Marseille bedreigt Rotterdam
op lange baan als Eurohaven
Internationale prijsbeweging 'if.ie ra"J'
in greep der hoogconjunctuur
FINANCIEEL
WEEKOVERZICHT
NEDERLANDSE BAGGERAARS IN DE CAMARQUE
Goden en
kosmonauten
Met gestolen aulo
tegen lichtmast
ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1969
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 7
LEIDSCH JLl DAGBLAD
Ook al is het hartje zomerde
studenten bereiden zich al
weer voor. Op de „buiten-par
lementaire" actie. Dat woord
„buitenparlementair" heeft de
afgelopen maanden een eigen
klank gekregen. Toch is de „bui
tenparlementaire" actie bepaald
niets van de laatste maanden, of
uitsluitend weggelegd voor ex
clusieve groepen zoals studenten.
Ook de vakbeweging doet aan
buitenparlementaire actie als zij
de nadruk legt op haar looneisen.
Ook het bedrijfsleven doet er
aan, als het berichten de wereld
instuurt over moeilijkheden op de
weg van het bedrijfsleven, ver
oorzaakt door een bepaalde po
litiek van de regering.
Zelfs in het parlement zitten
de voorstanders van de buiten
parlementaire actie. Een van hen
was het eerste-kamerlid Boetes,
steeds een buitenbeentje in het
eerbiedwaardige milieu van wat
•wel onze Senaat wordt genoemd.
Maar Boetes heeft de conse
quenties al getrokken en ver
dwijnt. In zijn plaats komt de fel
omstreden heer Noordenbos, te
gen de zin van het PSP-bestuur.
Met Boetes' vertrek lijkt een eind
gekomen aan een periode, waar
in de Eerste Kamer dank zij zijn
stuntjes nogal eens in de publici
teit kwam en minder saai scheen
dan voorheen. Bij het afleggen
van de gelofte als kamerlid bij
voorbeeld, stak Boetes zich in een
gemakkelijk zittend beatpak,
aanbiedingen van alle kanten om
op het laatste ogenblik nog een
zwart pak te huren, ten spijt. En
dat is dan maar één voorbeeldje.
Boetes vond het zitten in die
Kamer maar weinig zin hebben.
Hij heeft zijn hart verpand aan
tye buitenparlementaire actie.
Dat is voor hem bepaald niet
tynoniem met anti-parlementair.
Buitenparlementaire actie prik
kelt het parlement, datahoeer
wig ens Boetes, „soms toch al zo'n
vebrek aan politiek engagement
jieeft". Boetes heeft zijn hoop
gesteld op de studenten. Hij
hoopt waarschijnlijk op enkele
ïieuwe „bezettingen".
frmds iets meer dan een jaar
p heeft het woord bezetting
een geheel nieuwe klank ge
kregen. Daarvoor was het woord
\oorbehouden aan dr. L. de Jong,
\ie er iets van de Tweede Wereld
oorlog in wist te leggen. Een hui-
\ering wekkende zaak, een be-
rip van leed, haat en oorlogs-
\reiging.
Maar sinds mei van het vorig
aar, sinds de toestanden aan de
\ranse universiteiten van vorig
har, heeft „bezetting" een op-
\indende klank gekregen. Een
legrip, dat overloopt van debat,
mi vrolijke exaltatie, van ro
mantisch anarchisme.
)ver dat anarchisme is onlangs
een boek verschenen van dr.
A. L. Constandse, merkwaar
dige mengeling van kamer geleer -
e en man van de praktijk. De nu
Ijna 70-jarige Constandse vocht
nder meer in de Spaanse bur
ls roorlog en was na de Tiueede
Wereldoorlog jarenlang verbon
en als chef redactie buitenland
an het Algemeen Handelsblad.
Voor de oorlog ivas hij ook ac-
ief in de Nederlandse anarchis-
}sche beweginkjes. Nu is hij een
\ijze, oude man, met een open
og voor de ontwikkelingen van
aag.
