Milan was niet te temmen „Heerlijk avondje gehad" IHu W7PPt* JUlV WCCI 1,1 1 dat alle verpc ikte brood LC W j Iff hngGK We hebben het niet erg slim aangepakt Ajax-defensie niet sterk genoeg Karl Heinz Schnellinger: Grootse linksbuiten Hulshoff \\rtp 7p] pf* r King Corn „,'t enige dat u weggooit, is de verpakking DONDERDAG 29 MEI 1969 PAGINA 19 LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD Het enige doelpunt van Ajax: i - uurt Cudicim bij dc flP* strafschop de verkeerde kant op. MADRID (GPD) De Italiaanse supporters bezetten na het lang verwachte einde als dol drieste horden de grasmat van de eerbiedwaardige Bernabeu-voetbaltempel. Zij ontrolden er in het aangezicht van de vele duizenden terneergeslagen Nederlanders hun lange roodzwarte banieren in lange slierten en omstuwden hun helden, die voor de tweede maal in de nog vrij jonge geschiedenis van de Europa-Cup voor landskampioenen de cup hadden veroverd. De uitgelaten Italianen dartelden net zo zelfverzekerd rond als de spelers van AC Milan even tevoren. Deze hadden overtuigend op de grasmat uiteengezet, dat zij als gerenommeerde cup- fighters geen inmenging duldden van die merkwaardige Amsterdamse club, die dit seizoen zo verrassend omhoog is gekomen. Pirino Prati, de grootse Milanese linksbuiten stond eens te meer in het middelpunt van de belangstelling. Drie doelpunten schreef hij op zijn naam. Drie keer sloeg hij ongenadig toe en al die keren moest iedere Ajaxfan tot de erkenning komendat als men de man onvoldoende dekt tegen zijn vuurkracht geen verweer mogelijk is. Prati werd na afloop bedolven onder een ivilde lading zoenen, die hij gelaten over zich heen liet komen. Hij was er waarschijnlijk met zijn gedachten niet helemaal bij. De scherpe hoeksteen van de Milanese aanval zag wellicht nog eenmaal die verrukkelijke momen ten aan zich voorbijtrekken, die vijf minuten voor rust voor hem waren weggelegd en welke in feite deze verbitterde eindstrijd be slisten. Maar Gianni Rivera, de 25-jarige aanvoerder van AC Milan, deelde ten volle in de hulde van die tweede voltreffer. De frêle speler, die op 17-jarige leeftijd reeds een vermogen waard was, bracht voor de tweede maal op deze avond Barry Hulshof! tot wanhoop. Hij tructe de weinig wendbare Ajacied volkomen uit ba lans en hakte vervolgens de bal naai de altijd aanwezige Prati. Deze had aan alle kanten ruimte om zijn schutterskwaliteiten te kunnen bot vieren. Van 20 meter afstand liet hij een kogel los, cue Bals slechts hulpeloos deed graaien (20> Een formidabel doelpunt, dat niet alleen de voorsprong verhoogde, maar ook het geloof van Ajax in eigen kunnen ingrijpend moet heb ben ondermijnd. Het stelde ook nog eens vast, dat hier toch wel duide lijk sprake was van verschil in klasse, tussen beide finalisten, on derscheid vooral in techniek en tac tiek. Hulshoff. de sterke verdediger in Trnava, was gedoemd in dit laatste trieste hoofdstuk van de lange vijf kamp het zwarte schaap te worden Ook by de eerste bres die AC Mila:. sloeg, reeds na 7 minuten, was hij de man die mistastte bij een snelle actie van Sormani. de reeds 30-ja- rige Braziliaan, die berucht is om zijn schijnbewegingen en daarmee de hoekige Hulshoff volkomen op het verkeerde been zette. Een voor zet volgde naar het hoofd van Prati. die kopte alsof het een oefenpar- tij tje betrof. In de uiterste hoek1 verdween de bal. Geslepen Ook in deze wedstrijd heeft Ajax zich zoals meermalen in dit toer nooi de openingszet volkomen uit handen laten slaan. Het had zo langzamerhand gewaarschuwd moe ten zijn. Vooral omdat de tactiek van de geslepen Italianen niet on bekend is: zo spoedig mogelijk een voorsprong nemen en dan terugval len op de superieure verdediging Welnu, Ajax werd van meet af met de rug tegen de mum- gezet In hoofdzaak door de man die tot de held van deze finale zou uitgroeien Pirimo Prati. Uit een voorzet richt te hij al na luttele minuten op de verste paal. De bal