k ga niet achter Buziau
staan met een pajong
De kleine parade 99
geen goede musical
e memoires van Johan Kaart (III)
Johan Kaart
onwel in
Alphen/Rijn
en gióteren
Bewerking van Wim Sonneveld
VRIJDAG 17 OKTOBER 1969
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 5
(Door Johan Kaart)
Ik beschouw mezelf als een all-
iund acteur. Ik heb drama's ge
beid, komedies, kluchten, blij-
ielen, noem maar op. Het pu-
jek heeft me in het vakje van
komieken gestopt, omdat het
graag ziet als komiek. Goed,
larmee heb ik als zakenman re
ining te houden. Mijn mensen
iver ik in die rol de meeste en de
«te waar voor het geld. En er-
ens moet je toch de wil om de
ensen een genoegen te doen in
werk terug zijn te vinden.
In de revue bij Bob Peters was
net zoveel acteur als in Spino-
Aliet dezelfde, maar ivel net
0 eel. Daarom vroeg mevrouw
ouimeester-Sandbergen me in
135 om naast Buziau in haar
mie te komen. Siem Nieuwen-
uijzen had 't gedaan gekreken.
Ik werd natuurlijk weer
m alle kanten gewaarschuwd.
)h, dat kun jij niet doen, naast
uziau gaan staan als aangever."
at zag men toch wel verkeerd
li/ het tekenen van het contract
ad ik tegen mevrouw Bouw-
eester gezegd: „Ik ga niet ach-
r Buziau staan met een pa-
mg."
Later heb ik wel gemerkt dat Bu-
au daar helemaal niet op uit was.
ij was een klasse apart, een prach-
;e clown en een goed collega.
was fijn katholiek. Op zon-
igmiddag speelde hij niet. Dan
am ik zijn rol over en Johannes
tensohn de mijne. Ik had natuurlijk
el dezelfde scketjes en dialogen als
uziau maar was helemaal vrij in
et brengen daarvan. Ik heb nooit
probeerd Buziau na te doen. Ik
as Kaart, daar kon ik niet omheen
kende de revue als mijn broek-
k na jaren met Heintje Davids te
ibben gewerkt bij Bob Peters. En
et publiek kende mij. Als bekend
erd dat Kaart zou optreden in
aats van Buziau kwamen de men-
n evengoed.
Het was een merkwaardig mens,
uziau. Hij was stil, in zichzelf ge-
lerd maar toch niet ongezellig. Op
et toneel was hij heel collegiaal, hij
obeerde nooit je weg te spelen. Ik
eb altijd met hem kunnen werken.
Buziau was overdreven puriteins
moest eens zeggen het stond
in zijn tekst ..Dan kijk ik wel
«r die reet". Tegenover mevrouw
cuwmeester wilde hij dat woord
et eens in de mond nemen. Hij zei
Dat woord, U weet wel wat ik be-
oel, zeg ik niet. Ik gebruik het
iet in mijn privé-gesprekken, dus
ik niet op toneel"
Hij was een immens sterke per-
xmlijkheid. Als hij op kwam en
et zijn grote witte gezicht de zaal
nkeek zonder een woord te zeggen
het publiek al te applaudisse-
ren. Hij schminkte zich als clown
en dat was hij ook. Een van de I
grootste clowns die ik ooit heb ge
zien. Ik weet hoe moeilijk het is.
Buziau was een gewone man, aar
dig, serieus, een echte goïse man.
Typisch gewoon, hij had net zo goed
iets anders kunnen zijn. Wat ik van
hem geleerd heb? Het is moeilijk te
zeggen. Pauzes maken, de mensen in
spanning laten tot precies dan. Het
is zo belangrijk in ons vak, op tijd
in de spanning vallen met de ont-
knopping.
Ik heb drie jaar met veel plezier
naast en met Buziau gewerkt. Na
tuurlijk was hij als we samen op het
toneel stonden nummer een. Maar
dat heeft me niet gehinderd, het
was zijn show. Naast zulke grote
vakmensen hoef je niet jaloers te
zyn. Had ik het beter gekund? Nee
toch.
