SIERADEN
zonder spoor van
traditie
de vrouw die kiest
een baan"
Als onze dochters groot worden
\l
r de man heeft het
laatste woord!
Huwelijkstrouw
Moeder en dochterRuilhandel
Trouwen
Moederlijke
overpeinzing
LEIDSCH DAGBLAD
de knieën voor de fysieke kwalitei-
armband en zilveren pink-ring van Gijs Bakker, hier gecom-
soepele ceintuur van roestvrij staal. Gijs Bakker maakt deze
verschillende maten voor f 35 per stuk.
n uit.n getrouwde vrouw
urj^iitsluitend werkt (of
ef^Jat niet doet», en er
d strfn van de tien geval-
Jdaard-antwoord. Al-
alariu niet-werken de moe-
en die traditionele
H uit het hoofd te
de Amerikaanse
'lvia Hartman. Vol-
:gen alle niet-wer-
•ouwen dit: „Mijn
•voeden van de kin-
komen in de eerste
^nand kan de plaats
'?r innemen".
ide gehuwde vrouw
zal meestal vol vuur
juist door haar werk
Ier kan zijn: „Het
de kwantiteit, maar
OOR1®1 van de aandacht die
Toch is de invloed van de man.
bewust of onbewust, direct of indi
rect, beslissend als een getrouwde
vrouw buitenshuis wil gaan werken.
„Als je wilt weten waarom een
vrouw werkt of niet werkt, kijk dan
naar haai- echtgenoot." adviseerde
Sylvia Hartman. Volgens haar heeft
de man nog altyd het laatste woord
op dit terrein.
Vaak in positieve zin: Als hij er
mee akkoord gaat dat zij werkt, zal
hij zijn vrouw niet alleen aanmoedi
gen. maar ook zonder morren een
deel van de huishoudelijke beslom
meringen overnemen. Vaak ook in
negatieve zin en dan wordt de werk
kring van de vrouw het ..zwarte
schaap" waaraan alle moeilijkheden
en kleine klachten worden opgehan
gen. Er is dan maar heel weinig no
dig om de vrouw des huizes „de
sprong terug naar het huishoud-
schort" te laten maken
De gehuwde werkende vrouw is
nog altijd dankbaar voer voor psy-
Sieraden horen hij feeeik leding: dat is de mening
van veel vrouwen. Als ze een mooie armband, een
kostbare ring of een bijzondere halsketting bezitten,
bewaren ze die sieraden vaak voor „gelegenheden".
Ze dragen ze op hoogtijdagen of bij schouwburg
bezoek en bergen ze voor de rest van de tijd zorgvuldig
op. Meestal hebben ze „klassieke" sieradengemaakt
naar traditionele voorbeelden en destijds mede geko
zen uit de overweging dat zulke modellen niet ver
ouderen.
De moderne tienager benadert het begrip „sieraad" heel
anders. Voor veel tienagers zijn sieraden de (weinig kost
bare) versierselen die op zeker ogenblik bij een bepaalde
mode horen, zoals meterslange kettingen en drukke rin
kelarmbanden. Ze dragen ze nonchalant en onbekommerd
en gooien ze even onbekommerd opzij als zich een nieuwe
modegril aandient. En dan is er nog een derde categorie
vrouwen die beslist niet dezelfde sieraden wil dragen als
de voorgaande generatie, maar zeer kritisch op originali
teit en vormgeving let. Voor deze (overwegend jonge»
vrouwen zijn er de vormen en modellen die gemaakt wor
den door een kleine groep Nederlandse edelsmeden die de
„klassieke" maatstaven op dit terrein volledig afwijzen.
Ook wat materiaalkeuze betreft
gaan zij een volkomen eigen weg.
Het roestvrij staal en het aluminium
zijn voor deze progressueven in de
sieraadkunst even „edel" ais het ge
ijkte goud en zilver.