caramboleerde tot sohi'ik van de Ajacieden tegen het hout. Prati sloeg zichzelf vooi 't hoofd. Het zou de laatste keer zijn deze avond. De nervositeit by A.'jax werd er nog wat door opgevoerd. Het kreeg nauwelijks gelegenheid het slagveiö te overzien om tot de ontdekking te komen, dat Rocco de slopende man- dekking had verordonneerd. Heel Ajax werd in de boeien geklonken maar geheel anders dan verwacht. Niet Anquiletti werd de getrouwe imitator van Keizer, maar de bon kige Duitser Sohnellinger. Anqui letti was als cipier van Johan Cruijff aangewezen. Van de Amsterdamse artiest, die uit de tweede stelling moest opereren, maar daaidoor meestal een te lange weg moest gaan en derhalve op deze avond van-de-waarheid tot mislukken ge doemd was. Niet Rosato dus bij Cruyff. Rosato, de verbetene, trad nu in elke voetstap van Danielsson. die een dergelijke „bescherming" zeer moeilijk kan verdragen. Swart kreeg het twijfelachtige gezelschap van Trapa toni, de man die in de plaats van Maidera was ingezet om dat Rocco wel de aanvallende ten dens móést verkiezen. Swart stak echter in een zelfverzekerde vorm en trok derhalve meermalen zijn makkers manmoedig uit de defen sieve misère van de zo noodlottige aanvangsfase. Maar Milan had ook nog als laatste veiligheidsslot een Ausputzer. Dat was. evenals tegen Manchester United. Malatrasi, die de laatste correcties moest aan brengen. Natuurlyk, Ajax speelde óók het individuele schaduwspel mee. Het lag voor de hand, dat Pronk de gevaarlijke opbouwer Rivera de voet dwars moest zetten en Hulshoff kreeg Sormani voor zijn rekening. Maas Hulshoff kon zich niet ont plooien, omdat de slimme Italianen de lange Amsterdammer hoge bal len onthielden en dat betekende, dat Hulshoff zichzelf niet kon vinden en fouten ging vertonen. Een vrye ontwikkeling van het spel werd door deze angstvallige be wakingen aanzienlijk geremd. Zij hadden echter ook nog een ander bedenkelijk uitvloeisel: het werd een bikkelhard duel van man tegen man, waarbij met beide handen werd ge werkt. Dergelijke praktijken namer hand over hand toe toen bleek dat die Spaanse scheidsrechter Ortiz dat alles met een stoïcijnse gelatenheid over zijn kant liet gaan De Ajacieden slaagden er in zich na het verontrustende begin aardig te bevrijden uit de wurgende Ita liaanse greep, maar zij begingen bij hun tegenacties een ernstige fout door de voorzetten en passes t,p hoog te plaatsen. En het is bekend, dat de Milanezen juist meesters zijn in de afweer door de lucht. Oofc uiteraard doelman Cudicini. een reus van bijna twee meter. Het inzicht van Cruijff reikte uiteraard wel zo ver, dat hij spoedig door had. dat met combinaties bij de stringente mandekking weinig viel te bereiken. Daarom ging hy meermalen op eenzaam avontuur En inderdaad soms met voor de Ita lianen angstaanjagend techniscn vernuft. Maar óf hij werd op grove wijze weggemaaid, óf hy vond eer. Cudicini in zijn baan. die niet over fortuin te klagen had. Ajax was er zich wel terdege van bewust, dat aanvallen de enige red ding zou kunnen brengen, maar toen vijf minuten voor rust Rivera en Prati dat vermetele huzarenstukje uithaalden (20), ging Ajax toen wel somber de tweede 45 minuten tegemoet. Michels zette zijn maximum aan reserves in. Bennie Muller op de plaats van Wim Suurbier. die ern stig gehavend uit de eerste helft kwam en Klaas Nuninga voor Henk Groot De strijd leek echter beslist De Milanezen laveerden superieur over de grasmat. Maar na een kwartier leek alles toch nog een keer te nemen. Keizer, in gevaarlijke schietpositie, werd ge torpedeerd en dit deed eindelijk bij senor Oritz het besef ontstaan, dat er nog zo iets als een strafschop bestaat. Vasovic trad naar voren, maar brak zijn aanloop voor de elf- metertrap plotseling af toen Cudi cini enige stappen deed. Vervolgens stuurde de Joegoslaaf de lange Ita liaan volkomen naar de verkeerde kant. Die stand van 2—1 braoht plotse ling een volkomen ander