SIERADEN zonder spoor van traditie de vrouw die kiest een baan" Als onze dochters groot worden \l r de man heeft het laatste woord! Huwelijkstrouw Moeder en dochterRuilhandel Trouwen Moederlijke overpeinzing LEIDSCH DAGBLAD de knieën voor de fysieke kwalitei- armband en zilveren pink-ring van Gijs Bakker, hier gecom- soepele ceintuur van roestvrij staal. Gijs Bakker maakt deze verschillende maten voor f 35 per stuk. n uit.n getrouwde vrouw urj^iitsluitend werkt (of ef^Jat niet doet», en er d strfn van de tien geval- Jdaard-antwoord. Al- alariu niet-werken de moe- en die traditionele H uit het hoofd te de Amerikaanse 'lvia Hartman. Vol- :gen alle niet-wer- •ouwen dit: „Mijn •voeden van de kin- komen in de eerste ^nand kan de plaats '?r innemen". ide gehuwde vrouw zal meestal vol vuur juist door haar werk Ier kan zijn: „Het de kwantiteit, maar OOR1®1 van de aandacht die Toch is de invloed van de man. bewust of onbewust, direct of indi rect, beslissend als een getrouwde vrouw buitenshuis wil gaan werken. „Als je wilt weten waarom een vrouw werkt of niet werkt, kijk dan naar haai- echtgenoot." adviseerde Sylvia Hartman. Volgens haar heeft de man nog altyd het laatste woord op dit terrein. Vaak in positieve zin: Als hij er mee akkoord gaat dat zij werkt, zal hij zijn vrouw niet alleen aanmoedi gen. maar ook zonder morren een deel van de huishoudelijke beslom meringen overnemen. Vaak ook in negatieve zin en dan wordt de werk kring van de vrouw het ..zwarte schaap" waaraan alle moeilijkheden en kleine klachten worden opgehan gen. Er is dan maar heel weinig no dig om de vrouw des huizes „de sprong terug naar het huishoud- schort" te laten maken De gehuwde werkende vrouw is nog altijd dankbaar voer voor psy- Sieraden horen hij feeeik leding: dat is de mening van veel vrouwen. Als ze een mooie armband, een kostbare ring of een bijzondere halsketting bezitten, bewaren ze die sieraden vaak voor „gelegenheden". Ze dragen ze op hoogtijdagen of bij schouwburg bezoek en bergen ze voor de rest van de tijd zorgvuldig op. Meestal hebben ze „klassieke" sieradengemaakt naar traditionele voorbeelden en destijds mede geko zen uit de overweging dat zulke modellen niet ver ouderen. De moderne tienager benadert het begrip „sieraad" heel anders. Voor veel tienagers zijn sieraden de (weinig kost bare) versierselen die op zeker ogenblik bij een bepaalde mode horen, zoals meterslange kettingen en drukke rin kelarmbanden. Ze dragen ze nonchalant en onbekommerd en gooien ze even onbekommerd opzij als zich een nieuwe modegril aandient. En dan is er nog een derde categorie vrouwen die beslist niet dezelfde sieraden wil dragen als de voorgaande generatie, maar zeer kritisch op originali teit en vormgeving let. Voor deze (overwegend jonge» vrouwen zijn er de vormen en modellen die gemaakt wor den door een kleine groep Nederlandse edelsmeden die de „klassieke" maatstaven op dit terrein volledig afwijzen. Ook wat materiaalkeuze betreft gaan zij een volkomen eigen weg. Het roestvrij staal en het aluminium zijn voor deze progressueven in de sieraadkunst even „edel" ais het ge ijkte goud en zilver. Voor hen geen variaties op over bekende en steeds weerkerende mo dellen. maar hyper-eenvoudige en zuivere vormen Geen terugvallen op tradities, maar altijd weer zoeken naar eigen nieuwe vormen, al doet de een dit wellicht wat consequenter dan de