eerlirsgen
an het werk
iet leraren
i Lisse
Revolutionair Centrum
open voor iedereen
^egenwicht - „Terreur ons schoolreisje gaal niel deur"
talles terug
lar vroeger
Waar swingt 't?
i
hun nieuwe elpee
Commune
GEDICHTEN
ier de titel „Aula Pioretti-College
lef bezet" verscheen in „Het week-
voor de Bollenstreek" een artikel
Je expositie, die wij, leerlingen, op
hebben in de aula van onze school,
n het „Leidsch Dagblad" van dins-
7 juni werd gesproken over een be-
g van de aula door de leerlingen,
/oord bezetting zou gemakkelijk al-
misverstanden doen oproepen en
kranten voegen er dan ook onmid-
c aan toe, dat de bezetting geen
seggenschap wilde afdwingen.
een middel om te tonen waar-
spraak kan leiden,
het hoe en waarom van de expo-
jvil ik graag wat dieper ingaan. De
itie is opgezet rondom de werkstuk-
iie wij gemaakt hebben naar aan-
g van de lesuren Nederlands. Ik ge-
de woorden „naar aanleiding van"
t deze werkstukken niet tijdens ae
Ti gemaakt zijn, maar op eigen ge-
tieid, buiten deze uren om
se leraar Nederlands is er van uit
n, dat wü zelf konden bepalen, wat
nderwerp was, waaromheen wij ons
,tuk zouden opbouwen Dit onder-
uitgave van een nieuwe Beatle-
is nog altijd een gebeurtenis die
j (en niet alleen kinder-) hart
doet kloppen. Welaan dan. Het
zover. Als alles volgens ver-
overloopt en de ponsmachine
«•beeld, die de gaten in het mid-
/an de plaat moet slaan niet on-
opt defect raakt, dan mogen we
auw gaan sparen. Half juli kunnen
ls we maar geld genoeg op de toon-
neertellen, want platenhandela-
llnden de lieflijkste klank nog al-
die van klinkende duiten, ..Get
WDon't let me down and 12 Other
bevend van opwinding op de
itafel leggen.
hoes wordt een kopie van die van
i liereerste elpee Please please me
Kt. t je nog?). Dat wil zeggen: de vier
1 minzaam kijkend over de rand
jort, *n balkon, alleen zien ze er nu wat,
sullen we het zeggen, ja, anders uit.
k de muziek geeft een terugkeer
die beginperiode te horen. Heie
dus in het genre van Get back
•on't let me down die. zoals de titel
de plaat al verraadt, op de elpee
genwoordigd zijn. Eén van de num-
heet „On our way home", en die
zal al vóór half juni te horen zijn.
de allereerste maal hebben John
i en Paul een andere groep in
feval de groep Mortimer toege-
een nummer van hun elpee uit te
■jen voordat de langspeler zelf op de
Jf verschijnt. Het gaat hier om drie
ïns uit Amerika die On our way
naar men zegt. op akkoestiese gi-
Ph zullen vertolken,
fctdere opgenomen titels zijn (waar-
we dus maar af moeten wachten of
^ïderdaad op de plaat terecht ko-
Maxwell's silver hammer (Paul
Polythene Pan. All I want is you,
ly boy, Octopus garden (Ringo's
lichte nummer), en drie titels die al
werden opgenomen, niet bevielen
nogmaals werden gespeeld: Not
y (John Yokoi, Jubilee (Paul) en
j.mt is the new Mary Jane van John
De laatste gegevens hebben we
de Beatles fanclub ontvan-
„.„(dank), die ook graag wil laten we-
.^Jat het secretariaat is verhuisd naar
nis 74. Zaandam.
NI'} perschef van de fanclub, Frits
8 (020-954208) wist ons tevens te
illen dat als promotie bij de elpee
},.nt tv-shows zijn gemaakt uit filmma-
j. van 68 uur. Ook iets voor onze
>8. misschien?
werp bestaat uit een schrijver of dichter
en een roman. Ieder van ons heeft zelf
een roman uitgekozen, die werd geana
lyseerd door middel van een onderzoek
naar de motieven en thema's, die in het
boek voorkomen. Deze worden opge
schreven en verwerkt tot een overzichte
lijk geheel. Wy raken dus, ieder afzon
derlijk, gespecialiseerd in bepaalde on
derwerpen.
