Kant-en-klaar-ver pakking komt heel vaak duurder uit B.t.w. had veel neveneffecten «c'-éaE FINANCIEEL WEEKOVERZICHT Grote winstmarges te klein assortiment Europa's eenheid I! jsjil PRIK OF PRIK-EXTRA Aardappel tegen zonnebrand i±f ZATERDAG 12 JULI 1969 LEIDSCB DAGBLAD PAGINA 7 dere, LEIDSCH m DAGBLAD de MET de wisseling van het regime in Frankrijk is de hoop op een hernieuwd streven naar Euro eenheid weer gesterkt. Begin sloeg Frankrijks president jCharles de Gaulle de bodem uit het Juropees élan, dat tot dat ogenblik >fde. De rpesident verklaarde op jjtfn karakteristieke wijze dat hij En en t»felan(* HCht hac* bevonden voor de Euromarkt. Niet alleen waren de jizame. maar wel oplossingen in- idende onderhandelingen in i alsferussel daarmee van de baan, ook Ti spnde illusie, dat dit de aanzet zou vor- het taen voor een werkelijk eensgezind ;rk communistisch Europa, stierf tee tLj in de loop van de volgende ja ren zag men in Brussel vaak verne- ^derende marathongesprekken, uitge- e bevochten op het scherp van de na- snede, een touwgetrek einde, met als voorlopige us adempauze een kreupel compromis. Het was allemaal zo mooi begon- TT nen. In de naoorlogse jaren werkte p' onder meer oorlogsleider Winston irse Churchill voor een verenigd Eu- s ropa. Daar zat ook de vrees voor het in j formidabele communisme van Sta lij vj.lin in de Sow.iet-Unie achter. Maar angstevens bij velen een dosis idealisme. Het „kleine" Europa dat uiteindelijk moeü tien jaar later in Rome tot stand waar. kwam. leek behelpen. Maar daaruit wan groeide die dynamische Euromarkt htt en de Europeanen vatten nieuwe moed. Tot. die dag in januari 1963, toen de Franse president de deur voor Engeland en daarmee voor tal van andere Europese landen blokkeerde. I ]\/faar °°k in het verleden heeft etï 1VI Europa grotere eenheden ge kend. Dat geldt eigenlijk nog niet voor het Romeinse rijk aan het ml begin van onze jaartelling. Eén be- stuursapparaat. vanuit Rome cen traal geleid, houdt een reusachtig »n rijk bijeen, dat gesitueerd is rond de I Middellandse zee. dan karakteristiek „onze zee" geheten. Volgens experts vertyeou de wereld een dergelijke wel- e vaart als het Romeinse rijk genoot. .niet meer kennen voor de opkomst h^van de twintigste eeuwse welvaarts- i m staat. Basis van het rijk vormen de >dstrt steden en daarop is ook een levend i ge gavarieerde handel afgestemd. Maar aanvallen van buitenaf en in- iekvi nerlijke zwakte zouden dit enorme d9 rijk. dat zo'n veertig miljoen inwo- ?ope; ners had. splijten. ^e. s(' Na de ondergang van het R/omein- a se rijk volgden roerige eeuwen. Tij- fden van volksverhuizingen en desin tegratie. Een zekere eenheid kwam Was! pas weer tot stand in de 8e en 9e eeuw onder leiding van de formida bele Karei de Grote, die in 800 tot p0_> keizer werd gekroond van een rijk dat prl zich in het zuiden tot Spanje uit- (GPD) Steeds veelvuldiger vragen in de winkels vooral in warenhuizen en doe-het-zelf-zaken keurige en dikwijls ook kleurige uitstallingen van voorverpakte ijzerwaren de aandacht van het kopend publiek. Rekken met kartonnen kaartjes met een opgedrukte door zichtige plastic uitstulping, waarin wat spijkers zitten of enkele schroeven, een paar haakjes, enz. Handig om mee te nemen. Maar ook in alle gevallen handig om te kopen? strekte en in het oosten tot in het huidige Oost-Duitsland. iciro Maar het was een kolos op lemen voeten. De stadscultuur van het Ro meinse rijk was verdwenen en