Haarlem geboortestad van veel Nederlandse films Peter Sharoff (83) overleden Groot regisseur Roofoverval in Nistelrode Socialisten in Italië willen Hanoi erkennen ZATERDAG 19 APRIL 1969 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 13 Qeoff Donaldson, Australiër èn Rotterdammer, is waarschijnlijk de grootste kenner van de Nederlandse film van de „oertijd" tot heden. Hij heeft unieke gegevens vergaard, met de fanatieke precisie van de geboren historicus, een verzameling, die uiteindelijk beslist in boek vorm zal verschijnen. Misschien wel de belangrijkste episode in de Nederlandse filmhistorie speelde zich af in Haarlem, omstreeks de eerste wereldoorlog. Annie werd hier een ster van formaat, de enige echte filmster die Neder land heeft gekend. Het was ook het enige tijdvak, waarin Nederland een geregelde filmproduktie had. Die leverde alleen al in Haarlem, in de filmfabriek van Maurits Binger, tegen de honderd speelfilms op, eerst korte, later ook avondvullende. ken. Het was de tijd van de grote to- I neel-sterren die alles speelden; ook nog jonge meisjes als ze over de zes tig waren, de jongeren kregen daar door geen kans. Zij allen deden mee aan de eer ste produktie, die onder de handels naam „Hollandia Film" werd uitge bracht: .Nederland en Oranje" die werd gemaakt ter gelegenheid van 't honderdjarig bestaan van het Koninkrijk der Nederlanden in 1913. Het was een epis:de-film met flits-n uit de geschiedenis, de boekenkist van Hugo de Groot bijvoorbeeld en de aanbieding van het smeekschrift door de edelen. Er bestaan geloof ik nog stukjes van die film, maar ik heb ze niet gezien. Die film heeft zeer j lang gedraaid, in kindervoorstellin gen en op koninginnedag met name. Daarna werd de bekende toneel- draak van jhr. van Riemsdijk ..Sil via Silombra" verfilmd. De hoofdrol van de erfelijk belaste -actrice werd gespeeld door Julia Cuypers. Grote ster Annie Bos Vrijwel alle toneelartiesten van toen hebben met wisselend succes voor de film gespeel-J. Maar de gro te ster was Annie Bos. Ik heb met haar gesproken. drukking „de Hollandse Asta Niel sen" over." Hoe werd er in die tijd gefilmd? „Waarschijnlijk eerst zonder stu dio. buiten meestal, vanwege het licht. Daarom werden vaak verha len van de zee verfilmd, over vis sers. Als er een studio nodig was, werd ergens een gebouwtje neerge zet. bijvoorbeeld in de duinen. Op een bepaald mij onbekend mo ment nam „Hollandia film" een he renhuis aan het Spaarne over. num mer 57. nu een groothandel in rij wiel- en bromfietsonderdelen. Daar werd ook een glazen studio gebouwd, boven of in de tuin. dat moest, voor het licht. Ik weet wel van mensen uit Engeland, die toen zijr. komen kijken, dat die studio behoorlijk was ingericht. Overigens had Binger veel contac ten met zeer gegoede families in de omgeving van Haarlem. Daar kon hij wel een echt groot huis van le nen bijvoorbeeld voor een tuinfeest; een wat deftiger omgeving heeft hij I gefilmd op het Santpoortse land goed „Duin en Kruidberg" van mi- j nister J. T. Cremer. tevens presi- dent van de Nederlandse Handel- Maatschappij, in huize „Kareol" in Aerdenhout van de heer J. C. Bun ge. Dat was een Maecenas in die tijd. films, met de rolbezetting zover die te achterhalen is ingedeeld vol gens de premièredatum, een alfabe tische index op de titels en een in dex van artiesten, met biografische gegevens, waarvoor ik veel aan de burgerlijke stand heb gehad. Dat is handig. In Australië kom je hoog stens achter de geboorte- en