was meer dan een
armetierige pornograaf
De nieuwe primitief
VERSTOPPING?
Eén moederéén dochter
em drie vaderkandidaten
Hoge boete voor
Manchester U.
Eusebio weg
bij Benfica
9
Water poloteam
voor Zweden
"Samen uit,
samen thuis"
Films in Leiden
"(Top)-
fotomodel
„Ga je weg of
ik neem je weg"
"De wet van
het ff es ten"
"The Sound
of Music"
J DAG 1 AUGUSTUS 1969
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 11
positie van een authentiek Belgisch talent
(Door André Glavimans)
BRUSSEL (GPD) Minderjarigen onder 18 jaar zijn niet
oegdaten, staat er in kleine letters onder het aanplakbiljet
ie tentoonstelling van werken door Félicien Rops, die
vont gehouden in het museum van Elzene. Wel wat vreemd
n etn tijd waarin zoveel „mag". Aan de andere kant doet een
museumdirecteur er misschien wel goed aan wat
rooizichtig te zijn. In elk geval is de „pornografische" kant van
le tentoonstelling uiterst beperkt.
R(ps heeft veel gemaakt, dat men Dat eenmaal gezegd zijnde kan
n te kelders van de nationale bi- i men op deze tentoonstelling consta-
kan vinden en in bijzon-
verzamelingen. Daarvoor heb-
de uitgevers in zijn dagen hem
roiwens de opdrachten gegeven. De
veede helft van de negentiende
is nu eenmaal een bloeitijd ge
voor zogeheten „vertrouwely-
ofwel „galante" drukkunst. Die
zijn niet de sterkste uitin-
van Rops'^ talent. Men kan hem
een armetierige pornograaf
oemen. Hij toont als zodanig na-
iplijk bijzonder weinig fantasie en
beperkte zioh tot het over-stile-
ei van geslachtsdelen. Tot op het
«smakelijke af, zoals in „Ma gout-
bijvoorbeeld of in „Le sacrifice".
LONDEN (ANP) Manchester
heeft gisteren de hoogste boe-
Ie uit de Engelse voetbalgeschiede
gekregen. Een commissie van de
Association en League legde
vroegere houder van de Europa
Cip een straf op van ruim 60.000
wegens onrechtmatige beta
aan spelers. Een van de be- j stuk of zeventig schilderijen en vele
was een niet toegesta- j aquarellen en tekeningen tentoon-
ne betaling aan elf spelers na de gesteld. Het merendeel is van be
teren, dat Rops één van de weinige
volkomen authentieke talenten van
de Belgische kunst uit de twee
de helft van de negentiende eeuw is
geweest. Als graficus was hij een fi
guur van grote betekenis, slechts te
vergelijken met genieën als Lautrec
of Manet of wie dan ook. Daarbij is
hij de vernieuwer van de etskunst
geweest, van het „vernis-mou" (me
thode ter verkrijging van zachte lij
nen) en de droge naald. Dat is de
technische kant van zijn talent. Hij
is weliswaar een typische negen
tiende eeuwer ook een kunstenaar
geweest, die door zijn thema's, door
zijn onverhulde erotiek, door zijn
kritiek op de maatschappij, heeft
bijgedragen tot de bevrijding van de
mens uit de benauwenis van achter
klap en onverstand.
Een tekening als „Haat en liefde"
moet in zijn tijd een daad zijn ge
weest. Als geest was hij verwant met
Baudelaire en met Verlaine. die hij
trouwens beiden heeft gekend en
met Edgar Allan Poe.
De tentoonstelling in het museum
van Elzene omvat bijna 400 num
mers. Het complete grafische
werk van Rops schijnt ongeveer 800
bladen te tellen. Men heeft ook een
wdstrijd tegen het Argentijnse Es-
tuiiantes voor de Wereldbeker. Elke
spier zou toen ruim 2000 gulden
he»ben gekregen.
perkte afmetingen. Zo'n vrij grote
verzameling ervan bij elkaar te zien
is een soort openbaring. Omdat in
een groot aantal van die schilderijen,
zoals bijvoorbeeld „Regendag te
Blankenberghe" en andere gezichten
aan de Belgisohe kust, Rops de re
gelrechte voorloper van Belgi
sche expressionisten als Permeke of
De Smet blijkt.