daar mee het centrale gezag, het verkeer en de levendige handel binnen het rjjk. Eigenlijk stond slechts de per soon van de heerser en de heersende religie borg voor een zekere een heid, maar van een werkelijk mid delpunt was geen sprake meer. Het rijk bestond uit zeer kleine eenhe den, meestal boerendorpen, die zich zelf in leven hielden. In de 9e eeuw zou het rijk van Ka- rel de Grote spoedig bezwijken on der de aanvallen der Noormannen, familietwisten onder de heersers en wat dies meer zij. Pas aan het eind van de Middel eeuwen leek het opnieuw mogelijk een groot Europees rijk tot stand te brengen. Die opgave zou mogelijk worden weggelegd voor de opvol gers van de Bourgondische hertogen, die door een bijzonder geraffineerde huwelijkspolitiek geleidelijk aan steeds vaster voet in Europa kregen. Maria van Bourgondië huwde de zoon van de Duitse keizer en haar zoon Philips de Schone verwierf zich door zijn huwelijks vaste voet in Spanje, dat in de vijftiende eeuw snel rees naar een toppositie ln Europa. Zijn zoon Karei V werd keizer van het Duitse rijk, en koning van Spanje. Maar Inmiddels was het nationa lisme als niet te verwaarlozen kracht opgekomen. Karei zou er niet in sla gen Frankrijk aan zijn wil te on derwerpen. En na zijn dood viel zijn rijk uiteen, mede door de godsdienst- |g twisten, die aan het nationalisme een extra stimulans gaven. De af gelopen eeuwen hebben het beeld te zien gegeven van een onderling ver deeld en worstelend Europa. België werd „het slagveld van Europa". Nu zetelt in datzelfde België de Eu ropese voorhoede. De geschiedenis geeft geen aanleiding tot overdreven optimisme, maar dat geeft evenmin de wordingsgeschiedenis van de Eu- Hjkt een verdere voorgang op de Eu ropese gemeenschap. Desondanks lijkt een verdere voortgang op de Eu ropese weg onvermijdelijk. JRS Jong geleerd De baby van filmster Jane Fon da heeft waarschijnlijk een niet alle daags record op haar naam staan. Op haar achttiende levensdag heeft haar beroemde moeder haar al mee genomen naar de (even beroemde) kapsalon Carita om een beginnende haardos van het wichtje te laten knippen. Dat is nodig, zegt Jane, op dat het kind later „weelderig en sterk haar" zal krijgen. Het knippen ge beurde op een moment dat de maan aan haar eerste kwartier begon en ook dat schijnt in dit verband erg belangrijk te zijn. (Uit een in Frank rijk verschenen boekje, dat ,3eauté pour les enfants" heet). De ervaren knutselaar zal die vraag wel voor zichzelf kunnen be antwoorden, maar voor het legioen gelegenheids-doe-het-zelvers i6 het al Inspannend genoeg om met een slecht ziend timmermansj-og maten en kwaliteiten te onderscheiden. Dan is er weinig aandacht meer over voor een nuchtere kijk op de hoe veelheden en prijzen. „Met deskundige hulp is eens na gegaan hoe het daarmee zit. Er is een kleine greep gedaan in het voor verpakte assortiment. Daarvan zijn de prijzen vergeleken met de nog los verkopende winkels ln het centrum van de grote stad, in de stadswoon- wijken, en in middel-grote provin cieplaatsen, lang niet altijd de duur ste. Dit is het resultaat: Schroefogen voorverpakt bij goedkoop warenhuis 4 voor 35 cent. Los ln ijzerwinkels 5 a 6 cent per stuk: Muurduimen ('half hol) voor verpakt bij duur warenhuis 3 voor 55 cent. In de winkels 7 10 cent per stuik; Draadnagels (duims) voorver pakt bij goedkoop warenhuis 70 gr. voor 35 cent. In de winkels 100 gr voor 25 40 cent, of 50 gram voor 15 k 25 cent) Draadnagels (anderhalf duims» voorverpakt bij goedkoop warenhuis 80 gram voor 35 cent. Bil duur wa renhuis 50 gram voorverpakt voor 40 cent. Los in de winkels 100 gram voor 20 35 cent, of 50 gram voor 10 20 cent; Houtschroeven (platte kop, ge galvaniseerd. duim 8) voorverpakt by goedkoop warenhuis 10 voor 30 cent. Los in de winkel 2 A 3 cent per stuk; Houtschroeven (lenskop voor boorgat. 