egwijs met water Huisvrouwen hanteren tang en soldeerbout Ver on tsch u ldiging „KLEINE KARWEITJES IN HUIS" WERKENDE VROUWEN INBELGIE Lijn „N" Moederlijke overpeinzing luchtledig Gevaar voor ER ACHT ER uw handen vragen erom Leraar C. W. Wilshaus: „doodeenvoudig zo'n kraanreparatie" Er worden onderwerpje» in behandeld als hard heid van leidingwater, de fijne kneepjes van het tuinsproeien, het voorkomen van bevriezing van de waterleiding, de produktie van drinkwater. Er staan zelfs wat kooktips in, wat een beetje vèrge- zocht lijkt, maar wie koken wil begint weinig zonder water; dat valt niet te ontkennen. „Wa terwijzer" kan per briefkaart besteld worden bij de VEWIN, postbus 4570, Rijswijk. In België is het aantal werkende vrouwen tn de laatste jaren voortdurend gestegen, zo blijkt uit een publicatie van het Belgisch instituut voor voorlichting en documentatie. Weliswaar bereikt de vrouwenarbeid in België het peil van de om ringende landen niet, maar toch wordt vrouwen arbeid een belangrijke factor in de economie van het land genoemd. Met name het aantal vrouwe lijke bedienden stijgt constant; het aantal arbeid sters blijft ongeveer gelijk. De vrouwelijke be dienden maken gezamenlijk bijna veertig procent van het totaal aantal „hoofdarbeiders" uit; de arbeidsters vormen nog geen dertig procent van het totaal aantal handarbeiders. Arbeidsters zijn in België vooral te vinden in de middelgrote be drijven, vrouwelijke bedienden in de grote instel lingen: in handelsondernemingen, banken en ver zekeringsmaatschappijen bezetten vrouwen meer dan veertig procent van de betrekkingen. Het aantal werkneemsters in de handel en vooral in overheidsdiensten en openbare instellingen stijgt voortdurend. ADVERTENTIE ger een leertje omhoog: „Kijk eens hoe eenvou dig het is. zo'n leertje inzetten. Dat leertje kost maar een paar dubbeltjes. Als u de loodgieter laat komen om het erin te zetten bent u veel meer geld kwijt." Hij demonstreert de werking van een waterpomptangetje en laat zijn cursis ten in een ..doorgezaagde" kraan gluren zodat ook het diepste innerlijk van dit apparaat geen ge heimen meer voor hen heeft. „Van binnen zijn ze allemaal hetzelfde," zegt hij geruststellend. ..Of je een mooie gestroomlijnde badkamerkraan neemt of een gewone keukenkraan: de construc tie is altijd hetzelfde." Leergierig De heer Wilshaus is een gaaf voorbeeld van de man die enorm plezier heeft in zijn werk. Hij draagt zijn kennis over met grote welsprekend heid en met de beeldende gebaren van een voor drachtskunstenaar. Terwijl tn het zaaltje een discussie oplaait over de voor- en nadelen van huren of kopen van warmwaterapparaten, ver dwijnt hU stommelend achter het gordijn van het toneeltje om het schoolbord be halen. Op dat bord tekent hij even later uit wat er allemaal om gaat in het binnenste van een geyser en waarom zo'n ding beslist tweemaal per jaar moet worden schoongemaakt. „Dat schoonmaken kunnen we zelf, hoor", ver zekert de heer Wilshaus en hij hanteert met ver ve de flessenrager. simpel hulpmiddel bij het rei nigen van de geyser. Hij legt de werking van stelknoppen en waakvlammen uit, praat over aardgas en de noodzaak van ventilatie in een ruimte waar waakvlammen branden, en weet de cursisten binnen vijf minuten zo ver te krijgen dat ze termen als .membraan" en „bi-metaal" hanteren alsof het dagelijkse koek is. Huisvrou- Linge „N" is dezer dagen gepresenteerd door de Haute Coiffure Frangaise in Parijs door Ledoyen. De voorjaars- en zomermode 1969 is Ligne Ngedoopt naar Napoleon, die 200 jaar geleden werd geboren. De mannequins droegen zwarte pantalons en overhemdblouses met de in Napoleons tijd gangbare kragen, waaronder een geknoopte zwarte sjaal. De kapsels zijn geïnspireerd op de haardracht van de maarschalken in die tijd. nakkend naar een beetje ontspanning, een snufje cultuur en een rustige avond staken toe het kijkkastje aan en lieten ons terugzinken in de kussens. Nu eens fijn een paar uur nietsdoen en vooral niet denken aan het werk van de volgende dag. „Wij vervolgen nu ons programma met de Gert Timmermans-shoreEerst echter hoort u een korte toelichting door de heer A. H. Ekskuus". De heer Ekskuus komt in beeld, schraapt zijn keelstaart ons trouwhartig aan en knikt geruststellend. „Dames en heren, te midden van een stroom van actualiteitenprogramma's, moderne to neelstukken, concerten en