Over onze ervaringen bij dit onderzoek
diskussiëren we binnen, maar vooral ook
buiten de lesuren. Door deze gesprekken
en diskussies wordt zo de kennis van de
een op de ander overgedragen. Het zelfde
systeem vinden we ook terug binnen het
lesuur, waar wij een boek bespreken, dat
wij allen gelezen hebben. Ook hier heeft
weer ieder zich in een bepaald hoofdstuk
verdiept en ook hier proberen wij weer
door middel van discussies elkaar te in
formeren.
Bij ons was dit boek: „De Sowjet-Li-
teratuur van Prof. Dr M A Lathouwers.
Bij deze diskussies is de leraar de man,
die de leidraad aangeeft. Het is duide
lijk, dat de leraar hierbij een grote stap
terugdoet, maar misschien kunnen we oo
beter zeggen, dat hij een enorme stap
vooruit doet. een stap in de toekomst.
Er ontstaat zo in de klas een situatie
van verdoorgevoerde democratie, waar
de woorden „leraar", „leerling" en
„les" niet meer op hun plaats zijn.
Door deze opzet van gezamelyk onder
zoek ontstaat een uiterst sociale gemeen
schap, waar iedereen kre&tleve en artis
tieke werkzaamheden verricht en het in
dividualisme uitgeschakeld wordt. Om
de artisticiteit en kreativiteit te verho
gen proberen wij het geschrevene uit te
beelden. Hiermee wordt de eenzydig
intellectualistische opzet van het on-
derwys doorbroken.
Waar het vroeger alleen maar ging om
in een bepaalde tijd een grote hoeveel
heid kennis in het hoofd gestampt te
krygen, gaat het er nu om in diezelfde
tyd kreatief bezig te zyn. Dat de kennis,
die hierby verworven wordt, vaak veel
groter is, dan bij de oude methode is
niet te verwonderen.
Ik zal hier een voorbeeld van geven:
Als wy bij het onderzoek van ons boek
bepaalde motieven of themata tegenko
men, die wy ook tegengekomen zyn by
andere schryvers, zoek je al gauw dat
boek even op en onderzoekt dat thema
by die andere schrijver
Het is dan, zoals de schryver van het
artikel in .Het Weekblad" zo treffend op
merkt:, .het is gebleken, dat deze me
thode de leerlingen sterk stimuleert en
hen tot kritisch lezen brengt, waard ooi-
niet alleen het gelezene veel meer aan
spreekt, maar ook een nadere kennisma
king met de persoonlykheid en/of de ge
drevenheid van de schryver (ster) wordt
bereikt".
Ik wil nog even op het sociale aspect
van deze manier van „onderzoek" terug
komen. Het is wel duidelyk, dat by dit
systeem van werken de samenwerking
tussen de leerlingen veel groter wordt
en dat leerlingen elkaar ook veel beter
leren kennen. In de praktijk is dit bij
ons in de klas wel gebleken. Dat de een
misschien kreatiever is of betere resul
taten bereikt, is dan niet belangryk,
want al in de Bybel staat, dat ieder
een moet woekeren met de talenten, die
hy heeft.
Als wij dan twee jaar lang zo samen
hebben gewerkt, dan blijkt het examen
als paternalistische instelling niet te
passen in dit systeem. Dit is dan ook de
eigenlijke motivering van de expositie.
Het is opgezet als tegenhanger van het
eigenlijke examen, waar examinator en
geeommitèerde de leelingen dingen vra
gen, die zijzelf allang weten.
Ook de Beatles keren blykbaar met
reuzensprongen terug op hun eerder ge
zette schreden. Net als Bob Dylan en
vele andere pop-musici. De opleving van
eenvoudige blues en country en western
muziek, het houdt allemaal verband met
elkaar al zijn die liëringen soms moei-
lyk te ontdekken.
