Heinemann: een symbool pleiter n voor vernieuwing I Mijn explodeerde in centrum Zierikzee Portret van een president OUDE NOL: "IK STA HIER ALS JAN KLAASSEN" heerlijke ERA op het brood... gezonder voor uw lijni Motie over uitbreiding Scheveningse haven if m«i «sou m hWj. IJSDAG 18 NOVEMBER 1969 LEIDSCH DAGBLAD 90NN (GPD» President Gustav Heinemann schittert fen opmerkelijke ster boven de Duitse politiek. Hij heeft i in nog gfen half jaar tijd de naam verworven wars te van alle protocol, de hoge troon waarop een staatshoofd r traditie zetelt zo snel mogelijk te willen afbreken en in politiek niet minder duidelijk dan kanselier Brandt de -„re richting aan te geven. 1 \ltjn benoeming betekent een stuk machtswisseling" was woede van de christendemocratische tegenpartij één van jnemans eerste uitlatingen na de presidentsverkiezing. Een week later publiceerde .Der Stern" een spotprent waarop SPD-politicus Helmut Schmidt tegen partijleider Brandt zegt: .Misschien hadden we hem toch beter niet kandidaat kunnen stellen. Die man zegt gewoon wat hij denkt". Het is de eigenschap die het beeld van de Westduitse pre sident completeert: hij draagt het hart op de tong. Het beeld van een zo de aandacht trekkend man wordt echter gauw vertekend en al te populair. In' de Duitse pers komt de nadruk te liggen op de president die zelf een schom mel timmert voor zijn kleinkinderen, die er zich aan ergert dat er ondanks zijn bezwaren toch „witte muizen" 'politie op motorfiets) voor zijn wagen rijden en rode lopers uitgelegd en die „alle Duitse rijken zonder een enkele onderscheiding doorgekomen is", zoals hij zelf eens heeft verteld. „Tot korporaal heb ik het nooit gebracht. Ik was slechte dienstplichtig kanonnier van de laatste koning van Pruis- sen". In een documentair werkje van de .Dondscentrale voor politieke vorming" prijkt een foto van soldaat Heinemann. een heel jong en verre van martiaal gezicht met een knijpbrilletje onder een hoge pet. ij Maar president Heinemann doet in zijn ambtswoning echt bloeit zelf open als de Nederlandse journalist zich voor een ge- 0D*» rek meldt. En het gesprek draagt het karakter van een 4 diëntie, zoals men die bij een president kan verwachten. De esident is bereid vragen te beantwoorden, alle vragen. lijn heel openhartige antwoorden "avet (echter zo voor de hand liggend beice: tel (U wordt vaak als een lastig -jarin n beschrevenHeinemann same l Irriteert me niet, maar ik neem iniet, dat ik voor een communist een meeloper van de vijfde ko- jne wordt uitgemaakt, daar heb ik rtchter al eens voor ingescha- Éjl, dat de journalist met het on- '.^inrdigende gevoel naar huis gaat ■r zeer alledaags gesprek te hebben *rd. e &n alledaags gesprek overigens neen man. die door zijn persoon- ha i g optreden en zijn politieke op- e ve -ingen in sterke mate 'n symbool sn onwikkelingen welke zich veel •r voordoen in de dagelijkse Kiek. waar hij bijna tegen wil en boven verheven is. Heinemann. jaar oud. is de eerste socialistische dent van de Bondsrepubliek, verkiezing werd mogelijk door werking van socialisten en li- ondalilen, wier „kleine coalitie" dus al functioneerde royaal voordat rijmelt, en Scheel er definitief toe Ken. Dp de dag van Heinemanns be schreef de liberale Frank- Rundschau..De eerste repre- de van de burgers van deze is overgenomen door een man. precies dat stuk liberalisme en mitgang belichaamt dat. rekening liend met de traditie 'M jbtsverhoudingen maar dié kleine stap voorwaarts waar de hele bevolking het mee eens kan zijn. Een president heeft in de Bonds republiek voor eigen activiteiten weinig speelruimte. Bij z\jn inhuldi ging zei Heinemann: „Als Bonds president heb ik geen regeringsver