e superieure clochards an Alberto Giacometti Stralende uitvoering van Harmonie-Messe 1 Zijn alle memoires vervalst? Kèninklijke Leerdam, ied&ëëh denkt duurder is. Ouvertures voor de Leidse schooljeugd erzichtstentoonstelling in Parijs Lustrumconcert De Stem des Volks* Messcher's Modehuis Het Vergeetboek weer in Leiden Literaire kroniek door Clara Eggink Troon is niet van Petrus Concert in Nieuwkoop KG 28 NOVEMBER 1969 LEroSCB DAGBLAD PAGINA 35 ADVERTENTIE h>or Frank Onnen) S (GPD) Wie een deel leven, zo omstreeks de Wereldoorlog, in het Pa- ïtparnasse heeft doorge tal zich beeldhouwer Al- acometti zeker nog wel lnneren. In zijn uiterlij- Ite van forse en wat ge- vitserse bergbewoner ide uit het kanton van raar hij in 1901 werd ge- vier jaar geleden ook - met zijn verweerde, fde kop viel hij zélfs in de nassiaanse fauna op. unstenaar, die het con- de medemens zocht om rindeloze gesprekken en over de kunst, de maat mensen en dingen te nstelling tot zo vele arties- hun eigen gedaas in de voor onthullende filosofie droegen die woorden van ti vaak wezenlijk bij tot het n zijn werk. Of Juister: tot van zijn strijd tegen eigen n zelfs wanhoop. De strijd pel, zoals Thomas Mann eens egd en waarvan hij ten meende dat hij het on- dolven had. De officiële en eerde weerlegging van die en die overtuiging wordt 1 in het grote Orangerie- jeconcretiseerd in een om- overzichtsexpositie die. en. schilderijen en vooral ingen en etsen, meer dan •d werken van Alber- gjh i etti omvat. tti werd door obsessies ach- Zijn gezichtskring werd beperkt Afgezien van en- igezichten en objecten uit surrealistische periode «die zelf als een misstap be- i, heeft hij alleen maar koppen, beelden en sil- gemaakt waarbij hij zich lijk door zijn vrouw Annet- broer Diego, die als meu- per zijn stoffige en vervuil- pp® waar de vensters in de dat hij hier huisde niet werden gelapt met hem ipireren liet. ectie die men nu in het -museum voor het eerst te- t, bestaat dan ook voor een uit variaties op die beide zijn vrouw en zijn broer ij hij. om zijn eigen woor- te halen, poogde een mens ;ppen om een sensatie te die zich zo dicht mogelijk zou by de indruk die hy- het werken had beleefd :en wyzigen zich uiter- de ontwikkeling die de zelf doormaakte en die van by na een halve laat. zyn eerste portret an zyn broer maakte ti toen hy nog maar der oud was en het deed zyn en neo-impressionistische besluiten van zyn zoon een te maken. Bourdelle eerste en voornaamste en om zich van diens of althans formalisme, ■vryden heeft Giacometti. >le jaren, vermoedelyk ook isme nodig gehad. ryding of die verovering igen „waarheid" het be- lus van de indruk die hy- Ihet werken onderging Ich rond het jaar 1950, en teer naar de „realiteit" in kt het figuratieve door het schilderen Juist verdron- moet voor Giacometti een zyn geweest. Ook over die ig heeft hy zichzelf uitge- larmate hy zyn eigen visie eld poogde te projecten wer- men steeds kleiner om ten- minuscuul te worden, dat n laatste aanraking in stof te' verdwynen. Enkele van tuurtjes die liy die laatste 5 bespaarde zyn op de elling ook te zien en soms niet hoger dan anderhalve r. In een later stadium acometti zich vooral op de en er zyn portretten van iet en van Jean Paul Sar- iyna hallucinerend van ex- (jn waaruit de beeldhouwer elyk de moed wist te put- x>k de grote vormen weer urven. „Maar tot mijn ei nder ing ondervond ik boen", kunstenaar, „dat mijn beel- lleen in hele lange en ma- alten beantwoordden aan lis die ik zocht". gestrekte en uitgemergelde ie dus eerder byna silhou- rden, zyn zo tenslotte wel atisch gebleven voor zyn zon Giacometti-beeld dat fee maal de natuurlijke eeft, is in zyn onwezenlijke meelywekkend en angst- l Angstaanjagend en mee- id omdat Giaoometti zyn Haarlemmerstraat 181 (hoek Hooglandse Kerksteegis het adres van juwelier-horloger v. d. Water, waar