We geloven dat de Beatles nu vast
beraden de lyn naar achteren hebben
doorgetrokken. Na sergeant Pepper was
er met dat soort modieuze, poppedeineri-
ge muziek eigeniyk niet veel meer te
doen. De spierwitte dubbelpee The Beat
les liet al horen dat de jongens zich
dat ook bewust waren. Een voortzetting
van Peppers ingewikkelde klanken
op precieuze teksten zou als onwaar
achtig door de mand zjjfn gevallen.
Wy persoonlyk als zodanig roepen by
het horen van Get back en Don't let me
down (en de 12 Other Hits zullen wel
net zo zyn) niet spy tig uit: „leuk, maar
ze kunnen zoveel beter". In al hun sim
pelheid herken je ontegenzeggeiyk de
hand van de meesters
John Yoko en Paul 'George in mindere
mate) produceren nu muziek die door
iedereen te volgen is, mee te zingen valt,
by het kampvuur op het strand makke-
lyk kan worden nagespeeld en waarom
ook niet? We zijn alleen benieuwd wat
hierna nog zou kunnen volgen.
VERSCHIJNT VOORLOPIG een
maal in de veertien dagen als jonge
renpagina van het Leidsch Dagblad.
Jouw Wereld wil een medium zyn
dat jongeren dichterby elkaar
brengt. Daarom is kopy van ieder
een welkom. By dragen kunnen geho
noreerd worden.
VASTE MEDEWERKER
Hannema en Jan Holvast
Theo
ONDER REDAKSIE VAN: Hen-
iëtte van der Hoeven, Bert Pauw,
Henk de Kat en Bram van Leeuwen.
Eindredaksie: Hein Elbrink.
DEZE KEER DANK AAN Jan
Weerdenburg voor zyn artikel over
het eksperiment by het Nederlands
in Lisse.
Op de expositie die wy inrichtten werd
een ieder, die wilde, rondgeleid en ge
ïnformeerd aan de hand van alle werk
stukken. Het individualistische element
was verdwenen, en daarmee ook een an
der zeer belangryk element, n.l. de kloof
tussen ouderen en jongeren. Het en
thousiasme onder de ouderen was vaak
geweldig en dan wil ik nog niets eens
spreken van ons jongeren.
Dat het enthousiasme niet alleen bij
ouderen, die buiten het schoolleven
staan groot is, maar ook by de mensen
„in het vak" was dan ook niet verwon-
derlyk. Er zyn verschillende leraren
van andere scholen geweest. Het was
dan altyd een groot genoegen hun een
volgende dag terug te zien met andere
collega's. Zo vertelde een lerares Ne
derlands aan het meisje, dat haar rond
leidde: „Ik kryg hier gewoon een min
derwaard igheidscomplex
In het hart van Amsterdam: de Jor-
daan. In het hart van de Jordaan: de
Boomstraat. In het hart van de Boom
straat: 'n smal pand, nummer 33. Hoofd
kwartier van IMA (In Mens Al), tevens
Revolutionair Contact Centrum (RCCi.
Het domein van Martin Sterman (53)
en een aantal vertrouwelingen.
Onlangs kwam Sterman in het nieuws.
Henk Feer, zeventienjarige „verloren
zoon" uit Vleuten, hield er enige tyd ver-
blyf nadat htf de banden met het ouder-
lyk huis bruusk had verbroken. Vader
Jan Feer, tecnhisch employé van de NS
in Utrecht, was des duivels over het lo
geren van zyn enige zoon in Stermans
huis. En eigeniyk nog meer over de idee-
en die de heer Sterman op Henk zou
hebben overgebracht.
De heer en mevrouw Feer vonden hun
zoon na de hereniging „heel anders" ge
worden. In hun ogen was de vry stille
Henk veel mondiger geworden, smeet hy
tot hun grote ongenoegen met idealisti
sche kreten, die hem alleen maar door
Sterman konden zyn ingepompt. „Je
moet die onzin maar gauw vergeten",
was het vaderlyk advies op de avond
van de thuiskomst na een maand avon
turieren.