De naam aangever klinkt mis
schien wat denigredend. Ten onrechte
want je hebt bij elk duo een acteur
nodig die de grap maakt en een die
hem brengt. De een kan niet zonder
de andere. Wat is Walden zonder
Muyselaar? Sams is aangeven zelfs
moeilijker dan het brengen van de
grap
Louis Davids was één van de
grote sterren in die tijd. Lou Bandy
je kunt van hem zeggen wat je
wilt was de grote revuester, een
grotere hebben we niet gehad. Hij
improviseerde drie kwartier achter
elkaar en gaf het publiek venijnig
lik op stuk. Hij was een ruwe ko
miek. Davids was veel fijner.
Bandy was bij zijn mensen niet
bemind. Hij had een eenmansgezel-
schap en hield ervan dat bijzonder
duidelijk te stellen. „Als ik er niet
ben, hebben jullie niet te vreten",
zei hij graag.
Louis Davids was heel anders, een
gesloten type. Hij ging weinig met
anderen om. Hij zong zijn liedjes
en daarmee uit. Hij was ast
mapatiënt. heel erg, zijn wat hese
stem was niet aangeleerd.
Mevrouw BouwmeesterSandber-
gen had op tournee altijd haar vader
bij zich om op de balletmeisjes te
passen. Het was een oude man. in
de tachtig. Maar hij kon moeilijk
zijn handen thuis houden bij zoveel
moois. Af en toe kreeg hij een fikse
haal. want het waren geen katjes
om zonder handschoenen aan te pak
ken. Dan ging hij zitten kankeren
op het bekende stille, witte plekje:
„Verdomde rotmeiden. Je mag niet
eens meer an ze kommen".
ALPHEN Ongeveer een
half uur voor de opvoering van
.pobasch en Perlemoer" in het
Alphense gebouw Nabij voor de
personeelsvereniging van „Hoi-
landia Alphen", kreeg de zeven-
tigjarige acteur Johan Kaai t
een inzinking, waardoor het ei
aanvankelijk naar uitzag, dat
de voorstelling niet kon door
gaan.
Johan Kaart, die last heeft
van een ontsteking in zijn rech
terarm. had daarvoor van zijn
eigen arts de dag tevoren an
dere medicijnen gekregen, die
mogelijk een verkeerde uitwer
king op de maag van de acteur
hadden.
De onmiddellijk gewaarschuw
de arts J Pilon heeft de acteur
in zijn kleedkamer onderzocht
en hem daarna een injectie ge
geven, waardoor Johan Kaart
toch als P' - kon meespe
len, zij het dan dat hij het wei
heel rustig aan moest doen.
Dokter Pilon deed voor de
voorstelling begon een dringend
verzoek op de aanwezigen om
vooral niet te roken, voorts had
hij opdracht gegeven de tempe-
t fatuur m de zaal aanzienlijk te
verlagen door het afzetten van
de verwarming en liet hij de ven-
'ilatorei, voortdurend draaien.
Bloemen en een ovationeel
applaus viel de artiesten aan
het slot van de avond ten deel.
versteend af te wachten met de han
den op de leuningen. Ik zag de men
sen in de zaal sneller en sneller op
me af komen. Ik zal nog een meter
van de orkestbak afgeweest zijn
boen ik mijn bezinning terug
kreeg. Ik gaf een vreselijke gil en
sprong op het laatste ogenblik op
het toneel.
De stoel knalde met een rotsmak
in de sloot. Minny konden ze wel
wegdragen, ze kreeg van zenuwen de
slappe lach. En de zaal zat zich tra
nen te lachen. Och, wat doe je dan.
Meelachen, Ja toch?
