In Biafra kost een vis vijftig gulden Stagnaties op de rijkswegen Leeuwen zonder en neushoorns tellen Tanzania geweer 111 GELBE ROSE TRAGIEK IN AFRIKAANS LAND VOOR BAD OF DOUCHE Slecht weer de oorzaak SATERDAG 19 APRIL 1969 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA II Jorig jaar oktober las de 32-jarige Hagenaar Cees f Douwe de Jong, bedrijfsleider in een hotel, voor het eerst iets in de krant over „Terre des Hom mes", de internationale stichting die hulp verleent jan kinderen in directe nood. Hij las over de activi teiten van deze organisatie in Biafra, dat hij maar al te goed kende uit zijn dagblad. En omdat Cees de Jong een impulsief mens is, pakte hij de telefoon om zich te melden voor de daadwerkelijke hulpverlening in dit vreselijk lijdende stukje Afrika. Biafraanse onderwijzeressen geven kinderen in kinderkampen in Gabon. Dat eerste impulsieve telefoontje sar het Nederlandse secretariaat ,Terre des hommes" was het begin van een periode in het leven fin Cees de Jong en zijn vrouw ie verpleegster is waarin zij overtuigd van de noodzaak de han den uit de mouwen te moeten ste len, afzagen van het veilige geregel- j leven in het welvarende Neder- luid. Bedrijfsleider De Jong zegde reso- teat zijn baan op. toen hij bij de aipverlening in Biafra kon worden ageschakeld en stapte zonder enige pijt in het vliegtuig, dat hem, sa- met zijn vrouw en een drietal «ge Nederlandse artsen via Parijs aar Libreville bracht, de hoofdstad rjn de Franstalige repubiek Gabon, naraan onverbrekelijk de naam is «bonden van de grote mensenhel- jff Albert Schweitzer. babon Zeven december 1968 begon in Ga lon het werk voor deze Nederlandse iloeg van „Terre des hommes" in ree kinderkampen „Guegue" en Barakka" ondergebracht in res- Ktievelijk een oude politie-oplei- tngsschool en in een protestantse deel van de wereld. De kinderen wa- ten rijden van de hoofdstad Alweer iets zwaarder. Bia- mntje gered van de honger- mAtood. se ia Fr& De Jong: „Er zaten in die twee en dl cm pen samen zon 500 kinderen, lSWC' werend in leeftijd van een paar 'ede nanden tot een jaar of veertien. I* Tinaf hun veertiende gaan ze 'e Biafra door voor volwassen. Je ziet 51 Jaar jongens van vijftien/zestien in 7*? alitaór uniform. Het merendeel van 1 kindieren in Gabon was wees. !e Toen we aankwamen, sliepen ze op i tin v'oer; san1kair was er niet. Daar Au ffl ik mee begonnen: w.c.'s maken, ei» e^en versieren. Gebrek aan jf Töène is een verschrikking in dit gtc or 41 Dl snel ren ondervoed, velen hadden hartaf wijkingen gekregen en bijna alle maal leden ze aan wormziektes." Eenmaal gezond, bleven de Biafraanse kinderen in Gabon, om dat ze als wees in Biafra toch op de Ziekenhuizen zouden zijn aangewe zen, waar ze plaatsen zouden inne men van doodzieke landgenootjes, die niet het geluk hadden gehad te kunnen uitwijken naar Libreville. De Jong: „De gezonde kinderen bleven by ons: ze hielpen mee en ze kregen onderwies. De Biafraanse re gering stuurde onderwijzend perso neel. Het gebrek aan opvangruimte in Gabon is niet op te lossen. Vlak voor we naar Biafra vlogen, zijn we begonnen met de bouw van een der de kamp .voor duizend kinderen. Het zal zonder moeite vol komen!" ISaar Europa Een oplossing zou zyn, dat gene zen Biafraanse oorlogsslachtoffers naar Nederland en naar andere wel varende landen in Europa zouden kunnen worden overgebracht, maar het zijn de Biafraanse autoriteiten zélf die daar met grote reserve te genover staan. Zy zijn bang. dat ze deze kinderen voorgoed kwijtraken, dat ze door een gewenning aan het verre, ryke Europa wel eens geen zin meer zouden hebben naar hun arme vaderland terug te keren. Er verblijven in Nederland op het ogenblik tien Biafraanse kinderen. Zes zijn weer teruggegaan naar Biafra, waar dr. Middelkoop on vermoeibaar stryder voor hulp aan Biafra zich over hen ontfermde. Nederland wil met die daad aanto nen, dat er niets zal worden gedaan om de kinderen te verhinderen terug te keren, in de hoop, dat de Biafraanse regering een groter quantum zal toestaan volledige ge nezing in ons land te zoeken. Den Haag heeft er geen bezwaar tegen, zo weet de stichting „Terre des hommes" met zekerheid te vertel len. Op