In zijn boek „Anarchisme van
daad" zegt hij behartigens
waardige dingen over de anti-
utoritaire tendenzen van dit
loment. Over de huidige acties
igt hij dat men te doen heeft
let opstandigen in een verzor-
Ingsstaatdie men „revolutio-
airen zonder revolutie" zou kun-
en noemen. De geëiste hervor
mingen in het hoger onderwijs
bidt hij niet onverenigbaar met
?n burgerlijke democratie. En
srvolgens merkt hij op: „Geen
arm van gezag was meer heilig,
et moest zich rechtvaardigen
redelijkzedelijk, sociaal), maar
iet elk gezag werd afgewezen"
Constandse staat in zijn boek
itvoerig stil bij de geschiedenis
In anarchisme en anarchisten,
'ij verhaalt over de revolutiebe-
f ging en in Europa van 1848 en
170 en bespreekt de figuren van
ize revolutionairen, zoals
\oudhon en de Rus Bakoenin
'oot tegenspeler van de door
onstandse niet zo beivonderde
arl Marx.
Het plezierige van Constandses
)ek is, dat hij in alleszins be-
ijpelijke taal een overzicht
'■eft van anarchistische ideeën,
tot op de dag van vandaag
m zekere invloed hebben gehad,
ij geeft een historisch over-
cht zonder de pretentie ook
aar volledig te zijn, maar hij
left in elk geval lijnen aan. Lij-
in van gebeurtenissen en ideeën
na verloop van tijd van in-
oed blijken te zijn. Lijnen die
leren van de Bakoenins uit de
yrige eeuw naar de Castro's,
uevara's en Cohn-Bendits van
ize tijd.
Constandse noodt tot lezen en
irder onderzoek. Als inleiding
[t het denken dat vandaag de
udenten, ook in ons land, en
bn „revolutieloze revolte" be-
■vloedt, heeft „Anarchisme van
J daad" bepaald een functie.
J. R. S.
A. L. Constandse:
„Anarchisme van de daad",
Kruseman, Den Haag, 1969.
MARSEILLE (GPD) Toen in april van dit jaar generaal
Charles de Gaulle zijn laatste referendum verloor, boekte hij
tevens de eerste beslissende politieke nederlaag van zijn lang
jarige carrière. Maar de voornaamste inzet van die verloren
veldslag de decentralisatie of de regionalisatie was in
tussen, mèt die nederlaag, toch géénszins uit het Franse pro
gramma geschrapt.
Want voor Frankrijk blijft het nog
altijd een zaak van leven of dood zün
(ontzaglijke nationale rijkdommen
en mogelijkheden wat verstandiger en
efficiënter te exploiteren en Parijs,
ten bate van de provincie, als poli
tiek, administratief, industrieel en
ook cultureel zwaartepunt eindelijk
te ontlasten.
En dat die noodzaak zijn dwingen
de eisen nog altijd stellen blijft heb
ben we nu in Marseille, en vooral in
Camarque «het legendarische moe
rasgebied in de delta van de Rhóne
waar paarden en stieren praktisch
in het wild nog steeds vrolijk rond
dartelen en dat voor de toeristen in
dustrie nog maar nauwelijks is droog
gelegd), mogen constateren.
AUTONOME HAVEN
In het raam van de Franse decen
tralisatieplannen werd dit gebied dat
enkele duizende. hectares beslaat,
indertijd voorbestemd om de ..auto
nome haven" van Marseille te wor
den, dat nu nog zo'n slordige vijftig
kilometer van de Camarque ligt ver
wijderd. Wanneer men weet dat Rot
terdam zijn havens in de toekomst
hooguit nog met een veertig nauwe
hectares zou kunnen uitbreiden en
Antwerpen over nauwelijks meer
„leefruimte" beschikt, wordt het al
duidelijk, dat Marseille nu een koe
ne worp doet met het doel die beide
steden als Eurohavens op de lange
lan te overvleugelen.
Die baan is inderdaad wél lang. en
mag misschien in generaties worden
afgemeten, maar het doel is niette
min duidelijk. En aan dat doel wordt
momenteel, niet meer alleen op pa
per maar óók op de drassige gron
den van de Camarque en in de zee
achter de middellandse kusten, al
koortsachtig hard gewerkt.