u voor de a.s. feestdagen een waardevol en blijvend geschenk kunt kopen Wij handhaven onze 30-jarige traditie. Ruime keuze - aparte modellen - de beste merken - prima vakservice - altijd voordelig. volgevreten medeleden van «onze consumptiemaatschappy niet alleen tot op de huis, maar zelfs tot op de botton van hun materiele overdaad ontkleedde tot wezens, die in zijn visie, al naar het ryk der schimmen leken te zyn overgegaan De dichter Jean Genet, die tot leekn te zijn overgegaan. De dichter Jean Genet, die tot Giacometti's vrienden behoorde, heeft met. be trekking tot die figuren, eens ge sproken van „superieure clochards die alleen nog maai- verbonden wor den door de erkenning van de onge- neeslyke eenzaamheid van alle we zens en objecten". In die omschry- ving van Genet is het moeilyk niet ADVERTENTIE onmiddeliyk ook aan Beckett te dan- t Giacometti's silhouetten uit ken, wiens toneelstukken eveneens 1950. door clochards worden bevolkt. Clo- mensheid vain het atomaire tydperk chards met wie in de ogen van deze dus wel in het by zonder te vergely- beide visionnaire kunstenaars, de ken zou zyn BREESTRAAT 175 - LEIDEN TELEFOON: 22095 LEIDEN Onder de titel „Vertel len met muziek" heeft gistermiddag in de Stadsgehoorzaal onder aus piciën van de Commissie Esthetische Vorming van de Schooljeugd het Ge westelijk Orkest voor Zuid-Holland tweemaal een enthousiast jeugdcon- cert gegeven voor niet minder dan 1400 leerlingen van de hoogste klas sen van 37 Leidse lagere scholen. Deze grote belangstelling bewyst wellicht, dat er behoefte aan derge- lyke concerten bestaat. Daarom valt het des te meer te betreuren dat de Maatschappy voor Toonkunst in verband met haar benarde financiële omstandigheden daarvan' heeft moe- te afzien. Nu kan men er over discus siëren, in hoeverre een klein aantal van dergelyke uitvoeringen de jeugd muziek-„minded" maakt, in elk ge val wordt er een stoot in de goede richting mee gegeven en daarmee is al veel gewonnen. De huidige dirigent van het Gewes- telyk Orkest is Louis Dispa, vroeger enige tyd leider van het Leidse Toon- I kunstorkest. Wy bewaarden aan zyn directie goede herinneringen, die hy ditmaal weer op sympathieke wyze wist op te roepen. Het programma stond in het teken van de „ouvertu re", waarvan drie superieure voor beelden werden gegeven, telkens voorafgegaan door een nuttige toe lichting. Het waren Beethovens „Egmont"- ouverture, de ouverture „Der Frei- schütz" van Carl Maria von Weber en „Wilhelm Tell" van Rossini, drie werken die onverflauwd stand weten te houden en uitmunten door een suggestieve orkestratie. In de uitvoe- ringspraktyk heeft het orkest waar weten te maken, dat het zich thans op de goede weg bevindt om tot ont plooiing te komen, ook al viel onder de blazers enkele malen onzekerheid te constateren. Louis Dispa lykt ons de juiste man op de juiste plaats: hy stimuleert het orkest en weet ook met zyn uitleg de nodige interesse op te wekken. Hy heeft de jeugd tevens met de diverse instrumenten één voor één kennis laten maken. Daarby ont lokten de onverwachte explosies van de grote trom grote hilariteit. Na afloop van de beide concerten, is een korte uiteenzetting gegeven over het vormingsprogramma van het orkest, dat naar wy hopen zich nog meermalen in onze stad zal laten ho ren. TR J. HANNEMA LEIDEN Zonder twijfel is Haydns uit 1802 daterende Har monie-Messe" uitgegroeid tot hét glanspunt van het jubileum concert van ..De stem des volks" in de Sadsgehoorzaal. Onder de besliste en frisse directie van Henk Briër en met medewerking van de Utrechtse afdeling van ..De stem des volks" geïnstru eerd door Bertus v. d. Vliet is daarvan een choraliter bijzonder evenwichtige uitvoering gegeven, met een treffende zekerheid, tot zelfs in de snelste passages. Voor de begeleiding zorgde het Gewes telijk Orkest voor Zuid-Holland, waarin