38 mm) voorverpakt in goedkoop warenhuis 4 voor 35 cent. Los in de winkel 7 9 cent per stuk; Houtschroeven (koper, platte kop. 16 mm) voorverpakt in duur warenhuis 7 voor 40 cent. Los in de ijzerhandel 2 èi 3 cent per stuk: Muurnagete (staal) voorverpakt bij duur warenhuis 13 voor 55 cent. Los ln de winkel 2Vt 4 3 cent per stuk; Hoeken (Gegalvaniseerd, voor kastplankjes enz.) voorverpakt bij goedkoop warenhuis 4 hoeken met 16 schroefjes voor 75 cent. Los in de ijzerhandel, alles btf elkaar 64 cent: Gordijnrollers (koper-vernik keld) voorverpakt by goedkoop warenhuis 10 voor 90 cent. Los in de winkel 7 10 cent per stuk; Eindstoppen (voor gordijnrail, ijzer-vernikkeld) voorverpakt ln goedkoop warenhuis 4 voor 30 cent. Winkels 7 k 15 cent per stuk; tikelen verkopen zichzelf en kosten mij dus geen tijd meer".) Te duur Van de winkeliers in ijzerwaren hoort men echter meer deze opmer kingen: ..Voorverpakking heeft een veel te klein assortiment. Hier, bij voorbeeld, heeft een grossier 16 soorten houtschroeven met ron de koppen. Daar heb ik 80 soorten van. los in mijn winkel". „Voorver pakking kan ik in mijn zaak niet hebben, dat komt de mensen te duur uit. Kyk, die kleine raamhaakjes kosten voorverpakt 2 voor 39 cent. Bij mij kosten die 8 cent per stuk. Gaaskrammetjes, die ik voor 25 cent per ons verkooo, zouden voor verpakt op 37 cent per half ons moeten komen. Schuif knipjes voor een kastje op 2 stuks voor fl.08. mij kosten die 32 cent per stuk. Er ziin meer mensen die er een kopen dan u denkt: een muizenval. Voor verpakt 69 cent; in mijn winkel 28 cent". „Ik heb zo'n rek in mijn winkel gehad, maar ik ben er mee opgehou den. De mensen worden gedwongen hoeveelheden te kopen die ze niet hebben willen. Ze kunnen zelf kie zen. goed. maar ze vragen toch ad vies. dus het scheelt je ook al niet in de bUd". Unaniem vinden de winkeliers in ijzerwaren, die ik sprak, dat de ver koopprijzen van voorverpakte ijzer waren te hoog uitkomen en dat het tegen hun opvatting van servicever lening indruist om iemands keuze mogelijkheden te beperken tot ver pakkingen met bijvoorbeeld drie stuks van een artikel, als hij er een of vier nodig heeft. Zij zeggen: „Wy doen het echt ook niet voor niets, maar die pry zen van voorver- pakking zijn te grof". Winstmarges De winst waarvoor de ijzerhandel het kleine goed zelf uittelt en af weegt ligt vaak in de percentages hoog, waar tegenover staat dat er dikwijls heel wat vakmanschap- pelijke service nodig is by een ver koop ter waarde van enkele dubbel tjes. De handel spreekt echter schande van de winstmarges die in voorver- pakking kunnen zitten. Zoals die op drie vernikkelde haakjes, die door een warenhuis worden verkocht voor alles by elkaar 80 cent. By inkoop, door de voorverpakker, onthult de handel, kosten die haakjes ongeveer 5^ cent per stuk Voorverpakte ijzerwaren zyn op him best hun geld waard voor de ge haaste doe-het-zelver, die bij de houthandel in zijn buurt ook even snel wat schroeven of spijkers wil meenemen. Voorverpakte ijzerwaren hebben beslist niet tegelijkertijd het voordeel van „zo'n handig doosje", zoals een verkoper in een warenhuis mij trachtte te suggereren. Men moet de plastic-ka rtonverpakking grondig met mes of schaar vernie len, om by de inhoud te kunnen ko men. Die verpakking heeft dan wel 2 a 3 cent gekost Geflatteerd Deze prijsvergelijking geeft on en kele punten, waarbij het goedkope warenhuis wel goed voor de dag komt met zijn voorverpakte waren, een voor de voor ver pakking ge flatteerd beeld. Het goedkope waren huis heeft met name billijker prij zen voor enkele gordynfournituren. dan enkele winkels. De vermoedelijke oorzaak daarvan Is. dat het goedkope warenhuis een grote afdeling heeft van gordijn stoffen en aanverwante artike len. waarvan de prijs wat scherper is gesteld. Dat deze warenhuis-prijzen niet gelden voor de voorverpakking in het algemeen, blijkt uit de prijs courant van één van de twee grote voorverpakkingsgrossiers: eindstop pen ijzer-vernikkeld 4 voor 55 cent, eindstoppen koper-vernikkeld 4 voor f 1.20, gordijnrollers koper-vernik keld 12 voor f 1.30. Interessant zijn ook enkele zin sneden in het voorwoord van deze prijscourant, waarmee de detaillist wordt opgewekt over te gaan op zelf bediening. De detaillist wordt, nadat hij is overgegaan op voorverpakte ijzerwaren, geacht te denken: „Bra vo. de klant koopt meer dan hij oor spronkelijk van plan was („impuls aankopen". En „de probleemloze ar- LEIDEN (GPD) Iedereen heeft in de afgelopen maanden geklaagd over de toenemende duurte en de minister van Eco nomische Zaken heeft een Hercu les-taak verricht door te zorgen dat de prijsbeweging niet nog verder uit de hand is gelopen. Het kost pijn en moeite om in een op inflatie ingesteld klimaat te trachten tegen de stroom op te roeien. Ondanks prysstop en allerlei an dere maatregelen om te voorkomen dat de prijzen verder oplopen, kan er nu al op gerekend worden dat het gemiddelde prijspeil van 1969 onge veer 7,3 procent boven dat van 1968 komt te liggen. Boeman btw heeft bij deze bewe ging een stevige partij meegespeeld, maar het effect van de invoering van de nieuwe wijze van heffing van omzetbelasting zou toch niet een zo grote invloed hebben gehad, als het psychologische klimaat niet gunstig zou zyn geweest voor prijs verheffing. Met de economie van ons land was het aan het einde van het af gelopen jaar gesteld als met de pa tiënt, die pas hersteld is van een zware griep, maar die toch erg vat baar is voor opnieuw kouvatten. Het bedrijfsleven stond ten tijde van de omschakeling op de btw open voor prijsverhogingen. Hevig touwtrekken Daardoor heeft de invoering van de btw een veel verdergaand effect gekregen dan met de hoogte der heffing overeen kwam. Het directe prijseffect van de invoering van de btw heeft blijkens recente berekenin gen een stijging van 1,4 procent van het prijsniveau teweeg gebracht. Tevoren was er echter al een hef tig touwtrekken ontstaan begonnen om een zo groot mogelijke portie van de vermeerdering van het na tionale inkomen in de wacht te sle pen. Iedereen heeft getracht wat te doen. De ondernemers, wetende dat er een golf van belangrijke loonsverho gingen op hen afkwam, hebben ge tracht het winstinkomen te vergro ten, of het althans op peil te hou den. Het publiek ging in de ver wachting, dat de btw de prijzen zou doen stijgen tot overhaaste aanko pen over De werknemers trachtten door het stellen van looneisen op de komende prijsbeweging vooruit be lopen. Enfin, het resultaat weet men en de Nederlandsche Bank