Nooit op zaterdagavond
„LFC krijgt het zwaar"
Technisch peil in
zaterdagvoetba l
zal zeker stijgen
WIM POLANE
WERKT
GRAAG VOOR
UVS MAAR
Hans Dreef (jaar op non-actief):
Tokke Remmers
Cijf
roENSDAG 6 AUGUSTUS 1969
PAGINA 5
Foto's LD Holvast
(Door René Vos)
LEIDEN „Zaterdagavond is de enige avond waarop
ik niets doe voor de club. Dan wimpel ik alles af. Dan
ga ik lekker onderuit gezakt voor de televisie zitten. Als
mijn vrouw dan zegt: joh, we moeten daar of daar
naar toe, dan zeg ik, liever niet
Het is een uitgemaakte zaak: de zaterdagavond is voor
UVS-secretaris Wim Polane heilig. „Ja, ja", lacht me
vrouw Polane, „maar in de nacht van zaterdag op zon
dag staat dan wèl de telefoon naast ons bed. Als een
soort tegenprestatie
„Dat is zo", erkent Wim Polane. „Als dat ding dan om
kwart over acht gaat ratelen, schrik je je lam. Maar het
kan nu eenmaal niet anders. Er zijn elftallen die al om
tien uur in Rotterdam moeten spelen. Wordt daar het
veld afgekeurd, dan moet onmiddellijk de bestelde bus
worden geannuleerd anders gaat het de club toch geld
kosten en moeten de contactadressen en de radio, via
een bepaalde code, worden ingelicht
Een goed betaalde baan, secre
taris van een amateurvoetbal
vereniging? Nee. Het levert geen
cent op. „Je moet het opvatten
als een hobby", meent Wim Po
lane, die in „het seizoen" dooi
de bank genomen vier k vijf
avonden „zoet" is met UVS. „Als
je het als zuiver werk gaat zien,
wordt het een (te) zware be
lasting. Het kan, als je de zaken
goed op touw zet, een ontspan
ning zijn. Als het dat niet was,
zou ik er onmiddellijk mee stop
pen
Wim Polane '50), ambtenaar
bij het Marine Electronisch Be
drijf, zit by UVS sinds 1966 op
de stoel van secretaris. Hij heeft,
vóór de oorlog, enkele malen in
het „eerste" gespeeld, maar ver
huisde in '40 naar Hengelo, waar
hij lid werd van Tubantia. Na
de oorlog keerde hij terug naar
Leiden en werd donateur van
UVS. „Ik ging dikwijls naar de
jeugd kijken. Dat vond ik leuk.
Op een goede dag stevende Thijs
Kantebeen op me af en vroeg
of ik er wat voor voelde zitting
te nemen in de elftalcommissie.
Ik ben er ingetrapt en voor we
een maand verder waren, was
ik al secretaris van de e.c. Dat
baantje brengt een hoop werk
met zich mee. Vooral de af
schrijvingen waar je op zater
dagavond achteraan moet. Maar
het is een goede leerschool. El
ke algemeen secretaris zou eigen
lijk eerst stage moeten lopen in
Voor een clubsecretaris gaat
de elftalcommissie"
het werk het gehele jaar door.
Zelfs na het beëindigen van de
voetbalcompetitie is er nauwe
lijks een adempauze. „Vanmor
gen was er geen post voor de
vereniging. Voor de eerste maal
dit jaar", interrumpeert mevr.
Polane, die sterk met haar man
meeleeft. „Ja, eind mei, als de
overschrijvingen en bedankjes
3p je schrijftafel dwarrelen, be
gint voor ons het nieuwe sei
zoen al", bevestigt echtgenoot
Wim. „Er tussendoor moet je
ook nog met vakantie. Daar
vraagt je gezin om. Maar eigen
lijk kan je er als secretaris maar
heel moeilijk uitbreken, al ga ik,
vanzelfsprekend, tóch
Wim Polane. nadenkend een
slok van zijn bier nemend: „Je
vertelt het zo maar even, maar
het kost allemaal enorm veel
tijd. Deze maand het was
half juni toen we de heer Polane
interviewden moeten de data
van de vriendschappelijke wed
strijden worden vastgesteld en
de leden- en donateurslijsten,
resp. 500 en 900 namen worden
bijgewerkt. Een heidens karwei,
die ledenlijst, waarvan de KNVB.