En het lot, of juister, de historie
wil dan nog bovendien, dat het. naast
Amerikaanse, vooral de Nederland
se (en Belgische) bagger- en ande
re ondernemingen zijn, die Frank
rijk thans de helpende hand bieden
om Rotterdam en Antwerpen van
hun eerste en tweede plaatsen als
Europese wereldhavens te verstoten.
We zitten in Fos, dat nu nog in
een lege woestijn is gelegen en aan
een soort Franse wild-west doet den
ken. tegenover de blonde Hagenaar
J. A. Eversteyn, die boekhouder
is op één der vele filialen van de
Hollandse aanneming-maatschappij
de HAM, die met andere grote Ne
derlandse en Belgische ondernemin
gen, als de firma Zanen en Verstoep,
Bos en Kalis en de SNTB uit Ant
werpen, deze pioniersarbeid ter
hand heeft genomen.
Vanuit het raam van het kantoor
tje kun je aan de horizon de gigan
tische beggermachines met oog, oor
(en bijna neus) waarnemen.
AL 20 JAAR
„Ruim twintig jaar geleden, ver
telt mijn jonge gastheer, die zijn
noordelijke afkomst tussen zijn bruin-
geblakerde, opgewonden Franse me
dewerkers en collega's in voorkomen
en rustige spreektrant goed verraadt,
zyn we al naar dit zuiden afgezakt".
Hij gebruikt een ietwat discutabel
beeld als hij vaststelt „nu op rozen
te zitten" want aan alles doet de
ze dorre woestenij eerder dan juist
aan bloeiende rozen denken maar
hij doelt dan ook in het bijzonder
op zyn positie ten opzichte der vele
concurrenten.
„Wij hebben dit gigantische
object", zo licht hij zijn beeldspraak
nader toe, „vanaf het prille begin
meegemaakt en er ligt hier zeker
nog voor enkele tientallen jaren
brood op de plank".
Hoe zo'n kwarweitje nu in de
praktijk wordt aangepakt?
„De aanleg van Marseille's we
reldhaven is toevertrouwd aan een
zogeheten „gemengde maatschap
pij", waarin de Franse staat, de stad
en particuliere ondernemingen
broederlijk samenwerken. Om fi
nanciële, politieke en ook nog wel
andere redenen, wordt stap voor
stap op dat verre doel afgestevend.
Om de zoveel jaren wordt een
fragment of tranche van het pro
ject aanbesteed, en de goedkoopste
inschrijver krijgt dan de opdracht
We zijn nu druk bezig met de der
de tranche, waaruit een nieuwe in-
steekhaven geboren wordt. Met zo'n
opdracht zijn twee drie jaren ge
moeid en er komt een sommetje van
dertig tot zestig miljoen (nieuwe)
franken bij kijken".
Of ook de arbeiders allemaal Ne
derlanders zyn?
„Nee, al lang niet meer, ant
woordt de boekhouder, door wiens
handen al die miljoenen gaan. On
der de vierendertig man die, in twee
ploegen, gedurende dag en nacht op
onze baggeraar HAM 112 werken,
zijn nog maar drie Nederlandse ma
riniers, de rest is Frans. Ze verdie
nen aan dit werk, dat geen overdre
ven specialisatie vereist, een goede,
dikke boterham.
De maandsalarissen schommelen
tussen de drie- en de vierduizend
franken, terwijl wij ook nog het ho
tel betalen. Niettemin is het moei
lijk Hollandse arbeiders naar de Ca-
margue te krijgen, dat, in hun ogen,
wat al te ver van hun honk is gele
gen. Maar wat mij betreft, verklaart
de heer Evertsteyn met overtuiging,
wil ik best graag ook voor mijn ver
dere leven hier tekenen. Ik ben nu
met een Franse vrouw getrouwd en
ik vind 't geweldig, zo'n hele nieuwe
wereld op te helpen bouwen".