Het wordt bij elkaar een op de
eerste oogopslag wat verwar
rend beeld: kleine pornograaf, groot
heidens graficus van het leven in
de binnenkamers van de laat
ste tientallen jaren van de 19de
eeuw, maatschappijcriticus, schilder
van formaat tussen twee stromingen
in de beeldende kunst. Daarbij, zoals
de mooie catalogus van de tentoon
stelling leert, een onverdroten brie
venschrijver (het Brusselse Museum
voor Schone Kunsten bezit ze
ven grote delen onuitgegeven corres
pondentie) en een technicus van
het etsen, die de meest minutieuze
hand- en kunstgrepen beheerste. De
waardering voor Rops staat waar
schijnlijk nog aan het begin. Een
nieuwe algemene belangstelling voor Félicien Rops (18331898):
kunstenaar en werk la zeker te wen- La saUimbanc,ue".
LISSABON (ANP) Het bestuur
fm de Portugese voetbalclub Ben-
heeft in Lissabon bekendge-
laakt de pogingen van Eusebio om
in vereniging te veranderen, niet te
illen dwarsbomen. De 26-jarige Eu-
,<bio heeft nu definitief geweigerd
£t hem aangeboden driejarig con
tact van 530.000 gulden te tekenen,
iisebio wil minstens 220.000 gulden
)er jaar verdienen, doch zijn vereni-
fing is niet bereid de voormalige
ichelpenvisser een dergelijk vorstelijk
alaris uit te betalen.
Naar verluidt heeft de Italiaanse
lub A.C. Roma reeds contact met
Cusebio opgenomen. Deze pogingen
ijken echter met het oog op de in
talië bestaande beperking van bui-
snlandse spelers vooralsnog niet met
ticces bekroond te kunnen worden.
/RNHEM (GPD) Het Neder-
lards waterpoloteam gaat 15, 16 en
17 aigustus deelnemen aan het zes-
lardm-toeraooi in _z^edelL j mann" geloof ik wel te mogen zeg- j Ankie Peypers doet iets volkomen
Dütdand, Spanje, Belgie, g i het juiste paarc} ge_ i anders. Zij observeert niet en
pb Zweden zijn de tegens an s wecj heb. Het gebeurt niet dikwijls i zij fantaseert niet. haar werk is
d? Nederlandse poeg. dat ik een zo overtuigend boek in volkomen on-literair in de goede
Vooi het an nee wezen De I handen krijg. Overtuigend en oor-, zin van het woord. Ze schrijft door-
de volgende sp s- spr onkel ijk van visie. Visie is mis- dat en omdat ze wat te zeggen heeft
fTOrtVsctoult en Wouda iDeMeeu- schien een wat zwaar worad; k<ik op en omdat ze 'ets unleks aan h8t
Parrel en Veer (ZIAN). Jan- j de door haar gecreëerde individuen is menselijk bestaan heeft waargeno-
sen en Boneers (Neptunus Arnhem), juister. Dat deze individuen een paar I men.
Hermsen De Robben) Mulder Igewone, gemiddelde mensen zijn, Er is een „hij" en het meisje Mau-
I7.wemlust> en Reedijk <i>ZV). maakt hun doen en laten, op deze reen De ..hy" heeft met eens een
I wijze gepresenteerd en geïnterpre- naam gekregen en dat is bepalend.
m I m **J teerd. alleen maar boeiender. „We hebben niets eens een naam
T rainingsweastrija
(ADVERTENTIE)
Wist u dat daar hele kleine pilletjes tegen HJrtf IDII AY
bestaan? Nourypharma in Oss maakt ze: nwUIllLMA
Ik heb bij Ankie Peypers altijd al ken is de verhouding tussen de ge- primitieven weet zij niet beter te
mijn voorkeur belegd in haar pro- presenteerde figuur en de bagage die
za eerder dan in haar poëzie. Na hetde auteur hem meegeeft, een on-
van „De Vallei van Ober- j juiste en topzware verhouding.
voor iveg ploeg
DEP HAAG (ANP» Acht Neder
landse amateurwielrenners zullen
zondsg 3 augustus deelnemen aan
een 100 kilometer ploegentijdrit op
de veg. Coach Middelink beschouwt
dez< wedstrijd als een voorbereiding
op te wereldkampioenschappen, die
in fugustus in Brno worden gehou
den
EE ploegen bestaan uit:
Aploeg: Fedor den Hertog, Joop
Zoetemelk. Popke Oosterhof en Henk
Benjamins.