de houtblazers zulk een voorname rol speelden vandaar de naam „Harmonie-Messe" Men weet. dat een mis als deze voor de liturgische dienst totaal on deugdelijk is. Dit neemt niet weg. dat deze gemakkelijk aansprekende mu ziek. met de wonderschone klanken van het sublieme Agnus Dei als on- vergeteiyk besluit, haar cantabele waarde behoudt, ook al gaat zy niet diep. De medewerking uit Utrecht betekende een welkome aanvulling, waardoor de koorklank sterk aan draagkracht won. Doch ook het sub tiele werd perfect gerealiseerd: men denfce aan het luchtige ..Benedicfcus". Het harmonieuze vocale kwartet, be staande uit de sopraan Leny Ste- vens-Ridderhofook solistisch op de voorgrond trecend m het Juichende .Gloria'. Marjan Dieleman. uitgespro ken donkere alt. Arjan Blanken. In de hoogste regionen wel eens onvrij zingend en Ruud van der Meer, op vallend sonore bas. heeft sterk bij gedragen tot het overweldigende suc ces. dat deze welhaast in het ver- geetboek geraakte melodieuze mis mocht boeken Het overige programma bevatte merkwaardigerwijs eveneens kerke lijke werken. Als inzet een van Handels elf Anthems, diens „O. prai se the Lord" geschreven in de Ja ren 1716-19, toen hy kapelmeester was van de Hertog van Chandos. Hy beschouwde ze als voorstudies voor zyn oriratoa. Twee markante „Te Deums" waren het vervolg: dat van j de beroemde operacomponist Dome- nico Cimarose en dat van Mozart. geschreven in 1769. dus op 13-jarige leeftyd. De eerste met- de tweede zonder solistische medewerking. Ruim schoots genoeg vergelykingsmateri- aal om te constateren, dat het genie Mozart al op byzonder jeugdige leeftyd in compacte vorm véél meer te zeggen had dan de meer opper vlakkige Cimarosa. Het Leidse koor, waarin de mannstemmen de zwakke plek vormen, heeft zich intussen met beschaafde klank, punctueel van de in deze oom posities menigmaal veel eisende opgaven gekweten, zoals dat. onder leiding van de accurate Briër niet anders te verwachten was. Spe ciale waardering verdienden de door alt en bas ontroerend gezongen soli in Handels Anthem. Dat het Gewestelyke Orkest meer malen te zwaar begeleidde, waardoor J koor en solisten wel eens overstemd werden, moet wellicht toegeschre- I ven worden aan gebrek aan routine in dit opzicht. Wie de Faam van Jan van der Meer als organist kent, begrijpt dat de vertolking van de orgelpartyen bij hem in voortreffelijke hand was. j „De stem des volks" heeft zich in de loop van de jaren allang ontwik- j keld van eenvoudig „stryd"-koor I tot een van niveau, dat zich volko men van de oorspronkeiyke doelstel ling verwyderde. Hiervan is ook op deze jubileumavond het onomstote- lyk bewys geleverd. Het jeugdig élan, waarmee gezongen ls, tekent de 05-Jarige niet! Na afloop zyn de solisten met bloemen gehuldigd. Het bestuur mocht in de pauze van talryke rijden ge lukwensen in ontvangst nemen Th. J. Hannema. ADVERTENTIE NOORDWIJK AAN ZEE intiem gezellig» gemoedelijk j Populaire prijzen Op maandag 1 en dinsdag 2 de cember a.s. zal de toneelgroep The ater in de Leidse Schouwburg een tweetal voorstellingen geven van ..Het Vergeetboek" van Jean-Claude Carrière onder regie van Elise Hoo- mans. De vertaling is van Dolf Ver spoor en het dekor is ontworpen door Agostina Pace. Dit stuk is de eersteling van de i als scenario- «o.a. voor Louis Bunu- el' en romanschrijver bekende Jean- j Claude Carrière. Het bleek een vol treffer. „Het Vergeetboek" welk stut j reeds eerder In Leiden is opgevoerd wordt gespeeld door Ton van Duin hoven en In a van Faassen. f PALACE HOTEL «v eveneens het gehele jaar geopend! 