De by de burgeriyke stand van Am
sterdam als musicus te boek staande
Martin Sterman wordt koud noch warm
van de opwinding van vader Feer. Hy
zegt: „Ons centrum staat open voor ieder
mens. De sfeer is goed. We vragen de
mensen die hier komen niets. Wat heb ik
te maken met een krimineel of een poli
tiek verleden. De mensen worden aan
werk geholpen. Als ze andere contacten
willen, helpen we ook. Voor ons geldt
niet de vraag wat de bezoeker is, voor
ons is alleen interessant wat de man of
vrouw, de jongen of het meisje pres
teert".
Over Henk Feer„Die is hier enige tyd
geweest. Op een gegeven moment hoorde
ik, dat hy een bronchiale aandoening
had. We hadden die jongen aan een
leuke job geholpen; hy deed licht werk
by de plat form dienst van Martin's Air
Charter op Schiphol, 't Was net iets
voor hem. Toen ik dan van die aandoe
ning hoorde en ook vernam dat zyn
ouders hem zochten, heb ik de mensen
hier geïnstrueerd hem te bewegen naar
de politie te gaan. als hy zou komen
op een moment dat ik er niet was.
Hy kwam inderdaad terug en ik heb
hem toen aangeraden zich btf de politie
te melden, omdat inmiddels om zyn op
sporing was verzocht. De jongen stem
de toe. Voordat we naar de Warmoes
straat gingen, gaf hy nog een mes aan
me. Ik zei: „Neem dat. nou niet mee,
want dan maak je niet zo'n beste
beurt".
„Dat die vader thuis zo'n praats had.
verbaast me. Hier had hy in elk geval
geen praats. Hy dorst aanvankelyk niet
eens naar binnen. De politiemannen die
met hem meekwamen, waren zo te zien
zyn gepraat meer dan zat. Zy trokken er
snel tussenuit: de vader moest het zelf
maar met ons bepraten. Het was erg ver
moeiend", aldus Martin Sterman.
Het IMS-huls annex RCC is een pleis
terplaats voor talloze mensen (vooral
jonge). Sterman: „We verlenen onder
dak, werk, mogelykheden tot culture
le creativiteit, inlichtingen over drug- en
alcohol verbruik aan jong en ouduit op-
voedtehuizen en van ouders weggelopen
jongelui, zwervenden, vrygekomen ge-
interneerden, ongehuwde moeders enz"
Heeft hy ook Amerikaanse deserteurs
geholpen? Sterman: „Wy helpen ieder
een,, ook hen".
Voorts: „We vormen een soort com
mune. Het grootste deel van de bezoekers
is capabel om voor hun eten en nacht-
verbiyf te betalen, maar als iemand geen
geld heeft, is dat helemaal niet erg. Dan
betalen anderen wel voor hem of haar.
Ei- komen er wel eens, die alles voor niks
willen, maar na een paar dagen krygen
ze andere inzichten of gaan ze er uit. Je
moet niet vergeten, dat ze vaak uit groe
peringen komen waar ze parasieten zyn.
Hier zyn ze dat niet, krijgen ze de kans
niet toe. Dat komt gewoon door de sfeer
die is geweldig".
Stermans centrum draait nu een jaar.
„We hebben al een paar duizend mensen
gehad. By een beetje behoorlijk weer
krijgen 30 tot 50 mensen per dag onder
dak. De meisjes slapen op kamers boven,
de jongens brengen de nacht door op
een boot aan de Lynbaansgracht. Er
zijn hier mensen uit al wel 20 landen
geweest: Arabieren, Japanners. Alge-
rynen, Marokkanen, Egyptenaren,
Europeanen. Zuidamerikanen, Joden,
Christenen. Heidenen, noem maar op",
vertelt Sterman.