strijdbeeld te voorsohijn. De treffer werkte op de Ajacieden als doping, maar ook Milan schroefde ogenbükkelijk weer het tempo*en het raffinement om hoog. De vernieuwe hoop was voor Ajax niet langer dan 7 minuten weggelegd. Toen ondernam Sormani een wandeling richting Van Duiven- bode, die voor deze tergende uitda ging retireerde, hetgeen de jammer lijke inleiding vormde tot de defi nitieve beslissing. De Braziliaan deed een bliksemsnelle stap naar binnec en schoot zijn club feilloos de Euro pa-Cup in handen <31). gespleten. De koele Rivera werd ech- ter door de uitlopende Bals tot uit - wijken gedwongen, zodat hy zelf de genadeslag niet kon toebrengen. Geen bezwaar: een voorzet en na tuurlijk was daar opnieuw Prati, die het sluitstuk van dit Europacup festival verzorgde: 41. Ajax, dat zo knap langs het Neu- renbergse speelgoed van Max Mer-1 kei was gemarcheerd, het Turkse I bad van Istanboel had overleefd, i Bemfdca had gedeklasseerd en het I Sormani, een der sterren van Milan met de Europa Cup. grillige Tsjechische avontuur toch nog tot een goed einde had ge bracht, had het vernuft van AC Milan niet kunnen weerstaan. Maai een eresaluut mag de Ajacieden niet worden onthouden. Zij hebben een gloedvol hoofdstuk toegevoegd aan de Nederlandse voetbalihistorie, dat waainsohynlij'k niet zo spoedig een vervolg zal krijgen. (Door Johan Cruijff) MADRID (GPD) Alle lof voor AC Milan, dat recht heeft op de Europa-Cup. Maar ik vind dat ook wij een goede indruk hebben achtergelaten. Natuur lijk, die Italianen hebben een verschrikkelijk goede ploeg. AC Milan is een heel uitgebalan ceerd elftal, zonder één zwakke plek. Die Lodetti moet vyf stel longen hebben. Nogmaals, ik fe liciteer AC Milan van harte, het is een groots winnaar. Maar wees eerlijk, erg slim hebben we het niet aangepakt. Als ik alleen mezelf beschouw, vind ik dat ik te weinig ballen had gehad. Er is te weinig over de vleugel ge combineerd. Kijk, ik ben bewust naai' links uitgeweken. Dat was geen opdracht. Daar ben ik ook blijven hangen. Logisch, want in het midden heerste er al volop spitsuur. Daar stonden boven dien steeds 5 Italianen. Wat heeft het dan voor zin daar nog eens tussen te gaan krioelen. Op links poogde ik ruimte te scheppen voor de opkomende teamgenoten. Suurbier deed dat in de eerste helft erg goed. Maar bij dat uitspelen begingen wy fouten. Wij bleven maar door dat midden rennen. Daarbij lie pen we steeds vast in die fuik van de Italianen. Zonde eigen lijk. dat ik zo weinig in het spel ben betrokken. Want ik kon, dacht ik. mijn directe tegenstan der wel aan. De weinige keren, dat ik een man-tegen-man-ge vecht met hem aanging, won ik het steeds glansrijk. De eerste tien minuten heeft Anquiletti bij me gestaan, maar die heeft om de een of andere onduidelij ke reden geswitcht met Trappa- toni. Wij hebben het. het spijt me het te moeten zeggen, de Itali anen een beetje te gemakkelijk gemaakt. Het was natuurlijk leuk dat je massaal opdrong, maar dan mag je natuurlyk nooit de bal kwijtraken, want daar was de AC Milan-aanval veel te gevaarlijk voor. We heb ben. meen ik. bij dat uitspelen van die verdedigers, de rugdek king verwaarloosd. Die Italianen kregen vier kansen, die alle in doelpunten uitmondden. Dan schort er toch Iets aan? Bovendien vond ik het eerste of het tweede doelpunt, ik herinner me niet meer precies welke, onnodig. Toen het 2—1 werd, scheelde het weinig of het was nog 2—2 geworden. Mala trasi onderbrak mijn solo met een onjuiste tackle. Hij vloerde me gewoon. Dat had hy een me ter t je later moeten doen. Dan hadden we opnieuw een straf schop mogen nemen. De scheidsrechter behoor de volgens mij de bal wel op de stip te leggen, toen ik naast het doel tegen de grond werd gewerkt. Rosato speelde beslist de bal niet. Hy zwiepte me zo achter de lijnen. Ik stond net in goede schietpositie. Die Rosato was de enige, die af en toe wel eens schopte. Ik vond de Italia nen verder erg