BIKINI'S al zo oud als Rome De taal der postzegels Bedmode Blikvangers Koude voeten OVERPEINZING Badkleding vroeger en nu HALVARINE OF VETARME MARGARINE KOM ER ACHT ER 2 ZATERDAG 1 FEBRUARI 1969 LD EXTRA I Bikini's hebben het „op de heupen", zoals deze bri-nylon bikini van Triumph Interna tional. Het broekje is met gespjes versierd, het heupaccent wordt versterkt door het dra gen van een „bedelceintuur"Deze bikini wordt gemaakt in de kleuren turquoise, ma rine, rood, lichtgroen, oranje, roze en wit. ir Van badmode naar bedmode! Wie in bed graag het nieuwste-van-het-nieuwste draagt, zal snel op zoek moeten naar die ouderwetse grove witkatoe- nen kant, waarmee vroeger lakens, slopen en nachtgoed werden versierd. In de slaapmode voor komend voorjaar worden die repen grove kant weer toegepast: als versiering langs mouwen, zo men en halslijnen van ouderwets-aandoende nachthemdjes van fijn wit katoen. Vroeg of laat worden allerlei attributen uit grootmoeders tijd weer bruikbaar in de mode. Zelfs die oude benen gordijnringejtes die mis schien nog ergens op zolder liggen. We lenen even een idee uit een Parijse boetiek: Knip uit witte of zwarte crepe een rokgedeelte en een miniem bovenstukje voor een jurk. haak een menigte gor- dijnringetjes met wit of zwart garen om en zet de onderdelen van de ..jurk" aan elkaar met de rin getjes als tussenzetsels. Hang het geheel op aan twee schouderbandjes van omgehaakte ringetjes. Een heel werk. dat wel. maar ook een garantie voor een ijzersterke blikvanger op elk feest! ■h Koude natte voeten zijn generaties lang be schouwd als zeer geniepige belagers van de ge zondheid. Die overtuiging is fors aan het wankelen ge bracht door een in Amerika gehouden experiment, waarbij een aantal mensen zich urenlang geduldig heeft blootgesteld aan tocht en vochtige lucht. Bijna letterlijk blootgesteld, want ze droegen bij deze onderneming ten dienste van de medische wetenschap alleen maar shorts en luchtige hemd jes. Ze verkilden bij dit alles door en door, maar bleken na afloop van het experiment nagenoeg geen verkoudheden te hebben opgelopen: althans niet meer dan in „normale omstandigheden" het geval zou zijn geweest. Blijft de vraag waar de beruchte winterse „koutjes" dan vandaag komen. Foto hieronder: de eerste „echte" badpak ken: er was voor die tijd al heel wat bloot bij, maar door middel van pijpjes, schootjes en strandjurkjes werd toch nog het nodige ver huld (illustraties uit het boek „Rozegeur en maneschijn" van de eau de cologne fabriek J. C. Boldoot N.V.). s-yjms lees je ergens een berichtdat je als W huismoeder prompt aan het dromen brengt, ofschoon de mededeling op zich zelf puur zakelijk is en weinig met huis houding of opvoeding te maken heeft. Maar de mogelijkheden die er door worden geopend zijn zo interessant dat je niet kunt nalaten te overdenken welke gevolgen het voor het dagelijks leven zou hebben, als Zo was er kortgeleden het bericht over de wijziging in de Engelse posttarieven. Wie in Engeland voor plusminus 20 cent aan postze gels op zijn brief plakt heeft het „eerste klas" tarief gekozen en kan er op rekenen dat de geadresseerde het poststuk binnen vieren twintig uur ontvangt. Plakt hij er daarente gen maar 16 cent op, dan duurt 't twee etma len, want het is een „tweede klas" brief ge worden. En 't Nederlaridse blad waarin ik dat verhaal las vroeg zich nieuwsgierig af, of dat systeem hier geen navolging verdiende. Ik zie het al. Of het leven nog niet gecompli ceerd genoeg is zullen we dan bij elke brief die we te verzenden hebben eerst moeten uit maken onder