klaring af te leggen. Wel heeft de bondspresident het recht om enige persoonlijke woorden te spreken". Wat Heinemann persoonlijk te zeg gen heeft over de noodzaak van een lllllllllllllllllllllllillllllllllllllllll IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM oprechte vredespolitiek, over de wens om tot een verzoening met Polen te j van West-Duitsland. rend in de praktijk trachten te bren gen. De pogingen van een staatshoofd om zijn functie te ontdoen van de aureool, die het hoger gezag ze ker in Duitsland omgeeft, trekken echter veel sterker de aandacht dan die van kanselier of 'n minister. „De verafgoding van de overheid is lang genoeg ons ongeluk geweest", aldus Heinemann, die er zelf voor zorgde dat er tijdens zijn kennismakingsbe zoeken aan de deelstaten volop kans was om gewoon met burgers te pra ten, op straat of in een kantine. En die in het Roergebied het glas bier hief en toastte met een „proost, ka meraden". Openhartige discussies De kameraden weten doorgaans niet onmiddellijk hoe deze president moet worden benaderd, maar dat geldt net zo goed voor de uiterst ru moerige studenten, die al herhaalde lijk met hem hebben kunnen discus siëren en geen vat hebben op deze reële en openhartige man. vroeger zelf zeer actief ui 1-ikse studenten organisaties. Heinemann laat er zich graag op voorstaan dat hij deel uitgemaakt heeft van vijf partijen. De „apo's", zoals Ihier die buiitenparlementaiire oppositie wordt genoemd, heeft hij laten weten dat hij ook een tijd „apo" is geweest. Immers, hij stapte uit Adenauers kabinet en uit de CDU uit protest tegen de herbewapening komen en over het streven de onvol tooide democratie in West-Duitsland verder te ontwikkelen, maakt in- bereikbaar druk als een passend gebaar van de De verkiezing van Heinemann president die zich buiten de politieke 0 gelukkige ontwikkeling, omdat details dient te houden. Maar het een ommekeer van alle waarden loopt bovendien duidelijk vooruit op machtsverhoudingen betekent. hetgeen Brandt en Scheel schippe- ADV ERTENTIE Als u graag gezond en slank blijft, eet dan niet te veel en niet te vet. Met Era op het brood in plaats van boter of margarine, bespaart u elke dag ±120 calorieën. De moeite waard I En bovendien eet u lekker. e (Uoe.zKin. Maar bij alle begrip voor het op treden van jongeren verwijt hjj hen. dat z\j niet bereid zijn een voetje- voor-voetje vooruitgaan naar rela tieve verbeteringen te aanvaarden „Concepties hebben, dat is zo moei lijk niet, maar de wegen naar ver wezenlijking ervan, dat is de eigen lijke kern van de zaak. dat is de ei genlijke taak van politiek handelen". Zo verklaart hij ook zijn eigen ge drag in de politiek. „Een partij is geen wereldbeschouwelijke gemeen schap. Ik zeg vaak tegen jongeren die in de politiek willen maar zich in een bepaalde partij niet helemaal thuis voelen: je moet niet de eer zucht hebben op je twintigste jaar in een partij te gaan en op je zeven tigste of tachtigste met de partijvlag te worden begraven. Langzaam maar zeker zal blijken of je in een partij blijft of naar een andere overstapt". Heinemann. die al in 1933 „als te genwicht tegen Hitier" SPD stemde, was na de oorlog één van de oprich ters van de CDU. Hij stapte uit re gering en partij uit protest tegen de herbewapening, vormde de „Ge- samtdeutsche Volkspartei", die in het heetst van de koude oorlog een geneutraliseerd Europa bepleitte en dan ook geen been aan de grond kreeg. Toen in 1957 de GVP was opgehe ven. trad Heinemann toe tot de SPD In Kiesingers grote coalitie gaf hij als minister van Justitie de stoot voor een ingrijpende hervorming van het Duitse strafrecht. Hij voelde zich als jurist op zijn plaats aan het