waar hy niet zo maar over heen loopt. Hy traint zeer serieus en wfi ook een betere 10.000 meter rij- den. Daarom heb ik er goede hoop op." Kees Verkerk: „Ard is altyd een gevaariyk Jongetje geweest. Maar nu is hy gevaarlyker dan ooit. Hy kykt zo venynig uit zyn ogen. Brrrrr." Jan Bols: „Ik heb dit seizoen nog niet sneller gereden dan Ard op de 5.000 meter. Hy is beter geworden. Dat is duidelyk. En hy wil ook Hy moet heel hoog kunnen eindigen als hy deze vorm vasthoudt." Sterker Jacques de Koning, voorzitter van de landelyke en technische commis sie „Ik denk dat zyn naam in bei de titel toernooien by de allerbesten te vinden zal zyn. Die 10.000 meter? Hy kan 'm rijden. Hy heeft er de kracht voor. Nu hy mentaal zo sterk is geworden, nu de wil er is om te schitteren, zal hij ook die langste afstand niet gespannen tege moet treden. En gegarandeerd dat hy sneller gaat. «Hy heeft een aar dig meisje, dat stimuleert hem ge weldig»." Mieke Schenk «zuster van Ard»: „Ik heb het idee dat hy er ontspan nen tegenaan gaat. Dat is een grote winst. Ik weet uit ervaring hoe be langrijk dat is. Ik sprong tijdens Europese atletiekkampioenschappen, waaraan ik eens heb deelgenomen, vyf meter een ver en een week la- AMSTERDAM «ANP» Onder ongunstige weersomstandigheden, er stond een yskoude oosterstorm, heeft Piet Meyer uit Katwoude gisteravond in Amsterdam een nationale schaats wedstrijd voor heren gewonnen. De organisatoren besloten in verband met de kou de 1000 en 3000 meter van het programma af te voeren en er een 1500 meter voor in de plaats te laten ryden. De voornaamste uitslagen zyn: 500 meter: 1. Rien de Roon 49.3. 2. Arend Klos 49.6. 3. Piet Vink en Ab Krook 49.8. 1500 meter: 1. Roozendaal 2.36.0, 2. Meyer 2.37,4. 3. Vink 2 40.3. Eindklassement: 1. Mever 102 467. 2. Roozendaal 102.700, 3. Vink 103.233 btr Wat is er voor werk blijven liggen waarvan u zegt: dat had ik nog willen afmaken. De heer Van der Reyden neemt een stuk papier ter hand en begint op te lezen: 1) realisering tweede deel Kikerpolder voor Lugdunum, twee velden plus een oefenveldje. De hele zaak is rond. het wachten is nu nog steeds op de Grontmy, niet vooruit te branden is. 2) Een vierde veld voor Roodenburg en een parkeerterrein daar; 3) een extra veld voor UV8. zo ongeveer op de plek waar zich volgens de kaart het openlucht theater bevindt. Verder worden met UVS onderhandelingen gevoerd over de overname van de kantine, die nu nog gemeente-eigendom is (alle clubs in Leiden hebben de kantine in eigen beheer, dus waarom UVS niet?); 4» de Groenoordvelden moeten bestemd worden voor de korfbalsport; 5) het tennispark Fortuinwyk, negen banen plus clubhuls. Plannen gereed. Het wachten is op toestemming van Ged. Staten; 6) instructiebad Kennedy- laan. plan gereed voor bad van 25 x 15 m, ook bestemd voor particulier zwemmen. Over Morskwartier en Merenwyk wil ik nu verder niet praten. Voor het merendeel zyn het alle maal zaken waar al veel of enige schot in zit. Daarnaast zyn er dingen waar we helemaal niet aan toegeko men zyn, tot myn spyt, zoals: een contactorgaan voor de Sportstichting, waar de clubs onverbloemd hun me ning kunnen spuien. Verder een wielerbaan in de Groen oordhal. Het plan daarvoor was des- tyds