tien januari vertrokken De Jong, zyn vrouw en een Duitse ver pleger naar Biafra. Diep in de nacht kwamen ze aan op een totaal ver duisterd vliegveld. De Jong: „De Nigerianen bombar deren het vliegveld meestal van1 's avonds zeven tot twaalf uur. De bommenwerper is dan altijd in de I buurt en als de baan lichten even aangaan om een vliegtuig met voed- j sel de gelegenheid te geven om te i landen, dan wordt er tien tegen één j gebombardeerd. Alles doen ze in volslagen duisternis. Het uitladen, het inladen in vrachtwagens; papie rencontrole door de douane hoog stens by een oliepit je Bombardeinen ten van Biafra. Oemoeahia. Ze spreken hier niet meer in mylen. Ze zeggen: het vliegveld ligt zoveel uur ryden hier vandaan. In afstanden spreken heeft geen zin, vanwege de wegversper ringen. Oemoeahia wordt zeker twee, drie keer in de week gebombar deerd. Je hoort het en je leeft dage lijks in de angst, dat ze op je kamp terecht zullen komen. Vier kilome ter by ons vandaon werd een nood ziekenhuis van het Rode Kruis on der vuur genomen. Het gebouwtje i een maand lang! Maar het was al- werd alleen al door de luchtdruk tijd nog méér dan de meeste Biafra- van het vliegtuig tegen de grond ge- j nen zelf kregen. Je kunt rustig zeg- drukt. Zo laag vliegen ze over Ze- gen dat het hele land aangewezen is ven doden. Dan zeg je tegen elkaarop de voorraden uit Gabon en Sao het had erger kunnen zijn." Tomé. Wat er in eigen land nog „Gabon was heilig vergeleken by I wordt Biafra," vertelt Cees de Jong. „Het baar. kamp zat vol met lijdertjes aan kwashiorkor: rossig haar, witte wenkbrauwen, uitpuilende buiken. Zwaar ondervoed. Als de aanvoerlijn was gestagneerd, was er geen eten. We hebben zelf een maand lang iedere dag spahgetti met jam gege ten. Dat hadden we in een flinke hoeveelheid kunnen meenemen op onze vlucht, omdat het betrekkelijk weinig weegt. Iedere dag spaghetti. Samen naar Biafra. Hagenaar Cees D. de Jong met zijn jonge vrouw zetten zich in voor daad werkelijke hulpverlening onbetaal-het Biafraanse leger, volgens Cees Weet Je wat ik met begrijp? Dat de Jong krygt per maand duizend er hier in Nederland zoveel mensen zijn die twijfelen aan het nut van al die hulp. Ze vragen of het wel op de geproduceerd. dollar plus een vrybnef om te plun- De gemiddelde Biafraan verdient 8 deren wat hy wil m op de vyand ver- zo'n tien pond per maand. Dat is zo'n tachtig a negentig gulden. Een zak ryst van honderd kilo kost hon derd pond. Een vis, gewoon gevan gen in een rivier: zes pond. dat is ongeveer vijftig gulden. Coeosnoten hebben ze er nog wel vry veel. Een paar sigaretten kun je in Biafra rui len tegen tien cocosnoten en dan vinden ze nog dat ze een koopje heb ben." Honger heerst overal, in Biafra, behalve in het leger en in het ambte narencorps. Een blanke huurling ze komen maar sporadisch voor in overd gebied Een goed half jaar na zyn vertrek moest De Jong terug naar Neder land, waar hij met een ernstige beenvliesontsteking werd opgenomen in het Centraal Militair Hospitaal in Den Haag. Over een paar weken hoopte hy weer naar Biafra terug te keren. Hy zou daar dan gaan sa menwerken met de jonge Neder landse arts Jelle Vleer. zoon van de burgemeester van Enschede. Er zou een tweede „Terre des hommes "- kamp gesticht worden waar dokter Vleer reeds verbleef. juiste plaatsen terecht komt. Ik weet wel, dat de kranten hier alleen maar berichten over wat er sterft ln Biafra, maai- er is ook nog veel te redden. Je moet die moeders eena zien, als hun doodzieke kinderen ln leven worden gehouden. Mag ik om een gunst vragen? Zet het gironummer van „Terre des hommee" in de krant. Ik bedoel dat is toch geen reclame hè? Dat kan toch wel?" Ja, dat kan inderdaad: Stichting „Terre des hommes," Den Haag, giro 646900. In een bungalow onder de sneeuwtoppen van het Kilimanjaro- 1 10611 Pat Ja«er was- gebergte in Tanzania dronk Patrick Hemingway kleine teug- hem °Pzoeken m Oost-, jes bier. Onderwijl sprak hij over het nieuwe Afrika, zijn vader Ernest en de instandhouding van de in het wild levende dieren. Het leek de natuurlijkste zaak van de wereld, dat hij daar zat, temidden van de heuvels en plaatsen die door de Heming- wayverhalen beroemd