's Winters speciaal voor congressen diners festiviteiten 10-100-300 personen VRAAG ONZE PROSPECTUSSEN ZONDAGMIDDAG THE DANSANT BAR-DANCING "MIRAMAR" De kreet dat alle memoires ver valst zyn is niet van my; de vragende vorm wel. De opmerking komt van Victor E. van Vriesland, staat iri het voorwoord van zyn Herinnerin gen «Querido. Amsterdam), naver teld door Alfred Kossmann en is dus doorgegeven' by monde van de laat ste. Dat is natuurlyk een verduveld gevaarlyk begin voor een boek met herinneringen, die hoewel fragmen tarisch. toch maar door Van Vries land zelf zyn uitgesproken en per bandrecorder opgenomen. Want wat komt er op in iemand die min of meer bekend is met de periode waar aan deze herinneringen verbonden zyn? Naast het genoegen dat hy aan zo'n boek beleeft, gaat hy natuurlyk direct na öf en dan waar en hoe die memoires vervalst zyn. Vervolgens komt de vraag: wat is dat. vervalst? Is dat opzet, half opzet of komt de vervalsing voort uit het feit dat het geheugen de memorist parten speelt? Onder die halve opzet zou ik de her inneringen willen indelen die sterk emotioneel beïnvloed zyn. Er zyn nog meer redenen waarom memoires z.g. vervalst zouden kun nen zyn. Daar komt in de eerste plaats de zelfbescherming aan te pas Byna niemand van' de oudere gene ratie kent die nonchalance betref fende de publiciteit over de eigen persoon die zo kenmerkend ls voor de jongeren. Wat de bron daarvan ook mocht zyn je gooide jezelf niet weg. om het zo eens uit te druk ken. Het gekke is dat daartegenover het verschynsel opdook dat „je je beste vriend verried voor een goede anecdote". Om terug te komen op die zelfbescherming; deze kon de vorm aannemen van een Tarnkap- pe". ook ten opzichte van zichzelf, zodat men de neiging had het eigen ik te zien als niet anders dan als de schrijver, de literator. Het schryver- schap was de mens en met de rest had niemand iets te maken. Ik heb zo'n idee dat Van Vriesland derge lyke overwegingen gehad moet heb ben toen hy de regeringsopdracht weigerde om zyn memoires te boek te stellen'. Waarmee hy leeft, heeft hy mogelyk gedacht staat b.v. in zijn „Het Werkeiykheidsgehalte in de Letterkunde", hoe hy leeft gaat nie mand wat aan. Als de lezer dit alles nu in het oog houdt, dan kan hy een maximum aan genoegen beleven aan deze door Kossmann opgetekende notities over Van Vrieslands verleden. Het boek roept een amusant, zy het dan ook onvolledig, beeld op van literair leven in de eerste helft van deze eeuw. „Een uiterst persooniyk stuk cultuurgeschiedenis" noemt de flaptekst het en daar zit wel wat waars in mits men dat „uiterst per sooniyk" op de goede wyze opvat. Een enkele maal heeft zyn geheugen Van Vriesland inderdaad parten ge speeld, maar dat is niet erg belang rijk. Minder ingenomen ben ik met de eenzydige uitbarsting over Slau- erhoff. die bovendien zo weinig i past in het geheel dat over het alge-1 meen. laat ons zeggen, vriendeiyk van toon' is. Men moet bovendien j rekening houden met de samenstel ler. De opmerking die ik daarnet in vet band met Van Vrieslands herin neringen gemaakt heb, n.l. dat de schrijver van heden heel wat non chalanter met zichzelf omspringt al3 hy publiceert, wordt grondig be waarheid door de autobiografische brieven van Jaap Harten, verschenen onder de naam „Garbo en de broe ders Grimm' «Bezige By. Amster dam i. De auteur heeft deze brieven gericht aan nee. geschreven voor Fritzi ten Harmsen van der Beek, Gerard van het Reve, Jan Hanlo, Rcmco Campert, Lucebert en Oscar Lens. Harten had van Van het Reve het advies gekregen zoveel moge lyk persoonlijk, „sterk autobiogra fisch" zegt <ie laatste letteriyk. te werk te gaan. Nu is dit op zyn minst als advies even gevaarlyk als te zeg- ger dat alle memoires vervalst zyn. Want het past gewoon niet iedere schryver om de hele was, schoon of vuil, op straat te gooien. De bron van de creativiteit zit by de één zus en by de ander zo en daarom zyn adviezen van schryvers aan elkaar en zeker van tijdgenoten gevaariyke zaken De gedachte van Van het Reve dat zyn methode de enig zalig makende zou zyn, is op zijn zachtst gezegd, wat vreemd. Gelukkig