kant en klaar, maar dat is nu zoiets dat vermoedelyk in de zytak- jes van de visgraat is blyven stekeru De tekening voor 't oefencircuit van Swift ligt ook al Jaren gereed, maar er gebeurt niets. In Swift heeft Lel den een ploeg die al vier keer achter een Nederlands kampioen is maar een circuit kan er niet af. Hoe is het mogelyk! En dan verder nog de kwestie van het zwembad De Zyl". Dienst ter otnspannen vyf meter eenen tachtig. Vorig jaar was Ard gespan nen. Hy dacht steeds: het moet, het moet. Dan gaat het niet. Nu loopt hy op veren. Vooral nadat hy te we ten kwam dat hy naar West Al lis mag. Ik hoop dat hy nu eens geluk heeft. Het heeft hem nooit meegeze ten." Vader Schenk: „Leuk begin. Stel nou de verwachtingen niet direct te hoog. Je weet zelf hoe gevaariyk dat is. Je moet naast de vorm ook geluk hebben. Met de loting en met het ys en zo. Men weet zo langza merhand wel hoeveel dingen er mee spelen." LEIDEN De veelvoudige Poolse kampioen AZS/AWF Warchau zal niet deelnemen aan het driedaagse volleybaltoernooi van Blokkeer en AMVJ, dat in Voorburg, Katwyk «nieuwjaarsdag) en Amsterdam wordt gehouden. De Polen hebben gisteren de organisatoren laten weten „om technische redenen" niet naar Ne derland te kunnen komen. Het Dordtse Orawi, op het ogen blik met AMVJ nog ongeslagen in de nationale eredivisie zal de openge vallen plaats innemen. DONDERDAG Alkemade: Nationale kop pel wed strijd heren Uithoorn De Kwakel: Poldertocht (20 en 40 km) Nieuwkoop: Plassentocht, 35 en 70 km» VRIJDAG: Overveen «ingang Zeeweg»: Lan ge baan wedstrijd over 50 km voor schaatspaspoorthouders. Organisatie IJsclub Haarlem en Omstreken Start 2 uur. De Hoorn: afvalwedstryd heren Bodegraven: nationale rondenwed- stryd heren Warmondnationale koppelwed- stryd Nieuwerbrug-a d-Ryn gewesteiyk kampioenschap lange baan Aalsmeer: Westplastocht. 30 km Nieuwkoop: Plassentocht (35 en 70 km ZATERDAG: Hazerswoude: Nationale afvalwed stryd. Tot slot een toekomstblih. Hoe zit u de Sportstichting over pakweg 15 jaar'> Drs. Van der Reyden: „Die bestaat, vrees ik. over 15 jaar niet meer. We zyn met de Sportstichting op weg naar een gemeenteiyke dienst, zoals byv. Gemeentewerken. Het particu liere aandeel, wat nu nog bestaat, zal I vervagen als de bestuursleden van de Sportstichting zo nu en dan over dag niet de tyd kunnen vinden om iets aan dit werk te doen Je kunt het niet altijd 's avonds afhandelen. Je moet er by zyn als er belangrijke beslissingen worden genomen en dat is overdag, want dan gaan de amb tenaren die er over gaan samen aan de tafel zitten. Dat was iets waar ik me altyd terdege van bewust waa. Wanneer er spy kers met koppen ge slagen werden dan m«3est. ik erby zyn. j Als de beslissing eenmaal is genomen, zo heb ik gemerkt, dan kun je daar een week of een maand later tn een avonduurtje weinig meer aan veran deren. Vinden de bestuursleden die tyd niet. dan vermoed ik dat de Sport stichting op den duur Sportraad wordt en vandaar is het nog maar een stap naar een gemeenteiyke dienst. In de avonduren zal er dan onge- I twyfeld wel enige Inspraak voor de I particulieren zyn, maar zij zullen niet veel meer dan een vrybiyvend adviesorgaan vormen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 19