hoofd van het de partement van Justitie, waar hij werd gewaardeerd zoals nu in de AMSTERDAM (GPD) Oude Nol voor het Amsterdamse Ge rechtshof. Op een gegeven mo ment roept hij: „Ik sta hier als Jan Klaassen". Het beeld is tref fend juist. Het ligt minder aan het hof dan aan hemzelf,'de 77- jarige Utrechter voert een trieste one man-show op. Van de „Nol" die in de Tweede Wereldoorlog een smokkelbende leidde en later een reputatie opbouwde als „de schrik van Arnhem" is weinig meer over. Hij Rjdt, aldus de rechtbank in Utrecht in haar vonnis zes jaar gevangenisstraf, gevolgd door ter beschikkingstelling van de regering aan „psychopathie met hysteri sche trekken en een beginnend ver val van zijn geestvermogens". Wat hij zegt, roept en schreeuwt, heeft vaak niets met de zaak uitlok king van twee door Hans van Z. ge pleegde moorden om een poging tot doodslag te maken. Enige sa menhang is regelmatig ver te zoe ken. Als een op zijn retour geraakte standwerker, die toch af en toe met een opmerking de lachers op zijn hand weet te krijgen, probeert Nol het hof en de publieke tribune te bespelen. Wanneer hij scheermesjes zou verkopen, zou hij, misschien nog enig succes hebben. Wat hij aan de man probeert te brengen is echter zijn onschuld, dat gaat hem niet zo goed af. Oude Nol raakt door zijn optre- verder voor weinig kritiek vatbaar. Een uiterst nuchter man. kerkelijk zeer actief, maar ook tolerant (zijn dochter Uta ging tijdens de theo logiestudie over tot het rooms-katho- licisme, hetgeen hu onvoorwaarde lijk accepteerde) en in de politiek GUSTAV HEINEMANN Spiegel" vorig jaar. „een liberaal is van Angelsaksisch type". Als men zijn politieke werk buiten beschou wing laat. gaat de vergelijking op met West-Duitslands eerste presi- een man die er geen hemelbestor- j dent, de algemeen geachte professor mende socialistische ideeën op na 1 Theodor Heuss, houdt, maar eerder, zo schreef ,Der ijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir 1 Komt het tot protesten te- I gen zijn bezoek, dan is het I Westduitse staatshoofd be- 1 paald bereid met de tegen- partij te praten, zoals hij zich ook in de Bondsrepubliek herhaaldelijk met uiterst kri tische studenten en leden van de buitenparlementaire oppo sitie (hier „apo's" genoemd onderhoudt. „Ik ben", zegt hij, doelend op zijn uittreden uit de CDU in de beginjaren van de Bondsrepubliek als protest tegen de herbewape ning, „zelf tenslotte een tijd lang „apo" geweest". Overi gens zal hij zich bij zo'n door het protocol onverhoopte ont moeting in Nederland in de eerste plaats richten naar de wensen van degenen, die zijn ontvangst hebben georgani seerd. llllllllllllllllllllllllllllllllflIHItlllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllIl ZIERIKZEE (GPD) Een ex ploderende zeemijn heeft gisteren in Zierikzee voor vele honderddui zenden guldens schade aangericht aan driehonderd woningen. Op het terrein van de oudijzerhandelaar L Groenleer ontplofte een projectiel. villa Hammerschmidt, de wat zuide- Y^^bij het projectiel had de heer lijk aandoende ambtswoning aan de i J- w Roggeband met een snij bran - Rijn, die daar een eeuw geleden voor 1 der Platen ijzer van elkaar gebrand een schatrijke koekjesbakker werd B*" vlogen vonken over naar de mijn gebouwd. Ook in de villa is hij voor die met een enorme klap explodeer- het personeel ter beschikking van 9 de. tot 2 en van 4tot 11 uur s avonds.; De gevolgen waren zeer ernstig Om kwart over zeven precies staat iedere ochtend zwemmen in een Bonner sportschool op het program ma. Uit het Roergebied Justitie was in de grote coalitie het aangewezen departement voor de hooggeleerde jurist die Gustav Hei nemann is. Prof. dr. dr. dr. G. Hei