sterf da- Het vroegere herenhuis aan het Spaarne no. 57, dat als film studio diende. turn. Hier worden ook verhuizingen aangetekend. Verder probeer ik van iedere acteur een portret te krijgen Daarnaast zijn er de herinneringen van de artiesten en foto's uit films." py voor artistieke cinematograhpie. De eerste maakte documentaires, een bezoek aan Artis en zo, de tweede speelfilmpjes. Wanneer Binger zijn eerste poging heeft gedaan een film te maken heb ik nog niet kunnen ontdekken. Hij was bezeten van film. Waarschijnlijk had hij zijn eerste films in Parijs ge zien. Hij was medevennoot van de steendrukkerij Emrik en Binger. die zeer goed stond aangeschreven. Een filmproduktiebedrijf bestond in Ne derland nog niet. Hy zocht artiesten als acteurs, er kwamen mensen van Pathé uit Parijs over om hem en zijn medewerkers te laten zien hoe je een film moest maken. Ik heb artiesten uit die tijd aange schreven, maar er zijn er natuurlijk niet zo vreselijk veel meer oyer en bovendien. persoonlijke herinne ringen zijn vaak niet zo betrouwbaar. Ik noteer de verhalen van artiesten, maar zie ze graag door anderen en liefst door documenten, bevestigd. Als ik naar een artiest toega. neem ik stapels foto's mee. Het was in het begin erg moeilijk om de mensen die erop stonden te identificeren. De ar tiesten herkennen er altijd wel een paarik ben nu aardig thuis in de ge zichten". .Ik begrijp niet, dat jonge Ne- ierlandse cineasten zo afgeven de oude Nederlandse film. Ze er eenvoudig niets vanaf, geloof wel, dat de ongunstige van de critici in de jaren nog steeds doorwerkt bij ere generaties", zegt Geoff De oudere Haarlemmers kunnen km helpen het beeld, dat hij zich in tussen van de zwijgende Haarlemse tllm heeft gevormd, te completeren; twijfelt er niet aan of velen van hebben herinneringen aan die bewaren foto's of krantenknip- zeker als ze zelf figuranten zijn of op andere wijze hebben De heer Donaldson wil documentatie graag lenen om ze fotograferen. is de heer Donaldson ertoe Ik kom uit Newcastle, waar ik on- was. De film was ook daar hobby. De Australische filmin- Maurits H. Binger. directeur van de „Filmfabriek Hollandia" in Haarlem. dustrie heeft net als de Hollandse te kampen met een gebrek aan conti nuïteit. Ik heb daar in het wilde weg veel verzameld; dat materiaal is nog bij mijn familie, recensies, knipsels, fo to's, affiches, programmaboekjes van vroeger en van nu, zonder een bepaalde lijn: al die dingen kunnen ooit echt historische waarde krijgen. In 1955 ben ik naar Nederland geko men. Om een werkvergunning te krij gen plukte ik tomaten. Daarna was ik vijf jaar magazijnbediende bij de Bijenkorf, sindsdien correspondent bij Unilever. Mijn hobby, de docu mentatie over film, ging gewoon door". Hoe is het in Haarlem begonnen? „Maurits Binger en Daniel de Clercq richtten op 19 juli 1912 twee filmmaatschappijen op: de NV maat schappij voor wetenschappelijke ci nematographic en de NV maatschap- Hoe ging het na 1912 verder? „Op 10 juni 1913 richtten dezelfde mensen, Binger en De Clercq, een nieuwe maatschappij op: de Filmfa briek Hollandia. Die heeft onder lei ding van Binger bestaan tot april 1923. Een voorbeeld van hoe ik aan de gegevens kom. Mevrouw Annie Heijermans-Jurgens, de tweede vrouw van Herman Heijermans heeft me verteld dat ze in ongeveer 1910 of 1911 (ik dacht dat het wat la ter was» met Willem Hunsche en Marcel Myin heeft gespeeld in „De oude veerman". Die film is volgens haar nooit uitgebracht, die zou