Nieuwe wereld: dat is inderdaad
wèl het begrip dat in dit verband
gebruikt mag worden. Op de onaf
zienbare vlakte die nog met vette
slib is bedekt, heeft de mens. als so
ciaal wezen, nog nauwelijks voet
aan de vuile grond gekregen.
De eerste olieschepen met een in
houd van zo'n kwart miljoen ton,
leggen wekelijks al aan en voor
boten met een bescheidener omvang
tot achthonderd a duizend ton is de
Rhóne tot Lyon nu óók al begaan
baar. Een pipe-line voor de onver
werkte olie, verbindt Fos nu even
eens reeds met het Roergebied en de
internationale maatschappijen zul
len hier straks ook nog hun eigen
raffinaderijen stichten. Péchenev,
die tot de Franse chemische gigan
ten behoort, gaat od deze vlakte bin
nenkort een nieuwe fabriek oprich
ten, waar vijftigduizend arbeiders
werk zullen vinden.
We staan hier nu dus aan de wieg
van een geheel nieuw industrieland,
dat niet alleen in Frankrijk, maar
op den duur zelfs in heel Europa,
zijn weerga ternauwernood meer
vinden zal. Industriële toekomstmu
ziek van een symfonicus wiens ogen
groter zijn dan zijn portefeuille?
Het valt inderdaad te vrezen dat
het zoveelste bezuinigingsplan van
de nieuwe Franse regering dat ook
de nationale investeringen niet on
aangeroerd gelaten heeft, de vlotte
uitvoering van het Marseille-project
niet direct bevorderen zal.
Maar ook deze klok laat zich toch
al lang niet meer terugzetten en of
j men nu met decennia of met gene-
j raties wil rekenen: zeker is, dat in
de Camargue nu een wereldhaven
en een industriegebied van Europese
i dimensies uit de kale moerasgrond
I wordt gestampt. En dat die aanblik
indrukwekkend is.
ppii Pi 1(1 lp
LEIDEN (GPD) Lange
tijd waren de internationale
goederen- en grondstoffen-
markten een zee der stilte in
het woelig economisch gebeu
ren, maar daar kwam een ein
de aan toen zij binnen de aan
trekkingskracht van de hoog
conjunctuur op aarde zijn ge
komen. Het gevolg is, dat de
prijzen van verschillende be
langrijke grondstoffen als met
Saturnus-kracht omhoog schie
ten.
Uiteraard hebben de maanvaart
en de reis naar Mars geen directe
invloed op deze ontwikkeling, maar
indirect dragen de enorme uitgaven
voor de ruimtevaart er wel toe bij
dat het inflatievuur in de Verenigde
Staten brandende blijft en daarmee
ook in andere landen, die de konse-
kwenties van het Amerikaans be
talingsbalanstekort hebben te dra
gen.
De voornaamste oorzaak van de
prijsstijgingen, die zich op de goe
derenmarkten voltrekken, moet ge
zocht worden in het feit dat de hoog
conjunctuur allerwegen een toene
mende investeringsbehoefte tot ge
volg heeft en dat daardoor ook de
behoeften aan industriële grondstof
fen met sprongen omhoog gaan.
Voor verscheidene produkten is
reeds een ernstige schaarstesituatie
ontstaan en het gevolg is dat de ver
kopers de dienst kunnen uitmaken
bij de prijsstelling en dus rekening
kunnen houden met de kostenstijgin
gen, waarmee zij zelf te kampen
hebben.
De wet van vraag en aanbod
schrijft voor dat in tijden van
schaarste verschijnselen prijsverho
gingen optreden.
De eerste symptomen van schaar
ste hebben zich voorgedaan op de
Europese staalmarkt. maar ook de
tin-, rubber- en kopermarkten geven
tekenen van een wanverhouding tus
sen vraag en aanbod. Betonstaal is
in Duitsland haast onbetaalbaar ge
worden, omdat de industrie geen
kans ziet in de behoefte aan mate
riaal te voldoen nu de bedrijvigheid
in de bouw een hoogtepunt nadert.