nemann: menige Duitser zou de ti tels waarvan één ontleend aan een eredoctoraat in de theologie graag alle vier aan zijn naam toe voegen. Heinemann. de advocaat en politicus uit het Roergebied, is ech ter elke arrogantie vreemd. Hij heeft de vrij bescheiden villa in Essen aan gehouden. het huis van waaruit hij ook zijn kerkelijke activiteiten ont plooide (per trein het land door, want een auto heeft hij nooit beze ten' evenmin trouwens een rijbe wijs». Heinemann, die vanaf 1933 een belangrijke rol speelde in de zich te gen de nazi's verzettende „bekennen de kerk", maakte lang deel uit van de Raad van de Evangelische Kerk. Heinemanns vader was in dienst van Krupp. hijzelf bracht het in het Roergebied tot procuratiehouder en juridisch adviseur van de „Rheini- sche Stahlwerke", de positie die voor Oost-Berlijn aanleiding was om hem, zijn linkse sympathieën ten spijt, uit te maken voor een kapita listenknecht toen Adenauer hem tot minister benoemde. Gevraagd naar zijn mening over het feit dat de DDR hem als president volledig ontziet. zegt hij nu: „Ik heb van die kant gevonden tussen enkele schuren op alles beleefd wat ik me kon wensen" het terrein zuidhoek by de Engelse In Oost-Berlijn werd echter bij zijn kaai. De mijn heeft daar jaren gele- benoeming zuur-schertsend gezegd Jammer, dat we Lübke kwijt zijn' waren zeer Door de luchtdruk werden dakpan nen als herstbladeren van de daken geveegd, deuren werden uit de spon ningen gerukt, honderden ruiten versplinterd, meubels in de wonin gen vernield, muren werden ontze1 Als door een wonder bleef persoon lijk letsel zeer beperkt Slechts vijf mensen raakten lichtgewond. Binnen zeer korte tijd kwamen hulpacties van B.B., Rode Kruis, politie, brandweer en gemeentewer ken op gang. Artsen uit Zierikzee en omgeving spoedden zich naar het rampgebied waar ze tot de ontdek king kwamen dat er weinig gewon den waren. 'Burgemeester Kastelein nam zijn intrek ln de woning van wacht meester J. Struyk. Op het stadhuis werd gezorgd voor coördinatie van de hulpacties. Gezinsverzorgsters werden ingescnakeld om getroffen be jaarden te helpen. Het projectiel dat alle ellende ver oorzaakte. dateert waarschijnlijk van de Eerste Wereldoorlog tussen 1914 en 1918. Het was een bolvor mige zeemyn met een diameter van l^s meter en een hoogte van 1 l 4 meter Rond het projectiel zaten ijzeren platen van ongeveer vijf cen timeter dikte. Volgens mededelingen van de po litie heeft de heer Groenleer de zee mijn als oudijzer gekocht van de heer C. Snijders eveneens uit Zie rikzee. die het gevaarlijke ding had den verscheidene keren in conflict met de president van het hof. mr. P G. A. J Horsten en met zijn ver dediger, mr. G. H. Th. Keune. Aan het begin van de zitting dreigt de president verschillende keren de zaak bulten zijn aanwezigheid verder te behandelen, wanneer hij zich niet rustig houdt. Wanneer Oude Nol een dreigen de houding aanneemt tegen zijn verdediger komt het bijna zo ver. Oude Nol kalmeert echter en de president besluit het nog eens te proberen. Oude Nol zwaait met wat papie ren. „Hiermee bewijs ik dat ik on schuldig ben". Het is een kreet die nog vele malen zal vallen. Wanneer het hof en procureur-generaal ver schijnen. trekt Oude Nol zich daar niets van aan. De deurwaarder, die hem maant te gaan staan, krijgt te horen: „Ja, ja, ik kom." Als de president hem verzoekt nu maar eens te komen, zegt hij: „Ik heb al twee jaar gewacht". Vervolgens steekt hij een van zijn vele verwarde tirades af Als de pre sident hem probeert te onderbreken, zegt hil: „Ik sta hier om mij te ver dedigen. Als u mij gaan gelegen heid geeft, verdwijn ik". De presi dent „Straks misschien, maar nu