inze handdruk er één met een Ijdbom Henk Koib kon eindelijk eens ergens uilrusfen weet er een naam voor he' Krealief Sentrum 1 Waar swingt 't (AKEN HIJGEND ALLES IS RELATIEF BEVOLKING TIJDBOM GEDICHTEN SKARABEE EN DE MORAAL UIT DE TIJD VAN GROOTMOEDER koNDERDAG 5 JUNI 1969 LEÏDSCH DAGBLAD PAGINA 17 rgers. boeren, buitenlui en wie niet, »n de afgelopen weken versteld ge- i van de studentenakties. Hoewel al i vertrouwd met termen in de ko len van de kranten als Maris, lumus, democratisering, studenten - litie, beurzenbeleid en Studenten eweging <SVB> kwamen de bezet- n voor byna iedereen als dieven in :bt. studentenbeweging is al zo oud als eg naar Rome en daarom eerst een geschiedenis. Zo nieuw als het zijn de eisen van de studenten om diversiteit te besturen volgens het cratische systeem van de drie ge- ;en (docenten, technisch-admini- efpersoneel en studenten) helemaal Eenzelfde vorm van democratische «Tjsstructuren vinden we in de rsitaire geschiedenis van de laatste duizend jaar terug: Sokratus die zyn leerlingen in de straten van ie sprak, de universiteiten aan het van de Middeleeuwen en het uni- eitsidee van de Duitse geleerde loldt. Eigenlijk heeft die democra ts al in die universiteit gezeten, ia de industriële revolutie is daar lind aangekomenhet onderwijs door de behoefte naar gespeciali- arbeldskrachten, meer leer-onder- jmeer een fabriek van vakidioten en wetenschappelijke discussie-in- dachten van de studenten zyn voor oot deel terug te voeren tot frus- door dat systeem en als logische [uentie daarop ontstond dan ook ltische-universiteitsgedachte d.w.z. liversiteit die de waarheden van de chappij niet als heilige koeien ac- rt maar ze toetst aan de weten- ïelyke normeneen universiteit et alleen werkt voor het staatsap- maar voor het welzijn van alle n ir. de maatschappij. worsteling tussen studenten en «iten, hoe plotseling die ook op gekomen is. is niet van vandaag of en. De eerste concrete stap werd in and gedaan toen in jur.l 1963 de iten Vakbeweging werd opgericht, invloed waarvan de Nederlandse itenraad tot dan toe een sluime- ichaam ontwaakte en haar eisen te stellen. Dat ontwaken van de andse studentenmassa werd bege- »r pogingen van overheidszijde om eer dan voorheen het universitaire wijs, als was het een bedrijf, in te Dit deels om het steeds grotere studenten te kanaliseren, ander oor de groeiende behoefte aan ge- liseerde arbeidskrachten voor het sleven. kelijke botsingen bleven niet uit. nkelijk was de zege aan de rege- i het beurzenbeleid maar de stu- konden wraak nemen in 1968 toen enng onder druk van de mei-revo- i Frankrijk en de studentenonius- Leuven toegaf op het gebied van uwe structuur voor de universitei- het plan van de commissie Maris doofpot stopte. Eveneens onder van de buitenlandse studentenex- werden aan de meeste universi- commissies gevormd (met studen- »ver universitaire zaken. De stu- klaagden echter al gauw dat zij werkelijke mogelijkheden kregen te doen en de commissies werden ttp. k'ap op de vuurpijl kwam oktober jaar de nota Posthumus over een tuniversitaire structuur die volgens denten alhoewel milder van aard e hetzelfde beoogde als de /oor- plannen. De Nederlandse Stu- ttaad lanceerde daarop een plan Wee Nijmeegse studenten het pro- bnderwijs van de radenuniversiteit, jf'an dat echter aanvankelijk door «st- welwillende deskundigen als elfjk werd bestempeld, maar later Psychologische sub-fakulteit in neen met welwillende hulp van de chappelijke staf werd doorgevoerd. «temming onder de Nederlandse tenoppositie was er begir. van dit I én van machteloosheid. Met het I te overleg in de commissies achter en een dreigende invoering van letuur volgens Posthumus in de 1st kwam Tilburg echter als een "ng. log dar. in andere universiteits- i« de geschiedenis van de Leidse