zijn mislukt. Maar ze hoeft hem niet te hebben gezien. De artiesten uit die tijd leidden zo"n zwervend bestaan. De eerste film van Binger waar van ik zeker weet dat hij bestaan heeft was „De levende ladder". D:^ is begin 1913 vertoond; ik heb er advertenties van en zelfs een recen sie van twee regels. Toneelsterren Belangrijk was, dat ln mei 1913 Louis Crispijn, een van de directeu ren van de Stadsschouwburg in Am sterdam. ging meewerken, met Christine Crispijn-Van Meeteren. Ze namen veel ontevreden acteurs mee; ook jongeren die bij de film mogelijk heden zagen om snel carrière te ma- Scène uit de film Weer ge vonden" uit 1914, met de acteurs Louis H.Crispijn en mevrouiv En- ny Molsde Leeuwe, toen nog Enny de Leeuwe. Annie Bos, de enige echte filmster die Nederland ooit heeft gekend. Ze had de normale toneelopleiding gehad en was opgetreden in Brussel en Amsterdam. Haar specialiteit was de Franse klucht. Binger zag wat in haar: mimische talenten, een goed figuur, een goed gezicht. Zijzelf heeft op den duur wel spijt gehad dat ze zo lang, tot 1924 bij de film is geble ven, ©n in die tijd nauwelijks een to neelrol heeft gespeeld; daarna was de overgang naar het toneel erg moeilijk. Als filmster had ze goed verdiend, ze ontmoette veel jaloezie. Deze actrice paste zich in speelstijl aan bij de film. Bij het toneel was het toen de tijd van het grote ge baar, van overacting. Haar filmstijl was het omgekeerde: under-acting. Verder werden er ook films ge draaid bij het herenhuis „Elswout" toentertijd van de familie Van der Vliet-Borski. Het was toen in aan bouw. V ijfakters Opvallend Ze viel al heel gauw op. Begin 1914 ongeveer werd ze fllmac trice. Een blad „De Kunst" in Amsterdam besteedde toen al aandacht aan film maar uit de boze: „daar kon film maar uit de boze: „daar kor nooit Gods zegen op rusten of zo iets". .De Kunst" schreef naar aan leiding van de film .Diefde waakt": Annie Bos wordt de Hollandse Asta Nielsen." Die uitspraak is heel lang blijven plakken. Ze was in niveau met Asta Nielsen te vergelijken, maar ze wilde zichzelf, Annie Bos zijn. Zij had meer bewondering voor de Italiaanse actrices uit die tijd Franceses Bertini bijvoorbeeld. Maar de advertenties namen de uit- Ik heb gegevens over achtentach tig films. Die werden steeds langer. Het begon heel klein, maar onge veer 1915 kwamen al de vijfakters, die duurden negentig minuten. Daar naast werd veel „kleinwerk" opge nomen, filmpjes van ongeveer een kwartier, waarvan er nogal wat in het Filmmuseum in Amsterdam zijn. Ik heb die gezien, hoe kunnen mensen die die filmpjes kennen zul ke onprettige dingen zeggen over de zwijgende Nederlandse film? Ze zijn byzonder leuk. ze blijven fris en hebben niet het melodramatische van veel oude films. Er was wel een Hollandse filmtra ditie. In de boeken over die staan veel onjuiste dingen: de schrij vers kennen de feiten niet en fanta seren er dan maar op los. Uw „index" wil daar verandering inbrengen? „Het moet een soort almanak worden. Kritisch kan ik de films niet bespreken, omdat ik ze niet h gezien. Het worden lijsten van gege vens. Er komen twee delen: Eén over de zwijgende film van 1899 tot 1932 en één over de geluidsfilm van 1929 tot heden. Beide delen krijgen drie hoofdstukken een lijst van ROME (GPD) 1st Rome ls gistermiddag op 83-jarige leeftijd overleden de Russische toneel regisseur Pjotr (Peter) Sharoff. Sharoff, die in 1886 in Perm ge boren werd. was in zijn jonge ja ren één van de acteurs van het