Voor hen geen variaties op over
bekende en steeds weerkerende mo
dellen. maar hyper-eenvoudige en
zuivere vormen Geen terugvallen op
tradities, maar altijd weer zoeken
naar eigen nieuwe vormen, al doet de
een dit wellicht wat consequenter
dan de ander. Hun sieraden zijn be
stemd voor vrouwen die iets durven
een kunnen) dragen, en de „eigen
tijdse" schoonheid van zo'n simpele.
het werk en niet hi de eerste plaats
om de extra verdiensten wil gaan
werken. Maar met die weinig com
merciële benadering hebben mannen
het doorgaans nogal moeilijk
moderne en doordachte vorm onmid-
delijk herkennen.
Voor deze vrouwen de gladde hals
banden, armbanden en ringen van
zilver of roestvrij staal, bestaande
uit een brede band waarop 'n knoop
krul of lus is gelegd. Oorsieraden
die niets gemeen hebben met de ge
ijkte bellen en hangers: het zijn, b.v
ronde of rechthoekige opengewerkte
zilveren clips, of sohelpvormen die
de omtrek van het oor markeren.
Halsbanden van aluminium in al
lerlei kleuren, tot zwart toe. Wit-
goudén ringen, brede vingerhanden
die him vorm hebben gekregen docr
een enkele inkeping. Armbanden die
een a-symertrische vorm hebben door
dat ze van bol naar hol verlopen.
Ook bij trouwringen worden tradities
afgebroken: wit goud wordt verwerkt
tot trouwringen die niet meer zuiver
rond zijn. maar een afgeplatte bo
venkant. een kwartslag in het mate
riaal. of een druppelvormig model
hebben.
De jonge mensen van nu leggen
hoge morele maatstaven aan als het
om huwelijkstrouw gaat. gelooft Elle.
Een recenite enquête in Frankrijk
heeft uitgewezen dat achtennegentig
procent van de jongeren „wederzijdse
trouw, tot aan het einde" de belang
rijkste pijler van een goed huwelijk
vindt. Ouderen blijken op dit punt
minder zeker van hun zaak te zijn,
omdat ze geleerd hebben dat men in
het huwelijk beter niet te veeleisend
kan zijn en bovendien van mening
zijn dat alcohol, speelzucht, luiheid
en onhebbelijkheid veel grotere ge
varen voor een huweüjk kunnen vor
men dan een incidenteel slippertje.
De sieraden van de (merendeels
Jonge» progressieve Nederlandse
edelsmeden zal men hoogst zelden in
juwelierswinkels vinden. Voorlopig
ligt er nog een heel brede kloof tus
sen het traditionele sieraad en de
hyper-moderne vormen van Neder
landse edelsmeden als Louis Martin,
Zilveren ring met bijpassen
de armband in hetzelfde model
van de edelsmid Nicolaas van
Beek.
Emmy van Leersum, Gijs Bakker.
CJhris Steenbergen. Nicolaas var
Beek en Nicolaas Thuys.
Het klimaat van het moederschap
is veranderd. Er is tegenwoordig
meer begrip tussen moeders en doch
ters. Het contact is nauwer en ze
worden gemakkelijker vriendinnen, al
is die vrede allerminst constant, al
dus Alma Birk in Nova. Een van de
moeilijkste opdrachten voor een moe
der: „Haar mond dichthouden als dat
nodig is. Velen proberen het, weini
gen slagen erin". Dat laatste geldt
trouwens ook wel eens voor de doch
ters. .Hen dochter die haar moeder
wil begrijpen, moet liefde, verdraag
zaamheid en volharding kunnen op
brengen. Er zijn tijden waarin een
moeder geen goed kan doende
meest discrete vraag wordt opgevat
als een inbreuk op privacy, ieder
goedbedoeld advies als gezanik afge-
Elke bruid zou (vindt McCall*s)
j in de gelegenheid moeten zijn om
eens rond te neuzen bij een instituut
in Los Angeles dat „gift exchange"
heet. Daar kan ze namelijk tegen
een kleine vergoeding geschenken
I uit een bepaalde prijsklasse inruilen
tegen andere voorwerpen uit dezelfde
prijsklasse. Een uitkomst voor de
vrouw die op haar huwelijksdag wel
zeven botermesjes kreeg maar niet
één van de felbegeerde ijslepels.
(ADVERTENTIE)
DAMESMODE
in exclusief jonge stijl
Waarom trouwen Franse meisjes?