Hoogovens heeft zich al aan de
ijzeren greep van de prijzenbeschik-
king goederen en diensten 1969 moe
ten ontworstelen om de prijzen van
verschillende produkten aan te pas
sen bij de verhoudingen op de we
reldmarkt.
De tinmarkt bereikte deze week
het hoogste punt van de laatste vier
jaren. De kopermarkt loopt op en
versterkt door de omstandigheid
dat politieke overwegingen ertoe lei
den, dat hier en daar een prijzen-
psychose wordt aangekweekt. Waar
toe dit kan leiden leert de ervaring
in ons land aan de vooravond van
de invoering van de btw. Als er toen
geen politieke munt uit te slaan was
geweest om de btw te gebruiken als
hefboom voor de prijsbeweging, dan
zou er heel wat minder onvrede over
de economische situatie hebben be
staan dan thans het geval is.
Vooral in We t-Duitsland wordt
als voorspel van de komende ver
kiezingsstrijd de prijzentrom ge
roerd. De minister van Economische
de prijzen voor natuurrubber en het
daarop gelijkende materiaal van
synthetische makelij tonen aan dat
de produktie ten achter blijft bij het
verbruik.
Voor de grondstoffenproducerende
landen, meestal ontwikkelingsgebie
den, is de opgaande prijsbeweging-
een niet te versmaden voordeel.
Voor de industrielanden evenwel,
die toch al in de ban van de inflatie
verkeren, is hiermee de lont ontsto
ken voor een binnenlandse prijsex-
plosie in de komende maanden.
Het kan niet uitblijven of de hoge
re grondstoffenprijzen moeten een
weerspiegeling vinden in het alge
mene prijspeil der industrielanden,
vooral omdat zy optreden in een
tijd, waarin de loonkostenstijgingen
al reden genoeg geven voor bezorgd
heid over de koopkracht van het
geld
De labiele prijssituatie wordt nog
Zaken steekt het niet onder stoelen
of banken dat de prijzen naar zijn
verwachting uit de hand zullen lopen
indien geen gevolg wordt gege
ven aan zijn verlangen tot revaluatie
van de Mark.
Bondskanselier Kiesinger heeft
hem al ernstige verwijten gemaakt
omdat hij het bedrijfsleven aan
spoort om de teugels van het be
drijfsleven maar te laten vieren.
Uiteraard heeft het voor de Duitse
economie een ernstig nadeel als de
export voortdurend toeneemt enkel
en alleen omdat het land een goed-
koopte-eiland zou zijn. Het heeft
geen zin om op den duur, de eigen
arbeidskracht te goedkoop te houden
om maar zoveel mogelijk te kunnen
verkopen.
De ondernemers zouden een on
juist beleid voeren als zy niet zou
den trachten om in het buitenland
zo hoog mogelijke prijzen te bedin
gen. waarby het natuurlijk wel aan
genaam is voldoende speelruimte te
hebben teneinde de concurrentie
geen voet aan de grond te geven. I
Het is echter niet alleen de re
latief lage prys. waarom de buiten
landse afnemers in de rij staan voor
de Duitse produkten. De zekerheid
omtrent levertijden, de kwaliteit der
produkten en het gedegen vakman
schap waarmee zij worden vervaar
digd, geven buitenlandse afnemers
reden om de Duitse kapitaalgoederen j
te verkiezen boven die van andere
landen, ook al zouden de prijzen
geen sikkepit goedkoper zijn.
Tot dusver hebben de consumenten
aan de andere kant van onze oost
grens weinig ervaren van de gevol
gen op het prijsniveau van de con
juncturele oververhitting. De con
currentie van het binnenlandse be
drijfsleven was zo scherp, dat kosten
stijgingen moesten worden opge
vangen, hetgeen doorgaans mogelijk j
was dankzij een sterke vermeerde-
I ring van de omzetten en de daardoor
ontstane druk op de overhead-kos-
ten per eenheid produkt.
