Overheid waakt over schoonheidsverzorging Bijgeloof bij jongeren Poppetgom op de t.v. Is plattelandsvrouw verouderd begrip een overpeinztn VfitefB® Discussie over verandering en vernieuwing prijsstof) zo kort mogelijk BP krijgt vastere voet in VS fOENSDAG 4 JUNI I960 HWDSCH DAGBLAD PAGINA 13 Nog niet zo heel veel jaren geleden riepen bezorgde moeders tegen hun dochters dat ze niet zoveel poeder en crème op hun gezichten moesten smeren omdat „al die rommel" maar bar slecht voor de huid was. Natuurlijk luisterden de dochters ook toen niet naar hun moeders en smeerden ze zich naar hartelust vol met lelijke grove poeders en hardnekkige rouges in gemene kleurtjes. Ondanks gruwelijke verhalen over het „voorgoed verknoeien van de huid" dat vast en zeker een gevolg van al dat geblanket zou zijn. Over haarwasmiddelen staat in het i make-up versmeerd Dat oog is een desbetreffende staatsblad o.m. dit te j tere zone en het nieuwe Kosmetika- lezen: Als ze minder dan twee pro- besluit houdt met name de oogmake- cent eierdooier bevatten mogen ze up scherp in de gaten. Er is een af- niet als .tei-shampoo" op de markt i zonderiyke lijst van „toegelaten Foto links boven: Veilig ge- ik van schoonheidsmiddelen: nieuwe Kosmetikabesluit Rechts boven: oogmake-wp: het nieuwe Kosmetikabesluit bevat onder meer een lijst van toegela- \t strenge eisen aan de ingre- ten kleurstoffen voor het oog en nten in potjes en flesjes. (Foto zijn naaste omgeving. (Foto: „Sa me Gatineau). fari". de voorjaarsmake-up 1969 van Jeanne Gatineau). Mooier werd die huid er meestal niet op, want van de verplichte gron dige gelaatsreiniging voor het slapen gaan, had men toen nog weinig no tie. Bovendien was de kwaliteit van de produkten in de verste verte niet te vergelijken met wat er nu, op ba- ^Moederlijke1 fams. ben jij bijgelovig tg Marian op een dag. „Niet jr. Toen ik jong was wel." Hoe dan?" 9, ik pleegde magische han- ngen die iets gunstigs teweeg \sten brengen. uemaal suggestie en zelfbe- i natuurlijk. Zoalsde avond een moeilijke repetitie de j van een bepaalde filmster nken, dat garandeerde een i cijfer. Zorgen dat ik niet op 'bepaalde steen stapte op weg _t school: want als ik die zou aanraken kreeg ik een u beurtAl zulke onzin." |r klopte zeker nooit iets fe was zo idioot bijgelovig laf het wèl leek te kloppen. k misschien is het een keer wekomen dat ik op die be te steen trapte en prompt de klas een extra beurt '.g die hopeloos mislukte. Bij- of ontstaat, omdat je bepaal- jebeurtenissen die niets met Ier te maken hebben met el- r in verband brengt Jok je je niet veel rustiger )eld hebben als je je lessen l had geleerd?" vroeg het \tertje. t vas juist het gekke; ik 'te als een bezetene." 'e vertrouwde dus niet alleen magie." llicht niet. In die tijd zal ik i wel een beetje gezond ver- ijd bezeten hebben! Om iets jennen moest je het eerst le- dat ivist ik wel. Maar waar- inlijk had ik te weinig zelf- rouwen, of geloofde ik niet in ■racht van mijn geheugen, of ik in feite een zeer primitief Pitje. Bijgeloof is een uiting primitiviteit. Daoürom zijn [e mensen dikwijls zo bijgelo- fc niet." joop jij nooit vijf maal om lantaarnpaal heen, tel je geen strooien hoeden o neen, die draagt niemand meer maak jij nooit buigingen naar al le windstreken om iets voor el kaar te krijgen? Heb jij geen on geluksgetal of fatale kleur?" „Gelukkig niet." Vertederd keek ik neer op 't dochtertje dat blijk gaf van zo veel zelfvertrouwen en nuchter heid. „Toen ik een jaar of vijftien was, gebeurde er iets heel vreemds," vertelde ik. „Jaren daarvoor had iemand mij een ivoren paardje gegeven, een héél kleintje, maar zo rank en mooi, met ragfijne pootjes en een edele kop en een golvende staart van misschien vier milli meter Het was mijn kost baarste bezit, ik had het op mijn kamer staan, ik praatte er tegen ik vertroetelde het, jaar na jaar bitterde, 't was afschuwelijk. En opeens kreeg ik een zonderlinge inval. Het ivoren paardje was de schuldsedert dat miniatuurtje in huis was gekomen hadden we niets dan tegenslag ervaren. Ik dacht er niet lang over na, ik schoof het raam open en wierp het ding op straat. Wie wilde mocht het oprapen. Wat