3-ploeg: Wim Bravenboer. Jos van
dei Burg, Tino Tabak en Wieger Vlot
doen dan ermee naar een stel tv-
werkers te lopen, die dagelijks
bij haar in het café (zü is dienster) j
komen. Deze zoekers naar contact
met de massa zien er iets in. Zij j
willen aan de hand van zijn uitspra-
ken een documentaire maken van de
massamens. Niet van de opstandige
maar van de tevredene die niet ver- j
der denkt en kijkt dan zijn raam en
zijn ontbijttafel.
Na een mislukking komt de docu
mentaire tot stand met het bed en
met Maureen erbij, want alleen
bij haar is hij iemand. Zij alleen
maakt hem creatief; als afwijzer na-
De voorkeur van de hedendaagse I nodig. Ik. En Jij. Hier". Dat is wat melijk van alies wat naar cultuur
auteur gaat over het algemeen uit hij tegen het meisje zegt. Dat is wat zweemt, de mens van hier-en-nu en
naar de gemiddelde mens met ogen- hij zyn wil: niemand of alleen zich- aisjeblièft geen gezeur. Het bed, het
schijnlijk niets bijzonders. Er zelf. Hij is de man die niet meer i huwelyk; middelpunt van het leven
zijn schrijvers die trachten hun
doorsnee-figuren leven in te blazen
door de bekende eindeloze opsom
ming van geringe feiten en feitjes
in de hoop dat daardoor als bij de
afleidingsmanoeuvres van de goo
chelaar het konijn wel uit
de hoed zal komen. Een andere
groep legt de nadruk op de bijzon
derheid van zijn doorsnee-gestalte
door te wijzen op zijn versomberde
seksuele bestaan waaruit dan weer
sinistere dromen en fantasieën
voortspruiten. In deze soorten wer-
Literaire kroniek
door
Clara Eggink
(ADVERTENTIE)
Anjers
zijn er nu volop,
n Aantrekkelijke bloem.
Voor 'n
bescheiden prijs.
Ze wachten op u.
Pronkend met
hun fijne kleuren.
Neem vaker een bloemetje meel
V
van de weerspiegeling daarvan, de
tv. Dit is de nieuwe primitief van
deze ontluisterde wereld. Maar toch
kan „hij" zijn weten niet ongedaan
maken. Daarom put hy zyn even
wicht uit de toch weer troostrijke
gedachte dat hij „alles had kunnen
worden" zoals zijn vrouw zegt. Met
dat spelen voor de tv verraadt hij
echter als het ware zichzelf. Hij
speelt wat hy wezen wil en zegt te
zijn en bewijst daarmee het niet te
zyn. Na de uitzending is de pers ent
housiast met als gevolg dat hij
meedoet aan de wedloop waar hy, I „naam gemaakt" heeft en zich dus
naar hy zegt, in zyn jeugd op school aan de massa onttrokken,
voor opgeleid ie met verwijzing naarDe schrlJfster heeft hler mensen
grote voorbeelden en onsterfelijke yan nu neergezet zonder ln de
namen Ze dwingen je altijd in bealKouwlng bl(jïen sU.ken
naam van iets, de naam van je va- Dlt Ls nu eens geen jeremiade maar
der of de naam van je land en dan een helder onder het 00g zien van
moet je vooral zelf naam maken, zo een waargenomen en geheel
veel als je kunt tot je eruit barsten doordachte werkelijkheid Kor-
verdwtlnt en alleen als lege naam daat ien en kordaat geschreven
I vorneraaat Wil unl np niplinrp rtvi
met die dat heb ik al eens ge-
verdergaat" Hy wil de nieuwe pri
mitief zijn en met deze uitdrukking
heeft Ankie Peypers een grote volks
groep zyn naam gegeven.
Treffend is dat hy deze dingen
zegt in een aanval van welsprekend-
heid die hy krygt als hy met Mau-
reen in bed ligt. Maureen, nog pri
mitiever dan hyzelf, want zy voelt
niet eens de rancune voortgekomen
uit de teleurstelling omdat het leven 4
lis zoals het is in de volwassenheid s'tie van Uszt genoemd heeft. Maar
Zij voelt inderdaad haar man. haar laat u daardoor vooral niet van uw
stuk brengen een titel is in we-
zegd schynbare moeiteloos
heid waar zy het geheim van kent.
Direct en echt: laat ik maar gerust
zeggen: een klein meesterwerk. In
de titel ben ik blyven steken. On
danks veel onderzoek en navraag by
musici ben lk er niet achter kun
nen komen waarom Ankie Peypers
haar roman naar deze compo-
I baantje, haar huishouden later, als
de enige mogelyke realiteit. Haar
I man is haar wereld, zyn verhaal is
haar wonder en als vertegenwoor-
I digster van de werkelyke nieuwe
zen alleen de zaak van de schryver.