studentenoppositie er eentje van vallen en opstaan. De ongeïnteresseerde Leidse studentenmassa vormde in de Neder landse studentenwereld een begrip. Pas eir.d vorig jaar gelukte het de Studenten Vakbeweging in de Leidse studentenraad een dergelijke machtspositie in te nemen dat een grotendeels uit SVB'ers bestaand bestuur kon worden gevormd voor het bestuur van de studentenvereniging ALSV (Algemene Leidse Studenten Ver eniging). Een bestuur dat onverwijld aan het werk toog om de schade in te halen maar dat juist vanwege die geringe be langstelling ir: de studentenachterban en haar moeilijke positie in de Leidse Stu dentenraad (waar het tot maart j.l. niet over een meerderheid kon beschikken» haar terrein moeilijk kon afbakenen. De ALSV moest zich daarom beperken tot incidenteel overleg met de universitaire autoriteiten en tot het trachten de acties in de faculteiten te coördineren. Vanaf het begin van de maand mei af, is echter ook de positie van de ALSV en de totale Leidse studentenacties een heel ander stadium ingegaan. Voor Lei den kwam var. Tilburg de victorie. Al hoewel vorig jaar bij de actie tegen het plan Maris de Leidse studentenachter ban tot een, zij het bescheiden respont kwam, was het de afgelopen maand in Leiden duidelijk dat er nu pas hier iets aan het veranderen is. Jouw Wereld ondervroeg daarover (van links naar rechts op de foto) Jaap Westbroek (Actiegroep Democratisering Universiteit). Paul Laagland (ALSV», Lies Spaar: (Actiegroep). Hans van Dam (ALSV), Ron Visser (ALSV), Paul van Axel (Actiegroep) niet op de foto Hein Vink (Actiegroep). Dit gesprek vond plaats in een café in de Leidse binnenstad onder het genot van koffie en alcoholische dranken. Ron Visser van de ALSV is het meest aan het woord: „ik heb net een interview gehad en daarin ben ik niet zo goed uit de verf gekomen". Jaap Westbroek wil tij dens het gesprek nog wel eens met Visser van mening verschillen, de knelpunten zijn dan altijd de te volgen of gevolgde strategie. Slaat de balans van de Leidse stu dentenactie en de symbolische bezet ting van de Leidse universiteit niet naai- de negatieve kant door? Het lijkt dat de actie is verwaterd en dat het nu allemaal wel is afgelopen. Visser: Je kunt niet spreken van één enkele op zichzelf staande actie. Het is één doorlopende actie met hoogte- en dieptepunten. De afgelopen maand was er een hoogtepunt. Vorig jaar hadden we vergaderingen tegen Maris toen waren er gemiddels 250 mensen, begin mei be gonnen we daar weer mee en het werden er vijftienhonderd. De eerste conclusie die je daarom uit de afgelopen maand kunt trekken is dat het steeds erger gaat worden voor de autoriteiten. Ondanks de schijnconcessies waardoor de meeste stu denten nu weer naar huis zyn gegaan. Een ander positief punt is dat in de fa culteiten (de universitaire onderafdelin gen red. JW.) heel veel is gebeurd wat niet meer verloren kan gaan. Daarbij komt nog dat we een heleboel geleerd hebben. Als je de klok terug kon zetten zouden jullie het dan anders doen? Visser. Het was geen kwestie van keu ze. Je liep als het ware hijgend achter de feiten aan. We hebben ontzettend weinig geslapen. We hebben fouten gemaakt maar we hebben gedaan wat we konden. Toen we met alles begonnen, hadden we eigenlijk geen idee dat zoiets kon ge beuren. In één weekend hebben we alles voorbereid met de gedachte als we er uit komen met een groep van dertig tot veertig figuren, goed georganiseerd en goed gedocumenteerd, dar. kunnen we wat speldeprikken uitdelen tegen het universitaire apparaat. Westbroek: Naar mijn mening is alles te snel verlopen omdat te vlug het accent van de actie werd verplaatst naar de faculteiten waardoor de centrale kern te klein werd. Terwijl de meeste facultei ten er nog niet eens aar: toe waren. Visser: Op zichzelf vind ik