kon be- j cijferen dat de prijsverhoging tot dusver al 6,1 procent heeft bedragen. Zuinigheid prediken Ook de overheid heeft gezorgd dat zij erby kwam, want hoe kar: de politicus zuinigheid prediken als het kiezersvolk denkt dat het geld niet op kan? Er is een wisselwerking ge weest tussen werkgevers, werknemers en overheid, waarbij de btw als ka talysator optrad en van alles en nog j wat de schuld kreeg. Polsstok te kort Helaas kan daar echter niet ver der worden gesprongen dan de pols stok lang is. Als gevolg van het om vangrijke beroep van' de staat op de besparingen in het afgelopen jaar zyn de gemeentefinancieringen in het ge drang gekomen, terwijl 't bedrijfsle ven meer en meer gedwongen werd om het heil op de buitenlandse ka pitaalmarkten te zoeken, hetgeen door de rentebepalingen en de aflossingen een claim legt op de betalingsbalan sen van de toekomst. De binnenlandse kapitaalmarkt kon dit jaar gehaald worden. Het op de kapitaal- en geldmarkt te dekken.' te kort van de overheid is bepaald niet minder dan in de miljoenennota was voorzien er.' het gevolg was dat tot nu toe de liquiditeitscreatie even groot is geweest als verleden jaar. De door de minister verwachte verbetering van de situatie zal zich dan ook vol ledig in de laatste maanden var.' het Jaar moeten afspelen wil er nog iets van terecht komen. Natuurlijk zou er geen man over boord zijr; geweest als de Nederland sche Bank tijdig de remmen had kun nen intrappen. Met monetaire maat regelen moet echter altijd uiterst voorzichtig worden gemanoeuvreerd, omdat de kans groot is dat de rem men blokkeren en de economie in een slip raakt. Wall Street Als er geen stokje voor was gesto ken, dan zou ons land in een soort vliegende inflatie zijn verzeild ge raakt hetgeen ons dezelfde narighe den zou hebben bezorgd als de En gelsen doormaken, die nu wel hele maal onder curatele van het inter nationale Monetaire Fonds zijn ge steld. Er zullen nog vele stormen woeden en er zal nog heel veel regen vallen aleer het psychologische klimaat in ons lar.'d zodanig is verbeterd dat er een halt aan de inflatie kan worden toegeroepen. Gebakken peren Van groot belang zal zyn wat de minister var. Financiën met zyn ambtgenoten kan bekokstoven ten aanzien van de staatsuitgaven van het volger.'d jaar. Evenals met de loonbeweging zitten we wat de staats uitgaven betreft nog met de gebak ken peren van 1964. Destijds vond er een loonexplosie plaats en tegelijker tijd besloot de staat tot een drasti sche verhoging van de uitgaven voor allerlei op zichzelf genomen nuttige doeleinden. Het geld daarvoor moet ergens van daan komen. In het begin was het nog wel mogelijk om hetgeen er aan de belastinginkomsten tekort kwam om de staatsuitgaven te dekken door een beroep op de kapitaalmarkt. onvoldoende middelen aanbieden om in de behoeften van de schatkist te voorzien en het gevolg is dat een be langrijk deel van de begrotingstekor ten langs inflatoire weg moest worden gefinancierd. De geldpersen draaiden lustig en hoe meer geld er in de eco nomie wordt gepompt des te gunsti ger wordt het klimaat om de prijzen omhoog te stuwen. Op die weg kan dan ook niet on beperkt worden doorgegaan en het is daarom waarom minister Witte- veen druk aan het „tawarren" (pin gelen) is met zyn ambtgenoten om te zorgen dat er het volgend jaar minder in de bus behoeft te wor den geblazen. Omdat het in het voor jaar al te gortig werd, heeft de minis ter een r.ogal optimistische nota