ander. Hun sieraden zijn be stemd voor vrouwen die iets durven een kunnen) dragen, en de „eigen tijdse" schoonheid van zo'n simpele. het werk en niet hi de eerste plaats om de extra verdiensten wil gaan werken. Maar met die weinig com merciële benadering hebben mannen het doorgaans nogal moeilijk moderne en doordachte vorm onmid- delijk herkennen. Voor deze vrouwen de gladde hals banden, armbanden en ringen van zilver of roestvrij staal, bestaande uit een brede band waarop 'n knoop krul of lus is gelegd. Oorsieraden die niets gemeen hebben met de ge ijkte bellen en hangers: het zijn, b.v ronde of rechthoekige opengewerkte zilveren clips, of sohelpvormen die de omtrek van het oor markeren. Halsbanden van aluminium in al lerlei kleuren, tot zwart toe. Wit- goudén ringen, brede vingerhanden die him vorm hebben gekregen docr een enkele inkeping. Armbanden die een a-symertrische vorm hebben door dat ze van bol naar hol verlopen. Ook bij trouwringen worden tradities afgebroken: wit goud wordt verwerkt tot trouwringen die niet meer zuiver rond zijn. maar een afgeplatte bo venkant. een kwartslag in het mate riaal. of een druppelvormig model hebben. De jonge mensen van nu leggen hoge morele maatstaven aan als het om huwelijkstrouw gaat. gelooft Elle. Een recenite enquête in Frankrijk heeft uitgewezen dat achtennegentig procent van de jongeren „wederzijdse trouw, tot aan het einde" de belang rijkste pijler van een goed huwelijk vindt. Ouderen blijken op dit punt minder zeker van hun zaak te zijn, omdat ze geleerd hebben dat men in het huwelijk beter niet te veeleisend kan zijn en bovendien van mening zijn dat alcohol, speelzucht, luiheid en onhebbelijkheid veel grotere ge varen voor een huweüjk kunnen vor men dan een incidenteel slippertje. De sieraden van de (merendeels Jonge» progressieve Nederlandse edelsmeden zal men hoogst zelden in juwelierswinkels vinden. Voorlopig ligt er nog een heel brede kloof tus sen het traditionele sieraad en de hyper-moderne vormen van Neder landse edelsmeden als Louis Martin, Zilveren ring met bijpassen de armband in hetzelfde model van de edelsmid Nicolaas van Beek. Emmy van Leersum, Gijs Bakker. CJhris Steenbergen. Nicolaas var Beek en Nicolaas Thuys. Het klimaat van het moederschap is veranderd. Er is tegenwoordig meer begrip tussen moeders en doch ters. Het contact is nauwer en ze worden gemakkelijker vriendinnen, al is die vrede allerminst constant, al dus Alma Birk in Nova. Een van de moeilijkste opdrachten voor een moe der: „Haar mond dichthouden als dat nodig is. Velen proberen het, weini gen slagen erin". Dat laatste geldt trouwens ook wel eens voor de doch ters. .Hen dochter die haar moeder wil begrijpen, moet liefde, verdraag zaamheid en volharding kunnen op brengen. Er zijn tijden waarin een moeder geen goed kan doende meest discrete vraag wordt opgevat als een inbreuk op privacy, ieder goedbedoeld advies als gezanik afge- Elke bruid zou (vindt McCall*s) j in de gelegenheid moeten zijn om eens rond te neuzen bij een instituut in Los Angeles dat „gift exchange" heet. Daar kan ze namelijk tegen een kleine vergoeding geschenken I uit een bepaalde prijsklasse inruilen tegen andere voorwerpen uit dezelfde prijsklasse. Een uitkomst voor de vrouw die op haar huwelijksdag wel zeven botermesjes kreeg maar niet één van de felbegeerde ijslepels. (ADVERTENTIE) DAMESMODE in exclusief