informatie, meenden we voor deze avond u een program ma te moeten brengen dat enigszins afwijkt van datgene wat u van ons gewend bent. Namelijkeen amusements-show. De teksten en de muziek in deze show vormen in hun geheel evenzeer een aspect van onze samen leving als de actualiteitenprogramma's en documentaires. Want ook in ons dagelijks leven komen ogenblikken voor, dat we niet vloeken, hervormen of demonstreren, ook in ons dagelijks leven ondergaan we momenten waarin we ongezien een gevoelige traan plengen, waarin een romantische dagdroom ons omspint, waarin we ons even bezinnen op alles wat mooi. lieflijk en zoet is. Dit is echter een aspect van de realiteit die èn door de cuituurruiters èn door de omroepvereni gingen te veel over 't hoofd wordt gezien. Wij meenden er daarom goed aan te doen, voor deze keer een uitzondering te maken en een plaatsje te moeten inruimen voor deze warmte, deze gevoeligheid, deze hartver sterkende traan, afgewisseld door de zoete glimlach en lieve romantiek. Ik vertrouw, kijkers, dat u ons dit besluit niet euvel zult duiden en ik twijfel er niet aan of velen van u zullen, na de aanvankelijke schok toch inzien: ook dit hoort bij het leven, ook dit is mogelijk.Jk wens u verder een aan gename kijkavond. Natuurlijk komt zoiets niet voor. Geen om roep functionaris zal het in zijn hoofd halen verontschuldigingen aan te bieden voor Ru- di Carell of Dorus, of de volgende ochtend bibberend van angst de reacties afwachten op Danny Kaye of Joop Doder er. Desondanks is de heer Ekskuus een vaak geziene figuur in het kijkkastje. Hij verontschuldigt zich niet voor Swiebertje of Corry Brokken, maar wel voor Pinter, Genet of Otto Dijk. Waar om? Joost mag het weten! Jk snap het niet", klaagde Henk, ,£r kan geen interessant stuk of moderne film wor den uitgezonden of we krijgen eerst mijn heer Ekskuus te zien die zich in een of an dere vermomming tot ons wendt om ons ge rust te stellen en ons er met nadruk op te wijzen dat ook dit een onontbeerlijke cul- tuuruiting is, waarmee een omroep van tijd tot tijd tevoorschijn moet komen. Natuurlijk houden niet alle kijkers van moderne stulo- ken so what? Er zijn bendes uitzendin gen waar ik niet van hou, maar dat zal mijnheer Ekskuus 'n zorg zijn. Ik heb hem nooit verontschuldigingen horen uitspreken voor het Zwanenmeer wat ik toevallig stom vervelend vind, of voor de Seaview, die in volle vredestijd ton-pedo's afschiet op de zo genaamde vijand. „De verontschuldigingen krijgen wel alleen voorgeschoteld als we een minderheidspro gramma mogen verwachten", antwoord de Adriaan. ,JDe meerderheid wordt dan be leefd verzocht tolerant te zijn, maar omdat mijnheer Ekskuus zijn kijkers kennelijk niet vertrouwt en er van overtuigd is dat de meerderheid prompt in opstand komt en het lidmaatschap opzegt zodra iets wordt uitge zonden voor de zielige minderheid, moet er eerst gesust, gerustgesteld en veront schuldigd worden. Als ik b{j die meerderheid hoorde, zou ik het niet nemen! Ik zou het als een persoonlijke belediging opvatten en prompt mijn lidmaatschap opzeggen!" De zoons echter kunnen foeteren wat ze wil len (en vele anderen met hen), voorlopig zullen we bij elke als hachelijk beschouwde uitzending nog wel vaderlijk en geruststel lend worden toegesproken We zijn immers veel te dom, kinderlijk, overgevoelig om hef zonder bevoogding te kunnen stellen? Stel je voor, dat we zouden schrikken! THE A BECKMAN „We gaan vanavond eens kijken hoe het met de waterleiding staat", roept de heer C. W. Wilshaus met opgewekte stem. Hij is leraar handenarbeid en natuurkunde in Haarlem, maar gedurende het winter seizoen kan men hem verscheidene avon den vinden in een zaaltje van „Ons Huis" in Amsterdam-Zuid. Voor een zeer aan dachtig publiek, dat overwegend uit huisvrouwen bestaat, doet de heer Wils haus in acht cursusavonden, georgani seerd door de plaatselijke Stichting voor huishoudelijke en gezinsvoorlichting, de geheimen van de „kleine karweitjes in huis" uit de doeken. Onder zijn leiding hebben de cursisten zich al be zig gehouden met het „eenvoudige werk," zoals gaatjes boren en wandversieringen ophangen. Ze hebben ook een avond gesoldeerd en deden dat, voor beginners, niet eens zo slecht. Er zijn twee lessen „elektriciteit" geweest waar de dames (en de heren) hebben geleerd hoe ze zelf eenvou dige elektrische reparaties kunnen doen. Vooral van die