Overigens heeft Martin Sterman één
grote wens. Hy wil zyn activiteiten van
uit zyn kelder in de Boomstraat verleg
gen naar een groter pand in de hoofd
stad. Verklaring: „We hebben de plan
nen voor de opvang van de mensen
haarfyn uitgewerkt. Na een jaar erva
ring weten we wat we willen. We kry
gen een staf met vyf werkgroe
pen -<een psychologisch-medische, een
sociologische, een voor arbeidsbe
middeling. een sociaal-culturele en een
juridische), die directe hulp verlenen
waar dit noodzakeiyk is Wat zouden
we in een grotere behuizing machtig
kunnen werken".
De politie is niet de beste vriend van
Sterman Toelichting: „Ze proberen hier
steeds binnen te komen zonder bevel tot
huiszoeking. Als ik er ben. komen ze
zonder dat papier niet binnen, maar toch
wordt het geprobeerd".
„Toen ik vorig jaar in arrest zat. zyn
ze hier herhaaldelyk geweest Als de po
litie strikt volgens de wet zou handelen,
maar ze komen vaak met zo'n machts
vertoon en hun manier van aanspreken
bevalt me vaak niet".
Sterman: „Zodra je idealist bent. voel
je overal klappen. Maar ik kan gelukkig
nog steeds incasseren", glimlacht hy met
dikke stapels girokaarten („allemaal
boetes maar ik zou echt niet weten waar
voor ze sturen maar") in de hand.
Wat houdt zyn Revolutionair Centrum
in? Antwoord: „Zo maar een naam. We
geven geen revolutionaire vorming, ten
minste, als my er niet om wordt ge
vraagd. Anders kunnen ze ook die kry
gen". Aan de volgeplakte kelderwanden
springt een tekst er uit: „De wereld is
ons strydtoneel" De vriendelyke Ster
man en de vriendelijke anderen in het
bedompte toevluchtsoord vormen alles
behalve een strydtoneel.
ONLANGS IS ER in de Tweede Ka
mer een wetsontwerp behandeld waarin
de verkoop van voorbehoedsmiddelen
makkelyker wordt gemaakt. Jouw We
reld maakte in Rotterdam een praatje
met een pionier van het eerste uur, die
al kondooms verkocht toen iedereen
dacht dat ze nog niet eens waren uit
gevonden.
Baay, 59 en vader van Sextant-redac
teur Hans Baaij verkoopt in zyn winkel
PAX aan de Witte de Withstraat al
vyfendertig jaar de waar, waarover
iedereen met moeite spreekt. Vanachter
zyn toonbank heeft hy kunnen zien dat
de drempelvrees by het publiek is ver
dwenen ook zonder dat de kamer er zich
mee ging bemoeien.
Hy zegt: „Vroeger hadden we in onze
bransje met veel taboes te maken. Gum
miwaren werden dan ook niet verkocht
als voorbehoedmiddel, maar ter voorko
ming van geslachtziekten. In de eta-
lazje van de zaak mocht niets er op
wyzen dat je dat verkocht De buur
man en de buurvrouw mochten niet we
ten dat men wel eens zo'n zaak bin
nenging.
Het. bordje in zyn etalazje „groote
sorteering gummiwaren" dateert duide
lyk al van een aantal jaren terug, „By
de Kamer van Koophandel sta ik inge
schreven als verkoper van sanieterre en
hiegiënische artiekelen, maar veel doet
het er niet toe. Het publiek weet toch
v wat wy verkopen".
at Baaij niet verkoopt ls de pil On
der het glas van zyn toonbank heeft hy
enkele kranteartikelen geplakt, waar
in op de gevaren van het gebruik er
van wordt gewezen. De pil is duidelyk
een konkurrent voor de gummi waren.
Hy maakt zich er niet zo druk over.