de afdeling en de eigen elftal
en jeugdcommissies exemplaren
moeten hebben. Nou ja en ver
der: samenstellen van het jaar
verslag, het voorbereiden van
de algemene- en de halfjaar
lijkse. vergadering, agenda op-
stéllen, convocaten en jaarver
slagen uitsturen, elke week
veertig wedstrijd-programma's
vervaardigen, zodat de be-
stuurs- en commissieleden we
ten wat er in de vereniging te
koop is die programma's sten
cil ik thuis op zo'n handmachien
tje het verzenden van toe
gangskaarten aan de bezoeken
de verenigingen, dito consul-
kaarten, het op zondagavond
inzamelen en controleren een
fout kost geld van de wed
strijdformulieren en ze vervol
gens opzenden naar de KNVB.
Bij de aanvang van de compe
titie moeten alle leden nieuwe
legitimatiebewijzen in hun bezit
hebben en in principe is er elke
twee weken een bestuursverga
dering, die ook de nodige cor
respondentie oplevert. Dai» zyn
er, naast de ontelbare telefoon
tjes, de (schriftelijke) contac
ten met de KNVB, zustervereni
gingen, gemeente en moeten
brieven van supporters, voorzo
ver die het tenminste goed met
de club menen, beantwoord wor
den
En dit alles is voor de .heer
Polane ontspanning
Harde werkers mogen een
wens doen. Wim Polane heefter
twee. De eerste is: „Volgend sei
zoen weer kampioen worden. We
hebben nu een jaar rust gehad
en ik zou haast zeggen hoe
paradoxaal dat ook klinkt: ge
lukkig. Speciaal voor de secre
taris brengt het kampioenschap
nogal wat werk met zich mee.
Ik ben echt blij dat ik wat dat
betreft dit jaar myn handen
vrij heb. En dat geldt ook voor
de andere mensen
Wens twee: „Het aan beide
zijden doortrekken van de over
dekte tribune. Dat zal wel niet
zo snel gebeuren, maar ja, Keu
len en Aken zijn ook niet op één
dag gebouwd. We hebben al heel
wat mooie dingen gerealiseerd,
zoals onlangs de nieuwe douche
installatie. Na de interland Ne
derlandSchotland heeft de
KNVB ons schriftelijk gecompli
menteerd met organisatie en ac
commodatie en daarbij ook de
goede samenwerking met de
Leidse Sportstichting gesigna
leerd. Dat heeft ons veel plezier
gedaan
Wim Polane heeft een uitge
sproken mening over het spel
van UVS in het voorbije seizoen.
Iets minder dan het jaar er
voor, maar de oorzaak daarvan
dient toch te worden gezocht op
het psychologische vlak.
„In het begin van het seizoen
hebben we gesukkeld met bles
sures. Het verschil in punten
met koploper De Musschen, die
maar blééf winnen, werd daar
door (te) groot. Dat is van grote
invloed geweest. De publieke be
langstelling werd als gevolg
daarvan ook minder. Maar dat
is overal zo: de mensen komen
alleen maar kijken als je aan
de top meedraait. Toen we te
gen het einde van het seizoen
weer wat bijstuurden met de
punten, werd de belangstelling
ook onmiddellijk groter. Ik geef
direct toe, dat de felheid, die
verbetenheid, zoals in ons eer
ste kampioensjaar, dit seizoen
aan ons spel ontbrak. En het is
nu eenmaal zo, dat als je kam
pioen wilt worden je het ach
terste van je tong moet laten
zien. Je moet net iets méér pres
teren
Wim Polane onderkent dat
het scoren van doelpunten „af
maker" Gerard Désar niet meer
zo gemakkelijk afgaat als in het
begin van zijn carrière bij UVS.
Wim Polane: „dat is logisch.
Het eerste jaar, dat hij bij ons
speelde, was hij voor onze te
genstanders een onbekende. In
het tweede seizoen hielden zij
hem nauwlettend in het oog. En
in zy'n derde seizoen werd het
nog moeilijker. Maar kijk naar
de laatste competitiewedstrijden.