sportief. Ze ge bruikten regelmatig hun han den. maar dat ben ik wel ge wend. Wat ik verwachtte, is anders wel uitgekomen. We kregen by- na geen kans tegen die solide achterhoede. Éénmaal, voor rust. draaide ik er lekker door heen. Maar Cudicini drukte met de punt van zijn schoen de bal nog net corner. Ik ben. ik hoop niet dat het blasé klinkt, over mezelf wel tevreden. Het Is. ik heb dat al eerder gesteld, niet helemaal myn schuld dat het zo is gelopen. Maar goed. wy heb ben deze avond veel kunnen le ren van die Italianen, bij wie ik Sormani. en niet. Prati of Rivera de beste vond. Geweldig hoe gemakkelijk Sormani steeds Rivera vrijspeelde. Crimineel, echt. Een bewogen seizoen is voor ons ten einde. We zyn geen landskampioen geworden, om dat we ons zelf, op eigen veld notabene, hebben uitgeschakeld. We hebben de Europa-Cup ge mist. Ons wacht dus een rustig jaartje. Kunnen we ons eens helemaal opnieuw opladen. Mis schien is het dit seizoen net iets te druk geweest. Ik vind het niet zo erg dat we ons weer al leen op de competitie kunnen concentreren. Rest de vraag of ik by Ajax blijf. Misschien wel. mis schien ook niet. Ik heb vier. vijf aanbiedingen gehad, zowel uit Europa als daarbuiten. Hier in Spanje heb ik via via een hint van Real Madrid gehad. Uit menselijk oogpunt verhuis ik lie ver niet naar het buitenland. Ik heb heus wel bezwaren tegen voetballen buiten Nederland, maar ik moet voort. Hoe lang heb ik nog? Acht, hooguit tien jaar, waarin ik een hele hoop geld wil verdienen. Maar ik weet niet of Ik wel wegkom bij Ajax. Ik verwacht dat het mè niet lukt. Spitsroede n Er restten toen nog 23 minuten. Een eindeloze tijdspanne, die het ontluisterde Ajax spitsroeden deed lopen en die de Amsterdammers j hebben moeten ervaren als een ver- j nedering. Zeventien minuten voor i het bevrijdende slot werd de Ajax- defensie met enkele haast achteloze voetbalbewegingen nogmaals uiteen- (ADVERTENTIE) TT IC ArCJLCl. V 1.11 npf^pl tvti CX II7Q l z,r~ 1 1 LI MADRID (GPD) AC Milan voegde aan de champagne enige vreugdetranen toe. De „ijzeren" manager Nereo Rocco moest in de kleedkamer, waarin de spelers de Europa-Cup hartstochtelijk omhelsden, een zakdoekje tevoorschijn halen om de ogen droog te wrijven. Rocco, die vervolgens enige klap zoenen uitdeelde, erkende op bewogen wijze: „Dit is een avond vol geluk. Eindelijk heeft deze ploeg die de beste van Europa is, de Cup gewonnen". Ook gelet op het perspectief van gaan. Uit een aantal verklaringen de finalestryd achtte Rocco dat een bleek dat men de kern-oorzaak van uiterst rechtvaardige zaak. .Ajax," de toch nog opvallend grote neder- zo had hy gelijk, „was in alle op- laag, Ajax' brutaliteit om van meet zichten de mindere van mijn elftal, j af aan zyn verdedigers ter penetra- dat alleen maar in de eerste helft op tie naar het Milanese grondgebied volle kracht heeft moeten spelen." te zenden, niet wilde zien. De goed- Blj Rocco gloorde de trots ook om gehumeurde Rinus Michels. die ze- andere redenen door „.Er wordt al- ker niet ontkende dat Milan de zege tyd," zo beweerde hij. de Cup als volkomen had verdiend, meldde dat een verliefde jongeling strelend. Ajax' grootste fout was geweest dat „maar over het feit gepraat dat Milaans kracht op de verdediging is gebaseerd. Maar de wedstrijd van vanavond werd bepaald door de kracht van onze aanval." Merk waardig Niettemin konden in deze verkla ring de accenten geheel verschoven worden. Rocco had ook kunnen mee delen dat het. voor Ajax af schuwe lij Zeker niet die mevrouw die vorige week voor de verandering eens géén King Corn nam King Corn wordt elke nacht far— overal in Nederland vers gebakken en -V i X komt dus dagelijks vers op tafel. jL J King Corn blijft dagen- langer vers. De misgreep was echter dat de omstandigheden geschapen waren, waarin zoiets mogelijk was. Michels wilde dat niet bevestigen. Hij zei: „Je kunt niet zeggen dat de verdedi gers er niet waren. Als