het ont zaggelijk jammer dat het centrale kader naar de faculteiten ging. Maar je kunt daar niets aan doen. We kunnen de mensen niet zeggen, blijf hier en doe dat niet. Hartelijk dank voor al jullie inzendin gen op de moeilijke puzzel van vorige keer (Jouw Wereld van vrijdag 23 mei». Helaas heeft niemand het juiste ant woord kunnen geven op onze vraag „Wie weet welke figuur op deze pagina thuis hoort". Uit de talrijke inzendingen willen we er enkele bijzonder originele lichten. In de eerste plaatsje de inzending van Sallie Staart die schrijft dat Oom Theo niet in Jouw Wereld thuis hoort omdat die oud is en oud praat. Lieve Sallie we hebben jouw boodschap overgebracht aar: Oom Theo en moeten namens hem meedelen dat hy het jonge niet schuwt. Peter de Hoogte vond de hele redaktie van Jouw Wereld niet op zijn plaats. Pe ter heeft misschien erge as een beetje ge lijk maar hij zou ook begrip kunnen heb ben voor onze posietsie en zelf eens een stukje kunnen schrijven. Onderwerpen genoeg. Mieke Nuy vroeg foto's van alle re- daktieleden zodat ze kon zien wie wie is. Lieve Mieke, wy hebben lang over jouw vraag nagedacht. Helaas kunnen we er niet op in gaan. Wel kur: je ons eens bezoeken. Dat was het voor zover. En nu de goede oplossing. De man die op onze pagina niet thuishoort is Henk Kolb, onze reisredacteur die alle landen van de wereld bezoekt. Omdat hy bijna nooit thuis is hebben wy hem maar eens een plaatsje gegeven in Jouw Wereld. Was dat geen leuk idee. Misschien hebben jullie zelf ook eens leuke ideeën. Schrijf maar gerust naar redaktie Jouw Wereld (de underground-pagina die je voor niks by je dagblad krijgt), Witte Singel 1, Leiden. Het Kreatief Sentrum waar we lange tijd niets meer van gehoord hebben be gint nu toch langzamerhand var: de grond te komen. Sinds op inisjatief van Leefbaar Leiden begin desember '68 2200 handtekenirgen aan bee en wee werden overhandigd en een ontwerp werd inge diend is achter de schermen heel wat werk verricht. Bee en wee hebben de Leidse Jeugd Actie (LJA) om advies verzocht en deze is op haar beurt weer in kontakt getreden met allerlei Leidse ludieke organisaties, zelfs de universiteit. Het advies van de LJA aan bee en wee is de tweeëntwintig - Westbroek: Wat mij betreft hadden die acties in de faculteiten best door mogen gaan maar ze hadden gecentrali seerd moeten worden in het Academie gebouw aan het Rapenburg. Ze waren nu over andere gebouwen in de stad versplinterd. Zyn ze er in Tilburg niet méér in geslaagd de studentenbevolking dui delijker te maken waar het om gaat? Westbroek: Dat valt. erg tegen. Ik ben in Tilburg geweest. De discussies waren niet op zo'n hoog plan en je moet het relatief zien: daar hebben ze het voor deel dat ze maar met vijfentwintig hon derd studenten zijn, die allemaal bij el kaar wonen ir: flats bij de universiteit, die helemaal is ondergebracht in één ge bouw. Daarbij komt dat de Tilburgse be stuurders aardig hebben meegewerkt door de boel daar te sluiten, waardoor de studenten pas goed boos werden. Hadden jullie meer tegenwerking van het universiteitsbestuur ver wacht? Visser: De universiteitsbesturen zullen wel, in overleg met de politiecommissa rissen van universiteitssteden en minis ter Veringa, een landelijke tactiek heb ben uitgestippeld. Dat hebben ze vorig jaar ook gedaan. Er zijn een aantal mo gelijkheden om studentenacties te tor pederen 1. sluiting, wat in Tilburg is mislukt: 2. inzet van de politie, werkt echter op den duur als een boemerang, dat zul je ook in Amsterdam zien; 3. tuchtrecht, wat een belachelijke zaak is, die nog uit de Middeleeuwen stamt en veel te veel tyd in beslag neemt; De vierde mogelijkheid hebben ze ruim toegepast en met succes. Volgens die tactiek moet de studenten zo weinig mo gelijk in de weg worden gelegd en vage