ivelke categorie hij valt. Is er haast bij? O.K.. lste klas tarief, dat scheelt minstens een dag. Is er helemaal geen haast bij .?Tja, je kunt oom Willem toch niet beledigen door hem een tweede klas poststuk te sturen ter gelegenheid van zijn pas ont vangen ridderorde En stel je voor: de zoon solliciteert naar een betere baan. Na een roeek koortsachtig wach ten komt de brief, waarin ja of nee zal staan. In de bovenhoek: een postzegel van 16 Nu weet de knaap het al: openmaken is niet meer nodig ivant ze hebben hem kennelijk ook niet nodig. Of zijn het bij die zaak zulke krenten dat ze een arbeidscontract versturen als tweede klas poststuk? Dan kan zoonlief zijn plezier wel op! Over de „taal der postzegels" zijn in mijn hier is deze taal der postzegels nu overbo dig geworden en vervangen door de postzegel als-statussymbool. Eer je de envelop open scheurt weet je dan al hoe de afzender over je denkt, hoe belangrijk hij je vindt, hoe hoog hij je schat. En ive zullen de etiketteboeken moeten herschrijven. Want in welke klasse valt een verzoek om een handtekening? Een verzoek om inlichtingen? Een bezwaarschrift gericht aan de inspecteur van de belastingen? Hele families kunnen in jarenlange vetes ge stort ivorden door een verschil van vier cen ten. Carrières kunnen worden gemaakt of gebroken door een postzegel. Erfenissen kun nen je ontgaan, prachtige kansen zich aan je greep onttrekken, omdat je in een onbe waakt ogenblik (of omdat je op dat moment niets anders in huis had) een tweede klas postzegel hebt gebruikt om een brief te fran keren! De conversatie zal er in elk geval door ver levendigd worden. Snobs kunnen hun hart ophalen en langs hun neus opmerken: „Ik krijg nooit anders dan eerste klas post". En iedereen in het vertrek is diep onder de in druk. ..Denk je?", vraagt de moeder oyigerust aan haar dochter", „dat die jongen serieuze plan nen heeft?" „Beslist", antwoordt het meisje trots. ,JIiJ verstuurt al zijn brieven aan mij eerste klas". „Ah, dat is een goed teken!". Daarom droom ik met open ogen van dit nieuwe Engelse post-systeem, die een revolutie in het maat schappelijk verkeer betekent. Dit is dé grote kans om duidelijkheid, openheid en meer op schepperij in ons leven te brengen. De moge lijkheden zijn immers onoverzienbaar Ik hoop vurig dat het Britse systeem ook hier spoedig ingang zal vinden. Ik houd zo van kolder! THEA BECKMAN jeugd boeken vol geschreven. Het bleek een ingewikkelde toestand. De manier waarop je je postzegel plakte vertelde hele verhalen over je geestesgesteldheid, de grootte van je liefde, de diepte van je vriendschap, de oprechtheid van je gevoelens. Als uitbundige jonge meisjes maakten we er een spelletje van. ive plakten de postzegels scheef of ondersteboven of in de verkeerde hoek of En al die grapjes hadden symbolische betekenis, voor welker in terpretatie je 'n handboek nodig had. Amu sant en opwindend. In Engeland en misschien binnenkort ook Antiek Dat de hypermoderne bikini in feite een „antiek- je" is, hebben we geleerd uit „Het habad", het bekende boekje van Eline Canter Cremers-van der Does, waarin ook de historie van het bad kostuum wordt uitgerafeld. Romeinse meisjes droe gen al bikini's, even miniem van afmeting als de exemplaren van 1969. Met dit verschil, dat ze in die tijd niet als badkleding fungeerden, maar bij sportbeoefening werden gedragen. Zwemmen deed men zonder veel omhaal: bloot- Met deze ongecompliceerde benadering werden al le badmodeproblemen omzeild, die de baadsters en zwemsters in later eeuwen hoofdpijn zouden bezorgen. Sinds het begin