er drie Ita lianen aankwamen stonden er ook ke verloop van de finalestryd veel drie verdedigers van ons." En ver- te maken had met de merkwaardige der over de voor Ajax fatale vlotte defensieve opvattingen van de Am- openingstreffer van Milan Michels: sterdammers. Anderen wilden dat wel doen. Karl Heinz Schnellinger gauw kwam. Het gebeurde omdat ibyv.: „Ik had verwacht dat Ajax Hulshoff op het verkeerde been werd het Prati en Sormani niet had kun nen houden Misgreep excuses bleef verschuilen. Rinus Mi chels bijvoorbeeld: „Die goal kwam te vroeg. Het betekende dat Milan zyn normale spel kon gaan spelen. En daarin is het de sterkste ploeg van Europa'. En Klaas Nuninga: „Na die eerste goal moest je je na tuurlijk wel helemaal op de aanval concentreren. Dan moet je risico's gaan nemen. Milan krijgt dan veel vrijheid, maar waar het op aankomt is dat het natuurlijk maar heel be trekkelijk is of je met 1-0 of met 30 verliest". Anderen in het Ajaxkamp wilden wel de tekortkomingen signaleren die het roekeloze systeem opriep. Wim Suurbier: „Onze kracht in Europa - I Cupwedstrijden is altijd het spelen J vanuit een gesloten verdediging ge- fan de verdediging is mis- weest- Denk maar eens aan de wed strijd tegen Liverpool". Velibor Va sovic. de enige die in Ajax" verwar de defensie Milan volwaardig tegen partij kaf: „De wedstrijd werd in feite beslist omdat Milan steeds een vrije man in de aanval had". Sjaak SCHNELLINGER nisatie lukt. De Italianen stonden teveel vry. Dat mag natuurlijk nooit gebeuren". Voor de Ajax-verdedigers was de op dracht dan ook uiterst zwaar. Huls hoff: „Je moet naar voren, je maakt een sprint van 60 meter en daarna Swart werd door ons te wild moet je meteen weer terugsprinten, i Als je 21 maakt, door Vaak kom je te laat terug. Boven dien ls het haast niet te doen om met drie verdedigers drie Italianen op te vangen. Toevallig zyn dat wel jon gens als Prati. Hamrin en Sormani. Die jongens zijn technisch zo goed dat ze je kunnen passeren. En om- TJTm blijft stormen en dan meteen met 3—1 achterkomt ben je geen grote ploeg". En de zelfs in een Europa- Cupfinale niet van zijn apathie te verlossen Piet Keizer: „Wij zyn net als Celtic en Manchester United gaan hollen. Tegen Milan kom je er weg". alleen King Corn kan dal zeggen) veel sterker zou zyn. Het elftal deed er verkeerd aan alles op de aanval te gokken. Daardoor hebben onze aanvallers een heerlijke avond ge had." En trainer Valgareggi van het Italiaanse elftal schamperde: ,Ajax heeft zeer veel fouten gemaakt. Ik heb me bovendien verbaasd over de wijze waarop het zijn verdediging durft te verwaarlozen." Zo ver wenste in het Ajax-gezel- schap aanvankelijk niemand te gezet." De narigheid voor Ajax was echter i dat de gevolgde tactiek het niet mo gelijk maakte om die fout te corrigeren. Zo had „het probleem" alles te maken met de consequenties die een overmoedige offensieve in stelling tegenover een grootmeester- lijke equipe als Milan kan heb ben. Barry Hulshoff bevestigde dat: „De counters van Milan werden door ons niet goed opgevangen. De orga- Gruwelijk Zo kwam Ajax op zijn 10 ach terstand. En zo beleefde het ook het gruwelijke moment in de 39ste mi nuut toen de door zijn aanvalslust gebiologeerde Suurbier de griezelig gevaarlijke Prati weer eens volledig in de steek had gelaten. Maar het Sjaak Swart tenslotte herinnerde zich nog een andere tekortko ming toen de harde charges ter spra ke kwamen waarmee Milan niet zel den de Amsterdamse combinaties blokkeerde. Swart: „Zo gemeen was het niet. Eerder geraffineerd. Die jongens zorgen er gewoon voor dat je niet langs ze komt. Als dat dreigt te gebeuren pakken ze je. Dat komt gewoon omdat Milan professioneel verder is dan wij. Bij onze verdedi- was natuurlijk niet onbegrijpelijk datgers zie je zoiets nooit gebeuren. Ook men zich in het napraatje achter 1 dat heeft met de uitslag te maken".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 19