Indien nu echter de grondstoffen-
positie van dien aard wordt dat
naast de loonkostenstijging ook nog j
een prijsverhoging voor het mate-
riaal, waarmee gewerkt wordt, moet j
worden opgevangen, dan is het
duidelijk dat het niet lang zal duren
eer de oosterburen net als andere
landen in het inflatoire vaarwater
verzeild raken.
Ongetwijfeld zullen daaruit reper
cussies voorspruiten voor ons land
dat in de komende maanden toch al
weer in de inflatoire greep komt als
de seizoensgolf van looneisen komt
opzetten. Ook de opgaande prijsbe
weging in Groot-Brittannië, Frankrijk
de Ver. Staten en België zal zich in
het prysbeeld hier te lande reflec
teren. Voor de in hun vakantiever
blijven vertoevende vakbondsleiders
zal dat in de in het najaar te houden
besprekingen over het loonpeil van
1970 in de Stichting van de Arbeid
koren op de molen zijn.
(Van onze correspondent)
Winkeliers en publiek hebben in
toenemende mate klachten over ver
sleten biljetten van vijf gulden, die
in omloop zijn. Opvallend veel bil
jetten hangen met plastic plakband
aan elkaar en gaan als verfrommel
de vodjes van hand tot hand. Winke
liers geven de schuld aan de kwali
teit van het papier en klagen dat zij
's avonds tyd kwijt zijn aan het aan
elkaar plakken van de biljetten.
Hier en daar houdt men by de
kassa's de versleten biljetten van
vijf gulden bovenop om ze zo snel
mogelijk weer aan het publiek terug
te geven.
Ook bij de Nederlandsche Bank
zijn de klachten over het inscheuren
van de biljetten bekend. Men wijt er
de sterke slijtage aan het feit dat
het biljet door het publiek wordt
gehanteerd als een muntstuk. Met
andere woorden: het wordt niet in
de portefeuille of het bankpapiervak
van de portemonnee opgeborgen,
doch tussen de munten, omdat de
waarde maar betrekkelijk laag is.
De Nederlandsche Bank probeert
het biljet van vyf gulden in de om
loop nieuw te houden, door alle ge
bruikte biljetten die binnenkomen te
vernietigen en er splinternieuwe
voor in de plaats uit te geven. Dat
gebeurt niet bij tientjes en biljetten
van hogere waarden: die worden op
bruikbaarheid gesorteerd.
In Duitsland is een boek verschenen
dat veel opzien baarde en nu ver
taald is. Daarin wordt betoogd dat
tientallen eeuwen geleden ruimte
vaarders op onze aarde geland moe
ten zijn. Deze kwamen van een an
dere planeet of zonnestelsel en door
hun verschijning maakten ze op de
primitieve oervolken van die tijd, de
indruk goden te zijn.
Daarom heet het boek in de Ne
derlandse vertaling ook „Waren de
goden kosmonauten?" (uitg. Kluwer
NV, Deventer). De oorspronkelijke
titel was minder intrigerend: „Erin-
nerungen axi die Zukunft". De auteur
Erich van Daniken houdt zich al
heel lang met dit probleem bezig.
Zijn theoretische bewijzen zijn na
tuurlijk niet aanvechtbaar. Waarom
zou in het onmetelijke heelal alleen
ónze aarde bewoond zijn? Misschien
dat ons zonnestelsel met zijn paar
planeetjes, buiten de aarde geen mo
gelijkheden biedt, maar gezien het
feit dat de Melkweg, de sterrennevel
waartoe ons zonnestelsel behoort,
zo'n kleine 30 miljard sterren telt, al
lemaal waarschijnlijk zonnen van een
aantal planeten, dan zegt ons gezon
de verstand dat er andere bewoonde
werelden móeten zijn.
Voor Danikens theorie kunnen
rotstekeningen spreken, zoals bijv
uit Noord-Italië en die uit Tibet
(Ferghana). Hoe kan men de vreem
de kap op het hoofd van de krijger
verklaren? Als men aanneemt dat
het een ruimtevaarder met helm is,
dan lijkt het duidelijk.