Ankie Peypers De vallei
van Obermann.
sterdam.
Contact Am-
„MAMA.
WAT DEED JIJ IN
DE OORLOG?"
LIDO .Mamma, wat deed
jy in de oorlog?" met Gina
Lollobrigida is een heerlijke ko
medie vol verrassende verwik
kelingen in hoog tempo. En
wat voor verwikkelingen. Te
gek om los te lopen Eén
vrouw, met één dochter van
drie Amerikaanse soldaten, die
met hun vrouwen en kinderen
terugkeren in de kleine Ita
liaanse stad, welke ze twintig
jaar tevoren bevryd hebben.
Het onthaal is hartelyk. Maar
de moeilykheden die overal op
duiken zyn niet te overzien. Al
le drie potentiële vaderkandida
ten hebben hun vroegere
„troost" een maandelykse ali
mentatie gestuurd, waar moe
der en dochter ruim van hebben
geleefd. Nu ze weer in de gele
genheid zyn willen ze hun vroe
gere vriendinnetje en moeder
van hun dochter weer eens een
keer „troosten." Maar dat valt
niet mee. Als de een zyn op
wachting maakt, staat de ander
al weer aan de deur te kloppen.
En dat terwyl de minnaar van
de ongehuwde moeder buiten
staat toe te kyken. Het gaat
even goed nog en de mooie
mevrouw Campbell, genoemd
naar die lekkere soep van uit
de oorlog, omdat de dochter
toch een naam moest hebben,
weet zich van haar ex-min
naars te ontdoen. Maar de
mamnen zijn verrukt van hun
dochter, die ze met zyn drieën
binnen tien dagen verwekt bly-
ken te hebben. Hun wettelyke
echtgenotes ontgaat dit niet en
dan zyn de poppen aan het
dansen. Een auto-ongeluk, ach
tervolging door de politie, feest
by de gravin, huldigingscere
monie. noem maar op. Het is
allemaal even gek. En wie na
al het lachen nog even serieus
wil zyn mag nog even huilen
by de dramatische ontknoping
Want zo'n vroiyke film op een
zomerse dag heeft natuurlyk
toch een happy end.
En dat het niet zómaar een
aardige Amerikaanse film is.
blykt uit de lijst van medespe
lers waarop namen van voor-
treffeiyke acteurs als Phil Sil
vers, Peter Lawford en Lee
Grant voorkomen.
STUDIO Samen uit, samen
thuis is een lach kan nonade
waarvoor zwaar geschut in
stelling wordt gebracht. In de
eerste plaats is dat Louis de
Funès, de Swiebertje van het
Franse filmdoek met gekke
bekken en springerige bewegin
gen en ook al uit het land van
Pompidou de komiek Bourvil
de man die altyd even stupide
kykt en van de hele wereld
niets begrypt.
Het trio wordt gecompleteerd
door de flegmatieke Engelsman
Terry Thomas, die ditmaal met
twee hete aardappelen in de
mond zyn moedertaal spreekt.
De film is een aaneenschake
ling van frisse humor, leuke
filmische grappen en veel ko
misch talent.
Het speelt zich allemaal af
tydens de bezetting wanneer
boven Frankryk een Engels
vliegtuig wordt neergeschoten
door de Duitsers en de beman
ning zich per parachute in vei
ligheid moet stellen. Om te ver
tellen wat er allemaal gebeurt,
voor zy met hulp van de Flan
sen in „veilig gebied" belan
den. zou te ver voeren, maar
het is een kostelyke zaak.
Duitsers worden handig om
de tuin geleid, niet in de laatste
plaats door „kapel meister"
Louis de Funès die voor elke
benarde situatie de juiste op
lossing weet te vinden. Voor de
vakantieganger die een mid
dagje of avondje onbezorgd wil
lachen mag Samen uit, samen
thuis niet op de agenda ontbre
ken.
De drie vaderkandidaten
proberen alle drie op het
openluchtfeest een afspraak
te maken met de mooie „me
vrouw" Campbell, die zij
twintig jaar lang een ali
mentatie hebben gestuurd.
REX Van de film „Topfo-
tomodel" (dat „top" kan er
overigens wel af) gaan er ge-
makkelyk enkele tientallen in
een dozyn. Het verhaaltje loopt
traag van stapel en er gebeurt
eigenlyk maar heel weinig in.