concessies worden gedaan. Van Dam: Toen het in Tilburg was begonnen, kon je al direct merken dat ze hier die laatste tactiek gingen volgen. Met pamfletten uitdelen bijvoorbeeld. Je kon nu binnen de universiteitsmuren gaan staan, wat daarvoor onmogelijk had gekurit. Als jullie nu het uiteindelijk resul taat afweegt tegen dat van andere acties, hoe zyn jullie er dan af ge komen? Visser: Dat valt moeilijk te zeggen. Als je een aantal universiteitssteden verge lijkt. moet je een groot aantal factoren combineren. Je moet kijken hoe groot de universiteitsbevolking is. hoe groot de diepgang van een actie is geweest. Je moet geografische kwesties elimineren 'dat Tilburg een gebouw had en dat het Maagdenhuis naast de aula ligt en naast de Universiteitsbibliotheek). Maar al met al zijn we er geloof ik niet beter vanaf gekomen dan anderen, maar ook niet. slechter. Een positief punt is dat we eindelijk eens onze conservatieve naam zijn kwijtgeraakt. Veel belangrijker is dat er op landelijk niveau totaal gezien dan, iets is veran derd. Minister Veringa heeft al beloofd dat. hy de universiteiten een grotere vry- heid zal geven. Er wordt beweerd dat jullie ln Leiden „liever" zijn geweest dan el ders? Westbroek: We zyn inderdaad liever geweest. We zyn lief geweest om onze redelykheid aan te tonen. In de toe komst heb je daar belang by. Maar afge zien daarvan: we konden niet anders. Onze tyd van voorbereiding was gewoon te kort. Hoe was de medewerking var: de andere kant, van de wetenschappe- lyke staf en van het technisch ad ministratieve personeel? Visser: Individueel zal ongeveer der tig procent van het wetenschappelyk personeel en stafleden met ons hebben meegedaan vooral de mensen van het filosofisch instituut hebben reusachtig geholpen. Van het technisch administra tief personeel hebben we weinig gemerkt. Die zitten helemaal vast in de bureau cratische structuur en zyn volkomen af- hankelyk var: hun bazen die weer tegen het universiteitsbestuur aanleunen. Van Dam: Wat dat technische en ad ministratieve personeel betreft zyn er toch wel positieve ontwikkelingen. De vakbonden die zich jarenlang niet met deze groep hebben bemoeid, krygen nu belangstelling. Visser: Volgens mij is het alleen moge- lyk die mensen op gang te krygen als de structuren op lager niveau worden doorbroken, wanneer juist op gewone basis niet vanuit een machtspositie v/ordt samengewerkt tussen hoogleraren, stu denten en technisch administratief per soneel. Er zyn van buiten de universiteit van enkele Leidse jongerengroepen verwyten gekomen dat jullie niet werkelyk geprobeerd hebben de Leidse bevolking duideiyk te maken waarom het deze keer gir.g. Ge loven jullie niet dat een positieve iri stelling t.a.v. jullie problemen van de bevolking zou kunnen helpen? (Op deze vraag ontstaat voor het eerst een werkelyke discussie waarby iedereen betrokken is. De meningen lopen nogal uiteen. De conclusies:) Van Caspel: ik ben er wel voor om de burgery by onze acties te betrekken maar ik ben bang dat het niet over komt. Vink: Er liggen zoveel rapporten en nota's op de tafel. De mensen zouden door de bomen het bos niet meer zien. Westbroek: We zitten met een veel te klein kader om dat voor te bereiden. Van Dam: Er zyn al wel ontwikkelin gen in de richting van contact tussen studenten en bevolking. Een aantal studenten zit op het ogenblik in het PvdA-bestuur. Er is contact tussen de SVB en de vakbonden in de stad. Dat zyn zaken die op de lange duur effectie ver zyn dan een directe confrontatie. Visser: Als het universiteitsbestuur zich ergens weinig van aantrekt dan is het var: de bevolking. De universiteit is een stad binnen de stad. Wat dat be treft gaan ze over lyken. De plannen voor de toekomst? Visser: Wat we nu gedaan hebben, is een actie tegen het hoogste organisato