En die keer in Groningen toen
Tilly PerinBouwmeester verkeerd
opkwam? Ze had haar tijd staan ver
kletsen. De toneelknecht had al twee
keer geroepen: Mevrouw Perin, aan
vang". Ze liep achter het toneel langs
waar ik al stond te wachten Het
doek ging op Kan ze in haar haast
de deur niet vinden. Ze ziet een kier
in de wand, gnjpt 'n tengel vast en
staat met het vak en al op het toneel
stomverbaasd de zaal in te kijken
Ik bleef er bijna in, de zaal daverde
„Nou, jij houdt er ook van om met
de deur in huis te vallen", heb ik ge
zegd om de situatie te redden. Sa
men hebben we het stuk huiskamer
wand weer op z'n plaats gezet. Kijk,
zoiets vindt het publiek geweldig,
dan horen ze er helemaal bij.
Tegen het eind van de oorlog za
ten we in Brabant en Limburg. We
leefden er helemaal op. De laatste
weken in Amsterdam waren verschrik
kelijk geweest. De mensen zaten
met een plaid of een deken over het
hoofd in de zaal. Kachels stookten
we allang niet meer. In de coulissen
zat een toneelknecht zich op een
fiets het mikmak te trappen om een
accu op te laden zodat er nog een
paar schemerlampjes op het toneel
konden branden.
TDch moesten we nog om elkaar
zoeken op het toneel. Ik had een
paar kaarsen, maar dat waren ook
maar pitjes. Hetty Berger zat in
haar avondjurk te vernikkelen op
het toneel. Tot ze zei: „Job. ik doe
het niet meer. Ik besterf het van de
kou. Kun |e niet wat verzinnen?"
Ik heb haar twee grote kruiken ge
geven. Nadien kwam Hetty op met
die twee grote, hete kruiken onder
de arm waarmee ze zich installeer
de voor ze een mond opendeed. Als
ze zich moest verplaatsen nam ze
die dingen mee. Het publiek vond
dat heel gewoon, wel interessant
zelfs en keek vol belangstelling hoe
Hetty aan het redderen was met
haar kruiken. Je lacht er nu om
maar toen was het bittere ernst.
Eind februari werd onze toneel
knecht gegrepen bij een razzia. De
toestand was onhoudbaar; er was
geen eten, geen licht, de waterlei
ding werkte allang niet meer, er was
geen gas, we kregen houtskool om
NEDERLAND I
6.50 De fabeltjeskrant (NOS)
7.00 Journaal (NOS)
7.07 Uit Bellevue: kunstkroniek, in kleur (VARA)
8.00 Journaal (NOS)
8.20 Department S, tv-film, in kleur (VARA)
9.10 Koning Klant: consumentenrubriek (VARA)
9.30 Hadimassa, satirisch programma, in kleur (VARA)
10.10 Ja wereld/Nee wereld: verkenning van de toe
komst (VARA)
11.00 Journaal (NOSi
11.05 Hoofdstukken uit prehistorie en vroege geschie
denis, les 1 (Teleac)
NEDERLAND II
6.50 De fabeltjeskrant (NOS)
7.00 Journaal (NOS)
7.03 Scala: informatief programma (NOS)
7.30 Scheepsjongens van Bontekoe. vervolgverhaal
(NCRV)
7.39 The City Preachers, folk-groep (NOS)
8.00 Journaal (NOS)
8.20 Actualiteitenrubriek (NCRV)
8.50 Farce Majeure, satirisch programma (NCRV)
9.10 Liefde en diamanten, tv-spel (NCRV)
10.10 Cat Jazz: jazzconcert (NCRV)
10.40 Avondsluiting (NCRV)
10.45 Journaal (NOS)
I grachtwater te zuiveren. We zijn zo
lang mogelijk bij het publiek geble-
Ik heb in Zwolle eens een rol op-
genomen «plotseling ingevallen)
waarbij ik in een rolstoel zit. Mijn
tegenspeelster was Minny ten Hove,
een majesteitelijk mooie vrouw. We
zijn hartstochtelijk teder aan het
woordenwisselen, daar begint me op
eens die stoel te rollen. Het toneel
liep wat af naar de zaal toe. Ik zat
APELDOORN (GPD) Een
nieuwe Nederlandse musical met
een Nederlands ontwerp is iets
om met hoge verwachtingen te
gemoet te treden. Die zijn gister
avond in de Apeldoornse schouiv-
burg „Orpheus" echter helaas
niet waargemaakt. Wim Sonne-
velds musical-beioerking van
Henriëtte van Eyks „De kleine
parade" bleek namelijk een voor
stelling te hebben opgeleverd die
weliswaar enkele aardige mo
menten bevatte, maar waarop
verder toch nogal wat viel af te
dingen.