Even onverklaarbaar zijn de enor
me figuren die voorhistorische vol
ken op rotswanden hebben gemaakt.
Waai- haalden de Inca's hun mys
terieuze beschaving vandaan? Hoe
ontstond de ruïnestad Tiahuanacu
op de hoogvlakte by Cuzco in Peru?
Een stad reeds in de tijd, toen de
Spanjaarden daar kwamen. Een stad
op een hoogvlakte waar zo weinig
lucht is dat men er met moeite
adem haalt. Zestig ton zware stenen
werden verplaatst met een gemak
waarover men in onze tijd nog eens
zou nadenken.
Daar staat een toren uit één blok
steen gemaakt, waarop in beelden
een voor ons onbegrijpelijk verhaal
staat- afgebeeld. Dit beeld-verhaal
wordt bekroond door een „vliegende"
god. Het verhaal gaat dat eens een
gouden schip uit de hemel kwam
waarin de oer moed er van de mensen
was gezeten. Daar zouden ook prehis
torische „vliegvelden" (startbanen!
zijn geweest. Er zijn inderdaad
vreemde sporen.
Dat een oud sprookje als „Ali-Baba
en de veertig rovers" met het beken
de machtwoord „Sesam, open u" be
trekking zou hebben op de ons be
kende foto-elektrische cel, lijkt te
ver gezocht. Dat in grotten tekenin
gen worden aangetroffen van ster
renbeelden, zoals deze er 13.000 jaar
geleden moeten hebben uitgezien, is
alleen een bewijs voor de opmer
kingsgave van de toenmalige mens,
maar niet voor het bestaan van oer-
ruimtevaarders.
Dat de rotsblokken in Baalbek
groot zijn, is zeker. Maar by een be
zoek krijgt men helemaal niet de in-
diruk, dat dit bovenmenselijk is.
Waarom dan hier aan atoomkracht
bij de bouw gedacht?
Maar toch, zonder meer ontken
nend alles wat er staat afdoen, is
niet redelijk. Er zijn mogelijkheden.
Men moet deze theorie althans een
kans geven Een eerlijke kans. Het
is té belangrijk.
Het zou me overigens wel tegen de
borst stuiten als het waar bleek te
zijn, want ik heb verscheidene boek
jes en heel wat artikelen het licht
doen zien, waarin- ik de UFO's de
vliegende sohotels belachelijk heb
gemaakt.
Zoals prof. dr Fred. L. Polak te
recht zegt: „Von Daniken stelt wel
iswaar gedurfde maar dwingende
vragen, die van de zijde der officiële
wetenschap aandacht en beantwoor
ding verdienen".
Zo moet men dan dit boek. uiterst
kritisch, lezen. Want het zet ons aan
het denken. En wat wil men eigen
lijk meer?
THEO DE VRIES.
LEIDEN De Leidse politie tracht
klaarheid te brengen in een kwestie
van verdwenen en (terug) gevonden
auto's. Op het moment namelijk dat
in de nacht van woensdag op don-
derdag een Leidenaar aangifte
deed van vermissing van zyn op de
Lage Rijndijk geparkeerd staan au
to kwam uit Sassenheim de mede
deling dat een uit Leiden afkomsti
ge wagen totaal vernield tegen een
lichtmast stond. Het bleek inderdaad
de vermiste wagen te zyn. Even la-
iter echter kwam aan het licht, dat
een in de omgeving van de Lage
Rijndijk aangetroffen auto waar-
i van de benzinetank leeg
was, èerder op de avond in Lisse
was ontvreemd. Waarschijnlijk gaat
het hier om een en dezelfde figuur,
die tijdens het nachtelijk uur van
Ide ene gestolen wagen in de andere
is gestapt.
ADVERTENTIE
Recreatie-zwembad en spartel-
I I vlïver speeltuin - wonderland
I 1 I I 1 I J I B sportland - midget-golf - tram-
wassenaar polines - mini-racing - scooters
I Café-Rest. „De Schaapskooi"-1.000.000m2 bos en cfuin - moderne camping