rische kader van de universiteit. Maar die universiteit bestaat uit drie machts structuren. Ir: de eerste plaats het uni versiteitsbestuur, in de tweede plaats de autonome faculteiten en daaronder zit ten nog de autonome hoogleraren. En met die laatste categorie gaan we in de toekomst beginnen. Want niemand heeft eigenlyk precies een beeld van wat die curatoren nu eigenlyk doen maar ieder een weet precies waar de schoen wringt in zyn onderwyssituatie, en wat daar moet gebeuren. Die vyftienhonderd men sen die op een gegeven ogenblik kwamen, waren daar vanwege de frustraties die zy hadden ondervonden in hun eigen situa tie door de hoogleraren. Die vyftienhonderd mensen zyn eigen lyk helemaal niet zo byzonder, maar belangrijker is dat we hu het kader heb ben voor nieuwe acties. De acties tegen de hoogleraren moeten niet gericht zyn tegen de slechte hoogleraren (want als die vervangen worden, moeten we weer opnieuw beginnen) maar tegen de goeie. Het gaat niet tegen de hoogleraren per- soonlyk maar tegen de structuur waar van zy deel uit maken. De eerste stappen zyn nu gezet, maar de handdruk die het universiteitsbestuur en wy elkaar hebben gegeven, was er een met een tydbom. De conflicten moe ten nog pas werkelyk beginnen Wat r:u gebeurd is, heeft alleen maar te maken met een overgangsfase. ste mei de deur uitgegaan en offisieel is raad. het wachten nu op de beoordeling van de hoogste otoriteiten en de gemeente- Inmiddels is weer op inisjatief van Leefbaar Leiden aan de statuten gedok terd van een stichting die het Kreatief Centrum moet gaar. runnen. Die stich ting zal binnen enkele dagen opgericht worden. Er zyn echter een paar knel- puntjes w.o. de naam van het Kreatief Sentrum en vakmensen die daar in wil len gaan werken. Iedere verslinder var: Jouw Wereld kan zyn ideeën wat betreft de naam spuiten, orizjineele namen wor den ingewacht by Leefbaar Leiden, Sta tionsweg 11, Leiden of by de redaktie van Jouw Wereld. Vakmensen op het ge bied van' kreatieve toestanden kunnen zich by deze adressen ook aanmelden. Alhoewel het volgende nog allerminst zeker is, nog een kykje in de toekomst. Het advies van de UA betrof ook de plaats van het Kreatieve Sentrum, om dat we niets daarover mogen zeggen, kunnen we alleen maar meedelen dat dat in de direkte binnenstad is; dus niet ergens in de polder zoals velen al wees den. Als bee en wee een uitspraak zul len doen dan zal dat waarscliynlyk zyn in september. Voor het Kreatief Sen trum dan klaar is wordt het wel okto ber. Maar nu wordt al gewerkt aan een huishoudeiyk reglement en begrotingen, waarvoor regelmatig overleg wordt ge pleegd tussen de Werkgroep Kreatief Sentrum van Leefbaar Leiden en de LJA. SAMENPRATEN Je kunt me vertellen wat je wilt maar toen ik naar buiten liep zag ik jou niet tussen het gras. de bloemen en de bo men. Misschien kun je niet tot tien tellen of kan ik je tellen niet verstaan maar een ding is duldelyk het botert niet zo tussen ons en by alle mooie gedachten is dat boteren toch belangrijker. IN HET MUSEUM Waar gehakt wordt vallen spaanders. Ik neem daarom het zekere voor het onzekere en hak je hand af die Ik toch nooit heb mogen vasthouden. Steek je ogen uit zodat je my en anderen niet meer zult kunnen zien. Ik heb gelukkig thuis een museum daar past alles wonderwel in. EVERT BRINK. Boksteeg 13, Leiden. Wekenlang proberen we r."u al een lek kere beatagenda van de underground te krygen. maar niks hoor. Welgeteld één berichtje ontvingen we. een eenzaam groot wit vel papier op dat immense zwarte bureau. Nog eenmaal schreeuwen we. of liever snikken we, het uit: opgaven voor deze rubriek moeten een week voor de donderdagse plaatsing gestuurd wor den r:aar Jouw Wereld, Witte Singel 1, Leiden, de stad die nu toch wel totaal uitgeswingt lykt te zyn. ZATERDAG 7 JUNI: DE