Zo was het bijv. in dubbele zin een
ouderwetse voorstelling. Natuurlijk
bewust, omdat Sonneveld. samen met
Henriëtte van Eyk het beroemd
ste boek van laatstgenoemde qua
sfeer zo getrouw mogelijk op het to
neel had willen brengen en in kle
ding, kapsels en requisieten de klok
had teruggedraaid naar de vroege ja
ren dertig.
Daar was niets tegen in te brengen,
integendeel, het leverde zelfs enkele
van de aardigste momenten van de
avond op. Maar door een obligate
aaneenschakeling van liedje-scè
netje-dansje-prosceniumdialoogje en
weer van voren af aan. was ook een
ouderwetse voorstelling in een andere
betekenis ontstaan. En dat bleek al
gauw te vervelen. Temeer waar Hen
riëtte van Eyks spotten met het door
freules, jonkers en andere karikatu
raal getekende society-figuren hard-
ADVERTENTIE
nekkig in 't leven gehouden stands
verschil in 1932 zonder twijfel een
pittige aanklacht had bevat, maar
na bijna veertig jaar toch niet veel
meer bleek te hebben opgeleverd dan
een historische terugblik vol komische
typetjes.
Kluchtig
Wellicht zou op basis van het nu
uiteraard niet meer zo actuele thema j
best een sterkere musical te maken
zijn geweest, maar dan had er toch
een andere spankracht aan gegeven
moeten worden. Zonder extra dimen
sie kan Henriëtte van Eyks werk, hoe
raak haar vinnige satire destijds ook
moet zijn aangekomen, met gravinnen
Knal van Hoevelaecke en freules i
Knoop Knoop de afstand van toen
naar nu niet meer overbruggen.
Daarbij had Sonneveld als regisseur I
sterk de nadruk gelegd op de klucht.
En ook dat zou best bij ,JDe kleine
parade" hebben kunnen passen als
wat voor humor had moeten door-1
gaan maar niet als weinig genuan
ceerde lol van het toneel was afge
komen. Doordat naar goedkope effec
ten was gestreefd of doordat de mees
te medespelenden hun komisch be
doelde aandeel nog eens sterk over
trokken ook. Maathouden was er niet
of nauwelijks bij en dat betekende
een enorme mannetjes- en vrouw
tjesmakerij. Waarbij vooral voor de
pauze van zeer dik hout planken
werd gezaagd.
Laten we de situatie even
reëel bekyken. Gisteren be
steedde de VPRO veel aan
dacht aan Portugal, het verzet
tegen de dictatuur aldaar en de
vrijheidsbewegingen in de door
Portugal overheerste gebieden.
Er was veel werk van gemaakt,
een filmpje uit West-Afrika over
de verzetsbeweging, interviews,
telex-berichten, en ook de twee
lichtere programma's er om
heen pasten er uitstekend bij:
een Pakistaanse muziekgroep,
en de Amerikaanse negeractrice
Vinie Burrows met een gedeelte
van haar geëngageerde one
woman show. „Ton-sur-ton
dus. dit hele VPRO-programma.
Maar als we (zie boven» de si
tuatie reëel bekijken, dan zal
toch niets van dit VPRO-pro
gramma gesprekstof hebben ge
vormd vandaag op kantoor en
fabriek. Hetzelfde geldt trou
wens voor enkele TROS-pro-
gramma's, zoals het National
Star Festival ten bate van de
vluchtelingenhulp, met bekende
Nederlandse artiesten, die ech
ter zo slecht belicht waren, dat
sommigen van hen tandeloos
op het toneel leken te staan.