jonge stijl Waarom trouwen Franse meisjes? Twee procent (volgens Marie Fran ce) omdat de man van him keuze op diverse terreinen „dezelfde smaak" heeft. Vijfentwintig procent wordt in de eerste plaats aangetrok ken door karakter en persoonlijk heid van de aanstaande echtgenoot- En bijna veertig procent gaat door ten van de toekomstige levensgezel Qderen besteedt. Kinde- •ok met een heleboel an- leren omgaan en niet iun moeders en vaders." „oude vertrouwde ant- st Sylvia Hartman iets, echtgenoot. „Vrouwen geloven dat ze in de cen-of-niet-werken een ibben, en dat ze die keus leen hebben gemaakt. J wel zo?" vraagt deze n een beschouwing in Sad McCall's. Beroeps- ze in de afgelopen jaren rekken gevoerd met ge- Uwen met kinderen. Die hebben haar ervan over- t al dan niet buitenshuis een vrouw vrijwel altijd aid door de opvatting ji met wie ze is getrouwd, een situatie die men ln Amerika niet zou ver te Amerikaanse vrouw umaal het imago van de res in huis, die bepaalt ïn niet gebeurt in het ge- chter de schermen liggen rolgens Sylvia Hartman Weliswaar is de „open- ffende echtgenoot" van verdwenen en waar hy staat wordt hy als een 4jfsel uit het verleden be en man die zyn vrouw .verbieden" om te wer- ®t gevaar dat hy bekeken een ouderwetse dictator, JJJnsel dat in de oude, in de nieuwe wereld thuis chologen. Sylvia Hartman noteert onder meer dat getrouwde vrouwen die graag weer willen gaan werken, toch vaak besluiteloos en passief te genover dit eigen plan staan. De oor zaak: het ontbreken 'an een duwtje in de rug, een mentaal steuntje van de zijde van de echtgenoot. Het is niet voldoende dat hy zich simpel weg akkoord verklaart met de werk plannen van zyn echtgenote, hy moe* enthousiasme tonen, haar ani meren en in sommige gevallen ook kunnen begrijpen dat ze vooral om De bekende Turkse mode ontwerpster Madame Y organcio- glu midden foto heeft voor het eerst in haar loopbaan haar modellen in Parijs getoond. Haar mannequins waren Frangaises. Van links naar rechts: Dany in „Mïhrap"een robe van kastanje bruin zijden fluweel; Reyan droeg haar romantische .Jardin d' amour" met Turkse motieven; Denise toonde zich in „Yoruk Ki- zi", een blauwe japon met om vangrijk borduurwerk, terwijl Anne een zwarlinnen japon, ge naamd ..Yadim Alamadim", droeg met geborduurde motieven van Turkse kelim. roekpakje •Iteversie van dit jaar zo ïekpak is een soort speel- (koele dagen, bestaande Ort broekje (met of zon- en een bypassende trui mouwen. In effen of ge- j°l- fijn of grof gebreid 0 met brede leren heup- 01 grove armbanden. WANNEER je dochter de leef-1 middelen en experimentele toilet tijd bereikt waarop zij plotselingten wat mogen ze dan? belangstelling voor jongens toont, gebeuren er wonderlijke dingen. Op zekere ochtend betrap je haar met je lipstick, en het valt je op dat haar wenkbrauwen dojiker- der lijken dan vroeger en je nieu- Zoals gewoonlijk had Marian op het kampeerterrein spoedig een „vriendin" gevonden even Hol lands als zij en van dezelfde ha chelijke leeftijd. Ze waren soms uren lang zoek, klommen samen over hellingen en rotsblokken, do ken zij aan zij in het meertje en hadden schik voor vier. Tegen etenstijd kwamen ze vanzelf te rug: bruin, verwaaid en met een ongelofelijke honger. „Om twee uur moet ik weer weg", kondigde Marian boven haar soep aan. Annie en ik hebben afgespro- we flesje parfum is om de