is Jaap Harten er niet in getrapt en hoewel zyn jeugdherinneringen „Garbo en de broeders Grimm" da nig openhartig zyn, zyn ze precies zo open en eeriijk als Harten volgens zijn aard en zyn talent kan zyn en daar gaat het maar om, nJ. om zjjn persoonlijkheid In zijn werk. Hoewel al de zes brieven my veel vreugd be zorgd hebben dat zeg ik niet gauw gaat irüjn voorkeur toch uit juist naar dat mengsel van fictie en realiteit dat volgens my de essentie van Hartens talent uitmaakt. Daar om is het dat de brief v«x>r Remco Campert, met de bijtitel „Een grand- guignol verhaal uit het Den Haag: van je jeugd'*, voor my een zo ge- j weldige uitstraling van die stad Ls als ik nog nooit ben tegengekomen Die twee oude vrouwen die elkaar! Couperus voorlezen de klok is stil blijven staan op Couperus' stervens- j uur tussen wie zich ondertussen een Couperiaans drama afspeelt ver mengd inderdaad met grand-guignol. effecten en dan gezien met de blik van iemand van nu; die geestigheid van de verk'aring van de naam van de Juffrouw Idastraat je moet er ve-dorie maar opkomen. Dit is uniek Dit verhaal mag dan geen .grootheid en verschrikking" (Van het Revei herbergen dit Ls schrijven, eigen en fantastisch en toch met de schok der herkenning. Byna even treffend is „Een draatorgellied uit oud Am sterdam" waarvan ik alleen maar kan zeggen dat het Jammer is dat J. C Bloem niet meer leeft om dit kleine drama van de Dapperstraat te lezen Laat Jaap Harten vooral biyven schryven zoals hy schryft: helder en geestig en ontroerd door een heim wee dat waarschyniyk een heimwee is naar een verleden dat hem beter past dan vandaag. Victor E. van Vriesland. Herinnerin gen verteld floor Alfred Kossmann. Querido (Amsterdam). Jaan Harten. Garbo en de broeders Grimm. De Bezige By (Amsterdam). VATICAANSTAD (Reuter) Het Vatlcaan heeft officieel meegedeeld, dat de oude zetel van hout en ivoor, die door de rooms-katholleken lang Is vereerd als de troon van Petrus, In werkelijkheid heeft behoord aan de middeleeuwse keizer Karei de Kale. Een woordvoerder van de commis sie van deskundigen, die door Paus Paulus is aangewezen om de zaak te onderzoeken, zei dat gebleken ls dat deze keizer de zetel naar Rome heeft laten brengen voor zijn kroning in de basiliek van de Sint Pieter, in het jaar 875 door Paus Johannes de VIII, Vermoedelyk heeft de keizer hem na dien aan de Paus geschonken. NIEUWKOOP In de Gerefor meerde Kerk zal morgenavond een eerste concert worden gegeven in de serie kerkconcerten 1969-1970. Dat eerste concert, dat ditmaal door do Orgelcommissie en het Kunstgenoot schap is georganiseerd, belooft een heel byzonder evenement te worden. Het concert zal worden verzorgd door het Haagse Jeugdorkest .Haganum". dat onder leiding zal staan van de hoer J. Mostaert. Dit orkest wordt ge vormd door jeugdige musici in de leeftyd van 12 tot 22 jaar en groten deels leerlingen of oud-leerlingen van het De Groot-lyceum in de Hofstad. Uitgevoerd zullen worden het con cert voor strykorkest met obligaat fluit van Willem Fesch, vervolgens het Pianoconcert in C. van J. Haydn. dat vertolkt zal worden door de 12- Jarige pianist van het orkest; ver volgens wortd gespeeld de ouverture „Die Entführng aus dem Serail" van W A. Mozart, terwyi besloten zal worden met de Symfonie nr. 3 in D. I van Franz Schubert i De toegang tot dit bijzondere con- oert is vrij, maar aan de uitgang zal van de bezoekers een bydrage wor den gevraagd. ADVERTENTIE Een geschenk waar lemend op wacht... Drinkglazen van Leerdam, daar maakt U iemand gelukkig mee. Want Leerdam glas is begerenswaardig. Superieure kwaliteit De KLM, Hilton en de Holland-Amerika Lyn vinden dat ook. en stijlvolle schoonheid* Vraag eens naar Aristo, Ballet, Gilde of Aruba. Bovendien meestal óók nog in een mooie geschenk verpakking.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 35