elektriciteitislessen hebben de huisvrouwen veel opgestoken, vinden ze. Ze zijn niet langer „bang" voor het begrip elektriciteit nu ze weten wat er omgaat in zo'n stekker en zo'n snoertje. Ze kunnen zelf met geringe kosten een eenvoudige reparatie verrichten die, als de vakman erbij wordt gehaald, verscheidene gul dens gaat kosten. Die kostenbesparing is, naast, de voldoening van het „zelf doen," een belangrijk motief voor die meeste cursisten. Hoofdkraan In de loop van de cursus zullen ook de kunst van het schilderen, behangen en stofferen nog aan de orde komen. Maar vanavond zijn eerst de gehei men van de waterleiding aan de beurt en daarom öt de heer Wilshaus ditmaal achter een tafel met een schilderachtige uitstalling aan kranen, tan gen. leertjes en ontstoppingsmiddelenHij gaat meteen In het offensief: „Wie van u weet. waar thuis de hoofdkraan van de waterleiding zit?" Met de kennis op dit punt blijkt het niet zo beat gesteld. Er komen wat aarzelende antwoorden: „Onder m"n deurmat, geloof Ik." „Bij mij ergens onder de vloer, geloof Ik. Ja, dat had ik al veel eerder eens willen vragen." Niet alleen de huisvrouwen laten het op dit punt afweten. Er is onder de cursisten ook een man, die ruiterlijk toegeeft dat hij bij een plotselinge overstroming in zijn huis in de aap gelogeerd zal zijn, omdat hij niet weet waar de hoofdkraan zit. Het blijkt alweer: Veel huishoudelijke karweitjes zijn aanzienlijk minder ingewikkeld dan ze lij ken. Leraar Wilshaus houdt tussen duim en vin- AD VERTE NTIE e onder de douche denkt men mis- aan allerlei dingen, behalve aan js van dat stortbad. De VEWIN iging van exploitanten van water bedrijven in Nederland) heeft het laar eens uitgerekend: gemiddeld ikt de douche per keer ongeveer liter water, hetgeen betekent dat •middelde douchebeurt nog geen t kost. getrouwd, heeft twee dochtertjes en van dit jaar een belangrijke positie van het Franse reiswezenme- Renaudin. onder-directeur van de en publiciteit van het „Com- general au tourisme" in Frankrijk, eerste keer dat een vrouw zo'n hoge of- in het Franse toerisme bekleedt, zegt Renaudin werkt in haar nieuwe baan dertien uur per dag. Het beïnvloedt o zinsleven niet, zegt ze. Ook haar zuster en lend n haar vijf schoonzusters zijn werkende tse m "We voelen ons er prima bij. Het is al- een kwestie van organiseren. Een vrouw werkt loopt het risico dat ze voor een staat wanneer haar kinderen het huis van ober vrouw minder gevuld sigaret van man links recht? boven van vrouw k Huisvrouwen zijn in de meerderheid op de cursussen van de Stichting voor huishoudelijke en gezinsvoorlichting onder het motto „kleine karweitjes in huis". Hier luisteren Amsterdamse cursisten naar een klein college in „zelf loodgieteren" door cursusleraar C. W. Wilshaus uit Haarlem. wen zjjn leergierig, verzekert hij ui de pauze. „Opvallend leergierig. Ik ben altijd blij als ze op zo'n praktische cursus veel vragen Er zijn din gen die Ik als ingewijde als vanzelfsprekend be schouw, maar die voor sommige cursisten ge heimtaal zijn. Er zijn bijvoorbeeld altijd weer mensen by die niet weten waar de hoofdkraan van de waterleiding zit." Leiden niet meer Niet alleen In Amsterdam kunnen huisvrouwen leren hoe ze de „doe het zelf'-gedachte in de huishoudelijke praktijk kunnen brengen. Op tal van plaatsen in ons land zijn stichtingen voor huishoudelijke en gezinsvoor lichting, welke cur sussen op dit terrein kunnen organiseren. „Hoe staat het in Leiden?" vroegen we mevrouw D. L. Creyghton-Eldering, directrice van de Leidse stichting, Levendaal 1, Lelden. Telefoon 25032. „Jarenlang hebben we dergelijke cursus sen gegeven, maar dit jaar niet. Om dit te kun nen doen moet aan vier voorwaarden worden voldaan. Men moet beschikken over cursisten, een leraar, een geschikt lokaal en... geld! En dit alles is er niet." Daarmee was kort en krachtig alles gezegd! Mogelijk dat na het lezen van dit artikel voldoen de belangstellende cursisten komen opdagen en dat daarna de overige problemen worden opge lost. In vele dorpen is de Stichting huishoudelijke voor lichting ten platteniande actief op dit gebied. Zij geeft hier en daar cursussen onder het motto „Reparaties ln de huishouding." staat zwart op wit ln het boekje „Wa- een uitgave van VEWIN. die de con ti dit werkje tot „goed en prettig ge leiding water" wil brengen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 19