Theater der Kunst. Weldra werd hij de rechterhand van deze grote toneelvernieuwer. En kele jaren na de oktoberrevolutie be sloten Stanislowski en Sharoff dat het voor de toneelspeelkunst en voor de verbreiding van de Russische Mi- tuur wenselijk was dat Sharoff weer West-Europa ging en daar de ft van Stanislawski zou verbreiden. Na een kort verblijf in Duitsland vestigde hij zich in Rome. waar hil in de Jaren voorafgaand aan de tweede wereldoorlog een zeer grote en vruchtbare invloed heeft uitgeoe- j fend op het Italiaanse toneel. Zijn opvoeringen van Russische werken, vooral die var Tsjeohow waren toon aangevend. Zijn grootste roem na de oorlog kende hij in Nederland, waar het ge hele toneelleven bijzonder veel aan hem te danken heeft. Niet voor niets vindt men in tal van Nederlandse schouwburgen een borstbeeld van de grote meester. Ook in Engeland. Is raël. Oostenrijk. Zuid-Afrika en Duitsland heeft hy in de laatste ja ren veel gewerkt. Toch was Neder land het land waar hij het meest be kend werd. Zijn bewondering voor het Neder- landse toneel was onbegrensd. Ander- zijds getuigden Nederlandse acteurs1 en actrices van hun bijzondere ach ting voor de grote leermeester door hem een jaargeld te doen toekomen. I Met trots droeg hij steeds het knoop je, waaruit bleek dat hij offcier was in de Orde van Oranje-Nassau. Tot voor enkele maanden was hij nog steeds met jeugdige ijver werk zaam. In 1967 verraste hij het Ita liaanse publiek met een prachtige uitvoering van „Oom Wania" en in oktober 1968 zou hij datzelfde stuk weer opvoeren ln een van de kleine theaters van Rome, de Cometa. Drie dagen voor de première brak er tij dens de repetities brand uit, waar door het theater geheel werd ver woest. Sharoff liet zich echter niet ontmoedigen en hervatte de opvoe ringen in een ander minder geschikt theater. Enkele weken geleden werd Sharoff getroffen door een hersent romboöe. Omdat hij in een hotel woonde, werd hy in het huis van zijn geneesheer verpleegd. Voor die verpleging zorgde, behalve de vrouw van de dokter, ook de echtgenote van de Nederlandse culturele attaché in Rome, prof. dr. Schulte Nordholt. NISTELRODE (ANP) Op een vuil nisbelt van Nistelrode gisteren 'n 63- jiarlge Van de W. uit deze plaats met een stuk ijzer neergeslagen en be roofd van zijn portemonnaie met ruim duizend gulden. Van de W. kwam na enige tijd weer by zyn be wustzijn en kon zyn woning bereiken. Enige uren later werd aangifte by de rykspolitie gedaan, die in de loop van de middag de dader, eveneens uit Nistelrode afkomstig heeft gear resteerd. ROME (AP) De leden van de socialistische fractie in de Italiaanse kamer hebben vrijwel eenstemmig ge pleit voor erkenning van Noord-Viet- nam door Italië. De socialistische party, één van de drie part yen van de coalitie-regering Rumor, heeft een motie aanvaard waarin wordt gezegd: ,4e socialistische afgevaardigden zyn van mening dat het niet bevorderlijk ls voor de zaak van de vrede het bestaan te blijven negeren van een land dat heldhaftig strydt voor zyn onafhankelykheid en nationale een wording. dat grondgebied onder zyn bestuur heeft en diplomatieke onder handelingen voert met de Verenigde Staten". j De Italiaanse minister van buiten landse zaken Pietro Nennl heeft eer- I der verklaard dat Italië stappen on- derneemt om diplomatieke betrek kingen aan te knopen met conimunis- j tisch China. Tot dusver is hierby geen I positief resultaat gemeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 13