Zulke technische feiten zouden
toch. anno 1969 en onder ogen
schijnlijk ideale omstandigheden
niet meer mogen voorkomen,
Maar goed, van levensbelang
was het ook weer niet, want het
enige spraakmakende program
ma was toch „op de man af."
waarin het duel Leo Horn-Frans
Derks werd uitgevochten. Men
kent misschien de voorgeschie
denis: Leo Horn had in zijn ru
briek in Televizier, die hij door
de journalist Pierre Huyskens
laat schrijven, scheidsrechter
Frans Derks ..oncollegialiteit"
en „hielenlikkery" verweten
Derks had hem uitgedaagd tot
een televisiedebat. Horn had dat
aanvaard, maar de KNVB ver
bood Derks met Horn te debat
teren.
Het debat werd nu tussen
Horn enerzijds, en sportjourna
list Jan Dassen anderzijds ge
voerd, waarbij de laatste zich
bediende van een bandrecorder,
waarop Derks enkele aantijgin
gen jegens Horn had gedaan, in
een blijkbaar eerder gemaakt
interview met Dassen. Het. re
sultaat was een bekgevecht,
waarvan, naar me gebleken is,
de buitenwacht verbaasd heeft
opgekeken. Ikzelf was niet in
het minst verbaasd over de ma
nier waarop het ging, met de
ene beschuldiging van oorruptie
en leugenachtigheid na»de an
dere, waarbij bovendien kwistig
met namen werd gestrooid,
want ik ken de methode-Hom al
jaren. Het bleek mij echter dat
outsiders in de scheidsrechters-
wereld met hun oren en ogen
hadden zitten klapperen. Ik
werd eerst opgebeld door een
bekend schrijver, die vroeg of
dat altyd zo toeging in dat voet
balwereldje. en die dacht dat hij
minstens in een onverkwikkelij
ke rel bij de Italiaanse opera
verzeild was geraakt. En daar
na werd ik opgebeld door een
bekend satiricus, die verklaar
de nooit tevoren op de tv zo'n
laag bij de gronds-debat te heb
ben gezien en die zich afvroeg
of dat nu allemaal maar kon,
over mensen die geen enkel
weerwoord hadden. Enfin, het
is dus toch waar wat ze altijd
zeggen: de televisie verruimt je
blik en brengt je in kennis met
andere volkeren en gedachten-
werelden.
NICO SCHEEPSMAKER
Verspild
Waar de door Sonneveld bedachte
melodieën door Ruud Bos weliswaar]
aantrekkelijk waren gearrangeerd,]
maar als ..muziekjes" weinig eigen
karakter bleken te hebben, trok dat;
de balans ook al niet in evenwicht.
Evenmin als de décors en de kleu- j
rige costuums van Friso Wiegersma I
dat uiteraard konden. Men kan er j
een poosje geamuseerd naar kijken,
maar dan is het wel bekend. Er een
voorstelling mee rehctop houden is
haast even onmogelijk als met de
verdienstelijke hcoreografie van Lio
nel Blair.
De enige, die daar soms enigszins
i nslaagde was Leen Jongewaard. die
de kansen van zijn dubbelrol een
oude bediende en een ,3urgerjonge",
die de adel lik op stuk weet te ge
ven met beide handen gegrepen i
had Maar dat onderstreepte alleen
nog maar meer, dat vakmanschap als
hij hier aandroeg aan een onderne
ming als deze eigenlijk verspild was.
Want hoe geestdriftig alle medewer
kenden zich ook mogen hebben inge
zet. „De kleine parade" is helaas geen
goede musical geworden. Al dacht het
Apeldoornse premièrepubliek het
zy eerlijkheidshalve vermeld daar I
kennelijk anders over. Het applaus 1
was ovationeel,
KEES DE BRUIJN
BRUSSEL (ANP) Een deel van
het publiek heeft woensdagavond bij i
de uitvoering van Brederos „De
Spaanse Biabander" de Stads-
schouwburg van Brugge verlaten,
kennelijk geschokt door de tekst en
de enscenering. Tijdens de pauze
werd ook niet geapplaudiseerd voor
ae uitvoering, die de „Koninklijke
Vlaamse Schouwburg" bracht onder
leiding van Anton Peters.