van de negentiende eeuw zijn ze. terwille van de mode èn het fatsoen te water gegaan in zwemhemden, in zwemkielen met een soort vissersbroeken, in badkostuums, die op pyama's leken, in hesjes en tunieken, die soms met kant waren versierd en steevast weer met een driekwart broek werden gecombineerd. Om die balans van mode en fatsoen in even wicht te houden, hesen ze zich in „badkorsetten" en in badkostuums, die met de benaming „zwem- broekpakken" nog het best getypeerd zijn. Kort om: een grandioze verkleedpartij, waarbij de sportieve bewegingsvrijheid kermend in een hoek lag, nog extra gekneveld met accessoires als bad- schoenen, badkousen en badhoeden. Tot de eerste blote knie verscheen. Toen was het hek van de dam en evolueerde het. badkostuum, met spron gen en sprongetjes, naar zijn huidige gedaante: de „tweede huid". Steeds bloter Wordt de badmode steeds bloter? Het lijkt ver dit seizoen weer op, want de bikini's hebben krappe tot zeer krappe broekjes (ze heten dan ook mini- kini's) en de eendelige badpakken hebben soms diepe uitsnijdingen in de maagstreek (dat heet dan semikini). Er zijn mensen, die rotsvast geloven in de theorie dat het badpak steeds kleiner wordt naarmate beschaving en welvaart toenemen. Als dat waar is. moet het in de komende jaren nog bewezen worden, want in de laatste decennia is het in de badmode meer een kwestie van „eb en vloed" geweest, om het eens in stijl te zeggen. In de jaren dertig zag men voor het eerst het blote middenrif, na de bevrijding viel de hyper kleine bikini de fatsoensrakkers rauw op het lijf en enkele jaren geleden kregen ze ook de mono- kinl nog te verwerken. Maar op zeker ogenblik begon de bikini toch weer met de textiel te ko ketteren, werden de slipjes tot de taille opge trokken. verschenen er broekspijpjes en bermu- dapijpen, en gingen de beha's aanzienlijk meer verhullen, terwijl ook de halslijn van het eende lige badpak tot de kin werd opgetrokken. Dat de badmode niet alleen op „bloot" gokt, blijkt wel uit de aandacht die de fabrikanten aan het ééndelige badpak besteden. Want ook dat kan tegenwoordig een juweeltje van lijn en techniek zijn, terwijl het voor de vaak misdeelde „grotere maten" met een ingebouwde foundation wordt uitgerust. Uitheems Bikini, semikini of badpak voor het seizoen 1969 Bij Linda Lu met „Afr.-aziatische" motieven, in kleuren als roze, geel, koper, blauw en groen. Bij Triumph Internationaal: „zonnige tinten, fijnge- tekende dessins, het sportieve element overheerst". En voor de zonzoeksters, die de bikini willen F akantiefoto's van dertig, veertig jaar geleden: moeder en haar dochters in het natuurbad, gekleed (naar huidige begrippen meer verkleed) in bad pakken van die tijd. Eerst een soort hansoppen uit plakkerige vaalzwarte of gestreepte katoen, wat later de tricotpakken met ronde halzen, nog altijd, angstvallig gedekt van kleural loopt er soms zowaar al een lichter streepje door. Dan het eerste badpak met een smaller schouderbandje en iets dat op een décolleté lijkt, met figuurnaden en een ingebreid patroontje in vrolijke kleuren: langzaam maar zeker krijgen de baadsters „figuur". Egyptische motieven in een helanca bad- binaties: wit met zwart en grijs, turquoise met pak van Triumph International, met af- blauw en zandkleur en zandkleur met zwart neembare schouderbanden. Drie kleurencom- en bruin. Voor die tijd misschien allemaal heel vooruit strevend, vandaag-de-dag een nooit opdrogende bron van hilariteit voor de jonge meisjes van nu, die achteloos twee, drie exotisch gekleurde bikini's in de vakantiekoffer proppen. En die daarmee dan toch weer „antieker" zijn dan ze zelf weten, omdat de bikini niet in dit ruimte vaarttijdperk. maar ettelijke eeuwen geleden al is uitgevonden. 