zijn geworden. Sedert zijn vader er in de jaren dertig over schreef is de omgeving niet veranderd, maar de mensen die er woonden wèl. Zo ook de mensen die daar komen om hun vakantie door te brengen om van de schoon heid van het land te genieten. De Afrikanen, die in de verhalen van Hemingway met bagage op hun hoofd sjokten, hebben, dank zij poli tieke onafhankelijkheid zelfrespect en persoonlijke onafhankelijkheid gekre gen. Straalvliegtuigen, kapitalisme en een verminderend aantal wilde die ren hebben het type bezoeker veran derd. Voorheen was het de ryke ja ger met eigen tenten, dragers stituut voor het beheer over de Afri kaanse fauna. Het instituut weer spiegelt het veranderende karak ter van het Afrika van de schrijver Hemingway Hier krijgen 63 Afrika nen uit tien onafhankelijke Afrikaan se landen onderricht in de Instand houding van het vrije wild door drie Duitsers en een Zweed. Het project wordit gefinancierd dooi de Verenigde Staten. West-Duitsland en Tanzania, bovendien door bijdra gen van particulieren. ADVERTENTIE Avontuur Bijna de helft van de tyd zijn de blanke scherpschutter. Tegenwoordig leerlingen op safari en leren is het de zakenman van middelbare aldus het vak van jachtopziener in leeftijd met zijn vrouw, meestal toe- j de harde praktijk. rend in groepjes van acht in een Volkswagenbusjes en gewapend met fotocamera's in plaats van geweren. „Mijn vader stelde belang in Het Afrika van de sportman. Ik geloof niet dat hy erg veel om ontwikke ling gaf," zei Patrick Hemingway. Leraar Patrick is de tweede van Ernest Hemingway's drie zoons. Het groot ste gedeelte van de afgelopen 17 jaar heeft hy tussen de groene heu- „De volgende dag zijn we naar het kamp van „Terre des hommes" in r^ertdOUan!U brfcht I veis van Afrika doorgebracht, eerst j noeg om het nog te weten. Toen hij ons. Dat kamp ligt op een 45 minu- I uI „Ze moeten erop uit om leeuwen en neushoorns te voet te tellen en zonder geweer. Voor mensen die dit nooit eerder gedaan hebben, is het een heel avontuur", zegt Patrick Hemingway, waarbij hij aantekent dat er nog nooit een leerling aan een dier ten offer is gevallen. Op kalme toon, zo nu en dan even nadenkend, spreekt Patrick over zijn vader. „Myn vader wilde hier komen wonen, maar kreeg nooit de kans. Toen hij voor de eerste maal hier kwam. was ik 7 of 8 jaar, oud ge- als boer, toen als jager en, sedert i 1964 als leraar in Mwek by het In terug was praatte hij over niets an ders dan Afrika". kwam Afrika. Morgens by het opstaan vertelde dat hij 's nachts in dood angst had gezeten. Pat vertelde het aldus: „Hij (Er- nest) ging laat naar bed en was na een lange safari erg moe. Er viel iets op het muskietengaas boven zijn bed. Hy was als versteend van schrik, denkende dat er een slang op het gaas lag. Ogenblikken gingen voorby. Toen begon dat „iets te spin nen. Het was onze huiskat." De laatste maal dat Pat zyn va der zag was in 1954 in welk jaar de schrijver met een vliegtuig was neer- gestort bij de Murchison waterval len in Oeganda. Eu- stonden geen boeken van He mingway op de boekenplanken van zijn zoon. Alleen twee biografieën. Pat zei dat hij de werken van zijn vader altyd aan vrienden en kennis sen uitleende. De zoon heeft zyn vaders hart- tocht voor de jacht. „In myn harts- ben ik nog steeds beroepsjager", zei Pat. Hy heeft het vissen «in de In- diche Oceaan) ter hand genomen, zoals zijn vader deed in de Caraï- bische Zee voordat hij „The old man and the sea" schreef. Patrick werd Hemingway Jr. bezeten van Afrika 40 Jaar geleden geboren in Kansas City. Missouri. Zyn moeder was Pau line Pfeifer. zyn vaders tweede vrouw. In 1951, direct nadat hy aan de universiteit van Harvard was af gestudeerd, ging Pat naar Afrika. Eerst werkte hij in de landbouw, maar zodra hü het Swahili. de in heemse taal, machtig was en ook de plaatselijke geografie kende, werd hy beroepsjager. In 1961 verkocht hij zijn jachtbe drijf en keerde naar de Verenigde Saten terug met zyn ongeneeslijk zieke vrouw Henrietta. Zijn vrouw overleed in 1964, waarna Pat met zyn nu achtjarig dochtertje Edwina naai- Afrika terugkeerde. „Ik was eigenlijk niet van plan om terug te gaan, maar deze baan was te mooi om te