Het fotomodel komt van het
continent naar Engeland gevlo
gen en tekent daar een contract
bij een grote, maar nogal
louche firma. Twee fotografen
dingen naar haar gunst, want
met foto's van haar valt kenne-
lyk veel te verdienen. Zy amou-
reust vryuit met beiden in een
bizar gebouw waar zy kamers
heeft gekregen. Preuts is ons
fotomodel allesbehalve, maar
als het op halfnaakt poseren
aankomt, wil zy zich nog wel
eens kuis gedragen. Als tegen
haar wil toch een dergelyke fo
to wordt gepubliceerd, barst de
bom. Ziedaar het verhaal waar
op alles leunt en steunt. Indruk
wekkend is het bepaald niet.
LUXOR Louis de Funès
heeft als je zyn films mag ge
loven al een geweldige carrière
achter de rug. Weinig baantjes
heeft hy nog niet gehad in al
zyn verhalen. We zagen hem al
als scheepsmagnaat, fabrieksdi
recteur, kapelmeester soldaat,
boekhouder-souteneur en om de
neergaande Ujn maar vol te hou
den presenteert hy zich nu als
brandkastkraker.
Het is bekend, dat De Funès
overal waar hy komt in zyn
films grote verwarring veroor
zaakt. en veel fout doet. Maar
in de meeste films komt hy er
dan nog goed af. Deze keer laat
de fortuin hem in de steek.
Een „krakie" van enkele dui
zenden guldens gaat hem nog
wel af. al wordt hy dan ook
nog het slachtoffer van een op
geld beluste Jonge divegge, maar
als hy op advies van dezelfde
juffrouw een warenhuis gaat be
stelen loopt het helemaal uit de
hand. De „kraak" lukt. dat wel,
ondanks de brand en spiedende
televisiecamera's, waarachter de
bewaker ligt te slapen, maar de
bult..Nou ja. dat is de grap.
In ieder geval is er heel wat
te lachen, hoewel „De kraak in
de supermarkt" niet zyn beste
film is. De trouwe partner van
De Funès de roodharige (maar
dat is niet te zien in zwart-wit)
Maurice Birau heeft ook deze
keer weer een rol in de avon
turen van het dwaze en bek-
kentrekkende mannetje De Fu
nès.
CAMERA „De wet van het
Westen" heeft meer weg van
een comedy caper dan van een
serieuze western. Tussen alle
schietpartyen met de daar by
behorende wilde achtervolgin
gen doorspelen zich namely k
tal van dolkomische taferelen
af. hetgeen een succesformule
blykit te zyn. Er wordt in dit
typische Hollywood-produkt fyn
de (zelf)spot gedreven met de
echte pief-paf-poef-films, die
nog steeds by dozynen tegeiyk
worden gemaakt.
Van hoofdrolspeler Jamee Oo-
bum weet men niet precies at
hy de slimme schurk of de stoe
re held is. Met de plaatseiyke
sheriff jaagt hy in elk geval
achter het geroofde goud aan.
dat afwisselend in goede en
slechte handen terecht komt.
En de dochter van de sheriff
enfin u begrypt het al. Een be
langrijk pluspunt is, dat deze
kluchtige wild-west film voor
een groot deel is opgenomen
tegen de achtergrond van een
imposant, natuurlyk woestynde-
cor. En de wat oudere bioscoop
bezoeker zal in de niet meer zo
piepjonge bordeelhoudster Li-
vin ia na enige aarzeling de
vroeger zo veel aanbeden blon
de pdn-up-girl Joan Blondell
herkennen. .De wet van het
Westen": geen belangrijke film,
wel een onderhoudende. In de
middaguren speciaal voor de
vakantievierende jeugd Tommy
Steele in „Half a sixpence."
TRIANON The Sound at
Music is deze zomer al voor de
derde maal binnen de grenzen
van de Sleutelstad. Nog steeds
blykt er belangstelling te be
staan voor de gebeurtenissen
rond de familie Tr&pp. Julie
Andrews die de langzamerhand
onsterfeiyke liedjes als Maria,
Climb every mountain. Do-re-
mi en Edelweiss zingt samen
met Christopher Plummer is in
het verhaal de jonge non die het
klooster verlaat om de moeiiy-
ke taak op zich te nemen, het
gezin Trapp waar de moeder
ontbreekt in goede banen te lei
den Hoewel dat aanvankeiyk
mislukt, weet Julie Andrews
ten slotte het pleit te winnen.
Muzikaal gezien is de film ze
ker de moeite waard. Het ver
haal is misschien wat zoet,
maar desondanks best te ver
teren.