Désar was één van de weinigen
die fel dóór bleef gaan
Hij is minder trefzeker. Wim
Polane: „Ja, dat is wel zo. Als
hij drie jaar geleden een straf
schop moest nemen, behoefde je
niet eens te kijken. Dan kon je
de goal wel meteen opschrijven.
Men moet echter niet de oor
zaak bij Désar zoeken. Die ligt
elders
Misschien een gemis van goe
de vleugelspelers? Van Polane:
„Mogelijk. Sjoerd Teske is tech
nisch misschien wel onze beste
speler, maar een uitgesproken
rechtsbuiten is hij toch niet".
Schokkende overschrijvingen
heeft Wim Polane dit jaar niet
op zijn schrijftafel gekregen.
Bart Lardé blijft en Peter van
Laarhoven komt niet.
„Ik heb tegen Van Laarhoven
<LFC) gezegd: joh, weet wat je
doet. Ga eerst eens praten met
je voorzitter en secretaris. Want
ach, wij van UVS vinden het zelf
ook niet leuk wanneer een spe
ler weggaat die een jaar of ne
gen lid van de club is geweest.
Zoals bijvoorbeeld Bart Lardé,
die naar Randstad Sport 'vroe
ger Rouwkoop) wilde. Maar al
die zaakjes zyn gelukkig weer
op hun pootjes terecht geko
men
f
i -
WÊÊk:
LEIDEN „Het is geen kunst in
een mooi pak op te draven op een
receptie van Ajax of Feijenoord. Daar
zijn de meesten nog wel voor te por
ren. Maar ook je neus laten zien op
een jubileumviering in het hartje
van de winter ergens boven in Fries
land bij een weinig betekenend pro
vincieclubje, dat is het werk. Spek
gladde dijken trotseren om de men
sen daar even een hand te geven,
dat kweekt goodwill. Zo gauw je als
sectievoorzitter verzuimt ook dat op
zijn tijd te doen dan heb je afgedaan
en kun je beter verdwijnenEen
uitspraak van Fokke Remmers, al
jaren eerste man van de sectie zater
dagvoetbal KNVB.
Een sectie die gist en bruist als
geen van de twee andere. Meer nog
dan het verreweg het meest in de
kijker staande betaalde voetbal en
het amateurvoetbal op zondag, is het
zaterdagvoetbal in beweging. Of be
ter: in opmars.
Er is hard gewerkt voor erkenning
en langzaam maar zeker wordt die
in alle voetballagen verkregen. Meer
en meer wordt het voetbal op de dag
voor zondag serieus genomen, het
lukt Remmers en zijn mede-sectie
bestuurders het voetbal op zaterdag
een ander, beter image te geven.
Het zaterdagvoetbal staat voor het
het begin van een belangrijke com
petitie. Een competitie waarin be
halve om afdelings- en lamds-kam-
pioenschap ook gestreden zal wor
den om een plaats in een van de
twee te formeren eerste klassen.
Remmers: „We hebben op het
ogenblik vijf tweede klassen. De
j ploegen die aan het eind van de
competitie als 1, 2, 3 en 4 eindigen
gaan over naar de top. Twintig ver-
enigingen dus, verdeeld in een eerste
klasse A en -B. De promotieregeling
voor de twee daar weer op volgende
1 jaren is zodanig dat elke klas steeds
I met een club wordt uitgebreid. Meer
dan twaalf ploegen zullen er nooit
komen".
de mensen vragen fair te strijden om
een plaats bij de eerste vier
Remmers ziet goed hoe de komen
de competitie uit de hand kan gaan
lopen: „Als we met z'n allen de kop
verliezen dan wordt het natuurlijk
een grote bende en verlies je je ge
zicht op een reuze-manier. Daarom
zal ik blyven hameren er een jofele
boel van te maken. Een propaganda
voor onze sport".