Twee procent (volgens Marie Fran
ce) omdat de man van him keuze
op diverse terreinen „dezelfde
smaak" heeft. Vijfentwintig procent
wordt in de eerste plaats aangetrok
ken door karakter en persoonlijk
heid van de aanstaande echtgenoot-
En bijna veertig procent gaat door
ten van de toekomstige levensgezel
Qderen besteedt. Kinde-
•ok met een heleboel an-
leren omgaan en niet
iun moeders en vaders."
„oude vertrouwde ant-
st Sylvia Hartman iets,
echtgenoot. „Vrouwen
geloven dat ze in de
cen-of-niet-werken een
ibben, en dat ze die keus
leen hebben gemaakt.
J wel zo?" vraagt deze
n een beschouwing in
Sad McCall's. Beroeps-
ze in de afgelopen jaren
rekken gevoerd met ge-
Uwen met kinderen. Die
hebben haar ervan over-
t al dan niet buitenshuis
een vrouw vrijwel altijd
aid door de opvatting
ji met wie ze is getrouwd,
een situatie die men ln
Amerika niet zou ver
te Amerikaanse vrouw
umaal het imago van de
res in huis, die bepaalt
ïn niet gebeurt in het ge-
chter de schermen liggen
rolgens Sylvia Hartman
Weliswaar is de „open-
ffende echtgenoot" van
verdwenen en waar hy
staat wordt hy als een
4jfsel uit het verleden be
en man die zyn vrouw
.verbieden" om te wer-
®t gevaar dat hy bekeken
een ouderwetse dictator,
JJJnsel dat in de oude,
in de nieuwe wereld thuis
chologen. Sylvia Hartman noteert
onder meer dat getrouwde vrouwen
die graag weer willen gaan werken,
toch vaak besluiteloos en passief te
genover dit eigen plan staan. De oor
zaak: het ontbreken 'an een duwtje
in de rug, een mentaal steuntje
van de zijde van de echtgenoot. Het
is niet voldoende dat hy zich simpel
weg akkoord verklaart met de werk
plannen van zyn echtgenote, hy
moe* enthousiasme tonen, haar ani
meren en in sommige gevallen ook
kunnen begrijpen dat ze vooral om
De bekende Turkse mode
ontwerpster Madame Y organcio-
glu midden foto heeft voor
het eerst in haar loopbaan haar
modellen in Parijs getoond. Haar
mannequins waren Frangaises.
Van links naar rechts: Dany in
„Mïhrap"een robe van kastanje
bruin zijden fluweel; Reyan droeg
haar romantische .Jardin d'
amour" met Turkse motieven;
Denise toonde zich in „Yoruk Ki-
zi", een blauwe japon met om
vangrijk borduurwerk, terwijl
Anne een zwarlinnen japon, ge
naamd ..Yadim Alamadim", droeg
met geborduurde motieven van
Turkse kelim.
roekpakje
•Iteversie van dit jaar zo
ïekpak is een soort speel-
(koele dagen, bestaande
Ort broekje (met of zon-
en een bypassende trui
mouwen. In effen of ge-
j°l- fijn of grof gebreid
0 met brede leren heup-
01 grove armbanden.
WANNEER je dochter de leef-1 middelen en experimentele toilet
tijd bereikt waarop zij plotselingten wat mogen ze dan?
belangstelling voor jongens toont,
gebeuren er wonderlijke dingen.
Op zekere ochtend betrap je haar
met je lipstick, en het valt je op
dat haar wenkbrauwen dojiker-
der lijken dan vroeger en je nieu-
Zoals gewoonlijk had Marian op
het kampeerterrein spoedig een
„vriendin" gevonden even Hol
lands als zij en van dezelfde ha
chelijke leeftijd. Ze waren soms
uren lang zoek, klommen samen
over hellingen en rotsblokken, do
ken zij aan zij in het meertje en
hadden schik voor vier. Tegen
etenstijd kwamen ze vanzelf te
rug: bruin, verwaaid en met een
ongelofelijke honger.
„Om twee uur moet ik weer
weg", kondigde Marian boven
haar soep aan.
Annie en ik hebben afgespro-
we flesje parfum is om de haver
klap zoek.