laten lopen", vertelde hy. Het luxe schuimbad tegen normale prijs De luxe van weelderig koesterend schuim. De luxe van flonkerende flacons. De luxe van diep-fonkelende tinten. En de luxe uan keus uit uier betoverende geuren en kleuren. Voor wie prijs stelt op de luxe van een in dividueel schuimbad is er nu Gelbe Rose. Kies uw favoriete geur en kleur: 't roman tische Gelbe Rose, het exquise Orchidee, het delicate Daphne of de frisheid van Citrus. Betaal toch de normale prijs. U weet het nu: 't is Gelbe Rose. De nieuwe luxe serie individuele badpreparaten van internationaal niveau. tube 4.25 - flacons van 7.50 tot 22.50 Gelbe Rose heeft ook crème-bad (speciaal voor drogehuid), after-bath-lotion, fijne toiletzeep en speciaal babybad. Hard Over zyn werk zegt Pat Heming way: „Het beheer over de dieren die hier in de natuur leven is een beetje hard. Je moet er niet sentimenteel voor zyn. De waarheid is dat wy ons niet ten doel stellen elk afzon- deriyk dier te beschermen. Wanneer er te veel zyn. moeten wy het overschot doden om de groep te la ten voortbestaan" Zyn dochter gaat in Tanzania op school en hy heeft een huis aan de kust gekocht in Pangani, Op 350 ki lometer van zyn bungalow op de berghelling. Daar in Pangani is hy buiten de negen maanden per jaar neerdalende regen van Kilimanjaro. Op de vraag of het feit dat hy de zoon van een wereldberoemde schry- ver is zijn leven had beïnvloed, dacht Pat een paar minuten na en zei toen: .Strikt genomen werkte het als een handicap toen ik nog een beroepsjager was". Wil hy in Afrika blyven? „Ja. ik zou hier graag zo lang als ik kan willen blyven". Leeuwen familie in ruste. Er moet heel wat moed voor nodig zijn om de koningen der wildernis te voet en zonder geweer te tel len! DEN HAAG (ANP) In de loop van vrijdagmiddag ontstonden als ge volg van soms zeer slechte weersom standigheden (hagel-, sneeuw- en re genbuien) en door het grote verkeers aanbod van de vrydagavondspits op een vrij groot aantal plaatsen op de doorgaande wegen In het westen van ons land ongevallen. sterdam werd ter hoogte van Breuke len de bestuurder van een personen auto door een vrachtwagen met aan hangwagen in de vangrail gedrukt. Ook hier slechts materiële schade». Terwijl de doorgereden bestuurder van de vrachtauto met aanhangwa gen dank zy de snelle medewerking van de gemeentepolitie Amsterdam Dit aantal ongevallen veroorzaakte i en verkeersgroep der Rijkspolitie op sommige wegen files van grote omvang. Op de autosnelweg Utrecht's Her togenbosch naby de brug over de Lek te Vreeswyk een ongeval plaats als gevolg van het weigeren van de remmen van een vrachtauto. In de file dje hierdoor ontstond kwamen enige kop-staartbotsingen voor, wel ke zich echter beperkten tot mate riële schade. Op de autosnelweg Den Haag- Utrecht ontstond ter hoogte van de Gouwebrug filevorming omdat de slagbomen van de brug met hand kracht omhoog gebracht moesten worden hetgeen enige tyd in beslag nam. Ter hoogte van Woerden ontstond op deze autosnelweg een ongeval als gevolg van het onder invloed rijden van de bestuurder van een personen auto. Ook in de door dit ongeval ont te Amsterdam reeds na een half uur staande kon worden gehouden In totaal waren by deze ongevallen 17 voertuigen betrokken. Servisch journalist doodgeschoten Voor de vyfde keer ln een half jaar is een Joegoslavische balling ln Miinchen vermoord. Het is een Ser vische journalist van 50 Jaar. Abra- dowits. Vannacht heeft een onbeken de vanuit een auto op Abradowits ge schoten. Acht dagen geleden werd de Kroatische balling Mirko Tsurk op straat vermoord. Op 26 oktober 1968 werden drie Kroaten vermoord Wapenvondst in Illinois De Amerikaanse federale politie heeft te Collinsville in de staat Illinois ten huize van een wapensmokkelaar meer dan 800 machinepistolen en ander I wapentuig gevonden. De bewoner van stane files kwamen enige kop-staart- het huis. de 42-Jarige Richard botsingen voor, welke echter even- Lauchli. heeft vroeger deel uitge- eens tot materiële schade beperkt i maakt van een anti-communistisch» bleven. beweging, genaamd de „Illinois Minu- Op de autosnelweg UtrechtAm- I temen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 11