In hoofdzaak moet hy het hebben van
een vaste klantenkring, die de laatste
jaren wat wordt uitgebreid met jonger
publiek. Maar hy verkoopt niet aan
iedereen. ..Nee. dat vind ik \erkeerd. Er
moet een leeftydsgrens blyven. Van
zestien jaar by voorbeeld Daarop moe
ten de ouders maar hun voorlichting
richten. Een enkele keer heb lk gewei
gerd kondooms te verkopen, omdat lk de
klanten te jong vond. Er moet van dit
artikel een verantwoord gebruik worden
gemaakt. Ik ben ook tegen een auto
maat voor gummiwaren. Waarom? De
lange hete zomer is nog niet voor-
oera! Er is dus voor de jongeren nog
Hfjpnschoot.v gelegenheid om met rellen
m de gevestigde orde aan te schop-
KG-
e jongeren?
ja: het zyn slechts kleine minder
en die constant „heilige huisjes in-
jpen en zich in hun progressiviteit
jS de borst slaan. De meerderheid, die
er studeert dan voor alles en nog
J, de straat op te gaan of bezeten al
Qiet niet maagden maagdenhui-
1 te bezetten, laat geen sikkepit van
horen Je zou hen graag bij de
.1 willen rukken en zeggen: „Komen
ie nu ook eens voor de dag".
Niks hoor.
Ze blyven liever in eigen huis, dan el
ders de boel kapot te gooien en hoogle
raren stuipen op het lyf te jagen. Ook
de ouderen houden zich, om hun vin
gers niet te branden, zo koest mogelyk.
Nee: dat is toch niet helemaal waar.
Er was er één, die eindelyk openlyk
haar mond durfde open doen: ons aller
Marga Klompé. Zy wilde voor chantage
niet wyfcen en haar klompjes niet aan
trekken, om vóór de grandioze „Nacht
wacht" midden in de nacht met de ge-
sjochte kunstenaars die hebben im
mers niets anders dan die armzalige
contraprestatie-regeling? te discus
siëren. Zy wist te goed. waar dit op uit
zou draaien.
Het was een uniek en onvergeteiyk
feit in de vaderlandse historie: een
vrouw, die zich tegen al die langharigen
teweer stelde. Waar gaat 't Immers heen
als iedereen willoos toegeeft aan al
of niet gerechtvaardigde eisen, waar-
by de eisende partij van te voren de
creteert dat wat zy wil, „wet" is en
kletsen absoluut overbodig is? Lang
zamerhand komen we echter op het ver
zadigingspunt, al weet niemand wat de
herfst nog brengen zal. De grote mas
sa krygt echter schoon genoeg van het
gebral. Het gezeur en gejengel begint
velen danig de keel uit te hangen.
Zelfs ene meneer Mertens van het
NKV 'Nederlands Katholiek Vakver
bond). die overigens ook wel van „de
straat" houdt, waarschuwt dat het de-
montratieve gedoe voor de arbeiders
niet veel zin heeft, omdat ze ook aan
vrouw en kindertjes moeten denken,
terwyi daarentegen de meeste studen
ten alles in de waagschaal kunnen stel
len, elk risico durven te nemen, omdat
ze alleen maar voor dat eigen egocen
trische parochietje hoeven te spreken.
Enfin: éénmaal komt onherroepeiyk
de reactie. Bovendien is er niets nieuws
onder de zon. Eeuwen geleden was het
precies eender. Ook toen aanbad de
jeugd luxe. had zy slechte manieren,
geen eerbied voor ouderen en terrori
seerde haar leraren. Dat zei tenminste
Socrates, die leefde van 469 tot 399 vóór
Christus. En toen ls tenslotte ook alles
op z'n pootjes terecht gekomen
Als nu kinderen op een lagere school
uitkramen: „Terreur, ons schoolreisje
gaat niet deur", omdat ze 't de vorige
maand él te bont maakten, troost lk
me met de gedachte dat hun reisje het
volgend jaar wél zal doorgaan. Tegen
die tyd is de „orde" allang hersteld. Het
ligt beslist in de verwachting, dat dit
ook zo zal gaan by studenten en kunste
naar. Protesteren op elkvebied kun je
niet altyd volhouden, dat ls op den
duur te vermoeiend.
Ze hebben met hun acties zeker be
reikt, dat de autoriteiter voor hun eisen
meer „open oor" kregen. Dat was toch
de bedoelingMaar nu is 't wel ge
noeg geweest.