op gesteld teneinde aan te tonen dat de staat met zyn financieringen p de goede weg was gekomen. Het infla toir te financieren tekort zou klei ner zyr: dan aanvankelijk werd ver wacht. Vergeet het maar, zegt de president van de Nederlandsche Bank nu, want van de verbetering is nog geer.' spoor te bekennen. De meevaller van de be lastingopbrengsten is niet verwezen lijkt. Milde regen bij fiscus Het zal bij de fiscus heel mild moeten regenen wil de raming van Voor de vierde maal achtereen heeft Wall Street donderdag een scherpe koersdaling ondergaan. Daar door is niet alleen de hele avance van de vorige week ongedaan' gemaakt, maar tevens heeft het indexcijfer een dieptepunt bereikt van de laatste vijftien maanden. De Dow-Jones-in- dex voor industr iefondsen tuimelde '-'erdag met niet minder dan 13,83 punt tot 847,79. De daling van de ge hele week beloopt daarmee 38 punten. D° scherpe koersdaling heeft tot gevolg gehad dat het aantal koopor ders drastisch Is teruggelopen. Par ticuliere beleggers en de beleggings maatschappijen geven er in de gege ven' omstandigheden de voorkeur aan de kat uit de boom te kijken. Het gevolg is dat de verkooporders in een lege markt vallen. Door het gebrek aan tegenpartijen heeft een' betrek kelijk gering aanbod reeds een ruï neuze invloed op de koersen van het betreffende fonds. De oorzaak van de koersbeweging van de laatste tyd moet worden ge zocht in de onzekerheid welke in fi nanciële kringen bestaat ten aanzien var: het resultaat van de pogingen van Washington om een einde te ma ken aan de cor.'junctuerele overver hitting. De verhoging van de rentevoet, de kredietverkrapping er: het algemeen psychologisch klimaat geven aanlei ding om de situatie met argusogen te bezien. Waarnemers in Wall Street zyn van ooi-deel dat er nog geen' einde in zicht is van de koersafbrokkeling, al kunnen er natuurlijk wel eens dagen voorkomenu waarop een technisch herstel baan breekt. De Nederlandse frisdrankfabrikan ten zien de toekomst zonnig tege moet. ook al zou het dit jaar een tamelyk koele zomer blyven. De tyd dat de consument zich alleen op de allerwarmste feestdagen in een uit spanning een glaasje „prik" liet In schenken is reeds lang voorbij Ge middeld drinkt iedere Nederlander jong of oud 43 liter frisdrank per jaar. Tien maal zo veel als vlak na de oorlog. Hadden zo'n dertig jaar geleden vrijwel alleen de restaurantbedrijven de toen zo populaire kogelflesjes in voorraad, nu haalt iedere huisvrouw gemiddel één gezinsfles per twee da gen in huis, wat volgens statistici neerkomt op een gemiddeld ver bruik van één glas per persoon per dag. Een frisdrankje is tegenwoordig geen luxe meer en vooral door de opkomst van de televisie niet lan ger een seizoenverfrissing. De ga- zeuses, vruchtenlimonades en up- dranken werden in een paar jaar tijd de geduchte tegenspelers van koffie en thee. Niemand neemt het een huisvrouw meer kwalijk wanneer zij tijdens een boeiende tv-uitzending in plaats van ln de keuken koffie of thee te zet ten wat glazen frisdrank ronddeelt Denk zij die gemakzucht maakte de frisdrankindustrie de laatste ja ren een fabelachtige groei door. Eenmansbedrijfjes waarvan de bot telaars voor de oorlog nog 's-mor gens zelf hun limonades maakten en die ze 's middags aan café's pro beerden te verkopen, groeiden Uit tot concerns met meer dan zeven honderd man personeel. Bedrijven, die zelfs voor een we kenlange hittegolf periode hun hand niet meer omdraaien