'en kunnen) dragen, nog deze tip: de bikini heeft het „op de heupen". Dat betekent broekjes met heupaccenten in de vorm van lintjes en strikjes, gespen en geborduurde randen, eventueel nog te versterken door het dragen van heupkettingen, waaraan allerlei versiersels bungelen: een soort .bedel ceintuurs Dat de Nederlander tè vet en tè veel eet is al gemeen bekend; maar niets is moeilijker dan het voedingspatroon van een volk te wijzigen. Al de boter of margarine die dagelijks op het brood wordt gesmeerd, plm. 5-8 g per boterham, geeft ons bij elkaar een behoorlijke portie vet, die echter moeilijk weg valt te denken. Door het herhaaldelijk advies van de voedingsdes kundigen aan onze bevolking om het vetgebruik te verminderen, kwam de industrie op het idee 'n nieuw soort margarine te ontwikkelen met maar 40% vet in plaats van de 83% die boter en margarine normaal bevatten. Na langdurige on derzoekingen is er nu een goed smeerbaar produkt, dat margarine kan vervangen Teneinde het in de handel brengen van halvarine mogelijk te maken werd op 11 december 1968 het margarinebesluit aangevuld. Aan halvarine wordt in de aanvulling van dit besluit de eis ge steld dat het vetgehalte niet lager mag zijn dan 39 en niet hoger dan 41 Op de verpakking moet onmiddellijk achter of on der het woord halvarine de aanduiding staan be vat 40% vet. Het watergehalte mag niet lager zijn dan 50%. Het gehalte aan verdikkingsmidde len en emulgeermiddelen mag in totaal niet meer dan 10% bedragen. Als verdikkingsmiddelen zijn toegestaan pectine, agaragar. carrageen, guarmeel, tragacanth, gela tine. methyloellulose, carboxymethylcellulose en 't natriumzout daarvan en natrium- calcium- en ammoniumalginaat. De overige bestanddelen die bij de bereiding ge bruikt mogen worden, zoals conserveermiddelen, emulgeermiddelen, geur- en smaakstoffen komen overeen met die van het margarinebesluit. Ten aanzien van de vitaminen A en D gelden eveneens dezelfde eisen als voor margarine. De betekenis van halvarine ligt hierin dat het vet gehalte van de broodmaaltijden nu nagenoeg on merkbaar verminderd kan worden. Voorbeeld: Indien men per dag 6 boterhammen eet, elk dun besmeerd met 5 g boter of margari ne dan levert 6 X 5 g boter of margarine 225 Ca lorieën. Worden deze boterhammen nu met een zelfde hoeveelheid halvarine besmeerd, dan is de calorische waarde slecht 108. Uit het bovenstaande blijkt wel, dat halvarine zeer geschikt is voor hen die een vermageringsdieet vol gen, of „aan de lijn doen". Ook maag-patiënten en galpatiënten die een te hoog gewicht hebben, kunnen ermee gebaat zijn. Diabetici dienen met him arts te overleggen of zij halvarine mogen gebruiken. Vanzelfsprekend is halvarine voor hen die in ge wicht moeten toenemen, omdat ze te mager zijn, minder doeltreffend. Het is verheugend, dat de industrie gehoor heeft gegeven aan de wensen van de voedingsdeskundi gen. om met goede magere produkten de overvoe ding, die kan leiden tot vetzucht en de gevreesde hart- en vaatziekten en andere afwijkingen, te gen te gaan. Zo gingen de dames in het begin van dt jaren twintig baden. ADVERTENTIE 1 schoen van middelste man 2. toeschouwer minder 3. rechter vlag 4. knoopje van manchet fotograaf 5. uitroepteken achter Bravo 6. fototoestel van fotograaf 7. nagel van middelste man 8. sigarenbandje van fotograaf uw handen vragen erom

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 11