mij be trof icefrd 't verpletterd door een sleperswagen, ik wilde er niets meer mee te maken hebben." „En toen?" vroeg Marian ademloos. „Kort daarop kwam mijn va der stralend thuis; hij kon weer aan het werk. Moeder kreeg wee)r moed. ik mocht mijn stu die afmaken: het dieptepunt van de ellende was voorbij." „Omdat je het paardje uit het raam gesmeten had?" „Dat dacht ik toen, ja. Want met suggestie kon 't wonder niet verklaard worden. Mijn vader wist niet dat ik het dingetje plot seling als een ongeluksvoorwerp beschouwde en had weggegooid. Het was zo klein dat niemand het miste. Maar later heb ik mij nog dikwijls afgevraagd: heeft iemand het gevonden, opgeraapt en meegenomen? En hoe is het die mens dan vergaan? Ook slecht? Het speet me waarachtig dat ik het niet in het riool of zo iets had gesmeten, buiten het bereik van een mens." „Wat gek allemaal." „Knotsgek. Ik begrijp nu niet meer dat ik ooit zulke vreemde ideeën kon hebben." „Misschien zat er tóch wel een boze geest in," mompelde Marian peinzend. „Alsjeblieftbegin jij nou ook niet!!" Het dochtertje grijnsde. Nee hoor, mams. Ik houd me Maar de crisis woedde, we wer den thuis steeds armer, het werd wel bij mijn vergulde zwijntje één brok ellende, mijn moeder dat brengt alleen maar geluk verouderde snel, ze kon er niet j aan!" meer tegenop. Mijn vader ver- I THE A BECKMAN sis van heel wat research, allemaal op de markt is. Tientallen merken, het ene wat beter en/of duurder dan het andere. Merk a is met wat meer glamour verpakt dan merk b. en merk c gooit het op de wetenschappelijke toer en goochelt met gewichtige, voor de doorsnee-vrouw volslagen onbegrij pelijke termen. Maar op één punt zijn ze sinds kort allemaal gelijk: ze mogen geen stoffen meer bevatten die (althans bij het juiste gebruik) schadelijk voor de gezondheid kun nen zijn. Dankzij een nieuw „Kos metikabesluit" dat enkele maanden geleden in werking is getreden en waarin strenge eisen aan de samen stelling van toiletartikelen en kosme- trische middelen worden gesteld. O verheids-oogje De staatssecretarissen van Sociale Zaken en Volksgezondheid en van Economische Zaken hebben aan de wieg van dit Kosmetikabesluit ge staan. De overheid houdt een wakend oog op onze uiterlijke schoonheid! Er is een hele waslijst van stoffen en hun verbindingen die van nu af aan op de zwarte lijst staan. Eén en ander maakt een doeltreffende controle-van-over heidswege veel eenvoudiger dan voorheen Nederland is één van de eerste Europese landen waar de kosmetika- hranche op deze manier aan banden wordt gelegd. Een voorbeeld van wat niet meer mag: toiletartikelen en kosmetische artikelen mogen geen zilver, kwik, lood, uranium en nog een stuk of tien andere elementen (of hun verbindingen) bevatten. worden gebracht en ook niet onder namen die suggereren dat er eibe- standdelen in de shampoo zitten.. Chloroform in uw tandpasta? Het mag, zo lang het maar niet meer is dan vier procent. En voor vrouwen die om modieuze of andere redenen hun haar laten verven is het een geruststellende gedachte dat artikel drie van het nieuwe besluit zeer strenge eisen stelt aan „midde len voor het kleuren van het hoofd haar". terwijl artikel vier hetzelfde doet ten aanzien van allerlei vloei stoffen die voor het krullen of ont- krullen van het haar worden ge bruikt. Oogmaquillage De mode eist tegenwoordig dat het oog domineert en dagelijks worden er op deze wereld kilogrammen oog kleurstoffen voor huid en haren na bij het oog" Het is in dit verband ook nuttig om te weten dat haarverf gevaarlijk kan zijn wanneer ze als wimper- of wenkbrauwverf wordt gebruikt. Daarom moet van nu af aan op of in de verpakking van middeltjes voor het kleuren van het hoofdhaar een duidelijke waarschuwing staan tegen het gebruik van zo'n middel voor het kleuren van oogharen en wenkbrau wen. Wat valt er allemaal onder de wer king van zo'n Kosmetikabesluit? In officiële taal dit: .Alle zelfstandig heden welke volgens spraakgebruik tot de groei toiletartikelen en kos metische middelen kunnen worden gerekend, met uitzonderingen van die zelfstandigheden welke genees middel zijn in de zin van de wet van de geneesmiddelenvoorziening". Het