Over een tydje leeft iedereen weer
rustig en ..gezapig" verder. Ton Regtien
en andere „idealisten" ten spyt.
Of dacht u nu heus, dat 't anders lo
pen zou?.
Oom Theo
mensen kunnen binnen terecht Boven
dien is de verkoop van dit artikel een
vertrouwenszaak De klant, moet erop
kunnen vertrouwen dat wat ie verkoopt
goed is Je moet maar afwachten wat
ze in een automaat stoppen. Ik hoef er
geen één"
Baaij kontroleert elke zending die hy
binnenkrygt zelf. Zo haalt hy er een
oude party uit of vindt hy toch nog
fouten aan het goedgekontroleerde ar
tikel „Dat is een kwestie van beroep
wy weten dat je gummiwaren koel
moet bewaren en kunnen door de uit
gebreide sortering die we hebben onze
klanten adviseren"
De tyd dat klanten by hem binnen
kwamen om .sluifjes" of met een an
dere in de volksmond gebezigde omschrij
ving voor kondoom ls voorby Baaij
loopt niet met zyn beroep te koop Maar
grappen erover kan hy wel hebben.
Vlak na de oorlog zorgde hy zelfs voor
klantenkring en zyn eerlyke reclame-
hevige misverstanden tussen zyn vaste
bedoelingen. „We verkopen natuuriyk
niet alleen kondooms, maar ook andere
gummiwaren. Vlak na de oorlog had ik
een hele party flesspenen op de kop ge
tikt. die ik op een hele ry aan een
draad had geetaleerd naar een zuigfles
toe. met een bordje erby: „Ze zyn er
weer" Ik heb die dag een paar keer
„nee" moeten verkopen.
„Nee" verkopen doet hy niet graag De
volgende klant die binnenkomt helpt
hy een keuze te maken uit zyn sor
tering van tien variaatsies Van taboes
in zyn kraakheldere zaak ls niet veel
meer te merken.
„Wilt u met of zonder reservoir?"
Leiden, 16 Juni 1969
N.N.,
By deze stuur lk U wederom een ge
dicht. Aangemoedigd door het vorig
heb ik dit weer zelf geschreven Ik zou
U vriendelijk willen verzoeken dit weer
op Uw pagina „Jeugdjournaal" te
plaatsen
By voorbaat hartelijk, dank.
Hoogachtend,
R. van Loon,
Sophiastraat 30.
Lelden.
HET BOS
Ik loop in het bos onder geurende
sparren
Terwyi ik telkens uitgiyd over vochtig
mos
In het mulle zand lopen de sporen der
karren
Zo loop ik door het wonderschone bos.
Voor my uit springen enkele hazen
Onder myn voeten knappen de denne-
appels broa
Tussen de bomen zie ik een roedel
herten grazen
Zo loop ik door het wonderschone boa.
By een ven drinken enkele zwynen
Roodbruin glanzend zie ik een vos
In hun legers verscholen wachten de
hermeiynen
Zo loop ik door het wonderschone boa.
Ik voel me volmaakt gelukkig als lk
daar loop
En lk hoop, dat het boa altyd no blyven
mag
Zo loop lk, door het wonderschone boa.
De red aks ie van Jouw Werekl raakte
in paniek: hellup. hellup. hellup. Som
mige van once schryvers sprongen op
hun buro bom bombom Wat was het
geval: de postbode kwam binnen met
een grote tas en wat haalde hy er uit?
Een berichtje voor Waar swingt 1 onze
meest gelezen rubriek. Welk een ver-
antwoordeiykheid de enveloppe te mo
gen los maken, welkeen durf er voor
nodig. Heren gunde de dame de eer en
Henrietta maakte de mooie gave nette
sympatieke maar toch vreesaanjagende
brief open en konstateerde met luider
stem:
Op 5 juli vindt in De Instuif. Raad
huisplein. Ha/erswoude een grandiose
slotavond plaats m.m v The Moody Sec.
Stuur ook je agendabcrichten in. De
postbode komt er speciaal \oor en leder
bericht wordt met eerbied behandeld.