Het was overigens niet de eerste
keer dat Brederode de Bruggelingen
schokte: de vorige keer was dat. als 1
men zich wel herinnert, in 1916I
VOOR VRIJDAG 17 OKTOBER
Hilversum 1, 402 m.
VPRO: 18.00 Nws. 18.20 Ultz. van de
VVD 19.30 Nws. VARA: 21.00 Stereo.
Le Roi Davld: symfonische psalm
van Honegger, uitgev. door Omroep-
ork Groot Omroepkoor en sol. (opn.)
22.20 Klass. kamermuz. 22.30 Nws.
22.40 Meded. 22 45 Act 22.55 Stereo
Prettig weekend: licht gev. pl.progr
23.55-24.00 Nws
Hilversum 2, 298 m.
NCRV: 18.00 Kerkorgelconcert mod
en klass muz, 18.30 Nws. 18.41 Act.
19.00 Wereldpanorama 19 10 Veel ge
vraagde gewijde muz. (gr 19 40 Wijd
als de wereld: wekelijkse mtern. oriën
tatie in kerk. zending en oekumene
19.50 Stereo: Meisjeskoor met plano:
intern, volkl. 20.05 Op het weekend af.
licht pl.progr. 21.10 Stiltemachine,
hoorsp TROS: 22.00 Stereo Iene Mie-
ne muze: nws over underground en
westcoast music 22.30 Nws. 22.40 Tsjles
plies: amusementsprogr. 23.15 Stereo:
Toontje later: licht muz.progr. 23 45
Act. 23.55-24.00 Nws.
G RAM.MO FOON PLATEN-
l'ROGRAMMAS
VOOR VRIJDAG 17 OKTOBER
(Over de 4e lijn) van 18 - 20 uur
Ludwig van Beethoven ..Fedelio"
Opera in twee bedrijven, op tekst van
Joseph Sonnleltner en Georg Friedrich
Treitschke. Plaats en tijd van hande
ling: Een Spaanse staatsgevangenis
bij Sevllla aan het einde van de acht
tiende eeuw.
Medewerkenden Kleth Engen (Don
Fernando, minister); Dietrich Fischer
Dieskau/Walter Franck (Don Pizarro,
gouverneur van een staatsgevangenis;
Ernst Hafliger Siegmar Schneider
(Florestan, een gevangene): Leonle
Rysanek, Anne Kersten (Leonore. zijn
vrouw onder de naam Fidelio); Gott-
lob Frlck, Wilhelm Borchert (Rocco.
een gevangenbewaarder); Irmgard
Seefried/Ruth Hellberg (Marcelllna.
zijn dochter); Friedrich Lenz/Wolf
gang Spier (Jaquino, een poortwach
ter); Het koor van de Beierse Staats-
opera (o.l.v. Alfred Leder); Het Bei
erse Staatsorkest; Dirigent: Ferenc
Frlcsay.
VOOR ZATERDAG 18 OKTOBER
I reo; Scan: een populair progr. over
electronlca VARA: 16.15 Stereo: Viool
en piano: mod. muz. 16.35 Artistie
ke staalkaart 17.10 Stereo: Klass. ka
mermuz. 17.5 Meded
Hilversum 2, 298 m.
NCRV: 7.00 Nws. 7.10 Het levende
woord 7 15 Op het eerste gehoor: lich
te gram.muz met nws. en act. 8 00
Nws. 8.11 Te Deum laudamus: gewij
de muz. (gr.) 8.30 Nws. 8 32 Voor de
vr. 9.00 Theologische etherleergang.
9.35 Gymn voor de hulsvr. 9 45 So-
llstenkamer: muzikaal vraaggesprek
(plm. 10.25 Klass muz. uitgezocht
door de gast in de Sol.kamer van van
morgen) 10.55 Kunst- en vliegwerk:
tentoonstellingsagenda 11 00 Nws 11.02
Viste: lez over Israel 11.15 Solarium
een hoogtezonprogr voor iedereen.