haver klap zoek. Ik heb moeders gekend die bij het aanbreken van deze sympto men onmiddellijk tot rigoureuze maatregelen overgingen. Het dochtertje mocht ten eerste niet meer met jongens spelen (een vreselijke straf, want meisjes van een jaar of dertien zijn zelf halve jongens en doen niets liever dan 1 ken bij het bruggetje", ravotten, bomen klimmen, snel- zwemmen en rouwdouwen). De ijdelheidsbevliegingen komen in vlagen, en worden afgewisseld met li'chaamsbeioegingen, lawaai en giechelen. Maar ook die ijdel- heid werd dan streng verboden. Kinderen met „schmink" af grijselijk! Ik vraag me af: als ze niet met jongens mogen stoeien, en ook niet voor de spiegel mogen para ,Gaan jullie een dam bouwen?" Want' kinderen-met-vakantie kennen geen groter genoegen dan een ondiep bergstroompje afdam men: zo creëren ze hun eigen wachten. Ze zijn hier al drie zo- stuwmeer. Hollands bloed verloo- mers achtereen geweest en we- chent zich in tegenwoordigheid ten de prachtigste plekjes te vin van water nooit. Het dochtertje grinnikte fluisterde me toe: We hebben een paar leuke jon gens ontmoet, die zouden om aan doen je spijkerbroek aan te De stevige wandelschoenen, de trekken. De hellingen hier zitten spijkerbroeken van beide meisjes vol doornstruiken en brandne- dropen. Kennelijk hadden ze tóch i tels." dammetje gebouwd, want de jon- j „Dat was ik al van plan. Mams, gens waren niet komen opdagen, zul je niets aan Annie's moeder Dat vertelden ze niet in bijzijn zeggen? Als ze hoort dat we met van Annie's moeder, maar ik zag twee jongens hebben afgesproken, het aan hun gezichten mag Annie niet weg." I „Mogen we een ijsje?" Opeens, een beetje verbaasd,1 Als echte kinderen zochten ze voegde het dochtertje er aan toe: troost bij iets lekkers. Annie's „Waarom mag ik eigenlijk wel?" moeder zei snel: „Foei, je mag .Zou het helpen als ik je ver- toch niet vragenMaar ik stopte bood met Annie en een paar jon- Marion ivat geld toe en stuurde gens te gaan wandelen?" vroeg ik hen naar de kantine waar ze ernstig. Marian schudde het een uur later nóg rondhingen hoofd. want de jongens die de afspraak „Ik denk dat ik je nooit meer bij het brugje vergeten waren, iets zou vertellen," zei ze, niet stonden bij de jukebox plaatjes te minder ernstig. draaien. Annie, midden in een Een uurtje later kwam Annie's wilde shake, verstijfde toen ze mij I deren met geleende schoonheids- 1 twee uur bij het bruggetje op ons den." „Trek dan een paar stevige schoenen aan", adviseerde ik. „Is dat alles wat je te zeggen waar zit ze nou, wat doet zë toch? hebt?" vroeg Marian gespannen. En Annie vertelt me nooit iets „Neen. Je zou er ook verstandig I O, kijk, daar zijn zei" moeder aanlopen. „Weet u, waar de kinderen zijn?" „Marian vertelde me dat ze naar het bruggetje zouden gaan." „O, dan zal het wel in orde zijn. 't Is wat hé, een dochter op die leeftijd, ik vraag me altijd af zag binnenkomen. „Gossie, ik schrok me dood, ik dacht dat u mijn moeder was," hijgde ze. Ik kreeg medelijden met Annie's moeder. Wist ze niet dat je het tóch niet kunt tegenhouden: het grootworden van kleine meisjes? THEA BECKMAN Een charmant nachthemd van Trevira Batist, een bijzonder prettig dragend materiaal met een mooie zijdeachtige glans. Dit model, Panda genaamd, fs ver krijgbaar in de kleuren, linde, geel. bleu en rose.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 19