Ik heb moeders gekend die bij
het aanbreken van deze sympto
men onmiddellijk tot rigoureuze
maatregelen overgingen. Het
dochtertje mocht ten eerste niet
meer met jongens spelen (een
vreselijke straf, want meisjes van
een jaar of dertien zijn zelf halve
jongens en doen niets liever dan 1 ken bij het bruggetje",
ravotten, bomen klimmen, snel-
zwemmen en rouwdouwen). De
ijdelheidsbevliegingen komen in
vlagen, en worden afgewisseld
met li'chaamsbeioegingen, lawaai
en giechelen. Maar ook die ijdel-
heid werd dan streng verboden.
Kinderen met „schmink" af
grijselijk!
Ik vraag me af: als ze niet met
jongens mogen stoeien, en ook
niet voor de spiegel mogen para
,Gaan jullie een dam bouwen?"
Want' kinderen-met-vakantie
kennen geen groter genoegen dan
een ondiep bergstroompje afdam
men: zo creëren ze hun eigen wachten. Ze zijn hier al drie zo-
stuwmeer. Hollands bloed verloo- mers achtereen geweest en we-
chent zich in tegenwoordigheid ten de prachtigste plekjes te vin
van water nooit.
Het dochtertje grinnikte
fluisterde me toe:
We hebben een paar leuke jon
gens ontmoet, die zouden om
aan doen je spijkerbroek aan te De stevige wandelschoenen, de
trekken. De hellingen hier zitten spijkerbroeken van beide meisjes
vol doornstruiken en brandne- dropen. Kennelijk hadden ze tóch i
tels." dammetje gebouwd, want de jon- j
„Dat was ik al van plan. Mams, gens waren niet komen opdagen,
zul je niets aan Annie's moeder Dat vertelden ze niet in bijzijn
zeggen? Als ze hoort dat we met van Annie's moeder, maar ik zag
twee jongens hebben afgesproken, het aan hun gezichten
mag Annie niet weg." I „Mogen we een ijsje?"
Opeens, een beetje verbaasd,1 Als echte kinderen zochten ze
voegde het dochtertje er aan toe: troost bij iets lekkers. Annie's
„Waarom mag ik eigenlijk wel?" moeder zei snel: „Foei, je mag
.Zou het helpen als ik je ver- toch niet vragenMaar ik stopte
bood met Annie en een paar jon- Marion ivat geld toe en stuurde
gens te gaan wandelen?" vroeg ik hen naar de kantine waar ze
ernstig. Marian schudde het een uur later nóg rondhingen
hoofd. want de jongens die de afspraak
„Ik denk dat ik je nooit meer bij het brugje vergeten waren,
iets zou vertellen," zei ze, niet stonden bij de jukebox plaatjes te
minder ernstig. draaien. Annie, midden in een
Een uurtje later kwam Annie's wilde shake, verstijfde toen ze mij
I deren met geleende schoonheids- 1 twee uur bij het bruggetje op ons
den."
„Trek dan een paar stevige
schoenen aan", adviseerde ik.
„Is dat alles wat je te zeggen waar zit ze nou, wat doet zë toch?
hebt?" vroeg Marian gespannen. En Annie vertelt me nooit iets
„Neen. Je zou er ook verstandig I O, kijk, daar zijn zei"
moeder aanlopen.
„Weet u, waar de kinderen
zijn?"
„Marian vertelde me dat ze
naar het bruggetje zouden gaan."
„O, dan zal het wel in orde zijn.
't Is wat hé, een dochter op die
leeftijd, ik vraag me altijd af
zag binnenkomen.
„Gossie, ik schrok me dood, ik
dacht dat u mijn moeder was,"
hijgde ze.
Ik kreeg medelijden met Annie's
moeder. Wist ze niet dat je het
tóch niet kunt tegenhouden: het
grootworden van kleine meisjes?
THEA BECKMAN
Een charmant nachthemd
van Trevira Batist, een bijzonder
prettig dragend materiaal met
een mooie zijdeachtige glans. Dit
model, Panda genaamd, fs ver
krijgbaar in de kleuren, linde,
geel. bleu en rose.