omdat hun pro- duktie-capaciteit, (zoals bij een van de grootste firma's in ons land) des noods tot 100.000 liter per uur kan worden opgevoerd. Zelfs wanneer bijvoorbeeld het Rijnwater zo lang vergiftigd zou zijn geweest, dat het publiek door de rantsoenering van het leidingwater aanzienlijk meer gazeuse-limonade was gaan drinken, dan nog hadden de frisdrankfabrikanten vrij lang aan de vraag kunnen voldoen. De meeste filrma's beschikken ni. op hun terrein over eigen waterbron nen en speciale waterzuiveringsin stallaties De frisdrankfabrikanten zouden in een dergelijke noodsituatie alleen wel op de papieren weggooi-verpakking zijn overgestapt, omdat alleen al voor het omspoelen van de statiegeldfles jes dagelijks vele duizenden liters water nodig is. Zou men in een noodsituatie nu al de ommezwaai van de flesjesnaar de duurdere weggooiverpakking aan durven, nu de vergiftiging van het Rijnwater gelukkig toch niet op een nationale ramp is uitgelopen, voe ren de frisdrankfabrikanten de kar tonnen driekantjes met sinaasappel- limonade en chocolademelk alleen nog maar als een „luxe-artikel" voor vakantievierders en picknickers. Toen de frisdrankfabrikanten om streeks 1956 door de toenemende trv- recreatie een gouden toekomst voor hun produkten by het huisgezin za gen weggelgd, lanceerden zy voor het eerst naast de kleine gebruike- lijke horeca-flesjes met een inhoud van ongeveer 200 cc een grote ge zinsfles met een inhoud van circa 750 cc. Het werd een daverend suc ces. Veel huisvrouwen die limonade- gazeuse voor die tyd nog te duur vonden, zwichtten voor het voorde lige aanbod van de familiefles. De inhoudsmaat van 750 cc was geen willekeurige keus. Om een kwa litatief zo verantwoord mogelyke verpakking aan te bieden, ging men er van uit dat de acht glazen, die uit een familiefles kunnen worden j geschonken in verreweg de meeste I gezinnen wel binnen de tijd, dat de drank slap wordt, worden opgedron ken. Maar het verbruik van frisdran ken nam de laatste paar jaar zo snel toe. dat de Utrechtse Raak-fa- I briek onlangs de stap naar de King- size-familieflessen met een inhoud van precies één liter waagde. Aan- j gezien deze maxiflessen de huis vrouw relatief nog voordeliger uit komen was de belangstelling al di- I reet zo groot, dat verreweg de mees te Nederlandse frisdrankfabrikanten het voorbeeld van het Raak-concern j volgden. j Een stap die voor de meeste be- I drijven door de noodzakeiyke om bouw van de machines neerkomt op een miljoeneninvestering. En dat terwijl men nu al weet, dat wan neer de huidige welvaart zich in de- I zelfde lijn voortzet de Nederlan- I ders op den duur. net zoals op het ogenblik de Amerikanen, uiteinde- I lijk toch weer zullen terugvallen op het kleine flesje, waarin een fris- I drank toch nog altyd het sterkst blijft. Het kleine flesje, dat vlak na de oorlog een luxe uitsluitend voor brui loften en partyen was, wordt dan een consumptie-artikel voor iedere dag. Heeft de vakantiezon u ongenadig te pakken genomen, ga dan snel op zoek naar een rauwe aardappel. Ge raspte aardappel is nameiyk een heel oud huismiddeltje tegen zonne brand. Wat aardappelrasp op de pynlyke plekken verzacht de narig heid (ook aan rauwe slabladeren wordt dit effect toegeschreven). Het is natuuriyk wel stukken eenvoudi ger om naast de geykte zonnebruin- middeltjes ook een tube goede gene zende (vette) crème by de vakantie bagage te pakken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 7