LEIDEN Hans Dreef (22), vorig
jaar een der spitsspelers van LFC,
zal het komend seizoen hoogstwaar
schijnlijk geen voet aan de bal zet
ten in competitieverband. Komend
jaar wacht hem het examen van de
Academie voor Lich. Oefening met
zijn langdurige praktisch gedeelten
en Dreef wil niet het risico lopen
door een blessure op het voetbalveld
examens te moeten missen. Kortom
de school gaat voor. Maar zo heel
zeker staat Dreef nu ook weer niet
in zijn schoenen, want hij wil nu
al wel erkennen dat het ontzettend
moeilijk zal zijn het voetballen te
laten.
In principe wordt het dus een jaar
tje toekijken voor Dreef. Een goede
aanleiding om even met hem terug
te blikken op zijn prestaties en op
die van LFC.
Je hebt vorig seizoen tamelijk
grillig gespeeld. Aan het begin van de
competitie ging het goed, aan het
eind leek het of je het spel totaal ver
leerd was.
Dreef glimlacht even zuurzoet bij
die opmerking. „Het begin van de
competitie was voor ons erg belang
rijk. Iedereen zei: Jullie zitten nou
wel in die eerste klasse, maar jullie
hebben de ploeg er niet voor dus
knikkeren jullie er zo weer uit. Tegen
zo'n mening zet je je af. Die eerste
wedstrijden (UVS, Overmaas, Neptu-
nus) hebben we met geweldige inzet
gespeeld, we hebben toen ook goed
voetbal laten zien. Als ik er nu op te
rugkijk dan zeg ik: we speelden toen
boven onze macht. Daarna ging het
minder. Sommige spelers kregen
blessures, Leo de Jong ging weg. er
kwam wat wrijving over de opstel
ling en dat had allemaal zijn invloed
op het spelpeil. Het zwakke punt zat
naar mij mening in de halflinie, die
sloot vaak niet goed aan, combineer
de ook te weinig. En zo vervielen
we langzamerhand weer in wat ik
maai- noem het knollenvoetballan
ge trappen naar voren en dan maar
lopen. Het was het type voetbal
I waarmee we kampioen in de tweede
j klasse waren geworden, maar daar
j red je het in de eerste niet mee, dat
I merk je al gauw. Ik stond eigenlijk
I voortdurend in de startblokken en ik
moest steeds wel achter de bal aan,
want anders gebeurde er helemaal
niets. Die laatste wedstrijden heb ik
inderdaad niet best gespeeld, maar
doe maar eens iets als je daar moe
derziel alleen voorin staat. Als er
meer gecombineerd was dan had je
j ook beter kunnen voetballen".
Reserves
ers
Een plaatsbepaling van het zater
dagvoetbal in het grote KNVB-ge-
heel. Remmers komt met cijfers voor
de draad: „Er zijn 5271 verenigingen
bij de bond en daarvan spelen er zo'n
1400 in KNVB-competities. En van
die 1400 v/eer 300 op zaterdag. Het
aantal elftallen uit de diverse afde
lingen wordt ruwweg op 3000 geschat
en dat uit de tweede-, derde- ënvier-
de-klasse op 400. Er moeten zo'n
70.000 actieve zaterdagvoetballers
zijn. En wat misschien nog meer zegt
van de nieuwe verenigingen die op
gericht worden laat 70% zich als
zaterdagclub inschrijven
Onderbouw
Er staat het sectiebestuur een dui
delijk doel voor ogen met het vormen
van die twee eerste-klassen, waarmee
tot dit jaar gewacht is omdat men
eerst zeker wilde zijn van een hechte
onderbouw.
Remmers: „Het technisch peil zal
er zeker door stijgen. De toekomstige
eerste-klassers worden verplicht een
b-trainer in dienst te nemen. Dat
kan het spel alleen maar ten goede
komen. Hoe meer er geschaafd gaat
worden aan techniek en tactiek, hoe
minder zal er plaats zijn voor ruw
spel en hard lijf-aan-lijfwerk".
De komende zaterdagcompetitie
wordt een gevaarlijke.
Remmers: „Elke vereniging zal er
alles voor over hebben om nu in die
eerste klasse te komen. De kansen
liggen voor iedereen nu het gunstigst.
Andere jaren zullen ze eerst maar
weer moeten zien afdelingskampioen
te worden en daarna nog promotie
wedstrijden moeten spelen".