11.55 Meded. KRO 12.00 Zonder gren
zen: rebr. over missie en zending
12 10 Grammuz. 12 14 Marktber. 12 16
OverheldsvoorlWerk en welzijn Een
uitz. van het ministerie van soc zaken
en volksgezondheid 12 26 Meded. tb v
land- en tuinb. 12.30 Nws, 12 41 Act.
12,50 Buitenl. commentaar NOS: 13.00
Vliegende schijven: gram pl.progr. v.
onze miiltalren. 14.00 Stereo: P.M.:
een weekbl. met veel plaatjes (Om
16 00 Nws.) NOS; 16 30 Inzet: een pro
gramma over amateuristische muz.be
oefening. HIRO: 17 00 HIRO-Magazine
17.15 Gasten van de week KRO: 17 30
Zesnegenplus: lichte muz.
Hilversum 3, 240 m.
KRO: 9 00 Nws. 9 02 Djlnn: gev,
progr. (10.00 en 11.00 Nws.) NOS:
12.00 Nws. 12.03 Sklvatoon: informatie
over nieuwe langspeelpl NCRV: 13.00
Nws. 13 03 Nee, we noemen geen na
men: licht pl.progr met verz nummers
(14.00 en 15.00 Nws.) 16.00 Nws.
Four o'clock: licht gev. muz.progr.
Hier I
Hllve
i 1. 402 m.
VARA: 7.00 Nws. en ochtendgymn.
7 20 Soc sirydl 7.23 Weekend jeugd-
ultz. VPRO 7 54 Deze dag. VARA
8.00 Nws. 8.11 Van de voorpag. 8 15
ZO 135 gev progr (9.35-9.40 Water
standen) 10.30 Stereo: Tango-rumba
ork. met zangsol. 11.00 Nws 11.02 Weg
wijs: tips voor trips en vakanties. 11.10
Bij Dorus op visite, cabaretprogram
ma 11.25 Kroniek van de V.N 11.45
Stereo: Nat. Brassband Finale van
Groot-Brittannlë 12.05 Oude grampl -
12.30 Tussen start en finish: actueel
sportnws. 13.00 Nws 13.11 VARA-Va
ria 13.13 Act. 13.23 Dit is het begin.
Jeugdprogr. 1436 Radio Jazz Maga
zine NOS: 15.00 Frans-Duits-Engels,
een luisterprogr. 16.00 Nws. 16.02 Ste-
16.03
progr.
17 00 Nws. 17.02-18.00 Hier en Nu: we
kelijkse sportshow en lichte gram muz
TELEVISIEPROGRAMMA'S
Nederland I
Teleac: 0930 Hoofdstukken uit pre
historie en vroege geschied - les. 2
10.00 Levende Filosofie - les 3 10 30
Organiseren en leiding geven - les 4
11.00-11.30 Statistiek - les 4 NOS: 16 00
Joum. AVRO: 16.02-17.30 Gov. kinder-
progr. NOS: 18.50 KI De Fabeltjeskr.
NOS 19.00 Journ. AVRO: 19.07 KI.:
Family Affair. TV-serle 10.32 Bonzo
Dog Band: pop-cabaret-progr NOS:
20.00 Journ. AVRO 20.20 KI.: De
Mountles-show. 21.20 KI.: Salto Mor-
tale: (De belevenissen van een artles-
tenfamille). TV-fUm 22.20 AVRO's Te
levizier 22.30 Poets De avonturen
van een verborgen camera) NOS:
22 50-22.55 Journ.
Nederland II
NOS: 18.50 KI.: De Fabeltjeskrant
NOS: 19 00 Journ 19.03 Scala inform
progr KRO: 19 30 KI HIJ en Zij. TV-
serle NOS: '20.00 Journ. KRO 20 20
Brandput. 21.00 KI.: Muzikale Show
met Harry Belafonte KRO RKK 21 45
KL: Riskante Kerk: maandelijks ma
gazine over kerk-rn-beweging NOSi
22.35-23.40 Journ.