niet. U moet niet proberen de lei ding van de zitting zelf in handen te I nemen". Op de vraag waarom hij hoger beroep heeft aangetekend, zegt de man die door een Utrechtse politieman wordt gekenschetst als „een blok graniet, hij blijft ontken nen" dat hij volkomen onschul dig is. Geheugenverlies Bij het verhoor van de getuigen in totaal zijn er 32 gedagvaard blijkt al snel dat met name By de getuige k charge uit de kennis senkring van Oude Nol een geheu genverlies dat hen voor de recht bank reeds parten speelde, toegeno men is. Een van de eerste getui gen k charge is Ria van Eyndt <23>, eens getrouwd met een andere ge tuige. G. Wittebol, een pleeg-kleln- zoon van een van de slachtoffers van Hans van Z.. de Utrechtse feest artikelenhandelaar J. Donse en nu bevriend met de bloemenkoopman Th. Selhorst. die als getuige a de charge optreedt. Ria wist zich. evenals in Utrecht, niets te herinneren. Nu was het zelfs I zo dat zy zien niet kon herinneren tegenover de politie een verklaring te hebben afgelegd. Procureur-gene raal d mr. G. H. C. van Dijken: „Dit is toch te dwaas. U bent twee keer bij de politie geweest. Toen had u nog geen geheugenstoornis". Ria: „Nu weet ik het niet meer. het is al zo lang geleden". De procureur-ge neraal: „U doet net alsof u Iedere dag aanwezig bent bij het beramen van plannen tot beroving". Uit enke getuigenverklaringen die de president voorleest, blijkt dat Ou de Nol na de moord op Donse pakjes geld in zyn bezit had en dat hjj met verschillende anderen over de moge lijk van een beroving van Donse heeft gesproken. Een getuige zegt dat Nol hem gezegd heeft dat hij de keel van het slachtoffer zou moe ten snoeren. Eèn van de verklaringen is opge nomen in een gevangenis in Antwer pen. Oude Nol, ontkent de betrok kene te kennen: ,X>e èèn zit in Bel gië, de ander zit in Engeland, Mr. Van Sstraten zit aan de koffie en ik sta voor Jan Klaassen". President Heinemann. op wiens oor logsverleden geen smet valt, is ook 300 kilo. Het gat dat in het terrein van de gen Maandag was niet niet bekend oudijzerhandel werd geslagen had wanneer het projectiel daar is te- een dia eter van zeven meter en recht gekomen. Het woog ongeveer een diepte van drie meter. DEN HAAG (ANP) Het Haagse WD-raadslid, mr. I. E. Hes, heeft tijdens de begrotingsbehandeling van de Haagse gemeenteraad een motie bjj burgemeester en wethouders in) gediend, waarin wordt uitgesproken, dat het gemeentelijk onderzoek naar de mogelijke uitbreiding van het Scheveningse binnenhavencomplex binnen drie maanden bij de raad od tafel moet liggen. Deze motie was ook ondertekend door vertegenwoor digers van PvdA. PSP en Boeren partij De indieners van de motie spraken daannee hun ontevredenheid uit over het feit, dat de wethouder van Economische Zaken. B. Bol. over de plannen inzake uitbreiding van de Scheveningse haven, nog niets con creets had kunnen meedelen. Naar zijn mening is er eerst nog een diepgaande analyse nodig naar de ontwikkeling van de visserij, de ne venactiviteiten van die visserij, de andere in Scheveningen gevestigde bedrijven en vooral de vracht- en passagiersvaart. Tot een havenuttbreiding, die een Investering van vele tientallen mil joenen vergt, kan zonder een derge lijk onderzoek niet lichtvaardig wor den besloten, aldus de wethouder. Reagerend op de motie zei wethou- der Bol. dat de resultaten van het zeker driehonderd woningen technisch onderzoek binnen korte in Zierikzee werden beschadigd termijn beschikbaar zullen zyn Over door de explosie van een uit de j de motie wordt eerst aan het slot Eerste Wereldoorlog daterende van de begrotingsbehandeling be- mijn. siist.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 7