nieuwe Kosmetikabesluit heeft tot doel, ons te bescher men tegen voor de gezondheid schadelijke stoffen in toilet artikelen en kosmetische middelen. Het kan ons echter niet beschermen tegen het onaangename verschijnsel van 'aller gie' dat onvermijdelijk optreedt wanneer kosmetische artike len, zoals tegenwoordig, in massa worden gebruikt. Allergi sche verschijnselen, veroorzaakt door het gebruik van kosme- tika, kunnen nu eenmaal niet uit de wereld worden geholpen door het uitvaardigen van verbodsbepalingen omdat het meestal individuele verschijnselen zijn: een produkt dat zich goed gedraagt op de huid van duizenden vrouwen kan op de huid van die ène vrouw verkeerd vallen. In zo'n geval dus niet boos worden op de fabrikant omdat die 'rommel' in zijn potjes en flesjes zou stoppen, maar overgaan op een ander merk (en bovendien in verontrustende gevallen de huidarts raadplegen). Een dure grap? Ongetwijfeld, maar dat aloude spreekwoord over 'mooi zijn en pijn lijden' is immers veran derd. Het luidt tegenwoordig: ,Wie mooi wil zijn, moet (veel) 2} geld betalen'. In de praktijk betekent dat: huid- cremes en -lotions, maskers en anti- rimpelmiddelen, maar ook de toilet watten en toilettissues. Alle mogelijke produkten voor het scheren, maar ook de scheerkwast. Tandpasta's èn tandenborstels, de nagellak èn de nagelborstel, alle soorten oogmake- up maar ook de ooghaarbor steltjes die erbij gebruikt worden. Voetpoeders en gezichtspoeders, zon nebrandmiddelen en deodorants, haarlakken, lippestiften en nagelver- stevigere. Kortom: de honderd- en- een middeltjes die op onze wastafels staan in een tijd waarin de omzet in de kosmetika met getallen van acht, negen cijfers wordt aangegeven. Het Kosmetikabesluit zorgt ervoor, dat al die middeltjes veilig zijn voor .huid en haar" van de consument. (ADVERTENTIE) DAMESMODE in exclusief jonge stijl... BREESTRAAT I08°-II2 LEIDEN Bestaan er vandaag-de-dag nog essentiële verschillen tus sen de plattelandsvrouw en de vrouw in de stad? Over deze vraag is een levendige discus sie gaande in de Nederlandse Bond van plattelandsvrouwen. Men vindt dat eigenlijk niet meer van ,het platteland" en de „platte landsvrouw" kan worden gesproken in een tijd waarin de oude bewoners van dat platteland als het ware on der de voet worden gelopen door nieuwe bewoners. Enorme stadsuit breidingen, recreatietrek en de gro te belangstelling voor een tweede woning hebben het woord platte land in luttele jaren een andere klank gegeven. In sommige afdelingen van de Ne derlandse Bond van plattelandsvrou wen gaan zelfs stemmen op om de vertrouwde naam van de in 1930 op gerichte bond te veranderen. Die bijna veertig jaar oude vlag dekt de lading van een progressieve ak- tieve organisatie niet langer, is een van de argumenten. Niet schamen Uit ,.De Plattelandsvrouw", het maandblad van de bond, blijkt wel dat niet iedereen die vernieuwing nodig vindt. In sommige afdelingen is men het unaniem erover eens dat de bond zich nog altijd niet hoeft te schamen over de naam plattelands vrouwen. De naam „plattelands vrouw" hoeft geen denigrerende klank te hebben in een vooruitstre vende vereniging die op sociaal, eco nomisch en huishoudelijk terrein zo ..bij de tijd" is als deze bond. Een Belgisch lid schrijft: „Laat gerust de naam plattelandsvrouw blijven. Wij zijn immers van het platteland, waar de stedeling zo graag naar toe trekt". Verandering van de naam van de bond is slechts een van de vele discussiepunten waarmee de platte landsvrouwen op het ogenblik bezig zijn. Andere punten zijn het samen werken of samengaan met andere Andere afdelingen vinden echter vrouwenorganisaties of in ieder ge dat woord „platteland" en de naam j val met de confessionele plattelands- „Bond van plattelandsvrouwen" een vrouwenorganisaties en de vraag een beeld oproepen dat niet meer j hoe nieuwkomers in de dorpen kun- bestaat. Bij het horen van de naam de nik en buitenstaanders vaak aan nen worden opgevangen, eventueel met aanpassing van de activiteiten aan een andere mentaliteit van de nieuwelingen. Voor versmelting met andere ver enigingen tot één organisatie voelt men (nog) weinig of niets. Wel voor