INSTUIF, RAADHUISPLEIN, HAZERSWOUDE- DORP: THE INFUSE. De pas opgerichte uitgevery Skarabpe dient zich aan: „scarabeus sacer is de latyr.se bena ming van de in het oude Egypte heilige kever, welke beschouwd werd als sym bool van: worden, ontstaan, opstanding, en in 't byzonder als beweger van de zot:. Hy werd dan ook gezien als de essentie van het zich in de natuur steeds ver nieuwende leven. Uitgevery Skarabee stelt zich ten doel nieuwe oorspronkelyke auteurs te publiceren en te stimuleren en reeds bestaande werken in een nieuwe vorm uit te geven", (sitaat uit een sten- sil van nieuwe uitgevery Skarabee). Eén van de eerste daden van vernieu wing van Skarabee is geweest de heruit gave in boekvorm van de Avonturen van' Kapitein Rob een strip van tekenaar Pieter Kuhn die twintig jaar met enkele kleine onderbrekingen de kolommen var: het dagblad Het Parool heeft gesierd en tydens die jaren voor een groot deel mee inhoud gaf aan het werkelykheidsbeeld van vele jonge Nederlandertjes, die nu oud geworden weer behoren tot de gre tige kopers (informaatsie by de plaatse- lyke boekhandel). Niemand kan onze tyd blamen dat zy zo snel kommersieel vorm weet te geven aan de nieuwe subkuituur jeugdsenti ment maar van een uitgevery die Ska rabee heet, zou je een wat kritischer in stelling kunnen verwachten van wat hy na twintig jaar uit de mottenkast haalt. Dit geldt ook voor P. Hans Frankfurter (voorzitter van Het Stripschap) die het in zyn voorwoord wel heeft over „een monument voor Pieter Kuhn" en „een weergeloos knap tekenaar, een man met de ongebreidelde fantasie van Jules Ver- rJe" maar het verder laat zitten. Dat betekent niet dat we het met al die mooie woorden oneens zyn, maar als je strips als literatuur uit gaat geven en je hebt het daarby niet over het in- houdelyke sommige noemen het mo raal dan laat je je lezertjes wel even op een nare manier in de steek, vooral als je vernieuwing pretendeert voor te staan. Niemand zal tegen het uitgeven van Kapitein Rob op zichzelf bezwaren heb ben maar wat er even by had gemoeten, is dat het zielsleven van deze eer lyke zeebonk alles te maken heeft met zeer eenvoudig denken en met die klassieke levensvisie dat wit zich alleen maar voordoet als wit en zwart alleen maar als zwart; dat Kuhn met zyn tekeningen visionair was en met zyn plots maar met de uitwerking van zyn karakters niet verder kwam dan grootmoedrs prin cipes. Na alle gemopper nog even wat zake- lyke informatie. De meeste boekjes van Kapitein Rob verschyn'en in 12 paper backs. De eerste zes zyn al op de markt, drie verschynen er nog in oktober as. en de laatste drie komen tegen april vol gend jaar. Prijs per deel f 6,50. Byschrift by bovenstaand clisjee uit de „Vallei der vergeten wereld": En de wil den zyn blykbaar erg gastvry, want uit hun tekens begrijpt Rob dat hy wordt uitgenodigd om mee aan te zitten. Nou vooruit dan maar! Kyk daar zyn twee mannen bezig om een vuur aan te leg gen. Ketsend slaan ze de vuurstenen te gen elkaar en kleine vonken springen over. Maar de houtspaanders vatten geen vlam. Een mooie gelegenheid, denkt Rob. om zyn' „toverkunst" weer eens te ver tonen. Hy gaat naar de mannen toe en haalt een doosje lucifers uit de zak. „Kyk er maar eens goed naar", zegt hy, „dit gaat een beetje vlugger". De man nen verstaan niet wat hy zegt, maar ze deinzen verschrikt achteruit, wanneer Rob een lucifer aanstrykt en het hout direct begint te branden. Met dit wonder heeft Rob de algemene achting van de holbewoners gekregen: hy is tovernaar. s een probleem op zichzelf. ONDER REDACTIE VAN: HEIN ELBRINK, HENRIËTTE V/D HOEVEN, HENK DE KAT, BRAM VAN LEEUWEN, BERT PAAUW. MET DEZE KEER DANK AAN: AAN: COUNTRY JOE, UNCLE MEAT, WIL, OLGA VAN DE WOLGA en JACK THE RIPPER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 17