„Wij hebben dat gevaar vroeg ge
noeg ingezien. Daarom vooral hebben
we op 23 augustus een bijeenkomst
belegd op het Zeister sportcentrum.
Daarvoor zijn van alle tweede-klas-
sers twee bestuurders, de coach en
de aanvoerder en ook de scheidsrech
ters uitgenodigd. We zullen proberen
begrip te kweken voorde situatie
Je sprak van geblesseerde spe
lers na dat goede begin. Daar waren
geen capabele reserves voor. Wijst
dat op een zekere zwakte by LFC in
de opbouw?
Dreef: „Het is een fout van jaren
her. Nu wordt de jeugd, de pupillen
en zo, begeleid en geselecteerd. Dat is
destijds bij ons wat verwaarloosd en
dan kom je op een gegeven ogenblik
moeilijk te zitten, dan is er even een
periode dat de doorstroming van goe
de spelers stagneert. Een jaar of wat
geleden speelde ik in LFC 2 in de
reserve eerste klasse, maar nu speelt
datzelfde LFC 2 in de derde klasse.
Dat zegt toch wel iets. Goede reser
ves zijn hard nodig; niet alleen om
geblesseerde spelers te vervangen,
maar ook om de gewone eerste-elf-
talspeler er aan te herinneren dat hij
persé goed moet trainen en spelen
anders kan hij er naast worden ge
zet. Vorig seizoen hoefde je bij LFC
niet bang te zijn voor je plaats. Je
werd toch wel opgesteld, want er
stonden geen spelers achter je. Dat
ls fout".
Op ons kop
Intussen moet Remmers met zijn
„trawanten" oproeien tegen de krach
tige stroom binnen de KNVB die
zaterdag- en zondagamateurs onder
één bestuur wil brengen. Remmers
zelf is daar fel tegen gekant: „Wij
willen baas in eigen huis blyven.
Bovendien: dat ene bestuur krijgt
dan veel te veel werk te verstouwen.
Er zijn zo'n 600.000 amateurs en moet
je die nou onder één sectiebestuur
brengen? Wel zie ik mogelijkheden
ten aanzien van een gecombineerde
strafcommissie en sub-technische-
commissie. Maar meer dan toch niet.
Zoals het nu loopt gaat het best en
waarom zouden we dan moeten sleu
telen aan een nieuwe formule.
(ADVERTENTIE)
Van Heymans en jou werd het
vorig seizoen het een en ander ver
wacht. Dat is er niet uitgekomen.
Er kwam te weinig uit de voorhoede.
Het zal Kraak na dat goede begin
ook wel zy'n tegengevallen.
„Ja, Kraak wilde wel eens doel
punten zien en die heeft ons ook wel
op ons kop gegeven. Dan keken Aad
en ik elkaar maar eens aan en lach
ten maar eens. Het probleem was:
het ging niet meer, het wilde niet
meer, we kwamen niet door de ver
dediging heen. Het was een moeilijke
tijd. We kregen steeds minder kansen
en als er dan eens een goeie kwam
dan had ik wat je noemt doelangst:
ik was bang mis te schieten en dus
schoot ik mis".
Het afgelopen seizoen was een
bewogen jaar voor LFC De verhui
zing naar De Vliet ging niet door.
Vond je dat een juiste beslissing?
Dreef: „Het bestuur, de vereniging
had het in die zaak niet gemakke
lijk. Er moest veel geld op tafel ko
men. Dat was er niet. De plannen
waren ook wel erg mooi LFC wilde
misschien wat teveel ineens. We had
den beter naar De Vliet kunnen gaan
en dan verder kyken. Je hebt dan in
elk geval de beschikking over een
nieuw complex. Wat ik beslist ontac
tisch vond was de manier waarop
het tenslotte is afgewimpeld. Dat had
anders gekund. Ik ben bang dat je
nu nooit de kans meer krijgt van de
Boshuizerkade af te komen".
Wat verwacht je nu van LFC in
het komend seizoen?
„Ik denk dat ?e het zwaar krygen,
heel awaar".
S. D. PAAUW,