meer samenwerking met andere or ganisaties zodat culturele manifesta ties. cursussen, bejaardewerk en dergelijke zaken veel efficiënter en moderner op touw kunnen worden gezet. Een meubelfabriek in West- Duitsland heeft decoratieve sche merlampen met ingebouwde ste reo-luidspreker op de markt ge bracht. In een hoekkast staan verborgen opgesteld radio, pla tenspeler, bandrecorder en Hi Fi- r egelinstallatie. minder ontwikkeld. Dat is een ima- ge dat nieuwkomers afschrikt, ter wijl de bond juist ook de belangen I van forensenvrouwen en andere! tJci Iff ill lA.lt (IP nieuwelingen wil behartigen. Buiten- i staanders denken bij het woord plat- telandsvrouw nog vaak aan een vrouw op klompen en met een schart voor. Verschillen Is er werkelijk nog zo'n groot ver schil tussen vrouwen van het platte- land en die uit de stedelijke gebie den? In een provincie als Zuid-Hol land waar de bevolking van de grote steden zich als een olievlek over het platteland uitbreidt, vindt men van niet, in veel andere afdelingen daar entegen van wel. In een dorp staat men bewuster en positiever in de gemeenschap. Men doet meer mee en wordt gauwer ergens bij betrokken. Praktische verschillen: Men zit ver der van de „cultuur" af, de scholen zijn verder van huis en studerende of werkende tieners gaan vaak jon ger uit huis dan hun leeftijdgeno ten in de stad. DEN HAAG GPD In de Eer ste Kamer hebben de regeringspar tijen er gisteren bij minister De Block op aangedrongen om de prijs- stop, die bijna twee maanden gele den werd ingevoerd, zo kort moge lijk te handhaven. Behalve PvdA-se- nator drs. Ver burg, vond ook de an ti-revolutionaire prof. Albeda dat de maatregel veel eerder had moeten worden genomen. De KVP'er Terwindt vroeg om ont heffingsmogelijkheden in duidelijk onbillijke situaties en ook mr. Piket <CHU i vond dat tegemoet moet wor den gekomen aan de marginale be drijven, die door de pnjsstop getrof- fen worden. De N.05.-televisie zendt vanavond in de kunstserie .Eigentijds" het programma „Poppetgcan" uit dat van 22.40 tot 23.10 uur via Neder land 1 op het scherm komt. .Poppetgom" is een collage van beeld, beweging, tekst en muziek. De spelers (geen toneelspelers) vervui len er geen rollen in, in de gebrui kelijke betekenis van het woord Ze zijn, net als het decor en de rekwi sieten, de onderdelen van een reeks schilderachtige composities, die wor den ontworpen door een gToepje Haagse kunstschilders. Theater Sca- rabee, onder aanvoering van Adri Boon. Een van de optredenden is de zongeres zonder Naam. die het lied „Soldatenmoeder" zingt. De teksten voor dit programma zijn van Lucebert, het muzikale ba sisthema van Bruno Mad erna. Fred Bosman heeft de oorspronkelijke zaalvoorstelling voor televisie be werkt. LONDEN (AP) De fusie tussen de Amerikaanse dochtermaatschap pij van de British Petroleum Com pany (BP) en de Standard Oil Com pany of Ohio (Sohio) nit Cleveland heeft de Britse zakenwereld uiter mate verbaasd. De BP. krijgt thans de beschikking over een groot aantal verkooppunten in de V.S. min of meer voor niets. De fusie kwam in het grootste ge heim in een New Yorks hotel tot stand. De directeur van de BP. in Engeland. Eric Drake, was er na tuurlijk bij maar had zich in Ame rika niet op een van de kantoren la ten zien, om niet op te vallen. De nieuwe combinatie zal zeven percent controleren van alle omzet aan olieprodukten ln het oostelijke deel van de V.S. De fusie vormt hoofdstuk twee in een geslaagde po ging van de BP. om in Amerika vas te voet aan de grond te krijgen. Het eerste werd geschreven op 4 maart van dit jaar, toen de Britse onder neming twee raffinaderijen en een groot aantal verkooppunten overnam van de (Amerikaanse) Atlantic Rich field Company voor een bedrag van 400 miljoen dollar. Daarmee verwierf BP. waarvan 48 percent van de aandelen in handen van de Britse regering ie. 10.000 ben zinestations in 16 staten plus een grote raffinaderij in Marcus Hook (Pennsylvania) en een in Port Ar thur (Texas», alsmede nog andere olie-installaties zoals grote opslag plaatsen en transportfaciliteiten voor het vervoer op de weg en te water.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 13